—

uwzględniając art. 2 i 3 Traktatu o Unii Europejskiej (TUE),

—

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE), w szczególności jego art. 8, 19, 157, 216 i art. 218 ust. 6 akapit drugi lit. a),

—

uwzględniając rozdział 7 planu działania UE-CELAC (Wspólnota Państw Ameryki Łacińskiej i Karaibów) w sprawie płci na lata 2015–2017,

—

uwzględniając deklarację pekińską i pekińską platformę działania, przyjęte podczas czwartej Światowej Konferencji w sprawie Kobiet w dniu 15 września 1995 r., oraz późniejsze dokumenty końcowe przyjęte na sesjach nadzwyczajnych Organizacji Narodów Zjednoczonych Pekin + 5 (2000 r.), Pekin + 10 (2005 r.), Pekin + 15 (2010 r.) i Pekin + 20 (2015 r.),

—

uwzględniając deklarację trzech prezydencji UE z dnia 19 lipca 2017 r. w sprawie równości kobiet i mężczyzn, wydaną przez Estonię, Bułgarię i Austrię,

—

uwzględniając swoją rezolucję z dnia 14 grudnia 2016 r. w sprawie rocznego sprawozdania dotyczącego praw człowieka i demokracji na świecie za rok 2015 oraz polityki Unii Europejskiej w tym zakresie (1),

—

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1567/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 lipca 2003 r. w sprawie pomocy w odniesieniu do polityk oraz działań i praw dotyczących zdrowia reprodukcyjnego i seksualnego w krajach rozwijających się (2),

—

uwzględniając piąty milenijny cel rozwoju ONZ – poprawa opieki zdrowotnej nad matkami,

—

uwzględniając Konwencję ONZ w sprawie likwidacji wszelkich form dyskryminacji kobiet z 1979 r.,

—

uwzględniając dokonany w lutym 2017 r. przez Komitet ONZ ds. Likwidacji Dyskryminacji Kobiet przegląd praw kobiet w Salwadorze i jego uwagi podsumowujące,

—

uwzględniając art. 6, 24 i 39 Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawach dziecka,

—

uwzględniając konwencję w sprawie zakazu stosowania tortur, której Salwador jest stroną od 1996 r.,

—

uwzględniając art. 144 konstytucji Republiki Salwadoru, w którym stwierdza się, że traktaty międzynarodowe zawierane z innymi państwami lub organizacjami międzynarodowymi stanowią prawa republiki, oraz że w przypadkach, gdy istnieje konflikt między traktatem a prawem krajowym, pierwszeństwo mają przepisy traktatu,

—

uwzględniając nowe ramy na rzecz równości płci oraz wzmocnienia pozycji kobiet: przekształcanie życia dziewcząt za pomocą działań zewnętrznych UE w latach 2016–2020,

—

uwzględniając Konwencję Rady Europy o zapobieganiu i zwalczaniu przemocy wobec kobiet i przemocy domowej (konwencja stambulska),

—

uwzględniając wydane w dniu 11 maja 2015 r. oświadczenie grupy roboczej ONZ ds. dyskryminacji kobiet w prawie i w praktyce,

—

uwzględniając Międzyamerykańską konwencję o zapobieganiu, karaniu i eliminacji przemocy wobec kobiet (konwencja z Belém do Pará),

—

uwzględniając salwadorski dekret ustawodawczy nr 520 (specjalna kompleksowa ustawa o prawie kobiet do życia bez przemocy),

—

uwzględniając art. 133, 135 i 136 salwadorskiego kodeksu karnego,

—

uwzględniając oświadczenie wysokiego komisarza ONZ ds. praw człowieka Zeida Ra’ada Al Husseina wygłoszone na zakończenie jego misji w Salwadorze w dniu 17 listopada 2017 r.,

—

uwzględniając art. 1 konstytucji Republiki Salwadoru,

—

uwzględniając salwadorską ustawę o równości, sprawiedliwości i eliminacji dyskryminacji kobiet przyjętą w 2016 r., ustawę o prawie kobiet do życia bez przemocy przyjętą w 2012 r. oraz ustawę o kompleksowej ochronie dzieci i młodzieży (LEPINA) przyjętą w kwietniu 2009 r., która upoważnia Ministerstwo Edukacji do wprowadzenia edukacji na temat płci i zdrowia reprodukcyjnego oraz do zwalczania dyskryminacji kobiet w systemie kształcenia,

—

uwzględniając art. 135 ust. 5 i art. 123 ust. 4 Regulaminu,

A.

mając na uwadze, że równouprawnienie płci jest podstawową wartością UE; mając na uwadze, że prawo do równego traktowania i niedyskryminacji stanowi prawo podstawowe zapisane w traktatach oraz w europejskiej karcie praw podstawowych, a także że należy go w pełni przestrzegać, upowszechniać je i stosować w ustawodawstwie, praktyce, orzecznictwie i w życiu codziennym;

B.

mając na uwadze, że w art. 36 i 37 uwag podsumowujących w przeglądzie wyników Salwadoru w zakresie praw kobiet Komitet NZ ds. Likwidacji Dyskryminacji Kobiet wzywa Salwador do uchylenia przepisów karnych dotyczących aborcji;

C.

mając na uwadze, że od 2000 r. co najmniej 120 kobiet w Salwadorze postawiono przed sądem za aborcję lub zabójstwo, gdy zgon płodu nastąpił w ostatnich miesiącach ciąży, przy czym 26 z nich skazano za zabójstwo, a 23 – za aborcję, i wszystkie skazane odsiadują wyjątkowo długie wyroki, pomimo tego, że zgodnie ze standardami międzynarodowymi nie są przestępczyniami; mając na uwadze, że większość tych kobiet była młoda, uboga, słabo wykształcona i pochodziła z oddalonych społeczności; mając na uwadze, że obecnie toczy się postępowanie w dwóch sprawach; mając na uwadze, że sprawa Teodory del Carmen Vásquez, która spędziła ostatnie dziesięć lat w więzieniu, została poddana rewizji przez drugi sąd skazujący w dniu 13 grudnia 2017 r., a jej apelacja została oddalona, natomiast wyrok na Evelyn Beatriz Hernandez Cruz został potwierdzony w październiku 2017 r.;

D.

mając na uwadze, że najsurowiej ukarane kobiety – „Las 17” – skazano w latach 2000–2011 na dziesiątki lat pozbawienia wolności; mając na uwadze, że nieliczne z nich zostały zwolnione po unieważnieniu przez sądy wcześniejszych postanowień;

E.

mając na uwadze, że przemoc na tle płciowym jest poważnym problemem w Salwadorze, a dane pokazują, że co trzy godziny jedna kobieta pada ofiarą napaści na tle seksualnym, przypadki gwałtów często skutkują niepożądaną ciążą, a liczba zabójstw kobiet jest przerażająca, przy czym tylko 5 % z tych przestępstw stało się przedmiotem postępowania sądowego;

F.

mając na uwadze, że pracownicy każdego organu publicznego, w tym szpitali i klinik, mają obowiązek zgłaszania pacjentek pogotowia położniczego, co stanowi naruszenie prawa pacjenta do zachowania poufności oraz stwarza warunki, w których kobiety doświadczają stygmatyzacji; mając na uwadze, że obowiązek zgłaszania pacjentek oznacza, że kobiety, które cierpią z powodu poważnych powikłań w czasie ciąży nie decydują się na korzystanie z pomocy medycznej z obawy przed postępowaniem karnym i pozbawieniem wolności; mając na uwadze, że już sam fakt niezgłoszenia uznaje się za przestępstwo o charakterze ogólnym;

G.

mając na uwadze, że wskaźnik zabójstw kobiet i dziewcząt ze względu na płeć jest w Salwadorze przerażająco wysoki; mając na uwadze, że w 2015 i 2016 r. zamordowano 1 097 kobiet, a w okresie od stycznia do czerwca 2017 r. zamordowano 201 kobiet; mając na uwadze, że w ubiegłym roku krajowa policja cywilna Salwadoru zarejestrowała 3 947 skarg dotyczących napaści na tle seksualnym, z czego 1 049 przypadków gwałtów, w tym gwałtów w rodzinie, a według salwadorskiej Organizacji Kobiet na rzecz Pokoju (ORMUSA) 1 873 ofiary stanowiły osoby nieletnie lub sklasyfikowane jako „pozbawione zdolności prawnej”;

H.

mając na uwadze, że Salwador ma wysoki wskaźnik ciąż nastolatek, co jest również wynikiem braku edukacji seksualnej w szkołach; mając na uwadze, że głównymi powodami ciąży w młodym wieku są wykorzystywanie seksualne i gwałt; mając na uwadze, że według Ministerstwa Zdrowia w 2015 r. odnotowano 1 445 przypadków ciężarnych dziewcząt w wieku od 10 do 14 lat;

I.

mając na uwadze, że w 1998 r. Salwador wprowadził penalizację aborcji we wszystkich okolicznościach, w tym w przypadku, gdy ciąża powoduje powikłania zagrażające życiu kobiety lub dziewczyny, oraz w przypadku gwałtu, kazirodztwa lub niezdolności płodu do samodzielnego życia; mając ponadto na uwadze, że w 1999 r. przyjęto poprawkę do konstytucji uznającą embrion za istotę ludzką „od momentu poczęcia”; mając na uwadze, że każda osoba, która wykonuje lub samodzielnie wywołuje aborcję, nawet przed etapem płodu, może być ścigana i poddana karze pozbawienia wolności na okres od dwóch do ośmiu lat, jednak w wielu przypadkach prokuratorzy zwiększają zarzut do „zabójstwa kwalifikowanego”, za co grozi kara do 50 lat pozbawienia wolności; mając na uwadze, że przepisy, które potencjalnie dopuszczają aborcję w tych okolicznościach, pozostają zablokowane w Zgromadzeniu Narodowym od października 2016 r., ale obecnie toczą się dyskusje w celu poczynienia dalszych postępów;

J.

mając na uwadze, że w Salwadorze nadal ze względów religijnych, kulturowych i innych odmawia się kobietom i dziewczętom dostępu do bezpiecznej i legalnej aborcji, co narusza ich prawo do zdrowia, życia oraz nietykalności fizycznej i psychicznej;

K.

mając na uwadze, że Ministerstwo Edukacji przygotowało niedawno materiały z myślą o włączeniu zagadnień zdrowia seksualnego i reprodukcyjnego do krajowych programów nauczania, ale ze względu na opór ze strony różnych środowisk w ostatecznie zredagowanych materiałach kładzie się nacisk na wstrzemięźliwość seksualną, pomimo faktu, że 42 % kobiet zachodzi w ciążę zanim skończy 20 lat;

L.

mając na uwadze, że w Ameryce Łacińskiej ryzyko zgonu okołoporodowego jest czterokrotnie wyższe wśród nastolatek poniżej 16 roku życia; mając na uwadze, że 65 % przypadków przetoki położniczej występuje u ciężarnych nastolatek, co niesie ze sobą poważne konsekwencje dla życia, w tym poważne problemy zdrowotne i wykluczenie społeczne; mając na uwadze, że ciąża w młodym wieku jest również niebezpieczna dla noworodków, wśród których współczynnik umieralności jest 50 % wyższy niż przeciętnie; mając na uwadze, że aż do 40 % kobiet w regionie padło ofiarą przemocy seksualnej; mając na uwadze, że 95 % aborcji w Ameryce Łacińskiej wykonuje się w niebezpiecznych warunkach;

M.

mając na uwadze, że Ministerstwo Zdrowia informuje, iż w latach 2011–2015 14 kobiet zmarło na skutek powikłań związanych z aborcją, 13 kobiet zmarło z powodu ciąży pozamacicznej i 63 kobiety zmarły w wyniku obecnych przepisów aborcyjnych; mając na uwadze, że samobójstwo jest przyczyną 57 % zgonów ciężarnych kobiet w wieku od 10 do 19 lat; mając na uwadze, że wiele kobiet obawia się zwrócić się o pomoc medyczną, gdy cierpią z powodu powikłań związanych z ciążą, co powoduje więcej możliwych do uniknięcia zgonów; mając na uwadze, że sytuacja ta dotyka szczególnie kobiety o najskromniejszych zasobach finansowych, które nie mają dostępu do usług w zakresie praw i zdrowia reprodukcyjnego i seksualnego;

N.

mając na uwadze, że Human Rights Watch i Amnesty International zauważają, iż kobiety, które poroniły lub urodziły martwe dzieci, są w Salwadorze często ścigane pod zarzutem poddania się aborcji; mając na uwadze, że przypadki takich kobiet są często zgłaszane przez personel medyczny, i w następstwie kobiety zostają aresztowane, gdy wciąż przebywają w szpitalu;

O.

mając na uwadze, że eksperci ONZ przestrzegają, iż decyzja władz Salwadoru stanowi poważne naruszenie praw kobiet i dziewcząt do życia, zdrowia i nietykalności fizycznej i psychicznej, a tym samym naraża na szwank ich szanse gospodarcze i społeczne;

P.

mając na uwadze, że w marcu 2015 r. Komitet Praw Gospodarczych, Społecznych i Kulturalnych ONZ zwrócił się do Salwadoru o przeprowadzenie przeglądu przepisów aborcyjnych i ich zmiany w celu zapewnienia ich zgodności z innymi prawami takimi jak prawo do zdrowia i życia; mając na uwadze, że przemoc fizyczna, seksualna i psychiczna wobec kobiet stanowi pogwałcenie praw człowieka;

Q.

mając na uwadze, że Salwador aktywnie uczestniczył w 61. sesji Komisji ONZ ds. Statusu Kobiet; mając na uwadze, że wszystkie strony powinny nadal wspierać realizację pekińskiej platformy działania ONZ w odniesieniu do, między innymi, dostępu do edukacji i opieki zdrowotnej jako podstawowych praw człowieka oraz praw reprodukcyjnych i seksualnych;

R.

mając na uwadze, że organy traktatowe ONZ, w tym Komitet Praw Człowieka i Komitet ds. Likwidacji Dyskryminacji Kobiet, wezwały część państw Ameryki Łacińskiej do wprowadzenia wyjątków w restrykcyjnych przepisach aborcyjnych, w tym w przypadku, gdy ciąża stanowi zagrożenie dla życia lub zdrowia kobiety, płód jest ciężko upośledzony lub ciąża jest wynikiem gwałtu lub kazirodztwa;

S.

mając na uwadze, że wysoki komisarz ONZ ds. praw człowieka Zeid Ra’ad Al Hussein po wizycie w Salwadorze w listopadzie 2017 r. wyraził obawy w związku z sytuacją kobiet i dziewcząt w tym kraju; mając na uwadze, że wezwał on Salwador do wprowadzenia moratorium na stosowanie art. 133 kodeksu karnego i do ponownego rozpatrzenia spraw kobiet zatrzymanych za przestępstwa związane z aborcją;

T.

mając na uwadze, że Konwencja w sprawie likwidacji wszelkich form dyskryminacji kobiet, Konwencja o prawach dziecka i Komitet Praw Gospodarczych, Społecznych i Kulturalnych jednoznacznie dostrzegają związek między niebezpieczną i nielegalną aborcją a wysoką śmiertelnością matek; mając na uwadze, że konwencja w sprawie zakazu stosowania tortur stanowi, że państwa, które stosują całkowity zakaz aborcji bez względu na okoliczności narażają kobiety i dziewczęta na upokorzenie i okrutne traktowanie;

U.

mając na uwadze, że w powszechnym okresowym przeglądzie praw człowieka ONZ znalazło się 10 zaleceń dla Salwadoru dotyczących dostosowania prawa aborcyjnego do międzynarodowych standardów praw człowieka oraz że rząd Salwadoru je wszystkie odrzucił;

V.

mając na uwadze, że zgodnie z regułami ONZ dotyczącymi postępowania z więźniarkami oraz środków nieizolacyjnych stosowanych wobec kobiet, które popełniły przestępstwo (reguły z Bangkoku) kobiety opiekujące się dziećmi i ciężarne powinny, zawsze gdy jest to możliwe i właściwe, otrzymywać kary nieizolacyjne;

W.

mając na uwadze, że zapobieganie nieplanowanym ciążom i zmniejszenie liczby nastoletnich matek dzięki powszechnemu dostępowi do opieki zdrowotnej w dziedzinie zdrowia seksualnego i reprodukcyjnego to jeden z celów zrównoważonego rozwoju;

1.

2.

3.

4.

5.

6.

7.

8.

9.

10.

11.

12.

13.

14.

15.

16.

17.

18.

19.

20.