25.11.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 345/1

1.1.

Uwzględniając trwający kryzys ekonomiczno-finansowy w niektórych państwach członkowskich, problemy nadmiernego deficytu budżetowego wymagające wprowadzenia w niektórych państwach członkowskich daleko idących programów oszczędnościowych, niepokoje społeczne, które sprzyjają szerzeniu się eurosceptycyzmu z jednej strony, a także rosnące potrzeby i wyzwania związane ze zrównoważonym rozwojem gospodarczym Unii Europejskiej, z implementacją strategii „Europa 2020” oraz z nadążaniem za globalną konkurencją z drugiej strony, COSAC popiera wysiłki instytucji Unii Europejskiej na rzecz wypracowania wieloletnich ram finansowych na lata 2014–2020, które dadzą podstawę do debaty i decyzji w Unii Europejskiej. Wynik dyskusji musi jednak uwzględniać krajowe ramy budżetowe i krajowe strategie budżetowe.

1.2.

COSAC widzi potrzebę uproszczenia zasad i procedur związanych z gromadzeniem, alokacją i wykorzystaniem środków własnych Unii Europejskiej oraz zapewnienia ich przejrzystości, a ponadto zachęca instytucje europejskie do podjęcia odpowiednich działań w tym zakresie. Parlamenty narodowe i Parlament Europejski rozważą zasadność tych działań we właściwym czasie.

1.3.

COSAC z uwagą analizuje propozycje dotyczące ustanowienia różnego rodzaju podatków europejskich, które miałyby być nowym źródłem przychodów unijnego budżetu. COSAC stoi na stanowisku, że w okresie wychodzenia z kryzysu nowe instrumenty nie powinny zwiększać obciążeń finansowych sektora prywatnego ani osób fizycznych. W niektórych przypadkach takie działania mogłyby także zakłócić równość szans podmiotów unijnych i ich światowych konkurentów.

1.4.

Ze względu na złożoność obecnych uwarunkowań oraz problemy związane z potrzebą usprawnienia planowania, zatwierdzania i wykonywania przyszłych unijnych budżetów, COSAC zachęca właściwe instytucje do przyspieszenia prac legislacyjnych w tym zakresie i, w miarę możliwości, do prowadzenia częstszych i szerszych konsultacji społecznych.

1.5.

COSAC zachęca instytucje unijne do wypracowania i przyjęcia takich wieloletnich ram finansowych na lata 2014–2020, które umożliwią pełną realizację średnio- i długookresowych polityk unijnych zgodnie z europejską zasadą solidarności i uwzględniając trwający kryzys gospodarczy i finansowy. W związku z tym COSAC podkreśla, że polityka spójności razem ze sprawiedliwą wspólną polityką rolną są kluczowymi instrumentami i odgrywają istotną rolę we wspieraniu solidarności, redukcji różnic ekonomicznych i społecznych między państwami członkowskimi oraz osiąganiu strategicznych celów UE. Powinny one nadal koncentrować się na wzroście i rozwoju najsłabiej rozwiniętych regionów.

1.6.

COSAC podkreśla szczególne znaczenie funduszy UE dla projektów o europejskim znaczeniu, które nie są w stanie przyciągnąć wystarczających środków finansowych wyłącznie z sektora prywatnego, a jednocześnie są niezbędne do osiągnięcia celu polityki unijnej, jakim jest właściwe funkcjonowanie rynku wewnętrznego.

1.7.

COSAC z zadowoleniem przyjmuje zapowiedź polskiej prezydencji zorganizowania konferencji na temat wieloletnich ram finansowych w dniach 20–21 października 2011 roku. COSAC przyjmuje również z zadowoleniem zamiar prezydencji, aby zaprosić przedstawicieli parlamentów narodowych i podkreśla wagę zaangażowania parlamentów narodowych na jak najwcześniejszym etapie dyskusji.

1.8.

COSAC zachęca instytucje unijne do włączenia w negocjacje wieloletnich ram finansowych celu dotyczącego poprawy odpowiedzialności i przejrzystości w zarządzaniu funduszami unijnymi. COSAC wzywa kraje członkowskie, by, z należytym uwzględnieniem stanowiska Komisji Europejskiej, zwiększyły odpowiedzialność i poprawiły transparentność w wydatkowaniu funduszy UE na poziomie krajowym.

2.1.

COSAC z zadowoleniem odnotowuje swoją pierwszą debatę dotyczącą oceny parlamentarnych doświadczeń i najlepszych praktyk dwa lata po wejściu w życie Traktatu z Lizbony.

2.2.

COSAC z zadowoleniem przyjmuje aktywne zaangażowanie parlamentów narodowych w prace nad kontrolą zasady pomocniczości zgodnie z Protokołem nr 2 w sprawie stosowania zasad pomocniczości i proporcjonalności dołączonym do Traktatu z Lizbony. Parlamenty narodowe przyjęły różne punkty widzenia w sprawie praktycznej realizacji kontroli pomocniczości. COSAC uważa, że parlamenty narodowe i instytucje UE powinny dzielić się dotychczasową praktyką i doświadczeniem w zakresie stosowania Protokołu nr 2, a jego stosowanie powinno podlegać doprecyzowaniu w ramach stałego dialogu między wszystkimi zainteresowanymi stronami.

2.3.

Zgodnie z art. 5 Protokołu nr 2, COSAC podkreśla, że w celu wykonywania uprawnień przyznanych parlamentom narodowym niezbędne jest umożliwienie im oceny skutków finansowych projektów aktów ustawodawczych UE, a w przypadku dyrektyw, także oceny skutków dla krajowych systemów prawnych. Jednocześnie COSAC przypomina, że projekty aktów ustawodawczych UE powinny być uzasadniane na podstawie wskaźników jakościowych i ilościowych. COSAC odnotowuje, że analizy pomocniczości zawarte w uzasadnieniach Komisji nie spełniają, jak dotąd, wymogów art. 5.

2.4.

COSAC odnotowuje obawy parlamentów narodowych dotyczące jakości i niezależności ocen wpływu projektów aktów ustawodawczych UE, które to oceny są czasami uznawane za schematyczne i merytorycznie niezadowalające. COSAC zwraca uwagę na sugestię części parlamentów narodowych, aby oceny wpływu były w całości tłumaczone na wszystkie języki urzędowe UE.

2.5.

COSAC z zadowoleniem przyjmuje przeprowadzoną na swoim forum debatę na temat współpracy parlamentów narodowych z Komisją Europejską. COSAC zwraca się do Komisji Europejskiej, aby uwzględniła wyniki tej debaty podczas opracowywania własnej oceny stanu Unii, a także podczas przygotowywania programu prac Komisji.

2.6.

Zasadniczo COSAC wyraża zadowolenie ze ścisłej i otwartej współpracy parlamentów narodowych z Komisją Europejską, a także z Parlamentem Europejskim, ustanowionej na mocy Traktatu z Lizbony. Nieformalny dialog polityczny pomiędzy Komisją Europejską i parlamentami narodowymi przyczyni się do wzmocnienia wymiaru parlamentarnego w unijnym procesie decyzyjnym. COSAC odnotowuje jednak, że zgodnie z art. 6 Protokołu nr 2, przedstawiane uzasadnione opinie muszą wyjaśniać, dlaczego dany projekt nie jest zgodny z zasadą pomocniczości, a nie – dlaczego jest z nią zgodny.

2.7.

COSAC apeluje do Komisji Europejskiej o bardziej precyzyjne i merytoryczne formułowanie odpowiedzi na uzasadnione opinie do projektów aktów ustawodawczych UE. Zdaniem wielu parlamentów narodowych, odpowiedzi Komisji Europejskiej powinny w większym stopniu dotyczyć konkretnych wątpliwości zawartych w uzasadnionych opiniach przesyłanych przez parlamenty narodowe. COSAC prosi Komisję Europejską o podjęcie niezbędnych kroków w celu zapewnienia, aby jej odpowiedzi na uzasadnione opinie albo uwagi w ramach nieformalnego politycznego dialogu przesyłano w terminie 3 miesięcy.

2.8.

COSAC odnotowuje obawy wyrażane przez liczne parlamenty narodowe, niekiedy również w uzasadnionych opiniach, że przekazywane Komisji Europejskiej kompetencje do wydawania aktów delegowanych są zbyt daleko idące. COSAC zauważa, że może to prowadzić do sytuacji, w której istotne elementy danej dziedziny, zastrzeżone dla projektów aktów ustawodawczych Unii Europejskiej, znajdą się poza kontrolą parlamentów narodowych.

2.9.

Mając na uwadze dalszą współpracę międzyparlamentarną, COSAC podkreśla znaczenie pogłębionej komunikacji w ramach dialogu oraz wymiany informacji i najlepszych praktyk między komisjami ds. europejskich parlamentów narodowych państw członkowskich UE z udziałem Parlamentu Europejskiego.