SPRAWOZDANIE KOMISJI DLA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

z działalności Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji (EFG) w 2011 r.

SPIS TREŚCI

1........... Wprowadzenie............................................................................................................... 5

2........... Przegląd działalności EFG w 2011 r................................................................................ 5

3........... Działania związane ze sprawozdaniem rocznym z działalności EFG za 2010 r................... 6

4........... Analiza działalności EFG w 2011 r.................................................................................. 8

4.1........ Otrzymane wnioski......................................................................................................... 8

Tabela 1 – Wnioski otrzymane w 2011 r....................................................................................... 8

4.1.1..... Otrzymane wnioski wg państw członkowskich i sektorów................................................ 9

4.1.2..... Otrzymane wnioski a wnioskowane kwoty...................................................................... 9

4.1.3..... Otrzymane wnioski a liczba pracowników przewidzianych do objęcia pomocą................. 9

4.1.4..... Otrzymane wnioski a wnioskowane kwoty w przeliczeniu na pracownika....................... 10

4.1.5..... Otrzymane wnioski wg kryteriów interwencji................................................................. 10

4.2........ Przyznane wkłady......................................................................................................... 10

Tabela 2 – Szczegółowe informacje na temat wkładów przyznanych w 2011 r............................. 11

Tabela 3 – Wkłady z EFG przyznane w 2011 r.: Profil pracowników........................................... 12

4.2.1..... Działania finansowane przy wsparciu z EFG.................................................................. 13

4.2.2..... Komplementarność z działaniami finansowanymi z funduszy strukturalnych, w szczególności z Europejskiego Funduszu Społecznego (EFS)....................................................................................... 13

4.3........ Wnioski niespełniające warunków przyznania wkładu finansowego z EFG...................... 14

4.4........ Wyniki osiągnięte przez EFG........................................................................................ 14

4.4.1..... Sprawozdania końcowe z realizacji wkładów finansowych otrzymane od państw członkowskich w 2011 r.      15

4.4.2..... Podsumowanie zgłoszonych wyników i dobrych praktyk w 2011 r................................ 15

Tabela 4 – Sprawozdania końcowe otrzymane w 2011 r. – przegląd wyników............................. 17

4.4.3..... Szczegółowe informacje na temat wdrożonych środków przedstawione w sprawozdaniach końcowych otrzymanych w 2011 r.................................................................................................. 18

4.5........ Przegląd po 2013 r....................................................................................................... 20

4.6........ Sprawozdanie finansowe............................................................................................... 21

4.6.1..... Środki wypłacone z EFG.............................................................................................. 21

4.6.2..... Wydatki na pomoc techniczną....................................................................................... 21

Tabela 5 – Wydatki na pomoc techniczną w 2011 r..................................................................... 21

4.6.3..... Nieprawidłowości zgłoszone lub zamknięte.................................................................... 22

4.6.4..... Likwidacja wkładów finansowych z EFG...................................................................... 22

Tabela 6 – Przypadki zlikwidowane w 2011 r............................................................................. 22

4.6.5..... Pozostałe zwroty.......................................................................................................... 24

4.7........ Działania w zakresie pomocy technicznej podjęte przez Komisję.................................... 24

4.7.1..... Dostarczanie i upowszechnianie informacji..................................................................... 24

4.7.2..... Spotkania z organami krajowymi i zainteresowanymi stronami EFG............................... 25

4.7.3..... Projekt formularza elektronicznego wniosków............................................................... 25

4.7.4..... Drugi portret statystyczny EFG w latach 2007–2011..................................................... 26

4.7.5..... Śródokresowa ocena EFG........................................................................................... 26

5........... Tendencje.................................................................................................................... 27

6........... Konkluzje..................................................................................................................... 33

Załącznik 1 – Wnioski o wkład EFG według klasyfikacji działalności gospodarczej do dnia 31 grudnia 2011 r. (97 wniosków)................................................................................................................... 35

Załącznik 2 – Przegląd wniosków o wkład EFG do dnia 31 grudnia 2011 r. według państwa członkowskiego i typu wniosku (kryteria określone w art. 1).......................................................................................... 39

1.           Wprowadzenie

Europejski Fundusz Dostosowania do Globalizacji (EFG) ustanowiono rozporządzeniem (WE) nr 1927/2006[1], aby okazać solidarność i udzielić wsparcia pracownikom zwalnianym w wyniku poważnych zmian strukturalnych w światowym handlu. Został zaplanowany jako środek służący pogodzeniu ogólnych długoterminowych korzyści płynących z otwartego handlu w zakresie wzrostu gospodarczego i zatrudnienia oraz krótkoterminowych negatywnych skutków, jakie może nieść globalizacja, w szczególności dla zatrudnienia najmniej wykwalifikowanych pracowników o najsłabszej pozycji. Obowiązujące przepisy zmieniono rozporządzeniem (WE) nr 546/2009 z dnia 18 czerwca 2009 r.[2], tak aby umożliwić skuteczniejsze reagowanie na skutki światowego kryzysu finansowego i gospodarczego.

Artykuł 16 rozporządzenia (WE) nr 1927/2006 zawiera wymóg, zgodnie z którym Komisja przesyła Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie z działalności EFG z poprzedniego roku w ujęciu ilościowym i jakościowym. Sprawozdanie powinno koncentrować się głównie na wynikach osiągniętych przez EFG i zawierać w szczególności informacje dotyczące złożonych wniosków, przyjętych decyzji i finansowanych działań, w tym ich komplementarności z działaniami finansowanymi z funduszy strukturalnych, w szczególności z Europejskiego Funduszu Społecznego (EFS), oraz likwidacji przyznanych wkładów finansowych. Powinno ono dokumentować również przypadki wniosków, które zostały odrzucone ze względu na brak wystarczających środków lub niekwalifikowalność.

2.           Przegląd działalności EFG w 2011 r.

W 2011 r. Komisja otrzymała 26 wniosków o wkład z EFG, tj. nieco mniej niż w 2010 r. (31 wniosków). Szczegółowe informacje dotyczące wniosków podano w sekcji 4.1 oraz w tabeli 1.

W 2011 r. władza budżetowa podjęła 22 decyzje o uruchomieniu środków z EFG na łączną kwotę 128 167 758 EUR, co stanowi wzrost poziomu współfinansowania z EFG o 54,1 % w porównaniu z 2010 r. Szczegółowe informacje na temat przyznanych wkładów podano w sekcji 4.2 oraz w tabelach 2 i 3.

W 2011 r. Komisja otrzymała cztery sprawozdania końcowe dotyczące wykorzystania wkładów z EFG. Szczegółowe informacje dotyczące wyników podano w sekcji 4.4 oraz w tabeli 4. Zlikwidowano pięć wkładów z EFG przyznanych w ubiegłych latach (szczegółowe informacje podano w sekcji 4.6.4 oraz w tabeli 6). Szczegółowe informacje o pomocy technicznej udzielonej z inicjatywy Komisji (art. 8 ust. 1 rozporządzenia EFG) podano w sekcji 4.6.2 i w tabeli 5.

W 2011 r. Komisja przedłożyła Parlamentowi Europejskiemu i Radzie wniosek dotyczący przedłużenia czasowego „odstępstwa związanego z kryzysem” (mającego zastosowanie do wniosków o pomoc z EFG złożonych do dnia 30 grudnia 2011 r.) do końca 2013 r. Szczegółowe informacje przedstawiono w sekcji 3. Komisja przedstawiła wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady na okres 2014–2020. Szczegółowe informacje przedstawiono w sekcji 4.5.

3.           Działania związane ze sprawozdaniem rocznym z działalności EFG za 2010 r.

Rozporządzenie (WE) nr 546/2009 zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1927/2006 ustanawiające EFG

W ramach dokonanej w 2009 r. zmiany rozporządzenia (WE) nr 1927/2006, obejmującej tymczasowe i stałe modyfikacje, wprowadzono dalsze istotne ulepszenia w funkcjonowaniu EFG, ustanawiając korzystniejsze warunki ubiegania się przez państwa członkowskie o współfinansowanie z EFG przeznaczone na wsparcie ich działań stanowiących reakcję na negatywny wpływ światowego kryzysu finansowego i gospodarczego na zatrudnienie.

Znacznie ułatwiono ubieganie się o wsparcie z EFG, wprowadzając czasowe „odstępstwo związane z kryzysem”[3], umożliwiające EFG wspieranie pracowników zwolnionych wskutek światowego kryzysu finansowego i gospodarczego oraz zwiększenie wkładu z EFG z 50 % do 65 % całości kosztów. Pozytywny wpływ miały również trwałe zmiany, tj. obniżenie liczby progowej z 1 000. do 500 zwolnień i przedłużenie okresu realizacji z 12 do 24 miesięcy od daty złożenia wniosku: państwa członkowskie były w stanie ubiegać się o wsparcie z EFG dla pracowników zwalnianych przez mniejsze przedsiębiorstwa i programować wsparcie dla pracowników na czas dłuższy, niż to miało miejsce w przeszłości. Wpływ dłuższego wsparcia z EFG na zatrudnienie zwolnionych pracowników i ich zdolność do zatrudnienia będzie widoczny po zakończeniu realizacji projektów.

W pierwszym kwartale 2011 r. Komisja zorganizowała konsultacje z przedstawicielami państw członkowskich, organów wykonawczych i partnerów społecznych dotyczące kwestii ewentualnego przedłużenia „odstępstwa związanego z kryzysem” po 2011 r. i, zarazem, przyszłości EFG po 2013 r. (zob. również sekcja 4.5). W czerwcu 2011 r. Komisja przyjęła wniosek[4] dotyczący przedłużenia „odstępstwa związanego z kryzysem” do końca 2013 r., który dnia 21 września 2011 r. został w pełni zaaprobowany przez Parlament Europejski. Jednak pomimo szeroko zakrojonych dyskusji w Radzie i przedstawienia różnych rozwiązań kompromisowych, wniosek Komisji nie uzyskał w Radzie większości kwalifikowanej. Ponieważ nie osiągnięto politycznego porozumienia w sprawie przedłużenia „odstępstwa związanego z kryzysem”, od dnia 31 grudnia 2011 r. wnioski o wsparcie z EFG można uzasadniać tylko zmianami strukturalnymi w światowym handlu, a poziom współfinansowania obniżono do pierwotnych 50 % całości kwalifikowalnych kosztów.

Ułatwianie podejmowania decyzji w sprawie wniosków o pomoc z EFG: procedura składania wniosków do Rady i Parlamentu Europejskiego

Wkłady z EFG przyznane w 2011 r. rozpatrywano z zastosowaniem nowych procedur decyzyjnych EFG ustanowionych pod koniec 2009 r. Rozpoczęte w 2010 r. starania zmierzające do przyspieszenia procesu decyzyjnego w ramach określonych przepisami przedmiotowego rozporządzenia kontynuowano w 2011 r., w szczególności w kontekście konsultacji dotyczących sytuacji po 2011 r. i po 2013 r. Przygotowano specjalne seminarium dla przedstawicieli państw członkowskich, które odbyło się w marcu 2012 r., mające na celu omówienie różnych kwestii związanych z efektywnym wykorzystaniem Funduszu.

4.           Analiza działalności EFG w 2011 r.

4.1.        Otrzymane wnioski

W 2011 r. Komisja otrzymała 26 wniosków (zob. tabela 1), a zatem o pięć mniej niż w 2010 (31 wniosków[5]). Do wszystkich z nich zastosowanie ma rozporządzenie (WE) nr 546/2009, przyjęte dnia 18 czerwca 2009 r. (tj. współfinansowanie na poziomie 65 %, okres realizacji obejmujący 24 miesiące od daty złożenia wniosku itd.). Pod koniec 2011 r. odnotowano znaczny wzrost liczby wniosków mających związek z kryzysem, co pokazuje, że państwa członkowskie dążyły do maksymalnego wykorzystania możliwości stwarzanych przez zmienione przepisy dotyczące „odstępstwa związanego z kryzysem” zanim przestaną one obowiązywać pod koniec grudnia 2011 r.: związek z kryzysem miało 12 z 18 wniosków złożonych przez państwa członkowskie w grudniu 2011 r.

Wnioski zostały złożone przez 10 państw członkowskich, obejmowały 16 870 zwolnionych pracowników i opiewały na łączną kwotę 77 546 044 EUR z EFG. Kwoty jeszcze niezatwierdzone mają charakter orientacyjny, gdyż mogą jeszcze ulec zmianie na etapie oceny. W 2011 r. dwa państwa złożyły wnioski po raz pierwszy (Grecja i Rumunia).

Tabela 1 – Wnioski otrzymane w 2011 r.

4.1.1.     Otrzymane wnioski wg państw członkowskich i sektorów

Otrzymano 26 wniosków dotyczących 20 sektorów[6]. Osiem z nich było po raz pierwszy przedmiotem wniosku o pomoc z EFG (sektory te zostały podkreślone w poniższym wykazie).

Austria (trzy wnioski: transport drogowy, wyroby tytoniowe, pomoc społeczna), Dania (dwa wnioski: sprzęt elektroniczny, produkcja statków), Niemcy (jeden wniosek: motoryzacja), Grecja (jeden wniosek: handel detaliczny), Włochy (siedem wniosków: roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków, ceramika, artykuły gospodarstwa domowego, usługi informacyjno-komunikacyjne, magazynowanie i przechowywanie towarów, sprzęt elektroniczny, motocykle), Niderlandy (trzy wnioski: roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków, roboty budowlane specjalistyczne, metale), Portugalia (jeden wniosek: motoryzacja), Rumunia (jeden wniosek: telefony komórkowe), Hiszpania (sześć wniosków: roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków, sektor metalurgiczny, produkcja obuwia, ciesielstwo i stolarstwo), Szwecja (jeden wniosek: farmaceutyki).

4.1.2.     Otrzymane wnioski a wnioskowane kwoty

Każde państwo członkowskie składające wniosek o wsparcie z EFG musi zaplanować skoordynowany pakiet środków, który najlepiej odpowiada profilowi pracowników przewidzianych do objęcia pomocą, oraz ustalić wnioskowaną kwotę pomocy. Rozporządzenie EFG nie zawiera zaleceń ani ograniczeń dotyczących całkowitej wnioskowanej kwoty, ale podczas oceny wniosku przez Komisję mogą pojawić się kwestie, z powodu których państwo członkowskie będzie musiało zmienić proponowany pakiet zindywidualizowanych usług, co w rezultacie wpłynie na wnioskowaną kwotę.

Wnioski o wkład z EFG dotyczyły w 2011 r. kwot od 1 125 605 EUR do 6 838 650 EUR (średnio 2 982 540 EUR).

4.1.3.     Otrzymane wnioski a liczba pracowników przewidzianych do objęcia pomocą

Całkowita liczba pracowników przewidzianych do objęcia środkami, które miały być współfinansowane przez EFG, wyniosła 16 870, co odpowiada 72 % całkowitej liczby zwolnionych pracowników (w 26 złożonych wnioskach 10 państw członkowskich zgłosiło 23 500 zwolnień). Liczby pracowników przewidzianych do objęcia pomocą wynosiły od 153 do 1 517, przy czym trzy wnioski dotyczyły ponad 1 000 pracowników, a sześć wniosków mniej niż 500 pracowników. Liczba pracowników dotkniętych zwolnieniami i liczba osób przewidzianych do objęcia wsparciem z EFG mogą się różnić, ponieważ wnioskujące państwo członkowskie może zdecydować o skoncentrowaniu pomocy z EFG tylko na określonych grupach pracowników, takich jak osoby mające wyjątkowe trudności w utrzymaniu się na rynku pracy lub osoby najbardziej potrzebujące wsparcia. Niektórzy ze zwolnionych pracowników mogą otrzymać pomoc z innego źródła niż EFG, podczas gdy inni mogą samodzielnie znaleźć nową pracę lub zdecydować o przejściu na wcześniejszą emeryturę, co oznacza, że nie zostaną objęci środkami EFG.

4.1.4.     Otrzymane wnioski a wnioskowane kwoty w przeliczeniu na pracownika

Pakiet zindywidualizowanych usług, który państwa członkowskie mogą zaproponować dla danej grupy zwolnionych pracowników, leży w gestii tych państw członkowskich w ramach warunków określonych w rozporządzeniu. W związku z tym wnioskowana kwota w przeliczeniu na zwolnionego pracownika może być różna zależnie od skali zwolnień, sytuacji na danym rynku pracy, indywidualnej sytuacji pracowników przewidzianych do objęcia pomocą, środków już wprowadzonych przez państwo członkowskie oraz kosztów świadczenia usług w danym państwie członkowskim lub jego regionie. To wyjaśnia, dlaczego kwoty, o które wnioskowano, w przeliczeniu na pracownika, wynosiły w 2011 r. od nieco ponad 1 200 EUR do ponad 19 000 EUR.

4.1.5.     Otrzymane wnioski wg kryteriów interwencji

Z 26 złożonych wniosków 20 (77 %) miało na celu wsparcie pracowników zwolnionych bezpośrednio w wyniku światowego kryzysu finansowego i gospodarczego (art. 1 ust. 1a zmienionego rozporządzenia w sprawie EFG), podczas gdy pozostałych sześć wniosków (23 %) dotyczyło działań stanowiących reakcję na poważne zmiany strukturalne w handlu światowym spowodowane globalizacją.

Podstawę ośmiu wniosków stanowił art. 2 lit. a) rozporządzenia w sprawie EFG, 15 opierało się na art. 2 lit. b), w dwóch wnioskach powołano się na art. 2 lit. c), przytaczając wyjątkowe okoliczności, a w jednym wniosku powołano się na art. 2 lit. c), przytaczając niewielki rozmiar rynku pracy.

4.2.        Przyznane wkłady

W 2011 r. władza budżetowa podjęła 22 decyzje o skorzystaniu z EFG w celu współfinansowania środków aktywnej polityki rynku pracy (zob. tabele 2 i 3 zawierające przegląd i zestawienie profili pracowników). Pięć z nich dotyczyło wniosków złożonych w 2011 r., natomiast 16 decyzji odnosiło się do wniosków otrzymanych w 2010 r., a jedną podjęto w reakcji na wniosek otrzymany w 2009 r. Do wszystkich przyznanych wkładów zastosowanie ma rozporządzenie (WE) nr 546/2009, przyjęte dnia 18 czerwca 2009 r. (tj. współfinansowanie na poziomie 65 %, okres realizacji obejmujący 24 miesiące od daty złożenia wniosku itd.).

Dwadzieścia dwa przyznane wkłady objęły 21 213 zwolnionych pracowników w dwunastu państwach członkowskich, a łączna kwota wypłacona z EFG wyniosła 128 167 758 EUR (25,6 % maksymalnej kwoty rocznej dostępnej z EFG). W porównaniu z 2010 r. stanowi to wzrost poziomu współfinansowania z EFG o 54,1 % (83 171 941 EUR na 30 przyznanych wkładów[7]).

Tabela 2 – Szczegółowe informacje na temat wkładów przyznanych w 2011 r.

Tabela 3 – Wkłady z EFG przyznane w 2011 r.: Profil pracowników

4.2.1.     Działania finansowane przy wsparciu z EFG

Artykuł 3 rozporządzenia (WE) nr 1927/2006 przewiduje, że współfinansowanie z EFG może być przeznaczone jedynie na aktywne instrumenty rynku pracy, których celem jest udzielenie pomocy zwolnionym pracownikom w ponownym znalezieniu zatrudnienia. Ponadto stanowi, że z EFG można finansować działania prowadzone przez państwo członkowskie w zakresie przygotowania, zarządzania, informowania, upowszechniania i kontroli związane z wykorzystywaniem wkładu („działania wykonawcze”, dawniej zwane „pomocą techniczną”).

Środki zatwierdzone w ramach 22 wkładów EFG przyznanych w 2011 r. miały na celu reintegrację 21 213 zwolnionych pracowników na rynku pracy. Na środki te składały się głównie intensywna indywidualna pomoc w szukaniu pracy i zarządzanie przypadkami, w tym poszukiwanie miejsc pracy u potencjalnych pracodawców, wiele różnych szkoleń zawodowych, środki w zakresie podnoszenia kwalifikacji i przekwalifikowania, różne tymczasowe zachęty/dodatki finansowe na okres korzystania z aktywnych środków wsparcia aż do czasu rzeczywistej reintegracji zawodowej, pewne formy opieki mentorskiej na początkowym etapie wykonywania nowej pracy, a także inne rodzaje działań, takich jak propagowanie przedsiębiorczości/tworzenie przedsiębiorstw, zatrudnienie wspierane i zachęty do zatrudnienia dorywczego.

Opracowując pakiety wsparcia, państwa członkowskie uwzględniły profile, doświadczenia i poziom wykształcenia pracowników, ich zdolność do mobilności oraz obecne i oczekiwane możliwości pracy w danym regionie.

4.2.2.     Komplementarność z działaniami finansowanymi z funduszy strukturalnych, w szczególności z Europejskiego Funduszu Społecznego (EFS)

Celem, dla którego stworzono EFG, jest zwiększanie zdolności do zatrudnienia i zapewnianie szybkiej reintegracji zawodowej zwolnionych pracowników poprzez aktywne instrumenty rynku pracy, uzupełniając w ten sposób EFS, będący głównym instrumentem w obszarze wspierania zatrudnienia w UE. Zasadniczo komplementarność obu Funduszy polega na tym, że umożliwiają one zajęcie się przedmiotowymi kwestiami w dwóch różnych perspektywach czasowych: podczas gdy EFG udziela zwolnionym pracownikom wparcia dostosowanego do ich potrzeb w odpowiedzi na konkretny przypadek masowych zwolnień na skalę europejską, EFS wspiera strategiczne cele długoterminowe (np. zwiększenie kapitału ludzkiego, zarządzanie zmianą) w ramach wieloletnich programów o ustalonym harmonogramie, których zasoby nie mogą być zwykle ponownie przydzielone na zajęcie się sytuacjami kryzysowymi powstałymi w wyniku masowych zwolnień. Środki EFG i EFS są niekiedy stosowane w komplementarny sposób, aby zapewnić zarówno rozwiązania krótkoterminowe, jak i długoterminowe. Decydującym kryterium jest potencjał dostępnych instrumentów pod względem umożliwienia skutecznego udzielania pomocy pracownikom, a do państw członkowskich należy wybór – oraz zaplanowanie – instrumentów i działań najlepiej dostosowanych do osiągnięcia założonych celów.

Zawartość „skoordynowanego pakietu zindywidualizowanych usług”, który ma być współfinansowany z EFG, powinna być zrównoważona z innymi działaniami i je uzupełniać. Środki współfinansowane przez EFG mogą wykraczać daleko poza standardowe kursy i działania, a z doświadczeń wynika, że EFG umożliwia państwom członkowskim zapewnienie zwolnionym pracownikom bardziej pogłębionej i lepiej dostosowanej do ich potrzeb pomocy niż byłoby to możliwe bez wsparcia EFG, w tym środków, do których w innym przypadku nie mieliby dostępu (np. szkolnictwa średniego i wyższego). EFG pozwala państwom członkowskim skoncentrować się w większym stopniu na grupach szczególnie wrażliwych, w tym obejmujących osoby o niższych kwalifikacjach lub wywodzące się ze środowisk imigrantów, a także zapewnić wsparcie przy korzystniejszym współczynniku liczby doradców do liczby pracowników lub przez dłuższy okres, niż byłoby to możliwe bez środków z EFG. Wszystkie powyższe aspekty zwiększają szanse pracowników na poprawę ich sytuacji.

Konkretne przykłady dobrej komplementarności między funduszami strukturalnymi a EFG można znaleźć w jednym wniosku złożonym przez Danię (produkcja statków) i w trzech wnioskach z Irlandii, dotyczących sektora budownictwa. W pierwszym przypadku (EGF/2010/025 DK/Odense Steel Shipyard) środki z EFG miały uzupełnić działania podejmowane przez regionalne Forum Wzrostu, stawiające sobie za cel długoterminowe propagowanie w regionie nowych sektorów wzrostu i otrzymujące finansowanie z EFS i EFRR. Co więcej, Dania wykorzystuje ten wkład EFG w celu testowania szkolenia w zakresie nowych sektorów i nowych metod prowadzenia szkoleń, z myślą o ich potencjalnym włączeniu do głównych programów, jeśli działania finansowane z EFG zakończą się sukcesem.

W odniesieniu do najnowszych wniosków z Irlandii (EGF/2010/019, EGF/2010/020, EGF/2010/021), a także kolejnych przypadków z tego kraju, od 2010 r. EFG uwzględnia się w działalności komitetu monitorującego ds. koordynacji funduszy UE w narodowych strategicznych ramach odniesienia, któremu przewodzi Departament Finansów i który powołano do celów związanych z realizacją funduszy strukturalnych w latach 2007–2013. Komitet ten omawia istotne kwestie, w tym podział środków w programach operacyjnych oraz plany nowych programów mających na celu zagwarantowanie, aby obszary wykorzystania funduszy nie pokrywały się.

Wszystkie państwa członkowskie muszą ustanowić niezbędne mechanizmy, aby uniknąć ryzyka podwójnego finansowania z instrumentów finansowych UE, zgodnie z wymogiem art. 6 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 1927/2006.

4.3.        Wnioski niespełniające warunków przyznania wkładu finansowego z EFG

Ani Komisja, ani władza budżetowa nie odrzuciły żadnego wniosku o finansowanie z EFG złożonego przez państwa członkowskie.

4.4.        Wyniki osiągnięte przez EFG

Głównymi źródłami informacji o wynikach osiągniętych przez EFG są sprawozdania końcowe przedstawiane przez państwa członkowskie zgodnie z art. 15 rozporządzenia (WE) nr 1927/2006. Uzupełnieniem do sprawozdań końcowych są informacje wymieniane przez państwa członkowskie w bezpośrednich kontaktach z Komisją oraz w trakcie odbywających się w ciągu roku spotkań koordynacyjnych i konferencji z przedstawicielami państw członkowskich. Podsumowanie wyników i danych zgłoszonych przez państwa członkowskie w 2011 r. przedstawiono w niniejszej sekcji i w tabeli 4.

Ogółem Komisja otrzymała sprawozdania końcowe dotyczące 20 wkładów EFG (od 2008 r., kiedy pojawiły się pierwsze przypadki EFG, do grudnia 2011 r.), odpowiadających ok. 20 % całkowitej liczby wniosków (97) otrzymanych do grudnia 2011 r. 15 z tych 20 przypadków przeanalizowano także podczas śródokresowej oceny przeprowadzonej w 2011 r. (zob. sekcja 4.7.5). Ze względu na ograniczone jak dotąd dane dotyczące wyników końcowych jest jeszcze zbyt wcześnie na wyciąganie definitywnych wniosków dotyczących wartości dodanej wsparcia EFG i jego wpływu na zwolnionych pracowników i rynki pracy. W miarę zwiększania się dostępności wyników końcowych z przedłużonym do 24 miesięcy okresem realizacji (po przedłużeniu go z 12 do 24 miesięcy od daty złożenia wniosku, w wyniku zmiany rozporządzenia EFG w 2009 r.), wpływ EFG będzie mierzony dokładniej, w tym w drodze oceny ex post, która ma się odbyć do dnia 31 grudnia 2014 r. (art. 17 ust. 1b rozporządzenia w sprawie EFG).

4.4.1.     Sprawozdania końcowe z realizacji wkładów finansowych otrzymane od państw członkowskich w 2011 r.

W 2011 r. Komisja otrzymała cztery sprawozdania końcowe dotyczące następujących wniosków: EGF/2009/004 BE/Oost-West Vlaanderen, EGF/2009/005 BE/Limburg, EGF/2009/007 SE/Volvo i EGF/2009/008 IE/Dell. Były to pierwsze przypadki EFG z tych trzech państw członkowskich i pierwsze sfinalizowane przypadki o przedłużonym do 24 miesięcy okresie realizacji. Były to również pierwsze przypadki, w których zastosowano współfinansowanie z EFG w wysokości 65 % po podwyższeniu go z poprzedniego poziomu 50 %.

4.4.2.     Podsumowanie zgłoszonych wyników i dobrych praktyk w 2011 r.

Cztery sprawozdania końcowe przedstawione przez państwa członkowskie pokazały, że pod koniec okresu realizacji działań finansowanych z EFG 2 352 pracowników (45,0 % z 5 228) znalazło nowe miejsca pracy lub prowadziło działalność na własny rachunek. Pozostali pracownicy kształcili się lub szkolili (około 10,9 %), bądź pozostawali bezrobotni lub nieaktywni z osobistych powodów (NEET: niepracujący, nieuczący się ani nieszkolący się): ok. 44,1 %.

Podobnie jak w 2010 r. wpływ na wyniki w zakresie reintegracji zawodowej miała ograniczona chłonność lokalnych i regionalnych rynków pracy, co stanowi bezpośredni skutek światowego kryzysu gospodarczego i finansowego. Należy zaznaczyć, że poziom reintegracji pokazuje jedynie „chwilowy” stan zatrudnienia pracowników w czasie gromadzenia danych. Nie dostarcza danych na temat rodzaju znalezionego zatrudnienia i jego jakości, a w krótkim czasie może ulec znacznym zmianom. Zgodnie z informacjami otrzymanymi od wielu państw członkowskich w 2010 i 2011 r., poziom reintegracji wykazuje tendencje wzrostowe kilka miesięcy po przedstawieniu sprawozdań końcowych i rośnie dalej w średnim horyzoncie czasowym, w szczególności w przypadkach, w których pracownicy po zakończeniu działań finansowanych z EFG nadal otrzymują wsparcie dostosowane do ich potrzeb, którego koszty państwa członkowskie pokrywają w całości lub z pomocą EFS.

Trzy państwa członkowskie przedstawiły wiele interesujących faktów i dobrze prognozujących danych, z których wynika, że dzięki wsparciu i usługom EFG sytuacja osobista, pewność siebie i zdolność do zatrudnienia pracowników objętych pomocą uległy znacznej poprawie, mimo że nie wszyscy szybko znaleźli nową pracę. EFG umożliwił tym państwom członkowskim podjęcie w obszarach dotkniętych zwolnieniami działań bardziej intensywnych pod względem liczby osób objętych pomocą oraz czasu trwania i jakości wparcia, niż byłoby to możliwe bez finansowania z EFG. Fundusze UE umożliwiły tym państwom bardziej elastyczne reagowanie oraz włączenie do swoich pakietów wysoce zindywidualizowanych, niekiedy innowacyjnych, działań o wysokiej jakości oraz poświęcenie większej uwagi osobom o niższych kwalifikacjach i mającym większe problemy ze znalezieniem pracy.

Pomoc współfinansowana z EFG stanowi zatem większą inwestycję w umiejętności, która może mieć pozytywny wpływ także w perspektywie średnio- i długoterminowej, kiedy rynki będą stopniowo wychodzić z kryzysu. EFG okazał się być użytecznym instrumentem w okresie budżetowych ograniczeń, często szczególnie dotkliwych w państwach członkowskich i regionach cierpiących wskutek masowych zwolnień. Ponadto wspomniane trzy państwa zdobyły nową wiedzę i wyciągnęły wiele wniosków, co może okazać się przydatne w związku z przygotowaniem i realizacją wniosków EFG w przyszłości.

Tabela 4 – Sprawozdania końcowe otrzymane w 2011 r. – przegląd wyników[8]

4.4.3.     Szczegółowe informacje na temat wdrożonych środków przedstawione w sprawozdaniach końcowych otrzymanych w 2011 r.

EGF/2009/004 Oost-West Vlaanderen/Belgia (wyroby włókiennicze)

Okres realizacji ustanowiony decyzją o finansowaniu dobiegł końca dnia 4 maja 2011 r. Z 508 pracowników, którzy uczestniczyli w środkach współfinansowanych z EFG, pod koniec okresu realizacji ponownie pracowało 335 (65,9 %, w tym dziewięciu na własny rachunek), a pozostałych 173 (34,1 %) było bezrobotnych lub nieaktywnych z różnych powodów osobistych (NEET).

EGF/2009/005 Limburg/Belgia (wyroby włókiennicze)

Okres realizacji ustanowiony decyzją o finansowaniu dobiegł końca dnia 4 maja 2011 r. Z 356 pracowników, którzy uczestniczyli w środkach współfinansowanych z EFG, pod koniec okresu realizacji ponownie pracowało 259 (72,8 %, w tym pięciu na własny rachunek), a pozostałych 97 (27,2 %) było bezrobotnych lub nieaktywnych z różnych powodów osobistych (NEET).

Władze belgijskie poinformowały, że dwa wkłady EFG umożliwiły im zapewnienie dostosowanego do potrzeb wsparcia i szkolenia zwolnionym pracownikom sektora włókienniczego, a przez to udzielenie im pomocy w znalezieniu zatrudnienia lub wzmocnienie ich pozycji na rynku pracy. Środki współfinansowane przez EFG wdrażane były przez flamandzkie centrum zatrudnienia i szkolenia zawodowego (VDAB) oraz sektorowe centrum szkoleniowe przemysłu włókienniczego (COBOT). Obejmowały one indywidualną pomoc w szukaniu pracy, w tym poświadczanie posiadanych kwalifikacji włókienniczych, pomoc w zakresie zwolnień monitorowanych dla wszystkich grup wiekowych, różne szkolenia umożliwiające nabywanie ogólnych kompetencji i umiejętności w zakresie prowadzenia rozmów kwalifikacyjnych, szkolenie zawodowe mające na celu ponowne zatrudnienie w nowych sektorach i na nowych stanowiskach, dostosowane do potrzeb szkolenie dla pracowników w wieku powyżej 50 lat, a także dalsze szkolenie/poradnictwo zawodowe dla osób, które znalazły nową pracę w celu zwiększenia ich zadowolenia i zdolności do zachowania nowego stanowiska.

Niektóre ze zrealizowanych działań włączono do wcześniej zaplanowanych programów otrzymujących finansowanie ze szczebla centralnego i regionalnego, przez co niemożliwe było obliczenie wkładu EFG. Ze względu na swoje szczególne uwarunkowania administracyjne, Belgia przypisała EFG tylko 36 % (EGF/2009/004) i 44,6 % (EGF/2009/005) rzeczywistych kosztów całkowitych, zamiast dopuszczalnych 65 %. Instytucja zarządzająca wyciągnęła wiele konkluzji, które powinny okazać się przydatne w odniesieniu do przyszłych wniosków o wkład EFG.

EGF/2009/007 Volvo/Szwecja (motoryzacja)

Okres realizacji ustanowiony decyzją o finansowaniu dobiegł końca dnia 4 czerwca 2011 r. Z 1 775 pracowników, którzy uczestniczyli w środkach współfinansowanych z EFG, pod koniec okresu realizacji ponownie pracowało 1 201 (67,7 %, w tym 18 na własny rachunek), 344 (19,4 %) kształciło się lub szkoliło, natomiast pozostałych 230 (12,9 %) uznano za bezrobotnych lub nieaktywnych (NEET), gdyż z różnych powodów zaprzestali współpracy z służbami zatrudnienia. Według władz szwedzkich w porównaniu z innymi projektami w Szwecji projekt EFG zakończył się sukcesem pod względem reintegracji po realizacji projektu.

Środki współfinansowane przez EFG miały duże znaczenie dla byłych pracowników Volvo, gdyż umożliwiły im podniesienie kwalifikacji z myślą o szerszym rynku pracy, zarazem zapewniając im rozwój osobisty i bezpieczeństwo finansowe. Wkład EFG umożliwił władzom szwedzkim zapewnienie różnych środków dotyczących kwalifikacji, w tym szkolenia zawodowego ukierunkowanego na zawody, w których stwierdzono występowanie problemu z wymianą pokoleń. Szkolenie w zakresie przedsiębiorczości wykroczyło daleko poza standardową ofertę publicznej służby zatrudnienia. Szczególną uwagę zwrócono na jakość szkolenia finansowanego z EFG (zastosowano oceny), które może zapewnić uczestnikom przewagę konkurencyjną w porównaniu z innymi niezatrudnionymi pracownikami korzystającymi ze szkoleń w wersji standardowej.

Władze szwedzkie poinformowały również, że projekt doprowadził do wzmocnienia współpracy między publiczną służbą zatrudnienia a krajowymi, regionalnymi i lokalnymi dostawcami usług kształcenia dorosłych. Połączenie polityki rynku pracy z zasobami ze świata edukacji uznano za stwarzające istotną wartość dodaną odznaczającą się pozytywnym efektem mnożnikowym. Ustalenia i konkluzje wyciągnięte z projektu Volvo zostaną wykorzystane w przyszłych działaniach na rzecz bezrobotnych w Szwecji.

Ogólnie rzecz biorąc Szwecja uważa, że środki współfinansowane z EFG były korzystne zarówno dla pracowników Volvo, jak i dla odnośnych lokalnych rynków pracy. Chociaż nie jest jeszcze możliwe zmierzenie ich wpływu w ujęciu finansowym, powinno to być możliwe w przyszłości, po finalizacji bieżącej oceny projektu przez władze szwedzkie.

EGF/2009/008 Dell/Irlandia (komputery)

Okres realizacji ustanowiony decyzją o finansowaniu dobiegł końca dnia 28 czerwca 2011 r. Z 2 589 pracowników, którzy uczestniczyli w środkach współfinansowanych z EFG, pod koniec okresu realizacji ponownie pracowało 557 (21,5 %, w tym 191 na własny rachunek), 227 (8,8 %) nadal kształciło się lub szkoliło, a pozostałych 1 805 (69,7 %) było bezrobotnych lub nieaktywnych z różnych powodów osobistych (NEET).

Władze Irlandii poinformowały, że wsparcie z EFG poszerzyło zakres pomocy zwykle dostępnej bezrobotnym i stanowiło uzupełnienie dla środków wspieranych przez Europejski Fundusz Społeczny, EFRR itd. Z pomocą EFG byli pracownicy Della skorzystali z wyższego poziomu zindywidualizowanego wsparcia w okresie szybko rosnącego bezrobocia zarówno w skali regionalnej, jak i krajowej. Według władz irlandzkich liczba osób, które pod koniec okresu realizacji ponownie podjęły pracę lub rozpoczęły własną działalność gospodarczą, a także intensywniejsze wykorzystanie możliwości kształcenia i szkolenia, miały, w ujęciu gospodarczym, istotny wpływ pozytywny w skali lokalnej i regionalnej. Środki współfinansowane przez EFG wywarły również korzystny wpływ na osoby fizyczne pod względem odzyskiwania pewności siebie i przywracania godności.

Wspomniane środki obejmowały szeroki zakres działań w zakresie wytycznych, kształcenia, szkolenia i wsparcia przedsiębiorczości oraz były realizowane w ścisłej współpracy z lokalnymi, regionalnymi i krajowymi usługodawcami. Wsparcie ze strony EFG umożliwiło również rozwój wielu nowych dostosowanych do potrzeb środków, w tym kursów w ramach szkolnictwa wyższego poza podstawowym programem, nowego programu stażowego mającego na celu zachowanie posiadanych umiejętności i zapewnienie ludziom możliwości wypróbowania nowo nabytych umiejętności, a także organizację szkolenia w zakresie nowych umiejętności potrzebnych w nowych i rozwijających się sektorach lub w sektorach, w których stwierdzono niedobór kwalifikacji, np. w branży urządzeń medycznych, usług finansowych i logistyki. Częścią pakietu były również dotacje ułatwiające wnioskodawcom uczestnictwo w akredytowanych kursach szkoleniowych i dostęp do szkolnictwa wyższego na zatwierdzonych prywatnych uczelniach.

Doświadczenie zgromadzone w związku z wnioskiem dotyczącym zwolnionych pracowników Della wykorzystano w odniesieniu do kolejnych wniosków o pomoc z EFG złożonych przez Irlandię.

4.5.        Przegląd po 2013 r.

Zgodnie z art. 20 rozporządzenia EFG całość wspomnianego rozporządzenia musi zostać poddana przeglądowi do dnia 31 grudnia 2013 r., co zbiega się z końcem okresu programowania 2007–2013. W kontekście komunikatu Komisji „Budżet z perspektywy Europy 2020”[9] podkreślono potrzebę stawienia czoła palącym wyzwaniom, takim jak zbyt niski poziom kwalifikacji, niezadowalające wyniki aktywnej polityki rynku pracy i systemów kształcenia, wykluczenie społeczne marginalizowanych grup i niska mobilność pracowników. Komisji zależy na utrzymaniu EFG w następnym okresie programowania 2014–2020 i pragnie ona, aby w tym czasie pracownikom zwolnionym w wyniku poważnych zmian strukturalnych spowodowanych postępującą globalizacją produkcji i handlu zapewniono konkretne, jednorazowe wsparcie. UE powinna być również w stanie zapewnić wsparcie w przypadku dużych zwolnień wynikających z poważnego zaburzenia lokalnych, regionalnych lub krajowych gospodarek w efekcie nieoczekiwanego kryzysu. Ponadto zakres EFG powinien być poszerzony w celu zapewnienia w niektórych przypadkach rekompensaty z tytułu konsekwencji umów handlowych w niektórych sektorach rolniczych.

W pierwszej połowie 2011 r. Komisja przeprowadziła konsultacje z przedstawicielami państw członkowskich, organami wykonawczymi i partnerami społecznymi dotyczące przyszłej roli i potencjału EFG jako instrumentu solidarności. Konsultacje te obejmowały dwie konferencje zainteresowanych stron, które miały miejsce, odpowiednio, w dniach 25–26 stycznia 2011 r. oraz dnia 8 marca 2011 r. W październiku 2011 r. Komisja przyjęła wniosek[10], zgodnie z którym EFG w przyszłości ma uwzględniać wyniki konsultacji i zalecenia polityczne przedstawione w trakcie śródokresowej oceny EFG (zob. sekcja 4.7.5).

W listopadzie i grudniu 2011 r. wniosek Komisji przedstawiono na poziomie grupy roboczej Parlamentowi Europejskiemu, Europejskiemu Komitetowi Ekonomiczno-Społecznemu i Komitetowi Regionów. Formalne dyskusje w odnośnych komitetach Parlamentu i Rady mają się odbyć w 2012 i 2013 r., przy czym celem jest, aby nowe rozporządzenie weszło w życie dnia 1 stycznia 2014 r.

4.6.        Sprawozdanie finansowe

4.6.1.     Środki wypłacone z EFG

W 2011 r. władza budżetowa przyznała 22 wkłady z EFG na łączną kwotę 128 167 758 EUR, co stanowi 25,6 % dostępnej maksymalnej kwoty rocznej (tabela 2). Wszystkie 22 płatności pochodziły z budżetu na 2011 r., jakkolwiek czterech z nich dokonano na początku 2012 r.

Zgodnie z art. 28 porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 17 maja 2006 r.[11] określającego ramy budżetowe EFG, EFG nie może przekroczyć maksymalnej kwoty rocznej 500 mln EUR, która może pochodzić z dowolnej nadwyżki w ramach ogólnego pułapu wydatków z poprzedniego roku lub z anulowanych środków na zobowiązania z ubiegłych dwóch lat, z wyjątkiem tych związanych z rozdziałem 1B ram finansowych. Ponadto art. 12 rozporządzenia w sprawie EFG stanowi, że co najmniej 25 % maksymalnej kwoty rocznej musi pozostać dostępne w dniu 1 września każdego roku w celu pokrycia potrzeb pojawiających się do końca roku.

Środki na zobowiązania z tytułu funduszy przyznanych w 2011 r. zostały przeniesione z rezerwy EFG do linii budżetowej EFG. W 2011 r. środki na płatności pozyskano inaczej niż w przeszłości, aby w maksymalnym stopniu uniknąć wykorzystania funduszy EFS. Na początku roku w linii budżetowej EFG zapisano kwotę 47 608 950 EUR (w tym 610 000 EUR na pomoc techniczną EFG). Dodatkową kwotę 50 000 000 EUR pozyskano w drodze zmiany budżetu. W trakcie przesunięcia zbiorczego określono i przesunięto do EFG 5 460 495 EUR. Poza tym z linii budżetowej EFS przesunięto 29 650 344 EUR.

Płatności za 2011 r. (128 167 758 EUR) były o 54,1 % wyższe niż w 2010 r. (83 171 941 EUR na 30 przyznanych wkładów7).

4.6.2.     Wydatki na pomoc techniczną

Zgodnie z art. 8 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1927/2006 do 0,35 % zasobów finansowych dostępnych na dany rok (maksymalnie 1,75 mln EUR) może zostać wykorzystane w formie wsparcia technicznego z inicjatywy Komisji na takie działania, jak informowanie, wsparcie administracyjne i techniczne, monitorowanie, audyt oraz działania z zakresu kontroli i oceny niezbędne do wykonania rozporządzenia w sprawie EFG. W 2011 r. na wsparcie techniczne[12] działań wymienionych w tabeli 5 przeznaczono kwotę 610 000 EUR. Nie zwrócono się o pozostałe 1 140 000 EUR potencjalnie dostępne na pomoc techniczną w ciągu roku.

Główna różnica między kwotą zapisaną w budżecie a rzeczywistymi wydatkami wystąpiła w kategorii Informacje, w której wkład wymagany z EFG na ogólne publikacje dotyczące zatrudnienia i spraw społecznych istotne dla EFG był znacznie niższy niż przewidywano.

Tabela 5 – Wydatki na pomoc techniczną w 2011 r.

Opis || Kwota zapisana w budżecie EUR || Kwota rzeczywista EUR

Informacje (np. aktualizacja/rozbudowa stron internetowych EFG we wszystkich językach UE, publikacje i działania audiowizualne) || 250 000 || 74 685,24

Wsparcie administracyjne i techniczne - Spotkania grupy eksperckiej osób kontaktowych w sprawie EFG - Seminaria poświęcone realizacji zadań EFG (seminaria w 2012 r. służące wymianie informacji i doświadczeń, w budżecie na 2011 r.) || 70 000 200 000 ||  61 404,21 268 595,79

Monitorowanie (Drugi portret statystyczny EFG w latach 2007–2011) || 20 000 || 19 883,00

Tworzenie bazy wiedzy (projekt formularza elektronicznego wniosków) || 70 000 || 59 300,00

Audyt, kontrola i ocena: W 2011 r. na te kategorie nie wykorzystano żadnego wkładu (śródokresowa ocena EFG, wymagana na mocy art. 17 ust. 1 lit. a) rozporządzenia EFG, została zlecona już w 2010 r.; audyty przeprowadzone w 2011 r. sfinansowano z innych źródeł Komisji Europejskiej)

Ogółem || 610 000 || 483 868,24

4.6.3.     Nieprawidłowości zgłoszone lub zamknięte

W 2011 r. nie zgłoszono Komisji żadnych nieprawidłowości zgodnie z rozporządzeniem EFG.

W 2011 r. nie zamknięto żadnych nieprawidłowości zgodnie z rozporządzeniem EFG.

4.6.4.     Likwidacja wkładów finansowych z EFG

W art. 15 ust. 2 rozporządzenia EFG określono procedury likwidacji wkładów finansowych EFG. W 2011 r. zlikwidowano trzecią serię wkładów z EFG od utworzenia tego funduszu. Było to pięć przypadków przedstawionych poniżej, zrealizowanych w latach do 2010 r. (okres realizacji wynoszący 12 miesięcy od daty złożenia wniosku i współfinansowanie z EFG wynoszące 50 %).

Tabela 6 – Przypadki zlikwidowane w 2011 r.

Wykonanie budżetu wynosiło od 4,7 % do 29,6 %. Łączna kwota niewydanych funduszy do zwrotu Komisji wyniosła dla tych pięciu przypadków 27 639 447 EUR.

Istnieje kilka przyczyn, dla których państwa członkowskie nie wykorzystały całości przyznanych wkładów z EFG. Chociaż państwa członkowskie zachęca się do sporządzania realistycznych oszacowań budżetowych w odniesieniu do proponowanego skoordynowanego pakietu zindywidualizowanych usług, możliwe są braki w zakresie dokładnego i opartego na faktach planowania. W początkowych obliczeniach może zostać uwzględniony zbyt duży margines bezpieczeństwa, który na koniec okazuje się zbędny. Na etapie planowania może zostać przeszacowana liczba pracowników pragnących uczestniczyć w proponowanych środkach, niektórzy pracownicy mogą się zdecydować na tańsze środki zamiast na droższe lub na krótkoterminowe zamiast długoterminowych bądź też mogą znaleźć nową pracę wcześniej niż początkowo zakładano. Innymi przyczynami niskich wydatków mogą być opóźnienia we wdrażaniu środków i brak wykorzystania elastyczności w zakresie przenoszenia kwot finansowania między różnymi pozycjami budżetowymi, przy jednoczesnym wdrażaniu pakietu zindywidualizowanych usług.

Z porównania czterdziestu sprawozdań końcowych dostępnych do lipca 2012 r. (przypadki zamknięte lub nadal likwidowane) wynika, że na początkowym etapie korzystania z Funduszu (kiedy okres realizacji wynosił tylko dwanaście miesięcy) państwa członkowskie miały problemy z wydaniem przyznanych funduszy w wyznaczonym terminie. Sprawozdania końcowe otrzymywane od końca 2011 r. dotyczą przypadków o dłuższym okresie realizacji (24 miesiące od daty złożenia wniosku) i pokazują, że państwa członkowskie zaczęły planować swoje budżety w sposób bardziej realistyczny, że wcześniej zaczęły wprowadzać środki oraz w razie potrzeby zmieniać budżety środków w trakcie realizacji. W związku z tym maleje łączny odsetek zwracanej pomocy, a środki z EFG są wydawane zgodnie z planem. Komisja pomaga państwom członkowskim, regularnie udzielając im informacji i organizując specjalne seminaria wspomagające optymalne gospodarowanie funduszami. Dzięki temu bardzo wysoki odsetek zwracanej pomocy, w przypadkach z 2007 r. wynoszący ponad 60 %, został w 2008 r. obniżony o połowę, do około 30 %, i są powody, aby uważać, że zostanie utrzymany w przypadkach z 2009 r. Pierwsze sprawozdanie końcowe dotyczące wniosku z 2010 r. wykazuje poziom zwracanej pomocy poniżej 10 %.

Oczekuje się, że wraz z nabieraniem doświadczenia państwa członkowskie będą coraz trafniej opracowywać budżety środków oraz przewidywać uczestnictwo pracowników w tych środkach; już teraz państwa członkowskie przygotowują i składają wnioski o pomoc z EFG w sposób bardziej efektywny niż w początkowych latach. Widoczna jest także poprawa pod względem terminu wprowadzenia finansowania EFG w danym miejscu, wydajności różnych struktur koordynacji i wdrożenia oraz jakości komunikacji między szczeblem krajowym i regionalnym/lokalnym. Ponadto państwa członkowskie lepiej wykorzystują możliwość zmiany swoich budżetów i przenoszenia wydatków między różnymi środkami lub realizowania wydatków. Na poziomie instytucji UE podejmowano i podejmuje się znaczne wysiłki w celu przyspieszenia procedur decyzyjnych oraz wypłaty funduszy EFG, tak by można było optymalnie wykorzystać dostępny czas i fundusze. W marcu 2012 r. Komisja przygotowała specjalne seminarium dla przedstawicieli państw członkowskich mające na celu omówienie różnych kwestii związanych z efektywnym wykorzystaniem Funduszu.

4.6.5.     Pozostałe zwroty

Poza zwróconymi kwotami podanymi w tabeli 6 jeden wkład z EFG przyznany w 2010 r. został zwrócony Komisji w całości: 382 200 EUR za wniosek EGF/2010/023 (Lear), wycofany przez władze hiszpańskie w 2011 r.

4.7.        Działania w zakresie pomocy technicznej podjęte przez Komisję

4.7.1.     Dostarczanie i upowszechnianie informacji

Strona internetowa

Artykuł 9 rozporządzenia (WE) nr 1927/2006 wzywa Komisję, by „stworzyła stronę internetową dostępną we wszystkich językach wspólnotowych, zapewniającą informacje na temat EFG, wskazówki dotyczące przedkładania wniosków oraz aktualne informacje dotyczące przyjętych i odrzuconych wniosków, a także podkreślającą rolę władzy budżetowej”.

Zgodnie z wymogami określonymi w art. 9 rozporządzenia strona internetowa EFG (http://ec.europa.eu/egf) stworzona przez Komisję jest dostępna we wszystkich 23 językach UE, w tym w języku irlandzkim. W 2011 r. zarejestrowano odwiedzenie 284 181 stron na portalu EFG przez 37 384 osób.

Działania promocyjne podjęte w 2011 r.

Z pomocą dziennikarzy Komisja przygotowała publikację „Europejski Fundusz Dostosowania do Globalizacji w działaniu. Przykłady możliwości stworzonych przez EFG”. Broszura ta, dostępna na stronie internetowej EFG, opisuje skutki konkretnych działań EFG w pięciu państwach członkowskich UE (Niemcy, Hiszpania, Finlandia, Litwa i Portugalia) oraz okoliczności towarzyszące poszczególnym działaniom. W każdym przypadku indywidualni pracownicy, którzy zostali zwolnieni, a następnie skorzystali ze wsparcia EFG, opowiadają o swoich osobistych doświadczeniach. Ich przekonujące opowieści pokazują, jak EFG pomógł tym pracownikom poprawić sytuację osobistą w trudnych momentach ich życia. Historie te dotyczyły pięciu następujących przypadków: EGF/2007/004 FI/Perlos, EGF/2008/003 LT/Alytaus Tekstilė, EGF/2008/004 ES/ Castilla y León & Aragón, EGF/2009/001 PT/Norte-Centro oraz EGF/2009/002 DE/Nokia.

Eurobarometr

Specjalne wydanie Eurobarometru dotyczące „Europejskiej polityki zatrudnienia i polityki społecznej” (EBS 377[13]) z września – października 2011 r. zawierało pytanie dotyczące EFG, które już zadano podczas poprzednich badań Eurobarometru (październik 2008 r. i czerwiec 2009 r.), mające na celu sprawdzenie zmian w świadomości na temat działania Funduszu.

Na pytanie „Czy kiedykolwiek słyszał(-a) lub czytał(-a) Pan/Pani o Europejskim Funduszu Dostosowania do Globalizacji, który jest funduszem służącym pomocy ofiarom globalizacji?” należało odpowiedzieć, wybierając jedną z podanych poniżej odpowiedzi:

„Tak, wiem bardzo dużo na temat Funduszu”, albo

„Tak, jednak nie wiem zbyt wiele na temat Funduszu”, albo

„Nie, nigdy nie słyszałem(-am) ani nie czytałem(-am) o Funduszu”.

Wyniki z 2011 r. wykazują niewielki wzrost świadomości działania Funduszu w porównaniu z 2009 r.: w skali całej UE 32 % respondentów słyszało o EFG, a 6 % z nich stwierdziło, że wie o nim „bardzo dużo”. 68 % osób objętych badaniem odpowiedziało, że nigdy nie słyszało o EFG – odsetek ten pozostaje duży, chociaż w porównaniu z poprzednim rokiem zmniejszył się o 2 %.

4.7.2.     Spotkania z organami krajowymi i zainteresowanymi stronami EFG

Siódme i ósme spotkanie osób wyznaczonych do kontaktu w sprawach Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji, będących przedstawicielami EFG w państwach członkowskich, odbyło się w dniach 9 marca 2011 r. i 20 października 2011 r. w Brukseli. Część każdego ze spotkań poświęcono omówieniu wniosku Komisji dotyczącego przedłużenia „odstępstwa związanego z kryzysem” po dniu 30 grudnia 2011 r.4 oraz przeglądowi bieżącego rozporządzenia EFG, a także wnioskowi Komisji dotyczącemu jego dalszego stosowania w latach 2014–202010.

W dniach 25–26 stycznia 2011 i 8 marca 2011 r. w Brukseli odbyły się dwie konferencje zainteresowanych stron, podczas których omawiano przyszłość EFG (po 2011 r. i po 2013 r.). Sfinansowano je z budżetu pomocy technicznej na 2010 r. (art. 8 ust. 1 rozporządzenia EFG).

Dnia 7 kwietnia 2011 r. w Brukseli odbyło się seminarium dla audytorów EFG (sfinansowane z budżetu pomocy technicznej na 2010 r.).

4.7.3.     Projekt formularza elektronicznego wniosków

W następstwie zaproszenia do składania ofert Komisja zleciła projekt formularza elektronicznego wniosków EFG zewnętrznemu przedsiębiorstwu. Celem nowego formularza jest skrócenie czasu od przygotowania wniosku przez państwo członkowskie do przyjęcia wniosku przedłożonego przez Komisję Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

4.7.4.     Drugi portret statystyczny EFG w latach 2007–2011

W następstwie zaproszenia do składania ofert Komisja zleciła przygotowanie drugiego portretu statystycznego EFG w latach 2007–2011 zewnętrznemu przedsiębiorstwu. Portret ma zostać opublikowany w pierwszej połowie 2012 r.

4.7.5.     Śródokresowa ocena EFG

Zgodnie z wymogami zawartymi w art. 17 ust. 1 lit. a) rozporządzenia EFG, Komisja przeprowadziła śródokresową ocenę efektywności i trwałości wyników uzyskanych przez EFG, którą zlecono zewnętrznym ekspertom. Sprawozdanie końcowe z oceny przedstawiono z końcem 2011 r. i jest ono dostępne na stronie internetowej EFG (http://ec.europa.eu/egf).

Ocenę przeprowadzono na poziomie instrumentu jako takiego, a także na poziomie indywidualnych przypadków EFG i środków. W analizie bardziej długoterminowego wpływu wsparcia EFG uwzględniono objęte wsparciem osoby oraz lokalnych przedsiębiorców i społeczności. Przeanalizowano piętnaście przypadków EFG z ośmiu państw członkowskich (Finlandia, Francja, Niemcy, Włochy, Litwa, Malta, Portugalia i Hiszpania). Realizacja wniosków w tych przypadkach odbyła się zgodnie z pierwotnymi zasadami EFG (stosowanymi od 2007 r. do końca kwietnia 2009 r.), tj. liczba progowa zwolnień wynosiła 1 000, okres realizacji 12 miesięcy, a poziom współfinansowania 50 %. Oceniono 15 przypadków, dla których w okresie od 2008 do 2010 r. państwa członkowskie złożyły sprawozdania końcowe i które następnie zlikwidowano:[14]

|| Rok likwidacji

Nr || PC || Wniosek ||

EGF/2007/001 || FR || Peugeot || 2009

EGF/2007/003 || DE || BenQ || 2009

EGF/2007/004 || FI || Perlos || 2009

EGF/2007/005 || IT || Sardegna || 2011

EGF/2007/006 || IT || Piemonte || 2010

EGF/2007/007 || IT || Lombardia || 2011

EGF/2007/008 || MT || Wyroby włókiennicze || 2009

EGF/2007/010 || PT || Lisboa-Alentejo || 2010

EGF/2008/001 || IT || Toscana || 2011

EGF/2008/002 || ES || Delphi || 2010

EGF/2008/003 || LT || Alytaus Tekstilė || 2010

EGF/2008/004 || ES || Castilla y León || 2010

EGF/2008/005 || ES || Cataluña || 2011

EGF/2009/001 || PT || Norte-Centro || 2011

EGF/2009/002 || DE || Nokia || 2010

Ustalenia śródokresowej oceny są pozytywne, gdyż zgromadzone dane potwierdzają, że EFG zapewnia wartość dodaną działaniom państw członkowskich. Po dwunastu miesiącach korzystania ze wsparcia EFG, 42 % pracowników objętych pomocą znalazło nową pracę, a w średnim horyzoncie czasowym poziom reintegracji rósł dalej. Jest to szczególnie korzystny wynik biorąc pod uwagę, że wielu pracowników objętych pomocą należało do grupy mających duże trudności ze znalezieniem pracy. EFG pomógł publicznym służbom zatrudnienia w państwach członkowskich poradzić sobie z sytuacjami kryzysowymi spowodowanymi przez nagłe zwolnienia na dużą skalę, uzupełniając prowadzone już działania krajowe, a także pomoc z Europejskiego Funduszu Społecznego (EFS). Było to tym bardziej istotne, że większość wniosków o pomoc z EFG dotyczyła masowych zwolnień w regionach i lokalizacjach już znajdujących się w niekorzystnej sytuacji – w porównaniu ze średnią odnośnego kraju – pod względem zatrudnienia, możliwości znalezienia pracy i dynamizmu gospodarczego. EFG umożliwia państwom członkowskim oferowanie bardziej zindywidualizowanego wsparcia większej liczbie pracowników, przez dłuższy czas niż w standardowych programach oraz lepszego dostosowania tego wsparcia do profilu i potrzeb każdego indywidualnego pracownika. Dzięki specjalnie ukierunkowanym środkom możliwości zatrudnienia oferowane przez lokalne rynki pracy można dopasować do profili zwolnionych pracowników otrzymujących wsparcie z EFG. Korzystanie z EFG sprzyja również dobrej komunikacji między krajowymi, regionalnymi i lokalnymi podmiotami w państwach członkowskich.

5.           Tendencje

Wraz z rosnąca liczbą wniosków o wkład EFG zwiększa się ilość dostępnych danych umożliwiających identyfikację tendencji w składanych wnioskach oraz uzyskanie obrazu kierunków, w których rozwijają się działania Funduszu. Dane przedstawione na wykresach poniżej oraz w załączniku odnoszą się do 97 wniosków w 32 sektorach gospodarki, otrzymanych od stycznia 2007 r. do grudnia 2011 r. Bardziej szczegółowe dane liczbowe zostaną przedstawione w drugim portrecie statystycznym EFG w latach 2007–2011, który ma zostać opublikowany w pierwszej połowie 2012 r.

Wykres 1: Liczba wniosków otrzymanych od 2007 do 2011 r.

|| 2007 || 2008 || 2009 || 2010 || 2011 || Ogółem

związane z kryzysem || ------- || ------ || 23 || 23 || 20 || 66

związane z handlem || 8 || 5 || 6 || 6 || 6 || 31

Ogółem || 8 || 5 || 29 || 29 || 26 || 97

% całości || 8,2 % || 5,2 % || 29,9 % || 29,9 % || 26,8 % || 100,0 %

Zmiana rozporządzenia EFG z 2009 r., obejmująca trwałe i tymczasowe modyfikacje, miała widoczny wpływ na liczbę wniosków otrzymywanych przez Komisję Europejską – od maja 2009 r. ich liczba zaczęła wyraźnie rosnąć. W całym okresie 2007–2011 złożono 31 wniosków związanych z handlem i 66 wniosków związanych z kryzysem. Około 80 % wniosków otrzymanych od maja 2009 r. (kiedy zaczęto stosować zmienione rozporządzenie EFG) miało związek z globalnym kryzysem finansowym i gospodarczym.

Jak wynika z załącznika 2, państwami, które złożyły największą liczbę wniosków o finansowanie z EFG są Niderlandy i Hiszpania (po 16 wniosków każde), a na dalszych miejscach znalazły się Włochy (12 wniosków) i Dania (8 wniosków). Do dnia 31 grudnia 2011 r. o wsparcie z EFG nie zwróciło się jeszcze siedem państw członkowskich: Estonia, Cypr, Łotwa, Luksemburg, Węgry, Słowacja i Zjednoczone Królestwo.

Wykres 2: Wnioskowane kwoty z EFG w przeliczeniu na państwo członkowskie, 2007–2011

mln EUR

W całym okresie 2007–2011 20 państw członkowskich zwróciło się o łączną kwotę 414,9 mln EUR z EFG. O najwyższą kwotę współfinansowania z EFG wnioskowały Włochy (66,2 mln EUR/12 wniosków), a na kolejnych miejscach znalazły się Irlandia (60,6 mln EUR/6 wniosków) i Dania (49,9 mln EUR/8 wniosków). Kwoty jeszcze niezatwierdzone mają charakter orientacyjny, gdyż mogą jeszcze ulec zmianie na etapie oceny.

Wykres 3: Liczba pracowników przewidzianych do objęcia pomocą, z podziałem na państwa członkowskie, 2007–2011

Włochy to państwo członkowskie, które zwróciło się o pomoc z EFG dla największej liczby zwolnionych pracowników (13 910/12 wniosków), natomiast kolejne miejsca zajęły Hiszpania (12 806/16 wniosków) i Irlandia (9 835/6 wniosków). W 11 krajach liczba ta waha się od nieco ponad 8 000 w Niemczech do trochę ponad 1 400 w Rumunii. W każdym z pozostałych sześciu państw członkowskich, które złożyły wnioski, liczba pracowników przewidzianych do objęcia pomocą była niższa niż 1 000.

Wykres 4: Liczba wniosków, z podziałem na sektory (NACE Rev. 2), 2007–2011

W okresie 2007–2011 EFG otrzymał wnioski z łącznie 32 sektorów działalności gospodarczej (zob. załącznik 1). Większość z nich stanowiły sektory produkcyjne, ale wnioski dotyczyły także budownictwa i usług. Największa liczbę wniosków przypadała na cztery sektory produkcyjne: przemysł motoryzacyjny (14 wniosków lub 14,4 % całości), a następnie branża włókiennicza (10 wniosków lub 10,3 % całości), przemysł drukarski oraz sektor maszyn i urządzeń (odpowiednio 9 i 8 wniosków lub po 8–9 % każdy). Ok. 10 % (10 wniosków) pochodziło z szeroko rozumianego sektora budowlanego, obejmującego roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków, roboty budowlane specjalistyczne oraz działalność w zakresie architektury i inżynierii (wartość ta wzrosłaby do 14 wniosków lub ok. 14 %, gdyby uwzględniono sektory pomocnicze, takie jak ciesielstwo i stolarstwo oraz ceramika). W przypadku prawie połowy sektorów EFG otrzymał po jednym wniosku.

Wykres 5: Liczba pracowników przewidzianych do objęcia pomocą, z podziałem na sektory (NACE Rev. 2), 2007–2011

Odnośne sektory to przede wszystkim sektor motoryzacyjny, z ponad 19 000 pracowników przewidzianych do objęcia pomocą (21,7 % całości objętej złożonymi wnioskami), a następnie sektor włókienniczy (ponad 11 000 pracowników lub 12,6 % całości) i sektor robót budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków (prawie 7 000 pracowników lub 7,8 % całości).

Wykres 6: Średnia kwota z EFG na pracownika przewidzianego do objęcia pomocą, z podziałem na państwa członkowskie, 2007–2011

EUR || Średnia

Wykres 6 ilustruje średnie wsparcie z EFG na pracownika przewidzianego do objęcia pomocą. Wsparcie z EFG na pracownika przewidzianego do objęcia pomocą było najwyższe w Austrii i Danii, gdzie wynosiło, odpowiednio, ok. 15 000 EUR i 10 000 EUR. Natomiast w przypadku Litwy, Słowenii i Republiki Czeskiej wnioskowane wsparcie wynosiło mniej niż 1 000 EUR na pracownika.

6.           Konkluzje

Widoczne dotychczas tendencje pokazują, że wnioski o wkład EFG są składane w odniesieniu do coraz większej liczby sektorów i przez coraz większą liczbę państw członkowskich. Państwa członkowskie zdobyły poza tym doświadczenie w wybieraniu najbardziej odpowiednich środków, programowaniu pomocy dla zwolnionych pracowników w efektywny sposób i wykorzystywaniu EFG do testowania nowego podejścia. Ponadto w coraz większym stopniu robią użytek z możliwości przesuwania funduszy między środkami w trakcie realizacji projektu w celu pełnego wykorzystania dostępnych funduszy.

Fakt, że tymczasowego „odstępstwa związanego z kryzysem” w zakresie wykorzystania Funduszu nie przedłużono po zakończeniu 2011 r. (niemożność osiągnięcia większości kwalifikowanej w Radzie, gdyż osiem krajów głosowało przeciw), ograniczył możliwości udzielenia wsparcia UE pracownikom, którzy nadal dotkliwie odczuwają skutki kryzysu gospodarczego i finansowego.

Od 2012 r. do końca bieżącego okresu programowania (koniec 2013 r.) będą nadal mieć zastosowanie trwałe zmiany wprowadzone w zmienionym rozporządzeniu (liczba progowa zwolnień obniżona do 500, okres realizacji przedłużony do 24 miesięcy od daty złożenia wniosku), co ułatwi państwom członkowskim składanie wniosków dotyczących zwolnień będących skutkiem poważnych zmian strukturalnych w handlu światowym. Jeśli zostanie wykorzystany pełny potencjał EFG, zgodnie z zasadą komplementarności wobec pozostałych dostępnych instrumentów i w porozumieniu z głównymi zainteresowanymi stronami, możliwe będzie udzielenie zwolnionym pracownikom kwalifikującym się do wsparcia z EFG pomocy w dostosowany do ich potrzeb i zindywidualizowany sposób, co poprawi ich szanse na rynku pracy w średnim i długim horyzoncie czasowym, w miarę stopniowej poprawy sytuacji na rynkach po kryzysie.

Załącznik 1 – Wnioski o wkład EFG według klasyfikacji działalności gospodarczej do dnia 31 grudnia 2011 r. (97 wniosków)

Sektor motoryzacyjny (NACE: Produkcja pojazdów samochodowych, przyczep i naczep, dział 29)

Nr || PC || Wniosek

EGF/2007/001 || FR || Peugeot

EGF/2007/010 || PT || Lisboa-Alentejo

EGF/2008/002 || ES || Delphi

EGF/2008/004 || ES || Castilla y León

EGF/2009/007 || SE || Volvo

EGF/2009/009 || AT || Steiermark

EGF/2009/013 || DE || Karmann

EGF/2009/019 || FR || Renault

EGF/2010/002 || ES || Cataluña

EGF/2010/004 || PL || Wielkopolskie

EGF/2010/015 || FR || Peugeot

EGF/2010/031 || BE || General Motors Belgium

EGF/2011/003 || DE || Arnsberg and Düsseldorf

EGF/2011/005 || PT || Norte-Centro

Wyroby włókiennicze (NACE: Produkcja wyrobów tekstylnych, dział 13)

Nr || PC || Wniosek

EGF/2007/005 || IT || Sardegna

EGF/2007/006 || IT || Piemonte

EGF/2007/007 || IT || Lombardia

EGF/2008/001 || IT || Toscana

EGF/2008/003 || LT || Alytaus Tekstilė

EGF/2008/005 || ES || Cataluña

EGF/2009/001 || PT || Norte-Centro

EGF/2009/004 || BE || Oost en West Vlaanderen

EGF/2009/005 || BE || Limburg

EGF/2010/009 || ES || Comunidad Valenciana

Odzież (NACE: Produkcja odzieży, dział 14)

Nr || PC || Wniosek

EGF/2007/008 || MT || Textiles

EGF/2009/018 || LT || Wearing apparel

EGF/2010/003 || ES || Galicia

EGF/2010/014 || SI || Mura

Przemysł drukarski (NACE: Poligrafia i reprodukcja zapisanych nośników informacji, dział 18)

Nr || PC || Wniosek

EGF/2009/026 || NL || Noord Holland and Utrecht

EGF/2009/027 || NL || Noord Brabant and Zuid Holland

EGF/2009/028 || NL || Limburg

EGF/2009/029 || NL || Gelderland and Overijssel

EGF/2009/030 || NL || Drenthe

EGF/2010/027 || NL || Noord Brabant – Divisie 18

EGF/2010/028 || NL || Overijssel – Divisie 18

EGF/2010/029 || NL || Zuit Holland en Utrecht – Divisie 18

EGF/2010/030 || NL || Noord Holland en Flevoland – Divisie 18

Maszyny i urządzenia (NACE: Produkcja maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowana, dział 28)

Nr || PC || Wniosek

EGF/2009/015 || DK || Danfoss Group

EGF/2009/031 || DK || Linak

EGF/2010/001 || DK || Nordjylland

EGF/2010/006 || PL || H.Cegielski-Poznań

EGF/2010/013 || PL || Podkarpackie

EGF/2010/017 || DK || Midtjylland Machinery

EGF/2010/018 || DE || Heidelberger Druckmaschinen

EGF/2010/022 || DK || LM Glasfiber

Budownictwo (NACE: Roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków, dział 41)

Nr || PC || Wniosek

EGF/2009/011 || NL || Heijmans

EGF/2009/017 || LT || Construction

EGF/2010/019 || IE || Construction 41

EGF/2011/002 || IT || Trentino-Alto Adige

EGF/2011/006 || ES || Comunidad Valenciana

EGF/2011/009 || NL || Gelderland

EGF/2011/017 || ES || Aragón

Roboty budowlane specjalistyczne (NACE: Roboty budowlane specjalistyczne, dział 43)

Nr || PC || Wniosek

EGF/2010/020 || IE || Construction 43

EGF/2011/012 || NL || Noord Brabant & Zuid Holland

Działalność w zakresie architektury i inżynierii (NACE: Działalność w zakresie architektury i inżynierii; badania i analizy techniczne, dział 71)

Nr || PC || Wniosek

EGF/2010/021 || IE || Construction 71

Sprzęt elektroniczny (NACE: Produkcja komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych, dział 26)

Nr || PC || Wniosek

EGF/2009/023 || PT || Qimonda

EGF/2010/008 || AT || AT&S

EGF/2010/011 || NL || NXP Semiconductors

EGF/2011/013 || DK || Flextronics

EGF/2011/025 || IT || Lombardia

Telefony komórkowe (NACE: Produkcja komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych, dział 26)

Nr || PC || Wniosek

EGF/2007/003 || DE || BenQ

EGF/2007/004 || FI || Perlos

EGF/2009/002 || DE || Nokia

EGF/2011/014 || RO || Nokia

Komputery (NACE: Produkcja komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych, dział 26)

Nr || PC || Wniosek

EGF/2009/008 || IE || Dell

Metale (NACE: Produkcja metali, dział 24)

Nr || PC || Wniosek

EGF/2009/022 || BG || Kremikovtsi AD (nie kwalifikuje się)

EGF/2010/007 || AT || Steiermark-Niederösterreich

EGF/2011/021 || NL || Zalco

Sprzęt gospodarstwa domowego (NACE: Produkcja urządzeń elektrycznych, dział 27)

Nr || PC || Wniosek

EGF/2009/006 || IT || Gruppo Merloni

EGF/2009/010 || LT || AB Snaige

EGF/2011/023 || IT || Antonio Merloni

Handel detaliczny (NACE: Handel detaliczny, z wyłączeniem handlu pojazdami samochodowymi i motocyklami, dział 47)

Nr || PC || Wniosek

EGF/2010/010 || CZ || Unilever

EGF/2010/016 || ES || Aragón

EGF/2011/004 || EL || ALDI Hellas

Ciesielstwo i stolarstwo (NACE: Produkcja wyrobów z drewna i korka, z wyłączeniem mebli, dział 16)

Nr || PC || Wniosek

EGF/2009/020 || ES || Castilla-La Mancha

EGF/2011/022 || ES || Castilla y León & Castilla-La Mancha

Produkcja statków (NACE: Produkcja pozostałego sprzętu transportowego, dział 30)

Nr || PC || Wniosek

EGF/2010/025 || DK || Odense Steel Shipyard

EGF/2011/008 || DK || Odense Steel Shipyard

Motocykle (NACE: Produkcja pozostałego sprzętu transportowego, dział 30)

Nr || PC || Wniosek

EGF/2011/026 || IT || Emilia Romagna

Przemysł drukarski (NACE: Produkcja metalowych wyrobów gotowych, z wyłączeniem maszyn i urządzeń, dział 25)

Nr || PC || Wniosek

EGF/2011/018 || ES || País Vasco

EGF/2011/019 || ES || Galicia

Produkcja obuwia (NACE: Produkcja skór i wyrobów ze skór wyprawionych, dział 15)

Nr || PC || Wniosek

EGF/2010/026 || PT || Rohde

EGF/2011/020 || ES || Valencia

Handel hurtowy (NACE: Handel hurtowy, dział 46)

Nr || PC || Wniosek

EGF/2010/012 || NL || Noord Holland – ICT

Konserwacja statków powietrznych (NACE: Naprawa i instalowanie maszyn i urządzeń, dział 33)

Nr || PC || Wniosek

EGF/2009/021 || IE || SR Technics

Wydawnictwa (NACE: Działalność wydawnicza, dział 58)

Nr || PC || Wniosek

EGF/2009/024 || NL || Noord Holland and Zuid Holland

Meble (NACE: Produkcja mebli, dział 31)

Nr || PC || Wniosek

EGF/2009/016 || LT || Meble

Ceramika (NACE: Produkcja wyrobów z pozostałych mineralnych surowców niemetalicznych, dział 23)

Nr || PC || Wniosek

EGF/2009/014 || ES || Valencia

EGF/2011/007 || IT || Lazio

Szkło kryształowe (NACE: Produkcja wyrobów z pozostałych mineralnych surowców niemetalicznych, dział 23)

Nr || PC || Wniosek

EGF/2009/012 || IE || Waterford Crystal

Kamień/marmur (NACE: Produkcja wyrobów z pozostałych mineralnych surowców niemetalicznych, dział 23)

Nr || PC || Wniosek

EGF/2010/005 || ES || Valencia

Transport drogowy (NACE: Transport lądowy oraz transport rurociągowy, dział 49)

Nr || PC || Wniosek

EGF/2011/001 || AT || Nieder- und Oberösterreich

Wyroby tytoniowe (NACE: Produkcja wyrobów tytoniowych, dział 12)

Nr || PC || Wniosek

EGF/2011/010 || AT || Austria Tabak

Pomoc społeczna (NACE: Pomoc społeczna bez zakwaterowania, dział 88)

Nr || PC || Wniosek

EGF/2011/011 || AT || Soziale Dienstleistungen

Farmaceutyki (NACE: Produkcja podstawowych substancji farmaceutycznych oraz leków i pozostałych wyrobów farmaceutycznych, dział 21)

Nr || PC || Wniosek

EGF/2011/015 || SE || AstraZeneca

Usługi informacyjno-komunikacyjne (NACE: Działalność związana z oprogramowaniem, doradztwem w zakresie informatyki i działalności powiązane, dział 62)

Nr || PC || Wniosek

EGF/2011/016 || ES || Agile

Magazynowanie i przechowywanie towarów (NACE: Magazynowanie i działalność usługowa wspomagająca transport, dział 52)

Nr || PC || Wniosek

EGF/2011/24 || IT || Medcenter

|| ||

całkowita liczba wniosków: 97 całkowita liczba sektorów przemysłu: 32 w powyższym wykazie następujących osiem podsektorów NACE traktuje się jako osobne sektory: komputery, telefony komórkowe, sprzęt elektroniczny (Nace 26) produkcja statków, motocykle (Nace 30) ceramika, szkło kryształowe, kamień/marmur (Nace 23) *) sześć poniższych wniosków zostało wycofanych przez państwa członkowskie (na dzień 31 grudnia 2011 r.); nie są one uwzględnione w wykazie: EGF/2007/002    FR       Renault                       (wycofany w lipcu 2009 r.) EGF/2007/009    ES        Delphi                         (wycofany w 2007 r.) EGF/2009/003    AT       Magna Steyr               (wycofany w 2009 r.) EGF/2009/025    NL       Noord Brabant           (wycofany w kwietniu 2010 r.) EGF/2010/023    ES        Lear                            (wycofany w lipcu 2011 r.) EGF/2010/024    NL       ABN Amrobank          (wycofany w marcu 2011 r.)

Załącznik 2 – Przegląd wniosków o wkład EFG do dnia 31 grudnia 2011 r. według państwa członkowskiego i typu wniosku (kryteria określone w art. 1)

1)       Tabela odzwierciedla zmiany na dzień 31 grudnia 2011 r.

2)       Tymczasowe odstępstwo poszerzające zakres EFG o skutki globalnego kryzysu finansowego i gospodarczego oraz zwiększające poziom współfinansowania z EFG do 65 % całkowitych kosztów miało zastosowanie do wszystkich wniosków otrzymanych od dnia 1 maja 2009 r. do dnia 30 grudnia 2011 r. (rozporządzenie (WE) nr 546/2009 zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1927/2006 (Dz.U. L 167 z 29.6.2009).

3)       Jeden ze złożonych wniosków (EGF/2009/022 BG/Kremikovtsi) był niekwalifikowalny (SEC(2010) 993 wersja ostateczna z dnia 30 sierpnia 2010 r.).

4)       W statystykach nie uwzględniono sześciu wniosków wycofanych przez państwa członkowskie.

5)       Do dnia 31 grudnia 2011 r. o wsparcie z EFG nie zwróciło się jeszcze siedem państw członkowskich: Estonia, Cypr, Łotwa, Luksemburg, Węgry, Słowacja i Zjednoczone Królestwo.

[1]               Rozporządzenie (WE) nr 1927/2006 z dnia 20 grudnia 2006 r. ustanawiające Europejski fundusz dostosowania do globalizacji, Dz.U. L 406 z 30.12.2006, s. 1, sprostowane w Dz.U. L 48 z 22.2.2008, s. 82, w odniesieniu do wszystkich języków oraz w Dz.U. L 202 z 31.7.2008, s. 74, wyłącznie w odniesieniu do języka angielskiego.

[2]               Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 546/2009 z dnia 18 czerwca 2009 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1927/2006 ustanawiające Europejski fundusz dostosowania do globalizacji (Dz.U. L 167 z 29.6.2009).

[3]               Ma zastosowanie do wniosków o pomoc z EFG złożonych między dniem 1 maja 2009 r. a dniem 30 grudnia 2011 r., zgodnie z art. 1 ust. 1a zmienionego rozporządzenia EFG.

[4]               Wniosek Komisji z dnia 10 czerwca 2011 r. COM(2011) 336 wersja ostateczna.

[5]               W tym dwa wnioski, które wycofano w 2011 r. (EGF /2010/023 ES/Lear i EGF/2010/024 NL/ABN Amrobank).

[6]               Roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków (4), motoryzacja (2), sprzęt elektroniczny (2), sektor metalurgiczny (2), produkcja statków(1), produkcja obuwia (1), metale (1), handel detaliczny (1), ceramika (1), roboty budowlane specjalistyczne (1), telefony komórkowe (1), ciesielstwo i stolarstwo (1), artykuły gospodarstwa domowego (1), transport drogowy (1), wyroby tytoniowe (1), pomoc społeczna (1), farmaceutyki (1), usługi informacyjno-komunikacyjne (1), magazynowanie i przechowywanie towarów (1), motocykle (1).

[7]               Nie licząc 382 200 EUR, zwróconych przez Hiszpanię za wniosek cofnięty w 2011 r. (EGF 2010/023 ES/Lear).

[8]               Niniejsza tabela została opracowana przez Komisję na podstawie środków zrealizowanych przez państwa członkowskie i opisanych przez nie w sprawozdaniach końcowych. Kategorie środków są podobne do zastosowanych w metodyce Eurostatu opisanej w dokumencie „Baza danych dotyczących polityki rynku pracy – metodyka – zmiany z czerwca 2006 r.”, aczkolwiek nie identyczne. Niektóre ze współfinansowanych środków, takie jak dodatki na poszukiwanie pracy i na szkolenia czy dodatki na utrzymanie w czasie korzystania z aktywnych instrumentów rynku pracy, nie pasują do żadnej kategorii Eurostatu.

[9]               COM(2011) 500 wersja ostateczna, 29 czerwca 2011 r.

[10]             COM(2011) 608 wersja ostateczna, 6 października 2011 r.

[11]             Dz.U. C 139 z 14.6.2006, s. 1.

[12]             Dz.U. L 154 z 19.6.2010, s. 27.

[13]             http://ec.europa.eu/public_opinion/archives/ebs/ebs_377_en.pdf.

[14]             Nie licząc wniosku EGF/2007/002 FR/Renault, który wycofano w 2009 r.