Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 52017PC0073

Wniosek DECYZJA RADY określająca stanowisko, które należy przyjąć w imieniu Unii Europejskiej na Konferencji Stron w odniesieniu do zmian załącznika III do konwencji rotterdamskiej

COM/2017/073 final - 2017/027 (NLE)

Bruksela, dnia 13.2.2017

COM(2017) 73 final

2017/0027(NLE)

Wniosek

DECYZJA RADY

określająca stanowisko, które należy przyjąć w imieniu Unii Europejskiej na Konferencji Stron w odniesieniu do zmian załącznika III do konwencji rotterdamskiej


UZASADNIENIE

1.KONTEKST WNIOSKU

Negocjacje dotyczące Konwencji w sprawie procedury zgody po uprzednim poinformowaniu w międzynarodowym handlu niektórymi niebezpiecznymi substancjami chemicznymi i pestycydami, prowadzone pod auspicjami Organizacji ds. Wyżywienia i Rolnictwa (FAO) oraz Programu Narodów Zjednoczonych ds. Ochrony Środowiska (UNEP), zakończyły się w marcu 1998 r.

Konwencja została otwarta do podpisu na konferencji ministerialnej, która odbyła się we wrześniu 1998 r. w Rotterdamie. Konwencja została podpisana przez Wspólnotę w dniu 11 września 1998 r. Konwencja rotterdamska stanowi ważny krok w kierunku międzynarodowej regulacji handlu niektórymi niebezpiecznymi substancjami chemicznymi, w tym pestycydami. Celem konwencji jest promowanie wspólnej odpowiedzialności jej stron oraz ich współpracy w międzynarodowym handlu takimi substancjami chemicznymi, aby chronić zdrowie ludzi i środowisko przed potencjalnymi szkodami, jak również przyczyniać się do wykorzystywania tych substancji w racjonalny ekologicznie sposób.

Unia wdrożyła konwencję rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 649/2012 1 . Decyzją 2006/730/WE z dnia 25 września 2006 r. 2 Rada zatwierdziła konwencję w imieniu Wspólnoty Europejskiej.

Konwencja weszła w życie w dniu 24 lutego 2004 r. Ósma Konferencja Stron (COP8) odbędzie się w Genewie w dniach od 24 kwietnia do 5 maja 2017 r. Poza Unią stronami konwencji jest również 27 spośród jej państw członkowskich.

Na podstawie zaleceń Komitetu Kontroli Chemicznej (CRC), który jest organem pomocniczym podlegającym Konferencji Stron (COP), najprawdopodobniej podejmie ona decyzje w sprawie włączenia kolejnych substancji chemicznych do załącznika III do konwencji i objęcia ich procedurą zgody po uprzednim poinformowaniu. Stwierdzono, że substancje chemiczne, których włączenie do załącznika III zaleca CRC, spełniają kryteria załącznika II do konwencji.

Substancje chemiczne, których włączenie do załącznika III do konwencji rotterdamskiej zaleca CRC, a mianowicie karbofuran, karbosulfan, azbest chryzotylowy, krótkołańcuchowe parafiny chlorowane, wszystkie związki tributylocyny, trichlorfon, fention (postaci ultraniskoobjętościowe (ULV) w ilości równej 640 g substancji czynnej/l lub większej) oraz postaci płynne (koncentrat emulgujący i koncentrat rozpuszczalny) zawierające dichlorek parakwatu w ilości równej 276 g/l lub większej, odpowiadający jonowi parakwatu w ilości równej 200 g/l lub większej, są już, na podstawie prawa Unii, przedmiotem ograniczeń wywozu, które są podobne do tych wynikających z konwencji. W związku z tym Komisja występuje do Rady z wnioskiem dotyczącym decyzji w sprawie poparcia zmiany załącznika III do konwencji w imieniu Unii podczas COP8.

2.PODSTAWA PRAWNA, POMOCNICZOŚĆ I PROPORCJONALNOŚĆ

Proceduralną podstawą prawną proponowanej decyzji Rady jest art. 218 ust. 9 TFUE, który stanowi odpowiednią podstawę aktu określającego stanowisko UE w „organie utworzonym przez umowę” międzynarodową (takim jak Konferencja Stron konwencji rotterdamskiej), gdy organ ten wzywa się do przyjęcia aktów mających skutki prawne.

Materialną podstawą prawną są art. 207 i art. 192 ust. 1 TFUE, ponieważ środki uzgodnione w ramach konwencji rotterdamskiej – mimo że służą realizacji celu związanego ze środowiskiem – mają w znacznej mierze charakter handlowy.

3.WYNIKI OCEN EX POST, KONSULTACJI Z ZAINTERESOWANYMI STRONAMI I OCEN SKUTKÓW

Wniosek dotyczący decyzji Rady w sprawie stanowiska, jakie ma zostać przyjęte w imieniu Unii Europejskiej w odniesieniu do propozycji zmian konwencji rotterdamskiej, nie tworzy żadnych nowych prawnie wiążących wymogów. Wszystkie substancje chemiczne, które są proponowane do umieszczenia w wykazie na podstawie konwencji, są już, na podstawie prawa Unii, przedmiotem ograniczeń wywozu, które są podobne do tych wynikających z konwencji.

4.WPŁYW NA BUDŻET

UE, będąc stroną konwencji, musi co roku wnosić wkład w fundusz powierniczy konwencji rotterdamskiej. Wkład ten zmieni się w zależności od wniosków z obrad na ósmym posiedzeniu Konferencji Stron w sprawie budżetu na okres 2018–2019. Roczny wkład wniesiony przez UE za 2016 r. wyniósł 58 000 EUR; kwotę tę pokryto z istniejących pul środków finansowych.

5.ELEMENTY FAKULTATYWNE

Wniosek nie skutkuje żadnymi nowymi wymogami w zakresie monitorowania lub sprawozdawczości. Po transpozycji do prawa Unii wykazów przyjętych w ramach konwencji wdrażanie i sprawozdawczość będą prowadzone zgodnie z istniejącymi ustaleniami na podstawie rozporządzenia (UE) nr 649/2012.

2017/0027 (NLE)

Wniosek

DECYZJA RADY

określająca stanowisko, które należy przyjąć w imieniu Unii Europejskiej na Konferencji Stron w odniesieniu do zmian załącznika III do konwencji rotterdamskiej

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 192 ust. 1 i art. 207 ust. 3 w związku z art. 218 ust. 9,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)Unia Europejska zatwierdziła konwencję rotterdamską w sprawie procedury zgody po uprzednim poinformowaniu w międzynarodowym handlu niektórymi niebezpiecznymi substancjami chemicznymi i pestycydami (zwaną dalej „konwencją rotterdamską”) 3 , która weszła w życie w dniu 24 lutego 2004 r.

(2)Konwencję rotterdamską wdraża w Unii rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 649/2012 4 .

(3)Zgodnie z art. 7 konwencji rotterdamskiej decyzję w sprawie włączenia kolejnych substancji chemicznych do załącznika III do konwencji podejmuje Konferencja Stron w odpowiedzi na zalecenie Komitetu Kontroli Chemicznej.

(4)Unia powinna określić stanowisko, jakie ma zostać przyjęte na Konferencji Stron w odniesieniu do włączenia kolejnych substancji chemicznych do załącznika III.

(5)Aby zagwarantować państwom przywozu możliwość korzystania z ochrony zapewnianej przez konwencję rotterdamską, należy poprzeć zalecenie Komitetu Kontroli Chemicznej dotyczące włączenia do załącznika III do konwencji rotterdamskiej karbofuranu, karbosulfanu, azbestu chryzotylowego, krótkołańcuchowych parafin chlorowanych, wszystkich związków tributylocyny, trichlorfonu, fentionu (postaci ultraniskoobjętościowe (ULV) w ilości równej 640 g substancji czynnej/l lub większej) oraz postaci płynnych (koncentrat emulgujący i koncentrat rozpuszczalny) zawierających dichlorek parakwatu w ilości równej 276 g/l lub większej, odpowiadający jonowi parakwatu w ilości równej 200 g/l lub większej. Powyższe substancje są już objęte zakazami bądź surowymi ograniczeniami w Unii i w związku z tym podlegają wymogom dotyczącym wywozu wykraczającym poza wymogi konwencji rotterdamskiej.

(6)Oczekuje się, że w trakcie ósmego posiedzenia Konferencji Stron konwencji rotterdamskiej podjęte zostaną decyzje dotyczące wprowadzenia proponowanych zmian do załącznika III. Unia powinna poprzeć wprowadzenie tych zmian,

(7)Stanowisko Unii w ramach Konferencji Stron powinno w związku z tym opierać się na niniejszej decyzji,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

1. Stanowisko, jakie ma zostać przyjęte w imieniu Unii Europejskiej na ósmym posiedzeniu Konferencji Stron konwencji rotterdamskiej, jest następujące: Unia popiera przyjęcie zmian w załączniku III do konwencji rotterdamskiej w sprawie procedury zgody po uprzednim poinformowaniu w międzynarodowym handlu niektórymi niebezpiecznymi substancjami chemicznymi i pestycydami dotyczących włączenia karbofuranu, karbosulfanu, azbestu chryzotylowego, krótkołańcuchowych parafin chlorowanych, wszystkich związków tributylocyny, trichlorfonu, fentionu (postaci ultraniskoobjętościowe (ULV) w ilości równej 640 g substancji czynnej/l lub większej) oraz postaci płynnych (koncentrat emulgujący i koncentrat rozpuszczalny) zawierających dichlorek parakwatu w ilości równej 276 g/l lub większej, odpowiadający jonowi parakwatu w ilości równej 200 g/l lub większej.

2. Niewielkie zmiany do niniejszego stanowiska mogą być uzgadniane przez przedstawicieli Unii w odpowiedzi na przebieg ósmego posiedzenia Konferencji Stron konwencji rotterdamskiej, bez konieczności podejmowania przez Radę kolejnej decyzji.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Sporządzono w Brukseli dnia r.

   W imieniu Rady

   Przewodniczący

(1) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 649/2012 z dnia 4 lipca 2012 r. dotyczące wywozu i przywozu niebezpiecznych chemikaliów (Dz.U. L 201 z 27.7.2012, s. 60).
(2) Decyzja Rady 2006/730/WE z dnia 25 września 2006 r. dotycząca zawarcia, w imieniu Wspólnoty Europejskiej, Konwencji rotterdamskiej w sprawie procedury zgody po uprzednim poinformowaniu w międzynarodowym handlu niektórymi niebezpiecznymi substancjami chemicznymi i pestycydami (Dz.U. L 299 z 28.10.2006, s. 23).
(3) Decyzja Rady 2006/730/WE z dnia 25 września 2006 r. dotycząca zawarcia, w imieniu Wspólnoty Europejskiej, Konwencji rotterdamskiej w sprawie procedury zgody po uprzednim poinformowaniu w międzynarodowym handlu niektórymi niebezpiecznymi substancjami chemicznymi i pestycydami (Dz.U. L 299 z 28.10.2006, s. 23).
(4) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 649/2012 z dnia 4 lipca 2012 r. dotyczące wywozu i przywozu niebezpiecznych chemikaliów (Dz.U. L 201 z 27.7.2012, s. 60).
Top