6.4.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 107/44

1.1

Komitet z zadowoleniem przyjmuje komunikat Komisji „Plan działania w sprawie zastosowań globalnego systemu nawigacji satelitarnej (GNSS)”. Jest zdania, że powodzenie europejskich programów GNSS ma podstawowe znaczenie dla przyszłego dobrobytu i bezpieczeństwa UE. Komitet wzywa Radę, Parlament, Komisję i państwa członkowskie do właściwego uwzględnienia potencjału tej ważnej infrastruktury oraz przeznaczenia na nią wystarczających funduszy i zasobów w celu zapewnienia jej powodzenia.

1.2

Europejski GNSS jest nieodzowny z punktu widzenia realizacji zaproponowanej w strategii „Europa 2020” wizji inteligentnego i zrównoważonego rozwoju sprzyjającego włączeniu społecznemu (1). Pomyślna realizacja programu będzie miała wpływ na wzrost gospodarczy, innowacje i dążenie do dobrobytu w Europie. Oprócz znaczących korzyści dla systemów transportowych, GNSS ma kluczowe znaczenie dla agendy cyfrowej (2) w takich zastosowaniach, jak przetwarzanie kontekstowe (context-aware computing), inteligentne sieci czy internet przedmiotów.

1.3

Komitet ubolewa, iż poprzez opóźnienie we wprowadzaniu systemu Galileo Europa utraciła możliwość uczynienia europejskiego GNSS dominującą technologią w samej Europie i poza jej granicami. Opracowany przez Stany Zjednoczone system GPS jest obecnie wyraźnym ogólnoświatowym liderem technologicznym w dziedzinie rozwiązań GNSS. Opóźnienie to nadal drogo Europę kosztuje, nie tylko ze względu na utratę przychodów ze sprzedaży technologii i usług, lecz także z punktu widzenia pożytku publicznego, który mogłyby przynieść bardziej inteligentne systemy transportowe, bardziej inteligentne systemy energetyczne czy też lepsze usługi ratownictwa.

1.4

Europa powinna świadczyć usługi europejskiego GNSS w oparciu o własną infrastrukturę, która będzie niezależna od priorytetów armii amerykańskiej, rosyjskiej czy chińskiej.

1.5

Mając na względzie rozpowszechnienie systemu GPS, Komitet apeluje do przemysłu UE, by skupił się na interoperacyjności systemów Galileo i GPS, gdyż zastosowania wykorzystujące obydwie konstelacje satelitów zyskują dzięki większej dokładności i lepszej dostępności sygnałów.

1.6

System EGNOS jest w eksploatacji już od ponad roku. Niestety UE już ma opóźnienia w realizacji planu wprowadzania na rynek oraz innowacji. Komisja powinna przyspieszyć tempo rozwoju tego rynku i wprowadzania innowacji, zwłaszcza ze względu na koszty opóźnienia we wprowadzaniu systemu Galileo (do 3 mld EUR rocznie) oraz rosnącą konkurencję ze strony USA, Rosji, Chin i Japonii.

1.7

Powolny rozwój zastosowań GNSS niższego szczebla oznacza utratę innowacji, możliwości tworzenia dobrobytu i pozycji rynkowej. Korzyści gospodarcze, społeczne i ekologiczne – zarówno na wyższym, jak i niższym szczeblu GNSS – wynikające z kwitnącego rynku zastosowań europejskiego GNSS byłyby znaczne.

1.8

Komitet gratuluje Komisji i Organowi Nadzoru Europejskiego GNSS wykonanej do tej pory pracy, mimo niezwykle ograniczonych zasobów. Z uwagi na te niewielkie zasoby uszeregowanie poszczególnych dziedzin w komunikacie pod względem ich ważności wydaje się logiczne, a strategie opracowane w stosunku do każdej z tych dziedzin są także dobrze przemyślane.

1.9

Obecnie udział europejskiego GNSS w globalnym rynku produktów i usług GNSS kształtuje się na niskim poziomie. Komitet apeluje, by opracować szczegółowy plan agresywnej ekspansji rynkowej oraz powołać doborowy zespół wykwalifikowanych fachowców w tej dziedzinie, który odpowiadałby za realizację celów. Komitet zaleca, by sprzedaż europejskiego GNSS zlecić, pod kontrolą Komisji Europejskiej i Organu Nadzoru Europejskiego GNSS, wyspecjalizowanej firmie.

1.10

W komunikacie słusznie wskazuje się na dokładność i integralność systemu EGNOS/Galileo jako ważne czynniki wyróżniające go na globalnym rynku produktów i usług GNSS, jednakże ta przewaga konkurencyjna szybko zanika, gdyż konkurenci inwestują i unowocześniają swoje systemy. Komitet sądzi, że należy nieustannie inwestować w udoskonalanie systemów EGNOS i Galileo, tak aby utrzymać ich przewagę techniczną. Komitet wzywa Komisję, by przede wszystkim określiła dodatkowe czynniki wyróżniające o strategicznym znaczeniu i by zainwestowała w stworzenie trwałej przewagi konkurencyjnej.

1.11

Komitet uważa, że zaskakujące pominięcie systemu Galileo w agendzie cyfrowej świadczy o braku kompleksowego rozumowania na szczeblu politycznym w Komisji. Komitet pragnie podkreślić, iż Komisja powinna określić obszary synergii między europejskimi programami GNSS oraz inicjatywami przewodnimi „Europejska agenda cyfrowa” i „Unia innowacji”, w tym zwłaszcza w zakresie innowacji, interoperacyjności zastosowań, wprowadzania na rynek i środków budżetowych. Znaczne korzyści mogłaby przynieść współpraca w dziedzinie rozwoju inteligentnych zastosowań i usług, tak aby osiągnąć wspólne cele przy minimalnych nakładach.

1.12

Komitet wzywa Radę, by pilnie rozwiązała problem finansowania systemu EGNOS/Galileo. Obecna sytuacja podważa wysiłki zmierzające do stworzenia solidnej, europejskiej, komercyjnej platformy GNSS.

1.13

Komitet wyraża głębokie przekonanie, że Europa powinna wykorzystać unikalny charakter systemu Galileo jako pierwszego na świecie całkowicie niewojskowego, cywilnego globalnego systemu nawigacji satelitarnej, aby zbudować udział rynkowy w państwach niezaangażowanych, szczególnie w Afryce i Ameryce Południowej. W tym celu Komisja powinna wziąć na siebie aktywną rolę lidera na forum Międzynarodowego Komitetu ONZ ds. GNSS (3).

1.14

Komitet podkreśla znaczenie strategii marki oraz znaku jakości (4) dla technologii i usług EGNOS/Galileo. EKES wzywa Komisję do opracowania obydwu wspomnianych narzędzi nieodzownych do zapewnienia sukcesu rynkowego. Brak jasnej strategii marki, na podstawie której prowadzone byłyby działania marketingowe, będzie oznaczał marnotrawstwo sił i środków. Wprowadzenie na rynek źle zaprojektowanej, niedopracowanej bądź niewłaściwie wdrożonej technologii EGNOS/Galileo wiązałoby się ponadto z nieodwracalną utratą reputacji.

1.15

Komitet odsyła Komisję do swoich wcześniejszych opinii w sprawie systemu Galileo, EGNOS, strategii „Europa 2020” oraz agendy cyfrowej (5).

2.1

W naszym codziennym życiu uzależniliśmy się od usług nawigacji satelitarnej w takim stopniu, że gdyby ograniczono funkcjonalność tego systemu lub gdyby w ogóle go wyłączono, potencjalne zakłócenia m.in. w biznesie, bankowości, transporcie, lotnictwie czy w komunikacji byłyby niezwykle kosztowne (np. pod względem przychodów przedsiębiorstw, bezpieczeństwa ruchu drogowego itp.).

2.2

GPS (USA), Glonass (Rosja) oraz pozostałe systemy opracowywane przez Indie, Japonię i Chiny są systemami o charakterze wojskowym, znajdującymi się pod kontrolą wojskową – świadczą one wprawdzie usługę o charakterze cywilnym, istnieje jednak możliwość jej wyłączenia lub obniżenia jej dokładności w dowolnej chwili, np. w przypadku konfliktu.

2.3

Programy EGNOS (europejski system wspomagania satelitarnego) i Galileo zainicjowano w połowie lat 90. XX w. w celu stworzenia niezależnego europejskiego globalnego systemu nawigacji satelitarnej (GNSS). EGNOS jest europejskim regionalnym satelitarnym systemem wspomagającym, który poprawia sygnały emitowane przez istniejące systemy nawigacji satelitarnej, takie jak system GPS. Galileo znajduje się obecnie w fazie rozwoju i nazywany jest europejskim globalnym systemem nawigacji satelitarnej.

2.4

Zadanie polegające na nadzorowaniu działań w zakresie technologicznego rozwoju systemu Galileo powierzono Wspólnemu Przedsiębiorstwu Galileo – partnerstwu publiczno-prywatnemu utworzonemu w 2003 r., a następnie zlikwidowanemu w 2006 r. Zdaniem Trybunału Obrachunkowego możliwości tego przedsiębiorstwa „były poważnie ograniczone przez problemy związane z zarządzaniem, niekompletny budżet, opóźnienia i przemysłową organizację fazy rozwoju i walidacji”.

2.5

W związku z niepowodzeniem partnerstwa publiczno-prywatnego UE przyjęła w 2008 r. rozporządzenie, na mocy którego przejęła pełną kontrolę nad programami EGNOS i Galileo oraz odpowiedzialność za ich realizację. Zgodnie z jego przepisami za zarządzanie programami, wszelkie kwestie dotyczące bezpieczeństwa systemów, a także za zarządzanie środkami przeznaczonymi na realizację obydwu programów odpowiada Komisja. Organ Nadzoru Europejskiego GNSS odpowiada natomiast za bezpieczeństwo programów, uczestniczy w przygotowaniach do komercjalizacji systemów oraz wykonuje inne zadania związane z programami powierzone mu przez Komisję.

2.6

Budżet na realizację programów w okresie od 1 stycznia 2007 r. do 31 grudnia 2013 r. wynosi 3 405 mln EUR. Jednakże takie doraźne finansowanie okazało się niewystarczające, a jednocześnie nie podjęto żadnych szczegółowych zobowiązań dotyczących finansowania tych programów w przyszłości. Problem z finansowaniem poważnie utrudnił działania w zakresie rozwoju.

2.7

Plan działania w sprawie zastosowań globalnego systemu nawigacji satelitarnej (GNSS) ma zapewnić europejskiemu przemysłowi dogodną pozycję startową, która pozwoli mu w pełni wykorzystać za pomocą systemów Galileo i EGNOS możliwości oferowane przez globalny rynek zastosowań niższego szczebla o wartości szacowanej na około 100 mld EUR. Komisja uważa, że przemysł europejski powinien w maksymalnym stopniu wykorzystać inwestycje poczynione w ramach tych programów. Skoordynowane zabiegi Komisji Europejskiej podejmowane w państwach członkowskich będą zmierzały do zwrócenia uwagi, na ile to możliwe, na potrzebę inwestycji w badania, do zapewnienia możliwie najszerszego rozpowszechniania najważniejszych informacji, a także do optymalizacji działań służących podnoszeniu świadomości. Pozwoli to uniknąć konfliktów między normami oraz dublowania wysiłków, co miałoby miejsce w wypadku działań podejmowanych indywidualnie przez poszczególne państwa członkowskie.

2.8

Plan działania w sprawie zastosowań GNSS ma również istotne znaczenie z perspektywy maksymalizacji wartości wytwarzanej w Europie w ramach zapowiedzianej w strategii „Europa 2020” inicjatywy przewodniej „Europejska agenda cyfrowa”. Europejski GNSS mógłby na przykład zastąpić technologię amerykańską, rosyjską lub chińską, która może być wykorzystywana na potrzeby internetu przedmiotów.

2.9

Dzięki systemowi Galileo Europa może także wykorzystać możliwości nawigacji satelitarnej w stopniu znacznie większym, niż gdyby system taki nie powstał. Galileo pomoże Europie utrzymać wysoki poziom wiedzy technicznej w sektorze kosmicznym oraz w sektorze odbiorników i zastosowań, a także rozwijać know-how w tych dziedzinach, zapewniając przy tym przychody i miejsca pracy. Według niezależnych badań i rynkowych prognoz powyższe elementy oraz efekty zewnętrzne o charakterze użyteczności publicznej (nowe zastosowania usprawniające transport, poprawa zarządzania drogami, mniej zanieczyszczeń powodowanych przez ruch drogowy, większa skuteczność akcji ratunkowych itp.) w ciągu pierwszych dwudziestu lat mogą przynieść przychody sięgające 90 mld EUR.

2.10

Faktem jest jednak, że europejski GNSS walczy o pozycję w branży zdominowanej już przez amerykański system GPS. Ponadto rosyjski system Glonass szybko rozwija i udoskonala swoje usługi o charakterze publicznym, natomiast chiński system Compass zgodnie z planem ma rozpocząć świadczenie usług na początku przyszłego roku.

2.11

Chiny przekształcają swój regionalny system nawigacji Beidou w globalny system Compass z wyraźnym zamiarem oferowania na całym świecie konkurencyjnych usług cywilnych. W swoich dążeniach przywłaszczyły sobie niektóre pasma radiowe przeznaczone dla Galileo, twierdząc, że Europa nie korzysta z nich, a więc Chiny miały prawo je zająć. UE usiłuje rozwiązać tę kwestię na najwyższym szczeblu dyplomatycznym.

3.1

Aby zagwarantować gospodarczy i jakościowy potencjał europejskiego GNSS, systemy Galileo i EGNOS muszą uzyskać status standardu GNSS w Europie, współpracującego z GPS oraz uniemożliwiającego innym konkurentom (Chinom, Rosji itp.) wejście na rynek.

3.2

Przemysł UE powinien wykorzystać przewagę wynikającą z interoperacyjności Galileo i GPS, ponieważ zastosowania oparte na obu konstelacjach satelitów zyskują na zwiększonej dokładności i lepszej dostępności sygnałów.

3.3

Programy EGNOS i Galileo potrzebują zdecydowanego przywództwa oraz jednoznacznego i pełnego poparcia ze strony UE, aby odzyskać zaufanie rynku, nadwątlone wskutek upadku partnerstwa publiczno-prywatnego, jakim było Wspólne Przedsiębiorstwo Galileo.

3.4

Kluczowym czynnikiem sukcesu jest w tym wypadku stworzenie i wykorzystanie przewagi konkurencyjnej europejskiego GNSS. UE może przyczynić się do powodzenia tego systemu poprzez zastosowanie środków regulacyjnych i włączenie innych rozwiązań rynkowych.

3.5

Skuteczna strategia rynkowa powinna obejmować z perspektywy produktu, rynku i łańcucha wartości każdy z sektorów składających się na europejską branżę GNSS: elektronikę, oprogramowanie, łączność ruchomą, komunikację radiową, sprzęt, branżę satelitarną i usługi.

3.6

Uwzględniając globalne zasady prawa konkurencji, UE powinna także określić obszary, w których można by wprowadzić nowe uregulowania, tak aby skorzystać z możliwości oferowanych przez GNSS, a w szczególności przez systemy EGNOS i Galileo. Być może UE mogłaby opracować stosowne prawodawstwo w specjalnych obszarach, takich jak systemy nawigacji w lotnictwie, które wymagałoby stosowania odbiorników Galileo w używanych tam aplikacjach i produktach (podobnie jak uczyniła Rosja w przypadku systemu Glonass). Być może w przypadku pewnych zastosowań UE mogłaby również określić minimalne normy dokładności i integralności, by wykorzystać przewagę systemu Galileo i postawić konkurencję w mniej dogodnej sytuacji.

3.7

Z uwagi na znaczenie stosowanych w odbiornikach chipsetów (6) dla penetracji rynku i strategii rozwoju zastosowań, nieodzownym wymogiem jest opracowanie tanich chipsetów do odbiorników, które obsługiwałyby obydwa systemy (GPS + Galileo). Nakłady ponoszone na badania i rozwój należy w szczególny sposób ukierunkować na realizację tego celu.

3.8

Kluczowe znaczenie dla uzyskania niskich kosztów wytwarzania chipsetów do odbiorników ma efekt krzywej doświadczenia związanej z dużą skalą produkcji. Z tego względu należy przeprowadzić specjalne badanie, które pozwoliłoby określić, w jaki sposób UE mogłaby przyczynić się do osiągnięcia wystarczająco dużej skali produkcji komponentów do odbiorników Galileo, tak aby mogły one konkurować z odbiornikami obsługującymi wyłącznie sygnał GPS.

3.9

W rozważaniach dotyczących rozwoju branży zastosowań europejskiego GNSS Komisja powinna przewodzić w tworzeniu i rozwoju klastrów innowacji.

3.10

Komisja powinna pomagać w stymulowaniu rozwoju aplikacji, produktów i usług GNSS poprzez zaangażowanie wielkich korporacji w roli czempionów projektów. Mogliby oni na przykład prowadzić rozwój klastrów MŚP w konkretnych dziedzinach zastosowań lub obszarach produktowo-rynkowych.

3.11

Kluczowe znaczenie dla skutecznego zaangażowania MŚP w rozwój rynku zastosowań GNSS będą miały zachęty oraz wsparcie dla przedsiębiorczości i innowacji. Z myślą o wspieraniu zaangażowania MŚP należy wykorzystać program na rzecz przedsiębiorczości i innowacji.

4.1.1

Galileo i EGNOS muszą zyskać status podstawowego standardu GNSS w Europie.

4.1.2

Unia powinna natychmiast skorzystać z szansy rozszerzenia zasięgu systemu EGNOS, tak by obejmował on wszystkie ważne lotniska w Afryce. Byłby to mądry ruch strategiczny i należy go wykonać, zanim zrobią to nasi konkurenci, zwłaszcza Chiny.

4.1.3

System EGNOS jest w eksploatacji już od ponad roku. Należy przyspieszyć realizację programów wprowadzania na rynek i innowacji.

4.1.4

Zarówno Komisja, jak i Organ Nadzoru Europejskiego GNSS spisują się znakomicie, realizując to trudne zadanie, mimo niezwykle ograniczonych zasobów. Być może sprzedaż europejskiego GNSS należałoby wkrótce zlecić wyspecjalizowanej firmie. Rozwój handlowych aspektów EGNOS i Galileo ma nieodzowne znaczenie dla ich powodzenia w dłuższej perspektywie, tymczasem jak dotąd zdziałano zbyt mało, by stawić czoła temu jakże istotnemu i złożonemu wyzwaniu.

4.1.5

UE potrzebuje agresywnej strategii rozwoju rynku, realizowanej pod kierownictwem wysoko wykwalifikowanego zespołu, z jasnymi i wymiernymi celami.

4.1.6

Aby wyeliminować wszelką niepewność związaną z GNSS, niezbędne jest zdecydowane przywództwo i pełne poparcie ze strony UE.

4.1.7

Kluczowe znaczenie z punktu widzenia wsparcia w UE i na rynku ma zaufanie do kierownictwa programów GNSS i zarządzania nimi. Należy przeanalizować obecne struktury kierownictwa i organizację zarządzania pod kątem ewentualnych zmian, jakie być może należałoby wprowadzić.

4.1.8

Należy znaleźć dodatkowe możliwości finansowania programów wprowadzania na rynek i innowacji poprzez kreatywną współpracę z innymi inicjatywami, takimi jak „Europejska agenda cyfrowa” czy „Unia innowacji”.

4.1.9

Należy opracować strategię wprowadzania na rynek i innowacji, która obejmowałaby z perspektywy produktu, rynku i łańcucha wartości każdą składową branży niższego szczebla: elektronikę, oprogramowanie, łączność ruchomą, komunikację radiową, sprzęt, branżę satelitarną i usługi.

4.1.10

Komisja powinna zbadać, w jakich obszarach można by wprowadzić nowe uregulowania pozwalające wykorzystać zalety zastosowań i technologii europejskiego GNSS.

4.1.11

Należy określić możliwe rozwiązania o charakterze prawodawczym, które faworyzowałyby wybór technologii EGNOS/Galileo kosztem technologii mniej doskonałych, zwłaszcza w wypadku zastosowań wymagających zaufania do ciągłości świadczenia usług lub wysokiej dokładności i integralności bądź też w zakresie bezpieczeństwa.

4.1.12

UE powinna dołożyć starań w ramach europejskich forów normalizacyjnych (w transporcie, lotnictwie, rolnictwie itp.), by przeforsować preferencyjne traktowanie technologii EGNOS/Galileo, a także promować dotychczasową interoperacyjność Galileo i GPS.

4.1.13

Najważniejszym priorytetem strategicznym powinno być sprowadzenie cen chipsetów do odbiorników ENGOS/Galileo do poziomu poniżej cen chipsetów obsługujących wyłącznie sygnał GPS. Kluczowe znaczenie dla uzyskania niskich kosztów wytwarzania chipsetów do odbiorników, a co za tym idzie ich akceptacji przez dostawców rozwiązań, ma efekt krzywej doświadczenia związanej z dużą skalą produkcji.

4.1.14

Należy podjąć wzmożone wysiłki zmierzające do określenia obszarów synergii z inicjatywami „Europejska agenda cyfrowa” i „Unia innowacji” obejmujących takie elementy, jak współpraca w zakresie innowacji czy programy wprowadzania na rynek.

4.1.15

Szczególną uwagę należy poświęcić stymulowaniu i wspieraniu przedsiębiorczości wśród MŚP, by zmobilizować je do występowania w roli dostawców zastosowań GNSS.

4.1.16

Należy zainicjować specjalny program rozwoju klastrów innowacji, który obejmowałby wszystkie szanse produktowo-rynkowe dla systemów EGNOS i Galileo.

4.1.17

Należy opracować mapę wartości, by wskazać wszystkie firmy i organizacje, które mogłyby lub powinny zostać włączone w tworzenie technologii, zastosowań i usług dla EGNOS/Galileo. Mapa ta przedstawiałaby istniejące i potencjalne powiązania między wieloma podmiotami. Byłaby skutecznym narzędziem strategicznym umożliwiającym identyfikowanie szans, analizowanie problemów i opracowywanie planów.

4.1.18

Trzeba znaleźć wielkie korporacje, które można by zaangażować w roli formalnych czempionów i liderów rozwoju zastosowań GNSS w Europie.

4.2.1

Wprowadzana na rynek technologia EGNOS/Galileo oraz opierające się na niej usługi muszą zawsze spełniać najwyższe standardy jakości. Trzeba utrzymać surową kontrolę nad rozwojem technologii i wdrażaniem na poziomie użytkownika końcowego.

4.2.2

Należy określić nowe czynniki wyróżniające europejski GNSS, które wykraczałyby poza dokładność i integralność. Mogłyby to być na przykład innowacje w zakresie modelu biznesowego, które zaowocowałyby nową, rozszerzoną ofertą łączącą się z innymi technologiami i usługami.

4.2.3

Należy zachęcać we współpracy z programami w ramach inicjatyw „Europejska agenda cyfrowa” i „Unia innowacji” do opracowywania inteligentnych produktów i usług, które wykorzystywałyby zintegrowane technologie i komponenty usługowe.

4.2.4

Tworząc forum zastosowań EGNOSS i Galileo, należy dążyć do zaangażowania uczestników spoza dotychczasowych dziedzin technologii i usług. Tego typu uczestnictwo stymulowałoby innowacje i kreatywność wykraczające poza aktualnie znane źródła.

4.2.5

Zadaniem priorytetowym powinno być opracowanie tanich chipsetów obsługujących obydwa systemy, tj. EGNOS/Galileo oraz GPS.

4.2.6

Należy opracować strategię, która pozwoliłaby w wystarczającym stopniu wykorzystać efekt krzywej doświadczenia związanego z dużą skalą produkcji, co ma kluczowe znaczenie dla uzyskania niskich kosztów wytwarzania chipsetów do odbiorników, tak aby chipsety EGNOS/Galileo mogły konkurować cenowo z układami obsługującymi wyłącznie sygnał GPS.

4.3.1

Zadanie polegające na rozwoju rynku zastosowań GNSS należy powierzyć specjalistom w dziedzinie marketingu. Dlatego też należy dokonać przeglądu obecnych struktur i personelu pod tym kątem. Być może pracę tę należałoby zlecić, pod kontrolą Komisji Europejskiej i Organu Nadzoru Europejskiego GNSS, wyspecjalizowanej firmie.

4.3.2

Szczegółowy, przemyślany i w pełni sfinansowany plan marketingowy jest nieodzowny do pomyślnej realizacji planu działań.

4.3.3

Należy wyznaczyć cele SMART (proste, wymierne, osiągalne, istotne i określone w czasie), by zwiększyć ogólny udział w przychodach w branży niższego szczebla GNSS. Wyznaczane cele powinny dotyczyć poszczególnych rynków docelowych i segmentów łańcucha wartości.

4.3.4

Należy opracować globalną strategię marki dla systemu EGNOS/Galileo, aby uzgodnić cele, uwypuklić wartość związaną z marką, uprościć informacje rynkowe oraz zapewnić przejrzystość priorytetom w zakresie wprowadzania na rynek.

4.3.5

Należy rozpocząć odpowiednio finansowane i właściwie ukierunkowane kampanie informacyjno-edukacyjne w społeczeństwie mające na celu promowanie systemu EGNOS/Galileo wśród obywateli. Musi się to odbywać w kontekście właściwej strategii marki.

4.3.6

Należy opracować znak jakości dla wszystkich certyfikowanych technologii EGNOS/Galileo, tak aby można było chronić reputację marki EGNOS/Galileo.

4.3.7

Należy zaangażować „proroków” (czempionów), którzy głosiliby „dobrą nowinę” i pozyskiwali MŚP na rzecz działań rozwojowych.

4.3.8

Na wszystkich rynkach docelowych należy określić czempionów i liderów opinii, szczególnie między wielkimi korporacjami, oraz zabiegać o ich względy.