This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 52013PC0812
Proposal for a REGULATION OF THE EUROPEAN PARLIAMENT AND OF THE COUNCIL on information provision and promotion measures for agricultural products on the internal market and in third countries
Wniosek ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY w sprawie działań informacyjnych i promocyjnych dotyczących produktów rolnych na rynku wewnętrznym i w państwach trzecich
Wniosek ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY w sprawie działań informacyjnych i promocyjnych dotyczących produktów rolnych na rynku wewnętrznym i w państwach trzecich
/* COM/2013/0812 final - 2013/0398 (COD) */
Wniosek ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY w sprawie działań informacyjnych i promocyjnych dotyczących produktów rolnych na rynku wewnętrznym i w państwach trzecich /* COM/2013/0812 final - 2013/0398 (COD) */
UZASADNIENIE 1. KONTEKST WNIOSKU Wytwarzanie produktów rolnych i
rolno-spożywczych oraz handel nimi stanowią ważny atut Unii
Europejskiej. Unia, zapewniająca około 18 % światowego wywozu
i 20 % przywozu, może, ramię w ramię ze Stanami
Zjednoczonymi, pretendować do tytułu głównego importera i
eksportera produktów rolnych. Sektor rolno-spożywczy zajmuje
pierwszorzędną pozycję w europejskim przemyśle wytwórczym:
zapewnia 13,5 % miejsc pracy i 12,9 % obrotów. Sektor ten obejmuje 310 000 przedsiębiorstw, z których 99,1 %
stanowią MŚP[1].
Z biegiem lat przedmiotowy sektor europejski ukierunkował się na
jakość i wartość dodaną, wytwarzając produkty
przetworzone coraz bardziej cenione w Europie, ale i na świecie. Produkty te stanowią pod względem wartości
ponad dwie trzecie całego wywozu produktów rolnych z UE, przy czym
potencjał rozwoju w tej dziedzinie jest wciąż jeszcze znaczny. Jest sprawą
zasadniczą, aby rolnictwo europejskie i ściśle zależny od
niego przemysł rolno-spożywczy zachowały i zwiększyły
konkurencyjność i swoje udziały w rynku, zarówno
wewnętrznym, jak i w ramach eksportu, w poszanowaniu zobowiązań
podjętych przez Unię w ramach międzynarodowych stosunków
handlowych. Tymczasem rolnictwo europejskie musi dziś stawić
czoło o wiele bardziej konkurencyjnemu środowisku, przede wszystkim z
powodu globalizacji rynków. Tendencja ta powinna się utrzymać w
nadchodzących latach w kontekście ewentualnego zakończenia rundy
dauhańskiej i trwających negocjacji dotyczących umów
dwustronnych i regionalnych. Wspomniane umowy, często budzące obawy,
mogą też nieść ze sobą ważne szanse dla tego sektora. Tymczasem na rynku
wewnętrznym jedynie niewielki odsetek konsumentów europejskich ma
świadomość wysiłków podejmowanych przez rolników
europejskich w celu dostarczania wysokiej jakości, zdrowych i bezpiecznych
produktów. Jedynie 14 % Europejczyków rozpoznaje oznakowanie
produktów o chronionej nazwie pochodzenia (ChNP) lub chronionym oznaczeniu
geograficznym (ChOG), objętych głównymi europejskimi systemami
jakości stworzonymi przez Unię. Także w przypadku wywozu
wysokość inwestycji w marketing i wprowadzanie do obrotu na
odległych rynkach jest problemem dla sektora złożonego
głównie z MŚP, czy wręcz mikroprzedsiębiorstw. Sytuacja ta stanowi rzecz
jasna wyzwanie dla rolników europejskich, lecz także otwiera
możliwości, których wykorzystanie należy skutecznie
wspierać, w szczególności poprzez instrumenty wspólnej polityki
rolnej. Sukces rolnictwa europejskiego będzie bowiem zależał od
jego zdolności do zwiększenia udziałów w rynku i do
umożliwienia bardzo konkurencyjnemu sektorowi przemysłu
spożywczego zachowania ważnego miejsca w gospodarce i handlu Unii. Opisany kontekst wymaga
prowadzenia nowoczesnej i ambitnej polityki promocyjnej,
uwzględniającej wnioski z programów promocyjnych zrealizowanych do
tej pory i stanowiącej dodatkowy etap w ramach modernizacji wspólnej
polityki rolnej. Celem jest wsparcie sektora rolnego, a zwłaszcza
MŚP i organizacji producentów, które stanowią podstawę tego
sektora, tak aby mogły one w sposób dynamiczny wnieść istotny wkład
w rozwój ekonomiczny całej Unii, a w szczególności obszarów
wiejskich. Cel ten wymaga prowadzenia polityki promocyjnej
zreorganizowanej z myślą o beneficjentach (organizacjach producentów,
branżowych i międzybranżowych, krajowych i europejskich),
uzupełnionej o dodatkowe środki i łączącej w sobie
odrębne podejścia do rynku wewnętrznego i do rynków trzecich. Niniejszy wniosek, który przewiduje stopniowy,
lecz znaczny wzrost budżetu przydzielonego już na działania
promocyjne będzie finansowany w ramach kwot przeznaczonych już na
wspólną politykę rolną UE w latach 2014–2020. Wydatki te
szacowane są na podstawie możliwości, które należy
wykorzystać w państwach trzecich, jako wynik rosnącego popytu na
przykład w Azji, gdzie do 2050 r. przewiduje się wzrost przywozu
produktów rolnych wyłącznie z państw członkowskich ASEAN[2] o ponad 17 miliardów dolarów
[3]. Oprócz rosnącego popytu w
szczególności na rynkach wschodzących, które już są bardzo
korzystnie nastawione na przywóz produktów rolno-spożywczych z UE, nasz dostęp
do rynku będzie się poprawiał w skali ogólnoświatowej w przypadku
sukcesu trwających obecnie licznych negocjacji handlowych. Trwające
negocjacje dotyczące umów o wolnym handlu odnoszą się do rynków,
których aktualna wartość dla europejskiego sektora
rolno-spożywczego wynosi około 35 miliardów EUR rocznie. Wzrost
popytu i liberalizacja zasadniczej części handlu dzięki tym
negocjacjom prawdopodobnie spowodują bardzo znaczny wzrost tej kwoty. Na
przykład od chwili obecnej do 2027 r. ambitna umowa o wolnym handlu
ze Stanami Zjednoczonymi mogłaby spowodować wzrost wywozu produktów
rolnych z UE o około 15 % (ponad 1,7 miliardów EUR rocznie), a
dotyczące przetworzonych produktów rolnych o 45 % (ponad 13,4 miliardów
EUR rocznie)[4]. W przypadku Japonii ambitna umowa o wolnym handlu mogłaby
spowodować wzrost wywozu produktów rolno-spożywczych w perspektywie
długoterminowej o 137 % (ponad 5,9 miliardów EUR rocznie)[5]. Chodzi więc o strategiczną i strukturalną
szansę dla europejskiego sektora rolno-spożywczego, którą
należy wykorzystać dzięki ambitnej i innowacyjnej polityce,
uwzględniając wagę europejskich MŚP w tym sektorze. Przedsiębiorstwa
te potrzebują wsparcia, wiedzy fachowej i zachęty do korzystania z
tej ważnej możliwości. Do tego celu konieczna jest szeroko zakrojona
polityka publiczna odpowiadająca wadze tej możliwości, Kwoty
ujęte w niniejszym wniosku umożliwią wiarygodną
realizację tej polityki w ciągu najbliższych lat. Kontekst ogólny Wspólna polityka rolna (WPR) umożliwia
uwolnienie potencjału europejskich sektorów rolnego i
rolno-spożywczego oraz ich waloryzację. Dzięki
wprowadzanej obecnie reformie polityka ta będzie mogła od 2013 r.
w pełni przyczynić się do realizacji strategii „Europa 2020” na
rzecz zatrudnienia i inteligentnego, trwałego wzrostu gospodarczego sprzyjającego
włączeniu społecznemu poprzez wspieranie roli rolnictwa jako
podstawy bezpieczeństwa żywnościowego, zrównoważonego
wykorzystywania zasobów naturalnych i dynamiki obszarów wiejskich. Konieczne
jest równoległe zreformowanie polityki działań informacyjnych i
promocyjnych dotyczących produktów rolnych, która jest jednym z
instrumentów WPR. Europejska polityka działań promocyjnych dotyczących
produktów rolnych, jako narzędzie WPR, powinna zmierzać do
osiągnięcia celów reformy WPR 2020, a w szczególności celu,
jakim jest wzmocnienie konkurencyjności rolnictwa europejskiego, zarówno
na rynku wewnętrznym, jak i w państwach trzecich, poprzez
realizację następujących celów szczegółowych: –
zwiększenie poziomu wiedzy konsumentów
dotyczącej zalet europejskich produktów rolnych; –
rozwijanie i otwieranie nowych rynków dla
europejskich produktów rolnych na rynku wewnętrznym i w państwach
trzecich; –
zwiększenie skuteczności i
efektywności polityki. Udzielane w ramach WPR wsparcie Unii na rzecz
działań informacyjnych i promocyjnych dotyczących produktów
rolnych ulegało zmianom. Do 2000 r.
działania informacyjne i promocyjne były przewidziane na poziomie
sektorowym. W 2000 r. środki sektorowe włączono do
systemu przekrojowego. W latach 2000–2007 przedmiotowe działania
były uregulowane dwoma odrębnymi rozporządzeniami, z których
jedno dotyczyło rynku wewnętrznego, a drugie – państw trzecich[6]. Od 2008 r. te dwa
podejścia zostały połączone w ramach jednego systemu
przekrojowego (rozporządzenie Rady (WE) nr 3/2008[7] i rozporządzenie Komisji
(WE) nr 501/2008[8]),
bez zasadniczej zmiany treści. Cele wniosku Niniejszy wniosek ma na celu umożliwienie
realizacji na rynku wewnętrznym i w państwach trzecich
działań informacyjnych i promocyjnych niezbędnych do tego, by
sektor rolny mógł sprostać licznym wyzwaniom, z jakimi boryka
się on w kontekście rosnącej konkurencji i otwarcia rynków. Sukces rolnictwa europejskiego będzie
zależał od jego zdolności do zwiększenia udziałów w
rynku i do umożliwienia bardzo konkurencyjnemu sektorowi przemysłu
spożywczego [łańcuch dostaw żywności zapewnia 6 %
produktu krajowego brutto (PKB) Unii] zachowania ważnego miejsca w
gospodarce i handlu Unii. Przedmiotowe
działania będą zgodne z europejską strategią
informacyjną i promocyjną określającą priorytety na
rynkach oraz produkty i komunikaty wymagające waloryzacji (np. produkty o
wysokiej wartości dodanej), z uwzględnieniem rokowań
dotyczących umów o wolnym handlu i wiodących rynków, i
uniknięciem w ten sposób „rozwodnienia” i rozproszenia środków.
Oczekuje się, że wniosek przyczyni się do przywrócenia równowagi
działań ukierunkowanych na państwa trzecie. W celu zwiększenia liczby
działań i podniesienia ich jakości należy objąć tym
systemem nowych beneficjentów, takich jak organizacje producentów, co jest
spójne z reformą WPR 2020, zachęcającą rolników do
organizowania się. Należy też szukać jak
najkorzystniejszego zwrotu z inwestycji w tego rodzaju działania oraz
przewidzieć ścisłe uregulowanie możliwości wskazywania
pochodzenia produktów lub umieszczania znaków towarowych jako ilustracji
głównego, ogólnego komunikatu podkreślającego istotne cechy
europejskich produktów rolnych. Programy przedstawiane przez podmioty z
poszczególnych państw członkowskich mają zasadniczy wkład w
europejską wartość dodaną. Podkreślają one
wartość różnorodności europejskich produktów rolnych. Ich
tworzenie będzie zatem wspierane w ramach reformy. Inicjatywy Komisji, takie jak wizyty handlowe
na wysokim szczeblu czy uczestnictwo w targach o znaczeniu
międzynarodowym, ułatwiają otwarcie nowych rynków dla
europejskich produktów rolnych. Z myślą o zainteresowanych stronach przewidziano
we wniosku opracowanie, nowych usług wsparcia technicznego,
ułatwiających przekazywanie informacji na temat działań
informacyjnych i promocyjnych oraz wymianę najlepszych praktyk, jak
również umożliwiających podmiotom rozwijanie wiedzy fachowej. Wniosek ma ponadto na celu
uproszczenie zarządzania polityką informacyjną i
promocyjną. Zaproponowano w nim, aby Komisja odgrywała bardziej
aktywną rolę w zarządzaniu programami, w których uczestniczy
wiele państw, aby ułatwić tworzenie i wdrażanie takich
programów. Należy dokładniej określić role pełnione
odpowiednio przez państwo członkowskie i Komisję w procesie
monitorowania i kontroli, aby uniknąć powielania i powolności
procedur. Zaproponowano, aby wybór programów odbywał się
wyłącznie na szczeblu Komisji. Wreszcie wszystkim działaniom
towarzyszyć będzie systematyczna ocena skutków w celu potwierdzenia,
że założone cele zostały osiągnięte. Opracowane zostaną ramy oceny umożliwiające
pomiar skuteczności polityki promocyjnej za pomocą wspólnego zestawu
wskaźników związanych z jej celami strategicznymi, z zachowaniem
spójności ze wspólnymi ramami oceny i monitorowania WPR. Europejska wartość dodana Polityka rolna jest polityką
europejską. Zamiast prowadzić 28 polityk rolnych, państwa
członkowskie łączą zasoby, aby realizować jedną
politykę europejską na podstawie wspólnego budżetu. Rolnictwo to jedyny sektor uregulowany wspólną
polityką, w przypadku którego wspólne przepisy, w tym dotyczące
promocji, przewidziano w Traktacie. Trwająca reforma WPR znajdzie
odzwierciedlenie w narzędziach tej polityki. W ramach jednolitego rynku
wewnętrznego działanie na szczeblu UE pociągnie za sobą
znaczny efekt dźwigni, przynosząc a) ułatwienie tworzenia
ogólnych programów informacyjnych, które zazwyczaj są rzadko realizowane
przez państwa członkowskie czy przedsiębiorstwa, a jeszcze
rzadziej obecnie, w kontekście kryzysu gospodarczego, jak również b)
wdrożenie programów, w których uczestniczy wiele państw,
zapewniających wymianę doświadczeń między
państwami członkowskimi oraz korzyści skali. 2. WYNIKI KONSULTACJI Z ZAINTERESOWANYMI
STRONAMI ORAZ OCEN SKUTKÓW Konsultacje z zainteresowanymi stronami Odbyły się
szerokie konsultacje z zainteresowanymi stronami. Zielona księga
opublikowana przez Komisję dnia 14 lipca 2011 r.
zainicjowała debatę, której wyniki zostały ogłoszone na
konferencji poświęconej promocji, zorganizowanej przez polską
prezydencję Unii Europejskiej w listopadzie 2011 r. Rada
przyjęła konkluzje w sprawie zielonej księgi na posiedzeniu w
grudniu 2011 r. Dnia 20 listopada 2012 r.
Parlament Europejski przyjął rezolucję w następstwie
przyjęcia przez Komisję komunikatu na ten temat. Konsultacje
odbyły się również w ramach komitetu doradczego ds. promocji
oraz grupy ekspertów ds. uproszczenia WPR na posiedzeniach w marcu 2012 r.
Ocena obecnego systemu Ocena zamówiona przez Komisję Europejską
i wykonana przez zewnętrznego konsultanta została opublikowana w styczniu 2012 r.
Była to całościowa i niezależna
ocena obecnego systemu. Zawierała ona analizę trafności i
skuteczności polityki informacyjnej i promocyjnej UE dotyczącej
produktów rolnych w odniesieniu do celów ustalonych w rozporządzeniu
Rady (WE) nr 3/2008, jak również ocenę jej
spójności z innymi środkami promocji stosowanymi w ramach WPR. Ocena
objęła lata 2002–2010. Ocena skutków Na podstawie oceny ram obecnej polityki, z
jednej strony, oraz oceny przyszłych wyzwań i potrzeb, z drugiej
strony, w ramach oceny skutków przeanalizowano i porównano konsekwencje trzech
różnych wariantów. Warianty reformy zostały
opracowane z uwzględnieniem trzech elementów różnicujących,
które wyodrębniono na podstawie debaty publicznej oraz stanowisk
poszczególnych zainteresowanych stron. Elementy te są
następujące: rynek lub rynki, na które ukierunkowane są
działania, opracowanie bądź nieopracowanie europejskiej
strategii promocyjnej oraz zasady dotyczące prywatnych znaków towarowych i
pochodzenia produktów. Jako podstawę procesu podejmowania decyzji
sporządzono trzy warianty: • Wariant „rozszerzonego
dotychczasowego podejścia” dotyczy ograniczonego dostosowania polityki
promocyjnej. W ramach tego wariantu uznaje się wartość
dodaną polityki promocyjnej i usiłuje się zaradzić
stwierdzonym brakom, aby zapewnić większą prostotę i
dostępność tej polityki, umożliwić beneficjentom jak
najlepsze skorzystanie z oferowanych narzędzi oraz zapewnić im
odpowiednie wsparcie techniczne. • Wariant „ukierunkowany”
poza warunkami, jakie zapewnia rozszerzone dotychczasowe podejście,
oferuje lepsze ukierunkowanie działań promocyjnych na rynkach
wewnętrznym i zewnętrznym poprzez opracowanie i wdrożenie
strategii. Wspiera też współpracę między podmiotami z
poszczególnych państw członkowskich (poprzez programy, w których
uczestniczy wiele państw, od tej pory zarządzane bezpośrednio).
Wspomniana strategia umożliwia ponadto zwiększenie zakresu produktów
i tematów objętych systemem promocji. W ramach tego wariantu proponuje
się wreszcie skuteczniejsze wykorzystanie oznaczeń pochodzenia
produktów oraz znaków towarowych (np. z wykorzystaniem banerów). • Wariant „wyłącznie
państwa trzecie” jest równie ambitny, jeżeli chodzi o wyniki
polityki, co wariant „ukierunkowany”, ale w ramach niego działania
promocyjne są ukierunkowane wyłącznie na państwa trzecie i
zarządzane bezpośrednio przez Komisję, w poszanowaniu strategii
wyboru. Dostosowania zaproponowane w wariancie „rozszerzonego dotychczasowego
podejścia” są utrzymane w tym wariancie. Ponadto system
obejmowałby, poza promocją ogólną, także działania
handlowe dotyczące indywidualnych prywatnych znaków towarowych, w
przypadku których lista produktów i tematów objętych systemem mogłaby
zostać wydłużona. Podczas gdy wariant „rozszerzonego
dotychczasowego podejścia” wydaje się zbyt mało
ukierunkowany na działania o dużej wartości dodanej dla Unii
Europejskiej, a wariant „wyłącznie państwa trzecie” zbyt
ryzykowny, zważywszy na słabą znajomość produktów
rolnych w Europie, wariant „ukierunkowany” jawi się w wyniku oceny skutków
jako najbardziej zrównoważony, pozwalający na zdefiniowanie systemu
promocji bardziej nastawionego na potrzeby wzrostu gospodarczego sektorów i
rynków rolnych, a jednocześnie podnoszącego poziom wiedzy konsumentów
europejskich wobec coraz szerszego wyboru produktów. 3. Zarządzanie systemem System jest obecnie objęty
zarządzaniem dzielonym (główne wydatki związane z
wdrażaniem programów) i zarządzaniem bezpośrednim
(działania informacyjne i promocyjne z inicjatywy Komisji). Niniejsze rozporządzenie powinno doprowadzić do
ogólnego znacznego wzrostu liczby realizowanych działań, a zatem do
zwiększenia wydatków zarówno w ramach zarządzania dzielonego, jak i w
ramach zarządzania bezpośredniego. Jednocześnie poważnie
wzrośnie udział działań zarządzanych bezpośrednio
w wyniku przejścia do tego rodzaju zarządzania w przypadku programów,
w których uczestniczy wiele państw, które to przejście ma
zachęcić do wdrażania takich programów. Na podstawie analizy kosztów i wyników Komisja
może postanowić o powierzeniu całości lub części
zadań związanych z zarządzaniem programem agencji wykonawczej, w poszanowaniu
art. 62 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE,
Euratom) nr 966/2012[9].
W komunikacie zatytułowanym „Budżet z perspektywy »Europy 2020«”[10]Komisja zaproponowała
wykorzystanie możliwości częstszego zwracania się do istniejących
agencji wykonawczych. W tym kontekście, zgodnie z przepisami
art. 3 ust. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 58/2003[11] i z art. 6 lit. g)
rozporządzenia (UE) nr xxx/xxxx w sprawie finansowania wspólnej
polityki rolnej, zarządzania nią i monitorowania jej[12] [rozporządzenie w sprawie
horyzontalnych aspektów WPR], Komisja ma zamiar powierzyć istniejącej
agencji wykonawczej pewne zadania dotyczące bezpośredniego zarządzania
programami informacyjnymi i promocyjnymi, zwłaszcza w przypadku programów,
w których uczestniczy wiele państw, jak również ocenę
zaproponowanych programów prostych, aby zapewnić najwyższą
jakość usług i zwiększyć widoczność
działań informacyjnych i promocyjnych UE dotyczących produktów
rolnych. 4. ASPEKTY PRAWNE WNIOSKU Podstawa prawna Podstawą wniosku są art. 42
i 43 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. Zasady
pomocniczości i proporcjonalności · Zasada pomocniczości Polityka promocyjna i informacyjna UE
korzystnie uzupełnia i wzmacnia działania prowadzone przez
państwa członkowskie, poprzez promowanie wizerunku produktów
wśród konsumentów w UE i w państwach trzecich, w szczególności w
odniesieniu do jakości, wartości odżywczych i bezpieczeństwa
artykułów spożywczych oraz metod ich produkcji. Ten rodzaj działalności, pomagając w
zdobywaniu nowych rynków zbytu w państwach trzecich, może też
wywierać efekt mnożnikowy na inicjatywy krajowe lub prywatne. Niniejszy wniosek,
będący przedmiotem kompetencji dzielonych UE i państw
członkowskich, jest zgodny z zasadą pomocniczości. · Zasada proporcjonalności Ze względu na coraz większą
liberalizację handlu – włącznie z handlem produktami rolnymi i
żywnością – wymiana handlowa między państwami
członkowskimi UE i państwami trzecimi staje się coraz bardziej
znacząca. W tym kontekście i z uwagi na zorientowanie WPR na rynek,
rozporządzenie w sprawie działań informacyjnych i promocyjnych
dotyczących produktów rolnych na rynku wewnętrznym i w państwach
trzecich jest zasadniczym instrumentem, który jest zgodny z nowymi ramami
porozumienia WTO w sprawie rolnictwa. UE powinna w związku
z tym promować wysokie normy jakości unijnych produktów rolnych i
wspierać wspólne programy promocyjne obejmujące więcej niż
jedno państwo UE lub więcej niż jeden sektor rolnictwa. Wniosek jest zgodny z
zasadą proporcjonalności. 5. WPŁYW NA BUDŻET W porównaniu z obecną sytuacją we
wniosku przewidziano stopniowe choć znaczne zwiększenie budżetu
przeznaczonego na działania informacyjne i promocyjne dotyczące
produktów rolnych (z 61,5 mln EUR w budżecie na 2013 r.
na 200 mln EUR w 2020 r.). Szczegółowe dane
dotyczące wpływu wniosku na budżet przedstawione są w
ocenie skutków finansowych. Wniosek dotyczący wieloletnich ram
finansowych 2014–2020 obejmuje w odniesieniu do pierwszego filaru WPR
kwoty płatności bezpośrednich i wydatki związane ze
środkami rynkowymi. Komisja uwzględniła zapobiegawczo konkluzje
Rady Europejskiej z dnia 8 lutego 2013 r. w sprawie wieloletnich
ram finansowych. Z zastrzeżeniem przyjęcia
rozporządzenia w sprawie wieloletnich ram finansowych, finansowanie
działań informacyjnych i promocyjnych będzie się
odbywało w ramach kwot uzgodnionych przez Radę Europejską. 2013/0398 (COD) Wniosek ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO
I RADY w sprawie działań informacyjnych i
promocyjnych dotyczących produktów rolnych na rynku wewnętrznym i w
państwach trzecich PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII
EUROPEJSKIEJ, uwzględniając Traktat o
funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 42 i
art. 43 ust. 2, uwzględniając wniosek Komisji
Europejskiej, po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego
parlamentom narodowym, uwzględniając
opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego[13], uwzględniając opinię Komitetu
Regionów[14], stanowiąc zgodnie ze zwykłą
procedurą ustawodawczą, a także mając na uwadze, co
następuje: (1) Zgodnie z
rozporządzeniem Rady (WE) nr 3/2008[15]
Unia może prowadzić działania informacyjne i promocyjne na rynku
wewnętrznym i na rynkach państw trzecich w odniesieniu do produktów
rolnych i metod ich produkcji, a także w odniesieniu do niektórych
artykułów spożywczych wytworzonych w oparciu o produkty rolne. (2) Celem tych działań
jest zwiększenie konkurencyjności rolnictwa europejskiego zarówno na
rynku wewnętrznym, jak i w państwach trzecich, poprzez podniesienie
poziomu wiedzy konsumentów dotyczącej zalet unijnych produktów rolnych i
artykułów spożywczych wytworzonych w oparciu o produkty rolne oraz
poprzez rozwijanie i otwieranie nowych rynków. Przedmiotowe
działania korzystnie uzupełniają i wzmacniają
działania prowadzone przez państwa członkowskie. (3) Z uwagi na zdobyte
doświadczenia, z jednej strony, i na perspektywy rozwoju sektora rolnego i
rynków zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz Unii, z drugiej strony,
należy dokonać przeglądu systemu ustanowionego w
rozporządzeniu (WE) nr 3/2008 oraz zwiększyć jego
skuteczność i spójność. Należy
w związku z tym uchylić rozporządzenie (WE) nr 3/2008
i zastąpić je nowym rozporządzeniem. (4) W poszanowaniu reguł konkurencji
działania ukierunkowane na rynek wewnętrzny powinny ograniczać
się do działań informacyjnych dotyczących specyfiki metod
unijnej produkcji rolnej bądź tematów mających znaczenie dla
Unii, takich jak europejskie systemy jakości ustanowione rozporządzeniem
Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012[16]. (5) Należy ponadto
przewidzieć działania podkreślające wartość autentyczności
produktów unijnych, aby poszerzyć wiedzę konsumentów
dotyczącą zalet produktów oryginalnych w porównaniu z imitacjami i
produktami podrobionymi; przyczyni się to znacząco do podniesienia
poziomu znajomości symboli, oznaczeń i skrótów oznaczających
uczestnictwo w europejskich systemach jakości ustanowionych
rozporządzeniem (UE) nr 1151/2012 zarówno w Unii, jak i w państwach
trzecich. (6) Unia eksportuje głównie
gotowe produkty rolne, w tym produkty rolne nieobjęte
załącznikiem I do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej
(„Traktatu”). Należy zatem objąć
systemem informacji i promocji niektóre artykuły spożywcze wytworzone
w oparciu o produkty rolne, z zapewnieniem spójności z innymi systemami
wspólnej polityki rolnej („WPR”), takimi jak europejskie systemy jakości,
w ramach których przewidziano już mechanizmy obejmujące te
artykuły. (7) Przekazywanie informacji na
temat win produkowanych w Unii i promocja tych win stanowią jeden z
najważniejszych środków zawartych w programach wsparcia dla sektora
wina przewidzianych w ramach WPR. W
związku z tym należy ograniczyć
możliwość obejmowania win działaniami informacyjnymi i promocyjnymi
w ramach niniejszego systemu jedynie do przypadków, w których wino jest
powiązane z innym produktem rolnym lub artykułem spożywczym. (8) W latach 2001–2011
zaledwie 30 % budżetu przeznaczonego na działania
informacyjne i promocyjne prowadzone na podstawie rozporządzenia (WE)
nr 3/2008 dotyczyło rynków państw trzecich, podczas gdy rynki te
oferują znaczny potencjał wzrostu. Należy
ustanowić przepisy szczegółowe w celu wykonania 75 % szacowanych
wydatków, aby wspierać realizację większej liczby działań
informacyjnych i promocyjnych dotyczących unijnych produktów rolnych w państwach
trzecich, w szczególności poprzez zwiększenie wsparcia finansowego. (9) W celu zapewnienia
należytego oddziaływania realizowanych działań
informacyjnych i promocyjnych należy planować tego rodzaju
działania w ramach programów informacyjnych i promocyjnych. Takie programy były dotychczas składane przez
organizacje branżowe i międzybranżowe. Aby zwiększyć
liczbę i podnieść jakość proponowanych
działań, należy poszerzyć krąg beneficjentów o
organizacje producentów. Co więcej, Komisja powinna mieć
możliwość uzupełnienia tych programów poprzez
realizację działań z własnej inicjatywy, przede wszystkim w
celu przyczynienia się do otwarcia nowych rynków. (10) Działania informacyjne i
promocyjne współfinansowane przez Unię powinny mieć konkretny europejski
wymiar. W tym celu, a także aby uniknąć rozproszenia
środków i zwiększyć widoczność Europy poprzez
działania informacyjne i promocyjne dotyczące produktów rolnych,
należy przewidzieć opracowanie programu prac, w którym byłyby
określone priorytety strategiczne tych działań dotyczące
ukierunkowania na konkretne grupy ludności, produkty, tematy lub rynki,
jak również cechy charakterystyczne komunikatów informacyjnych i
promocyjnych. Komisja uwzględni w szczególności
przeważający udział małych i średnich
przedsiębiorstw w sektorze rolno-spożywczym, sektory objęte
środkami wyjątkowymi przewidzianymi w art. 154, 155 i 156
rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr XXX/20…
[z dnia […] r. ustanawiającego wspólną organizację rynków
produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji
rynków”) (COM(2011)626)] oraz, w przypadku działań ukierunkowanych na
państwa trzecie, umowy o wolnym handlu zawarte w ramach polityki handlowej
Unii Europejskiej. (11) W celu zapewnienia skutecznego
wdrożenia działań informacyjnych i promocyjnych należy
powierzyć ich realizację należycie wybranym organom
wdrażającym. (12) Jest konieczne, aby poza
działaniami informacyjnymi i promocyjnymi Komisja rozwijała i
koordynowała usługi wsparcia technicznego na szczeblu europejskim,
aby ułatwić podmiotom uczestnictwo we współfinansowanych
programach, realizację skutecznych kampanii lub rozwijanie działalności
eksportowej. (13) Działania informacyjne i
promocyjne dotyczące produktów rolnych współfinansowane przez
Unię nie mogą być ukierunkowane na konkretny znak towarowy ani
określone pochodzenie produktu. Niemniej jednak
wskazanie znaku towarowego lub pochodzenia może spełniać
rolę dźwigni w ramach działań promocyjnych, zwłaszcza
w państwach trzecich. Należy zatem, w poszanowaniu szczegółowych
warunków, jakie zostaną ustanowione, a zwłaszcza praw do ochrony
własności przemysłowej, przewidzieć
możliwość zwiększenia widoczności znaków towarowych i
pochodzenia produktów, zachowując jednocześnie
właściwą równowagę poprzez podkreślenie ogólnych
komunikatów ukierunkowanych na istotne cechy unijnych produktów rolnych i
artykułów spożywczych wytworzonych w oparciu o produkty rolne. (14) Unia stawia sobie za cel
uproszczenie ram prawnych WPR. Podejście to powinno zostać
zastosowane także w odniesieniu do rozporządzenia w sprawie
działań informacyjnych i promocyjnych dotyczących produktów
rolnych. Należy zwłaszcza dokonać przeglądu zasad
zarządzania administracyjnego programami informacyjnymi i promocyjnymi w
celu uproszczenia tych zasad oraz umożliwienia Komisji ustanowienia
przepisów i procedur regulujących składanie i wybór propozycji
programów. (15) Współpraca między
podmiotami gospodarczymi z poszczególnych państw członkowskich w
istotny sposób przyczynia się do wzrostu europejskiej wartości
dodanej i do zwiększenia widoczności różnorodności
produktów rolnych. Pomimo priorytetowego potraktowania programów opracowywanych
wspólnie przez organizacje inicjujące z różnych państw
członkowskich, w latach 2001–2011 programy te stanowiły
zaledwie 16 % budżetu przeznaczonego na działania
informacyjne i promocyjne prowadzone na mocy rozporządzenia (WE)
nr 3/2008. W związku z powyższym
należy przewidzieć nowe przepisy, dotyczące w szczególności
zarządzania budżetem, aby przezwyciężyć obecne
trudności we wdrażaniu. (16) Należy ustalić
kryteria finansowania działań. Zgodnie z ogólną zasadą Unia
powinna pokrywać tylko część kosztów programów, tak aby
uczynić odpowiedzialnymi zainteresowane organizacje inicjujące.
Niektóre koszty administracyjne i personelu, niezwiązane z wdrażaniem
WPR, stanowią integralną część działań
informacyjnych i promocyjnych i będą mogły kwalifikować
się do finansowania unijnego. (17) Każdy środek musi
podlegać monitorowaniu i ocenie w celu podniesienia jego jakości i
wykazania skuteczności. W tym kontekście należy
sporządzić odpowiedni wykaz wskaźników i oceniać skutki
polityki promocyjnej w świetle jej celów strategicznych. Komisja powinna
opracować ramy monitorowania i oceny tej polityki spójne ze wspólnymi
ramami oceny i monitorowania WPR. (18) Aby zapewnić
spójność i skuteczność działań przewidzianych w
niniejszym rozporządzeniu, jak również należyte zarządzanie
nimi oraz efektywne wykorzystanie środków unijnych, zgodnie z art. 290
Traktatu należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjęcia aktów
w odniesieniu do szczegółowych warunków dotyczących widoczności
znaków towarowych i oznaczeń pochodzenia produktów, kryteriów
kwalifikowalności organizacji inicjujących, warunków przeprowadzania
procedury konkursowej w celu wyłonienia organów wdrażających
oraz warunków, zgodnie z którymi organizacja inicjująca może sama
zostać upoważniona do realizacji pewnych części programu
czy wreszcie szczegółowych warunków kwalifikowalności kosztów
działań informacyjnych i promocyjnych w przypadku programów prostych.
Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac
przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym z
udziałem ekspertów zewnętrznych. Przygotowując i
opracowując akty delegowane, Komisja powinna zapewnić jednoczesne,
terminowe i odpowiednie przekazywanie stosownych dokumentów Parlamentowi
Europejskiemu i Radzie. (19) Aby ułatwić
przejście od systemu wprowadzonego rozporządzeniem (WE) nr 3/2008
do systemu ustanowionego niniejszym rozporządzeniem, zgodnie z art. 290
Traktatu należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjęcia aktów
w odniesieniu do ustanowienia przepisów przejściowych między
przepisami rozporządzenia (WE) nr 3/2008 a przepisami niniejszego
rozporządzenia. (20) Aby zapewnić jednolite
warunki wykonywania niniejszego rozporządzenia należy powierzyć
Komisji uprawnienia wykonawcze w celu przyjęcia aktów wykonawczych
dotyczących: programu prac określającego priorytety strategiczne,
wyboru programów prostych, warunków realizacji, monitorowania i kontroli
programów prostych, zasad odnoszących się do zawierania umów
dotyczących wdrażania programów prostych wybranych na mocy
niniejszego rozporządzenia, jak również wspólnych ram oceny skutków
programów. Uprawnienia te powinny być wykonywane
zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE)
nr 182/2011[17].
(21) W celu zapewnienia
większej spójności między poszczególnymi środkami promocji
w ramach pierwszego filaru WPR działania informacyjne i promocyjne
prowadzone na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i
Rady (UE) nr .../20... [COM(2011)626] [18] powinny być zgodne z
priorytetami strategicznymi, które zostaną określone w sposób
przekrojowy na podstawie niniejszego rozporządzenia. (22) Ze względu na
powiązania występujące między polityką promocji a
innymi instrumentami WPR cele niniejszego rozporządzenia mogą
zostać skuteczniej osiągnięte na szczeblu Unii dzięki
wieloletniej gwarancji finansowania unijnego oraz skoncentrowaniu środków
unijnych na jasno określonych priorytetach. Niniejsze
rozporządzenie jest zatem zgodne z zasadą pomocniczości
utrwaloną w art. 5 ust. 3 Traktatu o Unii Europejskiej. Ze
względu na to, że zakres stosowania niniejszego rozporządzenia
nie wykracza poza to, co jest niezbędne do osiągnięcia
celów, jest ono również zgodne z zasadą proporcjonalności
określoną w art. 5 ust. 4 wspomnianego Traktatu, PRZYJMUJĄ NINIEJSZE
ROZPORZĄDZENIE: Rozdział I PRZEPISY OGÓLNE Artykuł 1 Przedmiot Działania informacyjne i promocyjne
dotyczące produktów rolnych i niektórych artykułów spożywczych
wytworzonych w oparciu o produkty rolne (zwane dalej „działaniami
informacyjnymi i promocyjnymi”), prowadzone na rynku wewnętrznym lub w państwach
trzecich mogą być finansowane w całości lub
częściowo z budżetu Unii na warunkach przewidzianych niniejszym
rozporządzeniem. Artykuł 2 Działania na rynku wewnętrznym Działaniami kwalifikującymi
się na rynku wewnętrznym są: a) działania informacyjne
mające na celu podkreślenie specyfiki metod unijnej produkcji rolnej,
w szczególności w odniesieniu do bezpieczeństwa żywności, autentyczności,
wartości odżywczych i zdrowotnych, dobrostanu zwierząt i
poszanowania środowiska; b) działania informacyjne
dotyczące tematów, o których mowa w art. 5 ust. 4. Artykuł 3 Działania w państwach trzecich Działaniami kwalifikującymi się
w państwach trzecich są: a) działania informacyjne mające
na celu podkreślenie cech produktów rolnych i środków
spożywczych oraz dotyczące tematów, o których mowa w art. 5 ust. 4; b) działania promocyjne mające na celu wzrost sprzedaży
produktów rolnych i środków spożywczych pochodzących z UE. Artykuł 4 Charakterystyka działań 1. Działania
informacyjne i promocyjne nie mogą być ukierunkowane na konkretny
znak towarowy. Niemniej jednak znaki towarowe produktów mogą być
widoczne podczas prezentacji lub degustacji produktów oraz na materiałach
informacyjnych i promocyjnych zgodnie ze szczegółowymi warunkami, które
zostaną przyjęte na mocy art. 6 lit. a). 2. Działania
informacyjne nie mogą zachęcać do konsumpcji produktu ze
względu na jego pochodzenie. Niemniej jednak oznaczenie pochodzenia
produktów może być widoczne na materiałach informacyjnych i
promocyjnych zgodnie ze szczegółowymi warunkami, które zostaną
przyjęte na mocy art. 6 lit. b). 3. Działania
informacyjne i promocyjne są wdrażane w ramach: a) programów informacyjnych i promocyjnych
(zwanych dalej „programami”), które mają na celu zapewnienie, poprzez
szereg spójnych działań, szerszego informowania na określone
tematy lub o określonych produktach, jak również zwiększenia
sprzedaży tych produktów; b) inicjatyw Komisji. Artykuł 5 Kwalifikujące się produkty i tematy 1. Następujące
produkty mogą być przedmiotem działań informacyjnych i
promocyjnych, o których mowa w art. 3 oraz ilustrować metody
produkcji i tematy, o których mowa w art. 2 i art. 3 lit. a): a) produkty rolne wymienione w wykazie
znajdującym się w załączniku I do Traktatu o
funkcjonowaniu Unii Europejskiej (zwanego dalej „Traktatem”) z wyjątkiem
produktów rybołówstwa i akwakultury wymienionych w
załączniku I do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i
Rady (UE) nr [COM(2011)416][19]
oraz tytoniu; b) artykuły spożywcze wytworzone w
oparciu o produkty rolne wymienione w pkt I załącznika I do
rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012; c) napoje spirytusowe o oznaczeniu
geograficznym chronionym na mocy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i
Rady (WE) nr 110/2008[20]. 2. Wino może być
przedmiotem działań informacyjnych i promocyjnych pod warunkiem, że
inne produkty, o których mowa w ust. 1 lit. a) lub b), są
także objęte danym programem. 3. W przypadku napojów
spirytusowych, o których mowa w ust. 1 lit. c), oraz wina, o którym
mowa w ust. 2, działania ukierunkowane na rynek wewnętrzny
ograniczają się do informowania konsumentów o europejskich systemach
jakości dotyczących oznaczeń geograficznych. 4. Tematy, o których mowa w
art. 2 lit. b) i art. 3 lit. a), są następujące: a) systemy jakości ustanowione w
rozporządzeniu (UE) nr 1151/2012, w rozporządzeniu (WE)
nr 110/2008 oraz w art. 70 rozporządzenia Parlamentu
Europejskiego i Rady (UE) nr XXX/20.. [z dnia... ustanawiającego
wspólną organizację rynków produktów rolnych („rozporządzenie o
jednolitej wspólnej organizacji rynków”)(COM(2011)626)]; b) ekologiczna metoda produkcji,
określona w rozporządzeniu Rady (WE) nr 834/2007[21]; c) znak graficzny produktów rolnych wysokiej
jakości, specyficznych dla regionów najbardziej oddalonych, o którym mowa
w art. 21 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE)
nr 228/2013[22]. Artykuł 6 Przekazane uprawnienia Zgodnie z art. 23 Komisja jest uprawniona do
przyjęcia aktów delegowanych odnoszących się do: a) szczegółowych warunków
określających widoczność znaków towarowych podczas
prezentacji lub degustacji produktów oraz na materiałach informacyjnych i
promocyjnych, o których mowa w art. 4 ust. 1; b) warunków
dotyczących wskazania pochodzenia produktów, o których mowa w art. 4
ust. 2. Rozdział II Wdrażanie
DZIAŁAŃ INFORMACYJNYCH I PROMOCYJNYCH Sekcja 1 Przepisy ogólne Artykuł 7 Organizacje inicjujące Propozycje programów mogą być
przedstawiane przez: a) krajowe organizacje branżowe i
międzybranżowe; b) unijne
organizacje branżowe i międzybranżowe; c) organizacje
producentów lub zrzeszenia organizacji producentów, o których mowa w art. 106
i 107 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE)
nr XXX/20... [z dnia... ustanawiającego wspólną organizację
rynków produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej
organizacji rynków”) (COM(2011)626)]. Artykuł 8 Program prac 1. Działania informacyjne i
promocyjne przyczyniają się do wzmocnienia konkurencyjności
rolnictwa europejskiego zarówno na rynku wewnętrznym, jak i w państwach
trzecich. Cele, jakie należy
osiągnąć, zostaną określone w programie prac, o którym
mowa w ust. 2. 2. Komisja
przyjmuje, w drodze aktu wykonawczego, program prac, w którym określone
są zamierzone cele, priorytety, spodziewane wyniki, warunki wdrażania
i całkowita kwota planu finansowania. Program prac zawiera też główne
kryteria oceny, opis działań, które mają zostać
sfinansowane, kwoty przeznaczone na każdy rodzaj działania,
orientacyjny harmonogram realizacji oraz w przypadku dotacji maksymalną
wysokość współfinansowania. Akt wykonawczy, o którym mowa w akapicie
pierwszym, przyjmuje się zgodnie z procedurą doradczą, o której
mowa w art. 24 ust. 3. 3. W celu wdrożenia
programu prac, o którym mowa w ust. 1, Komisja publikuje: a) w przypadku programów prostych, zaproszenie
do składania wniosków zawierające w szczególności warunki
uczestnictwa i główne kryteria oceny. b) w przypadku programów, w których uczestniczy wiele państw zaproszenie
do składania wniosków zgodnie z tytułem VI części I rozporządzenia
(UE, Euratom) nr°966/2012[23]. Artykuł 9 Programy Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje
się następujące definicje: a) „program prosty” oznacza program,
który może zostać przedstawiony przez jedną lub kilka
organizacji inicjujących, o których mowa w art. 7 lit. a) lub
c), pochodzących z jednego państwa członkowskiego; b) „program, w
którym uczestniczy wiele państw” oznacza program, który może
zostać przedstawiony bądź przez kilka organizacji
inicjujących, o których mowa w art. 7 lit. a) lub c),
pochodzących z kilku państw członkowskich, bądź przez
jedną lub kilka organizacji europejskich, o których mowa w art. 7
lit. b). Artykuł 10 Działania z inicjatywy Komisji 1. Komisja może
realizować działania informacyjne i promocyjne, takie
jak opisane w art. 2 i 3. Działania te mogą mieć w
szczególności formę uczestnictwa
w targach handlowych i wystawach o znaczeniu międzynarodowym, poprzez
organizację stoisk lub działania mające na celu promowanie wizerunku
produktów unijnych. 2. Komisja rozwija usługi
wsparcia technicznego, przede wszystkim w celu poszerzenia znajomości
różnych rynków, utrzymania dynamicznej sieci podmiotów sektora w ramach
polityki informacyjnej i promocyjnej oraz podniesienia poziomu znajomości
przepisów ustawodawczych dotyczących opracowywania i wdrażania
programów. Artykuł 11 Zakaz podwójnego finansowania Działania informacyjne i promocyjne otrzymujące
inne wsparcie finansowe z UE w szczególności na mocy rozporządzenia
Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) XXXX/20.. [z dnia... w sprawie wsparcia
rozwoju obszarów wiejskich przez Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju
Obszarów Wiejskich (EFRROW) (COM(2011)627)[24]]
lub na mocy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE)
nr XXX/20.. [z dnia... ustanawiającego wspólną organizację
rynków produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji
rynków”)(COM(2011)626)] nie kwalifikują się do uzyskania wkładu
finansowego Unii Europejskiej na mocy niniejszego rozporządzenia. Sekcja 2 Wdrażanie programów prostych i zarządzanie
nimi Artykuł 12 Wybór programów prostych 1. Komisja dokonuje oceny i
wyboru propozycji programów prostych przedstawionych w związku z
zaproszeniem do składania wniosków, o którym mowa w art. 8 ust. 3
lit. a). 2. Komisja,
w drodze aktów wykonawczych, podejmuje decyzje dotyczące wybranych
programów prostych, ewentualnych zmian, jakie należy w nich wprowadzić,
oraz odpowiadających im budżetów. Akty te przyjmowane są zgodnie
z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 24
ust. 2. Artykuł 13 Organy
odpowiedzialne za realizację programów prostych Aby zapewnić skuteczną
realizację działań, po przeprowadzeniu odpowiedniej procedury
konkursowej organizacja inicjująca dokonuje wyboru organów, które
realizują wybrane programy proste. Artykuł 14 Realizacja, monitorowanie i kontrola programów prostych 1. Zainteresowane państwa
członkowskie są odpowiedzialne za należytą realizację
programów prostych wybranych zgodnie z art. 12 oraz za płatności
odnoszące się do tych programów. Państwa
członkowskie dopilnowują, aby materiały informacyjne i
promocyjne wyprodukowane w ramach tych programów były zgodne z przepisami
prawa Unii. 2. Państwa
członkowskie zapewniają realizację, monitorowanie i
kontrolę programów prostych zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu
Europejskiego i Rady (UE) nr XXXX/20.. [z dnia... w sprawie finansowania
wspólnej polityki rolnej, zarządzania nią i monitorowania jej (COM(2011)
628)] oraz przepisami, które zostaną przyjęte na mocy art. 22
akapit pierwszy lit. a). Artykuł 15 Przepisy finansowe dotyczące programów prostych 1. Udział Unii w
finansowaniu programów prostych nie przekracza 50 % kwoty wydatków
kwalifikowalnych. Pozostałą
część wydatków ponoszą wyłącznie organizacje
inicjujące. 2. Wartość
procentowa określona w ust. 1 wynosi 60 % w przypadku: a) programów prostych ukierunkowanych na
jeden lub kilka państw trzecich; b) działań informacyjnych i
promocyjnych dotyczących owoców i warzyw przeznaczonych specjalnie dla
dzieci w placówkach szkolnych w Unii. 3. Badania mające na celu
dokonanie oceny wyników działań informacyjnych i promocyjnych,
prowadzone zgodnie z art. 26, kwalifikują się do finansowania
unijnego na warunkach podobnych do tych, które obowiązują w przypadku
programów prostych. 4. Unia
pokrywa w całości koszty ekspertyz, związanych z wyborem
programów zgodnie z art. 4 ust. 2 lit. a) rozporządzenia Parlamentu
Europejskiego i Rady (UE) nr XXXX/20.. [z dnia... w sprawie finansowania
wspólnej polityki rolnej, zarządzania nią i monitorowania jej (COM(2011)
628)]. 5. Aby
zapewnić należytą realizację programów prostych,
organizacje inicjujące składają zabezpieczenia. 6. Finansowanie przez Unię
działań informacyjnych i promocyjnych wdrażanych w ramach
programów prostych odbywa się zgodnie z art. 4 ust. 1
lit. c) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE)
nr XXXX/20.. [z dnia... w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej,
zarządzania nią i monitorowania jej (COM(2011) 628]. Sekcja 3 Wdrażanie programów, w których uczestniczy wiele
państw, i działania z inicjatywy Komisji Artykuł 16 Formy
finansowania 1. Finansowanie może
przybrać jedną lub kilka form przewidzianych
rozporządzeniem (UE, Euratom) nr 966/2012, a w
szczególności formę: a) dotacji w przypadku programów, w których
uczestniczy wiele państw; b) kontraktów w
przypadku działań z inicjatywy Komisji. 2. Finansowanie przez Unię
działań informacyjnych i promocyjnych wdrażanych w ramach
programów, w których uczestniczy wiele państw, lub realizowanych z
inicjatywy Komisji odbywa się zgodnie z art. 4 ust. 2
lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE)
nr XXXX/20.. [z dnia... w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej,
zarządzania nią i monitorowania jej (COM(2011) 628)]. Artykuł 17 Ocena programów, w których uczestniczy wiele państw Ocena i wybór propozycji programów, w których
uczestniczy wiele państw, przeprowadzane są na podstawie kryteriów
określonych w zaproszeniu do składania wniosków, o którym mowa w
art. 8 ust. 3 lit. b). Artykuł 18 Przepisy finansowe dotyczące programów, w których uczestniczy
wiele państw W przypadku programów, w których uczestniczy
wiele państw maksymalna stawka współfinansowania wynosi 60 %
całkowitej kwoty kosztów kwalifikowalnych. Pozostałą
część wydatków ponoszą wyłącznie organizacje
inicjujące. Artykuł 19 Udzielanie zamówień w przypadku
działań z inicjatywy Komisji Każde zamówienie udzielone przez
Komisję w jej imieniu lub wspólnie z państwami członkowskimi
podlega przepisom dotyczącym udzielania zamówień ustanowionym w rozporządzeniu (UE)
nr 966/2012 i w rozporządzeniu delegowanym (UE) nr 1268/2012. Artykuł 20 Ochrona interesów finansowych Unii 1. Komisja podejmuje odpowiednie
środki zapewniające, w trakcie realizacji działań
finansowanych na podstawie niniejszej sekcji, ochronę interesów
finansowych Unii poprzez stosowanie środków zapobiegających
nadużyciom finansowym, korupcji i innym nielegalnym działaniom,
poprzez skuteczne kontrole oraz, w razie wykrycia nieprawidłowości,
przez odzyskiwanie kwot nienależnie wypłaconych, a także, w
stosownych przypadkach, poprzez skuteczne, proporcjonalne i odstraszające
kary administracyjne i finansowe. 2. Komisja lub jej przedstawiciele oraz Trybunał
Obrachunkowy posiadają uprawnienia do kontroli na podstawie dokumentacji i
kontroli na miejscu wobec wszystkich beneficjentów dotacji, wykonawców,
podwykonawców, którzy otrzymali od Unii środki. 3. Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć
Finansowych (OLAF) może prowadzić dochodzenia, w tym kontrole i
inspekcje na miejscu, zgodnie z przepisami i procedurami określonymi w
rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 883/2013[25] i w rozporządzeniu
Rady (Euratom, WE) nr 2185/96[26]
w celu ustalenia, czy doszło do nadużycia finansowego, korupcji lub
innego nielegalnego działania ze skutkiem dla interesów finansowych Unii w
związku z umową o udzielenie dotacji, decyzją o udzieleniu
dotacji lub umową dotyczącą środków z Unii. 4. Nie naruszając przepisów ust. 1, 2 i 3, porozumienia o
współpracy z państwami trzecimi i organizacjami
międzynarodowymi, umowy, umowy o udzielenie dotacji i decyzje o udzieleniu
dotacji wynikające z wdrożenia niniejszego programu zawierają
przepisy wyraźnie uprawniające Trybunał Obrachunkowy i OLAF do
przeprowadzania tego rodzaju audytów i dochodzeń, zgodnie z ich
odpowiednimi kompetencjami. Sekcja 4 Uprawnienia przekazane i uprawnienia wykonawcze Artykuł 21 Uprawnienia przekazane Zgodnie z art. 23 Komisja jest uprawniona do
przyjęcia aktów delegowanych odnoszących się do: a) szczegółowych warunków, zgodnie
z którymi każda z organizacji inicjujących, o których mowa w
art. 7, może przedstawić program, w szczególności w celu
zapewnienia reprezentatywności i znaczącej skali programu; b) warunków, zgodnie z którymi
organizacja inicjująca może sama zostać upoważniona do
realizacji pewnych części programu, w ramach odstępstwa od
art. 13; c) warunków przeprowadzania procedury
konkursowej w celu wyłonienia organów wdrażających, o których
mowa w art. 13; d) szczegółowych warunków
kwalifikowalności, w przypadku programów prostych, kosztów
działań informacyjnych i promocyjnych oraz, w stosownych przypadkach,
kosztów administracyjnych i personelu. Artykuł 22 Uprawnienia wykonawcze Komisja przyjmuje, w drodze aktów
wykonawczych: a) przepisy dotyczące realizacji,
monitorowania i kontroli, o których mowa w art. 14 ust. 2; b) przepisy
odnoszące się do zawierania umów dotyczących wdrażania
programów prostych wybranych na podstawie niniejszego rozporządzenia. Powyższe akty wykonawcze przyjmowane
są zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w
art. 24 ust. 2. Rozdział III PRZEKAZANIE UPRAWNIEŃ, PRZEPISY
WYKONAWCZE, PRZEJŚCIOWE I KOŃCOWE Sekcja 1 Przekazanie uprawnień i przepisy wykonawcze Artykuł 23 Wykonywanie przekazanych uprawnień 1. Powierzenie Komisji
uprawnień do przyjęcia aktów delegowanych podlega warunkom
określonym w niniejszym artykule. 2. Uprawnienia
do przyjmowania aktów delegowanych, o których mowa w niniejszym
rozporządzeniu, powierza się Komisji na czas nieokreślony od
daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia. 3. Przekazanie
uprawnień, o którym mowa w niniejszym rozporządzeniu, może
zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub
przez Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja o odwołaniu staje
się skuteczna następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku
Urzędowym Unii Europejskiej lub w określonym w tej decyzji
późniejszym terminie. Nie wpływa ona na
ważność jakichkolwiek już obowiązujących aktów
delegowanych. 4. Niezwłocznie
po przyjęciu aktu delegowanego Komisja przekazuje go równocześnie
Parlamentowi Europejskiemu i Radzie. 5. Akt delegowany przyjęty
na mocy niniejszego rozporządzenia wchodzi w życie tylko jeżeli
Parlament Europejski ani Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie dwóch
miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, lub
jeżeli, przed upływem tego terminu, zarówno Parlament Europejski, jak
i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o dwa miesiące
z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady. Artykuł 24 Komitet 1. Komisję wspiera Komitet
Zarządzający ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych ustanowiony na
mocy art. 162 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i
Rady (UE) nr XXXX/20.. [z dnia... ustanawiającego wspólną organizację rynków
produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji
rynków”)].
Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011. 2. W przypadku odesłania do
niniejszego ustępu stosuje się art. 5
rozporządzenia (UE) nr 182/2011. 3. W przypadku odesłania do
niniejszego ustępu stosuje się art. 4
rozporządzenia (UE) nr 182/2011. Sekcja 2 Konsultacje, ocena i sprawozdanie Artykuł 25
Konsultacje W ramach wdrażania niniejszego
rozporządzenia Komisja może zasięgnąć opinii grupy
doradczej ds. promocji produktów rolnych, ustanowionej decyzją
Komisji 2004/391/WE[27]. Artykuł 26 Ocena skutków działań Z zachowaniem spójności ze wspólnymi
ramami oceny i monitorowania wspólnej polityki rolnej, o których mowa
w art. 110 rozporządzenia (UE) nr …/20.. [COM(2011)628],
Komisja określa, na mocy art. 24 ust. 2, wspólne ramy oceny
skutków programów informacyjnych i promocyjnych finansowanych na podstawie
niniejszego rozporządzenia, jak również system wskaźników. Wszystkie zainteresowane strony
przekazują Komisji wszelkie dane i informacje niezbędne do dokonania
oceny skutków przedmiotowych działań. Artykuł 27
Sprawozdanie Do dnia 31 grudnia [2020 r.]
Komisja przedstawia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie ze
stosowania niniejszego rozporządzenia, w stosownym przypadku wraz z odpowiednimi
wnioskami. Sekcja 3 Przepisy zmieniające, przejściowe i
końcowe Artykuł 28
Zmiana
rozporządzenia (UE) nr …/20… [COM(2011)626] W rozporządzeniu (UE) nr …/20… [COM(2011)626]
wprowadza się następujące zmiany: a) w art. 34 ust. 2 dodaje
się akapit w brzmieniu: „Strategia krajowa jest zgodna z priorytetami
strategicznymi określonymi w programie prac, o którym mowa w
art. 6 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE)
nr XXX*. * Rozporządzenie Parlamentu
Europejskiego i Rady (UE) nr XXX z dnia... w sprawie działań
informacyjnych i promocyjnych dotyczących produktów rolnych na rynku
wewnętrznym i w państwach trzecich (Dz. U. L.......)” b) w art. 43 dodaje się
ustęp w brzmieniu: „5. Działania, o których mowa w
ust. 1, są zgodne z priorytetami strategicznymi określonymi w
programie prac, o którym mowa w art. 6 rozporządzenia (UE)
nr XXX.” Artykuł 29 Pomoc
państwa W drodze
odstępstwa od art. 146 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i
Rady* (UE) nr XXXX/20.. [z dnia... ustanawiającego wspólną
organizację rynków produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej
wspólnej organizacji rynków”) (COM(2011) 626)] i od art. 3
rozporządzenia Rady (WE) nr 1184/2006[28], a
zarazem na mocy art. 42 akapit pierwszy Traktatu, art. 107, 108
i 109 Traktatu nie stosują się do płatności
dokonywanych przez państwa członkowskie zgodnie z niniejszym rozporządzeniem
ani do udziału w finansowaniu pochodzącym z wpływów o
charakterze parafiskalnym lub z obowiązkowych składek państw
członkowskich w przypadku programów mogących uzyskać wsparcie
unijne z tytułu art. 42 akapit drugi Traktatu, wybranych przez Komisję
zgodnie z niniejszym rozporządzeniem. Artykuł 30
Uchylenie Rozporządzenie (WE)
nr 3/2008 zostaje uchylone. Odesłania do
uchylonego rozporządzenia traktuje się jako odesłania do
niniejszego rozporządzenia i odczytuje zgodnie z tabelą korelacji
zamieszczoną w załączniku do niniejszego rozporządzenia. Artykuł 31 Przepisy
przejściowe Zgodnie z art. 20 Komisja jest uprawniona do
przyjęcia aktów delegowanych w celu zapewnienia przejścia od
przepisów rozporządzenia (WE) nr 3/2008 do przepisów niniejszego
rozporządzenia. Artykuł 32 Wejście w
życie i stosowanie Niniejsze rozporządzenie wchodzi w
życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku
Urzędowym Unii Europejskiej. [Niniejsze
rozporządzenie stosuje się od dnia...] Niniejsze rozporządzenie wiąże w
całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich
państwach członkowskich. Sporządzono w Brukseli dnia […] r. W imieniu Parlamentu Europejskiego W
imieniu Rady Przewodniczący Przewodniczący ZAŁĄCZNIK TABELA KORELACJI, o której mowa w
art. 30 Rozporządzenie (WE) nr 3/2008 || Niniejsze rozporządzenie art. 1 ust. 1 akapit pierwszy art. 1 ust. 1 akapit drugi art. 1 ust. 2 art. 2 art. 3 i 4 art. 5 art. 6 ust. 1 art. 6 ust. 2 art. 7 art. 8 art. 9 art. 10 art. 11 art. 12 ust. 1 art. 12 ust. 2 art. 13 ust. 1 art. 13 ust. 2 akapit pierwszy art. 13 ust. 2 akapit drugi art. 13 ust. 2 akapit trzeci art. 13 ust. 3, 4 i 5 art. 13 ust. 6 art. 14 art. 15 i 16 art. 17 art. 18 art. 19 art. 20 || art. 1 art. 4 ust. 3 lit. a) art. 4 ust. 1 i 2 art. 2 i 3 art. 5 art. 8 ust. 2 art. 7 --- --- art. 12 i 17 --- art. 10 art. 13 --- art. 14 art. 16 ust. 1 lit. b) art. 15 ust. 1 art. 15 ust. 2 --- --- art. 29 art. 15 ust. 6 i art. 16 ust. 2 art. 23 i 24 art. 25 art. 27 art. 30 art. 32 Rozporządzenie (WE) nr 3/2008 dostosowane do postanowień Traktatu z Lizbony zgodnie z wnioskiem dotyczącym rozporządzenia (UE) nr XXX/20.. [COM(2011)663] || Niniejsze rozporządzenie art. 1 ust. 1 akapit pierwszy art. 1 ust. 1 akapit drugi i trzeci art. 1 ust. 2 art. 1 ust. 3 art. 1 ust. 4 art. 2 art. 3 i 4 art. 5 art. 6 ust. 1 art. 6 ust. 2 art. 7 art. 8 art. 9 art. 10 art. 11 art. 12 ust. 1 art. 12 ust. 2 i 3 art. 13 ust. 1 art. 13 ust. 2 akapit pierwszy art. 13 ust. 2 akapit drugi art. 13 ust. 2 akapit trzeci art. 13 ust. 3, 4 i 5 art. 13 ust. 6 art. 13 ust. 7 art. 13 ust. 8 art. 13 ust. 9 art. 14 art. 15a art. 16a art. 16b art. 17 art. 18 art. 19 art. 20 || art. 1 art. 4 ust. 3 i art. 8 ust. 2 art. 4 ust. 1 i 2 art. 8 ust. 2 --- art. 2 i 3 art. 5 art. 8 ust. 2 art. 7 --- --- art. 12, 17 i 18 --- art. 10 art. 13, 19 i art. 21 lit. b) --- art. 14 art. 16 ust. 1 lit. b) art. 15 ust. 1 art. 15 ust. 2 --- --- art. 29 art. 11 art. 15 ust. 5 art. 22 art. 15 ust. 6 i art. 16 ust. 2 --- art. 23 art. 24 art. 25 art. 27 art. 30 art. 32 OCENA SKUTKÓW FINANSOWYCH REGULACJI 1. STRUKTURA WNIOSKU/INICJATYWY 1.1. Tytuł wniosku Wniosek
dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie
działań informacyjnych i promocyjnych dotyczących produktów
rolnych na rynku wewnętrznym i w państwach trzecich. 1.2. Dziedzina(-y) polityki w
strukturze ABM/ABB, których dotyczy wniosek[29] Dziedzina
polityki Tytuł 05 Dział 2 1.3. Charakter wniosku X Wniosek dotyczy nowego działania ¨ Wniosek dotyczy nowego działania
będącego następstwem projektu pilotażowego/działania
przygotowawczego[30]
X Wniosek
wiąże się z przedłużeniem bieżącego
działania ¨ Wniosek dotyczy działania, które
zostało przekształcone pod kątem nowego działania Wniosek wiąże
się z przedłużeniem bieżącego działania, ale z
wprowadzeniem nowych elementów. 1.4. Cel(e) 1.4.1. Wieloletni(e) cel(e)
strategiczny(-e) Komisji wskazany(-e) we wniosku Wniosek
ma na celu promowanie efektywnego gospodarowania zasobami z myślą o
inteligentnym i zrównoważonym rozwoju rolnictwa UE, sprzyjającym
włączeniu społecznemu, zgodnie ze strategią „Europa 2020”.
Europejska polityka działań promocyjnych
dotyczących produktów rolnych, jako narzędzie wspólnej polityki
rolnej (WPR), zmierza do osiągnięcia celów reformy WPR 2020, a w
szczególności celu, jakim jest wzmocnienie konkurencyjności sektora
rolnego zarówno na rynku wewnętrznym, jak i w państwach trzecich. 1.4.2. Cele szczegółowe i
działania ABM/ABB, których dotyczy wniosek Cel szczegółowy Zwiększenie
konkurencyjności sektora rolnego i podniesienie jego wartości dodanej
w ramach łańcucha dostaw żywności Działanie(-a) ABM/ABB, których dotyczy wniosek 05
02 – „interwencje na rynkach rolnych” 1.4.3. Oczekiwane wyniki i wpływ Zgodnie
z wnioskiem polityka promocyjna będzie oparta na całościowej
strategii, dzięki czemu pozwoli w ukierunkowany i skuteczny sposób
wykorzystać możliwości gospodarcze w państwach trzecich – na
przykład w powiązaniu z umowami o wolnym handlu – oraz zaspokoić
potrzebę informacji na temat zalet europejskich produktów rolnych. W strategii promocyjnej określone będą
komunikaty, jakie należy rozpowszechniać, podkreślające w
szczególności specyficzne aspekty WPR, takie jak, między innymi,
metody zrównoważonej produkcji oraz systemy jakości. Jeżeli chodzi o zatrudnienie, wpływ związany
będzie z oczekiwanymi skutkami gospodarczymi, niemniej jednak wniosek
powinien przyczynić się do utrzymania miejsc pracy w sektorze rolnym
i spożywczym, zwłaszcza w MŚP (ze względu na priorytetowe
potraktowanie MŚP w strategii), które stanowią 99 % liczby
przedsiębiorstw rolno-spożywczych i zapewniają 63 %
zatrudnienia w tym sektorze. Spodziewany jest wzrost liczby programów, w które
zaangażowane będą organizacje z różnych państw UE
(programy, w których uczestniczy wiele państw), o wysokiej europejskiej
wartości dodanej, w związku z uproszczeniem wyboru tych programów i
zarządzania nimi, które od tej pory będą się odbywały
na szczeblu Komisji, bez pośredniego etapu angażującego
państwa członkowskie. 1.4.4. Wskaźniki wyników i
wpływu Ze
względu na cele ustanowiono trzy poziomy wskaźników: Wskaźniki wpływu: - europejski
bilans handlowy w sektorze rolnictwa; - dochody z działalności rolniczej. Wskaźniki wyników: - wywóz
produktów rolnych z UE; - wartość produktów objętych
europejskimi oznaczeniami jakości i wielkość rolnictwa
ekologicznego (wskaźniki mierzące pośrednio sukces strategii –
tematy priorytetowe…); - postrzeganie
wizerunku produktów przez konsumentów (badania, sprawozdania Eurobarometru
itp.). Wskaźniki produktu: - liczba
programów (rynek wewnętrzny/ państwa trzecie); - nowi beneficjenci (odsetek nowych organizacji
inicjujących w ramach całkowitej liczby organizacji
inicjujących); - liczba programów, w których uczestniczy wiele
państw. 1.5. Uzasadnienie wniosku 1.5.1. Potrzeby, które należy
zaspokoić w perspektywie krótko- lub długoterminowej Głównym
problemem jest zwiększony nacisk na konkurencyjność sektora
rolnego wynikający z trzech różnych kwestii: - silnej konkurencji dla europejskich produktów rolnych ze
strony państw trzecich; - zwiększenia liczby wymagań w stosunku
do rolników oraz kosztów gospodarki rolnej w UE. Dla przykładu, w
latach 2000–2012 ceny produktów rolnych na świecie wzrosły
o 82 %, podczas gdy ceny energii podskoczyły o 261 %,
zaś ceny nawozów o 286 %; w ciągu ostatnich trzech
dziesięcioleci sektor odnotował najwyższy stopień
zmienności cenowej; - niskiego poziomu znajomości zalet
produktów rolnych UE, zwłaszcza na rynku wewnętrznym. Dla
przykładu, większość Europejczyków jest zdania, że
głównym priorytetem Unii Europejskiej w dziedzinie polityki rolnej i rozwoju
obszarów wiejskich jest zapewnienie wysokiej jakości, zdrowych i
bezpiecznych produktów rolnych. Jednocześnie zaledwie 14 %
Europejczyków rozpoznaje oznakowanie ChNP[31]/ChOG[32], odpowiadające jednemu z
głównych europejskich systemów jakości stworzonych przez Unię. 1.5.2. Wartość dodana z
tytułu zaangażowania Unii Europejskiej Wspólna
polityka rolna jest polityką europejską w pełnym tego słowa
znaczeniu. Zamiast prowadzić 28 polityk rolnych, państwa
członkowskie łączą zasoby, aby realizować jedną
politykę europejską na podstawie wspólnego budżetu i wspólnych
przepisów, w tym zasad dotyczących promocji. W
ramach jednolitego rynku działanie na szczeblu UE pociągnie za
sobą znaczny efekt dźwigni, przynosząc a) ułatwienie
tworzenia ogólnych programów informacyjnych, które zazwyczaj są rzadko
realizowane przez państwa członkowskie czy przedsiębiorstwa, a
jeszcze rzadziej obecnie, w kontekście kryzysu gospodarczego, jak
również b) wdrożenie programów, w których uczestniczy wiele
państw, zapewniających wymianę doświadczeń między
państwami członkowskimi oraz korzyści skali. 1.5.3. Główne wnioski
wyciągnięte z podobnych działań Działania
informacyjne i promocyjne prowadzone były w ramach WPR od zawsze.
Począwszy od 1999 r., w ramach WPR wspierane były
konkretnie działania informacyjne i promocyjne dotyczące
europejskiego sektora rolnego i rolno-spożywczego na rynku
wewnętrznym i w państwach trzecich za pośrednictwem
przekrojowego systemu informacji i promocji dotyczącego produktów rolnych. Wiele wskazuje na to, że europejska polityka
promocyjna odgrywa pozytywną rolę i umożliwia w perspektywie
wynagrodzenie wysiłków europejskich producentów rolnych,
działających w poszanowaniu wysokich standardów WPR: - W 2009 r. Europejski Trybunał
Obrachunkowy przeprowadził kontrolę systemu dotyczącą
skuteczności działań informacyjnych i promocyjnych oraz
prawidłowości poniesionych wydatków. Trybunał Obrachunkowy
pozytywnie ocenił system pomimo tego, że trudno jest zmierzyć
jego skutki[33]; - Wnioski
z badania dotyczącego oceny systemu także pozwoliły na
podsumowanie obecnego systemu[34]; - Badanie
z zakresu innej polityki publicznej dotyczące oceny kosztów i
korzyści związanych z programami rozwoju rynków zarządzanymi
przez USDA pokazuje, że wywóz produktów rolnych ze Stanów Zjednoczonych wzrasta
o 35 USD wraz z każdym dodatkowym dolarem wydanym w ramach tych
programów promocyjnych i że zmniejszenie budżetu publicznego na
promocję o 50 % skutkowałoby, zgodnie z szacunkami,
ograniczeniem wywozu produktów rolnych o 9 mld USD. O ile nie
można zagwarantować wartości tych wskaźników, warto
zauważyć ich bardzo wyraźne pozytywne znaczenie,
podkreślające dodatnią wartość publicznej polityki
informacyjnej i promocyjnej dotyczącej produktów rolnych[35]. 1.5.4. Spójność z innymi
właściwymi instrumentami oraz możliwa synergia Wniosek,
uwzględniający specyfikę poszczególnych sektorów, przewiduje
jednocześnie wzmocnienie synergii między przekrojowym systemem
promocji i systemami sektorowymi istniejącymi w ramach WPR poprzez
realizację strategii promocyjnej i rozwijanie wspólnej
tożsamości, obejmującej elementy wizualne i treściowe, w
ramach ogółu działań promocyjnych. 1.6. Okres trwania działania
i jego wpływ finansowy ¨ Wniosek o określonym czasie trwania –
¨ Okres trwania wniosku: od ... do ... –
¨ Okres trwania wpływu finansowego: od ... do ... X Wniosek o nieograniczonym okresie
trwania –
Wprowadzenie w życie z okresem rozruchu: (zob.
pkt 3.2.1 poniżej), –
po którym następuje faza operacyjna. 1.7. Przewidywane tryby
zarządzania[36] X Bezpośrednie zarządzanie
przez Komisję –
¨ przez jej departamenty, w tym jej personel w delegaturach Unii –
X przez agencje wykonawcze X Zarządzanie dzielone z
państwami członkowskimi ¨ Pośrednie zarządzanie poprzez przekazanie
zadań w zakresie wykonywania budżetu: –
¨ państwom trzecim lub organom przez nie wyznaczonym; –
¨ organizacjom międzynarodowym i ich agencjom (należy
wyszczególnić); –
¨ EBI oraz Europejskiemu Funduszowi Inwestycyjnemu; –
¨ organom, o których mowa w art. 208 i 209 rozporządzenia
finansowego; –
¨ organom prawa publicznego; –
¨ podmiotom podlegającym prawu prywatnemu, które świadczą
usługi użyteczności publicznej, o ile zapewniają one
odpowiednie gwarancje finansowe; –
¨ podmiotom podlegającym prawu prywatnemu państwa
członkowskiego, którym powierzono realizację partnerstwa publiczno-prywatnego
oraz które zapewniają odpowiednie gwarancje finansowe; –
¨ osobom odpowiedzialnym za wykonanie określonych działań
w dziedzinie wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa na mocy
tytułu V Traktatu o Unii Europejskiej oraz określonym we właściwym
podstawowym akcie prawnym. – W przypadku wskazania więcej niż
jednego trybu należy podać dodatkowe informacje w części
„Uwagi”. Uwagi System jest
obecnie objęty zarządzaniem dzielonym (główne wydatki
związane z wdrażaniem programów) i scentralizowanym zarządzaniem
bezpośrednim (działania informacyjne i promocyjne z inicjatywy
Komisji). Tryby zarządzania, których dotyczy wniosek, to
zarządzanie dzielone i zarządzanie bezpośrednie. Zgodnie z
przepisami art. 3 ust 4 rozporządzenia (WE) nr 58/2003
Komisja ma zamiar przekazać istniejącej agencji wykonawczej pewne
zadania dotyczące bezpośredniego zarządzania programami
informacyjnymi i promocyjnymi, zwłaszcza w przypadku programów, w których
uczestniczy wiele państw, aby zapewnić większą
skuteczność usług i zwiększyć widoczność
działań informacyjnych i promocyjnych UE dotyczących produktów
rolnych. 2. ŚRODKI ZARZĄDZANIA 2.1. Zasady nadzoru i
sprawozdawczości Przepisy przewidują ocenę
programów. Obecnie taka ocena odbywa się co roku
i jest uzupełniana całościową oceną na
zakończenie programu. Opracowane zostaną wspólne ramy oceny skutków
działań, spójne ze wspólnymi ramami oceny i monitorowania WPR. Ocena
działań informacyjnych i promocyjnych uzupełniona zostanie o
systematycznie przeprowadzane oceny zewnętrzne systemu. Komisja przedstawi
Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie ze stosowania systemu do
dnia 31 grudnia [2020 r.]. 2.2. System zarządzania i
kontroli 2.2.1. Zidentyfikowane ryzyko Przekrojowy
system działań informacyjnych i promocyjnych dotyczących
produktów rolnych istnieje od 2000 r. Podlegał on systematycznym
kontrolom, w wyniku których procedury monitorowania i kontroli były, w
stosownych przypadkach, dostosowywane. Na podstawie audytów zgodności
przeprowadzonych przez DG AGRI oraz kontroli Trybunału Obrachunkowego
stwierdzono, że główne ryzyko zidentyfikowane w przypadku
działań informacyjnych i promocyjnych związane jest z
niematerialnym charakterem niektórych wydatków oraz z prowadzeniem działań
poza granicami Unii Europejskiej. 2.2.2. Informacje dotyczące struktury
wewnętrznego systemu kontroli W
celu ograniczenia ryzyka, określone zostaną warunki wyboru,
wdrażania, monitorowania, kontroli i oceny programów. Komisja
opracuje w szczególności procedury wyboru najlepszych programów, co
znajdzie odzwierciedlenie w instrumentach prawnych. Opracuje
też szczegółowe warunki kwalifikowalności kosztów
działań i w zależności od charakteru wydatków zastosuje
płatności ryczałtowe, skale kosztów itp. Komisja uwzględni
realizację programów przez wyspecjalizowane organy wdrażające,
czasem poza granicami Unii Europejskiej. Dla każdego trybu
zarządzania budżetem ustanowione zostaną warunki kontroli. W przypadku zarządzania dzielonego ramy
kontroli będą oparte na wspólnych szczegółowych zasadach kontroli
WPR, które zostały poddane przeglądowi w ramach reformy (COM(2011)628),
a w szczególności na poświadczeniu wiarygodności, które
muszą przedkładać co roku osoby kierujące poszczególnymi
agencjami płatniczymi. W przypadku zarządzania bezpośredniego
ramy kontroli dotacji będą oparte na warunkach rozporządzenia
finansowego (UE, Euratom) nr 966/2012, a w szczególności na
wdrożeniu norm kontroli wewnętrznej Komisji, kontrolach ex ante
ogółu deklaracji oraz certyfikacji metod dotyczących kosztów,
audytach ex post na podstawie próbek deklaracji. W kontekście przekazania na zewnątrz zadań
związanych z zarządzaniem programem promocji Komisja zastosuje
też środki kontroli wymagane w przypadku agencji wykonawczych zgodnie
z art. 65 rozporządzenia finansowego. Komisja będzie
sprawować nadzór nad agencją wykonawczą i dopilnuje, aby
realizowała ona odpowiednie zadania w zakresie kontroli w odniesieniu do
powierzonych jej działań. Nadzór ten będzie przewidziany w
warunkach współpracy między odpowiednią dyrekcją
generalną a daną agencją. Kontrole Komisji będą prowadzone z zastosowaniem
podejścia opartego na ryzyku w celu zapewnienia tego, by były one
ukierunkowane na dziedziny objęte najwyższym ryzykiem. 2.2.3. Oszacowanie kosztów i
korzyści wynikających z kontroli i ocena prawdopodobnego ryzyka
błędu Działania
informacyjne i promocyjne będą w dalszym ciągu objęte
istniejącym systemem zarządzania i kontroli dotyczącym wydatków
w ramach EFRG. Jeżeli chodzi o koszty kontroli ponoszone przez
państwa członkowskie, stosowna analiza została zawarta w
załączniku 8 do oceny skutków towarzyszącej wnioskom
ustawodawczym w sprawie reformy WPR (COM(2011)626). Co
się tyczy kosztów ponoszonych przez Komisję, będą one
wyższe w stosunku do obecnej sytuacji w związku z ogólnym wzrostem
wydatków (w tym podwojeniem obecnych wydatków w ramach zarządzania
dzielonego), a zwłaszcza wydatków związanych z programami
zarządzanymi bezpośrednio. Zarządzanie
bezpośrednie programami, w których uczestniczy wiele państw,
będzie stanowić nowość w ramach przedmiotowego systemu.
Możliwe jest jedynie oszacowanie kosztów na podstawie kosztów kontroli
programu o podobnym charakterze. Można tu
wymienić na przykład programy na rzecz konkurencyjności
przedsiębiorstw oraz MŚP (COM(2011)834). Szacuje się, że wniosek nie doprowadzi do wzrostu
poziomu błędu dla EFRG. 2.3. Środki zapobiegania
nadużyciom finansowym i nieprawidłowościom W
pakiecie ustawodawczym dotyczącym reformy WPR, a konkretnie we wniosku
dotyczącym rozporządzenia w sprawie finansowania wspólnej polityki
rolnej, zarządzania nią i monitorowania jej przewidziano utrzymanie i
wzmocnienie obecnych szczegółowych systemów kontroli i kar w odniesieniu
do agencji płatniczych, mających wspólne podstawowe cechy i specjalne
zasady dostosowane do specyfiki każdego systemu pomocy. Rozporządzenie w sprawie finansowania wspólnej
polityki rolnej, zarządzania nią i monitorowania jej będzie
miało zastosowanie także do przyszłego rozporządzenia w
sprawie polityki promocyjnej. Systemy kontroli zasadniczo zapewniają gruntowną
kontrolę administracyjną 100 % wniosków o przyznanie pomocy,
kontrole krzyżowe z innymi bazami danych w stosownych przypadkach, a
także kontrole na miejscu przed dokonaniem płatności w
odniesieniu do minimalnej liczby transakcji, w zależności od ryzyka
związanego z danym systemem. Jeżeli te kontrole na miejscu
wskazują na dużą liczbę nieprawidłowości,
należy przeprowadzić dodatkowe kontrole. W pakiecie ustawodawczym dotyczącym reformy WPR
przewiduje się ponadto, że państwa członkowskie
zapobiegają nadużyciom finansowym i nieprawidłowościom oraz
je wykrywają i korygują, wymierzają skuteczne,
odstraszające i proporcjonalne kary określone w prawodawstwie Unii
lub w prawie krajowym oraz odzyskują wszelkie nieprawidłowe
płatności wraz z odsetkami. Obejmuje to automatyczny mechanizm
rozliczania przypadków nieprawidłowości, przy czym jeżeli w
ciągu czterech lat od daty wniosku o odzyskanie wierzytelności lub w
ciągu ośmiu lat w przypadku postępowań sądowych nie doszło
do odzyskania, kwota nieodzyskana obciąża dane państwo
członkowskie. Mechanizm ten będzie dla państw członkowskich
silną zachętą do możliwie szybkiego odzyskiwania
nieprawidłowych płatności. Co więcej, jeżeli chodzi o
zadania przekazane na zewnątrz, dotyczące zarządzania
przyszłą polityką promocyjną, agencja wykonawcza
będzie musiała zgłaszać Komisji przypadki ewentualnych
nadużyć finansowych i nieprawidłowości doraźnie oraz w
ramach regularnych sprawozdań. System
ścisłej kontroli jest tym ważniejszy, że realizację
działań promocyjnych powierza się organom wdrażającym,
z którymi jedynie beneficjenci pozostają w stosunku umownym. Ponieważ
organy wdrażające są podmiotami gospodarczymi mającymi
prawo do czerpania zysków, konieczne będzie zapewnienie intensywnego
nadzoru nad prawidłowością wdrażania działań. 3. SZACUNKOWY WPŁYW FINANSOWY WNIOSKU 3.1. Działy wieloletnich ram
finansowych i linie budżetowe po stronie wydatków, na które wniosek ma
wpływ · Istniejące linie budżetowe Według
działów wieloletnich ram finansowych i linii budżetowych. Dział wieloletnich ram finansowych || Linia budżetowa || Rodzaj środków || Wkład Numer [Treść ………………………….…] || Zróżnicowane/ niezróżnicowane ([37]) || państw EFTA[38] || krajów kandydujących[39] || państw trzecich || w rozumieniu art. 18 ust. 1 lit. aa) rozporządzenia finansowego 2 || 05 02 10 01 – Działania promocyjne — Płatności dokonywane przez państwa członkowskie 05 02 10 02 – Działania promocyjne — Płatności bezpośrednie dokonywane przez Unię || Niezróżnicowane Zróżnicowane || NIE NIE || NIE NIE || NIE NIE || NIE NIE · Nowe linie budżetowe, o których utworzenie się wnioskuje Według działów wieloletnich ram finansowych i
linii budżetowych. Dział wieloletnich ram finansowych || Linia budżetowa || Rodzaj środków || Wkład Numer [Treść………………………………………] || Zróżnicowane/ niezróżnicowane || państw EFTA || krajów kandydujących || państw trzecich || w rozumieniu art. 18 ust. 1 lit. aa) rozporządzenia finansowego 2 || 05 01 04 xx – Agencja wykonawcza || Niezróżnicowane || NIE || NIE || NIE || NIE Uwagi: Komisja przewiduje powierzenie
części zadań związanych z wdrażaniem agencji
wykonawczej. W takim wypadku należy
utworzyć linie budżetowe w ramach tytułu 05. 3.2. Szacunkowy wpływ na
wydatki 3.2.1. Synteza szacunkowego
wpływu na wydatki w mln EUR Dział wieloletnich ram finansowych: || 2 || Trwały wzrost gospodarczy: zasoby naturalne: Pułap cząstkowy „Wydatki związane z rynkiem i płatności bezpośrednie” DG: AGRI (*) || || || 2014[40] || 2015[41] || 2016 || 2017 || 2018 || 2019 || 2020 || OGÓŁEM Środki operacyjne || || || || || || || || 05 02 10 01 || Środki na zobowiązania || (1) || 0,0 || 0,0 || 4,0 || 5,0 || 9,0 || 36,0 || 36,0 || 90,0 Środki na płatności || (2) || 0,0 || 0,0 || 4,0 || 5,0 || 9,0 || 36,0 || 36,0 || 90,0 05 02 10 02 || Środki na zobowiązania || (1a) || 0,5 || 0,5 || 15,0 || 54,0 || 90,0 || 103,0 || 103,0 || 366,0 Środki na płatności || (2a) || 0,2 || 0,2 || 0,5 || 12,7 || 31,1 || 58,6 || 84,2 || 187,5 Środki administracyjne finansowane ze środków przydzielonych na określone programy operacyjne[42] || || || || || || || || 05 01 04 xx || || (3) || pm || pm || pm || pm || pm || pm || pm || pm OGÓŁEM środki dla DG AGRI || Środki na zobowiązania || =1+1a +3 || 0,5 || 0,5 || 19,0 || 59,0 || 99,0 || 139,0 || 139,0 || 456, 0 Środki na płatności || =2+2a +3 || 0,2 || 0,2 || 4,5 || 17,7 || 40,1 || 94.6 || 120,2 || 277,5 OGÓŁEM środki operacyjne || Środki na zobowiązania || (4) || 0,5 || 0,5 || 19,0 || 59,0 || 99,0 || 139,0 || 139,0 || 456,0 Środki na płatności || (5) || 0,2 || 0,2 || 4,5 || 17,7 || 40,1 || 94,6 || 120,2 || 277,5 OGÓŁEM środki administracyjne finansowane ze środków przydzielonych na określone programy operacyjne || (6) || pm || pm || pm || pm || pm || pm || pm || pm OGÓŁEM środki na DZIAŁ 2 wieloletnich ram finansowych || Środki na zobowiązania || =4+ 6 || 0,5 || 0,5 || 19,0 || 59,0 || 99,0 || 139,0 || 139,0 || 456,0 Środki na płatności || =5+ 6 || 0,2 || 0,2 || 4,5 || 17,7 || 40,1 || 94,6 || 120,2 || 277,5 (*) Uwagi: - Podane kwoty przedstawiają szacunkowe
dodatkowe skutki finansowe w stosunku do budżetu na 2013 r.
Podział kwot między poszczególne linie budżetowe może
zostać dostosowany w miarę wdrażania programów. - Począwszy
od 2016 r Komisja przewiduje przekazanie części zadań
związanych z wdrażaniem agencji wykonawczej. Jest
możliwe, że kwoty i podział szacowanych kosztów będą
musiały zostać dostosowane w zależności od ostatecznego
zatwierdzenia stopnia przekazania zadań. Do celów informacyjnych: szacunkowe koszty ogółem || || || || || || || || || || || || || || || || || || || || || || || || w mln EUR Rok budżetowy || || || || || || Budżet 2013 || 2014 || 2015 || 2016 || 2017 || 2018 || 2019 || 2020 || Ogółem 2014–2020 || || || || || || || || || || || || || || || 05 02 10 01 - Działania promocyjne - Płatności dokonywane przez państwa członkowskie || || 60,0 || 60,0 || 60,0 || 64,0 || 65,0 || 69,0 || 96,0 || 96,0 || 510,0 05 02 10 02 - Działania promocyjne - Płatności bezpośrednie dokonywane przez Unię || Środki na zobowiązania || 1,0 || 1,5 || 1,5 || 16,0 || 55,0 || 91,0 || 104,0 || 104,0 || 373,0 || || || || || || Środki na płatności || 1,1 || 1,4 || 1,4 || 1,6 || 13,9 || 32,2 || 59,8 || 85,4 || 195,5 || || || || || || || || || || || || || || || 05 01 04 XX – Agencja wykonawcza || || || || || || pm || pm || pm || pm || pm || pm || pm || pm || || || || || || || || || || || || || || || OGÓŁEM || || || || || || Środki na zobowiązania || 61,0 || 61,5 || 61,5 || 80,0 || 120,0 || 160,0 || 200,0 || 200,0 || 883,0 || || || || || || Środki na płatności || 61,1 || 61,4 || 61,4 || 65,6 || 78,9 || 101,2 || 155,8 || 181,4 || 705,5 Dział wieloletnich ram finansowych: || 5 || „Wydatki administracyjne” (w porównaniu z budżetem na 2013 r.) w mln EUR (do trzech miejsc po przecinku) || || || 2014 || 2015 || 2016 || 2017 || 2018 || 2019 || 2020 || OGÓŁEM DG: AGRI || Zasoby ludzkie || 0,019 || 0,099 || -0.499 || -0.147 || 0.188 || 0.675 || 0,922 || 1,257 Pozostałe wydatki administracyjne || 0,000 || 0,000 || 0,002 || 0,006 || 0,003 || -0,001 || -0,001 || 0,009 OGÓŁEM DG AGRI || Środki || 0,019 || 0,099 || -0,497 || -0,141 || 0,191 || 0,674 || 0,921 || 1,266 OGÓŁEM środki na DZIAŁ 5 wieloletnich ram finansowych || (Środki na zobowiązania ogółem = Środki na płatności ogółem) || 0,019 || 0,099 || -0,497 || -0,141 || 0,191 || 0,674 || 0,921 || 1,266 w mln EUR (do trzech miejsc po przecinku) || || || 2014 || 2015 || 2016 || 2017 || 2018 || 2019 || 2020 || OGÓŁEM OGÓŁEM środki na DZIAŁY 1–5 wieloletnich ram finansowych || Środki na zobowiązania || 0,519 || 0,559 || 18,501 || 58,583 || 99,188 || 139,675 || 139,922 || 457,266 Środki na płatności || 0,219 || 0,299 || 4,003 || 17,559 || 40,291 || 95,274 || 121,122 || 278,766 3.2.2. Szacunkowy wpływ na
środki operacyjne –
¨ Wniosek nie wiąże się z koniecznością
wykorzystania środków operacyjnych –
X Wniosek wiąże się z koniecznością
wykorzystania środków operacyjnych, jak określono poniżej: Środki na zobowiązania w mln EUR Określić cele i produkty || || || 2014 || 2015 || 2016 || 2017 || 2018 || 2019 || 2020 || OGÓŁEM PRODUKT Rodzaj[43] || Średni koszt || Liczba || Koszt || Liczba || Koszt || Liczba || Koszt || Liczba || Koszt || Liczba || Koszt || Liczba || Koszt || Liczba || Koszt || Liczba ogółem || Koszt całkowity CEL SZCZEGÓŁOWY[44] || Zwiększenie konkurencyjności sektora rolnego i podniesienie jego wartości dodanej w ramach łańcucha dostaw żywności Produkt[45] || Liczba programów (rynek wewnętrzny/państwa trzecie) || || || || || || || || || || || || || || || || Produkt45 || Nowi beneficjenci (odsetek nowych organizacji inicjujących w ramach całkowitej liczby organizacji inicjujących) || || || || || || || || || || || || || || || || Produkt45 || Liczba programów, w których uczestniczy wiele państw || || || || || || || || || || || || || || || || KOSZT OGÓŁEM || || || || || || || || || || || || || || || || 3.2.3. Szacunkowy wpływ na
środki administracyjne 3.2.3.1. Streszczenie –
¨ Wniosek nie wiąże się z koniecznością
wykorzystania środków administracyjnych –
X Wniosek wiąże się z
koniecznością wykorzystania środków administracyjnych, jak
określono poniżej: w mln EUR (do trzech
miejsc po przecinku) || 2014 || 2015 || 2016 || 2017 || 2018 || 2019 || 2020 || OGÓŁEM DZIAŁ 5 wieloletnich ram finansowych || || || || || || || || Zasoby ludzkie || 2,508 || 2,588 || 1,990 || 2,342 || 2,677 || 3,164 || 3,411 || 18,680 Pozostałe wydatki administracyjne || 0,110 || 0,110 || 0,111 || 0,116 || 0,113 || 0,109 || 0,109 || 0,778 DZIAŁ 5 wieloletnich ram finansowych – suma cząstkowa || 2,618 || 2,698 || 2,101 || 2,458 || 2,790 || 3,273 || 3,520 || 19,458 Poza DZIAŁEM 5[46] wieloletnich ram finansowych || || || || || || || || Zasoby ludzkie || || || || || || || || Pozostałe wydatki administracyjne || || || || || || || || Poza DZIAŁEM 5 wieloletnich ram finansowych – suma cząstkowa || || || || || || || || OGÓŁEM (*) || 2,618 || 2,698 || 2,101 || 2,458 || 2,790 || 3,273 || 3,520 || 19,458 (*) Te
wartości liczbowe mogą ulec dostosowaniu w wyniku planowanego procesu
przekazania zadań. 3.2.3.2. Szacowane zapotrzebowanie na
zasoby ludzkie –
¨ Wniosek nie wiąże się z koniecznością
wykorzystania zasobów ludzkich –
X Wniosek wiąże się z
koniecznością wykorzystania zasobów ludzkich, jak określono
poniżej: Wartości szacunkowe należy
wyrazić w pełnych kwotach (lub najwyżej z
dokładnością do jednego miejsca po przecinku) || || 2014 || 2015 || 2016 || 2017 || 2018 || 2019 || 2020 || || Stanowiska przewidziane w planie zatrudnienia (stanowiska urzędników i pracowników zatrudnionych na czas określony) || || XX 01 01 01 (w centrali i w biurach przedstawicielstw Komisji) || 19 || 19,5 || 13,7 || 15,3 || 17,1 || 20,1 || 21,6 || || XX 01 01 02 (w delegaturach) || || || || || || || || || XX 01 05 01 (pośrednie badania naukowe) || || || || || || || || || 10 01 05 01 (bezpośrednie badania naukowe) || || || || || || || || Personel zewnętrzny (w ekwiwalentach pełnego czasu pracy - EPC)[47] || XX 01 02 01 (CA, SNE, INT z globalnej koperty finansowej) || 0 || 0,2 || 2,6 || 4,6 || 6,0 || 7,3 || 8,0 || || XX 01 02 02 (CA, LA, SNE, INT i JED w delegaturach) || || || || || || || || || XX 01 04 rr [48] || - w centrali || || || || || || || || || - w delegaturach || || || || || || || || || XX 01 05 02 (CA, SNE, INT - pośrednie badania naukowe) || || || || || || || || || 10 01 05 02 (CA, SNE, INT - bezpośrednie badania naukowe) || || || || || || || || || Inna linia budżetowa (określić) || || || || || || || || || OGÓŁEM (*) || 19 || 19,7 || 16,3 || 19,9 || 23,1 || 27,4 || 29,6 || XX oznacza odpowiednią dziedzinę
polityki lub odpowiedni tytuł w budżecie Potrzeby w zakresie
zasobów ludzkich zostaną pokryte z zasobów DG już przydzielonych na
zarządzanie tym działaniem lub przesuniętych w ramach dyrekcji
generalnej, uzupełnionych w razie potrzeby wszelkimi dodatkowymi zasobami,
które mogą zostać przydzielone zarządzającej dyrekcji
generalnej w ramach procedury rocznego przydziału środków oraz w
świetle istniejących ograniczeń budżetowych. (*) Niniejszy wniosek
stanowi część programu w przypadku, którego przewiduje się
przekazanie zadań agencji wykonawczej. Wartości liczbowe mogą zatem
zostać dostosowane w wyniku ostatecznego zatwierdzenia przekazania
zadań. Opis zadań do
wykonania: Urzędnicy i pracownicy zatrudnieni na czas określony || Wdrożenie polityki promocyjnej dotyczącej produktów rolnych Personel zewnętrzny || 3.2.4. Zgodność z obowiązującymi
wieloletnimi ramami finansowymi –
X Wniosek jest zgodny z wieloletnimi ramami
finansowymi na lata 2014–2020 –
¨ Wniosek wymaga przeprogramowania odpowiedniego działu w
wieloletnich ramach finansowych –
¨ Wniosek wymaga zastosowania instrumentu elastyczności lub zmiany
wieloletnich ram finansowych Uwagi: Wniosek
dotyczący wieloletnich ram finansowych 2014–2020[49] obejmuje w odniesieniu do
pierwszego filaru WPR kwoty płatności bezpośrednich i wydatki
związane ze środkami rynkowymi. Komisja uwzględniła
zapobiegawczo konkluzje Rady Europejskiej z dnia 8 lutego 2013 r.
w sprawie wieloletnich ram finansowych. Z zastrzeżeniem przyjęcia
rozporządzenia w sprawie wieloletnich ram finansowych, finansowanie
działań promocyjnych będzie się odbywało w ramach kwot
pułapu cząstkowego EFRG uzgodnionych przez Radę Europejską
dnia 8 lutego 2013 r. 3.2.5. Udział osób trzecich w
finansowaniu –
Wniosek nie przewiduje współfinansowania ze
strony osób trzecich –
X Wniosek przewiduje współfinansowanie
szacowane zgodnie z poniższym: Udział Unii w finansowaniu działań
objętych programem określono w art. 15 i 18 wniosku
dotyczącego rozporządzenia. Na tym etapie nie jest możliwe
podanie całkowitej kwoty udziału osób trzecich ze względu na
różną wysokość udziału w zależności od
warunków określonych w art. 15 i 18. 3.3. Szacunkowy wpływ na
dochody –
X Wniosek nie ma wpływu finansowego na
dochody –
¨ Wniosek ma wpływ finansowy określony poniżej: –
¨ wpływ na zasoby własne –
¨ wpływ na dochody różne [1] Źródło: Sprawozdanie roczne CIAA za 2010 r. [2] Stowarzyszenie Narodów Azji Południowo-Wschodniej. [3] Raport "What Asia wants Long-term food
consumption trends in Asia" Australian Bureau of Agricultural and
Resource Economics and Sciences, październik 2013 r. [4] Źródło: Centre for Economic Policy
Research (2013): Reducing Transatlantic Barriers to Trade and Investement – An
Economic Assessment (przygotowane dla DG TRADE), Londyn. [5] Źródło: Copenhagen Economics
(2010): Assessment of Barriers to Trade and Investment between the EU and Japan (sprawozdanie końcowe dla DG TRADE). [6] Rozporządzenie Rady (WE) nr 2826/2000 z
dnia 19 grudnia 2000 r. w sprawie działań informacyjnych i
promocyjnych dotyczących produktów rolnych na rynku wewnętrznym (Dz.U. L 328 z 23.12.2000, s. 2) i rozporządzenie
Rady (WE) nr 2702/1999 z dnia 14 grudnia 1999 r. w sprawie
działań informacyjnych i promocyjnych w państwach trzecich,
dotyczących produktów rolnych (Dz.U. L 327 z 21.12.1999, s. 7). [7] Rozporządzenie Rady (WE) nr 3/2008 z dnia 17
grudnia 2007 r. w sprawie działań informacyjnych i promocyjnych
dotyczących produktów rolnych na rynku wewnętrznym i w krajach
trzecich (Dz.U. L 3 z 5.1.2008, s. 1). [8] Rozporządzenie Komisji (WE) nr 501/2008 z dnia
5 czerwca 2008 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania
rozporządzenia Rady (WE) nr 3/2008 w sprawie działań
informacyjnych i promocyjnych dotyczących produktów rolnych na rynku
wewnętrznym i w krajach trzecich (Dz.U. L 147 z 6.6.2008, s. 3). [9] Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i
Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r.
w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego
Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002
(Dz.U. L 298 z 26.10.2012, s. 1). [10] COM(2011)500 (pkt 6.1.3). [11] Rozporządzenie Rady (WE)
nr 58/2003 z dnia 19 grudnia 2002 r.
ustanawiające statut agencji wykonawczych, którym zostaną powierzone
niektóre zadania w zakresie zarządzania programami wspólnotowymi (Dz.U. L 11
z 16.1.2003, s. 1). [12] Rozporządzenie (UE)..., Dz.U... [13] Dz.U. C z , s. . [14] Dz.U. C z , s. . [15] Rozporządzenie Rady (WE) nr 3/2008 z dnia 17
grudnia 2007 r. w sprawie działań informacyjnych i promocyjnych
dotyczących produktów rolnych na rynku wewnętrznym i w krajach
trzecich (Dz.U. L 3 z 5.1.2008, s. 1). [16] Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i
Rady (UE) nr 1151/2012 z dnia 21 listopada 2012 r.
w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków
spożywczych (Dz.U. L 343 z 14.12.12, s. 1). [17] Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i
Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r.
ustanawiające przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez
państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez
Komisję (Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13). [18] Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i
Rady (UE) nr XXX/20.. z dnia... ustanawiające wspólną
organizację rynków produktów rolnych, Dz.U. .... [19] Rozporządzenie (UE) nr [COM(2011)416] z
dnia... w sprawie wspólnej organizacji rynków produktów rybołówstwa i
akwakultury, Dz.U. .... [20] Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i
Rady (WE) nr 110/2008 z dnia 15 stycznia 2008 r. w
sprawie definicji, opisu, prezentacji, etykietowania i ochrony oznaczeń
geograficznych napojów spirytusowych oraz uchylające rozporządzenie
Rady (EWG) nr 1576/89 (Dz.U. L 39 z 13.2.2008, s. 16). [21] Rozporządzenie Rady (WE) nr 834/2007 z dnia
28 czerwca 2007 r. w sprawie produkcji ekologicznej i znakowania
produktów ekologicznych i uchylające rozporządzenie (EWG) nr 2092/91
(Dz.U. L 189 z 20.7.2007, s. 1). [22] Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i
Rady (UE) nr 228/2013 z dnia 13 marca 2013 r.
ustanawiające szczególne środki w dziedzinie rolnictwa na rzecz
regionów najbardziej oddalonych w Unii Europejskiej (Dz.U. L 78 z 20.3.2013,
s. 23). [23] Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE,
Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad
finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz
uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (Dz.U. L 298
z 26.10.2012, s. 1). [24] Rozporządzenie (UE) nr... Parlamentu Europejskiego i
Rady z dnia ... ustanawiające wspólną organizację rynków
produktów rolnych, Dz.U. ……. [25] Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE,
Euratom) nr 883/2013 z dnia 11 września 2013 r. dotyczące
dochodzeń prowadzonych przez Europejski Urząd ds. Zwalczania
Nadużyć Finansowych (OLAF) oraz uchylające rozporządzenie
(WE) nr 1073/1999 Parlamentu Europejskiego i Rady i rozporządzenie Rady
(Euratom) nr 1074/1999 (Dz.U. L 248 z 18.9.2013, s. 1–22). [26] Rozporządzenie Rady (Euratom, WE) nr°2185/96 z dnia 11
listopada 1996 r. w sprawie kontroli na miejscu oraz inspekcji przeprowadzanych
przez Komisję w celu ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich
przed nadużyciami finansowymi i innymi nieprawidłowościami
(Dz.U. L 292 z 15.11.1996, s. 2–5). [27] Decyzja Komisji 2004/391/WE z dnia 23 kwietnia 2004 r.
w sprawie grup doradczych zajmujących się sprawami objętymi
wspólną polityką rolną (Dz.U. L 120 z 24.4.2004, s. 50). [28] Rozporządzenie Rady (WE) nr 1184/2006 z
dnia 24 lipca 2006 r. dotyczące stosowania niektórych
reguł konkurencji w odniesieniu do produkcji rolnej i handlu produktami
rolnymi (Dz.U. L 214 z 4.8.2006, s. 7). [29] ABM: Activity Based Management: zarządzanie kosztami
działań – ABB: activity based budgeting:
budżet zadaniowy. [30] O którym mowa w art. 54 ust. 2 lit. a) lub b)
rozporządzenia finansowego. [31] Chroniona nazwa pochodzenia [32] Chronione oznaczenie geograficzne [33] Punkt V streszczenia sprawozdania nr 10/2009
Trybunału Obrachunkowego „Działania informacyjne i promocyjne
dotyczące produktów rolnych”. [34] http://ec.europa.eu/agriculture/eval/reports/promotion/index_en.htm
[35] http://www.wheatworld.org/wp-content/uploads/trade-global-insight-map-report-march2010-20100423.pdf [36] Wyjaśnienia dotyczące trybów zarządzania
oraz odniesienia do rozporządzenia finansowego znajdują się na
następującej stronie: http://www.cc.cec/budg/man/budgmanag/budgmanag_en.html [37] Środki zróżnicowane/ środki
niezróżnicowane. [38] EFTA: Europejskie Stowarzyszenie Wolnego Handlu. [39] Kraje kandydujące oraz w stosownych przypadkach
potencjalne kraje kandydujące Bałkanów Zachodnich. [40] Rok N jest rokiem, w którym rozpoczyna się
wprowadzanie w życie wniosku/inicjatywy. Szacunki
opierają się na założeniu, że wprowadzanie w
życie rozpocznie się w 2016 r. [41] Kwoty za 2015 r. – w ramach systemu przed
reformą – są przedstawione w celach informacyjnych w formie
niezmienionej w stosunku do 2014 r., nie naruszając
szczegółowych szacunków dotyczących 2015 r., które zostaną
określone w ramach Projektu Budżetu na 2015 r. [42] Wsparcie techniczne lub administracyjne oraz wydatki na
wsparcie w zakresie wprowadzania w życie programów lub działań
UE (dawne linie „BA”), pośrednie badania naukowe, bezpośrednie
badania naukowe. [43] Produkty odnoszą się do produktów i usług,
które zostaną zapewnione (np. liczba sfinansowanych wymian studentów,
liczba kilometrów zbudowanych dróg itp.). [44] Zgodnie z opisem w punkcie 1.4.2. „Cel(e) szczegółowy(-e)...”.
[45] Z zachowaniem spójności ze wspólnymi ramami oceny i
monitorowania wspólnej polityki rolnej, o których mowa w art. 110
rozporządzenia (UE) nr [xxx/xxxx] w sprawie finansowania wspólnej
polityki rolnej, zarządzania nią i monitorowania jej
[rozporządzenie w sprawie horyzontalnych aspektów WPR], ustanowione
zostaną wspólne ramy monitorowania i oceny, a następnie odpowiednio
uzupełnione zostaną tabele wskaźników. [46] Wsparcie techniczne lub administracyjne oraz wydatki na
wsparcie w zakresie wprowadzania w życie programów lub działań
UE (dawne linie „BA”), pośrednie badania naukowe, bezpośrednie
badania naukowe. [47] CA = pracownik kontraktowy, LA = personel miejscowy; SNE =
oddelegowany ekspert krajowy; INT = personel tymczasowy; JED = młodszy oddelegowany
ekspert. [48] W ramach pułapu cząstkowego na personel
zewnętrzny ze środków operacyjnych (dawne linie „BA”). [49] COM(2011)500 z 29.6.2011.