28.7.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 174/7

(1)

Unia Europejska postawiła sobie za cel utrzymanie i rozwój Unii jako obszaru wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości; wysoki poziom bezpieczeństwa ma zostać zapewniony poprzez wspólne działanie państw członkowskich w dziedzinie współpracy policyjnej i sądowej w sprawach karnych.

(2)

Cel ten ma zostać osiągnięty poprzez zapobieganie przestępczości i zwalczanie jej poprzez ściślejszą współpracę między organami ścigania w państwach członkowskich, przy jednoczesnym poszanowaniu zasad i przepisów dotyczących praw człowieka, podstawowych wolności i państwa prawa, na których opiera się Unia i które są wspólne dla państw członkowskich.

(3)

Wymiana informacji i danych wywiadowczych na temat przestępczości i działalności przestępczej ma kluczowe znaczenie, aby organy ścigania mogły skutecznie zapobiegać przestępczości i działalności przestępczej, wykrywać je i prowadzić dochodzenia w związku z nimi. Wspólne działanie w dziedzinie współpracy policyjnej na mocy art. 30 ust. 1 lit. a) Traktatu oraz wspólne działanie w zakresie współpracy sądowej w sprawach karnych zgodnie z art. 31 ust. 1 lit. a) Traktatu pociągają za sobą potrzebę przetwarzania istotnych informacji; przetwarzanie to powinno podlegać właściwym przepisom o ochronie danych osobowych.

(4)

Częstsze wymiany informacji dotyczących wyników ekspertyzy kryminalistycznej oraz częstsze korzystanie z dowodów pochodzących z jednego państwa członkowskiego w procesach sądowych prowadzonych w innym państwie członkowskim podkreślają potrzebę zapewnienia wysokiej jakości danych.

(5)

Informacje będące wynikiem ekspertyzy kryminalistycznej w jednym państwie członkowskim mogą obecnie budzić w innym państwie członkowskim niepewność co do sposobu obchodzenia się z przedmiotem, metod, z których skorzystano, oraz sposobu interpretacji wyników.

(6)

Szczególnie ważne jest zagwarantowanie jakości wymienianych informacji w przypadku danych tak wrażliwych jak profile DNA lub odciski palców.

(7)

Zgodnie z art. 7 ust. 4 decyzji Rady 2008/616/WSiSW z dnia 23 czerwca 2008 r. w sprawie wdrożenia decyzji 2008/615/WSiSW w sprawie intensyfikacji współpracy transgranicznej, szczególnie w zwalczaniu terroryzmu i przestępczości transgranicznej (2), państwa członkowskie stosują środki niezbędne do zagwarantowania integralności profili DNA udostępnianych lub przesyłanych do innych państw członkowskich celem porównania i zapewniają zgodność tych środków z normami międzynarodowymi, takimi jak EN ISO/IEC 17025 – Ogólne wymogi w zakresie kompetencji laboratoriów testujących i kalibrujących.

(8)

Profile DNA i odciski palców wykorzystywane są nie tylko w postępowaniu karnym, ale mają również kluczowe znaczenie przy identyfikacji, między innymi, ofiar katastrof.

(9)

Akredytacja ekspertyz kryminalistycznych jest ważnym krokiem w kierunku bezpieczniejszej i bardziej skutecznej wymiany danych naukowych w ramach Unii. Akredytacja daje gwarancje niezbędne, aby działania laboratoryjne były prowadzone zgodnie ze stosownymi normami międzynarodowymi, takimi jak EN ISO/IEC 17025 – Ogólne wymogi w zakresie kompetencji laboratoriów testujących i kalibrujących, jak również z innymi odpowiednimi wytycznymi, które mają zastosowanie.

(10)

Akredytacji udziela krajowa jednostka akredytująca, który ma wyłączne uprawnienia do oceny, czy laboratorium spełnia wymogi ustanowione przez ujednolicone normy. Uprawnienia nadaje jednostkom akredytującym państwo. Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 765/2008 z dnia 9 lipca 2008 r. ustanawiające wymagania w zakresie akredytacji i nadzoru rynku odnoszące się do warunków wprowadzania produktów do obrotu (3) zawiera szczegółowe przepisy dotyczące uprawnień krajowych jednostek akredytujących.

(11)

Brak porozumienia co do stosowania wspólnej normy dotyczącej akredytacji badań dowodów naukowych jest brakiem, któremu należy zaradzić; Rada uważa zatem za konieczne przyjęcie prawnie wiążącego aktu w sprawie akredytacji działań laboratoriów kryminalistycznych mającego zastosowanie do wszystkich dostawców ekspertyz kryminalistycznych,

a)

DNA; oraz

b)

odcisków palców.

a)

„działania laboratoryjne” oznaczają wszelkie środki podejmowane podczas postępowania z materiałem będącym przedmiotem ekspertyzy kryminalistycznej, opracowywania, analizowania lub interpretowania takiego materiału w celu dostarczenia fachowych opinii lub wymiany wyników ekspertyzy kryminalistycznej;

b)

„jednostka akredytująca” oznacza jedyną w danym państwie członkowskim jednostkę udzielającą akredytacji na podstawie upoważnienia udzielonego jej przez to państwo.