This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 52022AT39839(02)
Summary of Commission Decision of 25 January 2022 amending Decision C(2013) 306 final relating to a proceeding under Article 101 of the Treaty on the Functioning of the European Union (the Treaty) (Case AT.39839 - Telefónica and Portugal Telecom) (notified under document C(2022) 324) (Only English and Portuguese version is authentic) 2022/C 286/10
Streszczenie decyzji Komisji z dnia 25 stycznia 2022 r. zmieniającej decyzję C(2013) 306 final dotyczącą postępowania na podstawie art. 101 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (SPRAWA AT.39839 - TELEFÓNICA AND PORTUGAL TELECOM) (notyfikowana jako dokument C(2022) 324) (Jedynie teksty w językach angielskim i portugalskim są autentyczne) 2022/C 286/10
Streszczenie decyzji Komisji z dnia 25 stycznia 2022 r. zmieniającej decyzję C(2013) 306 final dotyczącą postępowania na podstawie art. 101 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (SPRAWA AT.39839 - TELEFÓNICA AND PORTUGAL TELECOM) (notyfikowana jako dokument C(2022) 324) (Jedynie teksty w językach angielskim i portugalskim są autentyczne) 2022/C 286/10
C/2022/324
Dz.U. C 286 z 27.7.2022, p. 30–32
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, GA, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
|
27.7.2022 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 286/30 |
Streszczenie decyzji Komisji
z dnia 25 stycznia 2022 r.
zmieniającej decyzję C(2013) 306 final dotyczącą postępowania na podstawie art. 101 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej
(SPRAWA AT.39839 - TELEFÓNICA AND PORTUGAL TELECOM)
(notyfikowana jako dokument C(2022) 324)
(Jedynie teksty w językach angielskim i portugalskim są autentyczne)
(2022/C 286/10)
25 stycznia 2022 r. Komisja przyjęła decyzję dotyczącą postępowania na podstawie art. 101 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. Zgodnie z przepisami art. 30 rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2003 (1) Komisja podaje niniejszym do wiadomości nazwy stron oraz zasadniczą treść decyzji, wraz z informacjami na temat wszelkich nałożonych kar, uwzględniając jednak uzasadnione prawo przedsiębiorstw do ochrony ich tajemnic handlowych.
1. WPROWADZENIE
|
(1) |
23 stycznia 2013 r. Komisja przyjęła decyzję nakładającą na przedsiębiorstwa Telefónica i Portugal Telecom grzywny za zawarcie porozumienia o zakazie konkurencji mającego na celu ograniczenie konkurencji na rynku wewnętrznym, co stanowiło naruszenie art. 101 TFUE („decyzja z 2013 r.”). W wyrokach z 28 czerwca 2016 r. (2) (potwierdzonych później wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości z 13 grudnia 2017 r.), Sąd Unii Europejskiej potwierdził uzasadnienie Komisji dotyczące naruszenia, które zawarte zostało w przyjętej przez nią decyzji, jednak unieważnił grzywny nałożone przez Komisję. Zgodnie z wyrokami Sądu w streszczanej decyzji określa się usługi w odniesieniu do których przedsiębiorstwa Telefónica i Portugal Telecom potencjalnie nie konkurowały ze sobą na rynku w chwili popełnienia naruszenia oraz wyklucza się te usługi przy obliczaniu wysokości grzywien. |
2. PROCEDURA
|
(2) |
Komisja w swojej decyzji z 23 stycznia 2013 r. uznała, że przedsiębiorstwa Telefónica i Portugal Telecom naruszyły art. 101 TFUE poprzez uczestnictwo w porozumieniu o zakazie konkurencji ujętym w artykule dziewiątym umowy zawartej przez owe przedsiębiorstwa 28 lipca 2010 r. w kontekście przejęcia przez przedsiębiorstwo Telefónica wyłącznej kontroli nad brazylijskim operatorem usług telefonii komórkowej Vivo. |
|
(3) |
W następstwie tego naruszenia Komisja nałożyła na przedsiębiorstwa Telefónica i Portugal Telecom grzywny w wysokości odpowiednio 66 894 000 EUR i 12 290 000 EUR na podstawie art. 23 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1/2003. |
|
(4) |
Zarówno przedsiębiorstwo Telefónica, jak i przedsiębiorstwo Portugal Telecom zaskarżyły decyzję Komisji Europejskiej do Sądu. W swoich wyrokach z 28 czerwca 2016 r. Sąd podtrzymał wniosek Komisji zawarty w art. 1 wydanej przez nią decyzji, zgodnie z którym przedsiębiorstwa Telefónica i Portugal Telecom w okresie od 27 września 2010 r. do 4 lutego 2011 r. naruszyły art. 101 TFUE poprzez uczestnictwo w porozumieniu o zakazie konkurencji. |
|
(5) |
W odniesieniu do nałożenia grzywien Sąd unieważnił art. 2 decyzji Komisji, jako że kwoty tych grzywien zostały określone na podstawie wartości sprzedaży uwzględnionych przez Komisję. |
|
(6) |
Przedsiębiorstwo Telefónica odwołało się od wyroku w sprawie Telefónica. 13 grudnia 2017 r. Trybunał Sprawiedliwości wydał wyrok w sprawie C-487/16 P Telefónica SA przeciwko Komisji Europejskiej, odrzucając odwołanie przedsiębiorstwa Telefónica. Przedsiębiorstwo Pharol nie odwołało się od wyroku w sprawie PT. |
3. STAN FAKTYCZNY
|
(7) |
Sytuację, w której stwierdzenie Komisji, że doszło do naruszenia, pozostaje w mocy i ma powagę rzeczy osądzonej, zaś kary grzywien za to naruszenie zostały unieważnione, należy rozwiązać w drodze nowej decyzji na podstawie art. 23 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1/2003 w odniesieniu do naruszenia przez przedsiębiorstwa Telefónica i Portugal Telecom art. 101 TFUE, które to naruszenie stwierdzono w decyzji z 2013 r. |
|
(8) |
W odniesieniu do obliczenia wysokości grzywny, Komisja opiera się na ocenie faktów zawartej w decyzji z 2013 r. Jednocześnie stosuje ona zasady ustanowione wyrokami Sądu dotyczące spoczywającego na Komisji obowiązku określenia na podstawie elementów, które podniosły strony, usług w odniesieniu do których strony potencjalnie nie konkurowały ze sobą na Półwyspie Iberyjskim w okresie obowiązywania klauzuli dotyczącej zakazu konkurencji. W związku z tym, przy obliczaniu wartości grzywien Komisja wyklucza te usługi z wartości sprzedaży. |
|
(9) |
Ponadto podczas trwającego procesu ponownego obliczania wysokości grzywien, Komisja doszukała się kilku błędów w obliczeniach popełnionych przez przedsiębiorstwo Telefónica w dostarczonych przez nie wyliczeniach dotyczących wartości sprzedaży, które ostatecznie wpłynęły na obliczenia związane z wysokością grzywien zawartych w decyzji z 2013 r. |
|
(10) |
Kwestia takich błędów w obliczeniach nie może zostać pominięta. Brak wykonania korekty sprawi, że wartość sprzedaży pozostanie błędna i zbyt niska, a wysokość grzywny obliczona zostanie na podstawie nieprawidłowych informacji. Dlatego też Komisja opiera się na skorygowanych danych liczbowych dostarczonych przez przedsiębiorstwo Telefónica w trakcie obecnego postępowania przygotowawczego, aby zawrzeć prawidłową wartość sprzedaży w swojej decyzji. |
|
(11) |
W swojej nowej decyzji Komisja odejmuje wartość sprzedaży usług w odniesieniu do których, w opinii Komisji, strony potencjalnie nie konkurowały ze sobą w okresie obowiązywania klauzuli dotyczącej zakazu konkurencji. |
|
(12) |
Komitet Doradczy ds. Praktyk Ograniczających Konkurencję i Pozycji Dominujących wydał pozytywną opinię 21 stycznia 2022 r. Nowa decyzja została przyjęta w 25 stycznia 2022 r. |
4. OCENA PRAWNA
4.1. Potencjalna konkurencja
|
(13) |
Komisja uważa, zgodnie z utrwalonym orzecznictwem (3), że porozumienia dotyczące podziału rynku, takie jak to będące przedmiotem decyzji, stanowią standard dowodu pozwalającego ocenić potencjalną konkurencję jako „źródło niemożliwych do pokonania barier utrudniających wejście na rynek”. Jednocześnie Komisja stosuje w tej sprawie bardziej rygorystyczne podejście niż wymaga tego sprawa i sprawdza, czy możliwość wejścia na rynek nie była czysto hipotetyczna, uwzględniając określone okoliczności w odniesieniu do różnych rynków i usług. |
|
(14) |
Usługi w odniesieniu do których, w opinii Komisji, strony potencjalnie nie konkurowały ze sobą w okresie obowiązywania klauzuli dotyczącej zakazu konkurencji są zatem następujące:
|
5. GRZYWNY
|
(15) |
Komisja stosuje te same ustalenia co w 2013 r., jeśli chodzi o współczynnik wagi naruszenia w odniesieniu do kwot grzywien, z uwzględnieniem czasu trwania naruszenia, odsetka wartości sprzedaży, a także istnienia okoliczności obciążających oraz okoliczności łagodzących. |
|
(16) |
Dostosowana kwota podstawowa nie przekracza 10 % łącznego obrotu uzyskanego przez przedsiębiorstwo Telefónica w 2020 r. W następstwie szeregu udanych transakcji i reorganizacji w ramach swoich struktur, przedsiębiorstwo Pharol nie odnotowało żadnych obrotów w 2020 r., co nie oddaje pełnego obrazu jego znaczenia gospodarczego. Komisja uznała, zgodnie z wymogami stawianymi w orzecznictwie, że obroty przedsiębiorstwa Pharol za 2013 r., stanowiące ostatnie roczne obroty uzyskane przez przedsiębiorstwo Pharol w ramach normalnej działalności gospodarczej za okres 12 miesięcy (4), najlepiej obrazują prawdziwe znaczenie gospodarcze tego przedsiębiorstwa i pozwalają uzyskać wystarczająco odstraszający charakter grzywny. Dostosowana kwota podstawowa nie przekracza 10 % łącznego obrotu uzyskanego przez przedsiębiorstwo Pharol za rok obrachunkowy 2013. |
|
(17) |
Wreszcie, mimo że błędy dotyczące wartości sprzedaży wynikały z błędnych obliczeń wykonanych przez przedsiębiorstwo Telefónica, Komisja nie doszukałaby się tych błędów związanych z wartością sprzedaży i nie mogłaby tym samym podwyższyć grzywny, jeśli grzywny nałożone decyzją z 2013 r. nie zostałaby unieważnione przez Sąd. W takich okolicznościach oraz z uwagi na stosunkowo ograniczony wpływ, jaki błędy te miały na wysokość grzywny i fakt, że upłynęło już sporo czasu od pojawienia się tych błędów (12 września 2012 r.), Komisja uznaje za zasadne, w tym konkretnym przypadku, skorzystanie ze swojego marginesu swobody zgodnie z pkt 37 wytycznych w sprawie grzywien (5), aby obniżyć wysokość grzywny nałożonej na przedsiębiorstwo Telefónica do poziomu ustalonego w decyzji z 2013 r. |
|
(18) |
Końcowe kwoty poszczególnych grzywien, które nałożone zostały zgodnie z art. 23 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1/2003 są zatem następujące:
|
(1) Dz.U. L 1 z 4.1.2003, s. 1. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE) nr 411/2004 (Dz.U. L 68 z 6.3.2004, s. 1).
(2) Sprawa T-216/13 Telefónica SA przeciwko Komisji Europejskiej (wyrok w sprawie Telefónica) oraz sprawa T-208/13 Portugal Telecom SGPS SA przeciwko Komisji Europejskiej (wyrok w sprawie PT).
(3) Wyrok w sprawie Telefónica, pkt 221 i wyrok w sprawie PT, pkt 181; sprawa T-691/14, Servier SAS i inni przeciwko Komisji Europejskiej, EU:T:2018:922, pkt 319, 327 i 328, wyrok Sądu Unii Europejskiej z 21 maja 2014 r., T-519/09, Toshiba Corp przeciwko EU:T:2014:263, pkt 231.
(4) Jak wspomniano np. w wyroku Sądu z 28 kwietnia 2010 r., w sprawach T-456/05 i T-457/05, Gütermann et Zwicky, EU:T:2010:168, pkt 94-103 i jego odniesienia.
(5) „Mimo iż niniejsze wytyczne przedstawiają ogólną metodologię w zakresie ustalania grzywien, szczególne okoliczności danego przypadku lub konieczność osiągnięcia efektu odstraszającego w pewnym przypadku mogą uzasadnić odstąpienie Komisji od wspomnianej metodologii lub pułapów ustalonych w pkt 21”.