21.6.2012

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 181/125

---

Opinia Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego Program na rzecz konkurencyjności przedsiębiorstw oraz małych i średnich przedsiębiorstw (2014–2020)

COM(2011) 834 wersja ostateczna – 2011/0394 (COD)

2012/C 181/22

Sprawozdawca: Ronny LANNOO

Współsprawozdawca: Brendan BURNS

Rada, w dniu 24 stycznia 2012 r., oraz Parlament Europejski, w dniu 13 grudnia 2011 r., postanowiły, zgodnie z art. 114 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, zasięgnąć opinii Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego w sprawie

wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego Program na rzecz konkurencyjności przedsiębiorstw oraz małych i średnich przedsiębiorstw (2014–2020)

COM(2011) 834 final – 2011/0394 (COD).

Sekcja Jednolitego Rynku, Produkcji i Konsumpcji, której powierzono przygotowanie prac Komitetu w tej sprawie, przyjęła swoją opinię dnia 8 marca 2012 r.

Na 479. sesji plenarnej w dniach 28–29 marca 2012 r. (posiedzenie z 29 marca) Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny przyjął 142 głosami – 6 osób wstrzymało się od głosu – następującą opinię:

1.   Wnioski i zalecenia

1.1   EKES popiera najważniejsze cele programu COSME, lecz stwierdza, że nie zawarto w nim jego postulatów przedstawionych w opinii w sprawie „Small Business Act” (1), przede wszystkim jeśli chodzi o zwiększenie możliwości dotyczących wsparcia i doradztwa dla MŚP, przenoszenia własności przedsiębiorstw, koordynacji i partnerstwa z organizacjami MŚP.

1.2   Zwraca się o większe wyeksponowanie konkretnych działań, które należy podjąć. Już na wstępie nasuwają się dwa problemy:

—

Cel: Celem rozporządzenia jest sprzyjanie konkurencyjności przedsiębiorstw. Konieczne jest zapewnienie im zdolności konkurowania z innymi podmiotami na światowych rynkach. EKES zgadza się z wytyczonym celem, lecz stwierdza, że równie istotne jest podejmowanie działań na rzecz trwałości MŚP na rynkach europejskich, regionalnych i lokalnych.

—	Środki: EKES zwraca się do Komisji o uzupełnienie wniosku ustawodawczego o program prac zawierający konkretne środki, które zostaną wprowadzone w celu zaspokojenia potrzeb wszystkich kategorii MŚP, a także spełnienia ich oczekiwań w związku z obecnym kryzysem.

1.3   Wszelkie decyzje dotyczące tego programu operacyjnego powinny leżeć w kompetencji Parlamentu i Rady, zgodnie z procedurą współdecyzji. Procedura aktów delegowanych powinna być ograniczona do opracowywania i wdrażania programów rocznych, ustanowionych w porozumieniu z państwami członkowskimi i organizacjami MŚP.

1.4   EKES apeluje, by:

—	program był adresowany do wszystkich przedsiębiorstw (2);

—

środki przeznaczone na program koncentrowały się na niezbędnych priorytetach: informacji, wsparciu i doradztwie, dostępie do rynków i do finansowania, dostosowaniu wymogów i norm wspólnotowych, współpracy oraz uwzględnieniu priorytetów strategii „Europa 2020” (innowacje, gospodarka ekologiczna i zatrudnienie osób młodych);

—	w ramach programu wytyczono piąty cel szczegółowy: wspomaganie MŚP oraz propagowanie ich dostępu do usług doradczych, ze szczególnym naciskiem na małe przedsiębiorstwa i mikroprzedsiębiorstwa.

1.5   EKES proponuje czwarty obszar działań dotyczący usprawnienia przepisów, zwłaszcza poprzez zastosowanie zasady „office of advocacy” (3) mającej na celu lepsze uwzględnienie realiów małych przedsiębiorstw w prawodawstwie. Jednakże konieczne będzie określenie roli tej zasady oraz stopnia jej spójności z innymi działającymi podmiotami, takimi jak sieć wysłanników ds. MŚP. Przypomina o swoim sprzeciwie wobec szerokiego stosowania wyłączeń i zaleca udział organizacji MŚP w procesie legislacyjnym i decyzyjnym.

1.6   EKES podkreśla niewystarczalność zarządzania partnerskiego we wniosku dotyczącym rozporządzenia. Nie zgadza się, by jego zadania były zawężone do zwykłych konsultacji i zwraca uwagę Parlamentu i Rady na potrzebę ustanowienia tego zarządzania i wzmocnienia partnerstwa z organizacjami reprezentującymi MŚP, na wzór innych programów wspólnotowych (4). Apeluje o utworzenie grupy roboczej, która umożliwiałaby konsultowanie europejskich organizacji MŚP na wszystkich etapach opracowywania, tworzenia, wdrażania i monitorowania programu COSME.

1.7   Co się tyczy art. 9 dotyczącego poprawy dostępu do rynków, Komitet zwraca się o:

—	wprowadzenie rozróżnienia między – z jednej strony – dostępem do rynków, a z drugiej – informowaniem MŚP, szkoleniami dla nich oraz doradzaniem im;

—	wspieranie działań prowadzonych już w państwach członkowskich przez organizacje MŚP i organy publiczne;

—	dostosowanie zadań i struktury Europejskiej Sieci Przedsiębiorczości (EEN), aby uzupełniała ona działania organizacji MŚP i włączała je w swoją działalność; przy tym konieczne jest poprawienie jej widoczności i pełne wykorzystanie jej potencjału.

1.8   EKES wskazuje na sprzeczności między proponowanymi instrumentami finansowymi, programem „Horyzont 2020” i innymi źródłami finansowania, takimi jak te proponowane we wnioskach dotyczących rozporządzeń w sprawie spójności terytorialnej. Sytuacja ta przysparza MŚP trudności, w związku z czym EKES zwraca się o wyjaśnienie powiązania między różnymi źródłami finansowania. Chociaż wyraża zadowolenie, że 56 % budżetu przeznaczono na instrumenty finansowe, zwraca się do Komisji i Parlamentu o ustalenie podziału środków między tymi dwoma instrumentami, udostępnienie ich wszystkim przedsiębiorstwom i na potrzeby wszystkich typów inwestycji oraz ich zharmonizowanie z innymi podobnymi instrumentami finansowania wspólnotowego, tak by umożliwić MŚP wybór najodpowiedniejszego instrumentu. Domaga się ponadto zmiany przepisów i warunków instrumentu gwarancji kredytowych (LGF).

1.9   EKES domaga się zrewidowania załącznika I dotyczącego wskaźników, aby zdefiniować je we współpracy z organizacjami MŚP. Trzeba również dokonać przeglądu załącznika II i oceny skutków finansowych regulacji, ze względu na rozbieżności z tekstem wniosku.

1.10   EKES zaleca Parlamentowi i Radzie, by poparły i wzmocniły program, zapewniając większą widoczność jego zawartości, środków operacyjnych i finansowania priorytetów, a także gwarantując partnerstwo z europejskimi organizacjami MŚP. Przeznaczony na niego budżet w wysokości 2,5 mld euro wydaje się jednak skromny w stosunku do jego ambitnych celów. EKES sprzeciwia się wszelkim próbom jego zmniejszenia i usilnie apeluje, by Parlament nadał mu większą wagę. Uważa, że to właśnie MŚP umożliwią UE przezwyciężenie kryzysu i stworzenie nowych miejsc pracy.

1.11   EKES uważa jednak, że programowi brak ambitnych założeń. Sądzi, że zaproponowany budżet w wysokości 2,5 mld euro nie umożliwi wdrożenia koniecznych przepisów, które mają na celu wsparcie trwałej działalności i rozwoju MŚP. Tymczasem to MŚP pozwolą UE przezwyciężyć kryzys i stworzą nowe miejsca pracy. Wobec tego EKES sprzeciwia się próbom zmniejszenia tego budżetu i apeluje do Parlamentu Europejskiego o jego podniesienie do wysokości budżetu przeznaczonego na obecny program na rzecz konkurencyjności i innowacji w celu priorytetowego zwiększenia środków budżetowych przeznaczonych na instrumenty finansowe.

1.12   EKES zwraca się do Komisji Europejskiej o wyjaśnienie podziału budżetu przeznaczonego na ten program (poza instrumentami finansowymi) z uwzględnieniem dokładnego podziału środków finansowych na każde podejmowane w jego ramach działanie.

2.   Uwagi ogólne

2.1   Komitet przedstawił już swoje priorytety dotyczące programu „Konkurencyjność MŚP” 2014–2020 w opinii w sprawie przeglądu programu „Small Business Act” (5). We wniosku dotyczącym COSME niestety nie uwzględniono ich w wystarczającym stopniu i nie określono wyraźnie praktycznych działań, które należy podjąć. EKES zachęca Komisję, by przedstawiła mu, a także Parlamentowi i Radzie program działań na cały czas trwania programu.

2.2   EKES jest zaskoczony brakiem nawiązania do „Small Business Act”, choć powinien on stanowić podstawę programu. Nie nawiązano do zasady „tylko jeden raz” (only once) i tylko w bardzo ograniczonym stopniu odniesiono się do zasady „najpierw myśl na małą skalę” (think small first), a ponadto nie uwzględniono wystarczająco specyfiki różnych kategorii MŚP.

2.3   Konkurencyjność rozwija się stosownie do zasad rynkowych i zależy od innych czynników, takich jak różnice w kosztach pracy, siła nabywcza, system podatkowy, dostęp do finansowania i zdolność młodych ludzi do zatrudnienia. EKES uważa, że priorytetem programu COSME powinien być trwały rozwój przedsiębiorstw, a nie tylko ich konkurencyjność.

2.4   Wreszcie, w programie COSME należy przewidzieć środki specjalnie przeznaczone dla małych przedsiębiorstw i mikroprzedsiębiorstw.

2.5   EKES wnosi, by analizując w 2012 r. stosowanie europejskiej definicji MŚP, uwzględniono ich dużą różnorodność. Komisja powinna ponadto poinformować go o wnioskach z tej analizy i włączyć go do działań podejmowanych w następstwie jej sporządzenia.

3.   Stanowisko na temat wniosku w sprawie rozporządzenia

3.1   Odnośnie do motywów

3.1.1   EKES podziela cele wytyczone w motywie 10. Program COSME powinien również:

—	uprościć działalność MŚP i zmniejszyć ich obciążenia administracyjne;

—

sprzyjać realizacji priorytetów strategii „Europa 2020”, takich jak innowacje, zielona gospodarka i zatrudnianie młodych ludzi; EKES pozytywnie ocenia zawarcie we wniosku motywu 11, w którym szczególną uwagę poświęcono mikroprzedsiębiorstwom, przedsiębiorstwom rzemieślniczym i przedsiębiorstwom społecznym;

—	stosować zasady „Small Business Act” do polityk i programów wspólnotowych, krajowych i terytorialnych;

—	uwzględniać potrzeby MŚP w innych programach wspólnotowych oraz zapewniać koordynację i uproszczenie przepisów administracyjnych tych programów.

3.1.2   Komitet uważa, że oprócz tworzenia i rozwoju przedsiębiorstw w motywie 11 należy wspomnieć o drugiej szansie, przenoszeniu własności przedsiębiorstw, ich przejmowaniu, zdolności młodych ludzi do zatrudnienia, szkoleniu przedsiębiorców i ich pracowników, a także o roli samozatrudnionych i wolnych zawodów.

3.1.3   W motywie 12 należy wspomnieć, iż dla przeważającej większości MŚP jednym z zasadniczych problemów jest dostęp do odpowiednich usług doradztwa. EKES popiera ideę Europejskiej Sieci Przedsiębiorczości, lecz uważa, że jej potencjał winien zostać w pełni wykorzystany. Wiele małych i średnich przedsiębiorstw w Europie ma wciąż nikłe pojęcie o jej istnieniu. Usługi oferowane przez ESP powinny w jak największym stopniu wiązać się z rzeczywistymi potrzebami i wymogami MŚP. EKES popiera propozycje dotyczące restrukturyzacji zarządzania ESP i włączania w ten proces wszystkich właściwych organizacji przedsiębiorców.

3.1.4   Uprawnienia Komisji do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z procedurą delegacji uprawnień wspomnianą w motywie 28 należy ograniczyć do aktów dotyczących realizacji programu, zwłaszcza programów rocznych, oraz do zasad powierzania wykonania pewnych zadań instytucjom zewnętrznym, po konsultacji z zainteresowanymi stronami. Program operacyjny obejmujący środki praktyczne oraz szczególne zasady uczestnictwa powinien być przyjmowany przez Parlament i Radę.

3.1.5   EKES nalega, by rozporządzenie w sprawie programu COSME wprowadzało rzeczywisty system zarządzania obejmujący europejskie organizacje MŚP. Należy przy tym kierować się ideą partnerstwa zaproponowanego w art. 5 rozporządzenia ustanawiającego wspólne przepisy dla funduszy strukturalnych (6). Organizacje MŚP powinny być obecne podczas fazy przygotowywania programu oraz na etapie jego dorocznej realizacji, zgodnie ze „Small Business Act”.

3.1.6   Turystyka generuje oczywistą wartość dodaną w gospodarce UE i mechanizmy wsparcia przewidziane w programie COSME powinny uwzględniać branżę turystyczną. EKES wnosi do Komisji o przedstawienie mu, a także Parlamentowi i Radzie, programu operacyjnego dla tego sektora, który opracowano by wraz z organizacjami MŚP. Niemniej jednak istnieją również inne sektory generujące znaczącą wartość dodaną.

3.2   Rozdział I: Przedmiot regulacji

3.2.1   Co się tyczy art. 1, EKES domaga się dodania terminów „mikroprzedsiębiorstwa”, „przedsiębiorstwa rzemieślnicze”, „samozatrudnieni” i „wolne zawody”.

3.2.2   EKES popiera zapisane w art. 2 cele ogólne. Pragnie jednak dodać cel dotyczący trwałego rozwoju MŚP oraz wspierania przenoszenia własności przedsiębiorstw.

3.2.3   W art. 2 należy dodać czwarty cel ogólny, a mianowicie wprowadzenie w życie zasad określonych w „Small Business Act” oraz wdrażanie jego priorytetów w politykach i programach wspólnotowych.

3.3   Rozdział II: Cele szczegółowe oraz sfery działania

3.3.1   Cztery cele szczegółowe wymienione w art. 3 mają zasadnicze znaczenie. Komitet zwraca się jednak o to, by dodać:

—	następujący cel w ust. 1 lit. d): poprawa dostępu do rynków lokalnych, między innymi dzięki wspieraniu dostosowywania europejskich wymogów i norm do potrzeb i faktycznej sytuacji małych przedsiębiorstw i mikroprzedsiębiorstw;

—	piąty cel szczegółowy: wspomaganie MŚP oraz wspieranie ich dostępu do usług doradczych.

3.3.2   EKES wzywa Parlament i Radę do dodania nowego artykułu dotyczącego zarządzania, przewidującego utworzenie konsultacyjnej grupy roboczej obejmującej europejskie organizacje reprezentujące różne kategorie MŚP i mającej na celu opracowanie, wdrożenie i monitorowanie programu i jego corocznych nowych form.

3.3.3   EKES podkreśla potrzebę dodania w art. 6 konkretnych propozycji dotyczących:

—	propagowania procedur związanych z przeprowadzaniem oceny skutków oraz wdrożenia systemu „office of advocacy” (po jasnym określeniu jego roli i kompetencji);

—	stosowania w trakcie procesu legislacyjnego i podczas realizacji strategii „Europa 2020” zasad „najpierw myśl na małą skalę” i „tylko jeden raz”, które zostały zapisane w „Small Business Act”;

—	zapewnienia, by przepisy tworzone były przy współudziale organizacji MŚP.

3.3.4   EKES przypomina o swoim sprzeciwie wobec szerokiego stosowania wyłączeń dla mikroprzedsiębiorstw (7). Zaleca udział organizacji MŚP w celu przystosowania przepisów do faktycznej sytuacji owych mikroprzedsiębiorstw.

3.3.5   Komitet domaga się dodania do art. 7 działań sprzyjających przenoszeniu własności przedsiębiorstw i przejmowaniu ich. Chodzi tu zwłaszcza o szkolenie osób, które dokonają przejęcia, oraz o informowanie i szkolenie młodych studentów w zakresie środowiska MŚP oraz związanych z nimi możliwości.

3.3.6   Jeśli chodzi o art. 9, to należy rozróżnić z jednej strony działania służące poprawie dostępu do rynków oraz z drugiej strony działania na rzecz informowania przedsiębiorstw, doradzania im i wspomagania ich. Komitet zwraca się o dokonanie następującego podziału art. 9 na dwa oddzielne artykuły:

3.3.6.1

Artykuł 9: Działania służące poprawie dostępu do rynków Należy zachować ustępy 2, 3 i 4 oraz uzupełnić ustęp 2, precyzując, iż program COSME będzie wspierał przede wszystkim środki propagujące udział MŚP i mikroprzedsiębiorstw w procesie opracowywania i dostosowywania norm i wymogów europejskich, jak też w ich realizacji w przedsiębiorstwach.

3.3.6.2

Artykuł 9a: Działania na rzecz informowania przedsiębiorstw, doradzania im i wspomagania ich — EKES podkreśla, że jednym z priorytetów powinno być zapewnienie wszystkim MŚP dostępu do informacji, usług doradczych i wsparcia. W związku z tym rozporządzenie dotyczące programu COSME powinno: — ułatwiać organizacjom MŚP dostęp do programów wspólnotowych oraz przewidywać wsparcie techniczne służące informowaniu MŚP i doradzaniu im; organizacje MŚP powinny odgrywać tutaj większa rolę; — wzmocnić rolę punktów kompleksowej obsługi organizacji MŚP na poziomie krajowym i terytorialnym. — EKES ubolewa nad tym, że większa liczba MŚP, zwłaszcza małych przedsiębiorstw i mikroprzedsiębiorstw, nie jest adresatem działań podejmowanych w ramach Europejskiej Sieci Przedsiębiorczości (EEN) i z nich nie korzysta. Ubolewa także nad tym, że nie wszystkie organizacje MŚP uczestniczą w sieci. Jest zdania, że aby zapewnić wszystkim tym MŚP dostęp do informacji, Europejska Sieć Przedsiębiorczości powinna być reprezentowana we wszystkich tych organizacjach. Należy wspierać ich działania, a jednocześnie czuwać nad tym, by nie tworzyć nowych struktur pośrednich. Chociaż model konsorcjów regionalnych dowiódł swej skuteczności w wielu państwach członkowskich i w wielu regionach, to prawdopodobnie należałoby dostosować go, by umożliwić wszystkim organizacjom MŚP przynależność do nich. EKES jest zdania, że Europejska Sieć Przedsiębiorczości powinna być przeznaczona w pierwszym rzędzie dla reprezentatywnych organizacji MŚP, które wykazały swe możliwości w zakresie organizowania i dostarczania przedsiębiorstwom usług informacyjnych, doradczych i wspierających. Zaleca, by określić działania sieci w porozumieniu z europejskimi reprezentatywnymi organizacjami MŚP i by umożliwić konsultowanie się z nimi w trakcie określania warunków działania przyszłej sieci.

3.4   Rozdział III: Realizacja programu

3.4.1   W art. 10 przewidziano, że roczny program prac zostanie przyjęty w porozumieniu z komitetem złożonym z przedstawicieli państw członkowskich. Zdaniem EKES-u należy przeprowadzać konsultacje z europejskimi organizacjami przedstawicielskimi MŚP na wczesnym etapie w ramach grupy roboczej, której utworzenie postuluje Komitet w punkcie 3.3.2. Przewidziane w art. 12 monitorowanie wdrażania programu i zarządzania nim powinno odbywać się we współpracy z tą grupą.

3.4.2   W art. 11 przewiduje się „środki wsparcia”, które w większości oznaczają badania i analizy. Również i w tym wypadku EKES zwraca się do Komisji o przedstawienie przejrzystego programu badań i analiz, który byłby opracowany z organizacjami reprezentującymi MŚP, tak aby spełnić oczekiwania przedsiębiorstw.

3.5   Rozdział V: Komitet i przepisy końcowe

3.5.1   W art. 16 należałoby doprecyzować, że Komisję wspomaga, oprócz komitetu złożonego z przedstawicieli państw członkowskich, również grupa partnerów zaproponowana przez EKES (punkt 3.3.2).

3.5.2   EKES akceptuje ideę aktów delegowanych w odniesieniu do środków wykonawczych, uważa jednak, że propozycje zawarte w art. 17 ust. 2 dotyczą procesu decyzyjnego leżącego w kompetencjach Parlamentu i Rady, ponieważ chodzi o zmianę szczegółowego celu programu. W związku z tym apeluje do Parlamentu i Rady o odrzucenie art. 17 ust. 2.

3.5.3   Jeśli chodzi o art. 18, to akty delegowane powinny być sporządzane w porozumieniu ze specjalną grupą roboczą złożoną z partnerów, o której mowa w punkcie 3.3.2. Ten sam postulat dotyczy art. 19, w którym mowa jest o stosowaniu trybu pilnego.

3.6   Załącznik I: Wskaźniki osiągnięcia celów ogólnych i szczegółowych

3.6.1   EKES zaleca, by Komisja określiła wyżej wspomniane wskaźniki z organizacjami MŚP, z uwzględnieniem tych wskaźników, które istnieją już w państwach członkowskich.

3.6.2   EKES proponuje, by ponownie zastanowić się nad standardami porównawczymi stosowanymi przy ocenie konkurencyjności. Rozpoczęcie działalności gospodarczej – zgodnie z zapisami załącznika 1 projektu rozporządzenia – to tylko jeden ze wskaźników umożliwiających pomiar konkurencyjności gospodarki. Nawet w programie COSME na rzecz konkurencyjności przedsiębiorstw oraz małych i średnich przedsiębiorstw określono cel średniookresowy do roku 2017, polegający na przyjęciu około „7 działań upraszczających rocznie”. EKES sugeruje zatem wyodrębnienie sektorów priorytetowych, w których niezbędne jest ograniczenie obciążeń administracyjnych w dziedzinach wyjątkowo ważnych dla konkurencyjności MŚP, takich jak: otrzymywanie zezwoleń na budowę, uzyskanie kredytu, podatki, wykonywanie umów itd.

3.7   Załącznik II: Działania służące poprawie dostępu MŚP do finansowania

3.7.1   EKES popiera zaproponowane instrumenty finansowe i zwraca się do Parlamentu i Rady o ich wzmocnienie. Dla ogromnej większości MŚP instrument gwarancji pożyczkowej jest jednym z najbardziej skutecznych narzędzi.

3.7.2   Jeśli chodzi o punkt 3, EKES zwraca uwagę na brak przejrzystego związku między programem „Horyzont 2020”, w ramach którego wspiera się jedynie inwestycje w badania naukowe i w innowacje, a podobnego rodzaju instrumentami finansowymi, które mogą być wdrażane przez regiony w ramach funduszy strukturalnych. EKES domaga się, by Komisja jasno określiła ów związek między instrumentami, które wydają się podobne, i by przewidziała identyczne procedury dostępu do nich.

3.7.3   EKES apeluje o włączenie nowego punktu 2a, który określałby, że: „Instrument LGF stosuje się na wszystkich etapach funkcjonowania przedsiębiorstwa: od jego utworzenia, poprzez rozwój i przenoszenie własności, bez względu na rodzaj działalności czy wielkość rynku. Instrument ten dotyczy wszystkich rodzajów inwestycji, także niematerialnych”.

3.7.4   We wniosku stwierdzono, że instrument LGF obejmuje pożyczki do wysokości 150 000 EUR.

3.7.4.1   EKES zwraca się do Komisji o uściślenie kryteriów, na podstawie których ustalono wyżej wspomniany pułap, zważywszy że w programie ramowym na rzecz konkurencyjności i innowacji nie wprowadzono żadnych ograniczeń. Komitet zauważa, że proponowana kwota jest kwotą pożyczki. Niemniej kwota owych pożyczek jest najczęściej znacznie wyższa, zarówno jeśli chodzi o zakładanie przedsiębiorstwa, jak i o związane z nim inwestycje czy o przenoszenie własności. W rezultacie pożyczki na wyższą kwotę byłyby gwarantowane w ramach programu „Horyzont 2020”, tymczasem ma on na celu wyłącznie finansowanie projektów w dziedzinie innowacyjności.

3.7.4.2   W związku z powyższym EKES domaga się, by powrócono do systemu, który obowiązywał poprzednio w ramach programu ramowego na rzecz konkurencyjności i innowacji i nie narzucał żadnych ograniczeń. W przeciwnym wypadku żąda, by pułap 150 000 EUR odnosił się do kwoty kontrgwarancji, a nie do kwoty pożyczki. Co się tyczy przenoszenia własności przedsiębiorstw i ich przejmowania, których koszty są często wyższe niż koszty utworzenia przedsiębiorstwa, EKES domaga się, by nie ograniczać w tym przypadku kwoty kontrgwarancji.

3.7.5   W tym samym punkcie wspomina się o opracowywaniu sprawozdań dotyczących wspieranych innowacyjnych MŚP. Instrument LGF powinien móc przynosić korzyści wszystkim przedsiębiorstwom, nie tylko tym innowacyjnym. EKES raz jeszcze daje wyraz swym wątpliwościom co do użyteczności tych sprawozdań, które powinny ograniczać się do informacji nadających się do bezpośredniego wykorzystania i nie powinny obciążać budżetów przyznanych na finansowanie przedsiębiorstw.

3.7.6   EKES domaga się, by wszystkie środki związane z określaniem i wprowadzaniem instrumentów finansowych przyjmowane były w pełnym porozumieniu z europejskimi organizacjami MŚP oraz ich partnerami finansowymi.

3.8   Ocena skutków finansowych regulacji

3.8.1   Odnośnie do punktu 1.4.1 dotyczącego wieloletnich celów strategicznych Komitet wnosi, by proponowany program sprzyjał przenoszeniu własności oraz przejmowaniu przedsiębiorstw, a nie tylko ich tworzeniu i rozwojowi.

3.8.2   W punkcie 1.5.4 (akapit trzeci) podkreśla się, że „nowy program zostanie ukierunkowany na MŚP znajdujące się na etapie wzrostu i umiędzynarodowienia”. Owo zastrzeżenie stoi w sprzeczności z pozostałą treścią dokumentu oraz z zasadami „Small Business Act”. Nowy program powinien dotyczyć wszystkich działań MŚP, bez względu na rodzaj rynku, na którym działają.

3.8.3   Komitet odnotowuje, że ostatnie zdanie w akapicie trzecim jest sprzeczne z treścią rozporządzenia, i domaga się jego usunięcia.

3.8.4   W ostatnim zdaniu w piątym akapicie punktu 1.5.4 mowa jest o udoskonaleniu kompleksowej obsługi. EKES apeluje o uwzględnienie istniejących już usług i punktów obsługi, poszanowanie praktyk i sposobów organizacji właściwych każdemu państwu członkowskiemu oraz działanie w porozumieniu z zainteresowanymi organizacjami MŚP.

3.8.5   Co się tyczy punktu 2.1 dotyczącego zasad nadzoru i sprawozdawczości, EKES domaga się przeprowadzenia analizy śródokresowej, by odpowiednio dostosować program COSME na drugim etapie. Oceny te powinny zostać przeprowadzone w odpowiednim czasie przez niezależny organ zewnętrzny i przedłożone Parlamentowi oraz Radzie.

---

(1)  Dz. U. C 376 z 22.12.2011, s. 51–57.

(2)  Zob. przypis 1.

(3)  Zob. przypis 1.

(4)  Art. 5 ogólnego rozporządzenia w sprawie funduszy strukturalnych.

(5)  Zob. przypis poniżej.

(6)  Zob. przypis 1.

(7)  Zob. przypis 1.

---