Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 52015PC0560

    Wniosek DECYZJA WYKONAWCZA RADY upoważniająca Republikę Łotewską do przedłużenia stosowania środka stanowiącego odstępstwo od art. 193 dyrektywy Rady 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej

    COM/2015/0560 final - 2015/0260 (NLE)

    Bruksela, dnia 10.11.2015

    COM(2015) 560 final

    2015/0260(NLE)

    Wniosek

    DECYZJA WYKONAWCZA RADY

    upoważniająca Republikę Łotewską do przedłużenia stosowania środka stanowiącego odstępstwo od art. 193 dyrektywy Rady 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej


    UZASADNIENIE

    1.KONTEKST WNIOSKU

    Przyczyny i cele wniosku

    Zgodnie z art. 395 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej 1 (zwanej dalej „dyrektywą VAT”) Rada, stanowiąc jednomyślnie na wniosek Komisji, może upoważnić każde państwo członkowskie do stosowania szczególnych środków stanowiących odstępstwo od przepisów wspomnianej dyrektywy w celu upraszczania procedur poboru podatku lub zapobiegania niektórym formom uchylania się od opodatkowania lub unikania opodatkowania.

    W piśmie, które wpłynęło do Komisji dnia 30 marca 2015 r., Republika Łotewska (zwana dalej „Łotwą”) zwróciła się o upoważnienie do dalszego stosowania środka stanowiącego odstępstwo od art. 193 dyrektywy VAT. Zgodnie z art. 395 ust. 2 dyrektywy VAT pismem z dnia 18 maja 2015 r. Komisja poinformowała pozostałe państwa członkowskie o wniosku złożonym przez Łotwę. W piśmie z dnia 20 maja 2015 r. Komisja zawiadomiła Łotwę, że posiada wszystkie informacje, które uznaje za niezbędne do rozpatrzenia wniosku.

    Rząd Łotwy wnosi o przedłużenie obowiązywania stosowanego obecnie mechanizmu odwrotnego obciążenia w odniesieniu do dostaw drewna.

    W przypadku dostaw drewna Łotwa znalazła się w sytuacji, w której znaczna liczba przedsiębiorców uchybiała swoim zobowiązaniom. Przedsiębiorstwa w tym sektorze to często mali odsprzedawcy, którzy często znikają, nie płacąc organom podatkowym podatku należnego od swych dostaw, pozostawiając jednak swoim klientom ważną fakturę uprawniającą do odliczenia VAT.

    W ramach mechanizmu odwrotnego obciążenia, w drodze odstępstwa od ogólnej zasady przewidzianej w art. 193 dyrektywy VAT, nabywca staje się osobą zobowiązaną do zapłaty podatku VAT z tytułu transakcji krajowych.

    Upoważnienie do wprowadzenia wskazanego środka stanowiącego odstępstwo zostało pierwotnie przyznane na mocy decyzji Rady 2006/42/WE z dnia 24 stycznia 2006 r. 2 Stosowanie środka stanowiącego odstępstwo względem dostaw drewna zostało przedłużone decyzją wykonawczą Rady 2009/1008/UE z dnia 7 grudnia 2009 r. 3 Ostatnio obowiązywanie środka stanowiącego odstępstwo zostało przedłużone decyzją wykonawczą Rady 2013/55/UE z dnia 22 stycznia 2013 r. 4

    Opierając się na sprawozdaniu przedłożonym przez łotewskie organy podatkowe wraz z wnioskiem o upoważnienie do dalszego stosowania środka stanowiącego odstępstwo, Komisja stwierdza, że sytuacja, która leżała u podstaw początkowego odstępstwa, utrzymuje się. Łotwa twierdzi, że pomimo faktu, iż od czasu wprowadzenia mechanizmu odwrotnego obciążenia zmniejszyła się liczba przypadków nadużyć dotyczących płatności podatku VAT do budżetu państwa i unikania opodatkowania VAT na rynku drewna, ryzyko takich zachowań nie zostało wyeliminowane. Jednym ze wskaźników, które pokazują, że poziom ryzyka jest wciąż wysoki, jest liczba zarejestrowanych podmiotów, które państwowy urząd skarbowy zakwalifikował jako firmy przykrywki w tym sektorze gospodarki. Podmioty te tworzą systemy sztucznych transakcji w celu ograniczenia kwoty podatku VAT wpłacanej do budżetu państwa lub zwiększenia kwoty podatku VAT należnej z budżetu państwa innym zarejestrowanym podmiotom uczestniczącym w tych systemach. Zdaniem władz łotewskich ważne jest zatem dalsze stosowanie mechanizmu odwrotnego obciążenia w odniesieniu do płatności VAT na Łotwie od transakcji dotyczących drewna.

    Na tej podstawie należy przyznać odstępstwo na kolejny ograniczony okres.

    Spójność z przepisami obowiązującymi w tej dziedzinie polityki

    Podobne odstępstwa dotyczące art. 193 dyrektywy VAT zostały przyznane innym państwom członkowskim.

    Spójność z innymi politykami Unii

    Nie dotyczy.

    2.PODSTAWA PRAWNA, POMOCNICZOŚĆ I PROPORCJONALNOŚĆ

    Podstawa prawna

    Artykuł 395 dyrektywy VAT.

    Pomocniczość (w przypadku kompetencji niewyłącznych)

    Biorąc pod uwagę przepisy dyrektywy VAT, na których oparty jest niniejszy wniosek, wchodzi on w zakres wyłącznych kompetencji Unii. Zasada pomocniczości nie ma zatem zastosowania.

    Proporcjonalność

    Wniosek jest zgodny z zasadą proporcjonalności z następujących względów:

    niniejsza decyzja dotyczy upoważnienia przyznanego państwu członkowskiemu w odpowiedzi na jego własny wniosek i nie stanowi jakiegokolwiek zobowiązania.

    Ponadto środek jest ukierunkowany i dotyczy bardzo ograniczonej liczby podlegających opodatkowaniu dostawców, w przypadku których pobór podatku VAT okazał się problematyczny. Biorąc pod uwagę ograniczony zasięg odstępstwa, środek szczególny jest proporcjonalny do wyznaczonego celu.

    Wybór instrumentu

    Zgodnie z art. 395 dyrektywy VAT odstępstwo od wspólnych przepisów dotyczących podatku VAT jest możliwe jedynie na podstawie upoważnienia Rady, stanowiącej jednomyślnie na wniosek Komisji. Decyzja wykonawcza Rady jest ponadto najbardziej właściwym instrumentem, ponieważ może być skierowana do poszczególnych państw członkowskich.

    3.WYNIKI OCEN EX-POST, KONSULTACJI Z ZAINTERESOWANYMI STRONAMI I OCEN SKUTKÓW

    Konsultacje z zainteresowanymi stronami

    Nie dotyczy.

    Gromadzenie i wykorzystanie wiedzy eksperckiej

    Nie zaistniała potrzeba skorzystania z pomocy ekspertów zewnętrznych.

    Ocena skutków

    Wniosek dotyczący decyzji ma na celu uproszczenie procedury pobierania podatku oraz zwalczanie ewentualnego uchylania się od płacenia podatku VAT lub unikania zobowiązań podatkowych, dlatego też jego potencjalny wpływ na gospodarkę jest pozytywny.

    Wpływ będzie w każdym razie ograniczony ze względu na wąski zakres odstępstwa.

    4.WPŁYW NA BUDŻET

    Wniosek nie ma wpływu finansowego na budżet Unii.

    5.ELEMENTY FAKULTATYWNE

    Plany wdrożenia i monitorowanie, ocena i sprawozdania

    Wniosek zawiera klauzulę wygaśnięcia; automatyczny termin upływa w dniu 31 grudnia 2018 r.

    Jednakże jeśli Łotwa uzna, że konieczne jest ponowne przedłużenie okresu stosowania środka stanowiącego odstępstwo na okres po 2018 r., powinna przedstawić Komisji sprawozdanie z oceny wraz z wnioskiem o takie przedłużenie najpóźniej do dnia 1 kwietnia 2018 r.

    2015/0260 (NLE)

    Wniosek

    DECYZJA WYKONAWCZA RADY

    upoważniająca Republikę Łotewską do przedłużenia stosowania środka stanowiącego odstępstwo od art. 193 dyrektywy Rady 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej

    RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

    uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 291 ust. 2,

    uwzględniając dyrektywę Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej 5 , w szczególności jej art. 395 ust. 1,

    uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

    a także mając na uwadze, co następuje:

    (1)W piśmie, które wpłynęło do Komisji dnia 30 marca 2015 r., Republika Łotewska (zwana dalej „Łotwą”) zwróciła się o upoważnienie do dalszego stosowania środka stanowiącego odstępstwo od przepisów dyrektywy 2006/112/WE dotyczących określenia podatnika zobowiązanego do zapłaty organom podatkowym podatku od wartości dodanej (VAT).

    (2)Zgodnie z art. 395 ust. 2 dyrektywy 2006/112/WE pismem z dnia 18 maja 2015 r. Komisja poinformowała pozostałe państwa członkowskie o wniosku złożonym przez Łotwę. Pismem z dnia 20 maja 2015 r. Komisja zawiadomiła Łotwę, że posiada wszystkie informacje niezbędne do rozpatrzenia wniosku.

    (3)W decyzji Rady 2006/42/WE 6 Łotwa została upoważniona do tego, by do zapłaty podatku VAT należnego od dostaw drewna zobowiązać odbiorców.

    (4)Okres stosowania środka stanowiącego odstępstwo został przedłużony do dnia 31 grudnia 2009 r. dwukrotnie – decyzją wykonawczą Rady 2009/1008/UE 7 i decyzją wykonawczą Rady 2013/55/UE 8 .

    (5)Kontrole podatkowe i odpowiednie analizy stosowania mechanizmu, przeprowadzone przez łotewskie organy podatkowe, wykazały skuteczność tego środka stanowiącego odstępstwo.

    (6)Komisja stwierdza, że stan prawny i faktyczny uzasadniający stosowanie środka stanowiącego odstępstwo utrzymuje się i pozostaje bez zmian. Należy zatem upoważnić Łotwę do stosowania przedmiotowego środka przez dalszy ograniczony okres czasu.

    (7)Jeśli Łotwa pragnie wystąpić o ponowne przedłużenie okresu stosowania środka stanowiącego odstępstwo na okres po 2018 r., powinna przedstawić Komisji sprawozdanie z oceny wraz z wnioskiem o takie przedłużenie najpóźniej do dnia 31 marca 2018 r.

    (8)Odstępstwo nie będzie miało negatywnego wpływu na zasoby własne Unii z tytułu VAT,

    PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

    Artykuł 1

    Artykuł 2 decyzji wykonawczej 2009/1008/UE otrzymuje brzmienie:

    „Artykuł 2

    Niniejszą decyzję stosuje się do dnia 31 grudnia 2018 r.

    Wszelkie wnioski o przedłużenie środka określonego w niniejszej decyzji przedkłada się Komisji najpóźniej do dnia 31 marca 2018 r., a do wniosku załącza się sprawozdanie zawierające przegląd stosowania tego środka.”.

    Artykuł 2

    Niniejsza decyzja skierowana jest do Republiki Łotewskiej.

    Sporządzono w Brukseli dnia r.

       W imieniu Rady

       Przewodniczący

    (1) Dz.U. L 347 z 11.12.2006, s. 1.
    (2) Dz.U. L 25 z 28.1.2006, s. 31.
    (3) Dz.U. L 347 z 24.12.2009, s. 30.
    (4) Dz.U. L 22 z 25.1.2013, s. 16.
    (5) Dz.U. L 347 z 11.12.2006, s. 1.
    (6) Decyzja Rady 2006/42/WE z dnia 24 stycznia 2006 r. upoważniająca Łotwę do przedłużenia stosowania środka stanowiącego odstępstwo od art. 21 szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych (Dz.U. L 25 z 28.1.2006 r., s. 31).
    (7) Decyzja wykonawcza Rady 2009/1008/UE z dnia 7 grudnia 2009 r. upoważniająca Republikę Łotewską do przedłużenia stosowania środka stanowiącego odstępstwo od art. 193 dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. L 347 z 24.12.2009 r., s. 30).
    (8) Decyzja wykonawcza Rady 2013/55/UE z dnia 22 stycznia 2013 r. zmieniająca decyzję wykonawczą 2009/1008/WE upoważniającą Republikę Łotewską do przedłużenia stosowania środka stanowiącego odstępstwo od art. 193 dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. L 22 z 25.1.2013 r., s. 16).
    Top