23.12.2015   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 434/201

—

uwzględniając wniosek Komisji przedłożony Parlamentowi i Radzie (COM(2012)0620 – C7-0364/2012),

—

uwzględniając Porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 17 maja 2006 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej i należytego zarządzania finansami (1) (PMI z dnia 17 maja 2006 r.), a w szczególności jego pkt 28,

—

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1927/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. ustanawiające Europejski Fundusz Dostosowania do Globalizacji (2) (rozporządzenie w sprawie EFG),

—

uwzględniając procedurę rozmów trójstronnych przewidzianą w pkt 28 PMI z dnia 17 maja 2006 r.,

—

uwzględniając pismo Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych,

—

uwzględniając sprawozdanie Komisji Budżetowej (A7-0415/2012),

A.

mając na uwadze, że Unia opracowała odpowiednie instrumenty ustawodawcze i budżetowe w celu udzielenia dodatkowego wsparcia pracownikom dotkniętym skutkami poważnych zmian strukturalnych w handlu światowym oraz z myślą o ułatwieniu im powrotu na rynek pracy;

B.

mając na uwadze, że zakres działań Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji (EFG) został rozszerzony w odniesieniu do wniosków przedłożonych po dniu 1 maja 2009 r. i obejmuje pomoc dla pracowników, których zwolnienie było bezpośrednim skutkiem światowego kryzysu finansowego i gospodarczego,

C.

mając na uwadze, że pomoc finansowa Unii dla zwolnionych pracowników powinna być dynamiczna i powinno się jej udzielać jak najszybciej i jak najskuteczniej, zgodnie ze wspólną deklaracją Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji, przyjętą na posiedzeniu pojednawczym w dniu 17 lipca 2008 r., a także przy należytym uwzględnieniu Porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 17 maja 2006 r. w odniesieniu do przyjęcia decyzji o uruchomieniu EFG,

D.

mając na uwadze, że Hiszpania wystąpiła o pomoc w związku z 1  106 zwolnieniami, z których 500 ma być objętych pomocą, w następstwie zwolnień w 423 przedsiębiorstwach prowadzących działalność w dziale 25 według klasyfikacji NACE Rev. 2 („Produkcja metalowych wyrobów gotowych, z wyłączeniem maszyn i urządzeń”) (3) w regionie País Vasco (Kraj Basków, ES21) w Hiszpanii według klasyfikacji NUTS II,

E.

mając na uwadze, że złożony wniosek spełnia kryteria kwalifikowalności przewidziane w rozporządzeniu w sprawie EFG,

1.

zgadza się z Komisją, że warunki przewidziane w art. 2 lit. b) rozporządzenia w sprawie EFG zostały spełnione i że w związku z tym Hiszpania ma prawo do pomocy finansowej na mocy wspomnianego rozporządzenia;

2.

odnotowuje, że w dniu 28 grudnia 2011 r. władze Hiszpanii złożyły wniosek o wkład finansowy z EFG, a także zauważa, że Komisja udostępniła swoją ocenę dnia 19 października 2012 r.; ubolewa, że proces oceny trwał dziesięć miesięcy;

3.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że aby zapewnić natychmiastowe wsparcie pracownikom, hiszpańskie władze postanowiły rozpocząć wdrażanie środków w dniu 19 marca 2012 r., jeszcze przed zapadnięciem ostatecznej decyzji o przyznaniu z EFG pomocy na zaproponowany skoordynowany pakiet;

4.

zwraca uwagę, że władze hiszpańskie poinformowały, iż w ich ocenie opartej na doświadczeniach z wcześniejszymi wnioskami o wkład finansowy z EFG, jedynie 500 zwolnionych pracowników zdecydowało się na uczestnictwo w środkach wspieranych z EFG; wzywa władze Hiszpanii do pełnego wykorzystania potencjału pomocy z EFG;

5.

przypomina, jak ważne jest zwiększenie szans wszystkich pracowników na zatrudnienie przez odpowiednie szkolenia oraz uznanie ich umiejętności i kompetencji zdobytych w trakcie kariery zawodowej; oczekuje, że szkolenia oferowane w ramach skoordynowanego pakietu będą dostosowane nie tylko do poziomu wykształcenia i potrzeb zwolnionych pracowników, lecz także do faktycznej sytuacji gospodarczej;

6.

podkreśla, że należy wyciągnąć wnioski z przygotowania i realizacji tego i innych wniosków dotyczących masowych zwolnień;

7.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że środki opracowano w konsultacji z partnerami społecznymi oraz władzami regionalnymi, przedstawicielami sfery biznesu, a także związkami zawodowymi tworzącymi specjalną komisję odpowiedzialną za koordynację i realizację projektu EFG oraz zarządzanie nim;

8.

zwraca się do właściwych instytucji o podjęcie niezbędnych działań na rzecz poprawy przepisów proceduralnych i budżetowych celem szybszego uruchamiania EFG; docenia wprowadzoną przez Komisję w następstwie wniosku Parlamentu o przyspieszenie uwalniania dotacji ulepszoną procedurę, mającą na celu przedstawianie władzy budżetowej oceny Komisji dotyczącej kwalifikowalności wniosku o wsparcie z EFG równocześnie z wnioskiem o jego uruchomienie; wyraża nadzieję, że dalsze usprawnienia procedury zostaną uwzględnione w nowym rozporządzeniu w sprawie Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji (2014–2020) oraz że uda się osiągnąć większą skuteczność, przejrzystość i rozpoznawalność EFG;

9.

ubolewa, że informacje w sprawie szkoleń we wniosku Komisji nie wskazują, w których sektorach pracownicy mają szanse znaleźć zatrudnienie i czy pakiet będzie dostosowany do perspektyw gospodarczych regionu w przyszłości;

10.

przypomina, że instytucje zobowiązane są do zagwarantowania sprawnej i szybkiej procedury przyjęcia decyzji w sprawie uruchomienia EFG, zapewniając jednorazowe, ograniczone w czasie indywidualne wsparcie, którego celem jest pomoc pracownikom zwolnionym w wyniku globalizacji oraz kryzysu finansowego i gospodarczego; podkreśla rolę, jaką EFG może odegrać w powrocie zwolnionych pracowników na rynek pracy;

11.

ubolewa, że środki wspierające przedsiębiorczość nie obejmują żadnego wsparcia finansowego dla pracowników na rzecz zakładania własnej działalności gospodarczej, chociaż pracownikom objętym środkami szkoleniowymi oferuje się wiele zachęt finansowych;

12.

podkreśla, że zgodnie z art. 6 rozporządzenia w sprawie EFG należy zadbać o to, by EFG wspierał powrót na rynek pracy poszczególnych zwolnionych pracowników; ponadto podkreśla, że pomoc z EFG może jedynie współfinansować aktywne środki na rynku pracy prowadzące do długotrwałego zatrudnienia; ponownie podkreśla, że wsparcie z EFG nie zastępuje działań, za podjęcie których – na mocy prawa krajowego lub układów zbiorowych – odpowiedzialne są przedsiębiorstwa, ani środków restrukturyzacji przedsiębiorstw lub sektorów;

13.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że projektowi wspieranemu z EFG towarzyszy kompleksowy pakiet działań w zakresie dostarczania i upowszechniania informacji;

14.

stwierdza, że informacje na temat skoordynowanego pakietu zindywidualizowanych usług, które mają być finansowane z EFG, obejmują informacje o tym, w jaki sposób uzupełnia on działania finansowane z funduszy strukturalnych; ponownie wzywa Komisję do przedstawiania analizy porównawczej tych danych w sprawozdaniach rocznych w celu zapewnienia pełnego przestrzegania obowiązujących przepisów i zapobiegania powielaniu usług finansowanych przez Unię;

15.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w następstwie wniosków Parlamentu w budżecie na rok 2012 ujęto środki na płatności w wysokości 5 0 0 00  000 EUR w linii budżetowej EFG 04 05 01; przypomina, że EFG stworzono jako odrębny szczególny instrument z własnymi celami i terminami i że w związku z tym ma on prawo do własnych środków, co pozwoli – w miarę możliwości – uniknąć przesunięć z innych pozycji budżetowych, jak to miało miejsce w przeszłości, które mogłoby być ze szkodą dla realizacji celów politycznych EFG;

16.

wyraża ubolewanie z powodu decyzji Rady o zablokowaniu przedłużenia odstępstwa związanego z kryzysem, które oprócz pracowników tracących pracę z powodu zmian strukturalnych w handlu światowym pozwalało na objęcie pomocą finansową również pracowników zwalnianych w wyniku obecnego kryzysu finansowego i gospodarczego, a także na podwyższenie stopy współfinansowania przez UE do wartości 65 % kosztów programu w przypadku wniosków złożonych po dniu 31 grudnia 2011 r., oraz wzywa Radę do bezzwłocznego przywrócenia tego środka;

17.

zatwierdza decyzję załączoną do niniejszej rezolucji;

18.

zobowiązuje swojego przewodniczącego do podpisania wraz z przewodniczącym Rady niniejszej decyzji i zapewnienia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej;

19.

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji wraz z załącznikiem Radzie i Komisji.