KOMISJA EUROPEJSKA

Bruksela, dnia 7.6.2017

COM(2017) 294 final

2017/0125(COD)

Wniosek

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

ustanawiające europejski program rozwoju przemysłu obronnego mający na celu wspieranie konkurencyjności i innowacyjności przemysłu obronnego UE

{SWD(2017) 228 final}

UZASADNIENIE

1.KONTEKST WNIOSKU

•Przyczyny i cele wniosku

•Spójność z przepisami obowiązującymi w tej dziedzinie polityki

•Spójność z innymi politykami Unii

2.PODSTAWA PRAWNA, POMOCNICZOŚĆ I PROPORCJONALNOŚĆ

•Podstawa prawna

•Pomocniczość

•Proporcjonalność

•Wybór instrumentu

3.WYNIKI OCEN EX POST, KONSULTACJI Z ZAINTERESOWANYMI STRONAMI I OCEN SKUTKÓW

•Oceny ex post/kontrole sprawności obowiązującego prawodawstwa

•Konsultacje z zainteresowanymi stronami

•Gromadzenie i wykorzystanie wiedzy eksperckiej

•Ocena skutków

•Sprawność regulacyjna i uproszczenie

•Prawa podstawowe

4.WPŁYW NA BUDŻET

5.ELEMENTY FAKULTATYWNE

•Plany wdrożenia i monitorowanie, ocena i sprawozdania

Komisja powinna regularnie monitorować swoje działania, dokonywać przeglądu postępów w realizacji oczekiwanych rezultatów, a także zbadać synergie z innymi uzupełniającymi programami unijnymi lub z krajowymi programami współfinansowanymi przez Unię. Ponadto przewiduje się, że – w stosownych przypadkach – Komisja może również przeprowadzić niezależną ocenę zewnętrzną w celu oceny wpływu i skuteczności swoich działań w ramach tego programu. Komisja powinna sporządzić sprawozdanie oceniające program i przekazać je Parlamentowi Europejskiemu i Radzie. W sprawozdaniu tym ocenione zostaną w szczególności postępy w osiąganiu celów określonych we wniosku i przeanalizowany zostanie transgraniczny udział MŚP w projektach realizowanych w ramach programu, a także udział MŚP w globalnym łańcuchu wartości.

W towarzyszącym dokumencie roboczym służb Komisji proponuje się szersze działania w zakresie monitorowania i oceny w oparciu o dane, które są już zebrane i opublikowane przez różne organizacje działające w europejskim sektorze obronności.

•Szczegółowe objaśnienia poszczególnych przepisów wniosku

Program zostanie ustanowiony na podstawie przepisów art. 173 TFUE, a jego ogólnym celem jest przyczynienie się do zwiększenia konkurencyjności i potencjału innowacyjnego polityki obronnej Unii poprzez wsparcie działań w fazie rozwojowej. Beneficjentami będą przedsiębiorstwa mające siedzibę w Unii. Program obejmuje okres od dnia 1 stycznia 2019 r. do dnia 31 grudnia 2020 r.

Proponowane strategie interwencji byłyby realizowane za pośrednictwem pomocy finansowej. Finansowanie zapewniane w ramach programu miałoby formę dotacji i instrumentów finansowych lub zamówień publicznych. Ściślej rzecz ujmując, program zapewniałby wsparcie w odniesieniu do projektu, określania wspólnych specyfikacji technicznych, tworzenia prototypów, testowania, kwalifikowania i certyfikacji produktów obronnych, materialnych lub niematerialnych komponentów i technologii. Wsparcie może być udzielane również na badania, studia wykonalności i inne środki towarzyszące. Program zapewni wsparcie dla działań w fazie rozwojowej, obejmującej nowe produkty i technologie oraz modernizację już istniejących produktów i technologii.

Działania powinny być prowadzone we współpracy co najmniej trzech przedsiębiorstw, które mają siedzibę w co najmniej dwóch państwach członkowskich.

Proponowana stopa finansowania będzie ograniczona do 20 % całkowitego kosztu działania. Państwa członkowskie będą musiały uczestniczyć w pozostałych kosztach poprzez łączenie wkładów krajowych. Unijne środki zostaną wykorzystane do wspierania konkurencyjności sektora poprzez pozyskanie odpowiednich wkładów państw członkowskich niezbędnych do zainicjowania współpracy oraz będą działać jako czynnik sprzyjający współpracy i odblokowaniu potencjalnych programów współpracy na rzecz rozwoju. Beneficjenci realizujący działania w kontekście stałej współpracy strukturalnej będą kwalifikowali się do wyższej stopy finansowania. Wspierane projekty powinny przyczyniać się do realizacji priorytetów w zakresie zdolności obronnych uzgodnionych wspólnie przez państwa członkowskie w ramach Unii za pośrednictwem unijnego planu rozwoju zdolności, a w stosownych przypadkach uwzględniać także współpracę regionalną i międzynarodową. Wnioski złożone w celu uzyskania wsparcia w ramach programu będą oceniane na podstawie kryteriów przyznawania środków obejmujących: wkład w innowacyjność i rozwój technologiczny przemysłu obronnego; wkład w interesy Unii w zakresie bezpieczeństwa i obrony poprzez doskonalenie technologii obronnych, które przyczyniają się do realizacji priorytetów w zakresie zdolności obronnych uzgodnionych wspólnie przez państwa członkowskie w ramach Unii; zasadność działania, a także zdolność beneficjentów do wykazania, że państwa członkowskie zobowiązały się do wspólnej produkcji i zamówienia produktu końcowego lub technologii końcowej w skoordynowany sposób, w tym w stosownych przypadkach przez zamówienie wspólne.

Komisja będzie odpowiedzialna za realizację programu i strukturę zarządzania nim. Może ona jednak powierzyć część zadań innemu podmiotowi zgodnie z wymogami rozporządzenia finansowego. Dodatkowo część całkowitego budżetu powinna być przeznaczona na działania umożliwiające transgraniczne uczestnictwo MŚP.

Proponowany budżet programu wynosiłby 500 mln EUR.

2017/0125 (COD)

Wniosek

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

ustanawiające europejski program rozwoju przemysłu obronnego mający na celu wspieranie konkurencyjności i innowacyjności przemysłu obronnego UE

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 173,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego 4 ,

uwzględniając opinię Komitetu Regionów 5 ,

stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)W europejskim planie działań w sektorze obrony, przyjętym w dniu 30 listopada 2016 r., Komisja zobowiązała się do uzupełnienia, lewarowania i konsolidowania wspólnych wysiłków państw członkowskich na rzecz rozbudowy zdolności obronnych w celu odpowiedzi na wyzwania związane z bezpieczeństwem, jak również dla wsparcia europejskiego przemysłu obronnego. Zaproponowano w nim w szczególności utworzenie Europejskiego Funduszu Obrony w celu wsparcia inwestycji na rzecz wspólnych badań oraz wspólnego rozwoju wyposażenia i technologii wojskowych. Fundusz ma wspierać współpracę w trakcie całego cyklu rozwoju produktów i technologii obronnych.

(2)Aby zwiększyć konkurencyjność i potencjał innowacyjny przemysłu obronnego Unii, należy ustanowić europejski program rozwoju przemysłu obronnego (zwany dalej „programem”). Program powinien mieć na celu zwiększenie konkurencyjności przemysłu obronnego Unii, w tym przemysłu cyberobronnego, poprzez wspieranie współpracy między przedsiębiorstwami w fazie rozwojowej produktów i technologii obronnych. Faza rozwojowa, którą poprzedza faza badawcza i faza technologiczna, pociąga za sobą znaczące ryzyko i koszty, które utrudniają dalsze wykorzystywanie wyników badań i niekorzystnie wpływają na konkurencyjność unijnego przemysłu obronnego. Wspierając fazę rozwojową, program przyczyni się do lepszego wykorzystania wyników badań w dziedzinie obronności, pomoże wypełnić lukę między obszarem badań i produkcji, a także będzie wspierać wszelkie formy innowacyjności. Program powinien uzupełniać działania prowadzone zgodnie z art. 182 TFUE i nie obejmuje wytwarzania produktów i technologii obronnych.

(3)W celu lepszego wykorzystania korzyści skali w przemyśle obronnym program powinien wspierać współpracę między przedsiębiorstwami w zakresie rozwoju technologii i produktów obronnych.

(4)Program powinien trwać dwa lata od dnia 1 stycznia 2019 r. do dnia 31 grudnia 2020 r. i należy ustalić kwotę na realizację programu w tym okresie.

(5)Program powinien być realizowany w pełnej zgodności z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 6 . Finansowanie może przyjąć w szczególności formę dotacji. W stosownych przypadkach można wykorzystywać instrumenty finansowe lub zamówienia publiczne.

(6)Komisja może powierzyć zadania związane z realizacją programu podmiotom, o których mowa w art. 58 ust. 1 lit. c) rozporządzenia (UE, Euratom) nr 966/2012. Ze względu na wiedzę fachową Komisja może powierzyć taką rolę Europejskiej Agencji Obrony.

(7)Biorąc pod uwagę specyfikę sektora, w praktyce żaden wspólny projekt między przedsiębiorstwami nie zostanie uruchomiony, dopóki państwa członkowskie nie zgodzą się na wsparcie takich projektów. Po ustaleniu wspólnych priorytetów w zakresie zdolności obronnych na szczeblu UE, a także uwzględniając w stosownych przypadkach wspólne inicjatywy na szczeblu regionalnym, państwa członkowskie identyfikują i konsolidują wymogi wojskowe oraz określają specyfikacje techniczne projektu. Mogą one również wyznaczyć kierownika projektu, który będzie odpowiadać za kierowanie pracami związanymi z opracowaniem wspólnego projektu.

(8)Jeżeli działanie wspierane przez program jest zarządzane przez kierownika projektu wyznaczonego przez państwa członkowskie, przed dokonaniem płatności na rzecz beneficjenta Komisja powinna poinformować kierownika projektu o kwalifikujących się działaniach, tak aby mógł on zapewnić przestrzeganie ram czasowych przez beneficjentów.

(9)Unijne wsparcie finansowe nie powinno mieć wpływu na eksport produktów, wyposażenia lub technologii oraz nie powinno wpływać na swobodę państw członkowskich co do ustalania polityki w zakresie wywozu produktów związanych z obronnością. Unijne wsparcie finansowe nie powinno mieć wpływu na politykę państw członkowskich w zakresie eksportu produktów związanych z obronnością.

(10)Ponieważ celem programu jest wspieranie konkurencyjności unijnego przemysłu obronnego poprzez ograniczenie ryzyka w fazie rozwojowej wspólnych projektów, działania związane z rozwojem produktu lub technologii obronnych – takie jak określanie wspólnych specyfikacji technicznych, projekt, tworzenie prototypów, testowanie, kwalifikowanie, certyfikacja, studia wykonalności i inne środki towarzyszące – powinny kwalifikować się do wsparcia. Dotyczy to również modernizacji już istniejących produktów i technologii obronnych.

(11)Mając na uwadze fakt, że program ma przede wszystkim na celu wzmocnienie współpracy między przedsiębiorstwami w państwach członkowskich, działanie powinno kwalifikować się do finansowania w ramach programu tylko wtedy, gdy jest ono podejmowane w ramach współpracy co najmniej trzech przedsiębiorstw z siedzibą w co najmniej dwóch różnych państwach członkowskich.

(12)Współpraca transgraniczna w zakresie rozwoju produktów i technologii obronnych była często hamowana przez trudności w uzgodnieniu wspólnych specyfikacji technicznych. Brak lub niski poziom wspólnych specyfikacji technicznych doprowadził do złożoności, opóźnień i zwiększonych kosztów w fazie rozwojowej. Ustalenie wspólnych specyfikacji technicznych powinno być warunkiem korzystania ze wsparcia unijnego w ramach tego programu. Działania mające na celu wspieranie tworzenia wspólnej definicji specyfikacji technicznych również powinny kwalifikować się do wsparcia w ramach programu.

(13)Ponieważ program ma na celu zwiększenie konkurencyjności unijnego przemysłu obronnego, do wsparcia powinny kwalifikować się wyłącznie podmioty mające siedzibę w Unii i znajdujące się pod skuteczną kontrolą państw członkowskich lub ich obywateli. Ponadto – w celu zapewnienia ochrony podstawowych interesów Unii i jej państw członkowskich w zakresie bezpieczeństwa – infrastruktura, obiekty, aktywa i zasoby używane przez beneficjentów i podwykonawców w działaniach finansowanych w ramach programu nie mogą być zlokalizowane na terytorium państw trzecich.

(14)Działania kwalifikowalne realizowane w kontekście stałej współpracy strukturalnej w ramach instytucjonalnych Unii zapewniłyby ciągłość wzmocnionej współpracy między przedsiębiorstwami w różnych państwach członkowskich i w ten sposób bezpośrednio przyczyniałyby się do realizacji celów programu. Projekty takie powinny zatem kwalifikować się do zwiększonego finansowania.

(15)Jeżeli konsorcjum przedsiębiorstw pragnie uczestniczyć w jednym z kwalifikujących się działań w ramach programu, a pomoc finansowa Unii ma formę dotacji, konsorcjum takie powinno wyznaczyć jednego ze swoich członków na koordynatora, który będzie stanowić główny punkt kontaktowy z Komisją.

(16)Promowanie innowacyjności i rozwoju technologicznego w unijnym przemyśle obronnym powinno odbywać się w sposób spójny z interesami Unii w zakresie bezpieczeństwa. W związku z tym kryterium przyznawania środków powinien być wkład danego działania w te interesy oraz w realizację priorytetów w zakresie zdolności obronnych uzgodnionych wspólnie przez państwa członkowskie. W Unii wspólne priorytety w zakresie zdolności obronnych określono za pośrednictwem planu rozwoju zdolności. Inne procesy unijne takie jak skoordynowany roczny przegląd w zakresie obronności (CARD) i stała współpraca strukturalna (PESCO) będą wspierać wdrażanie odpowiednich priorytetów w ramach wzmocnionej współpracy. W stosownych przypadkach uwzględnić można również regionalne lub międzynarodowe inicjatywy współpracy, takie jak w kontekście NATO, leżące w interesie Unii w zakresie bezpieczeństwa i obrony.

(17)W celu zagwarantowania, że finansowane działania są skuteczne, zobowiązanie państw członkowskich, by skutecznie przyczyniać się do finansowania działania, powinno być kryterium przyznawania środków dla takich działań.

(18)W celu zagwarantowania, że finansowane działania przyczynią się do zwiększenia konkurencyjności europejskiego przemysłu obronnego, powinny być one zorientowane na rynek i uzależnione od popytu. W związku z tym w kryteriach przyznawania środków należy uwzględnić fakt, że państwa członkowskie zobowiązały się do wspólnej produkcji i zamówienia produktu końcowego lub technologii końcowej w miarę możliwości w skoordynowany sposób.

(19)Pomoc finansowa Unii w ramach programu nie powinna przekroczyć 20 % całkowitych kosztów kwalifikowalnych działania, jeżeli odnosi się ono do tworzenia prototypów, co jest często najbardziej kosztownym działaniem w fazie rozwojowej. W przypadku pozostałych działań w fazie rozwojowej należy jednak objąć pomocą całkowite koszty kwalifikowalne.

(20)Ponieważ pomoc unijna ma na celu wzmacnianie konkurencyjności sektora i dotyczy jedynie szczególnej fazy rozwojowej, Komisja nie powinna mieć prawa własności lub prawa własności intelektualnej w stosunku do produktów lub technologii powstałych w wyniku finansowanych działań. Mający zastosowanie system ochrony praw własności intelektualnej zostanie określony umownie przez beneficjentów.

(21)Komisja powinna ustanowić wieloletni program prac zgodnie z celami programu. Przy ustanawianiu programu prac Komisję powinien wspierać komitet państw członkowskich (zwany dalej „komitetem programu”). W świetle unijnej polityki w zakresie małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP), która jest kluczem do zapewnienia wzrostu gospodarczego, innowacji, tworzenia miejsc pracy i integracji społecznej w UE, oraz uwzględniając fakt, że wspierane działania będą z reguły wymagały współpracy ponadnarodowej, ważne jest, aby program prac odzwierciedlał i umożliwiał taki transgraniczny udział MŚP oraz aby w związku z tym część całkowitego budżetu była przeznaczona na takie działania.

(22)Aby umożliwić korzystanie z wiedzy fachowej Europejskiej Agencji Obrony w sektorze obronności, zostanie jej nadany status obserwatora w komitecie państw członkowskich. Europejska Służba Działań Zewnętrznych powinna również uczestniczyć w pracach komitetu państw członkowskich.

(23)Przy wyborze działań, które mają być finansowane w ramach programu, Komisja lub podmioty, o których mowa w art. 58 ust. 1 lit. c) rozporządzenia nr 966/2012, powinny organizować zaproszenia do składania wniosków, jak przewidziano w rozporządzeniu nr 966/2012. Po dokonaniu oceny otrzymanych wniosków, z pomocą niezależnych ekspertów, Komisja dokona wyboru działań, które mają być finansowane w ramach programu. W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonania niniejszego rozporządzenia, Komisji należy powierzyć uprawnienia wykonawcze w odniesieniu do przyjęcia i realizacji programu prac, a także przyznawania finansowania wybranych działań. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 7 .

(24)Biorąc pod uwagę znaczące skutki wyżej wymienionych aktów wykonawczych dla wykonania aktu podstawowego, przy ich przyjmowaniu należy stosować procedurę sprawdzającą.

(25)Na zakończenie programu Komisja powinna sporządzić sprawozdanie z wykonania zawierające analizę finansową działań pod względem wyników finansowych oraz, tam gdzie to możliwe, wpływu. W sprawozdaniu tym powinien również zostać przeanalizowany transgraniczny udział MŚP w projektach realizowanych w ramach programu, a także udział MŚP w globalnym łańcuchu wartości.

PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Niniejszym ustanawia się europejski program rozwoju przemysłu obronnego (zwany dalej „programem”) dla działań Unii obejmujących okres od dnia 1 stycznia 2019 r. do dnia 31 grudnia 2020 r.

Artykuł 2

Cele

Program ma następujące cele:

a)wspieranie konkurencyjności i zdolności innowacyjnych unijnego przemysłu obronnego poprzez wspieranie działań w fazie rozwojowej;

b)wspieranie współpracy między przedsiębiorstwami, w tym między małymi i średnimi przedsiębiorstwami, i czerpanie z niej korzyści, w dziedzinie rozwoju technologii i produktów zgodnie z priorytetami w zakresie zdolności obronnych uzgodnionymi wspólnie przez państwa członkowskie w ramach Unii;

c)wspieranie lepszego wykorzystywania wyników badań w zakresie obronności oraz przyczynianie się do wypełnienia luki między badaniami a rozwojem.

Artykuł 3

Budżet

Kwota przeznaczona na realizację programu w latach 2019–2020 wynosi 500 milionów EUR w cenach bieżących.

Artykuł 4

Ogólne przepisy dotyczące finansowania

1.    Pomoc finansowa Unii może być udzielana w formie rodzajów finansowania przewidzianych w rozporządzeniu (UE, Euratom) nr 966/2012, a w szczególności w formie:

a) dotacji;

b) instrumentów finansowych;

c) zamówień publicznych.

2.    Rodzaje finansowania, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, oraz metody wykonywania wybiera się na podstawie ich potencjału osiągania szczególnych celów działań i możliwości uzyskania wyników, z uwzględnieniem w szczególności kosztów kontroli, obciążeń administracyjnych oraz ryzyka konfliktu interesów.

3.    Pomoc finansowa Unii jest wykonywana przez Komisję, jak przewidziano w rozporządzeniu (UE, Euratom) nr 966/2012, bezpośrednio lub pośrednio, poprzez powierzenie zadań związanych z wykonywaniem budżetu podmiotom wymienionym w art. 58 ust. 1 lit. c) tego rozporządzenia.

4.    Jeżeli państwa członkowskie wyznaczają kierownika projektu, Komisja dokonuje płatności na rzecz kwalifikujących się beneficjentów po poinformowaniu o tym kierownika projektu.

Artykuł 5

Rodzaje instrumentów finansowych

1.    Stosowane mogą być instrumenty finansowe utworzone zgodnie z tytułem VIII rozporządzenia (UE, Euratom) nr 966/2012 w celu ułatwienia dostępu do finansowania podmiotom realizującym działania zgodnie z art. 6.

2.    Stosowane mogą być następujące rodzaje instrumentów finansowych:

a) inwestycje kapitałowe i quasi-kapitałowe;

b) pożyczki lub gwarancje;

c) instrumenty oparte na podziale ryzyka.

Artykuł 6

Działania kwalifikowalne

1.Program zapewnia wsparcie dla podejmowanych przez beneficjentów działań w fazie rozwojowej, obejmującej nowe produkty i technologie oraz modernizację już istniejących produktów i technologii, w odniesieniu do:

a)projektu produktu obronnego, materialnych lub niematerialnych komponentów lub technologii, a także specyfikacji technicznych, na podstawie których dany projekt został opracowany;

b)tworzenia prototypów produktów obronnych, materialnych lub niematerialnych komponentów lub technologii. Prototyp oznacza model produktu lub technologii, na którym można zademonstrować działanie danego elementu w środowisku operacyjnym;

c)testowania produktów obronnych, materialnych lub niematerialnych komponentów lub technologii;

d)kwalifikowania produktów obronnych, materialnych lub niematerialnych komponentów lub technologii; kwalifikowanie to cały proces, w którym wykazuje się, że projekt produktu/komponentu/technologii spełnia określone wymagania. Proces ten dostarcza obiektywnych dowodów potwierdzających, że wykazano spełnienie określonych wymagań projektu;

e)certyfikacji produktów lub technologii obronnych. Certyfikacja to proces, w którym organ krajowy zaświadcza, że produkt/komponent/technologia są zgodne z obowiązującymi przepisami;

f)badań, takich jak studium wykonalności, i innych środków towarzyszących.

2.Działania prowadzone są we współpracy co najmniej trzech przedsiębiorstw, które mają siedzibę w co najmniej dwóch państwach członkowskich. Przedsiębiorstwa będące beneficjentami nie mogą być skutecznie kontrolowane, bezpośrednio lub pośrednio, przez ten sam podmiot ani nie mogą kontrolować siebie nawzajem.

3.Do celów ust. 2 „skuteczna kontrola” oznacza związek ustanowiony na mocy praw, umów lub wszelkich innych środków, które oddzielnie albo wspólnie i z uwzględnieniem poszanowania danego stanu faktycznego lub prawnego, przyznają możliwość wywierania bezpośrednio lub pośrednio decydującego wpływu na przedsiębiorstwo, w szczególności przez:

a)prawo użytkowania wszystkich lub niektórych aktywów przedsiębiorstwa;

b)prawa lub umowy, które mają decydujący wpływ na skład, głosowanie lub decyzje organów przedsiębiorstwa lub które w inny sposób mają decydujący wpływ na prowadzenie działalności przedsiębiorstwa.

4.Działanie odnoszące się do czynności zdefiniowanych w ust. 1 lit. b)–f) musi być oparte na wspólnych specyfikacjach technicznych.

Artykuł 7

Uprawnione podmioty

1.Beneficjentami są przedsiębiorstwa mające siedzibę w Unii, w których państwa członkowskie lub obywatele państw członkowskich są właścicielami ponad 50 % przedsiębiorstwa lub skutecznie je kontrolują w rozumieniu art. 6 ust. 3, bezpośrednio lub pośrednio poprzez jedno lub kilka przedsiębiorstw pośredniczących. Ponadto cała infrastruktura, wszystkie obiekty, aktywa i zasoby używane przez uczestników, w tym podwykonawcy i inne osoby trzecie, w działaniach finansowanych w ramach programu nie mogą być zlokalizowane na terytorium poza państwami członkowskimi w całym okresie realizacji działania.

2.Jeżeli beneficjent, zdefiniowany w ust. 1, realizuje działanie, zdefiniowane w art. 6, w kontekście stałej współpracy strukturalnej, kwalifikuje się on w odniesieniu do tego działania do wyższego finansowania, o którym mowa w art. 11 ust. 2.

Artykuł 8

Deklaracja wnioskodawców

Każdy wnioskodawca składa pisemną deklarację potwierdzającą znajomość i przestrzeganie stosownych krajowych i unijnych przepisów ustawowych i wykonawczych dotyczących działań w dziedzinie obronności.

Artykuł 9

Konsorcjum

1.Jeżeli pomoc finansowa Unii jest udzielana w formie dotacji, członkowie konsorcjum pragnący uczestniczyć w działaniu wyznaczają spośród siebie jednego koordynatora, który jest wskazywany w umowie o udzielenie dotacji. Koordynator pełni funkcję głównego punktu kontaktowego dla członków konsorcjum, reprezentuje konsorcjum w kontaktach z Komisją lub stosownym organem finansującym, chyba że przewidziano inaczej w umowie o udzielenie dotacji lub w przypadku gdy nie wywiązuje się on ze swoich obowiązków przewidzianych w umowie o udzielenie dotacji.

2.Członkowie konsorcjum uczestniczący w działaniu zawierają umowę wewnętrzną określającą ich prawa i obowiązki w odniesieniu do realizacji działania (zgodnie z umową o udzielenie dotacji), z wyjątkiem należycie uzasadnionych przypadków przewidzianych w programie prac lub zaproszeniu do składania wniosków.

Artykuł 10

Kryteria przyznawania środków

Działania proponowane do finansowania w ramach programu są oceniane na podstawie następujących kryteriów stosowanych łącznie:

a)doskonałość;

b)wkład w innowacyjność i rozwój technologiczny przemysłu obronnego, a równocześnie wspieranie autonomii przemysłu Unii w dziedzinie technologii obronnych; oraz

c)wkład w interesy Unii w zakresie bezpieczeństwa i obrony poprzez doskonalenie technologii obronnych, które przyczyniają się do realizacji priorytetów w zakresie zdolności obronnych uzgodnionych wspólnie przez państwa członkowskie w ramach Unii; oraz

d)zasadność, zwłaszcza poprzez wykazanie przez beneficjentów, że pozostałe koszty działań kwalifikowalnych zostają pokryte z innych środków finansowania, takich jak wkłady państw członkowskich; oraz

e)w przypadku działań opisanych w art. 6 ust. 1 lit. b)–e), wkład w konkurencyjność europejskiego przemysłu obronnego poprzez wykazanie przez beneficjentów, że państwa członkowskie zobowiązały się do wspólnej produkcji i zamówienia produktu końcowego lub technologii końcowej w skoordynowany sposób, w tym w stosownych przypadkach przez zamówienie wspólne.

Artykuł 11

Stopy finansowania

1.Pomoc finansowa Unii w ramach programu nie może przekroczyć 20 % całkowitego kosztu działania, jeżeli odnosi się ono do tworzenia prototypów. We wszystkich innych przypadkach pomoc może pokrywać maksymalnie całkowity koszt działania.

2.W działaniach realizowanych przez beneficjenta, o którym mowa w art. 7 ust. 2, można korzystać ze stopy finansowania powiększonej o dodatkowe 10 punktów procentowych.

Artykuł 12

Własność i prawa własności intelektualnej

Komisja nie jest właścicielem produktów ani technologii powstałych w wyniku działania ani też nie może mieć roszczeń w zakresie własności intelektualnej w odniesieniu do działania.

Artykuł 13

Program prac

1.Komisja przyjmuje w drodze aktu wykonawczego wieloletni program prac na czas trwania programu. Ten akt wykonawczy przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 16 ust. 2. Program prac sporządzany jest zgodnie z celami określonymi w art. 2.

2.W programie prac szczegółowo określa się kategorie projektów, które mają być finansowane w ramach programu.

3.W programie prac zapewnia się przeznaczenie wiarygodnej części całkowitego budżetu na działania umożliwiające transgraniczne uczestnictwo MŚP.

Artykuł 14

Procedura przyznawania środków

1.W ramach realizacji programu finansowanie Unii przyznawane jest na podstawie konkurencyjnych zaproszeń ogłaszanych zgodnie z rozporządzeniem (UE, Euratom) nr 966/2012 i rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) nr 1268/12 8 .

2.Wnioski składane w odpowiedzi na zaproszenie do składania wniosków ocenia Komisja z pomocą niezależnych ekspertów, na podstawie kryteriów przyznawania środków określonych w art. 10.

3.Po każdym ogłoszeniu zaproszenia Komisja przyznaje finansowanie wybranych działań w drodze aktu wykonawczego. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 16 ust. 2.

Artykuł 15

Roczne raty

Komisja może podzielić zobowiązania budżetowe na roczne raty.

Artykuł 16

Komitet

1.Komisję wspomaga komitet. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011. Europejska Agencja Obrony jest zapraszana w charakterze obserwatora.

2.W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

Artykuł 17

Monitorowanie i sprawozdawczość

1.Komisja regularnie monitoruje realizację programu oraz sporządza coroczne sprawozdanie z postępów zgodnie z art. 38 ust. 3 lit. e) rozporządzenia 966/2012. W tym celu Komisja wprowadza niezbędne mechanizmy monitorowania.

2.W celu osiągnięcia większej efektywności i skuteczności przyszłych działań politycznych Unii Komisja sporządza sprawozdanie z oceny ex post i przekazuje je Parlamentowi Europejskiemu i Radzie. W sprawozdaniu – przygotowanym na podstawie odpowiednich konsultacji z państwami członkowskimi i najważniejszymi zainteresowanymi podmiotami – ocenia się w szczególności postępy w osiąganiu celów określonych w art. 2. Analizuje się także transgraniczny udział MŚP w projektach realizowanych w ramach programu, a także udział MŚP w globalnym łańcuchu wartości.

Artykuł 18

Ochrona interesów finansowych Unii

1.Komisja przyjmuje odpowiednie środki zapewniające, w trakcie realizacji działań finansowanych na podstawie niniejszego rozporządzenia, ochronę interesów finansowych Unii przez stosowanie środków zapobiegania nadużyciom finansowym, korupcji i innym nielegalnym działaniom, przez skuteczne kontrole oraz, w razie wykrycia nieprawidłowości, przez odzyskiwanie lub, w stosownych przypadkach, zwrot kwot nienależnie wypłaconych, a także – w stosownych przypadkach – przez skuteczne, proporcjonalne i odstraszające kary administracyjne i finansowe.

2.Komisja oraz Trybunał Obrachunkowy mają uprawnienia do audytu lub – w przypadku organizacji międzynarodowych – uprawnienia do weryfikacji, zgodnie z umowami z nimi zawartymi, na podstawie dokumentacji i na miejscu, wobec wszystkich beneficjentów dotacji, wykonawców i podwykonawców, którzy otrzymują środki od Unii na podstawie niniejszego rozporządzenia.

3.Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) może przeprowadzać dochodzenia, w tym kontrole i inspekcje na miejscu, zgodnie z przepisami i procedurami określonymi w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 883/2013 9 oraz w rozporządzeniu Rady (Euratom, WE) nr 2185/96 10 , w celu ustalenia, czy miały miejsce nadużycie finansowe, korupcja lub jakiekolwiek inne nielegalne działanie, naruszające interesy finansowe Unii, w związku z umową o udzielenie dotacji, decyzją o udzieleniu dotacji lub zamówieniem finansowanymi na podstawie niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 19

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia r.

OCENA SKUTKÓW FINANSOWYCH REGULACJI

1.STRUKTURA WNIOSKU/INICJATYWY

1.1.Tytuł wniosku/inicjatywy

1.2.Dziedziny polityki w strukturze ABM/ABB, których dotyczy wniosek/inicjatywa

1.3.Charakter wniosku/inicjatywy

1.4.Cele

1.5.Uzasadnienie wniosku/inicjatywy

1.6.Okres trwania działania i jego wpływ finansowy

1.7.Przewidywane tryby zarządzania

2.ŚRODKI ZARZĄDZANIA

2.1.Zasady nadzoru i sprawozdawczości

2.2.System zarządzania i kontroli

2.3.Środki zapobiegania nadużyciom finansowym i nieprawidłowościom

3.SZACUNKOWY WPŁYW FINANSOWY WNIOSKU/INICJATYWY

3.1.Działy wieloletnich ram finansowych i linie budżetowe po stronie wydatków, na które wniosek/inicjatywa ma wpływ

3.2.Szacunkowy wpływ na wydatki 

3.2.1.Synteza szacunkowego wpływu na wydatki

3.2.2.Szacunkowy wpływ na środki operacyjne

3.2.3.Szacunkowy wpływ na środki administracyjne

3.2.4.Zgodność z obowiązującymi wieloletnimi ramami finansowymi

3.2.5.Udział osób trzecich w finansowaniu

3.3.Szacunkowy wpływ na dochody

OCENA SKUTKÓW FINANSOWYCH REGULACJI

1.STRUKTURA WNIOSKU/INICJATYWY

1.1.Tytuł wniosku/inicjatywy

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiające europejski program rozwoju przemysłu obronnego mający na celu wspieranie konkurencyjności i innowacyjności przemysłu obronnego UE.

1.2.Dziedzina(-y) polityki, której(-ych) dotyczy wniosek/inicjatywa 

1.3.Charakter wniosku/inicjatywy

☑ Wniosek/inicjatywa dotyczy nowego działania 

◻ Wniosek/inicjatywa dotyczy nowego działania będącego następstwem projektu pilotażowego/działania przygotowawczego 11  

◻ Wniosek/inicjatywa wiąże się z przedłużeniem bieżącego działania 

◻ Wniosek/inicjatywa dotyczy działania, które zostało przekształcone pod kątem nowego działania 

1.4.Cele

1.4.1.Wieloletnie cele strategiczne Komisji wskazane we wniosku/inicjatywie

1.4.2.Cele szczegółowe

1.4.3.Oczekiwane wyniki i wpływ

Należy wskazać, jakie efekty przyniesie wniosek/inicjatywa beneficjentom/grupie docelowej.

1.4.4.Wskaźniki wyników i wpływu

Należy określić wskaźniki, które umożliwią monitorowanie realizacji wniosku/inicjatywy.

1.5.Uzasadnienie wniosku/inicjatywy

1.5.1.Potrzeby, które należy zaspokoić w perspektywie krótko- lub długoterminowej

1.5.2.Wartość dodana z tytułu zaangażowania Unii Europejskiej (może wynikać z różnych czynników, na przykład korzyści koordynacyjnych, pewności prawa, większej efektywności lub komplementarności). Do celów niniejszego punktu „wartość dodana z tytułu zaangażowania Unii Europejskiej” oznacza wartość wynikającą z interwencji Unii wykraczającą poza wartość, która zostałaby uzyskana bez tej interwencji, przez same państwa członkowskie.

1.5.3.Główne wnioski wyciągnięte z podobnych działań

1.5.4.Spójność z innymi właściwymi instrumentami oraz możliwa synergia

1.6.Okres trwania działania i jego wpływ finansowy

◻ Wniosek/inicjatywa o ograniczonym okresie trwania

–☑    Wniosek/inicjatywa na okres od 1.01.2019 do 31.12.2020

–☑ Wpływ finansowy od 1.01.2018 do 31.12.2023

◻ Wniosek/inicjatywa o nieograniczonym okresie trwania

–Wprowadzenie w życie z okresem rozruchu od RRRR r. do RRRR r.,

–po którym następuje faza operacyjna.

1.7.Przewidywane tryby zarządzania 12  

◻ Bezpośrednie zarządzanie przez Komisję

–◻ przez jej departamenty, w tym jej personel w delegaturach Unii;

–◻    przez agencje wykonawcze

◻ Zarządzanie dzielone z państwami członkowskimi

☑ Zarządzanie pośrednie poprzez przekazanie zadań związanych z wykonaniem budżetu:

–◻ państwom trzecim lub organom przez nie wyznaczonym;

–◻ organizacjom międzynarodowym i ich agencjom (należy wyszczególnić);

–◻ EBI i Europejskiemu Funduszowi Inwestycyjnemu;

–◻ organom, o których mowa w art. 208 i 209 rozporządzenia finansowego;

–☑ organom prawa publicznego;

–◻ podmiotom podlegającym prawu prywatnemu, które świadczą usługi użyteczności publicznej, o ile zapewniają one odpowiednie gwarancje finansowe;

–◻ podmiotom podlegającym prawu prywatnemu państwa członkowskiego, którym powierzono realizację partnerstwa publiczno-prywatnego oraz które zapewniają odpowiednie gwarancje finansowe;

–◻ osobom odpowiedzialnym za wykonanie określonych działań w dziedzinie wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa na mocy tytułu V Traktatu o Unii Europejskiej oraz określonym we właściwym podstawowym akcie prawnym.

–W przypadku wskazania więcej niż jednego trybu należy podać dodatkowe informacje w części „Uwagi”.

Uwagi

2.ŚRODKI ZARZĄDZANIA

2.1.Zasady nadzoru i sprawozdawczości

Należy określić częstotliwość i warunki.

2.2.System zarządzania i kontroli

2.2.1.Zidentyfikowane ryzyko

2.2.2.Informacje dotyczące struktury wewnętrznego systemu kontroli

2.2.3.Oszacowanie kosztów i korzyści wynikających z kontroli i ocena prawdopodobnego ryzyka błędu

2.3.Środki zapobiegania nadużyciom finansowym i nieprawidłowościom

Określić istniejące lub przewidywane środki zapobiegania i ochrony.

3.SZACUNKOWY WPŁYW FINANSOWY WNIOSKU/INICJATYWY

3.1.Działy wieloletnich ram finansowych i linie budżetowe po stronie wydatków, na które wniosek/inicjatywa ma wpływ

·Istniejące linie budżetowe

Według działów wieloletnich ram finansowych i linii budżetowych

·Nowe linie budżetowe, o których utworzenie się wnioskuje

Według działów wieloletnich ram finansowych i linii budżetowych

3.2.Szacunkowy wpływ na wydatki

Wniosek nie doprowadzi do wzrostu łącznych wydatków zaplanowanych w ramach działu 1a wieloletnich ram finansowych na lata 2014–2020, ponieważ w celu sfinansowania wkładu z budżetu UE na europejski program rozwoju przemysłu obronnego zmniejszone zostaną środki finansowe na instrument „Łącząc Europę”, europejskie programy nawigacji satelitarnej, unijny program obserwacji i monitorowania Ziemi, program ITER oraz nieprzydzielona nadwyżka.

w mln EUR (do trzech miejsc po przecinku)

3.2.1.Synteza szacunkowego wpływu na wydatki

w mln EUR (do trzech miejsc po przecinku)

Jeżeli wpływ wniosku/inicjatywy nie ogranicza się do jednego działu:

w mln EUR (do trzech miejsc po przecinku)

w mln EUR (do trzech miejsc po przecinku)

3.2.2.Szacunkowy wpływ na środki operacyjne

–◻    Wniosek/inicjatywa nie wiąże się z koniecznością wykorzystania środków operacyjnych

–☑    Wniosek/inicjatywa wiąże się z koniecznością wykorzystania środków operacyjnych, jak określono poniżej:

Środki na zobowiązania w mln EUR (do trzech miejsc po przecinku)

3.2.3.Szacunkowy wpływ na środki administracyjne

3.2.3.1.Streszczenie

–◻    Wniosek/inicjatywa nie wiąże się z koniecznością wykorzystania środków administracyjnych

–☑    Wniosek/inicjatywa wiąże się z koniecznością wykorzystania środków administracyjnych, jak określono poniżej:

w mln EUR (do trzech miejsc po przecinku)

Potrzeby w zakresie środków na zasoby ludzkie i inne środki o charakterze administracyjnym zostaną pokryte z zasobów DG już przydzielonych na zarządzanie tym działaniem lub przesuniętych w ramach dyrekcji generalnej, uzupełnionych w razie potrzeby wszelkimi dodatkowymi zasobami, które mogą zostać przydzielone zarządzającej dyrekcji generalnej w ramach procedury rocznego przydziału środków oraz w świetle istniejących ograniczeń budżetowych.

3.2.3.2.Szacowane zapotrzebowanie na zasoby ludzkie

–◻    Wniosek/inicjatywa nie wiąże się z koniecznością wykorzystania zasobów ludzkich.

–☑    Wniosek/inicjatywa wiąże się z koniecznością wykorzystania zasobów ludzkich, jak określono poniżej:

Wartości szacunkowe należy wyrazić w ekwiwalentach pełnego czasu pracy

XX oznacza odpowiednią dziedzinę polityki lub odpowiedni tytuł w budżecie.

Potrzeby w zakresie zasobów ludzkich zostaną pokryte z zasobów DG już przydzielonych na zarządzanie tym działaniem lub przesuniętych w ramach dyrekcji generalnej, uzupełnionych w razie potrzeby wszelkimi dodatkowymi zasobami, które mogą zostać przydzielone zarządzającej dyrekcji generalnej w ramach procedury rocznego przydziału środków oraz w świetle istniejących ograniczeń budżetowych.

Opis zadań do wykonania:

3.2.4.Zgodność z obowiązującymi wieloletnimi ramami finansowymi

–◻    Wniosek/inicjatywa jest zgodny(-a) z obowiązującymi wieloletnimi ramami finansowymi.

–☑    Wniosek/inicjatywa wymaga przeprogramowania odpowiedniego działu w wieloletnich ramach finansowych.

–◻    Wniosek/inicjatywa wymaga zastosowania instrumentu elastyczności lub zmiany wieloletnich ram finansowych.

3.2.5.Udział osób trzecich w finansowaniu

–☑ Wniosek/inicjatywa nie przewiduje współfinansowania ze strony osób trzecich.

–◻ Wniosek/inicjatywa przewiduje współfinansowanie szacowane zgodnie z poniższym:

Środki w mln EUR (do trzech miejsc po przecinku)

3.3.Szacunkowy wpływ na dochody

–☑    Wniosek/inicjatywa nie ma wpływu finansowego na dochody.

–◻    Wniosek/inicjatywa ma wpływ finansowy określony poniżej:

–◻    wpływ na zasoby własne

–◻    wpływ na dochody różne

w mln EUR (do trzech miejsc po przecinku)

W przypadku wpływu na dochody różne „przeznaczone na określony cel” należy wskazać linie budżetowe po stronie wydatków, które ten wpływ obejmie.

Należy określić metodę obliczania wpływu na dochody.

(1) Konkluzje Rady do Spraw Zagranicznych, 15.11.2016.

(2) Zob. także s. 12 dokumentu roboczego służb Komisji towarzyszącego wnioskowi w sprawie rozporządzenia.

(3) Konkluzje Rady do Spraw Zagranicznych, 15.11.2016.

(4) Dz.U. C […] z […], s. […].

(5) Dz.U. C […] z […], s. […].

(6) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (Dz.U. L 298 z 26.10.2012, s. 1).

(7) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiające przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję.

(8) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1268/2012 z dnia 29 października 2012 r. w sprawie zasad stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii (Dz.U. L 362 z 31.12.2012, s. 1).

(9) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 883/2013 z dnia 11 września 2013 r. dotyczące dochodzeń prowadzonych przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 Parlamentu Europejskiego i Rady i rozporządzenie Rady (Euratom) nr 1074/1999 (Dz.U. L 248 z 18.9.2013, s. 1).

(10) Rozporządzenie Rady (Euratom, WE) nr 2185/96 z dnia 11 listopada 1996 r. w sprawie kontroli na miejscu oraz inspekcji przeprowadzanych przez Komisję w celu ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich przed nadużyciami finansowymi i innymi nieprawidłowościami (Dz.U. L 292 z 15.11.1996, s. 2).

(11) O którym mowa w art. 54 ust. 2 lit. a) lub b) rozporządzenia finansowego.

(12) Wyjaśnienia dotyczące trybów zarządzania oraz odniesienia do rozporządzenia finansowego znajdują się na następującej stronie: https://myintracomm.ec.europa.eu/budgweb/EN/man/budgmanag/Pages/budgmanag.aspx  

(13) Środki zróżnicowane/ środki niezróżnicowane.

(14) EFTA: Europejskie Stowarzyszenie Wolnego Handlu

(15) Kraje kandydujące oraz w stosownych przypadkach potencjalne kraje kandydujące Bałkanów Zachodnich.

(16) Wsparcie techniczne lub administracyjne oraz wydatki na wsparcie w zakresie wprowadzania w życie programów lub działań UE (dawne linie „BA”), pośrednie badania naukowe, bezpośrednie badania naukowe.

(17) Produkty odnoszą się do produktów i usług, które zostaną zapewnione (np. liczba sfinansowanych wymian studentów, liczba kilometrów zbudowanych dróg itp.).

(18) Zgodnie z opisem w pkt 1.4.2. „Cele szczegółowe …”.

(19) Wsparcie techniczne lub administracyjne oraz wydatki na wsparcie w zakresie wprowadzania w życie programów lub działań UE (dawne linie „BA”), pośrednie badania naukowe, bezpośrednie badania naukowe.

(20) CA = personel kontraktowy; LA = personel miejscowy; SNE = oddelegowany ekspert krajowy; INT = personel tymczasowy; JED = młodszy oddelegowany ekspert.

(21) W ramach pułapu cząstkowego na personel zewnętrzny ze środków operacyjnych (dawne linie „BA”).

(22) W przypadku tradycyjnych zasobów własnych (opłaty celne, opłaty wyrównawcze od cukru) należy wskazać kwoty netto, tzn. kwoty brutto po odliczeniu 25 % na poczet kosztów poboru.