KOMISJA EUROPEJSKA

Bruksela, dnia 6.6.2018

COM(2018) 439 final

2018/0229(COD)

Wniosek

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

ustanawiające Program InvestEU

{SEC(2018) 293 final}
{SWD(2018) 314 final}
{SWD(2018) 316 final}

UZASADNIENIE

1.KONTEKST WNIOSKU

Wieloletnie ramy finansowe (WRF) obowiązujące od 2021 r. powinny obejmować unijny program inwestycyjny, który będzie służyć osiągnięciu celów przekrojowych, jakimi są uproszczenie, elastyczność, tworzenie synergii i spójność polityk UE. We wnioskach przedstawionych w dokumencie Komisji otwierającym debatę na temat przyszłości finansów UE podkreślono potrzebę „uzyskania więcej mniejszym nakładem środków” i dbania o efekt dźwigni finansowej w przypadku budżetu UE, szczególnie w okresie ograniczeń budżetowych. W celu rozwiązania problemów związanych z faktem, że na szczeblu UE istnieje obecnie bardzo wiele instrumentów finansowych, w dokumencie otwierającym debatę zaproponowano ich połączenie w jeden fundusz, który udzielałby wsparcia za pomocą wielu różnych produktów finansowych, umożliwiając jednocześnie skoncentrowanie się w większym stopniu na obszarach polityki i jej celach. Zasugerowano również, że należy zapewnić komplementarność instrumentów finansowych działających na szczeblu UE i tych zarządzanych przez państwa członkowskie w ramach polityki spójności.

W ramach obecnych i poprzednich WRF nastąpiła multiplikacja instrumentów finansowych w ramach różnych programów. Podczas WRF na lata 2014–2020 Komisja stworzyła 16 centralnie zarządzanych instrumentów finansowych. Przydział środków budżetowych na instrumenty na działania wewnętrzne wynosi obecnie 5,2 mld EUR. Celem tych instrumentów jest wspieranie inwestycji w różnych obszarach polityki, takich jak badania naukowe i innowacje, małe i średnie przedsiębiorstwa (MŚP), infrastruktura, sektor kultury, a także wspieranie zrównoważonego rozwoju środowiskowego i społecznego.

Instrumenty finansowe stanowią również mechanizm realizacji europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych podlegającym zarządzaniu dzielonemu przez instytucje zarządzające. Wysokość łącznego budżetu w ramach WRF na lata 2014–2020 przewidzianego do wykonania za pomocą instrumentów finansowych podlegających zarządzaniu dzielonemu wynosi około 21 mld EUR.

W związku z kryzysem finansowym i zadłużeniowym w latach 2008–2015 pobudzenie zatrudnienia, wzrostu gospodarczego i inwestycji stanowi obecnie jeden z 10 najważniejszych priorytetów Komisji; cel ten jest realizowany poprzez plan inwestycyjny dla Europy, który uruchomiono w 2014 r. w odpowiedzi na niski poziom inwestycji. Jego centralnym elementem jest Europejski Fundusz na rzecz Inwestycji Strategicznych (EFIS) utworzony w 2015 r. w celu uruchomienia do połowy 2018 r. co najmniej 315 mld EUR dodatkowych inwestycji przez wspieranie zdolności Grupy Europejskiego Banku Inwestycyjnego do ponoszenia ryzyka; EFIS realizował to zadanie za pomocą gwarancji UE do maksymalnej wysokości 16 mld EUR, które wspierała finansowanie w wysokości 5 mld EUR ze środków własnych Grupy Europejskiego Banku Inwestycyjnego. Ponieważ EFIS sprawdził się, osiągając bardzo dobre wyniki, pod koniec 2017 r. został rozszerzony i zwiększono jego zasoby. Obecnie wnosi on gwarancję budżetową w wysokości 26 mld EUR, z którą wiąże się rezerwa środków budżetowych wynosząca 9,1 mld EUR. Oprócz tego Grupa Europejskiego Banku Inwestycyjnego zapewnia dodatkową zdolność do ponoszenia ryzyka odpowiadającą kwocie 7,5 mld EUR. Celem jest uruchomienie do końca 2020 r. dodatkowych inwestycji o wartości co najmniej 500 mld EUR. Podstawą Programu InvestEU będzie ten sam model budżetowy, który okazał się skuteczny w przypadku EFIS, co zapewni uruchamianie maksymalnej ilości prywatnych inwestycji za pomocą ograniczonych środków budżetowych.

Od 2014 r. poprawiły się warunki dla wzrostu inwestycji dzięki lepszej koniunkturze gospodarczej, a także interwencjom publicznym, takim jak EFIS. W wielu obszarach polityki utrzymują się jednak duże luki inwestycyjne; usunięcie tych luk jest często utrudniane przez uporczywe niedoskonałości rynku. Przyciąganie prywatnego kapitału inwestycyjnego ma kluczowe znaczenie dla realizacji ambitnych celów polityki Unii; należy również dostosować strategię inwestycyjną, aby służyła w większym stopniu realizacji polityki. Program InvestEU przyczyni się do osiągnięcia celów polityki Unii, zwłaszcza w ramach COSME i programu „Horyzont Europa”, w każdym przypadku, gdy właściwe jest zastosowanie zwrotnej pomocy inwestycyjnej. Wniosek Komisji w sprawie nowoczesnego budżetu dla Europy przewiduje, że na program „Horyzont Europa” zostanie przeznaczona w ramach Funduszu InvestEU pula środków w wysokości 3,5 mld EUR, która ma przyczynić się do realizacji polityki dotyczącej badań naukowych, innowacji i cyfryzacji, a łączna indykatywna alokacja w ramach gwarancji UE wynosi 11,25 mld EUR.

Utworzenie Programu InvestEU w ramach WRF na lata 2021–2027 zapewni jeden unijny mechanizm wsparcia inwestycji na potrzeby działań wewnętrznych. Program InvestEU opiera się na doświadczeniach zebranych podczas udanego wdrażania EFIS i obecnych instrumentów finansowych stosowanych do celów polityki wewnętrznej. Będzie opierać się na czterech filarach: (i) Funduszu InvestEU zapewniającym gwarancję UE; (ii) Centrum Doradztwa InvestEU, które będzie oferować głównie pomoc techniczną związaną z rozwojem projektu; (iii) portalu InvestEU oferującym łatwo dostępną bazę danych pomocną przy szukaniu źródeł finansowania dla projektów; oraz na (iv) działaniach łączonych.

Fundusz InvestEU będzie przyciągać inwestycje prywatne, kierując się popytem. Będzie się głównie koncentrować na innowacjach, cyfryzacji i inwestycjach w zrównoważoną infrastrukturę, lecz będzie również wychodzić naprzeciw potrzebom sektora społecznego i MŚP. Duże znaczenie będzie miało również finansowanie małych i lokalnych projektów.

Fundusz InvestEU składa się z gwarancji UE, która będzie zabezpieczać produkty finansowe oferowane przez partnerów wykonawczych. Jest on ukierunkowany na projekty wnoszące unijną wartość dodaną i promuje spójne podejście do finansowania celów polityki UE. Fundusz łączy w skuteczny i efektywny sposób unijne narzędzia finansowania ukierunkowane na konkretne obszary polityki.

Niniejszy wniosek przewiduje jako datę rozpoczęcia stosowania 1 stycznia 2021 r. i jest przedstawiany Unii składającej się z 27 państw członkowskich, zgodnie z notyfikacją o zamiarze wystąpienia z Unii Europejskiej i Euratomu przekazaną przez Zjednoczone Królestwo na podstawie art. 50 Traktatu o Unii Europejskiej, otrzymaną przez Radę Europejską w dniu 29 marca 2017 r.

•Przyczyny i cele

Jako jednolity program inwestycyjny służący polityce wewnętrznej Unii Program InvestEU stanowi zarówno instrument polityki, jak i narzędzie jej realizacji.

Celem ogólnym Programu InvestEU jako instrumentu polityki jest wspieranie realizacji celów polityki Unii poprzez uruchamianie inwestycji publicznych i prywatnych w UE oraz przeciwdziałanie w ten sposób niedoskonałościom rynku i lukom inwestycyjnym, które utrudniają osiąganie celów UE w zakresie zrównoważoności, konkurencyjności i wzrostu gospodarczego sprzyjającego włączeniu społecznemu.

Ma on służyć zapewnieniu finansowania podmiotom gospodarczym mającym profil ryzyka, który nie zawsze jest akceptowalny dla prywatnych podmiotów finansowych, i przyczynienie się w ten sposób do zwiększania konkurencyjności gospodarki UE, zrównoważonego wzrostu, odporności w wymiarze społecznym i integracji społecznej oraz integracji rynków kapitałowych w UE, zgodnie z celami polityki UE w poszczególnych sektorach. Program InvestEU, wsparty gwarancją UE, przyczyni się do modernizacji budżetu UE i jego zwiększenia, umożliwiając uzyskanie więcej mniejszym nakładem środków. Bardziej systemowe wykorzystywanie gwarancji budżetowej na potrzeby ekonomicznie opłacalnych projektów, które są w stanie generować dochody, może przyczynić się do maksymalizacji wpływu środków publicznych.

Program InvestEU powinien mieć możliwość kształtowania strategii UE za sprawą swoich działań zwiększających poziom działalności inwestycyjnej w Unii. Poprzez dywersyfikację źródeł finansowania i promowanie długoterminowego i zrównoważonego finansowania Program InvestEU przyczyni się do integracji europejskich rynków kapitałowych w ramach unii rynków kapitałowych oraz do wzmocnienia jednolitego rynku. Jako obejmujący całą UE instrument skupiający wiedzę specjalistyczną w dziedzinie finansów, rynków, aspektów technicznych i polityki Program InvestEU powinien być również katalizatorem innowacji finansowych służących realizacji celów politycznych.

Celem Funduszu InvestEU jako narzędzia realizacji jest bardziej efektywne wdrażanie budżetu UE poprzez gwarancję budżetową, osiągnięcie korzyści skali, zwiększenie widoczności działań UE oraz uproszczenie ram sprawozdawczości i rozliczalności. Proponowana struktura ma na celu uproszczenie, większą elastyczność i zapobieganie pokrywaniu się zakresów zbliżonych instrumentów wsparcia UE.

Obok gwarancji UE na szczeblu unijnym wniosek przewiduje możliwość wykorzystania przez państwa członkowskie części funduszy podlegających zarządzaniu dzielonemu za pośrednictwem specjalnego modułu gwarancji UE w ramach Funduszu InvestEU z przeznaczeniem na te same cele; możliwość taka istnieje w przypadku, gdy na szczeblu krajowym lub regionalnym istnieją niedoskonałości rynku lub nieoptymalna sytuacja w zakresie inwestycji.

Centrum Doradztwa InvestEU będzie ponadto zapewniać wsparcie doradcze w zakresie rozwoju projektów i środki towarzyszące podczas całego cyklu inwestycyjnego, aby wspierać tworzenie i rozwój projektów oraz poprawiać dostęp do finansowania. Działania Centrum Doradztwa InvestEU będą prowadzone w obszarach polityki objętej Programem InvestEU; centrum to będzie także stanowić pojedynczy punkt dostępu dla promotorów projektów i pośredników. Centrum Doradztwa InvestEU będzie uzupełniało działania z zakresu wsparcia technicznego prowadzone w ramach programów podlegających zarządzaniu dzielonemu.

Portal InvestEU wyeksponuje też możliwości inwestycyjne w Unii i pomoże w ten sposób promotorom projektów szukającym źródeł finansowania.

•Spójność z przepisami obowiązującymi w tej dziedzinie polityki

Wniosek jest w pełni zgodny z przepisami obowiązującymi w dziedzinie polityki, ponieważ Program InvestEU zapewnia gwarancję UE służącą efektywnemu wykorzystaniu unijnych środków budżetowych – dzięki niemu operacje generujące dochody są finansowane zgodnie z celami polityki UE. Obejmują one: unię rynków kapitałowych, strategię jednolitego rynku cyfrowego, pakiet „Czysta energia dla wszystkich Europejczyków”, plan działania UE dotyczący gospodarki o obiegu zamkniętym, strategię na rzecz mobilności niskoemisyjnej, strategię na rzecz obronności i Strategię kosmiczną dla Europy. W ramach swojego zakresu stosowania Fundusz InvestEU wspiera te wzajemnie uzupełniające się strategie, dostarczając finansowanie.

•Spójność z innymi politykami Unii

Program InvestEU ma charakter uzupełniający i służy udzielaniu dotacji oraz prowadzeniu innych działań w ramach obszarów polityki, które wspiera, takich jak program „Horyzont Europa”, instrument „Łącząc Europę”, program „Cyfrowa Europa”, jednolity rynek, konkurencyjność MŚP, Europejski program statystyczny, Europejski program kosmiczny, Europejski Fundusz Społeczny+, program „Kreatywna Europa”, Program działań na rzecz środowiska i klimatu (LIFE) oraz Europejski Fundusz Obronny. W stosownych przypadkach zapewnione zostaną synergie z instrumentami polityki zewnętrznej.

Łączenie instrumentów finansowych z finansowaniem w formie dotacji zapewni komplementarność z innymi programami wydatkowania.

Program InvestEU uzupełnia również europejskie fundusze strukturalne i inwestycyjne. Aby ułatwić wdrażanie niektórych funduszy podlegających zarządzaniu dzielonemu (Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego (EFRR), Europejski Fundusz Społeczny+ (EFS+), Fundusz Spójności, Europejski Fundusz Morski i Rybacki (EFMR) oraz Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) za pomocą produktów finansowych, państwa członkowskie będą miały możliwość korzystać z Programu InvestEU. Jest to znaczne uproszczenie w porównaniu z obecną sytuacją, ponieważ w przypadku tego programu będzie obowiązywał tylko jeden zbiór przepisów. 

Działania Programu InvestEU należy wykorzystywać w celu korygowania niedoskonałości rynku lub nieoptymalnych sytuacji w zakresie inwestycji, w sposób proporcjonalny, bez powielania i wypierania finansowania prywatnego; działania te powinny też mieć wyraźną unijną wartość dodaną. Zapewni to spójność pomiędzy działaniami prowadzonymi w ramach programu a zasadami pomocy państwa, zapobiegając nieuzasadnionym zakłóceniom konkurencji na rynku wewnętrznym.

2.PODSTAWA PRAWNA, POMOCNICZOŚĆ I PROPORCJONALNOŚĆ

•Podstawa prawna

Podstawą wniosku są art. 173 (Przemysł) i art. 175 akapit trzeci (Spójność gospodarcza, społeczna i terytorialna) Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE).

Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem przywołana podstawa prawna odzwierciedla zasadniczą treść wniosku. Dla obu artykułów stanowiących podstawę prawną określona jest taka sama procedura (zwykła procedura ustawodawcza). 

•Pomocniczość (w przypadku kompetencji niewyłącznych)

Program InvestEU będzie obejmował inwestycje i dostęp do finansowania, które wspierają realizację priorytetów polityki UE przez korygowanie niedoskonałości rynku i luk inwestycyjnych w całej UE. Wspiera on również opracowywanie, rozwój i testowanie na całym rynku UE innowacyjnych produktów finansowych przeciwdziałających nowym lub złożonym niedoskonałościom rynku i lukom inwestycyjnym oraz systemów rozpowszechniania tych produktów finansowych.

Wprowadzenie dobrowolnego modułu państw członkowskich umożliwiałoby korygowanie niewydolności rynku i luk inwestycyjnych specyficznych dla danego państwa przy użyciu produktów finansowych opracowanych na poziomie centralnym, co zapewniałoby – w uzasadnionych przypadkach – wydajniejsze wykorzystanie geograficzne zasobów. Pozwoliłoby to państwom członkowskim wdrażać część ich funduszy w ramach Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego (EFRR), Europejskiego Funduszu Społecznego+ (EFS+), Funduszu Spójności, Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego (EFMR) oraz Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) za pośrednictwem Funduszu InvestEU.

Proponowana struktura zakładająca istnienie dwóch modułów w ramach każdego segmentu polityki pozwala na skuteczne stosowanie zasady pomocniczości. Do tych dwóch modułów każdego segmentu polityki będą się stosować te same reguły Funduszu InvestEU, co zapewni jaśniejsze i prostsze ramy korzystania z różnych źródeł funduszy UE.

•Proporcjonalność

Długoterminowe cele UE w zakresie zrównoważoności, konkurencyjności i wzrostu gospodarczego sprzyjającego włączeniu społecznemu wymagają znacznych inwestycji w różnych obszarach polityki. Dotyczy to m.in. nowych modeli mobilności, odnawialnych źródeł energii, efektywności energetycznej, kapitału naturalnego, innowacji, cyfryzacji, umiejętności, infrastruktury społecznej, gospodarki o obiegu zamkniętym, działań w dziedzinie klimatu, oceanów oraz tworzenia i rozwoju małych przedsiębiorstw.

Konieczne są dalsze starania, aby usunąć uporczywe problemy związane z fragmentacją rynku i jego niedoskonałościami, wynikające z niechęci do ryzyka po stronie inwestorów prywatnych, ograniczonych możliwości finansowania przez sektor publiczny i strukturalnej niewydolności otoczenia inwestycyjnego. Państwa członkowskie nie są w stanie wyrównać takich luk inwestycyjnych w wystarczającym stopniu, kiedy działają indywidualnie.

Interwencja na poziomie UE umożliwia wykorzystanie efektu dźwigni przy masie krytycznej zasobów, aby zmaksymalizować wpływ inwestycji w terenie. Wniosek nie zastępuje inwestycji państw członkowskich, wręcz przeciwnie – uzupełnia te inwestycje, koncentrując się szczególnie na wsparciu projektów przynoszących unijną wartość dodaną. Oprócz tego interwencja na szczeblu UE zapewnia korzyści skali związane ze stosowaniem innowacyjnych produktów finansowych, ponieważ przyśpiesza prywatne inwestycje w całej UE oraz zapewnia optymalne wykorzystanie instytucji europejskich i ich doświadczenia w tym zakresie. Interwencja UE zapewnia również dostęp do zdywersyfikowanego portfela projektów europejskich, przyśpieszając w ten sposób prywatne inwestycje, i umożliwia rozwój innowacyjnych rozwiązań w zakresie finansowania, które mogą być skalowane lub kopiowane – w zależności od potrzeb – we wszystkich państwach członkowskich.

Interwencja na poziomie UE jest jedynym narzędziem umożliwiającym skuteczne zaspokojenie potrzeb inwestycyjnych związanych z ogólnounijnymi celami polityki. Reformy strukturalne i poprawa otoczenia regulacyjnego będą też konieczne, aby w latach 2021–2027 można było usunąć luki inwestycyjne.

•Wybór instrumentu

Celem wniosku jest stworzenie jednego instrumentu zapewniającego gwarancję budżetową dla operacji z zakresu finansowania i inwestycji prowadzonych przez partnerów wykonawczych, zgodnie z wnioskami zawartymi w ocenie skutków, aby oprzeć się na sukcesie EFIS i wcześniejszych instrumentów finansowych i jednocześnie uwzględnić wnioski z dotychczasowych doświadczeń dotyczące m.in. konieczności zapobiegania fragmentacji i ewentualnego nakładania się działań. W związku z tym proponowanym instrumentem jest rozporządzenie.

3.WYNIKI OCEN RETROSPEKTYWNYCH, KONSULTACJI Z ZAINTERESOWANYMI STRONAMI I OCEN SKUTKÓW

•Oceny retrospektywne / oceny adekwatności obowiązującego prawodawstwa

Proponowane przepisy wykorzystują wnioski wyciągnięte z ocen poprzednich instrumentów finansowych i EFIS. W 2018 r. dokonano niezależnej oceny EFIS [wstawić odniesienia do zewnętrznej oceny i dokumentu roboczego służb Komisji], która uzupełniła kilka wcześniejszych ocen EFIS przeprowadzonych od momentu jego utworzenia:

Najważniejsze wyniki tych ocen streszczono w komunikacie Komisji w sprawie planu inwestycyjnego dla Europy (COM(2016) 764) 5 .

Wszystkie oceny były zgodne, że gwarancja UE okazała się przydatna i umożliwiła EBI podejmowanie bardziej ryzykownych działań i wprowadzenie produktów wiążących się z wyższym ryzykiem, co umożliwiło wsparcie szerszego grona beneficjentów. EFIS okazał się również przydatny w mobilizowaniu kapitału prywatnego. Jeśli chodzi o ład administracyjno-regulacyjny, niezależna ocena z 2018 r. podkreśliła znaczenie Komitetu Inwestycyjnego dla wiarygodności systemu, przejrzystość jego decyzji oraz jakość tabeli wskaźników; tabelę tę uznano za ważne narzędzie zapewniające spójne podejście przy prezentacji projektów i podsumowywaniu wniosków z oceny.

Na podstawie podpisanych operacji można stwierdzić, że EFIS zmobilizował do końca 2017 r. inwestycje o wartości 207 mld EUR, co odpowiada 66 % wartości docelowej. Kwota ta wzrosła do 256 mld EUR w przypadku zatwierdzonych operacji, co odpowiada 81 % wartości docelowej. Ekstrapolacja tego trendu na kolejne 6 miesięcy (EFIS kończy się w połowie 2018 r.) pokazuje, że inwestycje uruchomione dzięki zatwierdzonym operacjom powinny osiągnąć poziom docelowy wynoszący 315 mld EUR do połowy 2018 r. lub wkrótce potem.

W ocenach odnotowano pewną koncentrację inwestycji w państwach członkowskich o dobrze rozwiniętych zdolnościach instytucjonalnych. Jeżeli jednak wielkość uruchomionych inwestycji zostanie porównana z produktem krajowym brutto państw członkowskich, koncentracja ta jest znacznie mniej widoczna. Niemniej jednak EFIS 2.0 zwiększył znaczenie Europejskiego Centrum Doradztwa Inwestycyjnego, aby zadbać o większą równowagę geograficzną.

Od dnia 31 grudnia 2017 r. rzeczywisty efekt mnożnikowy EFIS odpowiada zasadniczo początkowym szacunkom – na koniec 2017 r. osiągnięto łączny globalny mnożnik wynoszący 13,5, podczas gdy docelowa wartość na koniec okresu inwestycyjnego wynosi 15. EFIS okazał się również skuteczny w mobilizowaniu prywatnych inwestycji. Około 64 % uruchomionych inwestycji przypada na sektor prywatny.

Jeżeli chodzi o wydajność, udostępniana gwarancja UE okazała się wydajnym narzędziem, które pozwoliło Europejskiemu Bankowi Inwestycyjnemu znacznie zwiększyć wolumen operacji wiążących się z większym ryzykiem. W porównaniu z instrumentami finansowymi gwarancja UE „zamraża” mniej zasobów budżetowych, ponieważ wymagane w związku z nią rezerwy są zgodne z zasadą ostrożności, ale niewielkie w stosunku do poziomu zaangażowania finansowego. Gwarancja UE zakłada zobowiązania warunkowe, dzięki czemu powinna zapewnić osiągnięcie korzyści skali, uruchamiając więcej inwestycji w przeliczeniu na jedno wydane euro. Ponadto informacje przeanalizowane w ramach niezależnej oceny w 2018 r. potwierdziły wyraźnie, że wielkość gwarancji UE w ramach EFIS była odpowiednia. Stwierdzono również, że metoda modelowania wskaźnika docelowego EFIS była zasadniczo odpowiednia i zgodna z normami branżowymi, ale zaproponowano jej pewne zmiany.

Również gwarancja budżetowa okazała się bardziej racjonalna pod względem kosztów dla budżetu UE, ponieważ ogranicza wysokość wynagrodzenia za zarządzanie dla partnera wykonawczego. W przypadku EFIS przewidziano nawet wynagrodzenie dla UE za udostępnianie gwarancji UE w ramach obszaru infrastruktury i innowacji.

W niezależnej ocenie z 2016 r. podkreślono potrzebę lepszego zdefiniowania i doprecyzowania pojęcia „dodatkowości”. W związku z tym rozporządzenie w sprawie EFIS 2.0 obejmuje kilka środków, które precyzują pojęcie i kryteria dodatkowości oraz zwiększają przejrzystość procesu.

Niezależna ocena z 2018 r., której mogły być poddane tylko operacje zatwierdzone w ramach EFIS, w związku z czym nie mogła objąć nowych środków EFIS 2.0, potwierdziła potrzebę doprecyzowania pojęcia „dodatkowości” i definicji nieoptymalnych sytuacji w zakresie inwestycji. Stwierdzono w niej w szczególności, że działania EFIS charakteryzują się wyższym poziomem ryzyka w porównaniu ze standardowymi (innymi niż prowadzone w ramach EFIS) operacjami Europejskiego Banku Inwestycyjnego, jak tego wymagało rozporządzenie w sprawie EFIS. Wiele przeprowadzonych badań i wywiadów wskazało jednak, że w ramach obszaru infrastruktury i innowacji EFIS mogło dojść w pewnym stopniu do wypierania. Należałoby zapobiec wystąpieniu takiej sytuacji w przypadku Programu InvestEU.

Niezależna ocena z 2018 r. podkreśliła również niefinansową wartość dodaną polegającą na przyciąganiu nowych inwestorów, zapewnianiu demonstracji i testowania na rynku nowych produktów i modeli finansowania oraz promowaniu wyższych standardów dotyczących operacji i ich przyjmowaniu przez podmioty świadczące usługi finansowe.

Ocena EBI z 2016 r. oraz niezależna ocena z 2018 r. potwierdziły, że EFIS zakłócił początkowo działanie innych instrumentów finansowych na poziomie UE, ponieważ oferował podobne produkty finansowe, w szczególności instrument dłużny w ramach instrumentu „Łącząc Europę” oraz części InnovFin; zakłócenia te zostały częściowo skorygowane przez ukierunkowanie istniejących instrumentów na nowe segmenty rynku.

Proponowane rozporządzenie dotyczące Funduszu InvestEU wykorzystuje również wnioski wyciągnięte z ocen instrumentów finansowych działających w okresie ostatnich dwudziestu lat (instrument „Łącząc Europę”, „Horyzont 2020”, COSME itp.) oraz instrumentów uruchomionych w ramach wcześniejszych ram finansowych, takich jak program na rzecz konkurencyjności i innowacji. Oceny te potwierdzają zasadniczo, że w Europie utrzymują się luki w finansowaniu w sektorach i obszarach polityki objętych unijnymi instrumentami finansowymi oraz że unijne wsparcie inwestycyjne nadal odgrywa dużą rolę i jest konieczne do osiągnięcia celów polityki UE. Podkreślają one też jednak, że należy zapewnić większą spójność pomiędzy różnymi instrumentami finansowymi na poziomie UE a innymi unijnymi inicjatywami oraz lepiej wykorzystywać synergię z inicjatywami krajowymi i regionalnymi, i ostrzegają, że obecne instrumenty nakładają się na siebie. Wskazują one na potrzebę ściślejszej koordynacji i przygotowania instrumentów wsparcia inwestycyjnego w taki sposób, aby zminimalizować ewentualne nakładanie się działań. W związku z rozszerzeniem działań pojawiła się potrzeba wzmocnienia całościowej koordynacji działań, unikania niepotrzebnej proliferacji i osiągnięcia większej synergii.

Jeżeli chodzi o instrumenty COSME oferujące wsparcie dla MŚP, które mają kluczowe znaczenie dla przyszłej konkurencyjności Unii, oceny pokazują, że silnym uzasadnieniem dla tych instrumentów są niedoskonałości rynku i ograniczony dostęp MŚP do finansowania. W całej UE utrzymuje się strukturalny problem luk rynkowych w zakresie finansowania dłużnego, który dotyka szczególnie przedsiębiorstwa typu start-up, małe MŚP i MŚP niedysponujące wystarczającymi zabezpieczeniami. Trybunał Obrachunkowy stwierdził w sprawozdaniu specjalnym, że instrument gwarancyjny dla MŚP miał pozytywny wpływ na rozwój wspieranych MŚP. Zgodnie z zaleceniami Trybunału Obrachunkowego konieczne jest lepsze ukierunkowanie na beneficjentów i skoordynowanie z systemami krajowymi 6 .

Szczególnie w przypadku instrumentów finansowych InnovFin w ramach programu „Horyzont 2020” oceny pokazują, że dostęp do finansowania ma kluczowe znaczenie dla zwiększenia innowacji w Europie. Potwierdzają, że instrumenty finansowe InnovFin osiągnęły dobre wyniki w kontekście rosnącego popytu na finansowanie ryzyka w dziedzinie badań naukowych i innowacji oraz że umożliwiły grupie EBI udzielanie pożyczek w nowych segmentach wiążących się z wyższym ryzykiem. Podkreślono jednak ponownie potrzebę wzmocnienia synergii z innymi unijnymi programami finansowania, a także usunięcia utrzymujących się barier, aby wspomóc rozwój innowacyjnych przedsiębiorstw na wczesnych etapach poprzedzających rozszerzenie działalności. Wskazano również, że tylko stosunkowo niewielka liczba przedsiębiorstw otrzymujących dotacje w ramach programu „Horyzont 2020” skorzystała z instrumentów finansowych w ramach tego samego programu – ta sytuacja może utrudniać skalowanie innowacyjnych przedsiębiorstw.

Fundusz InvestEU będzie wykorzystywał te doświadczenia, nastawiając się na odbiorców w obszarze badań naukowych i innowacji (w tym innowacyjne MŚP i spółki o średniej kapitalizacji) w celu zapewnienia im lepszego dostępu do finansowania na wszystkich etapach ich rozwoju. Komisja będzie wykorzystywać synergie między dotacjami a finansowaniem rynkowym poprzez ułatwianie łączenia tych form finansowania. Po kontroli instrumentu gwarancyjnego Europejski Trybunał Obrachunkowy zalecił lepsze ukierunkowanie na beneficjentów w innowacyjnych przedsiębiorstwach. Łącząc wiedzę fachową i zasoby, Fundusz InvestEU będzie w coraz większym stopniu ukierunkowywał swoje wsparcie na przedsiębiorstwa prowadzące innowacyjną działalność obarczoną wyższym ryzykiem.

W obszarze społecznym oraz w odniesieniu do programu na rzecz zatrudnienia i innowacji społecznych (EaSI) istnieją dowody empiryczne świadczące o tym, że w Unii występuje krytyczna luka w zakresie inwestycji w infrastrukturę społeczną, przedsiębiorstwa społeczne wytwarzające towary (aktywa rzeczowe), a także w usługi socjalne, pomysły i ludzi (wartości niematerialne i prawne), podczas gdy inwestycje tego typu są niezbędne, aby w państwach członkowskich mogły się rozwijać sprawiedliwe, integracyjne społeczeństwa oparte na wiedzy.

Mikrofinansowanie i przedsiębiorstwa społeczne są nadal nowością w Europie – stanowią one część rynku wschodzącego, który nie rozwinął się jeszcze w pełni. Jak podkreślono w ocenie śródokresowej EaSI z 2017 r., instrumenty finansowe EaSI wspierały osoby wymagające szczególnego traktowania i mikroprzedsiębiorstwa oraz ułatwiały przedsiębiorstwom społecznym dostęp do finansowania, co przyniosło znaczące skutki społeczne. Wniosek z oceny brzmiał, że wykorzystanie pełnego potencjału, który sygnalizują dotychczasowe wyniki, uzasadnia kontynuację wsparcia inwestycyjnego w dziedzinie społecznej oraz zapewnienie dodatkowych zasobów w ramach Programu InvestEU.

Sprawozdanie z oceny skutków dotyczące Programu InvestEU zawiera szczegółowe omówienie wyników tych ocen.

•Konsultacje z zainteresowanymi stronami

Ocena skutków opierała się na otwartych konsultacjach publicznych dotyczących funduszy UE w dziedzinie inwestycji, badań i innowacji, MŚP i jednolitego rynku, a w szczególności na odpowiedziach dotyczących wsparcia UE na rzecz inwestycji 7 .

Niniejszy wniosek uwzględnia wyniki tych konsultacji. Większość respondentów wyraziła pogląd, że obecne wsparcie UE na rzecz inwestycji nie przyczynia się w wystarczającym stopniu do celów politycznych takich jak ograniczanie bezrobocia, wspieranie inwestycji społecznych, ułatwianie transformacji cyfrowej, ułatwianie dostępu do finansowania, w szczególności dla MŚP, zapewnienie czystego i zdrowego środowiska oraz wspieranie rozwoju przemysłowego.

Respondenci podkreślili znaczenie wyzwań politycznych obejmujących całą UE, m.in. w dziedzinach takich jak badania, wsparcie edukacji i szkoleń, czyste i zdrowe środowisko, przejście na gospodarkę niskoemisyjną i gospodarkę o obiegu zamkniętym, jak również zmniejszanie bezrobocia.

Około 60 % respondentów uczestniczących w otwartych konsultacjach publicznych dotyczących infrastruktury strategicznej wyraziło pogląd, że trudny dostęp do instrumentów finansowych utrudnia osiąganie celów politycznych w ramach obecnych programów.

Zdecydowana większość uczestników poparła wskazane działania, które mogą przyczynić się do uproszczenia procedur i zmniejszenia obciążeń administracyjnych. Chodzi tu w szczególności o zmniejszenie liczby regulacji, ich doprecyzowanie i skrócenie, ujednolicenie przepisów mających zastosowanie do poszczególnych funduszy UE, a także zapewnienie stabilnych i elastycznych ram, które obowiązywałyby między okresami programowania.

Wniosek ma na celu uwzględnienie tych wyników poprzez większe skoncentrowanie się na priorytetach polityki Unii w kontekście wsparcia z Funduszu InvestEU. Jednolity zbiór przepisów ustanawiany dla Funduszu InvestEU powinien zapobiegać ewentualnemu nakładaniu się działań, a w szczególności ułatwiać ostatecznym odbiorcom ubieganie się o wsparcie. W ramach Funduszu InvestEU przewidziano również elastyczność umożliwiającą dostosowywanie się do zmian sytuacji rynkowej i potrzeb rynkowych. Zharmonizowano też wymogi dotyczące sprawozdawczości.

•Wiedza ekspertów zewnętrznych

Przeprowadzono zewnętrzną ocenę zgodnie z art. 18 ust. 6 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/1017 z dnia 25 czerwca 2015 r. w sprawie Europejskiego Funduszu na rzecz Inwestycji Strategicznych, Europejskiego Centrum Doradztwa Inwestycyjnego i Europejskiego Portalu Projektów Inwestycyjnych oraz zmieniającego rozporządzenia (UE) nr 1291/2013 i (UE) nr 1316/2013 – Europejski Fundusz na rzecz Inwestycji Strategicznych 8 ; jest o niej mowa w poddziale „Oceny retrospektywne / oceny adekwatności obowiązującego prawodawstwa”. Ocena ta jest publikowana równocześnie z niniejszym wnioskiem.

•Ocena skutków

W ocenie skutków [wstawić odniesienie do oceny skutków] zbadano szczegółowo główne wyzwania stojące przed kolejnymi WRF, w szczególności luki inwestycyjne i nieoptymalne sytuacje w zakresie inwestycji w różnych obszarach polityki, takich jak badania i innowacje, zrównoważona infrastruktura, finansowanie MŚP oraz inwestycje społeczne. W dokumencie tym przeanalizowano i wyjaśniono wybory, jakich dokonano w odniesieniu do struktury Funduszu InvestEU, zarządzania nim, jego celów, wyznaczonych działań, produktów finansowych i ostatecznych odbiorców. W stosownych przypadkach w ocenie skutków opisano rozważane rozwiązania alternatywne i uzasadniono proponowane wybory. Dotyczyło to w szczególności przesłanek utworzenia jednolitego instrumentu wsparcia inwestycyjnego, mechanizmów realizacji, partnerów wykonawczych oraz proponowanej struktury zarządzania.

W ocenie skutków podkreślono, że obecne doświadczenia z unijnymi instrumentami finansowymi i gwarancją budżetową EFIS pokazały, że w trakcie kolejnych WRF należy uprościć, usprawnić i ściślej koordynować unijne instrumenty wsparcia inwestycyjnego. Doświadczenia zebrane podczas wdrażania EFIS wykazały również, że stosowanie gwarancji budżetowej zamiast tradycyjnych instrumentów finansowych przynosi znaczne korzyści i przyrost wydajności.

W ocenie skutków wskazano następujące główne cechy Funduszu InvestEU:

Różnego rodzaje interwencje przewidziane w ramach Funduszu InvestEU będą realizowane za pomocą produktów ukierunkowanych na poszczególne rodzaje ryzyka, które będą wymagały tworzenia wysokich, średnich lub niskich rezerw, w zależności od rodzaju gwarancji i wspieranych operacji. Komisja będzie przedstawiać wytyczne oraz monitorować wykorzystanie poszczególnych produktów i związane z nimi ryzyko w celu zapewnienia, aby wskaźnik tworzenia rezerw dla całego portfela odpowiadał wskaźnikowi określonemu we wniosku.

W dniu 27 kwietnia 2018 r. Rada ds. Kontroli Regulacyjnej wydała opinię pozytywną z zastrzeżeniami. [wstawić hyperlink do opinii Rady ds. Kontroli Regulacyjnej] Dokument roboczy służb Komisji zawierający ocenę skutków [wstawić odniesienie/link] omawia kwestie poruszone przez Radę ds. Kontroli Regulacyjnej. Dokument w obecnej formie lepiej wyjaśnia obecne pokrywanie się zakresu EFIS i centralnie zarządzanych instrumentów finansowych. Wyjaśniono w nim również, w jaki sposób można zapobiec temu problemowi w przypadku Funduszu InvestEU. Przedstawiono też bardziej szczegółowo wybór proponowanej struktury zarządzania oraz rolę poszczególnych organów. Porównano m.in. obecnie stosowane rozwiązania zarządcze, które można by było wykorzystać w przypadku EFIS, oraz obecnie stosowane instrumenty finansowe i instrumenty proponowane na potrzeby Funduszu InvestEU. Włączono dodatkowe wyjaśnienia na temat założeń leżących u podstaw prognozowanego poziomu ryzyka i wskaźnika tworzenia rezerw, w tym precyzujące informacje dotyczące jednostki organizacyjnej zajmującej się oceną ryzyka w ramach struktury zarządzania.

•Uproszczenie

Nieoptymalne sytuacje w zakresie inwestycji są obecnie korygowane za pomocą zbioru instrumentów finansowych UE i EFIS, który jest rozproszony i niejednorodny. Komplikuje to też warunki działania pośredników finansowych i odbiorców ostatecznych, którzy muszą stosować różne przepisy dotyczące kwalifikowalności i sprawozdawczości.

Celem Funduszu InvestEU jest uproszczenie unijnego wsparcia inwestycyjnego przez ustanowienie jednolitych ram, które przyczynią się do uproszczenia warunków działania. Dzięki zmniejszeniu liczby umów przez wprowadzenie jednego zbioru przepisów Fundusz InvestEU uprości dostęp do wsparcia UE dla odbiorców ostatecznych oraz ład administracyjno-regulacyjny i zarządzanie instrumentami wsparcia inwestycyjnego.

Ponieważ Fundusz InvestEU obejmuje wszystkie potrzeby w zakresie polityki wsparcia inwestycji, pozwoli uprościć i ujednolicić wymogi w zakresie sprawozdawczości oraz wskaźniki realizacji celu.

•Prawa podstawowe

Wniosek nie ma wpływu na prawa podstawowe.

4.WPŁYW NA BUDŻET

Zgodnie z komunikatem 9 Komisji w sprawie wieloletnich ram finansowych na lata 2021–2017, ramy budżetowe (zobowiązania w cenach bieżących) przewidziane na program InvestEU wynoszą 14 725 000 000 EUR, z czego 525 000 000 EUR przypada na pomoc w opracowywaniu projektów i inne środki towarzyszące. Łączna wysokość rezerw będzie wynosiła 15 200 000 000 EUR, z czego kwota 1 000 000 000 EUR jest pokryta z przychodów, kwot spłaconych i kwot odzyskanych generowanych przez istniejące instrumenty finansowe i EFIS. Zgodnie z [art. 211 ust. 4 lit. d)] [rozporządzenia finansowego] przychody i kwoty odzyskane generowane przez Fundusz InvestEU zasilają też dodatkowo rezerwy.

Do niniejszego wniosku załączono ocenę skutków finansowych regulacji.

5.ELEMENTY FAKULTATYWNE

•Plany wdrożenia i monitorowanie, ocena i sprawozdania

Fundusz InvestEU (gwarancja UE) będzie wdrażany metodą zarządzania pośredniego. Komisja zawiera konieczne umowy w sprawie gwarancji z partnerami wykonawczymi. Centrum Doradztwa InvestEU będzie wdrażane metodą zarządzania pośredniego lub bezpośredniego, w zależności od charakteru pomocy. Portal InvestEU będzie wdrażany głównie metodą zarządzania bezpośredniego.

Wpływ Programu InvestEU zostanie zbadany w ocenach. Oceny będą przeprowadzane zgodnie z pkt 22 i 23 Porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 13 kwietnia 2016 r. 10 , w którym trzy instytucje potwierdziły, że ocena obowiązującego prawodawstwa i polityk powinna stanowić podstawę dla oceny skutków poszczególnych wariantów dalszych działań. Ocenie będą podlegać wyniki Programu InvestEU w terenie i będzie się ona opierać na wskaźnikach i poziomach docelowych tego programu oraz na szczegółowej analizie stopnia, w jakim można go uznać za odpowiedni, skuteczny, wydajny, spójny z innymi strategiami UE i zapewniający wystarczającą wartość dodaną UE. Oceny będą obejmowały wnioski z dotychczasowych doświadczeń, aby umożliwić wykrycie ewentualnych luk i problemów lub dalsze usprawnienie działań lub ich rezultatów oraz zmaksymalizowanie ich wykorzystania i wpływu. Monitorowanie wyników będzie mierzone na podstawie wskaźników określonych we wniosku. Oprócz tych głównych wskaźników istnieć będą bardziej szczegółowe wskaźniki dotyczące konkretnych produktów finansowych, które to wskaźniki zostaną włączone do wytycznych inwestycyjnych lub do umów w sprawie gwarancji. Opracowane zostaną też wskaźniki specyficzne dla Centrum Doradztwa InvestEU i portalu InvestEU.

Partnerzy wykonawczy zostaną wezwani do składania zharmonizowanych sprawozdań zgodnie z [rozporządzeniem finansowym].

•Szczegółowe objaśnienia poszczególnych przepisów wniosku

Rozdział I – Przepisy ogólne

Przepisy ogólne określają ogólne i szczegółowe cele Programu InvestEU, które znajdują odzwierciedlenie w segmentach polityki.

Operacje z zakresu finansowania i inwestycji, które mają być wspierane w postaci gwarancji UE w ramach Funduszu InvestEU powinny przyczyniać się do: (i) konkurencyjności Unii, w tym innowacji i cyfryzacji; (ii) zrównoważonego charakteru gospodarki Unii i jej wzrostu; (iii) odporności w wymiarze społecznym i włączenia społecznego; (iv) integracji unijnych rynków kapitałowych i wzmocnienia jednolitego rynku, w tym rozwiązań pozwalających skorygować fragmentację unijnych rynków kapitałowych, zdywersyfikować źródła finansowania dla unijnych przedsiębiorstw i promować zrównoważone finansowanie.

Proponowana kwota gwarancji UE wynosi 38 000 000 000 EUR, a na potrzeby tworzenia rezerw wymagany jest wskaźnik tworzenia rezerw wynoszący 40 %, tzn. 15 200 000 000 EUR (obie kwoty w cenach bieżących). Indykatywna alokacja gwarancji UE między poszczególne segmenty polityki jest określona w załączniku I. Wielkość tworzonych rezerw odpowiada planowanemu typowi produktów finansowych i ryzyku związanemu z portfelami; oszacowania tego dokonano na podstawie doświadczeń zebranych w ramach EFIS i poprzednich instrumentów finansowych.

Proponuje się pulę środków finansowych w wysokości 525 000 000 EUR (w cenach bieżących) na cele Centrum Doradztwa InvestEU, portalu InvestEU i środków towarzyszących.

Przewiduje się również, że państwa trzecie będą mogły stowarzyszyć się z Funduszem InvestEU przez wniesienie wkładu w całości w postaci środków pieniężnych, aby uczestniczyć w produktach finansowych w ramach segmentów polityki tego funduszu. Możliwość tę przewidziano w szczególności z myślą o kontynuacji – w uzasadnionych przypadkach – istniejących porozumień dotyczących m.in. badań albo wsparcia w kontekście procesu przystępowania do UE. Wkład w Fundusz InvestEU mogą wnosić także państwa członkowskie, które chcą wykorzystać część swoich funduszy podlegających zarządzaniu dzielonemu za pośrednictwem tego funduszu. Kwoty te zasilają dodatkowo gwarancję UE w wysokości 38 000 000 000 EUR (w cenach bieżących).

Rozdział II – Fundusz InvestEU

W rozdziale tym są określone cztery segmenty polityki, w ramach których działa Fundusz InvestEU: (i) zrównoważona infrastruktura; (ii) badania naukowe, innowacje i cyfryzacja; (iii) MŚP; (iv) inwestycje społeczne i umiejętności; opisano w nim także dwa moduły gwarancji UE: (i) moduł unijny; oraz (ii) moduł państw członkowskich składający się z podmodułów, po jednym dla każdego państwa członkowskiego, które zdecyduje się wnieść do Funduszu InvestEU część swoich funduszy podlegających zarządzaniu dzielonemu.

Szczegółowe przepisy odnoszące się do modułu państw członkowskich przewidują, że Komisja i dane państwo członkowskie zawierają umowę o przyznanie wkładu, oraz określają główne elementy takiego wkładu, takie jak jego wielkość, wskaźnik tworzenia rezerw i zobowiązanie warunkowe. Rozporządzenie w sprawie wspólnych przepisów oraz inne odpowiednie instrumenty prawne będą zawierać niezbędne przepisy upoważniające. Po przeniesieniu środków do Funduszu InvestEU moduł państw członkowskich będzie wdrażany zgodnie z przepisami mającymi zastosowanie do Funduszu InvestEU. Komisja wybiera partnera wykonawczego spośród kandydatów proponowanych przez państwo członkowskie i podpisuje umowę w sprawie gwarancji z danym państwem członkowskim.

We wniosku Komisji dotyczącym WRF na lata 2021–2027 ustalono bardziej ambitny cel uwzględniania kwestii klimatu we wszystkich programach UE – docelowy poziom unijnych wydatków przyczyniających się do wypełniania celów klimatycznych ma wynieść 25 %. Wkład Programu InvestEU w osiągnięcie tego celu ogólnego będzie monitorowany za pomocą unijnego systemu monitorowania klimatu. Komisja będzie przedstawiała te informacje w ujęciu rocznym, w kontekście rocznego projektu budżetu.

Aby wspierać pełne wykorzystanie potencjału Programu InvestEU w realizacji celów klimatycznych, Komisja postara się wskazywać odpowiednie działania podczas procesów przygotowania, wdrażania, oceny i ewaluacji tego programu.

Rozdział III – Gwarancja UE

Rozdział ten zawiera przepisy dotyczące gwarancji UE i jej stosowania. Przepisy te stanowią, że gwarancja UE jest na żądanie i ma nieodwołalny charakter, a okres inwestycyjny pokrywa się z okresem WRF, a także określają wymogi dotyczące kwalifikowalnych operacji z zakresu finansowania i inwestycji oraz kwalifikowalnych rodzajów finansowania. Sektory kwalifikujące się do objęcia operacjami z zakresu finansowania i inwestycji są opisane bardziej szczegółowo w załączniku II.

W rozdziale tym określono też wymogi dotyczące partnerów wykonawczych, którzy muszą m.in. przejść ocenę spełnienia wymogów dotyczących filarów zgodnie z [rozporządzeniem finansowym], oraz wymogi dotyczące umów w sprawie gwarancji zawieranych między Komisją a partnerami wykonawczymi.

Przy wyborze partnerów wykonawczych Komisja rozważy ich zdolność do: realizacji celów Funduszu InvestEU, wniesienia własnych zasobów, przyciągnięcia inwestorów prywatnych, zapewnienia odpowiedniego zasięgu geograficznego i sektorowego oraz przyczynienia się do opracowania nowych rozwiązań korygujących niedoskonałości rynku i nieoptymalne sytuacje w zakresie inwestycji. Ze względu na rolę Grupy Europejskiego Banku Inwestycyjnego, jaką powierza się jej w Traktatach, jej zdolność do działania we wszystkich państwach członkowskich oraz doświadczenie zebrane w związku z wdrażaniem obecnych instrumentów finansowych i EFIS powinna ona pozostać uprzywilejowanym partnerem wykonawczym w ramach modułu unijnego. Partnerami wykonawczymi będą mogły być także krajowe banki lub instytucje prorozwojowe. Będzie ponadto istnieć możliwość, aby inne międzynarodowe instytucje finansowe działały w charakterze partnerów wykonawczych, zwłaszcza gdy posiadają one przewagę komparatywną pod względem szczególnej wiedzy fachowej i doświadczenia w niektórych państwach członkowskich. Również inne podmioty spełniające kryteria określone w rozporządzeniu finansowym powinny mieć możliwość działania w charakterze partnerów wykonawczych. Partnerzy wykonawczy będą musieli obejmować swoimi operacjami co najmniej trzy państwa członkowskie, ale mogą utworzyć grupę w celu spełnienia tego kryterium.

Oczekuje się, że około 75 % gwarancji UE w ramach modułu unijnego będzie udzielane partnerom wykonawczym, którzy będą w stanie oferować produkty finansowe we wszystkich państwach członkowskich.

Przepisy rozdziału opisują również szczegółowy zakres gwarancji UE w zależności od rodzaju finansowania, które może być zapewniane na jej podstawie.

Rozdział IV – Ład administracyjno-regulacyjny

Posiedzenia Rady Doradczej Funduszu InvestEU będą się odbywać w dwóch składach: (i) w składzie przedstawicieli partnerów wykonawczych oraz (ii) w składzie przedstawicieli państw członkowskich. Do zadań rady w składzie przedstawicieli partnerów wykonawczych należy doradzanie Komisji w dziedzinie opracowywania produktów finansowych wdrażanych w ramach Funduszu InvestEU, niedoskonałości rynku, nieoptymalnych sytuacji w zakresie inwestycji oraz warunków rynkowych. Rada Doradcza będzie też informować państwa członkowskie o wdrażaniu Funduszu InvestEU, a także umożliwiać regularną wymianę poglądów na temat zmian rynkowych i wymianę najlepszych praktyk.

Zespół projektowy składający się z ekspertów oddelegowanych do dyspozycji Komisji przez partnerów wykonawczych będzie opracowywać tabelę wskaźników dotyczącą potencjalnych operacji z zakresu finansowania i inwestycji, na podstawie której Komitet Inwestycyjny będzie decydować o objęciu tych operacji gwarancją UE. Zanim proponowana operacja z zakresu finansowania lub inwestycji zostanie przedłożona zespołowi projektowemu, Komisja musi potwierdzić jej zgodność z prawem UE.

Komitet Inwestycyjny zatwierdza wykorzystanie gwarancji UE na potrzeby operacji z zakresu finansowania i inwestycji. Jego członkami będą zewnętrzni eksperci posiadający wiedzę fachową dotyczącą odpowiednich sektorów. Komitet zbiera się w czterech różnych konfiguracjach odpowiadających segmentom polityki. W każdej z tych konfiguracji komitet liczy sześciu członków, z których czterech to członkowie stali uczestniczący w posiedzeniach komitetu we wszystkich konfiguracjach. Pozostałych dwóch członków wybiera się pod kątem ich wiedzy na temat obszarów objętych danym segmentem polityki.

Rozdział V – Centrum Doradztwa InvestEU

Centrum Doradztwa InvestEU będzie zapewniać wsparcie doradcze w zakresie identyfikacji, przygotowania, opracowywania, konstruowania, zamawiania i realizacji projektów, w tym budowania zdolności w zakresie tych działań. Będzie ono dostępne dla promotorów projektów z sektora publicznego i prywatnego oraz dla pośredników finansowych i innych pośredników.

Rozdział VI – Portal InvestEU

Portal InvestEU zostanie utworzony w oparciu o doświadczenia zebrane w związku z Portalem Projektów w ramach planu inwestycyjnego dla Europy. Będzie on przewidywał systematyczne kontrole otrzymanych projektów pod kątem ich zgodności z prawem i polityką Unii oraz wymóg, aby partnerzy wykonawczy uwzględniali projekty spełniające kryteria oceny spójności i wchodzące w zakres ich działań. Jego celem jest zapewnienie widoczności w UE projektów, które szukają źródeł finansowania i w które warto jest inwestować. Projekt nie musi być jednak umieszczony w portalu, aby mógł skorzystać z unijnego finansowania. Również zgłoszenie projektu do portalu nie oznacza, że zostanie on ostatecznie objęty gwarancją UE.

Rozdział VII – Monitorowanie i sprawozdawczość, ocena i kontrola

Proponuje się, aby wykorzystanie gwarancji UE było oceniane w drodze oceny śródokresowej i końcowej zgodnie z wymogami [rozporządzenia finansowego]. W rozdziale tym ustanawia się również wymóg regularnego monitorowania i sprawozdawczości; wskaźniki, na podstawie których będą mierzone wyniki, zostały określone w załączniku III. Rozdział zawiera też przepisy dotyczące audytu i uprawnień OLAF-u w odniesieniu do operacji z zakresu finansowania i inwestycji w państwach trzecich.

Ustanowiono w nim również procedurę dotyczącą aktów delegowanych i przepis stanowiący, że rozporządzenie zacznie być stosowane od dnia 1 stycznia 2021 r.

Rozdział VIII – Przejrzystość i widoczność

Włączono standardowe przepisy w celu zapewnienia odpowiedniej przejrzystości i widoczności.

Rozdział IX – Przepisy przejściowe i końcowe

Ten ostatni rozdział zawiera przepisy dotyczące sposobu wykorzystania dochodów, kwot spłaconych i kwot odzyskanych z poprzednich programów. Wykaz tych programów (oprócz EFIS) znajduje się w załączniku IV.

2018/0229 (COD)

Wniosek

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

ustanawiające Program InvestEU

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 173 i art. 175 akapit trzeci,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego 11 ,

uwzględniając opinię Komitetu Regionów 12 ,

stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)W 2016 r. inwestycje infrastrukturalne w Unii wyniosły 1,8 % jej PKB, co oznacza spadek w stosunku do 2009 r. (2,2 %) i około 20-procentowy spadek w porównaniu z poziomem inwestycji sprzed światowego kryzysu finansowego. W Unii odnotowuje się wprawdzie wzrost wskaźników inwestycji do PKB, ale jest on nadal mniejszy niż można by oczekiwać po obecnej sile ożywienia gospodarczego oraz niewystarczający, aby mógł zrekompensować lata niedoinwestowywania. Co ważniejsze, obecne poziomy inwestycji i prognozy inwestycyjne nie uwzględniają inwestycji strukturalnych, których Unia potrzebuje, aby stawić czoło zmianom technologicznym i globalnej konkurencji, w tym w obszarze innowacji, umiejętności, infrastruktury, małych i średnich przedsiębiorstw („MŚP”), ani potrzeby sprostania najważniejszym wyzwaniom społecznym, takim jak zrównoważony rozwój czy starzenie się społeczeństwa. Skorygowanie niedoskonałości rynku oraz nieoptymalnych sytuacji w zakresie inwestycji wymaga zatem ciągłego wsparcia w celu zmniejszenia luki inwestycyjnej w docelowych sektorach i osiągnięcia celów polityki Unii.

(2)W ocenach podkreślono, że duża liczba instrumentów finansowych, które wdrażano w ramach wieloletnich ram finansowych na lata 2014–2020, spowodowała, że ich zakresy częściowo się pokrywały. Ta wielość instrumentów skomplikowała też warunki działania pośredników finansowych i odbiorców ostatecznych, którzy musieli stosować różne przepisy dotyczące kwalifikowalności i sprawozdawczości. Brak kompatybilnych przepisów uniemożliwił również połączenie kilku funduszy unijnych, które byłoby korzystne w przypadku wspierania projektów wymagających różnych rodzajów finansowania. Należy zatem utworzyć jednolity instrument – Fundusz InvestEU, aby zapewnić wydajniejsze udzielanie wsparcia ostatecznym odbiorcom poprzez zintegrowanie i uproszczenie oferty finansowej w ramach programu wykorzystującego jedną gwarancję budżetową, co zwiększy wpływ interwencji Unii, zmniejszając jednocześnie koszty ponoszone przez jej budżet.

(3)W ostatnich latach Unia przyjęła ambitne strategie na rzecz dokończenia budowy jednolitego rynku oraz pobudzenia trwałego wzrostu gospodarczego i tworzenia miejsc pracy, takie jak: unia rynków kapitałowych, strategia jednolitego rynku cyfrowego, pakiet „Czysta energia dla wszystkich Europejczyków”, plan działania UE dotyczący gospodarki o obiegu zamkniętym, strategia na rzecz mobilności niskoemisyjnej, strategia na rzecz obronności i Strategia kosmiczna dla Europy. Fundusz InvestEU powinien wykorzystywać i wzmacniać synergie pomiędzy tymi wzajemnie uzupełniającymi się strategiami poprzez wspieranie inwestycji i zapewnianie dostępu do finansowania.

(4)Na poziomie Unii europejski semestr na rzecz koordynacji polityki gospodarczej zapewnia ramy określania krajowych priorytetów w zakresie reform oraz monitorowania ich realizacji. Państwa członkowskie opracowują swoje własne krajowe wieloletnie strategie inwestycyjne wspierające realizację tych priorytetów. Strategie te powinny być przedstawiane wraz z rocznymi krajowymi programami reform, aby służyć określeniu i koordynowaniu priorytetowych projektów inwestycyjnych, które mają być wspierane ze środków krajowych lub unijnych. Mają również pomóc w wykorzystywaniu unijnego finansowania w spójny sposób oraz maksymalizowaniu wartości dodanej wsparcia finansowego otrzymywanego za pośrednictwem europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych, Europejskiego Instrumentu Stabilizacji Inwestycji oraz Funduszu InvestEU, w stosownych przypadkach.

(5)Fundusz InvestEU powinien przyczyniać się do zwiększenia konkurencyjności Unii, w tym w obszarze innowacji i cyfryzacji, bardziej zrównoważonego wzrostu gospodarczego Unii, odporności w wymiarze społecznym i integracji społecznej, a także integracji unijnych rynków kapitałowych, w tym wprowadzenia rozwiązań korygujących ich fragmentację i dywersyfikujących źródła finansowania przedsiębiorstw unijnych. W tym celu fundusz powinien wspierać projekty, które są technicznie wykonalne i ekonomicznie opłacalne, poprzez zapewnienie ram dla wykorzystania instrumentów dłużnych, opartych na podziale ryzyka i kapitałowych opartych na gwarancji budżetowej Unii oraz poprzez wkłady wnoszone przez partnerów wykonawczych. Fundusz InvestEU powinien kierować się popytem i jednocześnie dążyć do tego, aby udzielane wsparcie przyczyniało się do osiągnięcia celów polityki Unii.

(6)Fundusz InvestEU powinien wspierać inwestycje w aktywa rzeczowe oraz wartości niematerialne i prawne w celu pobudzania wzrostu gospodarczego, inwestycji i zatrudnienia, przyczyniając się w ten sposób do większego dobrostanu i sprawiedliwszego rozkładu dochodów w Unii. Interwencje Funduszu InvestEU powinny uzupełniać wsparcie Unii udzielane za pomocą dotacji.

(7)Unia zatwierdziła cele określone w programie działań ONZ na 2030 r., jej cele zrównoważonego rozwoju i porozumienie paryskie z 2015 r., jak również ramy z Sendai dotyczące ograniczania ryzyka klęsk żywiołowych w latach 2015–2030. Aby osiągnąć uzgodnione cele, w tym te włączone do polityki Unii w zakresie ochrony środowiska, należy znacząco zwiększyć działania na rzecz zrównoważonego rozwoju. Zasady zrównoważonego rozwoju powinny zatem odgrywać dużą rolę w ramach Funduszu InvestEU.

(8)Program InvestEU powinien przyczyniać się do budowy zrównoważonego systemu finansowego w Unii, który wspiera przekierowanie kapitału prywatnego na zrównoważone inwestycje, zgodnie z celami określonymi w planie działania Komisji na rzecz finansowania zrównoważonego wzrostu gospodarczego 13 .

(9)Odzwierciedlając znaczenie przeciwdziałania zmianie klimatu zgodnie ze zobowiązaniami Unii na rzecz realizacji porozumienia paryskiego i celów zrównoważonego rozwoju Organizacji Narodów Zjednoczonych, Program InvestEU przyczyni się do uwzględnienia działań w dziedzinie klimatu i do osiągnięcia celu ogólnego, w ramach którego wydatki na realizację celów klimatycznych w budżecie Unii mają sięgnąć 25 %. W odniesieniu do działań wspieranych z Programu InvestEU oczekuje się, że 30 % całkowitej puli środków finansowych tego programu będzie przyczyniać się do realizacji celów klimatycznych. Stosowne działania zostaną określone podczas opracowywania i wdrażania Programu InvestEU oraz zweryfikowane w kontekście odpowiednich ocen i procesów przeglądu.

(10)Wkład Funduszu InvestEU w osiągnięcie celów w dziedzinie klimatu będzie monitorowany za pośrednictwem unijnego systemu monitorowania klimatu opracowanego przez Komisję we współpracy z partnerami wykonawczymi i przy zastosowaniu w odpowiedni sposób kryteriów określonych w [rozporządzeniu w sprawie ustanowienia ram wspierania zrównoważonych inwestycji 14 ] w celu określenia, czy dana działalność gospodarcza jest zrównoważona pod względem środowiskowym.

(11)Zgodnie ze sprawozdaniem dotyczącym zagrożeń dla środowiska z 2018 r. wydanym przez Światowe Forum Ekonomiczne połowa z dziesięciu najpoważniejszych zagrożeń dla gospodarki światowej dotyczy środowiska. Zagrożenia te obejmują zanieczyszczenie powietrza, gleby i wody, ekstremalne zdarzenia pogodowe, utratę różnorodności biologicznej oraz niepowodzenie działań mających na celu łagodzenie skutków zmiany klimatu i dostosowanie się do niej. Zasady ochrony środowiska są mocno osadzone w Traktatach i w wielu obszarach polityki Unii. W związku z tym w ramach działań związanych z Funduszem InvestEU należy wspierać uwzględnianie celów z dziedziny ochrony środowiska w głównym nurcie polityki. Kwestie ochrony środowiska i związanego z nią zapobiegania zagrożeniom oraz zarządzania ryzykiem powinny zostać uwzględnione przy przygotowywaniu i realizacji inwestycji. UE powinna również śledzić swoje wydatki związane z ochroną bioróżnorodności i ograniczaniem zanieczyszczenia powietrza w celu wypełnienia obowiązków sprawozdawczych wynikających z Konwencji o różnorodności biologicznej oraz dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/2284 15 . Inwestycje przeznaczone na cele związane z ochroną środowiska należy zatem śledzić za pomocą wspólnych metod, spójnych z metodami opracowanymi w ramach innych unijnych programów mających zastosowanie do klimatu, różnorodności biologicznej i zarządzania zanieczyszczeniem powietrza, aby umożliwić ocenę indywidualnego i łącznego wpływu inwestycji na kluczowe składniki kapitału naturalnego, w tym na powietrze, wodę, grunty i różnorodność biologiczną.

(12)Projekty inwestycyjne otrzymujące znaczne unijne wsparcie, w szczególności w dziedzinie infrastruktury, powinny podlegać kontroli pod kątem zapewnienia zrównoważonego rozwoju zgodnie z wytycznymi, które powinny zostać opracowane przez Komisję we współpracy z partnerami wykonawczymi w ramach Programu InvestEU, i przy zastosowaniu w odpowiedni sposób kryteriów określonych w [rozporządzeniu w sprawie ustanowienia ram wspierania zrównoważonych inwestycji] w celu określenia, czy dana działalność gospodarcza jest zrównoważona pod względem środowiskowym, przy zachowaniu spójności z wytycznymi opracowanymi na potrzeby innych unijnych programów. Takie wytyczne powinny przewidywać rozwiązania pozwalające na uniknięcie nadmiernego obciążenia administracyjnego.

(13)Niskie wskaźniki inwestycji w infrastrukturę w Unii podczas kryzysu finansowego osłabiły zdolność Unii do stymulowania zrównoważonego wzrostu gospodarczego, konkurencyjności i konwergencji. Znaczne inwestycje w europejską infrastrukturę są niezbędne do osiągnięcia unijnych celów w zakresie zrównoważonego rozwoju, w tym celów w dziedzinie energii i klimatu na 2030 r. W związku z tym wsparcie w ramach Funduszu InvestEU powinno być ukierunkowane na inwestycje w dziedzinie transportu, energii, w tym efektywności energetycznej i energii ze źródeł odnawialnych, środowiska, działań w dziedzinie klimatu oraz infrastruktury morskiej i cyfrowej. Aby zmaksymalizować wpływ i wartość dodaną unijnego wsparcia finansowego, należałoby wspierać usprawniony proces inwestycyjny, zwiększający widoczność sekwencji projektów i spójność w ramach odpowiednich programów unijnych. Mając na uwadze zagrożenia dla bezpieczeństwa, projekty inwestycyjne otrzymujące wsparcie Unii powinny uwzględniać zasady ochrony obywateli w przestrzeni publicznej. Powinno to stanowić uzupełnienie wysiłków podejmowanych w ramach innych unijnych funduszy, takich jak Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego, zapewniających wsparcie na rzecz związanych z bezpieczeństwem elementów inwestycji w dziedzinie przestrzeni publicznej, transportu, energii i innej infrastruktury krytycznej.

(14)Mimo że ogólny poziom inwestycji w Unii wzrasta, inwestycje w działalność obarczoną wyższym ryzykiem, taką jak badania naukowe i innowacje, są nadal niewystarczające. Wynikające z tego niedoinwestowanie badań i innowacji ma negatywny wpływ na konkurencyjność przemysłową i gospodarczą Unii oraz jakość życia jej obywateli. Fundusz InvestEU powinien zapewniać odpowiednie produkty finansowe ukierunkowane na różne etapy cyklu innowacji i szerokie spektrum interesariuszy, w szczególności umożliwiające zwiększanie skali rozwiązań i ich wdrażanie na skalę handlową w Unii, tak aby rozwiązania te były konkurencyjne na rynkach światowych.

(15)Pilnie potrzebny jest znaczny wysiłek na rzecz inwestycji w transformację cyfrową i w celu rozprowadzania korzyści pomiędzy wszystkich obywateli i przedsiębiorstwa w Unii. Mając już solidne ramy polityczne strategii jednolitego rynku cyfrowego, należy teraz realizować inwestycje o podobnym poziomie ambicji, w tym inwestycje w rozwój sztucznej inteligencji.

(16)Małe i średnie przedsiębiorstwa (MŚP) odgrywają w Unii kluczową rolę. Borykają się one jednak z wyzwaniami związanymi z dostępem do finansowania ze względu na obawy dotyczące wysokiego ryzyka i brak wystarczających zabezpieczeń. Dodatkowe wyzwania wynikają z potrzeby utrzymania konkurencyjności MŚP przez angażowanie się w cyfryzację, internacjonalizację i działalność innowacyjną oraz podnoszenie kwalifikacji siły roboczej. Ponadto MŚP mają dostęp do bardziej ograniczonego zestawu źródeł finansowania w porównaniu z większymi przedsiębiorstwami: zazwyczaj nie emitują obligacji, mają jedynie ograniczony dostęp do giełd papierów wartościowych i dużych inwestorów instytucjonalnych. Problemy z dostępem do finansowania są jeszcze bardziej dotkliwe w przypadku MŚP, których działalność jest związana z aktywami niematerialnymi i prawnymi. Unijne MŚP korzystają w dużej mierze ze wsparcia banków i finansowania dłużnego w formie kredytów w rachunku bieżącym, pożyczek bankowych lub leasingu. Zwiększenie zdolności MŚP do finansowania powstawania, wzrostu i rozwoju oraz zdolności do przetrwania pogorszenia koniunktury gospodarczej, a tym samym zwiększenie odporności gospodarki i systemu finansowego na kryzys lub wstrząsy gospodarcze, wymaga wspierania MŚP zmagających się ze wspomnianymi wyżej wyzwaniami oraz zapewnienia im bardziej zróżnicowanych źródeł finansowania. Stanowi to również uzupełnienie inicjatyw podjętych już w kontekście unii rynków kapitałowych. Fundusz InvestEU powinien stworzyć możliwość skupienia się na konkretnych, bardziej ukierunkowanych produktach finansowych.

(17)Jak określono w dokumencie otwierającym debatę na temat społecznego wymiaru Europy 16 i w komunikacie dotyczącym Europejskiego filaru praw socjalnych 17 , budowanie bardziej sprawiedliwej Unii, bardziej sprzyjającej włączeniu społecznemu, jest jednym z priorytetów Unii w zakresie zwalczania nierówności i wspierania polityki włączenia społecznego w Europie. Nierówność szans dotyczy szczególnie dostępu do edukacji, szkolenia i opieki zdrowotnej. Inwestowanie w gospodarkę społeczną, opartą na umiejętnościach i kapitale ludzkim, a także w integrację społeczną słabszych grup, zwłaszcza koordynowane na poziomie unijnym, może przyczynić się do zwiększenia możliwości gospodarczych. Fundusz InvestEU powinien być wykorzystywany do wspierania inwestycji w kształcenie i szkolenie, pomocy w zwiększaniu zatrudnienia, w szczególności wśród osób niewykwalifikowanych i długotrwale bezrobotnych, oraz poprawy sytuacji w zakresie solidarności międzypokoleniowej, opieki zdrowotnej, bezdomności, integracji cyfrowej, rozwoju społeczności, roli i miejsca młodych ludzi w społeczeństwie, jak również osób znajdujących się w trudnej sytuacji, w tym obywateli państw trzecich. Program InvestEU powinien także przyczyniać się do wspierania europejskiej kultury i kreatywności. Aby przeciwdziałać głębokiej transformacji społeczeństw Unii i rynku pracy w nadchodzącym dziesięcioleciu, trzeba inwestować w kapitał ludzki, mikrofinansowanie, finansowanie społeczne i nowe modele biznesowe gospodarki społecznej, w tym realizować inwestycje mające wpływ społeczny i zlecać zadania mające na celu uzyskanie określonego wpływu społecznego. Program InvestEU powinien wzmocnić rodzący się ekosystem rynku społecznego, zwiększając podaż finansowania i dostęp do niego dla mikroprzedsiębiorstw i przedsiębiorstw społecznych, tak aby zaspokoić potrzeby tych, którzy najbardziej go potrzebują. W sprawozdaniu grupy zadaniowej wysokiego szczebla ds. inwestowania w infrastrukturę społeczną w Europie 18 wskazano luki inwestycyjne w infrastrukturze i usługach społecznych, w tym w zakresie kształcenia, szkolenia, opieki zdrowotnej i mieszkalnictwa, które wymagają wsparcia, w tym na poziomie Unii. W związku z tym należy wykorzystać łączną zdolność kapitału publicznego, komercyjnego i dobroczynnego, jak również wsparcie ze strony fundacji, w celu wspierania rozwoju łańcucha wartości na rynku społecznym i zwiększania odporności Unii.

(18)Fundusz InvestEU powinien działać w ramach czterech segmentów polityki, odzwierciedlających kluczowe priorytety polityk Unii, a mianowicie zrównoważoną infrastrukturę; badania naukowe, innowacje i cyfryzację; MŚP oraz inwestycje społeczne i umiejętności.

(19)Każdy segment polityki powinien składać się z dwóch modułów, tj. z modułu unijnego i modułu państw członkowskich. Moduł unijny powinien służyć korygowaniu, w sposób proporcjonalny, niedoskonałości rynku lub nieoptymalnej sytuacji w zakresie inwestycji, których zasięg jest ogólnounijny, a wspierane działania powinny charakteryzować się wyraźną europejską wartością dodaną. Moduł państw członkowskich powinien zapewniać państwom członkowskim możliwość wnoszenia części ich zasobów z funduszy podlegających zarządzaniu dzielonemu na tworzenie rezerw przeznaczonych na gwarancję UE wykorzystywaną do operacji z zakresu finansowania i inwestycji służących korygowaniu niedoskonałości rynku lub nieoptymalnej sytuacji w zakresie inwestycji na ich własnym terytorium, w tym na obszarach oddalonych i znajdujących się w niekorzystnej sytuacji, takich jak najbardziej oddalone regiony Unii, aby realizować cele danego funduszu podlegającego zarządzaniu dzielonemu. Działania wspierane z Funduszu InvestEU w ramach modułu unijnego lub modułu państw członkowskich nie powinny powielać ani wypierać finansowania prywatnego, ani zakłócać konkurencji na rynku wewnętrznym.

(20)Moduł państw członkowskich powinien być specjalnie zaprojektowany tak, by umożliwić korzystanie z funduszy podlegających zarządzaniu dzielonemu w celu tworzenia rezerw na gwarancję udzielaną przez Unię. Takie połączenie ma na celu zmobilizowanie wysokiego ratingu kredytowego Unii, aby wspierać inwestycje krajowe i regionalne przy jednoczesnym zapewnieniu spójnego zarządzania ryzykiem związanym ze zobowiązaniami warunkowymi poprzez stosowanie gwarancji udzielanej przez Komisję w ramach zarządzania pośredniego. Unia powinna gwarantować operacje z zakresu finansowania i inwestycji przewidziane w umowach w sprawie gwarancji zawartych między Komisją a partnerami wykonawczymi w ramach modułu państw członkowskich; fundusze podlegające zarządzaniu dzielonemu powinny zapewnić tworzenie rezerw na gwarancję, zgodnie ze wskaźnikiem tworzenia rezerw ustalonym przez Komisję na podstawie charakteru odnośnych operacji i związanych z nimi oczekiwanych strat, natomiast państwa członkowskie przejmowałyby straty przekraczające poziom oczekiwanych strat poprzez wystawianie gwarancji wzajemnych na rzecz Unii. Takie uzgodnienia powinny być przyjmowane w ramach jednej umowy o przyznanie wkładu zawieranej z każdym państwem członkowskim, które dobrowolnie wybierze takie rozwiązanie. Umowa o przyznanie wkładu powinna obejmować przynajmniej jedną szczegółową umowę w sprawie gwarancji, która ma być realizowana na terytorium danego państwa członkowskiego. Określenie wskaźnika tworzenia rezerw w poszczególnych przypadkach wymaga odstępstwa od [art. 211 ust. 1] rozporządzenia (UE, Euratom) nr XXXX 19 („rozporządzenie finansowe”). Ta struktura przewiduje również jednolity zbiór przepisów dotyczących gwarancji budżetowych wspieranych z funduszy zarządzanych centralnie lub z funduszy podlegających zarządzaniu dzielonemu, co ułatwiłoby ich łączenie.

(21)Fundusz InvestEU powinien móc przyjmować wkłady z państw trzecich, które są członkami Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu, państw przystępujących, kandydatów i potencjalnych kandydatów, państw objętych polityką sąsiedztwa i innych państw, zgodnie z warunkami określonymi między Unią a tymi państwami. Powinno to umożliwić w stosownych przypadkach stałą współpracę z odpowiednimi państwami, w szczególności w dziedzinie badań naukowych i innowacji, jak również w dziedzinie MŚP.

(22)Niniejsze rozporządzenie określa pulę środków finansowych na środki realizowane w ramach Programu InvestEU, inne niż tworzenie rezerw na gwarancję UE, która to pula stanowi główną kwotę odniesienia w rozumieniu [odniesienie zostanie zaktualizowane w stosownych przypadkach zgodnie z nowym porozumieniem międzyinstytucjonalnym: pkt 17 Porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 2 grudnia 2013 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej, współpracy w kwestiach budżetowych i należytego zarządzania finansami 20 ] dla Parlamentu Europejskiego i Rady podczas rocznej procedury budżetowej.

(23)Oczekuje się, że gwarancja UE w wysokości 38 000 000 000 EUR (w cenach bieżących) na poziomie Unii zmobilizuje w całej Unii inwestycje o wartości ponad 650 000 000 000 EUR i należy ją orientacyjnie podzielić między segmenty polityki.

(24)Gwarancja UE, na której opiera się Fundusz InvestEU, powinna być wdrażana przez Komisję pośrednio, tzn. w oparciu o partnerów wykonawczych, którzy są w stanie dotrzeć do ostatecznych odbiorców. Komisja powinna zawrzeć z każdym z partnerów wykonawczych umowę w sprawie gwarancji zapewniającą im zdolność gwarancyjną z Funduszu InvestEU, w celu wsparcia ich operacji z zakresu finansowania i inwestycji, które są zgodne z celami Funduszu InvestEU i kryteriami kwalifikowalności. Dla Funduszu InvestEU należy przewidzieć specjalną strukturę zarządzania zapewniającą odpowiednie wykorzystanie gwarancji UE.

(25)Należy ustanowić Radę Doradczą składającą się z przedstawicieli partnerów wykonawczych i przedstawicieli państw członkowskich w celu wymiany informacji oraz danych dotyczących wykorzystania produktów finansowych udostępnianych w ramach Funduszu InvestEU, a także w celu omawiania zmieniających się potrzeb i nowych produktów, w tym luk rynkowych na określonych terytoriach.

(26)Komisja powinna oceniać zgodność przedłożonych przez partnerów wykonawczych operacji z zakresu finansowania i inwestycji z prawem i polityką Unii, natomiast ostateczne decyzje w sprawie tych operacji powinien podejmować partner wykonawczy.

(27)Zespół projektowy składający się z ekspertów oddelegowanych do dyspozycji Komisji przez partnerów wykonawczych w celu zapewnienia profesjonalnej wiedzy fachowej przy ocenie finansowo-technicznej proponowanych operacji z zakresu finansowania i inwestycji powinien dokonywać oceny punktowej operacji przedkładanych przez partnerów wykonawczych, które mają zostać ocenione przez Komitet Inwestycyjny.

(28)Komitet Inwestycyjny składający się z niezależnych ekspertów powinien przedstawiać swoje wnioski w sprawie przyznania wsparcia w formie gwarancji UE na operacje z zakresu finansowania i inwestycji spełniających kryteria kwalifikowalności, zapewniając w ten sposób zewnętrzną wiedzę fachową przy ocenie inwestycyjnej projektu. Komitet Inwestycyjny powinien zbierać się w różnych konfiguracjach, aby jak najlepiej uwzględnić różne dziedziny i sektory polityki.

(29)Przy wyborze partnerów wykonawczych do celów wdrażania Funduszu InvestEU Komisja powinna rozważyć zdolność kontrahenta do realizowania celów Funduszu InvestEU i wniesienia własnych zasobów, aby zapewnić odpowiedni zasięg geograficzny i dywersyfikację geograficzną, przyciągnięcia inwestorów prywatnych oraz zapewnienia odpowiedniej dywersyfikacji ryzyka i stworzenia nowych rozwiązań służących korygowaniu niedoskonałości rynku i nieoptymalnych sytuacji w zakresie inwestycji. Ze względu na rolę grupy Europejskiego Banku Inwestycyjnego („EBI”), jaką powierza się jej w Traktatach, jej zdolność do działania we wszystkich państwach członkowskich oraz jej doświadczenie zdobyte w ramach obecnych instrumentów finansowych i EFIS, powinna ona pozostać uprzywilejowanym partnerem wykonawczym w ramach modułu unijnego Funduszu InvestEU. Oprócz Grupy EBI możliwość oferowania zestawu uzupełniających produktów finansowych powinny mieć też krajowe banki lub instytucje prorozwojowe, ze względu na to, że ich doświadczenie i zdolności na szczeblu regionalnym mogą być korzystne dla maksymalizacji wpływu funduszy publicznych na terytorium Unii. Powinna ponadto istnieć możliwość, aby inne międzynarodowe instytucje finansowe działały w charakterze partnerów wykonawczych, zwłaszcza gdy posiadają one przewagę komparatywną pod względem szczególnej wiedzy fachowej i doświadczenia w niektórych państwach członkowskich. Również inne podmioty spełniające kryteria określone w rozporządzeniu finansowym powinny mieć możliwość działania w charakterze partnerów wykonawczych.

(30)W celu zapewnienia, aby interwencje w ramach modułu unijnego Funduszu InvestEU koncentrowały się na niedoskonałościach rynku i nieoptymalnej sytuacji w zakresie inwestycji na poziomie Unii, a jednocześnie spełniały cele dotyczące możliwie jak największego zasięgu geograficznego, gwarancji UE należy udzielać partnerom wykonawczym, którzy samodzielnie lub wspólnie z innymi partnerami wykonawczymi są w stanie objąć odnośnymi operacjami co najmniej trzy państwa członkowskie. Oczekuje się jednak, że około 75 % gwarancji UE w ramach modułu unijnego będzie udzielane partnerom wykonawczym, którzy są w stanie oferować produkty finansowe w ramach Funduszu InvestEU we wszystkich państwach członkowskich.

(31)Gwarancja UE w ramach modułu państw członkowskich powinna być udzielana każdemu partnerowi wykonawczemu kwalifikującemu się zgodnie z [art. 62 ust. 1 lit. c)] [rozporządzenia finansowego], w tym krajowym lub regionalnym bankom lub instytucjom prorozwojowym, EBI, Europejskiemu Funduszowi Inwestycyjnemu i innym wielostronnym bankom rozwoju. Wybierając partnerów wykonawczych w ramach modułu państw członkowskich, Komisja powinna uwzględnić wnioski złożone przez każde państwo członkowskie. Zgodnie z [art. 154] [rozporządzenia finansowego] Komisja musi dokonać oceny zasad i procedur partnera wykonawczego, aby upewnić się, że zapewniają one poziom ochrony interesów finansowych Unii równoważny poziomowi zapewnianemu przez Komisję.

(32)Ostateczne decyzje w sprawie operacji z zakresu finansowania i inwestycji powinny być podejmowane przez partnera wykonawczego w jego własnym imieniu, powinny być wdrażane zgodnie z jego wewnętrznymi regulaminami i procedurami oraz ujmowane w jego sprawozdaniach finansowych. Komisja powinna zatem uwzględniać wyłącznie zobowiązania finansowe wynikające z gwarancji UE i wykazywać maksymalną kwotę gwarancji, w tym wszelkie istotne informacje na temat udzielonej gwarancji.

(33)Fundusz InvestEU powinien w stosownych przypadkach umożliwiać sprawne i skuteczne łączenie z tą gwarancją dotacji lub instrumentów finansowych, bądź obu tych rodzajów wsparcia, finansowanych z budżetu Unii lub z Funduszu na rzecz Innowacji Unijnego Systemu Handlu Uprawnieniami do Emisji (ETS) w sytuacjach, w których jest to konieczne w celu jak najlepszego wsparcia inwestycji służących korygowaniu określonych niedoskonałości rynku lub nieoptymalnych sytuacji w zakresie inwestycji.

(34)Projekty przedłożone przez partnerów wykonawczych celem otrzymania wsparcia w ramach Programu InvestEU, które to projekty przewidują łączenie ze wsparciem z innych programów unijnych, powinny być również, jako całość, zgodne z celami i kryteriami kwalifikowalności zawartymi w przepisach dotyczących odnośnych programów unijnych. Decyzję o wykorzystaniu gwarancji UE należy podjąć zgodnie z przepisami Programu InvestEU.

(35)Centrum Doradztwa InvestEU powinno wspierać opracowywanie optymalnych sekwencji projektów inwestycyjnych w każdym segmencie polityki. W ramach Programu InvestEU należy ponadto przewidzieć komponent międzysektorowy, aby zapewnić pojedynczy punkt kontaktowy i pomoc przy opracowywaniu projektów obejmujących różne polityki w odniesieniu do centralnie zarządzanych programów unijnych.

(36)Aby zapewnić szeroki zasięg geograficzny usług doradczych w całej Unii oraz skutecznie upowszechniać wiedzę o Funduszu InvestEU na szczeblu lokalnym, należy zapewnić lokalną obecność Centrum Doradztwa InvestEU, uwzględniając w razie potrzeby istniejące systemy wsparcia, w celu udzielania na szczeblu lokalnym wymiernej, proaktywnej i dostosowanej do potrzeb pomocy.

(37)W kontekście Funduszu InvestEU konieczne jest wspieranie budowania zdolności w celu rozwijania zdolności organizacyjnych i działań rynkowych niezbędnych do inicjowania wysokiej jakości projektów. Należy ponadto dążyć do stworzenia warunków umożliwiających zwiększenie potencjalnej liczby kwalifikujących się odbiorców w nowych segmentach rynku, w szczególności w sytuacjach, w których niewielki rozmiar pojedynczych projektów wiąże się ze znacznym wzrostem kosztów transakcyjnych na poziomie projektu, na przykład w przypadku ekosystemu finansowania społecznego. Wspieranie budowania zdolności powinno mieć zatem charakter uzupełniający i dodatkowy w stosunku do działań podejmowanych w ramach innych programów unijnych obejmujących konkretny obszar polityki.

(38)Należy stworzyć portal InvestEU w celu zapewnienia partnerom wykonawczym łatwo dostępnej i przyjaznej użytkownikom bazy projektów pozwalającej wyeksponować projekty inwestycyjne, które są zgodne z prawem i polityką Unii i dla których poszukuje się finansowania, ze szczególnym uwzględnieniem możliwości tworzenia potencjalnych sekwencji projektów inwestycyjnych.

(39)Zgodnie z pkt 22 i 23 Porozumienia międzyinstytucjonalnego na rzecz lepszego stanowienia prawa z dnia 13 kwietnia 2016 r. 21 zachodzi potrzeba oceny Programu InvestEU w oparciu o informacje zgromadzone w kontekście konkretnych wymogów dotyczących monitorowania, przy czym należy unikać nadmiernej regulacji i obciążeń administracyjnych, zwłaszcza względem państw członkowskich. Wymogi te mogą, w stosownych przypadkach, obejmować mierzalne wskaźniki jako podstawę oceny oddziaływania Programu InvestEU na szczeblu lokalnym.

(40)W celu umożliwienia śledzenia postępów w realizacji celów Unii należy wdrożyć solidne ramy monitorowania oparte na wskaźnikach produktu, rezultatu i oddziaływania. W celu zapewnienia rozliczalności wobec obywateli europejskich Komisja powinna składać Parlamentowi Europejskiemu i Radzie roczne sprawozdania na temat postępów, skutków i operacji w ramach Programu InvestEU.

(41)Do niniejszego rozporządzenia zastosowanie mają horyzontalne przepisy finansowe przyjęte przez Parlament Europejski i Radę na podstawie art. 322 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. Przepisy te są ustanowione w rozporządzeniu finansowym i określają w szczególności procedurę ustanawiania i wykonania budżetu w drodze dotacji, zamówień, nagród i wykonania pośredniego oraz przewidują kontrole wykonywania obowiązków przez podmioty upoważnione do działań finansowych. Przepisy przyjęte na podstawie art. 322 TFUE dotyczą również ochrony budżetu Unii w przypadku uogólnionych braków w zakresie praworządności w państwach członkowskich, jako że poszanowanie praworządności jest niezbędnym warunkiem wstępnym należytego zarządzania finansami i skutecznego unijnego finansowania.

(42)Do Programu InvestEU zastosowanie ma rozporządzenie (UE, Euratom) nr [nowe rozporządzenie finansowe]. Określa ono zasady wykonania budżetu Unii, w tym zasady dotyczące gwarancji budżetowych.

(43)Zgodnie z rozporządzeniem finansowym, rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 883/2013 22 , rozporządzeniem Rady (WE, Euratom) nr 2988/95 23 , rozporządzeniem Rady (Euratom, WE) nr 2185/96 24 i rozporządzeniem Rady (UE) 2017/1939 25  interesy finansowe Unii należy chronić za pomocą proporcjonalnych środków, w tym środków zapobiegania nieprawidłowościom i nadużyciom finansowym, ich wykrywania, korygowania i dochodzenia, a także odzyskiwania środków straconych, nienależnie wypłaconych lub nieodpowiednio wykorzystanych oraz, w stosownych przypadkach, nakładania sankcji administracyjnych. W szczególności, zgodnie z rozporządzeniem (UE, Euratom) nr 883/2013 i rozporządzeniem (Euratom, WE) nr 2185/96 Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) może prowadzić dochodzenia administracyjne, w tym kontrole na miejscu i inspekcje, w celu ustalenia, czy miały miejsce nadużycie finansowe, korupcja lub jakiekolwiek inne nielegalne działanie, naruszające interesy finansowe Unii. Zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2017/1939 Prokuratura Europejska (EPPO) może prowadzić dochodzenia i ścigać nadużycia finansowe i inne nielegalne działania naruszające interesy finansowe Unii, jak przewidziano w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1371 26 . Zgodnie z rozporządzeniem finansowym każda osoba lub podmiot, które otrzymują środki finansowe Unii, w pełni współpracują w celu ochrony interesów finansowych Unii, przyznają konieczne prawa i dostęp Komisji, OLAF-owi, EPPO i Europejskiemu Trybunałowi Obrachunkowemu oraz zapewniają, aby wszelkie osoby trzecie uczestniczące w wykonaniu środków finansowych Unii przyznały tym organom równoważne prawa.

(44)Państwa trzecie będące członkami Europejskiego Obszaru Gospodarczego (EOG) mogą uczestniczyć w programach Unii w ramach współpracy ustanowionej na mocy Porozumienia EOG, które przewiduje wprowadzenie w życie programów w drodze decyzji wydanej na mocy tego porozumienia. Państwa trzecie mogą uczestniczyć w programie również na podstawie innych instrumentów prawnych. Do niniejszego rozporządzenia należy wprowadzić odpowiedni przepis szczegółowy przyznający niezbędne uprawnienia i prawa dostępu właściwemu urzędnikowi zatwierdzającemu, Europejskiemu Urzędowi ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) oraz Europejskiemu Trybunałowi Obrachunkowemu, pozwalające im na całościowe wykonywanie ich odpowiednich kompetencji.

(45)Zgodnie z [odniesienie zostanie zaktualizowane w stosownych przypadkach zgodnie z nową decyzją w sprawie KTZ: art. 88 decyzji Rady 2013/755/UE] osoby i podmioty z siedzibą w krajach i terytoriach zamorskich (KTZ) kwalifikują się do finansowania z zastrzeżeniem zasad i celów Programu InvestEU oraz ewentualnych uzgodnień mających zastosowanie do państwa członkowskiego, z którym dany kraj lub terytorium zamorskie są powiązane.

(46)W celu uzupełnienia innych niż istotne elementów niniejszego rozporządzenia wytycznymi inwestycyjnymi, z którymi powinny być zgodne operacje z zakresu finansowania i inwestycji, a także ułatwienia szybkiego i elastycznego dostosowania wskaźników realizacji oraz skorygowania wskaźnika tworzenia rezerw należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjęcia aktów zgodnie z art. 290 TFUE w odniesieniu do opracowywania wytycznych inwestycyjnych dotyczących operacji z zakresu finansowania i inwestycji w ramach różnych segmentów polityki, zmiany załącznika III do niniejszego rozporządzenia w celu dokonania przeglądu lub uzupełnienia wskaźników oraz skorygowania wskaźnika tworzenia rezerw. Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym na szczeblu ekspertów, oraz aby konsultacje te prowadzone były zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym w sprawie lepszego stanowienia prawa z dnia 13 kwietnia 2016 r. W szczególności, aby zapewnić udział na równych zasadach Parlamentu Europejskiego i Rady w przygotowaniu aktów delegowanych, instytucje te otrzymują wszelkie dokumenty w tym samym czasie co eksperci państw członkowskich, a eksperci tych instytucji mogą systematycznie brać udział w posiedzeniach grup eksperckich Komisji zajmujących się przygotowaniem aktów delegowanych.

(47)Program InvestEU powinien służyć korygowaniu niedoskonałości rynku i nieoptymalnej sytuacji w zakresie inwestycji, których zasięg jest ogólnounijny, oraz przewidywać testowanie na rynku innowacyjnych produktów finansowych oraz systemów ich rozpowszechniania, w odniesieniu do nowych lub złożonych niedoskonałości rynku. Działanie na poziomie Unii jest zatem uzasadnione,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ I

PRZEPISY OGÓLNE

Artykuł 1

Przedmiot

Niniejsze rozporządzenie ustanawia Fundusz InvestEU zapewniający środki finansowe na gwarancję UE związaną z operacjami z zakresu finansowania i inwestycji prowadzonymi przez partnerów wykonawczych i wspierającymi polityki wewnętrzne Unii.

Niniejsze rozporządzenie ustanawia również mechanizm wsparcia doradczego pomagający w rozwoju projektów, w które warto inwestować, a także w zwiększaniu dostępu do finansowania oraz w związanym z tym budowaniem zdolności („Centrum Doradztwa InvestEU”). Ustanawia ono także bazę danych umożliwiającą wyeksponowanie projektów, dla których promotorzy projektów poszukują finansowania, i zapewniającą inwestorom informacje na temat możliwości inwestycyjnych („portal InvestEU”).

Określa się w nim cele Programu InvestEU, budżet i kwotę gwarancji UE na lata 2021–2027, formy finansowania unijnego oraz zasady dotyczące przyznawania takiego finansowania.

Artykuł 2

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

1)„działania łączone” oznaczają działania wspierane z budżetu Unii, łączące bezzwrotne albo zwrotne formy wsparcia z budżetu Unii, lub kombinację, ze zwrotnymi formami wsparcia z instytucji finansowania rozwoju lub innych publicznych instytucji finansowych, a także z komercyjnych instytucji finansowych i od inwestorów komercyjnych; do celów niniejszej definicji unijne programy finansowane ze źródeł innych niż budżet Unii, takich jak Fundusz na rzecz Innowacji Unijnego Systemu Handlu Uprawnieniami do Emisji (ETS), można traktować jako unijne programy finansowane z budżetu Unii;

2)„gwarancja UE” oznacza ogólną gwarancję udzielaną przez budżet Unii, w ramach której gwarancje budżetowe udzielane zgodnie z [art. 219 ust. 1] [rozporządzenia finansowego] stają się skuteczne poprzez podpisanie indywidualnych umów w sprawie gwarancji z partnerami wykonawczymi;

3)„produkt finansowy” oznacza mechanizm finansowy lub uzgodnienie finansowe, których stronami jest Komisja i partner wykonawczy, na podstawie których partner wykonawczy zapewnia, bezpośrednio lub przez pośredników, finansowanie na rzecz ostatecznych odbiorców w jednej z form, o których mowa w art. 13;

4)„operacje z zakresu finansowania lub inwestycji” oznaczają operacje w celu bezpośredniego lub pośredniego zapewnienia ostatecznym odbiorcom finansowania w formie produktów finansowych, przeprowadzane przez partnera wykonawczego w jego własnym imieniu, zgodnie z jego regulaminem wewnętrznym i ujęte w jego sprawozdaniach finansowych;

5)„fundusze podlegające zarządzaniu dzielonemu” oznaczają fundusze, które przewidują możliwość przeznaczenia pochodzących z nich środków w celu tworzenia rezerw na gwarancję budżetową w module państw członkowskich w ramach Funduszu InvestEU, a mianowicie Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego (EFRR), Europejski Fundusz Społeczny+ (EFS+), Fundusz Spójności, Europejski Fundusz Morski i Rybacki (EFMR) oraz Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW);

6)„umowa w sprawie gwarancji” oznacza instrument prawny, za pomocą którego Komisja i partner wykonawczy określają warunki umożliwiające zaproponowanie operacji z zakresu finansowania lub inwestycji, które mogą zostać objęte gwarancją UE, warunki udzielania gwarancji budżetowej dla takich operacji oraz warunki ich wdrażania zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia;

7)„partner wykonawczy” oznacza kwalifikowalnego kontrahenta, takiego jak instytucja finansowa lub inny pośrednik, z którym Komisja podpisuje umowę w sprawie gwarancji lub umowę w sprawie wdrożenia Centrum Doradztwa InvestEU;

8)„Centrum Doradztwa InvestEU” oznacza pomoc techniczną określoną w art. 20;

9)„portal InvestEU” oznacza bazę danych określoną w art. 21;

10)„Program InvestEU” oznacza łącznie Fundusz InvestEU, Centrum Doradztwa InvestEU, portal InvestEU i działania łączone;

11)„mikrofinansowanie” oznacza mikrofinansowanie określone w rozporządzeniu [[w sprawie EFS+] numer];

12)„spółki o średniej kapitalizacji” oznaczają podmioty zatrudniające nie więcej niż 3 000 pracowników, niebędące MŚP ani małymi spółkami o średniej kapitalizacji;

13)„krajowe banki lub instytucje prorozwojowe” oznaczają podmioty prawne, które prowadzą profesjonalną działalność finansową i którym państwo członkowskie lub organ państwa członkowskiego – na szczeblu centralnym, regionalnym lub lokalnym – powierza prowadzenie działalności rozwojowej lub promocyjnej;

14)„małe i średnie przedsiębiorstwa (MŚP)” oznaczają mikroprzedsiębiorstwa oraz małe i średnie przedsiębiorstwa zgodnie z definicją zawartą w załączniku do zalecenia Komisji 2003/361/WE 27 ;

15)„małe spółki o średniej kapitalizacji” oznaczają podmioty zatrudniające nie więcej niż 499 pracowników, niebędące MŚP;

16)„przedsiębiorstwo społeczne” oznacza przedsiębiorstwo społeczne określone w rozporządzeniu [[w sprawie EFS+] numer];

17)„państwo trzecie” oznacza państwo, które nie jest członkiem Unii.

Artykuł 3

Cele Programu InvestEU

1.Ogólnym celem Programu InvestEU jest wspieranie celów polityki Unii poprzez operacje z zakresu finansowania i inwestycji przyczyniające się do:

a)konkurencyjności Unii, w tym innowacji i cyfryzacji;

b)zrównoważonego charakteru gospodarki Unii i jej wzrostu;

c)odporności w wymiarze społecznym i włączenia społecznego w Unii;

d)integracji unijnych rynków kapitałowych i wzmocnienia jednolitego rynku, w tym rozwiązań pozwalających skorygować fragmentację unijnych rynków kapitałowych, zdywersyfikować źródła finansowania dla unijnych przedsiębiorstw i promować zrównoważone finansowanie.

2.Program InvestEU ma następujące cele szczegółowe:

a)wspieranie operacji z zakresu finansowania i inwestycji związanych ze zrównoważoną infrastrukturą w dziedzinach, o których mowa w art. 7 ust. 1 lit. a);

b)wspieranie operacji z zakresu finansowania i inwestycji w dziedzinie badań naukowych, innowacji i cyfryzacji;

c)zwiększanie dostępu do finansowania oraz jego dostępności dla MŚP oraz, w uzasadnionych przypadkach, dla małych spółek o średniej kapitalizacji;

d)zwiększanie dostępu do mikrofinansowania i finansowania oraz ich dostępności dla przedsiębiorstw społecznych, wspieranie operacji z zakresu finansowania i inwestycji związanych z inwestycjami społecznymi i umiejętnościami oraz rozwijanie i konsolidacja rynków inwestycji społecznych w dziedzinach, o których mowa w art. 7 ust. 1 lit. d).

Artykuł 4

Budżet i kwota gwarancji UE

1.Gwarancja UE do celów modułu unijnego, o którym mowa w art. 8 ust. 1 lit. a), wynosi 38 000 000 000 EUR (w cenach bieżących). Należy ją zasilać zgodnie ze wskaźnikiem tworzenia rezerw w wysokości 40 %.

Dodatkowa kwota gwarancji UE może zostać ustalona do celów modułu państw członkowskich, o którym jest mowa w art. 8 ust. 1 lit. b), z zastrzeżeniem przydziału odpowiednich kwot przez państwa członkowskie zgodnie z [art. 10 ust. 1] rozporządzenia [[RWP] numer] 28 i art. [75 ust. 1] rozporządzenia [[w sprawie planu dotyczącego WPR] numer] 29 .

Wkłady państw trzecich, o których mowa w art. 5, również powiększają gwarancję UE, o której mowa w akapicie pierwszym, i są wnoszone w całości w postaci środków pieniężnych zgodnie z [art. 218 ust. 2] [rozporządzenia finansowego].

2.Orientacyjny podział kwoty, o której mowa w ust. 1 akapit pierwszy, jest określony w załączniku I do niniejszego rozporządzenia. W stosownych przypadkach Komisja może zmienić kwoty, o których mowa w załączniku I, maksymalnie o 15 % w odniesieniu do każdego z celów. O wszelkich zmianach Komisja informuje Parlament Europejski i Radę.

3.Pula środków finansowych na wdrażanie środków przewidzianych w rozdziałach V i VI wynosi 525 000 000 EUR (w cenach bieżących).

4.Kwota, o której mowa w ust. 3, może być również wykorzystywana na pomoc techniczną i administracyjną związaną z wdrażaniem Programu InvestEU, tj. na działania dotyczące przygotowania, monitorowania, kontroli, audytu i oceny, w tym systemy informatyczne dla przedsiębiorstw.

Artykuł 5

Państwa trzecie stowarzyszone z Funduszem InvestEU

Moduł unijny Funduszu InvestEU, o którym mowa w art. 8 ust. 1 lit. a), i każdy z segmentów polityki, o których mowa w art. 7 ust. 1, może otrzymywać wkłady od następujących państw trzecich w celu zapewnienia ich uczestnictwa w niektórych produktach finansowych zgodnie z [art. 218 ust. 2] [rozporządzenia finansowego]:

a)członków Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu (EFTA), którzy są członkami Europejskiego Obszaru Gospodarczego (EOG), zgodnie z warunkami określonymi w Porozumieniu EOG;

b)państw przystępujących, państw kandydujących i potencjalnych kandydatów, zgodnie z ogólnymi zasadami i ogólnymi warunkami ich udziału w programach Unii, ustanowionymi w odpowiednich umowach ramowych i decyzjach rad stowarzyszenia lub w podobnych porozumieniach oraz zgodnie ze szczegółowymi warunkami ustanowionymi w porozumieniach między Unią a tymi państwami;

c)państw objętych europejską polityką sąsiedztwa, zgodnie z ogólnymi zasadami i ogólnymi warunkami udziału tych państw w programach Unii, ustanowionymi w odpowiednich umowach ramowych i decyzjach rad stowarzyszenia lub w podobnych porozumieniach oraz zgodnie ze szczegółowymi warunkami ustanowionymi w porozumieniach między Unią a tymi państwami;

d)państw trzecich, zgodnie z warunkami określonymi w szczegółowym porozumieniu regulującym udział danego państwa trzeciego w programach Unii, pod warunkiem że porozumienie to:

Artykuł 6

Wykonanie i formy finansowania unijnego

1.Gwarancja UE jest wykonywana w ramach zarządzania pośredniego z udziałem podmiotów, o których mowa w art. 62 ust. 1 lit. c) ppkt (ii)–(vii)] [rozporządzenia finansowego]. Inne formy finansowania ze środków unijnych na podstawie niniejszego rozporządzenia są realizowane w trybie zarządzania bezpośredniego lub pośredniego zgodnie z [rozporządzeniem finansowym], w tym dotacje realizowane zgodnie z jego [tytułem VIII].

2.Operacje z zakresu finansowania i inwestycji objęte gwarancją UE i stanowiące część działania łączonego, które łączy wsparcie udzielane na mocy niniejszego rozporządzenia ze wsparciem udzielanym w ramach innego programu unijnego lub większej liczby takich programów lub z Funduszu na rzecz Innowacji Unijnego Systemu Handlu Uprawnieniami do Emisji (ETS), są:

a)    spójne z celami polityki i zgodne z kryteriami kwalifikowalności określonymi w przepisach dotyczących odnośnego unijnego programu, w ramach którego podejmuje się decyzję o udzieleniu wsparcia;

b)    zgodne z niniejszym rozporządzeniem. 

3.Działania łączone obejmujące instrument finansowy w pełni finansowany z innych programów unijnych lub z Funduszu na rzecz Innowacji ETS bez korzystania z gwarancji UE na podstawie niniejszego rozporządzenia są zgodne z celami polityki i kryteriami kwalifikowalności określonymi w przepisach dotyczących odnośnego unijnego programu, w ramach którego udziela się wsparcia.

4.Zgodnie z art. 6 ust. 2 bezzwrotne formy wsparcia lub instrumenty finansowe z budżetu Unii stanowiące część działania łączonego, o którym mowa w ust. 2 i 3, są przyjmowane zgodnie z przepisami odnośnego programu unijnego i realizowane w ramach odnośnego działania łączonego zgodnie z niniejszym rozporządzeniem i z [tytułem X] [rozporządzenia finansowego].

   Sprawozdawczość obejmuje także elementy dotyczące spójności z celami polityki i kryteriami kwalifikowalności określonymi w przepisach dotyczących odnośnego unijnego programu, w ramach którego podejmuje się decyzję o udzieleniu wsparcia, jak również elementy dotyczące zgodności z niniejszym rozporządzeniem.

ROZDZIAŁ II

Fundusz InvestEU

Artykuł 7

Segmenty polityki

1.Program InvestEU jest prowadzony w ramach następujących czterech segmentów polityki, które służą korygowaniu niedoskonałości rynku lub nieoptymalnej sytuacji w zakresie inwestycji, w ich ściśle określonym zakresie:

a)    segmentu polityki dotyczącego zrównoważonej infrastruktury: obejmuje on zrównoważone inwestycje w dziedzinie transportu, energii, łączności cyfrowej, dostaw i przetwarzania surowców, przestrzeni kosmicznej, oceanów i wody, odpadów, przyrody i innej infrastruktury środowiskowej, sprzętu, aktywów ruchomych i wdrażania innowacyjnych technologii, które przyczyniają się do realizacji celów Unii związanych ze zrównoważonym rozwojem środowiskowym lub społecznym, lub obu tych rodzajów celów, lub które spełniają normy Unii dotyczące zrównoważonego rozwoju środowiskowego lub społecznego;

b)    segmentu polityki dotyczącego badań naukowych, innowacji i cyfryzacji: obejmuje on działania w zakresie badań naukowych i innowacji, transfer wyników badań naukowych na rynek, demonstrowanie i wdrażanie innowacyjnych rozwiązań oraz wspieranie rozwoju skali działalności innowacyjnych przedsiębiorstw innych niż MŚP, a także cyfryzację przemysłu unijnego;

c)    segmentu polityki dotyczącego MŚP: obejmuje on dostęp do finansowania i jego dostępność dla MŚP oraz, w uzasadnionych przypadkach, dla małych spółek o średniej kapitalizacji;

d)    segmentu polityki dotyczącego inwestycji społecznych i umiejętności: obejmuje on mikrofinansowanie, finansowanie przedsiębiorstw społecznych i gospodarkę społeczną; umiejętności, kształcenie, szkolenie i powiązane usługi; infrastrukturę społeczną (w tym mieszkalnictwo socjalne i domy studenckie); innowacje społeczne; opiekę zdrowotną i opiekę długoterminową; włączenie społeczne i dostępność; działalność kulturalną o celu społecznym; integrację osób wymagających szczególnego traktowania, w tym obywateli państw trzecich.

2.W przypadku gdy operacja z zakresu finansowania i inwestycji zaproponowana Komitetowi Inwestycyjnemu, o którym mowa w art. 19, wchodzi w zakres więcej niż jednego segmentu polityki, przydziela się ją do segmentu obejmującego główny cel tej operacji lub główny cel większości z jej podprojektów, chyba że w wytycznych inwestycyjnych określono inaczej.

3.Operacje z zakresu finansowania i inwestycji w ramach segmentu polityki dotyczącego zrównoważonej infrastruktury, o którym mowa w ust. 1 lit. a), podlegają kontroli pod kątem zapewnienia zrównoważonego rozwoju klimatycznego, środowiskowego i społecznego w celu zminimalizowania negatywnych skutków i zmaksymalizowania korzyści w wymiarze klimatycznym, środowiskowym i społecznym. W tym celu promotorzy wnioskujący o finansowanie przekazują odpowiednie informacje w oparciu o wytyczne, które mają zostać opracowane przez Komisję. Projekty poniżej pewnej wielkości określonej w wytycznych są wyłączone z tej kontroli.

   Wytyczne Komisji umożliwiają:

a)    w odniesieniu do przystosowania się do zmiany klimatu – zapewnianie odporności na potencjalne negatywne skutki zmiany klimatu poprzez ocenę ryzyka i wrażliwości na zmiany klimatu, w tym odpowiednie środki przystosowawcze, a w odniesieniu do łagodzenia zmiany klimatu – uwzględnianie w analizie kosztów i korzyści kosztów emisji gazów cieplarnianych i pozytywnych skutków środków łagodzenia zmiany klimatu;

b)    wykazanie całościowych skutków projektu pod względem głównych składników kapitału naturalnego w odniesieniu do powietrza, wody, gleby i różnorodności biologicznej;

c)    oszacowania wpływu na włączenie społeczne niektórych obszarów lub populacji.

4.Partnerzy wykonawczy przekazują informacje konieczne do umożliwienia śledzenia inwestycji, które przyczyniają się do realizacji celów Unii w dziedzinie klimatu i środowiska, na podstawie wytycznych, które zapewni Komisja.

5.Partnerzy wykonawczy dążą do tego, aby co najmniej 50 % inwestycji w ramach segmentu polityki dotyczącego zrównoważonej infrastruktury przyczyniało się do realizacji unijnych celów dotyczących klimatu i środowiska.

6.Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 26 w celu określenia wytycznych inwestycyjnych dla każdego z segmentów polityki.

Artykuł 8

Moduły

1.Każdy z segmentów polityki, o którym mowa w art. 7 ust. 1, składa się z dwóch modułów, które służą korygowaniu niedoskonałości rynku lub nieoptymalnej sytuacji w zakresie inwestycji w następujący sposób:

a)moduł unijny służy korygowaniu którejkolwiek z poniższych sytuacji:

(i)    niedoskonałości rynku lub nieoptymalnej sytuacji w zakresie inwestycji, które są związane z priorytetami polityki Unii i korygowane na poziomie Unii;

(ii)    niedoskonałości rynku lub nieoptymalnej sytuacji w zakresie inwestycji, których zasięg jest ogólnounijny; lub

(iii)    nowych lub złożonych niedoskonałości rynku lub nieoptymalnej sytuacji w zakresie inwestycji, z myślą o opracowaniu nowych rozwiązań finansowych i struktur rynkowych;

b)moduł państw członkowskich służy korygowaniu niedoskonałości rynku lub nieoptymalnej sytuacji w zakresie inwestycji w państwie członkowskim lub kilku państwach członkowskich w celu realizacji celów uczestniczących funduszów podlegających zarządzaniu dzielonemu.

2.Moduły, o których mowa w ust. 1, mogą być wykorzystywane w sposób uzupełniający w celu wsparcia operacji z zakresu finansowania lub inwestycji, w tym przez połączenie wsparcia z obu modułów.

Artykuł 9

Przepisy szczególne mające zastosowanie do modułu państw członkowskich

1.Kwoty przydzielone przez państwo członkowskie na podstawie art. [10 ust. 1] rozporządzenia [[RWP] numer] lub art. [75 ust. 1] rozporządzenia [[w sprawie planu dotyczącego WPR] nr] są wykorzystywane do tworzenia rezerw na część gwarancji UE w ramach modułu państw członkowskich obejmującej operacje z zakresu finansowania i inwestycji w danym państwie członkowskim.

2.Ustanowienie tej części gwarancji UE w ramach modułu państw członkowskich jest uzależnione od zawarcia umowy o przyznanie wkładu między danym państwem członkowskim a Komisją.

Dane państwo członkowskie i Komisja zawierają umowę o przyznanie wkładu lub umowę o zmianie tej umowy w terminie czterech miesięcy od decyzji Komisji w sprawie przyjęcia umowy partnerstwa lub planu dotyczącego WPR lub równocześnie z decyzją Komisji zmieniającą dany program lub plan dotyczący WPR.

Dwa państwa członkowskie lub większa ich liczba mogą zawrzeć z Komisją wspólną umowę o przyznanie wkładu.

W drodze odstępstwa od [art. 211 ust. 1] [rozporządzenia finansowego] wskaźnik tworzenia rezerw na gwarancję UE w ramach modułu państw członkowskich ustala się na poziomie 40 % i może on zostać skorygowany w dół lub w górę w każdej umowie o przyznanie wkładu w celu uwzględnienia ryzyka związanego z produktami finansowymi, które zamierza się wykorzystywać.

3.Umowa o przyznanie wkładu obejmuje co najmniej następujące elementy:

a)    ogólną kwotę części gwarancji UE w ramach modułu państw członkowskich odnoszącą się do danego państwa członkowskiego, wskaźnik tworzenia rezerw w odniesieniu do tej gwarancji, kwotę wkładu z funduszy podlegających zarządzaniu dzielonemu, etap tworzenia rezerwy zgodnie z rocznym planem finansowym oraz kwotę wynikających z tego zobowiązań warunkowych, które mają zostać pokryte gwarancją wzajemną udzieloną przez dane państwo członkowskie;

b)    strategię uwzględniającą produkty finansowe i ich minimalną dźwignię finansową, zasięg geograficzny, okres inwestycji i, w stosownym przypadkach, kategorie ostatecznych odbiorców i kwalifikowalnych pośredników;

c)    partnerów wykonawczych, którzy wyrazili zainteresowanie, oraz zobowiązanie Komisji do poinformowania państwa członkowskiego o wybranym partnerze wykonawczych lub wybranych partnerach wykonawczych;

d)    możliwy wkład z funduszy podlegających zarządzaniu dzielonemu na rzecz Centrum Doradztwa InvestEU;

e)    obowiązki w zakresie sprawozdawczości rocznej względem danego państwa członkowskiego, w tym sprawozdawczości zgodnie ze wskaźnikami, o których mowa w umowie o przyznanie wkładu;

f)    przepisy dotyczące wynagrodzenia dotyczącego części gwarancji UE w ramach modułu państw członkowskich;

g)    możliwość łączenia z zasobami pochodzącymi z modułu unijnego, w tym w ramach struktury warstwowej w celu osiągnięcia lepszej ochrony przed ryzykiem zgodnie z art. 8 ust. 2.

4.Umowy o przyznanie wkładu są realizowane przez Komisję w drodze umów w sprawie gwarancji podpisywanych z partnerami wykonawczymi zgodnie z art. 14.

Jeżeli w terminie dziewięciu miesięcy od podpisania umowy o przyznanie wkładu nie zawarto umowy w sprawie gwarancji albo kwota umowy o przyznanie wkładu nie została w pełni pokryta zobowiązaniem na mocy umowy lub umów w sprawie gwarancji, w pierwszym przypadku umowa o przyznanie wkładu jest rozwiązywana, w drugim – odpowiednio zmieniana, a niewykorzystana kwota rezerw jest ponownie wykorzystywana zgodnie z [art. 10 ust. 5] rozporządzenia [[RWP] numer] i art. [75 ust. 5] rozporządzenia [[plan dotyczący WPR] numer].

Jeżeli umowa w sprawie gwarancji nie została należycie wykonana w terminie określonym w art. [10 ust. 6] rozporządzenia [[RWP] numer] lub w art. [75 ust. 6] rozporządzenia [[plan dotyczący WPR] numer], umowa o przyznanie wkładu jest zmieniana, a niewykorzystana kwota rezerw ponownie wykorzystywana zgodnie z [art. 10 ust. 6] [[RWP] numer] i art. [75 ust. 6] rozporządzenia [[plan dotyczący WPR] numer].

5.Na potrzeby tworzenia rezerw na część gwarancji UE w ramach modułu państw członkowskich ustanowionego umową o przyznanie wkładu stosuje się następujące zasady:

a)po etapie tworzenia rezerwy, o którym mowa w ust. 3 lit. a) niniejszego artykułu, wszelkie roczne nadwyżki rezerw obliczone przez porównanie kwoty rezerw, jaka jest wymagana na podstawie wskaźnika tworzenia rezerw, z faktyczną kwotą rezerw, są ponownie wykorzystywane zgodnie z [art. 10 ust. 6] [RWP] i art. [75 ust. 6] [[planu dotyczącego WPR] numer];

b)w drodze odstępstwa od [art. 213 ust. 4] [rozporządzenia finansowego] po etapie tworzenia rezerwy, o którym mowa w ust. 3 lit. a) niniejszego artykułu, w okresie dostępności tej części gwarancji UE w ramach modułu państw członkowskich tworzenie rezerw nie prowadzi do ich corocznego uzupełniania;

c)Komisja niezwłocznie informuje państwo członkowskie, gdy w wyniku uruchomienia tej części gwarancji UE w ramach modułu państw członkowskich poziom rezerw na tę część gwarancji UE zmniejszy się do poziomu poniżej 20 % początkowej wysokości;

d)gdy poziom rezerw dla tej części gwarancji UE w ramach modułu państw członkowskich spadnie do 10 % początkowej wysokości, dane państwo członkowskie zasila wspólny fundusz rezerw – na wniosek Komisji – kwotą w wysokości do 5 % początkowej kwoty rezerw.

ROZDZIAŁ III

Gwarancja UE

Artykuł 10

Gwarancja UE

1.Gwarancja UE jest udzielana partnerom wykonawczym zgodnie z [art. 219 ust. 1] [rozporządzenia finansowego] i zarządza się nią zgodnie z [tytułem X] [rozporządzenia finansowego].

2.Wsparcia w postaci gwarancji UE można udzielać w odniesieniu do operacji z zakresu finansowania i inwestycji objętych niniejszym rozporządzeniem na okres inwestycyjny kończący się dnia 31 grudnia 2027 r. Umowy między partnerem wykonawczym a ostatecznym odbiorcą albo pośrednikiem finansowym lub innym podmiotem, o którym mowa w art. 13 ust. 1 lit. a), należy podpisać do dnia 31 grudnia 2028 r.

Artykuł 11

Kwalifikowalne operacje z zakresu finansowania i inwestycji

1.Fundusz InvestEU wspiera tylko te operacje z zakresu finansowania i inwestycji, które:

a)spełniają warunki określone w [art. 209 ust. 2 lit. a)–e)] [rozporządzenia finansowego], w szczególności wymóg dodatkowości, o którym mowa w [art. 209 ust. 2 lit. b)] [rozporządzenia finansowego], oraz, w stosownych przypadkach, maksymalizują inwestycje prywatne zgodnie z [art. 209 ust. 2 lit. d)] [rozporządzenia finansowego];

b)przyczyniają się do realizacji celów polityki unijnej i są objęte zakresem dziedzin kwalifikujących się do objęcia operacjami z zakresu finansowania i inwestycji w ramach odpowiedniego segmentu zgodnie z załącznikiem II do niniejszego rozporządzenia; oraz

c)są zgodne z wytycznymi inwestycyjnymi.

2.Oprócz projektów zlokalizowanych w Unii Fundusz InvestEU może wspierać poprzez operacje z zakresu finansowania i inwestycji następujące projekty i operacje:

a)projekty transgraniczne, w których uczestniczą podmioty znajdujące się lub mające siedzibę w co najmniej jednym państwie członkowskim, które to projekty obejmują co najmniej jedno państwo trzecie, w tym państwa przystępujące, kandydatów i potencjalnych kandydatów, objęte zakresem europejskiej polityki sąsiedztwa, należące do Europejskiego Obszaru Gospodarczego lub Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu, albo kraj lub terytorium zamorskie, określone w załączniku II do TFUE, albo stowarzyszone państwo trzecie, niezależnie od tego, czy w tych państwach trzecich lub krajach i terytoriach zamorskich znajduje się jakiś partner.

b)operacje z zakresu finansowania i inwestycji w krajach, o których mowa w art. 5, które przyczyniły się do danego produktu finansowego.

3.    Fundusz InvestEU może wspierać operacje z zakresu finansowania i inwestycji, w ramach których finansowanie otrzymują odbiorcy będący podmiotami prawnymi mającymi siedzibę w jednym z następujących krajów:

a)państwie członkowskim lub powiązanym z nim kraju lub terytorium zamorskim;

b)państwie trzecim lub terytorium stowarzyszonym z Programem InvestEU w rozumieniu art. 5;

c)państwie trzecim, o którym mowa w ust. 2 lit. a), w stosownych przypadkach;

d)innych krajach, jeżeli jest to konieczne do celów finansowania projektu w kraju lub na terytorium, o których mowa w lit. a)–c).

Artykuł 12

Wybór partnerów wykonawczych

1.Komisja wybiera, zgodnie z [art. 154] [rozporządzenia finansowego], partnerów wykonawczych lub grupę partnerów wykonawczych, o których mowa w akapicie drugim niniejszego ustępu, spośród kwalifikujących się partnerów.

W odniesieniu do modułu unijnego – kwalifikujący się partnerzy powinni wyrazić swoje zainteresowanie i być w stanie pokryć koszty operacji z zakresu finansowania i inwestycji w co najmniej trzech państwach członkowskich. Partnerzy wykonawczy mogą również spełnić wymóg dotyczący pokrywania kosztów operacji z zakresu finansowania i inwestycji w co najmniej trzech państwach członkowskich przez utworzenie grupy.

W odniesieniu do modułu państw członkowskich – zainteresowane państwo członkowskie może zaproponować jako partnera wykonawczego kwalifikującego się partnera lub większą liczbę kwalifikujących się partnerów spośród tych, którzy wyrazili swoje zainteresowanie zgodnie z art. 9 ust. 3 lit. c).

Jeżeli zainteresowane państwo członkowskie nie zaproponowało partnera wykonawczego, Komisja dokonuje jego wyboru zgodnie z akapitem drugim niniejszego ustępu spośród partnerów wykonawczych, którzy mogą finansować operacje z zakresu finansowania i inwestycji na odpowiednich obszarach geograficznych.

2.Dokonując wyboru partnerów wykonawczych, Komisja zapewnia, aby portfel produktów finansowych w ramach funduszu InvestEU:

a)przyczyniał się w maksymalnym stopniu do osiągnięcia celów określonych w art. 3;

b)maksymalizował wpływ gwarancji UE za pomocą zasobów własnych, do których wniesienia zobowiązał się partner wykonawczy;

c)w stosownych przypadkach – maksymalizował inwestycje prywatne;

d)był zdywersyfikowany geograficznie;

e)zapewniał odpowiednią dywersyfikację ryzyka;

f)wspierał innowacyjne rozwiązania w zakresie ograniczania ryzyka i finansowania służące usuwaniu niedoskonałości rynku i poprawie nieoptymalnej sytuacji w zakresie inwestycji.

3.Przy wyborze partnerów wykonawczych Komisja uwzględnia również:

a)ewentualne koszty dla budżetu Unii i ewentualne dochody, które go zasilą;

b)zdolność partnera wykonawczego do rygorystycznego wdrożenia wymogów [art. 155 ust. 2] [rozporządzenia finansowego] dotyczących unikania opodatkowania, oszustw podatkowych, uchylania się od opodatkowania, prania pieniędzy, finansowania terroryzmu i jurysdykcji niechętnych współpracy.

4.Na partnerów wykonawczych można wybierać krajowe banki lub instytucje prorozwojowe, o ile spełniają one wymogi określone w niniejszym artykule i w art. 14 ust. 1 akapit drugi.

Artykuł 13

Kwalifikowalne rodzaje finansowania

1.Gwarancję UE można wykorzystywać w celu pokrycia ryzyka związanego z następującymi rodzajami finansowania zapewnianego przez partnerów wykonawczych:

a)pożyczki, gwarancje, kontrgwarancje, instrumenty rynku kapitałowego, wszelkie inne formy finansowania lub wsparcia jakości kredytowej, w tym dług podporządkowany, udziały kapitałowe lub quasi-kapitałowe, udostępniane bezpośrednio lub pośrednio, przez pośredników finansowych, fundusze, platformy inwestycyjne lub inne jednostki, które to rodzaje finansowania mają być przekazywane ostatecznym odbiorcom;

b)finansowanie lub gwarancje udzielane przez partnera wykonawczego na rzecz innej instytucji finansowej w celu umożliwienia jej podejmowania działań w zakresie finansowania, o których mowa w lit. a).

Aby finansowanie, o którym mowa w niniejszym ustępie akapit pierwszy lit. a) i b), mogło być objęte gwarancją UE, musi zostać udzielone, nabyte lub wyemitowane na rzecz operacji z zakresu finansowania lub inwestycji, o których mowa w art. 11 ust. 1, pod warunkiem, że finansowanie zapewniane przez partnera wykonawczego zostało udzielone w ramach umowy w sprawie finansowania podpisanej przez partnera wykonawczego albo transakcji zawartej przez niego po podpisaniu umowy w sprawie gwarancji pomiędzy Komisją a partnerem wykonawczym, która nie wygasła ani nie została anulowana.

2.Operacje z zakresu finansowania i inwestycji przeprowadzane za pośrednictwem funduszy lub innych struktur pośrednich są objęte gwarancją UE zgodnie z przepisami, które zostaną określone w wytycznych inwestycyjnych, nawet jeżeli taka struktura inwestuje mniejszą część inwestowanych przez siebie środków poza Unią i w krajach, o których mowa w art. 11 ust. 2, lub w aktywa inne niż aktywa kwalifikowalne w rozumieniu niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 14

Umowa w sprawie gwarancji

1.Komisja zawiera z każdym partnerem wykonawczym umowę w sprawie gwarancji, której przedmiotem jest udzielenie gwarancji UE zgodnie z wymogami niniejszego rozporządzenia, do wysokości kwoty określonej przez Komisję.

W przypadku gdy partnerzy wykonawczy utworzyli grupę, o której mowa w art. 12 ust. 1 akapit drugi, Komisja zawiera jedną umowę w sprawie gwarancji – albo z każdym z partnerów wykonawczych należących do grupy, albo tylko z jednym partnerem wykonawczym występującym w imieniu grupy.

2.Umowy w sprawie gwarancji zawierają w szczególności postanowienia dotyczące:

a)kwoty i warunków wkładów finansowych, które mają być przekazywane przez partnera wykonawczego;

b)warunków finansowania, które ma być przekazywane przez partnera wykonawczego, lub gwarancji, które mają być przez niego udzielane, na rzecz innego podmiotu prawnego uczestniczącego w wykonywaniu umowy, w każdym przypadku, gdy zachodzi taka sytuacja;

c)zgodnie z art. 16, szczegółowych zasad udzielania gwarancji UE, w tym limitów dla portfeli poszczególnych rodzajów instrumentów oraz odnośnych zdarzeń powodujących ewentualne uruchomienie gwarancji UE;

d)wynagrodzenia z tytułu podejmowania ryzyka, które ma być rozdzielone w sposób proporcjonalny do udziałów Unii i partnera wykonawczego w podejmowaniu ryzyka;

e)warunków płatności;

f)zobowiązania partnera wykonawczego do akceptowania decyzji Komisji i Komitetu Inwestycyjnego w sprawie korzystania z gwarancji UE do celów proponowanych operacji z zakresu finansowania lub inwestycji, bez uszczerbku dla podejmowania przez partnera wykonawczego decyzji w sprawie proponowanych operacji nieobjętych gwarancją UE;

g)przepisów i procedur dotyczących dochodzenia roszczeń, które ma zostać powierzone partnerowi wykonawczemu;

h)sprawozdawczości finansowej i operacyjnej oraz monitorowania operacji objętych gwarancją UE;

i)kluczowych wskaźników skuteczności działania, w szczególności w odniesieniu do wykorzystania gwarancji UE, realizacji celów i kryteriów określonych w art. 3, 7 i 11, jak również uruchomienia kapitału prywatnego;

j)w stosownych przypadkach – przepisów i procedur dotyczących działań łączonych;

k)innych odpowiednich przepisów zgodnie z wymogami [tytułu X] [rozporządzenia finansowego].

3.Umowa w sprawie gwarancji stanowi również, że wynagrodzenie należne Unii z tytułu operacji z zakresu finansowania i inwestycji objętych niniejszym rozporządzeniem ma być przekazywane po odliczeniu płatności związanych z uruchomieniem gwarancji UE.

4.Oprócz tego umowa w sprawie gwarancji stanowi, że wszelkie kwoty należne partnerowi wykonawczemu w związku z gwarancją UE mają być odliczone od łącznej kwoty wynagrodzenia, dochodów i spłat należnych Unii od partnera wykonawczego z tytułu operacji z zakresu finansowania i inwestycji objętych niniejszym rozporządzeniem. W przypadku gdy kwota ta jest niższa od kwoty należnej partnerowi wykonawczemu zgodnie z art. 15 ust. 3, brakująca kwota jest pobierana z rezerw na gwarancję UE.

5.W przypadku gdy umowa w sprawie gwarancji zawierana jest w ramach modułu państw członkowskich, może ona przewidywać udział przedstawicieli danego państwa członkowskiego lub danych regionów w monitorowaniu wykonania umowy w sprawie gwarancji.

Artykuł 15

Warunki wykorzystania gwarancji UE

1.Udzielenie gwarancji UE zależy od wejścia w życie umowy w sprawie gwarancji z odpowiednim partnerem wykonawczym.

2.Operacje z zakresu finansowania i inwestycji mogą być objęte gwarancją UE tylko wówczas, gdy spełniają kryteria określone w niniejszym rozporządzeniu i w odpowiednich wytycznych inwestycyjnych oraz gdy Komitet Inwestycyjny stwierdził, że spełniają wymogi dotyczące korzystania ze wsparcia w postaci gwarancji UE. Partnerzy wykonawczy pozostają odpowiedzialni za zapewnienie zgodności operacji z zakresu finansowania i inwestycji z niniejszym rozporządzeniem i odpowiednimi wytycznymi inwestycyjnymi.

3.Komisja nie pokrywa wydatków administracyjnych ani innych kosztów ponoszonych przez partnera wykonawczego w związku z realizacją operacji z zakresu finansowania i inwestycji w ramach gwarancji UE, chyba że cele polityki, jakie ma osiągnąć wdrażany produkt finansowy, mają taki charakter, że partner wykonawczy jest w stanie uzasadnić konieczność wprowadzenia wyjątku. Zasady pokrywania takich kosztów określa się w umowie w sprawie gwarancji i muszą one być zgodne z [art. 209 ust. 2 lit. g)] [rozporządzenia finansowego].

4.Ponadto partner wykonawczy może wykorzystać gwarancję UE do pokrycia stosownej części kosztów odzyskiwania środków, chyba że zostały one odliczone od wpływów z odzyskania środków, zgodnie z art. 14 ust. 4.

Artykuł 16

Zakres i warunki gwarancji UE

1.Wynagrodzenie z tytułu podejmowania ryzyka jest rozdzielane między Unię a partnera wykonawczego w sposób proporcjonalny do ich odpowiedniego udziału w podejmowaniu ryzyka związanego z portfelem operacji z zakresu finansowania i inwestycji albo, w stosownych przypadkach, z poszczególnymi operacjami. Partner wykonawczy powinien ponosić odpowiednią część ryzyka związanego z operacjami z zakresu finansowania i inwestycji wspieranymi w ramach gwarancji UE, poza wyjątkowymi okolicznościami, gdy cele polityki, jakie ma osiągnąć wdrażany produkt finansowy, mają taki charakter, że nie można racjonalnie oczekiwać od partnera wykonawczego, aby wnosił własną zdolność do ponoszenia ryzyka.

2.Gwarancja UE obejmuje:

a)w przypadku produktów dłużnych, o którym mowa w art. 13 ust. 1 lit. a):

(i)    kwotę główną i wszystkie odsetki oraz kwoty należne na rzecz partnera wykonawczego, lecz przez niego nieotrzymane zgodnie z warunkami operacji z zakresu finansowania do momentu wystąpienia zdarzenia niewykonania zobowiązania; w odniesieniu do długu podporządkowanego – odroczenie, redukcję lub wymagane umorzenie uznaje się za zdarzenie niewykonania zobowiązania;

(ii)    straty związane z restrukturyzacją;

(iii)    straty wynikające z wahania kursów walut innych niż euro na rynkach, na których możliwości długoterminowego zabezpieczenia są ograniczone;

b)w przypadku inwestycji kapitałowych lub quasi-kapitałowych, o których mowa w art. 13 ust. 1 lit. a) – zainwestowane kwoty i powiązane z nimi koszty finansowania oraz straty wynikające z wahania kursów walut innych niż euro;

c)w przypadku finansowania lub gwarancji udzielanych przez partnera wykonawczego na rzecz innego podmiotu prawnego, o którym mowa w art. 13 ust. 1 lit. b) – wykorzystane kwoty i powiązane z nimi koszty finansowania.

3.W przypadku dokonania przez Unię płatności na rzecz partnera wykonawczego z tytułu uruchomienia gwarancji UE Unia wstępuje w odpowiednie prawa partnera wykonawczego dotyczące jego operacji z zakresu finansowania lub inwestycji objętych gwarancją UE w zakresie, w jakim prawa te nadal istnieją.

Partner wykonawczy prowadzi w imieniu Unii czynności w celu odzyskania należności z tytułu kwot będących przedmiotem takiej subrogacji oraz zwraca Unii odzyskane należności.

ROZDZIAŁ IV

ŁAD ADMINISTRACYJNO-REGULACYJNY

Artykuł 17

Rada Doradcza

1.Komisji doradza Rada Doradcza działająca w dwóch składach – w składzie przedstawicieli partnerów wykonawczych i w składzie przedstawicieli państw członkowskich.

2.Każdy z partnerów wykonawczych i każde z państw członkowskich może wyznaczyć jednego przedstawiciela do odpowiedniego składu rady.

3.Komisja jest reprezentowana w obu składach Rady Doradczej.

4.Posiedzeniom Rady Doradczej w składzie przedstawicieli partnerów wykonawczych współprzewodniczą przedstawiciel Komisji i przedstawiciel wyznaczony przez Europejski Bank Inwestycyjny.

Posiedzeniom Rady Doradczej w składzie przedstawicieli państw członkowskich przewodniczy przedstawiciel Komisji.

Rada Doradcza zbiera się regularnie, nie rzadziej niż dwa razy w roku, a jej posiedzenia są zwoływane przez przewodniczącego. Możliwe jest także zwołanie wspólnych posiedzeń obu składów Rady Doradczej na wspólny wniosek ich przewodniczących.

Komisja ustanawia regulamin działania i procedury Rady Doradczej oraz kieruje jej sekretariatem.

5.Rada Doradcza

a)w składzie przedstawicieli partnerów wykonawczych:

(i)    doradza w sprawie opracowywania produktów finansowych, które mają być wdrażane na podstawie niniejszego rozporządzenia;

(ii)    doradza Komisji w sprawie niewydolności rynku, nieoptymalnych sytuacji w zakresie inwestycji i warunków rynkowych;

b)w składzie przedstawicieli państw członkowskich:

(i)    informuje państwa członkowskie o wdrażaniu Funduszu InvestEU;

(ii)    komunikuje się z państwami członkowskimi na temat rozwoju sytuacji rynkowej oraz prowadzi wymianę najlepszych praktyk.

Artykuł 18

Zespół projektowy

1.Ustanawia się zespół projektowy składający się z ekspertów; partnerzy wykonawczy oddają zespół projektowy do dyspozycji Komisji bez żadnych kosztów dla budżetu Unii.

2.Każdy z partnerów wykonawczych przydziela ekspertów do zespołu projektowego. Liczba ekspertów jest określana w umowie w sprawie gwarancji.

3.Komisja potwierdza, czy proponowane przez partnerów wykonawczych operacje z zakresu finansowania i inwestycji są zgodne z prawem i polityką Unii.

4.Z zastrzeżeniem potwierdzenia przez Komisję, o którym mowa w ust. 3, zespół projektowy przeprowadza kontrolę jakości analizy due diligence, której dokonali partnerzy wykonawczy w odniesieniu do proponowanych operacji z zakresu finansowania i inwestycji. Operacje z zakresu finansowania i inwestycji są następnie przedkładane Komitetowi Inwestycyjnemu, który zatwierdza objęcie ich gwarancją UE.

Zespół projektowy przygotowuje dla Komitetu Inwestycyjnego tabelę wskaźników dotyczących proponowanych operacji z zakresu finansowania i inwestycji.

Tabela wskaźników zawiera w szczególności ocenę:

a)profilu ryzyka proponowanych operacji z zakresu finansowania i inwestycji;

b)korzyści dla ostatecznych odbiorców;

c)przestrzegania kryteriów kwalifikowalności.

Wszyscy partnerzy wykonawczy mają obowiązek przekazywać zespołowi projektowemu odpowiednie zharmonizowane informacje, aby umożliwić mu przeprowadzenie analizy ryzyka i opracowanie tabeli wskaźników.

5.Ekspert będący członkiem zespołu projektowego nie może oceniać analizy due diligence ani ewaluacji dotyczących potencjalnej operacji z zakresu finansowania lub inwestycji przedstawionych przez partnera wykonawczego, który oddał tego eksperta do dyspozycji Komisji. Ekspert ten nie może także opracowywać tabeli wskaźników dotyczącej takiej proponowanej operacji.

6.Każdy członek zespołu projektowego zgłasza Komisji wszelkie konflikty interesów oraz przekazuje jej niezwłocznie wszelkie informacje niezbędne do stałego weryfikowania, czy nie występuje konflikt interesów.

7.Komisja ustanawia szczegółowe zasady dotyczące działania zespołu projektowego i weryfikacji przypadków konfliktu interesów.

8.Komisja ustanawia szczegółowe zasady dotyczące tabeli wskaźników, aby umożliwić Komitetowi Inwestycyjnemu zatwierdzenie wykorzystania gwarancji UE do celów proponowanej operacji z zakresu finansowania lub inwestycji.

Artykuł 19

Komitet Inwestycyjny

1.Ustanawia się Komitet Inwestycyjny. Komitet:

a)rozpatruje propozycje operacji z zakresu finansowania i inwestycji do objęcia gwarancją UE, przedkładane przez partnerów wykonawczych;

b)sprawdza ich zgodność z niniejszym rozporządzeniem i odpowiednimi wytycznymi inwestycyjnymi, zwracając szczególną uwagę na wymóg dodatkowości, o którym mowa w [art. 209 ust. 2 lit. b)] [rozporządzenia finansowego], oraz na wymóg przyciągania inwestycji prywatnych, o którym mowa w [art. 209 ust. 2 lit. d)] [rozporządzenia finansowego] oraz

c)sprawdza, czy operacje z zakresu finansowania i inwestycji, które zostałyby objęte wsparciem w postaci gwarancji UE, są zgodne ze wszystkimi stosownymi wymogami.

2.Komitet Inwestycyjny zbiera się w czterech różnych konfiguracjach odpowiadających segmentom polityki, o których mowa w art. 7 ust. 1.

Na każdą konfigurację Komitetu Inwestycyjnego składa się sześciu ekspertów zewnętrznych otrzymujących wynagrodzenie. Eksperci są wybierani zgodnie z [art. 237] [rozporządzenia finansowego] i mianowani przez Komisję na kadencję trwającą nie dłużej niż cztery lata. Ich kadencja jest odnawialna, lecz nie może łącznie trwać dłużej niż siedem lat. Komisja może podjąć decyzję o odnowieniu kadencji obecnego członka Komitetu Inwestycyjnego bez korzystania z procedury określonej w niniejszym ustępie.

Eksperci posiadają wysoki poziom odpowiedniego doświadczenia rynkowego z zakresu konstruowania i finansowania projektów lub finansowania MŚP lub dużych przedsiębiorstw.

Skład Komitetu Inwestycyjnego zapewnia, że dysponuje on szeroką wiedzą na temat sektorów objętych segmentami polityki, o których mowa w art. 7 ust. 1, oraz rynków geograficznych w Unii oraz że panuje w nim ogólna równowaga pod względem płci.

Czterech członków jest członkami stałymi wszystkich czterech konfiguracji Komitetu Inwestycyjnego. Ponadto każda z tych czterech konfiguracji obejmuje dwóch ekspertów z doświadczeniem w zakresie inwestycji w sektorach objętych danym segmentem polityki. Przynajmniej jeden ze stałych członków dysponuje wiedzą fachową z zakresu zrównoważonych inwestycji. Komisja przydziela członków Komitetu Inwestycyjnego do odpowiedniej konfiguracji lub odpowiednich konfiguracji. Komitet Inwestycyjny wybiera przewodniczącego spośród swoich stałych członków.

Komisja przyjmuje regulamin wewnętrzny i zarządza sekretariatem Komitetu Inwestycyjnego.

3.Uczestnicząc w działaniach Komitetu Inwestycyjnego, jego członkowie wykonują swoje obowiązki w sposób bezstronny i w wyłącznym interesie Funduszu InvestEU. Nie zwracają się o instrukcje do partnerów wykonawczych, instytucji Unii, państw członkowskich ani jakiegokolwiek innego podmiotu publicznego lub prywatnego ani nie przyjmują od nich takich instrukcji.

Życiorysy i oświadczenia majątkowe każdego z członków Komitetu Inwestycyjnego są publikowane i stale aktualizowane. Każdy członek Komitetu Inwestycyjnego niezwłocznie przekazuje Komisji wszelkie informacje niezbędne do ciągłej weryfikacji, czy nie występuje konflikt interesów.

Komisja może usunąć członka komitetu z jego funkcji, jeżeli nie przestrzega on wymagań określonych w niniejszym ustępie lub z innych należycie uzasadnionych powodów.

4.W działaniach na podstawie niniejszego artykułu Komitet Inwestycyjny opiera się na dokumentacji przedstawionej przez partnerów wykonawczych oraz wszelkich innych dokumentach, które uzna za istotne. Oceny projektów prowadzone przez partnera wykonawczego nie są wiążące dla Komitetu Inwestycyjnego do celów operacji z zakresu finansowania lub inwestycji objętej gwarancją UE.

Komitet Inwestycyjny wykorzystuje w swojej ocenie i weryfikacji wniosków tabelę wskaźników, o której mowa w art. 18 ust. 3.

5.Wnioski Komitetu Inwestycyjnego przyjmowane są zwykłą większością głosów wszystkich członków. W przypadku gdy wynik głosowania jest nierozstrzygający, decydujący głos ma przewodniczący Komitetu Inwestycyjnego.

Wnioski Komitetu Inwestycyjnego zatwierdzające wsparcie w formie gwarancji UE w odniesieniu do operacji z zakresu finansowania lub inwestycji są publicznie dostępne i zawierają uzasadnienie decyzji o zatwierdzeniu. Publikacja nie może zawierać szczególnie chronionych informacji handlowych.

Tabela wskaźników jest publicznie udostępniana po podpisaniu operacji lub, w stosownych przypadkach, podprojektu z zakresu finansowania lub inwestycji. Publikacja nie może zawierać szczególnie chronionych informacji handlowych ani danych osobowych, które zgodnie z unijnymi przepisami o ochronie danych nie mogą być ujawniane.

Dwa razy w roku wnioski Komitetu Inwestycyjnego w sprawie odmowy wykorzystania gwarancji UE są przekazywane Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, z zastrzeżeniem spełnienia rygorystycznych wymogów poufności.

6.Jeżeli Komitet Inwestycyjny jest proszony o zatwierdzenie wykorzystania gwarancji UE w odniesieniu do operacji z zakresu finansowania lub inwestycji, która to operacja jest instrumentem, programem lub strukturą opartymi na podprojektach, zatwierdzenie obejmuje stosowne podprojekty, chyba że Komitet Inwestycyjny zdecyduje się zachować prawo do ich odrębnego zatwierdzania.

ROZDZIAŁ V

Centrum Doradztwa InvestEU

Artykuł 20

Centrum Doradztwa InvestEU

1.Centrum Doradztwa InvestEU zapewnia wsparcie doradcze w zakresie identyfikacji, przygotowania, opracowywania, konstruowania, zamawiania i realizacji projektów inwestycyjnych oraz zwiększa zdolność promotorów i pośredników finansowych do realizacji operacji z zakresu finansowania i inwestycji. Wsparcie to może obejmować dowolny etap cyklu życia projektu lub finansowania wspieranego podmiotu, stosownie do sytuacji.

Centrum Doradztwa InvestEU jest dostępne jako moduł w każdym z segmentów polityki, o których mowa w art. 7 ust. 1, obejmujący wszystkie sektory w ramach danego segmentu. Ponadto dostępne są międzysektorowe usługi doradcze.

2.Centrum Doradztwa InvestEU świadczy w szczególności następujące usługi:

a)zapewnienie pojedynczego punktu kontaktowego dla organów i promotorów projektów do celów pomocy w opracowywaniu projektów w ramach centralnie zarządzanych programów unijnych;

b)pomoc promotorom projektów, w razie potrzeby, w opracowywaniu projektów w taki sposób, żeby realizowały cele i spełniały kryteria kwalifikowalności określone w art. 3, 7 i 11, oraz ułatwianie rozwoju agregatorów dla małych projektów; taka pomoc nie przesądza jednak o wnioskach Komitetu Inwestycyjnego w sprawie objęcia takich projektów wsparciem w formie gwarancji UE;

c)wspieranie działań i wykorzystywanie wiedzy lokalnej w celu ułatwienia korzystania z unijnego wsparcia z Funduszu InvestEU w całej Unii oraz aktywne przyczynianie się, w miarę możliwości, do osiągnięcia celu polegającego na sektorowej i geograficznej dywersyfikacji Funduszu InvestEU przez wspieranie partnerów wykonawczych w inicjowaniu i opracowywaniu potencjalnych operacji z zakresu finansowania i inwestycji;

d)ułatwianie tworzenia platform współpracy służących wymianie partnerskiej oraz wymianie danych, wiedzy specjalistycznej i najlepszych praktyk w celu wspierania sekwencji projektów i rozwoju sektora;

e)zapewnianie aktywnego wsparcia doradczego przy tworzeniu platform inwestycyjnych, w szczególności transgranicznych platform inwestycyjnych z udziałem kilku państw członkowskich;

f)wspieranie działań na rzecz budowania potencjału w celu rozwijania zdolności organizacyjnych, umiejętności i procesów oraz przyspieszenie gotowości organizacji do inwestowania, tak aby promotorzy i organy mogli budować sekwencje projektów i zarządzać projektami, a pośrednicy finansowi mogli wdrażać operacje z zakresu finansowania i inwestycji na korzyść podmiotów, które mają trudności z uzyskaniem dostępu do finansowania, między innymi dzięki wsparciu w rozwijanie potencjału oceny ryzyka i wiedzy sektorowej.

3.Centrum Doradztwa InvestEU jest dostępne dla promotorów projektów z sektora publicznego i prywatnego oraz dla pośredników finansowych i innych pośredników.

4.Za usługi, o których mowa w ust. 2, mogą być pobierane opłaty na pokrycie części kosztów świadczenia tych usług.

5.Aby osiągnąć cel, o którym mowa w ust. 1, oraz aby ułatwić udzielanie wsparcia doradczego, Centrum Doradztwa InvestEU czerpie z wiedzy fachowej Komisji i partnerów wykonawczych.

6.W stosownych przypadkach Centrum Doradztwa InvestEU będzie reprezentowane na poziomie lokalnym. Lokalną obecność Funduszu InvestEU zapewnia się w szczególności w tych państwach członkowskich lub regionach, które napotykają trudności przy opracowywaniu projektów w ramach Funduszu InvestEU. Centrum Doradztwa InvestEU wspomaga transfer wiedzy na szczebel regionalny i lokalny w celu budowania regionalnego i lokalnego potencjału i rozwijania wiedzy fachowej w zakresie wsparcia, o którym mowa w ust. 1.

7.Partnerzy wykonawczy proponują promotorom projektów ubiegającym się o finansowanie, w tym w szczególności projektów na małą skalę, zwrócenie się o wsparcie do Centrum Doradztwa InvestEU w celu usprawnienia, w stosownych przypadkach, przygotowania ich projektów oraz umożliwienia oceny możliwości połączenia projektów.

W uzasadnionych przypadkach partnerzy wykonawczy informują również promotorów projektów o możliwości umieszczenia ich projektów na portalu InvestEU, o którym mowa w art. 21.

ROZDZIAŁ VI

Artykuł 21

Portal InvestEU

1.Komisja ustanawia portal InvestEU. Ma on postać łatwo dostępnej i przyjaznej użytkownikowi bazy danych projektów, która zawiera odpowiednie informacje o każdym z nich.

2.Portal InvestEU stanowi kanał dla promotorów projektów, za pośrednictwem którego mogą oni zwiększyć widoczność projektów, dla których poszukują finansowania, i w ten sposób udostępnić inwestorom informacje na temat tych projektów. Zamieszczenie projektów w portalu InvestEU nie ma wpływu na decyzje o ostatecznym wyborze projektów wspieranych na mocy niniejszego rozporządzenia, w ramach innego instrumentu Unii lub finansowania ze środków publicznych.

3.W portalu wymienia się tylko te projekty, które są zgodne z prawem i polityką Unii.

4.Projekty spełniające warunki określone w ust. 3 są przekazywane przez Komisję odpowiednim partnerom wykonawczym.

5.Partnerzy wykonawczy analizują projekty mieszczące się w ich zasięgu geograficznym i zakresie działalności.

ROZDZIAŁ VII

Monitorowanie i sprawozdawczość, ocena i kontrola

Artykuł 22

Monitorowanie i sprawozdawczość

1.Wskaźniki odzwierciedlające postępy w realizacji Programu InvestEU w odniesieniu do celów ogólnych i szczegółowych określonych w art. 3 przedstawiono w załączniku III do niniejszego rozporządzenia.

2.Aby zapewnić skuteczną ocenę Programu InvestEU pod względem realizacji jego celów, Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 26 w celu zmiany załącznika III do niniejszego rozporządzenia przez dostosowanie lub uzupełnienie zawartych w nim wskaźników, jeżeli zostanie to uznane za konieczne, oraz w celu uzupełnienia niniejszego rozporządzenia o przepisy dotyczące ustanowienia ram monitorowania i oceny.

3.System sprawozdawczości dotyczącej realizacji celów zapewnia wydajne, skuteczne i terminowe gromadzenie danych na potrzeby monitorowania realizacji programu i jego rezultatów. W tym celu na partnerów wykonawczych oraz innych odbiorców środków unijnych nakłada się proporcjonalne wymogi dotyczące sprawozdawczości.

4.Komisja składa sprawozdanie z realizacji Programu InvestEU zgodnie z [art. 241 i 250] [rozporządzenia finansowego]. W tym celu partnerzy wykonawczy przekazują corocznie informacje umożliwiające Komisji wywiązanie się z jej obowiązków sprawozdawczych.

5.Ponadto każdy z partnerów wykonawczych przedkłada Komisji co sześć miesięcy sprawozdanie w sprawie operacji z zakresu finansowania i inwestycji objętych niniejszym rozporządzeniem, w podziale odpowiednio na moduł unijny i moduł państw członkowskich, w podziale na poszczególne państwa członkowskie. Sprawozdanie to zawiera ocenę zgodności z wymogami wykorzystania gwarancji UE oraz kluczowymi wskaźnikami skuteczności działania określonymi w załączniku III do niniejszego rozporządzenia. Sprawozdanie zawiera również dane operacyjne, statystyczne, finansowe i księgowe dotyczące poszczególnych operacji z zakresu finansowania i inwestycji, a także na poziomie modułu, segmentu polityki i całego Funduszu InvestEU. Jedno z tych sprawozdań musi zawierać informacje, które partnerzy wykonawczy przekazują zgodnie z [art. 155 ust. 1 lit. a)] [rozporządzenia finansowego].

Artykuł 23

Ocena

1.Oceny przeprowadza się w terminie pozwalającym na uwzględnienie ich wyników w procesie decyzyjnym.

2.Do dnia 30 września 2025 r. Komisja przeprowadza ocenę śródokresową Programu InvestEU, w szczególności w zakresie wykorzystania gwarancji UE.

3.Po zakończeniu realizacji Programu InvestEU, lecz nie później niż cztery lata po upływie okresu określonego w art. 1, Komisja przeprowadza ocenę końcową Programu InvestEU, w szczególności w zakresie wykorzystania gwarancji UE.

4.Komisja przekazuje wnioski z tych ocen, opatrzone własnymi komentarzami, Parlamentowi Europejskiemu, Radzie, Europejskiemu Komitetowi Ekonomiczno-Społecznemu i Komitetowi Regionów.

5.Partnerzy wykonawczy wnoszą wkład w informacje niezbędne do przeprowadzenia ocen, o których mowa w ust. 1 i 2, i przekazują te informacje Komisji.

6.Zgodnie z [art. 211 ust. 1] [rozporządzenia finansowego] Komisja co trzy lata uwzględnia w sprawozdaniu rocznym, o którym mowa w [art. 250] [rozporządzenia finansowego], przegląd adekwatności wskaźnika tworzenia rezerw określonego w art. 4 ust. 1 niniejszego rozporządzenia w zestawieniu z rzeczywistym profilem ryzyka operacji z zakresu finansowania i inwestycji objętych gwarancją UE. Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 26 w celu skorygowania, na podstawie tego przeglądu, wskaźnika tworzenia rezerw określonego w art. 4 ust. 1 niniejszego rozporządzenia o maksymalnie 15 %.

Artykuł 24

Audyty

Audyty dotyczące wykorzystania finansowania unijnego przeprowadzane przez osoby lub podmioty, w tym przez osoby lub podmioty inne niż te, które zostały upoważnione przez instytucje lub organy Unii, stanowią podstawę ogólnej pewności zgodnie z [art. 127] [rozporządzenia finansowego].

Artykuł 25

Ochrona interesów finansowych Unii

W przypadku gdy państwo trzecie uczestniczy w Programie InvestEU na mocy decyzji przyjętej na podstawie umowy międzynarodowej lub na mocy jakiegokolwiek innego instrumentu prawnego, państwo trzecie przyznaje właściwemu urzędnikowi zatwierdzającemu, Europejskiemu Urzędowi ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) i Europejskiemu Trybunałowi Obrachunkowemu uprawnienia i prawa dostępu niezbędne do wykonywania w pełni ich kompetencji. W przypadku OLAF takie prawa obejmują prawa do prowadzenia dochodzeń, w tym kontroli na miejscu i inspekcji, przewidzianych w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 883/2013 dotyczącym dochodzeń prowadzonych przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF).

Artykuł 26

Wykonywanie przekazanych uprawnień

1.Powierzenie Komisji uprawnień do przyjęcia aktów delegowanych podlega warunkom określonym w niniejszym artykule.

2.Uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych, o których mowa w art. 7 ust. 6, art. 22 ust. 2 i art. 23 ust. 6, powierza się Komisji na okres pięciu lat od [wejścia w życie niniejszego rozporządzenia]. Komisja sporządza sprawozdanie dotyczące przekazania uprawnień nie później niż dziewięć miesięcy przed końcem tego pięcioletniego okresu. Przekazanie uprawnień zostaje automatycznie przedłużone na takie same okresy, chyba że Parlament Europejski lub Rada sprzeciwią się takiemu przedłużeniu nie później niż trzy miesiące przed końcem każdego okresu.

3.Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 7 ust. 6, art. 22 ust. 2 i art. 23 ust. 6, może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub przez Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w określonym w tej decyzji późniejszym terminie. Nie wpływa ona na ważność jakichkolwiek już obowiązujących aktów delegowanych.

4.Przed przyjęciem aktu delegowanego Komisja konsultuje się z ekspertami wyznaczonymi przez każde państwo członkowskie zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym w sprawie lepszego stanowienia prawa z dnia 13 kwietnia 2016 r.

5.Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja przekazuje go równocześnie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

6.Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 7 ust. 6, art. 22 ust. 2 i art. 23 ust. 6 wchodzi w życie tylko wówczas, gdy ani Parlament Europejski, ani Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie dwóch miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, lub gdy przed upływem tego terminu zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o dwa miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady.

ROZDZIAŁ VIII

Przejrzystość i widoczność

Artykuł 27

Informacja, komunikacja i promocja

1.Partnerzy wykonawczy uznają pochodzenie i zapewniają eksponowanie finansowania unijnego (w szczególności podczas promowania działań i ich rezultatów) poprzez przekazywanie spójnych, skutecznych i proporcjonalnych informacji skierowanych do różnych grup odbiorców, w tym do mediów i opinii publicznej.

2.Komisja prowadzi działania informacyjne i komunikacyjne związane z Programem InvestEU, jego działaniami i rezultatami. Zasoby finansowe przydzielone na Program InvestEU przyczyniają się również do komunikacji instytucjonalnej w zakresie priorytetów politycznych Unii, o ile są one związane z celami, o których mowa w art. 3.

ROZDZIAŁ IX

PRZEPISY PRZEJŚCIOWE I KOŃCOWE

Artykuł 28

Przepisy przejściowe

1.Dochody, kwoty spłacone i kwoty odzyskane z instrumentów finansowych ustanowionych w ramach programów, o których mowa w załączniku IV do niniejszego rozporządzenia, mogą być wykorzystywane do tworzenia rezerw na gwarancję UE na mocy niniejszego rozporządzenia.

2.Dochody, kwoty spłacone i kwoty odzyskane z gwarancji UE ustanowionych rozporządzeniem (UE) 2015/1017 mogą być wykorzystywane do tworzenia rezerw na gwarancję UE na mocy niniejszego rozporządzenia, chyba że są one wykorzystywane do celów, o których mowa w art. 4, 9 i 12 rozporządzenia (UE) 2015/1017.

Artykuł 29

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2021 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia […] r.

OCENA SKUTKÓW FINANSOWYCH REGULACJI

1.STRUKTURA WNIOSKU/INICJATYWY

1.1.Tytuł wniosku/inicjatywy

1.2.Obszary polityki w strukturze ABM/ABB, których dotyczy wniosek/inicjatywa

1.3.Charakter wniosku/inicjatywy

1.4.Cele

1.5.Uzasadnienie wniosku/inicjatywy

1.6.Okres trwania wniosku/inicjatywy i jego wpływ finansowy

1.7.Planowane tryby zarządzania

2.ŚRODKI ZARZĄDZANIA

2.1.Zasady nadzoru i sprawozdawczości

2.2.System zarządzania i kontroli

2.3.Środki zapobiegania nadużyciom finansowym i nieprawidłowościom

3.SZACUNKOWY WPŁYW FINANSOWY WNIOSKU/INICJATYWY

3.1.Działy wieloletnich ram finansowych i linie budżetowe po stronie wydatków, na które wniosek/inicjatywa ma wpływ

3.2.Szacunkowy wpływ na wydatki 

3.2.1.Synteza szacunkowego wpływu na wydatki

3.2.2.Szacunkowy wpływ na środki operacyjne

3.2.3.Szacunkowy wpływ na środki administracyjne

3.2.4.Zgodność z obowiązującymi wieloletnimi ramami finansowymi

3.2.5.Udział osób trzecich w finansowaniu

3.3.Szacunkowy wpływ na dochody

OCENA SKUTKÓW FINANSOWYCH REGULACJI

1.STRUKTURA WNIOSKU/INICJATYWY

1.1.Tytuł wniosku/inicjatywy

1.2.Obszary polityki, których dotyczy wniosek/inicjatywa (klaster programów)

1.3.Charakter wniosku/inicjatywy

1.4.Uzasadnienie wniosku/inicjatywy

1.5.Okres trwania wniosku/inicjatywy i jego wpływ finansowy

1.6.Planowane tryby zarządzania

2.ŚRODKI ZARZĄDZANIA

2.1.Zasady nadzoru i sprawozdawczości

2.2.System zarządzania i kontroli

2.3.Środki zapobiegania nadużyciom finansowym i nieprawidłowościom

3.SZACUNKOWY WPŁYW FINANSOWY WNIOSKU/INICJATYWY

3.1.Działy wieloletnich ram finansowych i linie budżetowe po stronie wydatków, na które wniosek/inicjatywa ma wpływ

3.2.Szacunkowy wpływ na wydatki 

3.2.1.Synteza szacunkowego wpływu na wydatki

3.2.2.Szacunkowy wpływ na środki administracyjne

3.2.3.Udział osób trzecich w finansowaniu

3.3.Szacunkowy wpływ na dochody

OCENA SKUTKÓW FINANSOWYCH REGULACJI

1.STRUKTURA WNIOSKU/INICJATYWY

1.1.Tytuł wniosku/inicjatywy

1.2.Obszary polityki, których dotyczy wniosek/inicjatywa (klaster programów)

1.3.Wniosek/inicjatywa dotyczy:

◻ nowego działania 

◻ nowego działania, będącego następstwem projektu pilotażowego/działania przygotowawczego 30  

◻ przedłużenia bieżącego działania 

X połączenia lub przekształcenia co najmniej jednego działania pod kątem innego/nowego działania 

1.4.Uzasadnienie wniosku/inicjatywy

1.4.1.Potrzeby, które należy zaspokoić w perspektywie krótko- lub długoterminowej, w tym szczegółowy terminarz przebiegu realizacji inicjatywy

1.4.2.Wartość dodana z tytułu zaangażowania Unii Europejskiej (może wynikać z różnych czynników, na przykład korzyści koordynacyjnych, pewności prawa, większej efektywności lub komplementarności). Na potrzeby tego punktu „wartość dodaną z tytułu zaangażowania Unii” należy rozumieć jako wartość wynikającą z unijnej interwencji, wykraczającą poza wartość, która zostałaby wytworzona przez same państwa członkowskie.

1.4.3.Główne wnioski wyciągnięte z podobnych działań

1.4.4.Spójność z innymi właściwymi instrumentami oraz możliwa synergia

1.5.Okres trwania wniosku/inicjatywy i jego wpływ finansowy

X Ograniczony czas trwania

–X    Okres trwania wniosku/inicjatywy: od 1.1.2021 r. do 31.12.2027 r.

–X    Okres trwania wpływu finansowego: od 2021 r. do 2027 r. w odniesieniu do środków na zobowiązania oraz od 2021 r. do 2030 r. w odniesieniu do tworzenia rezerw na gwarancję UE.

◻ Nieograniczony czas trwania

–Wprowadzenie w życie z okresem rozruchu od RRRR r. do RRRR r.,

–po którym następuje faza operacyjna.

1.6.Planowane tryby zarządzania 31  

X Bezpośrednie zarządzanie przez Komisję

–X w ramach jej służb, w tym za pośrednictwem jej pracowników w delegaturach Unii;

–◻    przez agencje wykonawcze;

◻ Zarządzanie dzielone z państwami członkowskimi

X Zarządzanie pośrednie poprzez przekazanie zadań związanych z wykonaniem budżetu:

–◻ państwom trzecim lub organom przez nie wyznaczonym;

–X organizacjom międzynarodowym i ich agencjom (na przykład Europejskiemu Bankowi Odbudowy i Rozwoju, Bankowi Rady Europy, Bankowi Światowemu);

–X Grupie Europejskiego Banku Inwestycyjnego;

–◻ organom, o których mowa w art. 70 i 71 rozporządzenia finansowego;

–X organom prawa publicznego;

–X podmiotom podlegającym prawu prywatnemu, które świadczą usługi użyteczności publicznej, o ile zapewniają one odpowiednie gwarancje finansowe;

–X podmiotom podlegającym prawu prywatnemu państwa członkowskiego, którym powierzono realizację partnerstwa publiczno-prywatnego oraz które zapewniają odpowiednie gwarancje finansowe;

–◻ osobom odpowiedzialnym za wykonanie określonych działań w dziedzinie wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa na mocy tytułu V Traktatu o Unii Europejskiej oraz określonym we właściwym podstawowym akcie prawnym.

Uwagi

2.ŚRODKI ZARZĄDZANIA

2.1.Zasady nadzoru i sprawozdawczości

2.2.System zarządzania i kontroli

2.2.1.Uzasadnienie dla systemu zarządzania, mechanizmów finansowania wykonania, warunków płatności i proponowanej strategii kontroli

2.2.2.Informacje dotyczące zidentyfikowanego ryzyka i systemów kontroli wewnętrznej ustanowionych w celu jego ograniczenia

2.2.3.Oszacowanie i uzasadnienie efektywności kosztowej kontroli (relacja kosztów kontroli do wartości zarządzanych funduszy powiązanych) oraz ocena prawdopodobnego ryzyka błędu (przy płatności i przy zamykaniu)

2.3.Środki zapobiegania nadużyciom finansowym i nieprawidłowościom

Określić istniejące lub przewidywane środki zapobiegania i ochrony, np. ze strategii zwalczania nadużyć finansowych.

3.SZACUNKOWY WPŁYW FINANSOWY WNIOSKU/INICJATYWY

3.1.Dział wieloletnich ram finansowych i proponowane nowe linie budżetowe po stronie wydatków

3.2.Szacunkowy wpływ na wydatki

3.2.1.Synteza szacunkowego wpływu na wydatki 35  

w mln EUR (do trzech miejsc po przecinku)

w mln EUR (do trzech miejsc po przecinku)

w mln EUR (do trzech miejsc po przecinku)

3.2.2.Podsumowanie szacunkowego wpływu na środki administracyjne

–◻    Wniosek/inicjatywa nie wiąże się z koniecznością wykorzystania środków administracyjnych

–X    Wniosek/inicjatywa wiąże się z koniecznością wykorzystania środków administracyjnych, jak określono poniżej:

w mln EUR (do trzech miejsc po przecinku)

Potrzeby w zakresie środków na zasoby ludzkie i inne środki o charakterze administracyjnym zostaną pokryte z zasobów dyrekcji generalnej już przydzielonych na zarządzanie tym działaniem lub przesuniętych w ramach dyrekcji generalnej, uzupełnionych w razie potrzeby wszelkimi dodatkowymi zasobami, które mogą zostać przydzielone zarządzającej dyrekcji generalnej w ramach procedury rocznego przydziału środków oraz w świetle istniejących ograniczeń budżetowych.

3.2.2.1.Szacowane zapotrzebowanie na zasoby ludzkie

–◻    Wniosek/inicjatywa nie wiąże się z koniecznością wykorzystania zasobów ludzkich.

–X    Wniosek/inicjatywa wiąże się z koniecznością wykorzystania zasobów ludzkich, jak określono poniżej:

Wartości szacunkowe należy wyrazić w ekwiwalentach pełnego czasu pracy

Potrzeby w zakresie zasobów ludzkich zostaną pokryte z zasobów dyrekcji generalnej już przydzielonych na zarządzanie tym działaniem lub przesuniętych w ramach dyrekcji generalnej, uzupełnionych w razie potrzeby wszelkimi dodatkowymi zasobami, które mogą zostać przydzielone zarządzającej dyrekcji generalnej w ramach procedury rocznego przydziału środków oraz w świetle istniejących ograniczeń budżetowych.

Opis zadań do wykonania:

3.2.3.Udział osób trzecich w finansowaniu

Wniosek/inicjatywa:

–◻    nie przewiduje współfinansowania ze strony osób trzecich

–X    przewiduje współfinansowanie ze strony osób trzecich szacowane zgodnie z poniższymi szacunkami:

Środki w mln EUR (do trzech miejsc po przecinku)

3.3.Szacunkowy wpływ na dochody

–◻    Wniosek/inicjatywa nie ma wpływu finansowego na dochody

–X    Wniosek/inicjatywa ma wpływ finansowy określony poniżej:

–◻    wpływ na zasoby własne

–X     wpływ na dochody inne

Wskazać, czy dochody są przypisane do linii budżetowej po stronie wydatków X    

w mln EUR (do trzech miejsc po przecinku)

Zgodnie z art. 28 ust. 1 wniosku dochody, kwoty spłacone i kwoty odzyskane zostaną przypisane do następującej linii budżetowej:

Pozostałe uwagi (np. metoda/wzór użyte do obliczenia wpływu na dochody albo inne informacje).

(1)    http://eur-lex.europa.eu/legal-content/EN/TXT/HTML/?uri=CELEX:52016SC0297&from=EN

(2)    https://www.eca.europa.eu/Lists/News/NEWS1611_11/OP16_02_EN.pdf

(3)    http://www.eib.org/infocentre/publications/all/evaluation-of-the-functioning-of-the-efsi.htm

(4)    https://ec.europa.eu/commission/publications/independent-evaluation-investment-plan_en

(5)    https://eur-lex.europa.eu/legal-content/PL/TXT/PDF/?uri=CELEX:52016DC0764&rid=1

(6)    https://www.eca.europa.eu/pl/Pages/DocItem.aspx?did=44174

(7)    Tematowi temu była poświęcona jedna z części otwartych konsultacji publicznych w sprawie inwestycji, badań i innowacji, MŚP i jednolitego rynku.https://ec.europa.eu/info/consultations/public-consultation-eu-funds-area-investment-research-innovation-smes-and-single-market_en

(8)    Dz.U. L 169 z 1.7.2015, s. 1.

(9)    COM(2018) 321 final.

(10)    Porozumienie międzyinstytucjonalne pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą Unii Europejskiej i Komisją Europejską z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie lepszego stanowienia prawa (Dz.U. L 123 z 12.5.2016, s. 1).

(11)    Dz.U. C […], […], s. […].

(12)    Dz.U. C […], […], s. […].

(13)    COM(2018) 97 final.

(14)    COM(2018) 353

(15)    Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/2284 z dnia 14 grudnia 2016 r. w sprawie redukcji krajowych emisji niektórych rodzajów zanieczyszczeń atmosferycznych, zmiany dyrektywy 2003/35/WE oraz uchylenia dyrektywy 2001/81/WE (Dz.U. L 344 z 17.12.2016, s. 1).

(16)

   COM(2017) 206.

(17)

   COM(2017) 250.

(18)    Opublikowany w styczniu 2018 r. jako European Economy Discussion Paper (dokument do dyskusji na temat gospodarki europejskiej) nr 074.

(19)    Odniesienie zostanie zaktualizowane: Dz.U. C 373 z 20.12.2013, s. 1. Porozumienie jest dostępne pod adresem: http://eur-lex.europa.eu/legal-content/PL/TXT/?uri=uriserv:OJ.C_.2013.373.01.0001.01.POL&toc=OJ:C:2013:373:TOC  

(20)    Porozumienie międzyinstytucjonalne pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą Unii Europejskiej i Komisją Europejską z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie lepszego stanowienia prawa (Dz.U. L 123 z 12.5.2016, s. 1).

(21)    Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 883/2013 z dnia 11 września 2013 r. dotyczące dochodzeń prowadzonych przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 Parlamentu Europejskiego i Rady i rozporządzenie Rady (Euratom) nr 1074/1999 (Dz.U. L 248 z 18.9.2013, s. 1).

(22)    Rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 2988/95 z dnia 18 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich (Dz.U. L 312 z 23.12.1995, s. 1).

(23)    Rozporządzenie Rady (Euratom, WE) nr 2185/96 z dnia 11 listopada 1996 r. w sprawie kontroli na miejscu oraz inspekcji przeprowadzanych przez Komisję w celu ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich przed nadużyciami finansowymi i innymi nieprawidłowościami (Dz.U. L 292 z 15.11.1996, s. 2).

(24)    Rozporządzenie Rady (UE) 2017/1939 z dnia 12 października 2017 r. wdrażające wzmocnioną współpracę w zakresie ustanowienia Prokuratury Europejskiej (EPPO) (Dz.U. L 283 z 31.10.2017, s. 1).

(25)    Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1371 z dnia 5 lipca 2017 r. w sprawie zwalczania za pośrednictwem prawa karnego nadużyć na szkodę interesów finansowych Unii (Dz.U. L 198 z 28.7.2017, s. 29).

(26)    Zalecenie Komisji 2003/361/WE z dnia 6 maja 2003 r. dotyczące definicji mikroprzedsiębiorstw oraz małych i średnich przedsiębiorstw (Dz.U. L 124 z 20.5.2003, s. 36).

(27)    O którym mowa w art. 58 ust. 2 lit. a) lub b) rozporządzenia finansowego.

(28)    Wyjaśnienia dotyczące trybów zarządzania oraz odniesienia do rozporządzenia finansowego znajdują się na następującej stronie: https://myintracomm.ec.europa.eu/budgweb/EN/man/budgmanag/Pages/budgmanag.aspx  

(29)    Zróżn. = środki zróżnicowane / niezróżn. = środki niezróżnicowane

(30)    EFTA: Europejskie Stowarzyszenie Wolnego Handlu

(31)    Kraje kandydujące oraz w stosownych przypadkach potencjalne kraje kandydujące Bałkanów Zachodnich.

(32)    Suma poszczególnych kwot może nie być równa łącznej kwocie ze względu na zaokrąglenia.

(33)    Wsparcie techniczne lub administracyjne oraz wydatki na wsparcie realizacji programów lub działań UE (dawne linie „BA”), pośrednie badania naukowe, bezpośrednie badania naukowe.

(34)    Wsparcie techniczne lub administracyjne oraz wydatki na wsparcie realizacji programów lub działań UE (dawne linie „BA”), pośrednie badania naukowe, bezpośrednie badania naukowe.

(35)    CA = personel kontraktowy; LA = personel miejscowy; SNE = oddelegowany ekspert krajowy; INT = personel tymczasowy; JED = młodszy oddelegowany ekspert.

(36)    W ramach podpułapu na personel zewnętrzny ze środków operacyjnych (dawne linie „BA”).

(37)    W przypadku tradycyjnych zasobów własnych (opłaty celne, opłaty wyrównawcze od cukru) należy wskazać kwoty netto, tzn. kwoty brutto po odliczeniu 20 % na poczet kosztów poboru.

KOMISJA EUROPEJSKA

Bruksela, dnia6.6.2018

COM(2018) 439 final

ZAŁĄCZNIK

do

wniosku w sprawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady

ustanawiającego Program InvestEU

{SEC(2018) 293 final}
{SWD(2018) 314 final}
{SWD(2018) 316 final}

ZAŁĄCZNIK I

Szacunkowe kwoty w rozbiciu na cele szczegółowe

Szacunkowy podział kwoty, o którym mowa w art. 4 ust. 2, pomiędzy operacje w zakresie finansowania i inwestycji jest następujący:

a)    maksymalnie 11 500 000 000 EUR na cele, o których mowa w art. 3 ust. 2 lit. a);

b)    maksymalnie 11 250 000 000 EUR na cele, o których mowa w art. 3 ust. 2 lit. b);

c)    maksymalnie 11 250 000 000 EUR na cele, o których mowa w art. 3 ust. 2 lit. c);

d)    maksymalnie 4 000 000 000 EUR na cele, o których mowa w art. 3 ust. 2 lit. d).