—

gromadzenie, przechowywanie, przetwarzanie, analizowanie i wymiana informacji, w tym informacji operacyjnych,

—

niezwłoczne powiadamianie właściwych organów państw członkowskich, za pośrednictwem jednostek krajowych, o których mowa w art. 8, o informacjach ich dotyczących oraz o wszelkich stwierdzonych powiązaniach pomiędzy przestępstwami,

—

pomoc w śledztwach lub dochodzeniach prowadzonych w państwach członkowskich, a w szczególności przekazywanie jednostkom krajowym wszelkich istotnych informacji,

—

występowanie w konkretnych przypadkach do właściwych organów państw członkowskich z wnioskiem o wszczęcie, prowadzenie lub koordynację śledztw lub dochodzeń, oraz proponowanie utworzenia wspólnego zespołu dochodzeniowo-śledczego,

—

zapewnianie państwom członkowskim wsparcia wywiadowczego i analitycznego w związku ze znaczącymi wydarzeniami międzynarodowymi,

—

przygotowywanie związanych z jego celami ocen zagrożenia, analiz strategicznych i ogólnych sprawozdań sytuacyjnych, w tym ocen zagrożenia przestępczością zorganizowaną,

—

wspieranie państw członkowskich w gromadzeniu i analizowaniu informacji z Internetu, w celu wykrywania działalności przestępczej, którą Internet ułatwia lub która prowadzona jest przy jego użyciu.

—

rozwijanie specjalistycznej wiedzy o procedurach śledczych i dochodzeniowych, które są stosowane przez właściwe organy państw członkowskich, oraz doradztwo w zakresie śledztw lub dochodzeń,

—

dostarczanie strategicznych informacji operacyjnych, w celu ułatwiania oraz propagowania sprawnego i skutecznego wykorzystywania zasobów dostępnych na szczeblu krajowym i unijnym do działań operacyjnych i do wspierania takich działań.

—

szkolenie kadry właściwych organów państw członkowskich, w stosownych przypadkach we współpracy z Europejskim Kolegium Policyjnym,

—

zorganizowanie i wyposażenie tych organów dzięki ułatwianiu udzielania wsparcia technicznego między państwami członkowskimi,

—

metody prewencji kryminalnej,

—

metody i analizy techniczne i kryminalistyczne oraz procedury śledcze i dochodzeniowe.

—

Jest mianowany przez Radę stanowiącą większością kwalifikowaną i jest wybierany z przedstawionej przez zarząd listy obejmującej nazwiska przynajmniej trzech kandydatów, na okres czterech lat (z możliwością przedłużenia na nie dłużej niż cztery lata).

—

Dyrektora wspomagają trzej zastępcy mianowani na okres czterech lat z możliwością jego jednokrotnego przedłużenia.

—

Dyrektor jest odpowiedzialny za realizację zadań Urzędu; zarząd rozlicza dyrektora z wykonania jego obowiązków.

—

Dyrektor jest przedstawicielem prawnym Urzędu.

—

Służba Audytu Wewnętrznego Komisji,

—

jednostka kontroli wewnętrznej.

—

wspólny organ nadzorczy,

—

inspektor ochrony danych.

—

pracownicy tymczasowi: 450 (457) stanowisk w planie zatrudnienia; faktyczna liczba pracowników na dzień 31 grudnia 2014 r. = 427 (426) z wyłączeniem 13 stanowisk pracowników tymczasowych, które w dniu 31 grudnia 2014 r. nie były obsadzone, lecz na które przeprowadzono rekrutację, a do wybranych kandydatów wysłano listy z ofertami pracy. Na koniec roku uznano, że w styczniu 2015 r. 9 z 10 nieobsadzonych stanowisk zostanie zlikwidowanych,

—

oddelegowani eksperci krajowi: 31 (34) (faktyczna liczba pracowników na koniec roku),

—

pracownicy kontraktowi: 103 (94) (faktyczna liczba pracowników na koniec roku).

—

wsparcie w 34  472 sprawach o zasięgu transgranicznym. Obejmuje ono 13  693 sprawy wszczęte przez euroregionalne centrum informacji i współpracy policyjnej (EPICC), które w styczniu 2014 r. zaczęło stosować system SIENA. Poza sprawami wszczętymi przez EPICC Urząd objął wsparciem 20  779 spraw, co oznacza wzrost o 13 % w stosunku do 2013 r. (18  310),

—

aktywne wsparcie 632 dochodzeń w państwach członkowskich, w których skoncentrowano się na priorytetowych obszarach przestępczości,

—

koordynacja i wsparcie zakrojonych na szeroką skalę działań operacyjnych opartych na informacjach wywiadowczych, obejmujących działania wspólne na obszarze całej UE ukierunkowane na miejsca o kluczowym znaczeniu dla przestępczości i główne cele przestępczości, i prowadzących do pomyślnych rezultatów operacyjnych (np. operacja Archimedes, Dni Działania Przeciw Oszustwom Lotniczym),

—

Europejskie Centrum ds. Walki z Cyberprzestępczością wsparło kilka transgranicznych śledztw w zakresie cyberprzestępczości w bliskiej współpracy z państwami członkowskimi i partnerami zewnętrznymi, w tym z sektorem prywatnym. W dniu 1 września 2014 r. w siedzibie głównej Europolu rozpoczęto realizację pilotażowego projektu dotyczącego Wspólnej Grupy Zadaniowej ds. Przeciwdziałania Cyberprzestępczości (J-CAT). Grupa określa ramy współpracy dla państw członkowskich i partnerów w zakresie współpracy operacyjnej i została powołana w celu połączenia wywiadów ds. cyberprzestępczości, a także proaktywnego określenia priorytetów w zakresie dochodzeń dotyczących cyberprzestępczości, przygotowania ich i wszczynania. Grupa zainicjowała ponad 15 działań operacyjnych wspieranych przez Europejskie Centrum ds. Walki z Cyberprzestępczością,

—

wsparcie finansowe na rzecz 29 dochodzeń w sprawie fałszowania euro.

—

w 2014 r. Urząd udzielił wsparcia 33 wspólnym zespołom dochodzeniowo-śledczym. Urząd udzielił wsparcia 22 wspólnym zespołom dochodzeniowo-śledczym w charakterze pełnoprawnego członka zgodnie z podpisanymi umowami. Wszystkie poza jednym zespołem dochodzeniowo-śledczym, którym Urząd udzielił wsparcia, były powiązane z priorytetami w ramach EMPACT,

—

śledczy prowadzący działania operacyjne i eksperci w państwach członkowskich wyrażali duże zadowolenie z zapewnianego przez Urząd wsparcia operacyjnego,

—

opracowanie 5  617 sprawozdań operacyjnych w 2014 r. wobec 2  250 w 2013 r. (w tym sprawozdania skojarzenia danych, sprawozdania z analizy operacyjnej, powiadomienia wywiadu i techniczne sprawozdania z analizy ad hoc),

—

Urząd udzielił wsparcia finansowego na rzecz 269 spotkań operacyjnych i 54 spotkań EMPACT,

—

Urząd zrealizował swoje zadania w ramach wdrażania art. 4, 9 i 10 umowy w sprawie programu śledzenia środków finansowych należących do terrorystów poprzez przetworzenie wszystkich związanych z nim zapytań i wątków informacyjnych przekazywanych przez Stany Zjednoczone i państwa członkowskie,

—

wskaźnik zadowolenia klientów osiągnął 70 % (stały wzrost wartości wskaźnika przez ostatnie lata).

—

opracowanie 26 sprawozdań strategicznych na temat przestępczości zorganizowanej i 20 sprawozdań strategicznych na temat terroryzmu, w tym ocena zagrożenia zorganizowaną cyberprzestępczością (iOCTA), oceny zagrożeń związanych z metamfetaminą, ocena zagrożenia ze strony terrorystycznej organizacji Państwo Islamskie (2) i jej oddziaływania na UE oraz sprawozdanie sytuacyjne na temat podróży w celach terrorystycznych (dotyczące Syrii),

—

Urząd rozesłał 96 powiadomień o wczesnym zagrożeniu w celu określenia możliwości przeprowadzenia przez państwa członkowskie działań następczych (w tym powiadomienia Cyber Bits, biuletyn Modus Operandi Monitor dotyczący terroryzmu, powiadomienia wywiadu i tak zwane powiadomienia o badaniach (SCAN).

—

Europol, państwa członkowskie i partnerzy zewnętrzni odebrali łącznie 6 05  245 wiadomości w systemie SIENA. Obejmują one 65  691 wiadomości odebranych przez euroregionalne centrum informacji i współpracy policyjnej (EPICC), które w styczniu 2014 r. zaczęło stosować system SIENA. Poza wiadomościami odebranymi przez EPICC w systemie SIENA odebrano 5 39  554 wiadomości operacyjne, co stanowi wzrost o 18 % w stosunku do 2013 r. (4 56  598).

—

Urząd przyjął także 50  285 (43  104) zgłoszeń, z których 47  157 (40  617) wymagało przetworzenia, co stanowiło wzrost o 16 % w stosunku do 2013 r.

—

Na koniec 2014 r. system EIS zawierał 2 36  606 (2 45  142) wpisów. Zmniejszenie się zawartości systemu EIS na koniec roku jest związane z planowanym usunięciem wpisów przez Niderlandy, powiązanym z opracowaniem nowego narzędzia do przekazywania danych. Oczekuje się, że ponowne wprowadzenie danych ma nastąpić w ciągu 2015 r.

—

W ramach systemu EIS zainicjowano 619 (560) transgranicznych kontroli osób pod kątem przestępczości. Liczba przeprowadzonych transgranicznych kontroli osób wzrosła pomimo zmniejszenia całkowitej liczby wpisów w systemie EIS, co może wskazywać na poprawę jakości danych przekazywanych za pośrednictwem systemu.

—

Na koniec 2014 r. do systemu SIENA podłączone były 573 (452) wyznaczone właściwe organy, obejmujące krajowe biura ds. odzyskiwania mienia, jednostki ds. cyberprzestępczości, jednostki wywiadu finansowego, platformy regionalne i państwa trzecie.

—

Unikalna sieć prawie 200 oficerów łącznikowych Urzędu stanowi aktywne ogniwo łączące centralę Urzędu w Hadze i 28 jednostek krajowych Europolu w państwach członkowskich. Ułatwiają oni wymianę informacji oraz udzielają wsparcia i koordynują toczące się dochodzenia. Europol skupia również oficerów łącznikowych z 13 krajów i organizacji spoza UE, które współpracują z Urzędem na podstawie umów o współpracy. Ponadto Urząd oddelegował dwóch oficerów łącznikowych do Waszyngtonu (USA) i jednego do centrali Interpolu w Lyonie (Francja).

—

33 obszary wiedzy fachowej wchodzące w skład Platformy Europolu przeznaczonej dla ekspertów i zawierającej 6  045 aktywnych kont (32 platformy i 4  419 użytkowników na koniec 2013 r.),

—

pomoc w przeprowadzeniu różnych szkoleń i seminariów internetowych (organizowanych przez Europol, CEPOL lub państwo członkowskie),

—

organizacja dorocznej europejskiej konferencji policji w nowej siedzibie głównej Urzędu.

—

Na koniec 2014 r. obowiązywało 19 umów strategicznych i 14 umów operacyjnych (18 krajów spoza UE, 12 organów i agencji UE oraz trzy inne organizacje międzynarodowe, w tym Interpol).

—

Z bezpośredniego dostępu do systemu SIENA korzystało łącznie 11 współpracujących partnerów operacyjnych i czterech współpracujących partnerów strategicznych.

—

Do końca 2014 r. 10 partnerów zewnętrznych, którzy podpisali umowy o współpracy operacyjnej, było związanych z przynajmniej jednym punktem kontaktowym.

—

Wymiana informacji z partnerami zewnętrznymi (10  651 przypadków) wzrosła o 23 % w porównaniu z rokiem 2013 (8  663).

—

Nadal nawiązywano długoterminowe partnerstwa strategiczne z przedstawicielami sektora prywatnego. W 2014 r. zawarło 17 porozumień o współpracy z przedstawicielami sektora prywatnego (z takimi firmami i organizacjami jak Microsoft, McAfee, Cloud Security Alliance, EBF, Kaspersky, Symantec).