(1)

W wyniku dochodzenia antydumpingowego („pierwotne dochodzeni dotyczące Chin”) Rada nałożyła rozporządzeniem (WE) nr 1187/2008 (2) ostateczne cło antydumpingowe na przywóz glutaminianu monosodowego („MSG”) pochodzącego z Chińskiej Republiki Ludowej („ChRL” lub „Chiny”).

(2)

W styczniu 2015 r. Komisja Europejska („Komisja”) nałożyła rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2015/83 (3) ostateczne cło antydumpingowe na przywóz glutaminianu monosodowego pochodzącego z Chin w następstwie przeglądu wygaśnięcia zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego („poprzedni przegląd wygaśnięcia”).

(3)

W styczniu 2015 r. Komisja nałożyła rozporządzeniem (UE) 2015/84 (4) cło antydumpingowe na przywóz glutaminianu monosodowego pochodzącego z Indonezji („pierwotne dochodzenie dotyczące Indonezji”).

(4)

Obecnie obowiązujące stawki cła antydumpingowego wynoszą od 33,8 % do 36,5 % w przypadku przywozu od producentów eksportujących, którzy współpracowali w ramach pierwotnego dochodzenia, oraz 39,7 % w przypadku przywozu od wszystkich innych przedsiębiorstw w Chinach. Jeżeli chodzi o Indonezję, obecnie obowiązujące stawki cła antydumpingowego wynoszą od 7,2 % do 13,3 % w przypadku przywozu od producentów eksportujących, którzy współpracowali w ramach pierwotnego dochodzenia dotyczącego Indonezji, oraz 28,4 % w przypadku przywozu od wszystkich innych przedsiębiorstw w Indonezji.

(5)

W następstwie opublikowania dwóch zawiadomień o zbliżającym się wygaśnięciu środków (5) Komisja otrzymała dwa wnioski o dokonanie przeglądu zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego.

(6)

Obydwa wnioski zostały złożone w dniu 21 października 2019 r. przez przedsiębiorstwo Ajinomoto Foods Europe S.A.S. („AFE” lub „wnioskodawca”), które odpowiada za 100 % całkowitej unijnej produkcji glutaminianu monosodowego. W uzasadnieniu wniosków podano, że w związku z wygaśnięciem środków istnieje prawdopodobieństwo kontynuacji i ponownego wystąpienia dumpingu i szkody dla przemysłu unijnego (6).

(7)

Po konsultacji z komitetem ustanowionym na podstawie art. 15 ust. 1 rozporządzenia podstawowego i ustaleniu, że istnieją wystarczające dowody, aby wszcząć przegląd wygaśnięcia, w dniu 21 stycznia 2020 r. Komisja wszczęła przegląd wygaśnięcia dotyczący przywozu glutaminianu monosodowego pochodzącego z ChRL i Indonezji („państwa, których dotyczy postępowanie”) na podstawie art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego. Komisja opublikowała zawiadomienie o wszczęciu postępowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (7) („zawiadomienie o wszczęciu postępowania”).

(8)

W dniu 19 lutego 2020 r. Komisja wszczęła dochodzenie na podstawie art. 13 ust. 3 rozporządzenia podstawowego dotyczące możliwego obejścia środków antydumpingowych wprowadzonych w odniesieniu do przywozu glutaminianu monosodowego pochodzącego z ChRL oraz wprowadziła wymóg poddania takiego przywozu rejestracji (8). Dochodzenie zostało wszczęte po złożeniu wniosku przez przedsiębiorstwo Ajinomoto Foods Europe S.A.S., które jest również wnioskodawcą w sprawie obecnych przeglądów wygaśnięcia. Produktem objętym dochodzeniem w sprawie możliwego obejścia środków był glutaminian monosodowy w mieszaninie lub w roztworze, zawierający co najmniej 50 % suchej masy glutaminianu monosodowego.

(9)

W wyniku dochodzenia stwierdzono, że istniejące środki dotyczące przywozu glutaminianu monosodowego pochodzącego z ChRL były obchodzone poprzez przywóz produktu objętego dochodzeniem. Rozporządzeniem (UE) 2020/1427 (9) Komisja rozszerzyła obowiązujące środki na przywóz glutaminianu monosodowego w mieszaninie lub w roztworze, zawierającego co najmniej 50 % suchej masy glutaminianu monosodowego, pochodzącego z ChRL.

(10)

Dochodzenie dotyczące kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu obejmowało okres od dnia 1 stycznia 2019 r. do dnia 31 grudnia 2019 r. („okres objęty dochodzeniem przeglądowym” lub „ODP”). Badanie tendencji mających znaczenie dla oceny prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia szkody objęło okres od dnia 1 stycznia 2016 r. do końca okresu objętego dochodzeniem przeglądowym („okres badany”) (10).

(11)

W zawiadomieniu o wszczęciu Komisja wezwała zainteresowane strony do skontaktowania się z nią w celu wzięcia udziału w dochodzeniu. Ponadto Komisja wyraźnie poinformowała wnioskodawcę, znanych producentów glutaminianu monosodowego w Chinach i Indonezji, władze państw, których dotyczy postępowanie, oraz znanych importerów i użytkowników o wszczęciu dochodzenia i zwróciła się do tych podmiotów o wzięcie w nim udziału.

(12)

Zainteresowane strony miały możliwość przedstawienia uwag na temat wszczęcia dochodzenia oraz złożenia wniosku o posiedzenie wyjaśniające przed Komisją lub rzecznikiem praw stron w postępowaniach w sprawie handlu.

(13)

Ze względu na dużą liczbę producentów w państwach, których dotyczy postępowanie, i importerów niepowiązanych w Unii Komisja podała w zawiadomieniu o wszczęciu, że może dokonać kontroli wyrywkowej wśród producentów i importerów niepowiązanych zgodnie z art. 17 rozporządzenia podstawowego.

(14)

Aby podjąć decyzję co do konieczności przeprowadzenia kontroli wyrywkowej i, jeżeli konieczność taka zostanie stwierdzona, aby dokonać doboru próby, Komisja zwróciła się do wszystkich producentów i Chinach i Indonezji o udzielenie informacji określonych w zawiadomieniu o wszczęciu. Ponadto Komisja zwróciła się do misji ChRL i misji Indonezji w Unii Europejskiej o wskazanie innych producentów, którzy ewentualnie byliby zainteresowani udziałem w dochodzeniu, lub skontaktowanie się z nimi.

(15)

Wymagane informacje i zgodę na włączenie do próby otrzymano od dwóch producentów eksportujących z ChRL. Komisja zaprosiła te przedsiębiorstwa do udziału w dochodzeniu i wysłała do nich kwestionariusze. Ze względu na tak niewielką liczbę producentów eksportujących Komisja uznała, że kontrola wyrywkowa nie jest konieczna, i poinformowała wszystkie zainteresowane strony w nocie do akt.

(16)

Komisja powiadomiła misję dyplomatyczną ChRL, że z powodu niewystarczającej współpracy ze strony tych dwóch producentów eksportujących w ChRL zamierzała ona zastosować art. 18 rozporządzenia podstawowego, a zatem oprzeć swoje ustalenia dotyczące kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu oraz szkody w odniesieniu do ChRL na dostępnych faktach. Nie otrzymano żadnych uwag w odpowiedzi na to zawiadomienie.

(17)

Nie zgłosił się żaden producent eksportujący z Indonezji. Jedna grupa przedsiębiorstw w Indonezji produkujących i sprzedających glutaminian monosodowy na indonezyjskim rynku krajowym („grupa współpracujących producentów indonezyjskich”) przedłożyła jednak formularze dotyczące kontroli wyrywkowej. Przedsiębiorstwa te nie prowadziły wywozu produktu objętego przeglądem do Unii. Komisja zaprosiła te przedsiębiorstwa do udziału w dochodzeniu i wysłała do nich kwestionariusze.

(18)

Komisja powiadomiła misję dyplomatyczną Indonezji, że z powodu niewystarczającej współpracy ze strony producentów eksportujących/producentów w Indonezji zamierzała zastosować art. 18 rozporządzenia podstawowego, a zatem oprzeć swoje ustalenia dotyczące kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu oraz szkody w odniesieniu do producentów eksportujących/producentów w Indonezji na dostępnych faktach. Nie otrzymano żadnych uwag w odpowiedzi na to zawiadomienie.

(19)

Aby podjąć decyzję co do konieczności przeprowadzenia kontroli wyrywkowej i, jeżeli konieczność taka zostanie stwierdzona, aby dokonać doboru próby, Komisja zwróciła się do importerów niepowiązanych o udzielenie informacji określonych w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania.

(20)

Czterech importerów niepowiązanych dostarczyło wymagane informacje i wyraziło zgodę na włączenie do próby. Komisja podjęła decyzję, że kontrola wyrywkowa nie jest konieczna i że należy zbadać wszystkich importerów niepowiązanych, którzy się zgłosili. Wszyscy czterej importerzy niepowiązani w pełni współpracowali, przedkładając kompletne odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu.

(21)

Pełne odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu otrzymano od grupy współpracujących indonezyjskich producentów glutaminianu monosodowego, jedynego producenta unijnego i czterech importerów niepowiązanych.

(22)

Komisja zwróciła się do wszystkich producentów eksportujących/producentów w ChRL, którzy zgłosili się i przedstawili wymagane informacje dotyczące kontroli wyrywkowej, o wypełnienie kwestionariusza dla producentów eksportujących. W momencie wszczęcia postępowania kopia kwestionariusza została udostępniona na stronie internetowej DG ds. Handlu.

(23)

Od producentów eksportujących/producentów w ChRL nie otrzymano odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu. Jak wspomniano powyżej w motywach 15 i 16, Komisja powiadomiła dwóch producentów eksportujących/producentów w ChRL, którzy zgłosili się na początkowym etapie, że zamierza zastosować art. 18 rozporządzenia podstawowego i w związku z tym oprzeć swoje ustalenia na dostępnych faktach, które mogą być mniej korzystne dla zainteresowanej strony. Nie otrzymano żadnych uwag.

(24)

Tym samym stwierdzono brak współpracy ze strony producentów eksportujących/producentów w ChRL lub w Indonezji. Jak wspomniano jednak w motywie 17, współpracę podjęła grupa przedsiębiorstw w Indonezji produkujących i sprzedających glutaminian monosodowy na indonezyjskim rynku krajowym, ale nie wywożąca go do Unii.

(25)

Komisja prowadziła dalsze badanie i weryfikację wszystkich informacji uważanych za niezbędne do ustalenia prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu i szkody oraz interesu Unii. Z powodu wybuchu pandemii COVID-19 i wynikających z niej środków wprowadzonych w celu powstrzymania jej rozprzestrzeniania się („zawiadomienie w sprawie COVID-19”) (11) Komisja nie mogła jednak przeprowadzić wizyt weryfikacyjnych w lokalach wszystkich przedsiębiorstw. W zamian Komisja przeprowadziła kontrole krzyżowe na odległość dotyczące informacji przekazanych przez poniższe przedsiębiorstwa za pośrednictwem wideokonferencji:

(26)

Produkt objęty przeglądem jest taki sam jak produkt objęty poprzednimi dochodzeniami wspomnianymi w motywach 1–4, a mianowicie glutaminian monosodowy pochodzący z ChRL i Indonezji, obecnie objęty kodem CN ex 2922 42 00 (kod TARIC 2922420010) („produkt objęty przeglądem”). MSG to dodatek do żywności, stosowany głównie jako substancja wzmacniająca smak i zapach zup, wywarów, dań rybnych i mięsnych, mieszanek przypraw i potraw gotowych do spożycia. Produkowany jest w postaci białych, bezzapachowych kryształków o niejednakowej wielkości. Stosowany jest także w przemyśle chemicznym do zastosowań innych niż spożywcze, np. w detergentach.

(27)

Produkowany jest głównie przez fermentację różnych źródeł cukru (skrobia kukurydziana, skrobia z tapioki, syrop z cukru, melasa z trzciny cukrowej i melasa z buraka cukrowego).

(28)

W toku poprzednich dochodzeń wymienionych w motywach 1–4 ustalono, a w przedmiotowym przeglądzie wygaśnięcia potwierdzono, że takie same podstawowe właściwości fizyczne, chemiczne i techniczne, a także te same podstawowe zastosowania mają następujące produkty:

(29)

Produkty te uważane są zatem za produkty podobne w rozumieniu art. 1 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.

(30)

Zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała, czy wygaśnięcie obowiązujących środków prowadziłoby do kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu w przypadku ChRL lub Indonezji.

(31)

Żaden z chińskich producentów eksportujących/producentów nie współpracował w toku dochodzenia. Nie przedstawili oni żadnych informacji ani dowodów potwierdzających w odniesieniu do domniemanych znaczących zakłóceń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego. Podobnie, jak wspomniano w motywie 23, żaden z chińskich producentów eksportujących nie udzielił odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu.

(32)

Rząd ChRL nie udzielił żadnej odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu ani nie odniósł się do dowodów zawartych w aktach sprawy przedstawionych przez wnioskodawcę, w tym dokumentu roboczego służb Komisji na temat znaczących zakłóceń w gospodarce Chińskiej Republiki Ludowej do celów dochodzeń w sprawie ochrony handlu („sprawozdanie”) (12).

(33)

W związku z tym, zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego, ustalenia w odniesieniu do prawdopodobieństwa kontynuacji dumpingu przedstawione w motywach 36–135 oparto na dostępnych faktach, w szczególności na informacjach zawartych we wniosku o dokonanie przeglądu wygaśnięcia i dostępnych danych statystycznych, mianowicie danych pochodzących ze strony internetowej Eurostatu i bazy danych Global Trade Atlas („GTA”).

(34)

Jak podano w motywie 17, żaden z producentów eksportujących z Indonezji nie współpracował w trakcie dochodzenia. Współpracę podjęła jednak grupa indonezyjskich producentów sprzedających na rynku krajowym i na rynkach innych państw trzecich.

(35)

W związku z tym, zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego, ustalenia w odniesieniu do prawdopodobieństwa kontynuacji dumpingu przedstawione w motywach 137–144 oparto na dostępnych faktach, w szczególności na informacjach zawartych we wniosku o dokonanie przeglądu wygaśnięcia i dostępnych danych statystycznych, mianowicie danych pochodzących ze strony internetowej Eurostatu i bazy danych GTA, a także, jak wyjaśniono w motywie 21, na danych przedłożonych przez grupę współpracujących producentów indonezyjskich.

(36)

W odniesieniu do okresu objętego dochodzeniem przeglądowym z danych statystycznych Eurostatu wynika, że z ChRL przywieziono do Unii 3 500 ton glutaminianu monosodowego, co stanowiło około [4–7] % udziału w rynku unijnym (13). Komisja stwierdziła, że taka wielkość przywozu jest wystarczająco reprezentatywna do celów badania, czy dumping nadal miał miejsce w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym.

(37)

W świetle wystarczających dowodów dostępnych w momencie wszczęcia dochodzenia, które zdają się wykazywać w odniesieniu do ChRL na istnienie znaczących zakłóceń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego, Komisja wszczęła dochodzenie na podstawie art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego.

(38)

W celu uzyskania informacji uznanych za niezbędne do dochodzenia w odniesieniu do domniemanych znaczących zakłóceń Komisja przesłała kwestionariusz rządowi ChRL. Ponadto w pkt 5.3.2 zawiadomienia o wszczęciu Komisja wezwała wszystkie zainteresowane strony do przedstawienia swoich opinii i informacji oraz do dostarczenia dowodów potwierdzających dotyczących zastosowania art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego w terminie 37 dni od daty opublikowania tego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. W powyższym terminie nie otrzymano odpowiedzi od rządu ChRL i nie wpłynęły stanowiska dotyczące zastosowania art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego.

(39)

W pkt 5.3.2 zawiadomienia o wszczęciu Komisja wskazała również, że w świetle dostępnych dowodów wybrała tymczasowo Tajlandię jako odpowiedni reprezentatywny kraj zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego w celu ustalenia wartości normalnej na podstawie niezniekształconych cen lub wartości odniesienia. Komisja stwierdziła ponadto, że rozważy możliwość wykorzystania innych odpowiednich reprezentatywnych krajów zgodnie z kryteriami określonymi w art. 2 ust. 6a lit. a) tiret pierwsze rozporządzenia podstawowego.

(40)

W dniu 21 lutego 2020 r. Komisja poinformowała w nocie („pierwsza nota dotycząca czynników produkcji”) zainteresowane strony o odpowiednich źródłach, które zamierza wykorzystać do określenia wartości normalnej, jeżeli zastosowanie metody określonej w art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego zostanie potwierdzone. W nocie tej Komisja przedstawiła wykaz wszystkich czynników produkcji, takich jak surowce, energia i siła robocza, wykorzystywanych w produkcji MSG. Ponadto w oparciu o kryteria wyboru niezniekształconych cen lub wartości odniesienia Komisja wyraziła swój zamiar wyboru Tajlandii lub Malezji jako najbardziej odpowiedniego kraju reprezentatywnego. Komisja zwróciła się do zainteresowanych stron o przedstawienie uwag i otrzymała uwagi wyłącznie od wnioskodawcy. Poparł on wybór Tajlandii ze względu na większą liczbę przedsiębiorstw z publicznie dostępnymi danymi w tym państwie. W swoich uwagach wnioskodawca zwrócił się również o uśrednienie danych odpowiednich przedsiębiorstw, aby zapewnić lepszą i solidniejszą podstawę dla ustaleń Komisji, w porównaniu z wykorzystaniem danych opartych na informacjach dotyczących pojedynczego przedsiębiorstwa.

(41)

W dniu 8 kwietnia 2020 r. Komisja poinformowała w drugiej nocie („druga nota dotycząca czynników produkcji”) zainteresowane strony o odpowiednich źródłach, które zamierza wykorzystać do określenia wartości normalnej, wskazując Tajlandię jako reprezentatywny kraj, jeżeli zastosowanie metody określonej w art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego zostałoby potwierdzone. Komisja poinformowała również zainteresowane strony, że określi koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne („koszty SG&A”) oraz zyski na podstawie informacji dostępnych dla następujących pięciu przedsiębiorstw, producentów glutaminianu monosodowego w reprezentatywnym kraju:

(42)

Komisja zwróciła się do zainteresowanych stron o przedstawienie uwag i otrzymała uwagi tylko od jednego importera, który poparł wybór Tajlandii jako kraju reprezentatywnego.

(43)

Zgodnie z art. 2 ust. 1 rozporządzenia podstawowego „[p]odstawą obliczenia wartości normalnej są zwykle ceny uiszczone lub należne w zwykłym obrocie handlowym przez niezależnych nabywców w kraju wywozu”.

(44)

Zgodnie jednak z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego „w przypadku stwierdzenia […], że ze względu na istnienie w kraju wywozu znaczących zakłóceń w rozumieniu lit. b) nie jest właściwe stosowanie cen i kosztów krajowych w tym kraju, wartość normalną konstruuje się wyłącznie na podstawie kosztów produkcji i sprzedaży odzwierciedlających niezniekształcone ceny lub wartości odniesienia” oraz „[wartość normalna] obejmuje niezniekształconą i odpowiednią kwotę kosztów administracyjnych, kosztów sprzedaży i kosztów ogólnych oraz zyski” („koszty administracyjne, koszty sprzedaży i koszty ogólne” zwane dalej „SG&A”).

(45)

Jak wyjaśniono w motywach 46–107, w niniejszym dochodzeniu Komisja stwierdziła, że w oparciu o dostępne dowody oraz ze względu na brak współpracy ze strony rządu ChRL i producentów eksportujących zastosowanie art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego było właściwe.

(46)

Zgodnie z definicją w art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego „znaczące zakłócenia to te zakłócenia, które występują wówczas, gdy podane ceny lub koszty, w tym koszty surowców i energii, nie wynikają z działania sił rynkowych, ponieważ wywiera na nie wpływ istotna interwencja rządowa. Przy ocenie istnienia znaczących zakłóceń uwzględnia się m.in. potencjalny wpływ jednego z następujących elementów lub kilku z nich:

(47)

Zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego przy ocenie istnienia znaczących zakłóceń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. a) bierze się pod uwagę m.in. niewyczerpujący wykaz elementów wymienionych w tym pierwszym przepisie. Zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego przy ocenie istnienia znaczących zakłóceń uwzględnia się potencjalny wpływ jednego ze wspomnianych powyżej elementów lub większej ich liczby na ceny i koszty produktu objętego przeglądem w kraju wywozu. Ponieważ wspominany wykaz nie ma charakteru kumulatywnego, nie wszystkie wymienione w nim elementy muszą zostać wzięte pod uwagę, aby stwierdzić istnienie znaczących zakłóceń. Ponadto te same okoliczności faktyczne mogą posłużyć do wykazania istnienia jednego elementu z wykazu lub większej ich liczby. Wszelkie wnioski dotyczące znaczących zakłóceń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. a) muszą jednak zostać wyciągnięte na podstawie wszystkich dostępnych dowodów. Ogólna ocena istnienia zakłóceń może również obejmować ogólny kontekst i sytuację w kraju wywozu, w szczególności w sytuacji, w której system gospodarczy i administracyjny kraju wywozu jest fundamentalnie skonstruowany w sposób, który daje rządowi znaczące uprawnienia do ingerencji w gospodarkę, w konsekwencji czego ceny i koszty nie są wynikiem swobodnego rozwoju mechanizmów rynkowych.

(48)

Art. 2 ust. 6a lit. c) rozporządzenia podstawowego stanowi, że „jeśli Komisja ma uzasadnione przesłanki świadczące o możliwości istnienia znaczących zakłóceń, o których mowa w lit. b), w jakimś kraju lub w jakimś sektorze w tym kraju, oraz jeśli jest to stosowne dla skutecznego stosowania niniejszego rozporządzenia, Komisja przygotowuje, udostępnia publicznie i regularnie aktualizuje sprawozdanie opisujące okoliczności rynkowe, o których mowa w lit. b), panujące w tym kraju lub sektorze”.

(49)

Na podstawie tego przepisu Komisja sporządziła sprawozdanie krajowe dotyczące Chin (zob. przypis 12), w którym wykazano istnienie znaczącej interwencji rządowej na wielu poziomach gospodarki, w tym konkretne zakłócenia w zakresie wielu kluczowych czynników produkcji (takich jak grunty, energia, kapitał, surowce i siła robocza), a także w określonych sektorach (takich jak chemikalia lub przetwórstwo kukurydzy). Sprawozdanie to umieszczono w aktach dochodzenia na etapie wszczęcia postępowania. W momencie wszczęcia postępowania zainteresowane strony zostały wezwane do obalenia dowodów zawartych w aktach dochodzenia, których sprawozdanie było integralną częścią, przedstawienia uwag w ich sprawie lub ich uzupełnienia. Nie otrzymano żadnych uwag

(50)

Wniosek o dokonanie przeglądu dostarczył dodatkowych dowodów na istnienie znaczących zakłóceń w sektorze glutaminianu monosodowego w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b), uzupełniając sprawozdanie. Wnioskodawca przedstawił dowody na to, że na produkcję i sprzedaż produktu objętego przeglądem mają wpływ (przynajmniej potencjalnie) zakłócenia wskazane w sprawozdaniu, w szczególności wysoki poziom ingerencji państwa w łańcuch wartości glutaminianu monosodowego, tj. w sektor glutaminianu monosodowego i sektory związane z produkcją glutaminianu monosodowego, w szczególności w sektory materiałów do produkcji i czynniki produkcji.

(51)

Komisja zbadała, czy ze względu na istnienie znaczących zakłóceń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego właściwe było stosowanie cen i kosztów krajowych w ChRL. Komisja uczyniła to na podstawie dowodów dostępnych w aktach sprawy, w tym dowodów zawartych w sprawozdaniu, które opierają się na publicznie dostępnych źródłach, w szczególności na ustawodawstwie chińskim, oficjalnie opublikowanych chińskich dokumentach dotyczących polityki, sprawozdaniach opublikowanych przez organizacje międzynarodowe oraz wynikach badań i artykułach naukowych autorstwa renomowanych badaczy akademickich, które wskazano bezpośrednio w sprawozdaniu. Analiza ta obejmowała badanie istotnych interwencji rządowych w gospodarce Chin ogółem, a także konkretnej sytuacji na rynku w danym sektorze, do którego należy produkt objęty przeglądem. Komisja uzupełniła te elementy dowodowe własnymi badaniami dotyczącymi różnych kryteriów istotnych dla potwierdzenia występowania znaczących zakłóceń w ChRL.

(52)

Jak wskazano w motywie 32, rząd ChRL nie udzielił żadnej odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu. Jak wspomniano w motywie 23, także żaden z producentów eksportujących/producentów w Chinach nie podjął współpracy. Ponadto żaden z producentów eksportujących/producentów w Chinach, którym to producentom przyznano status zainteresowanej strony, nie przedstawił żadnych dowodów potwierdzających albo obalających istniejące dowody zawarte w aktach sprawy, w tym w sprawozdaniu, ani też dodatkowe dowody przedstawione przez wnioskodawcę we wniosku o dokonanie przeglądu dotyczącego istnienia znaczących zakłóceń lub zasadności zastosowania art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego w przedmiotowej sprawie.

(53)

Chiński system gospodarczy bazuje na koncepcji „socjalistycznej gospodarki rynkowej”. Koncepcja ta jest zapisana w chińskiej konstytucji i określa zarządzanie gospodarką ChRL. Podstawową zasadą jest „socjalistyczna własność publiczna środków produkcji, a mianowicie własność całych osób i zbiorowa własność osób pracujących”. Gospodarka państwowa jest „wiodącą siłą gospodarki narodowej”, a państwo posiada mandat „do zapewnienia konsolidacji i wzrostu” (14). W związku z tym ogólna struktura chińskiej gospodarki nie tylko pozwala na znaczące interwencje rządowe w gospodarkę, ale wyraźnie sankcjonuje takie interwencje. Pojęcie nadrzędności własności publicznej wobec własności prywatnej przenika cały system prawny i stanowi ogólną zasadę podkreślaną we wszystkich głównych aktach prawnych. Doskonałym przykładem jest chińskie prawo rzeczowe: odnosi się ono do podstawowego etapu socjalizmu i powierza państwu utrzymanie podstawowego systemu gospodarczego, w ramach którego własność publiczna odgrywa dominującą rolę. Inne formy własności są tolerowane, a prawo zezwala na ich rozwój obok własności państwowej (15).

(54)

Ponadto zgodnie z prawem chińskim socjalistyczna gospodarka rynkowa jest rozwijana pod przywództwem Komunistycznej Partii Chin („KPCh”). Struktury państwa chińskiego i KPCh są ze sobą powiązane na każdym poziomie (prawnym, instytucjonalnym, osobowym), tworząc podstawową strukturę, w której nie można odróżnić ról KPCh i państwa. W wyniku zmiany chińskiej konstytucji w marcu 2018 r. jeszcze bardziej podkreślono wiodącą rolę KPCh, potwierdzając ją w tekście art. 1 konstytucji. Po już istniejącym pierwszym zdaniu przepisu: „System socjalistyczny jest systemem podstawowym Chińskiej Republiki Ludowej” wprowadzono nowe drugie zdanie w brzmieniu: „[p]odstawową cechą chińskiego socjalizmu jest przywództwo Komunistycznej Partii Chin” (16). Świadczy to o niekwestionowanej i coraz większej kontroli KPCh nad systemem gospodarczym ChRL. To przywództwo rządowe i kontrola rządowa nierozerwalnie wiążą się z ustrojem chińskim, a ich zakres jest znacznie większy niż w innych państwach, w których ogólna kontrola makroekonomiczna sprawowana przez rządy jest ograniczona działaniem mechanizmów rynkowych.

(55)

Państwo chińskie stosuje interwencjonizm gospodarczy, dążąc do osiągnięcia celów, które nie odzwierciedlają przeważających warunków ekonomicznych na wolnym rynku, tylko pokrywają się z programem politycznym określonym przez KPCh (17). Stosowane przez władze chińskie narzędzia interwencjonizmu gospodarczego obejmują różne obszary, w tym system planowania przemysłowego, system finansowy oraz poziom otoczenia regulacyjnego.

(56)

Po pierwsze, na poziomie ogólnej kontroli administracyjnej kierunek chińskiej gospodarki wyznacza się w ramach złożonego systemu planowania przemysłowego, który ma wpływ na wszystkie rodzaje działalności gospodarczej w państwie. Wszystkie te plany obejmują kompleksowy i złożony model sektorów i przekrojowych strategii obejmujący wszystkie szczeble administracji. Plany na szczeblu prowincji są szczegółowe, natomiast w planach krajowych wyznacza się szersze cele. W planach określa się również środki służące wspieraniu odpowiednich branż/sektorów, a także ramy czasowe, w jakich cele muszą zostać osiągnięte. Niektóre plany nadal zawierają wyraźne cele w zakresie produkcji, podczas gdy w poprzednich cyklach planowania było to stałym elementem. Zgodnie z planami poszczególne sektory lub projekty przemysłowe są traktowane jako (pozytywne lub negatywne) priorytety zgodnie z priorytetami rządu i przypisuje się im konkretne cele w zakresie rozwoju (modernizacja przemysłu, ekspansja międzynarodowa itp.). Podmioty gospodarcze, zarówno prywatne, jak i państwowe, muszą skutecznie dostosowywać swoją działalność do realiów narzuconych w ramach systemu planowania. Jest to spowodowane nie tylko wiążącym charakterem planów, ale również faktem, że odpowiednie władze chińskie na wszystkich szczeblach sprawowania rządów stosują się do systemu planów i odpowiednio wykorzystują przyznane im uprawnienia, skłaniając tym samym podmioty gospodarcze do przestrzegania priorytetów określonych w planach (zob. również sekcja 3.2.3.5 poniżej) (18).

(57)

Po drugie, na poziomie przydziału środków finansowych system finansowy ChRL jest zdominowany przez banki komercyjne będące własnością państwa. Ustanawiając i wdrażając swoją politykę kredytową, banki te muszą raczej dostosować się do celów polityki przemysłowej rządu, a nie oceniać przede wszystkim korzyści gospodarcze danego projektu (zob. również sekcja 3.2.3.8 poniżej) (19). To samo dotyczy pozostałych elementów chińskiego systemu finansowego, takich jak rynki akcji, rynki obligacji, rynki niepublicznych instrumentów kapitałowych itp. Ponadto instytucjonalna i operacyjna struktura tych obszarów sektora finansowego, które nie stanowią części sektora bankowego, nie jest nastawiona na maksymalizację skutecznego funkcjonowania rynków finansowych, lecz na zapewnienie kontroli i umożliwienie interwencji państwa i KPCh (20).

(58)

Po trzecie, na poziomie otoczenia regulacyjnego interwencje państwa w zakresie gospodarki przyjmują różne formy. Na przykład przepisy dotyczące zamówień publicznych są regularnie wykorzystywane do osiągania celów politycznych innych niż efektywność gospodarcza, co podważa zasady rynkowe w tym obszarze. Mające zastosowanie ustawodawstwo przewiduje w szczególności, że zamówienia publiczne są udzielane w celu ułatwienia osiągnięcia celów wyznaczonych w ramach polityki państwa. Charakter tych celów pozostaje jednak niezdefiniowany, co daje organom decyzyjnym szeroki margines swobody (21). Podobnie w obszarze inwestycji rząd ChRL utrzymuje znaczącą kontrolę i wpływ, jeżeli chodzi o miejsce przeznaczenia oraz wielkość inwestycji zarówno państwowych, jak i prywatnych. Kontrola inwestycji oraz różne zachęty, ograniczenia i zakazy dotyczące inwestycji są wykorzystywane przez władze jako ważne narzędzie wspierania celów polityki przemysłowej, takich jak utrzymanie kontroli państwa nad kluczowymi sektorami lub wzmocnienie przemysłu krajowego (22).

(59)

Podsumowując, chiński model gospodarczy opiera się na pewnych podstawowych zasadach, które zapewniają liczne interwencje rządowe i sprzyjają takim interwencjom. Tak duża skala interwencji rządowych jest sprzeczna z zasadą swobodnego działania mechanizmów rynkowych, co zakłóca proces skutecznej alokacji zasobów zgodnie z zasadami rynkowymi (23).

(60)

Przedsiębiorstwa będące własnością państwa, przedsiębiorstwa kontrolowane przez państwo lub przedsiębiorstwa działające pod nadzorem politycznym państwa lub zgodnie z jego wytycznymi stanowią istotną część gospodarki ChRL.

(61)

Wobec braku współpracy ze strony Chin Komisja dysponuje ograniczonymi informacjami dotyczącymi struktury własności przedsiębiorstw działających w sektorze MSG w ChRL. Wydaje się, że wszystkie trzy chińskie przedsiębiorstwa wskazane przez wnioskodawcę jako główni producenci i potwierdzone jako takie przez inne źródła w oparciu o własne badania Komisji (24) nie są przedsiębiorstwami państwowymi.

(62)

Komisja ustaliła jednak, że jeden z głównych producentów eksportujących – Fufeng Group – cieszył się poparciem członków KPCh i lokalnych organów publicznych oraz że lokalne organy publiczne koordynowały sprawy będące przedmiotem zainteresowania przedsiębiorstwa. Na przykład na oficjalnej stronie internetowej przedsiębiorstwa zamieszczono następującą informację na temat oficjalnej wizyty przedstawicieli władz lokalnych: „Po swoim wystąpieniu Jiao Gangwei wspomniał o problemie związanym z węglem, który to problem utrudniał działalność przedsiębiorstw w ciągu ostatnich dwóch lat, oraz podkreślił, że Miejski Komitet Partii Miasta Zhalantun i rząd zapewniali koordynację działań w tej dziedzinie […]. Delegacja Liu Qifan kontynuowała gromadzenie wiedzy o wkładzie społecznym przedsiębiorstwa, pracy na rzecz budowania partii, jak również na temat glutaminianu monosodowego […]. Liu Qifan pochwalił również wpływ uruchomienia przez Fufeng masowej produkcji wysokiej klasy aminokwasów po cenach światowych i poparł działania przedsiębiorstwa w zakresie budowania partii. Na koniec zwrócił się do swojej delegacji: »To przedsiębiorstwo odgrywa wiodącą rolę i nigdzie indziej nie ma tak dobrych projektów. Rząd musi mu dobrze służyć«. Sekretarz Liu trzy razy z rzędu wspomniał, że rząd powinien dobrze służyć przedsiębiorstwu. Ponadto poparł przedsiębiorstwo, mówiąc, że jego sytuacja odzwierciedla determinację przywódców wyższego szczebla w Regionie Autonomicznym Mongolii Wewnętrznej w budowaniu rządu zorientowanego na usługi” (25). Wsparcie ze strony instytucji samorządowych na szczeblu lokalnym jest również widoczne w odniesieniu do spółki zależnej Fufeng w Heilongjiang Qiqihar, co zostało potwierdzone na stronie internetowej miasta Qiqihar: „W celu pokazania siły przedsiębiorstwa, wewnętrznego zebrania sił, pobudzenia ducha walki i podziękowania władzom lokalnym za silne wsparcie dla spółki zależnej grupy, Qiqihar Longjiang Fufeng Biotechnology Co., Ltd., w hotelu Wanda Jiahua w Qiqihar, po południu dnia 26 lipca, w 20. rocznicę założenia grupy Fufeng, odbyło się spotkanie medialne pod hasłem »nowy punkt wyjścia, nowa podróż, nowe marzenie«” (26). W następującym oświadczeniu zamieszczonym na stronie internetowej grupy Komisja znalazła dalsze dowody na stosunki Fufeng z KPCh, a także dowody potwierdzające otrzymanie wsparcia i wskazówek od władz lokalnych: „W dniu 7 grudnia 2019 r. zastępca sekretarza Miejskiego Komitetu Partii Miasta Qiqihar i burmistrz Li Yugang odwiedzili siedzibę grupy Fufeng. Zastępca burmistrza Wang Yongshi, sekretarz generalny władz samorządowych Qi Xiaotong, zastępca sekretarza Komitetu Partii Okręgu Angangxi i burmistrz Ren Guangcai oraz zastępca burmistrza Li Yugang Jing itd. towarzyszyli mu w dochodzeniu. W wizycie uczestniczyli prezes zarządu Li Xuechun, dyrektor generalny Zhao Qiang i inni liderzy […]. Podczas dyskusji burmistrz Li powiedział, że kluczowe wysoce intensywne przetwarzanie, jak również jego produkty uboczne są szczególnie ważne w obecnej strukturze przemysłowej miasta Qiqihar. Jako pierwszy na świecie producent aminokwasów przedsiębiorstwo bardzo pomogło w lokalnym wysoce intensywnym przetwarzaniu kukurydzy. Prezes zarządu wyraził wdzięczność burmistrzowi Li za przybycie i powiedział: »Miasto Qiqihar zapewniło przedsiębiorstwu usługi inkubatora. Tym razem o naszym przedsiębiorstwie będzie się mówiło nie tylko w mieście Qiqihar, ale również w telewizji CCTV. Przedsiębiorstwo, zgodnie z rządową myślą ekonomiczną, będzie nadal stabilizować handel zagraniczny, kapitał zagraniczny, inwestycje i oczekiwania. Będzie nadal pobudzać ducha walki, wykorzystywać własne zalety i stale współpracować z władzami lokalnymi na rzecz wspólnego rozwoju«” (27). Dodatkowo, poniższe oświadczenie prasowe potwierdza, że grupa Fufeng w swojej działalności kierowała się celami i ideologią polityki państwa: „Grupa Fufeng odpowiedziała na propozycje inicjatyw współpracy Prezydenta Xi Jinpinga w zakresie budowy »Nowego Ekonomicznego Pasa Jedwabnego Szlaku« oraz »Morskiego Jedwabnego Szlaku XXI wieku«, a także aktywnie rozwijała partnerstwa gospodarcze z krajami wzdłuż »Pasa i Szlaku«” (28).

(63)

W przypadku innego z trzech głównych producentów glutaminianu monosodowego – Ningxia Eppen – Komisja stwierdziła, że przedsiębiorstwo to realizowało w ramach swojej działalności politykę państwa i ideologię KPCh, jak stwierdziła Federacja Przemysłu i Handlu Ningxia: „Od początku tego roku przedsiębiorstwo Ningxia Eppen Biological Company skrupulatnie organizowało, kompleksowo wprowadzało, intensywnie badało i wdrażało przesłanie 18. zjazdu Narodowego Kongresu Komunistycznej Partii Chin, biorąc pod uwagę rzeczywistą sytuację przedsiębiorstwa i – dążąc do realizacji hasła »Dwa wzmocnienia, sześć towarów« – umacniało strukturę partii, co znacznie pomogło w rozwoju przedsiębiorstwa” (29). Przedsiębiorstwo korzystało również ze wsparcia organów publicznych przy tworzeniu krajowego centrum technologii. Według Departamentu Przemysłu i Technologii Informacyjnych Ningxia Hui takie centra buduje się w szczególności w celu prowadzenia przedsiębiorstw w kierunku osiągnięcia określonych celów polityki: „W celu wdrożenia strategii rozwoju opartej na innowacjach oraz udzielania przedsiębiorstwom wskazówek i ich wspierania pod kątem zwiększania ich zdolności w dziedzinie innowacji technologicznych, Departament Przemysłu i Technologii Informacyjnych Regionu Autonomicznego energicznie promuje budowę centrów technologii przedsiębiorczości […]. Centra technologii przedsiębiorczości stały się głównymi podmiotami innowacji technologicznych w naszym regionie, zapewniając silne i skuteczne wsparcie technologiczne w zakresie wysokiej jakości rozwoju przemysłu w naszym regionie […]. Centrum technologii przedsiębiorczości Ningxia Eppen Company powstało w 2006 r., a w 2011 r. uznano je za centrum technologiczne na poziomie krajowym. Centrum technologii zapewnia przywództwo na rzecz postępów w branży dzięki ciągłemu wprowadzaniu innowacji i osiągnęło znaczące wyniki” (30).

(64)

W odniesieniu do dostawców materiałów do produkcji glutaminianu monosodowego, zgodnie z informacjami przekazanymi przez wnioskodawcę i potwierdzonymi przez inne źródła (31), głównym surowcem do produkcji glutaminianu monosodowego w ChRL jest zazwyczaj skrobia kukurydziana, stanowiąca znaczną część kosztów produkcji. Jak ustaliła Komisja, co najmniej jeden z głównych producentów skrobi kukurydzianej – Cofco Biotech – jest przedsiębiorstwem państwowym nadzorowanym przez Komisję ds. Administracji i Nadzoru nad Aktywami Państwowymi (SASAC) (32). Organy państwowe są również udziałowcami, bezpośrednio lub pośrednio, kilku innych dużych producentów skrobi kukurydzianej. Godnym uwagi przykładem jest przedsiębiorstwo Zhucheng Xingmao Corn Developing Co. Ltd – wiodący producent skrobi kukurydzianej (13,29 % rynku) (33) – w którym 74 % udziałów jest w posiadaniu przedsiębiorstwa Zhucheng Foreign Trade Corp., które z kolei w 26,54 % należy do miasta Zhucheng (34).

(65)

Zgodnie z informacjami przedstawionymi przez wnioskodawcę produkcja glutaminianu monosodowego odbywa się w procesie chemicznym z wykorzystaniem skrobi kukurydzianej i amoniaku. W związku z tym producentów glutaminianu monosodowego można również uznać za aktywnych uczestników chińskiego sektora chemicznego. W odniesieniu do tego sektora Komisja ustaliła, że zgodnie z krajowymi statystykami przedsiębiorstwa państwowe stanowiły 52 % całkowitych aktywów przedsiębiorstw chemicznych w 2015 r. (35). Przedsiębiorstwa państwowe, w szczególności duże przedsiębiorstwa centralne, tradycyjnie odgrywały dominującą rolę w przemyśle chemicznym ChRL ze względu na ich oligopolistyczną pozycję na rynku wyższego szczebla/rynku surowcowym, łatwy dostęp do zasobów przydzielanych przez rząd (fundusze, pożyczki, grunty itp.) oraz znaczny wpływ na decyzje rządu.

(66)

W związku z powyższym rząd ChRL i KPCh utrzymują struktury, które zapewniają wywieranie stałego wpływu na przedsiębiorstwa, w szczególności na przedsiębiorstwa państwowe lub przedsiębiorstwa kontrolowane przez państwo. Władze państwowe (a pod wieloma względami również KPCh) nie tylko aktywnie opracowują ogólne strategie gospodarcze dla przedsiębiorstw (w szczególności państwowych lub kontrolowanych przez państwo) i nadzorują wdrażanie tych strategii, ale również roszczą sobie prawa do brania udziału w procesie podejmowania decyzji operacyjnych przez przedsiębiorstwa. Odbywa się to zazwyczaj poprzez rotację kadr między organami rządowymi a tymi przedsiębiorstwami, poprzez powoływanie członków partii do organów wykonawczych tych przedsiębiorstw i poprzez tworzenie „komórek partyjnych” w strukturach przedsiębiorstw (zob. również sekcja 3.2.3.4), a także poprzez kształtowanie struktury korporacyjnej sektora (36). W przypadku przedsiębiorstw państwowych lub kontrolowanych przez państwo te ostatnie mają za to szczególny status w chińskiej gospodarce, co wiąże się z szeregiem korzyści ekonomicznych, w szczególności ochroną przed konkurencją i zapewnieniem preferencyjnego dostępu do odpowiednich czynników produkcji, w tym finansowania (37) . Elementy świadczące o istnieniu kontroli rządu nad przedsiębiorstwami w łańcuchu wartości glutaminianu monosodowego i ogólnie w sektorze chemicznym omówiono bardziej szczegółowo w sekcji 3.2.3.4 poniżej.

(67)

Z uwagi na znaczną skalę interwencji rządowych w chińskich chemicznych łańcuchach wartości, własność państwową i kontrolę niektórych wiodących przedsiębiorstw produkujących skrobię kukurydzianą oraz fakt, że – jak ustaliła Komisja – niektórzy wiodący producenci glutaminianu monosodowego muszą trzymać się wytycznych państwa, polegają na jego wsparciu i w niektórych przypadkach wdrażają ideologię KPCh, nawet prywatni producenci produktu objętego przeglądem nie mogą prowadzić działalności na warunkach rynkowych. Zarówno przedsiębiorstwa publiczne, jak i prywatne prowadzące działalność w zakresie produkcji glutaminianu monosodowego oraz materiałów wykorzystywanych do jego wytworzenia podlegają również, bezpośrednio lub pośrednio, nadzorowi politycznemu i wytycznym, jak określono w sekcji 3.2.3.5 poniżej.

(68)

Poza sprawowaniem kontroli nad gospodarką z racji bycia właścicielem przedsiębiorstw państwowych i korzystania z innych narzędzi rząd ChRL dysponuje również możliwością ingerowania w ceny i koszty dzięki obecności przedstawicieli państwa w przedsiębiorstwach. Choć przewidziane w ustawodawstwie chińskim prawo do powoływania i odwoływania kluczowych członków kierownictwa przedsiębiorstw państwowych przez właściwe organy państwowe można uznać za przejaw korzystania przez te organy z przysługujących im praw własności (38), komórki KPCh tworzone zarówno w przedsiębiorstwach państwowych, jak i w przedsiębiorstwach prywatnych stanowią kolejny istotny kanał umożliwiający państwu ingerowanie w proces podejmowania decyzji biznesowych. Zgodnie z prawem spółek ChRL w każdym przedsiębiorstwie należy ustanowić organizację partyjną KPCh (składającą się z co najmniej trzech członków KPCh, jak określono w statucie KPCh (39)), a przedsiębiorstwo zapewnia warunki konieczne do prowadzenia działalności przez organizację partyjną. W przeszłości wymóg ten nie zawsze był spełniany lub nie był egzekwowany w rygorystyczny sposób. Począwszy od co najmniej 2016 r. KPCh zaczęła jednak rościć sobie prawo do ściślejszego kontrolowania procesu podejmowania decyzji biznesowych w przedsiębiorstwach państwowych, traktując to prawo jako jedną z wiodących zasad jej polityki. Napływające informacje sugerują również, że KPCh wywiera presję na przedsiębiorstwa prywatne, nakłaniając je do kierowania się „patriotyzmem” i postępowania zgodnie z polityką partii (40). Informacje z 2017 r. wskazują, że komórki partyjne istniały w 70 % spośród około 1,86 mln przedsiębiorstw prywatnych, a organizacje KPCh wywierały coraz większą presję, aby zapewniono im możliwość podejmowania ostatecznych decyzji biznesowych w przedsiębiorstwach, w których je utworzono (41). Wspomniane przepisy mają ogólne zastosowanie w całej chińskiej gospodarce, we wszystkich sektorach, w tym do producentów MSG i dostawców materiałów do produkcji MSG.

(69)

Przykładowo struktura osobowa KPCh pokrywa się ze strukturą osobową organu zarządzającego w przypadku szeregu wiodących producentów glutaminianu monosodowego. Komisja ustaliła, że przewodniczącego zarządu grupy Fufeng – Li Xuechun – powołano w 2013 r. na okres pięciu lat jako członka Zgromadzenia Przedstawicieli Ludowych Miasta Linyi (42). Ponadto, jak udokumentowano w motywie 62, w przedsiębiorstwie prowadzone są działania służące rozbudowie partii, co wpływa na jego działalność.

(70)

W przypadku grupy Meihua, kolejnego z trzech głównych producentów glutaminianu monosodowego, stwierdzono, że pięciu z 12 członków zarządu było członkami KPCh w 2019 r. (43). Komisja ustaliła ponadto następujące dowody działalności prowadzonej przez przedsiębiorstwo Meihua i służącej rozbudowie partii, a także wpływu KPCh na działalność przedsiębiorstwa: „Dnia 30 czerwca przedsiębiorstwo Jilin Meihua zorganizowało i przeprowadziło dzień poświęcony partii poświęcony zagadnieniu »Budowanie uczącego się przedsiębiorstwa. Zabłysnąć w pracy«. W wydarzeniu uczestniczyli: przedstawiciel Departamentu ds. Organizacji Miejskiego Komitetu Partii Miasta Baicheng oraz instruktor ds. rozbudowy partii przedsiębiorstwa Jilin Meihua Wang Xingang, Dyrektor Biura Partii Parku Przemysłowego Miasta Baicheng Guo Baoyu, sekretarz partii i dyrektor generalny przedsiębiorstwa Jilin Meihua Zhang Jinlong oraz 22 członków partii […]. Podczas wydarzenia Wang Xingang dał wszystkim członkom partii żywą lekcję partyjną, koncentrując się na »procesie rozwoju partii, na tym, co powinni robić członkowie oddziału partii w nowo utworzonych przedsiębiorstwach, a także na tym, że przedstawiciele członków partii powinni odgrywać wiodącą rolę«. Następnie Wang Xingang przekazał każdemu członkowi partii po kolei emblemat partii oraz jej konstytucję. Jak w odnowieniu chrztu partyjnego z emblematem partii na piersi i konstytucją partii w rękach utworzono »most między sercami« organizatorów partii i jej członków, co w efekcie wzmocniło poczucie honoru, odpowiedzialności i przynależności każdego członka partii i jej kierownictwa. Nie chodzi jednak tylko o honor, ale także o odpowiedzialność. Dzięki takim »politycznym urodzinom« członkowie partii zawsze pamiętają o swojej tożsamości i misji, aby w całości wypełniać pionierską i przykładną rolę w ich przyszłej pracy, jednoczyć i prowadzić większość kierownictwa i pracowników, ciężko pracować, być kreatywnym, odważyć się być pierwszymi i nigdy się nie poddawać. »Dobrowolnie dołączam do Komunistycznej Partii Chin, wspieram program partii i przestrzegam jej konstytucji« – pod przewodnictwem Sekretarza Partii Zhanga Jinlonga uczestniczący członkowie partii unieśli razem zaciśnięte prawe dłonie na koniec wydarzenia i odnowili przysięgę partyjną przed czerwoną flagą partii. Ten dzień poświęcony partii pozwolił wszystkim jej członkom umocnić się jeszcze bardziej w swoich ideałach i przekonaniach, pobudzić ducha partii oraz sprecyzować kierunek przyszłej pracy” (44).

(71)

W przypadku przedsiębiorstwa Ningxia Eppen – trzeciego największego producenta glutaminianu monosodowego – Komisja ustaliła, że prezes przedsiębiorstwa pełnił funkcję przedstawiciela podczas 12. Kongresu Ludowego Regionu Autonomicznego Ningxia Hui co najmniej do lipca 2020 r. (45). Jednocześnie Federacja Przemysłu i Handlu regionu Ningxia jasno przedstawia rolę KPCh w odniesieniu do działań przedsiębiorstwa: „Po pierwsze, regulamin stanowi, że sekretarz komitetu partii musi uczestniczyć w posiedzeniach, na których podejmowane są decyzje dotyczące najważniejszych spraw dotyczących przedsiębiorstwa, a także w innych posiedzeniach, oraz w pełni wysłuchiwać opinii i propozycji podczas nich wyrażanych. Po drugie, od tego momentu właściwa osoba odpowiedzialna za organizację partii musi uczestniczyć w ważnych posiedzeniach lub podejmowaniu ważnych decyzji dotyczących wydziałów zarządzania produkcją i produkcji oraz w pełni wysłuchiwać opinii i propozycji wyrażanych podczas posiedzeń. Właściwa osoba odpowiedzialna za organizację partii w odpowiednim terminie należycie informuje członków partii – z poczuciem pełnej odpowiedzialności – o decyzjach i głównych projektach prac związanych z produkcją oraz w pełni angażuje główne zainteresowane strony w promowanie tych projektów” (46).

(72)

Obecność państwa i interwencja państwa na rynkach finansowych (zob. również sekcja 3.2.3.8 poniżej) oraz w zakresie zaopatrzenia w surowce i czynniki produkcji na dalszym etapie powoduje dodatkowe zakłócenia na rynku (47). W związku z tym obecność państwa w przedsiębiorstwach, w tym w przedsiębiorstwach państwowych, w sektorze MSG i w innych powiązanych sektorach (takich jak sektor finansowy i sektory dostarczające czynniki produkcji), pozwala rządowi ChRL ingerować w ceny i koszty.

(73)

Złożony system planowania, w ramach którego wytycza się priorytety i określa się cele dla organów rządowych na szczeblu centralnym i lokalnym, w dużej mierze wyznacza kierunek chińskiej gospodarki. Odpowiednie plany istnieją na wszystkich szczeblach administracji rządowej i obejmują praktycznie wszystkie sektory gospodarki. Cele wyznaczone w instrumentach planowania mają wiążący charakter, a organy na wszystkich szczeblach administracji monitorują wdrażanie planów przez odpowiednie organy administracji rządowej niższego szczebla. Ogólnie rzecz biorąc, system planowania w ChRL powoduje, że zasoby są przydzielane do sektorów uznanych przez rząd za strategiczne lub z innego powodu ważne politycznie, a nie zgodnie z mechanizmami rynkowymi (48).

(74)

Przemysł chemiczny, do którego należą producenci glutaminianu monosodowego, jest uznawany przez rząd ChRL za ważny sektor. Znajduje to potwierdzenie w licznych planach, wytycznych i innych dokumentach dotyczących sektora chemikaliów i wydawanych przez organy na szczeblu krajowym, regionalnym i gminnym (49).

(75)

Mówiąc dokładniej, glutaminian monosodowy w ChRL również jest objęty specjalnymi dokumentami programowymi dotyczącymi wysoce intensywnego przetwarzania kukurydzy, która stanowi jeden z kluczowych materiałów do produkcji glutaminianu monosodowego w drodze fermentacji skrobi kukurydzianej (zob. powyżej, zwłaszcza motyw 64). W szczególności procesy produkcji glutaminianu monosodowego są objęte przepisami 13. planu pięcioletniego w zakresie przetwarzania zbóż i oleju. Celem tych przepisów jest zarządzanie różnymi aspektami sektora przetwarzania kukurydzy (w tym podsektorem glutaminianu monosodowego), zwłaszcza w odniesieniu do rozwoju łańcucha wartości, struktur podaży, wyboru technologii, lokalizacji produkcji lub wsparcia politycznego: „Przyśpieszenie rozwoju wysoce intensywnego przetwarzania ziarna: zachęcanie dużych przedsiębiorstw przetwórczych do opracowywania innowacyjnych modeli przemysłu przetwórczego zbóż i oleju, pełnego wykorzystania potencjalnej wartości produktów ubocznych oraz rozszerzenia w możliwie największym zakresie łańcucha przemysłowego. Wspieranie przeniesienia sektorów drobnego i wysoce intensywnego przetwarzania, takiego jak przetwarzanie kukurydzy, na korzystne obszary produkcyjne i kluczowe obszary logistyczne oraz przyśpieszenie wyczerpania zasobów. Opracowanie nowych produktów pochodnych z nowych rodzajów funkcjonalnych cukrów skrobiowych oraz nowych rodzajów preparatów enzymatycznych, kwasu poliglutaminowego, polilizyny i innych produktów fermentacji w masie” […]. „Sektor wysoce intensywnego przetwarzania kukurydzy: Zachęcanie przedsiębiorstw zajmujących się głębokim przetwórstwem kukurydzy do rozwijania nowych wydajnych sposobów wykorzystywania kukurydzy i znacznego podniesienia współczynnika konwersji wysoce intensywnego przetwarzania kukurydzy […]. Aktywne opracowywanie nowych funkcjonalnych produktów fermentowanych o dużej zawartości substancji na potrzeby zaawansowanych technologii, takich jak aminokwasy i nukleozydy, nowe kwasy organiczne, cukry skrobiowe, poliole, nowe preparaty enzymatyczne, a także specjalnie modyfikowane skrobie wykorzystywane do produkcji żywności, wytwarzania papieru, tekstyliów, chemikaliów wysokowartościowych itd. […]. Obszar obejmujący trzy północno-wschodnie prowincje oraz obszar Huanghuaihai i inne ważne obszary produkcji muszą zintensyfikować swoje działania mające na celu promowanie łączenia oraz reorganizacji przedsiębiorstw produkujących przetworzoną skrobię kukurydzianą i cukier skrobiowy, alkohol, glutaminian monosodowy […]. Zachęcanie do uaktywnienia niewykorzystanych mocy produkcyjnych w drodze współpracy i wspólnych operacji” (50).

(76)

Ponadto w odniesieniu do czynników produkcji Komisja ustaliła, że sektor kukurydzy podlega w ChRL intensywnym regulacjom. Chiny przechowują duże ilości zapasów kukurydzy, co pozwala rządowi sztucznie obniżać lub podnosić ceny tego towaru poprzez kupno lub sprzedaż dużych ilości kukurydzy na rynku. Mimo że Chiny zaczęły zajmować się problemem nadmiernych rezerw kukurydzy w 2016 r., to wciąż posiadają bardzo duże zapasy, które mają zakłócający wpływ na ceny (51). Rząd kontroluje też poszczególne aspekty całego łańcucha wartości kukurydzy, takie jak subsydia dla produkcji kukurydzy (52) oraz nadzór nad operacjami przetwarzania, jak potwierdzono w poniższym obwieszczeniu NDRC: „[w]szystkie władze lokalne rozszerzą monitorowanie i analizę podaży kukurydzy i popytu na nią w odpowiednich obszarach, wzmocnią nadzór na etapie realizacji i po zakończeniu realizacji projektów związanych z wysoce intensywnym przetwarzaniem kukurydzy, będą wspierać równowagę między podażą kukurydzy a popytem na nią oraz zapewnią krajowe bezpieczeństwo żywnościowe” (53). W innym kluczowym rządowym dokumencie programowym (54) stwierdzono, co następuje: „Koncentracja na trzech głównych zbożach: ryżu, pszenicy i kukurydzy […]; badanie rozwoju systemu usług społecznych opartego na »kompleksowym procesie« oraz modelu produkcji opartego na »kompleksowym łańcuchu przemysłowym«; rozwijanie i wspieranie wzrostu poziomu produkcji w »całym kraju«, a także zwiększanie podaży ekologicznych i wysokiej jakości produktów rolnych. Odpowiednie prowincje podejmujące się tych zadań należy wspierać, opierając się na ustaleniach zawartych w prognozie budżetowej instytucji rządowych na szczeblu centralnym”.

(77)

Komisja ustaliła ponadto, że w ChRL obowiązują środki kontroli inwestycji w odniesieniu do produkcji kukurydzy: „[z]łożenie wniosku w sprawie realizacji projektów związanych z wysoce intensywnym przetwarzaniem kukurydzy podlega zharmonizowanemu zarządzaniu zgodnie z zarządzeniem Rady Państwa Chińskiej Republiki Ludowej nr 673” (55).

(78)

Polityka państwa ingerująca w działanie mechanizmów rynkowych w sektorze kukurydzy jest widoczna także na poziomie prowincji. Jak stwierdził wnioskodawca oraz jak potwierdziła Komisja, w sierpniu 2017 r. prowincja Heilongjiang wydała dokument programowy pt. „Opinia przewodnia w sprawie planu rozwoju sektora wysoce intensywnego przetwarzania kukurydzy w prowincji Heilongjiang” dotyczący zarządzania sektorem przetwarzania kukurydzy. Dokument ten skierowany jest „do każdego miasta (okręgu), powiatu (miasta), ludowych władz (biura administracyjnego) oraz wszystkich jednostek bezpośrednio podlegających władzom prowincji”, które powinny „zapewnić [jego] staranne wdrożenie”. Jeżeli chodzi o kryteria wejścia na rynek, w opinii stwierdzono, że „nowo zrealizowane obiekty związane z wysoce intensywnym przetwarzaniem kukurydzy powinny być zlokalizowane głównie na najważniejszych obszarach produkcji kukurydzy” oraz że wszystkie podmioty wykonawcze powinny „zachęcać do budowy obiektów przeznaczonych do celów wysoce intensywnego przetwarzania o dużej wydajności z długimi łańcuchami przemysłowymi, a także z przestrzenią na popyt rynku na dany produkt; wspierać w szczególności nowo zrealizowane obiekty przeznaczone do celów wysoce intensywnego przetwarzania kukurydzy o rocznej zdolności przetwórczej wynoszącej nie mniej niż 600 000 ton; oraz zachęcać do realizacji nowych obiektów przeznaczonych do celów wysoce intensywnego przetwarzania kukurydzy o wydajności ponad 1,2 mln ton”. W dokumencie narzuca się określoną wizję „kluczowych łańcuchów przemysłowych”: „obiekty należące do struktury sektora: muszą koncentrować się przede wszystkim na opracowywaniu i wytwarzaniu produktów przetworzonych powiązanych ze skrobią, alkoholem i funkcjonalnymi asortymentami produktów; muszą przyczyniać się do rozszerzania łańcucha przemysłowego, optymalizacji struktury produktów, uwydatniania specjalizacji różnych okręgów i różnych przedsiębiorstw; oraz muszą realizować zróżnicowane opracowywanie funkcjonalności produktów”. W przypadku asortymentu produktów skrobiowych przekłada się to na: „opracowanie przede wszystkim specjalnej skrobi modyfikowanej niezbędnej w sektorach takich jak sektor spożywczy, papierniczy, tekstylny oraz sektor chemikaliów wysokowartościowych”. W opinii określono także zasady geograficznego rozmieszczenia struktury przemysłowej: „Uwzględniając kompleksowo czynniki takie jak produkcja, przetwarzanie i wprowadzanie do obrotu kukurydzy oraz ciągła dostępność surowców, które mają być przetwarzane, kluczowe gwarancje, obiekty przeznaczone do celów wysoce intensywnego przetwarzania kukurydzy muszą być zlokalizowane głównie na siedmiu obszarach”. Na przykład w przypadku jednego ze wspomnianych obszarów w opinii zaleca się szczegółowo, że: „Powiaty Longjiang, Nehe, Yi’an, Nenjiang oraz otaczające je powiaty Gannan, Lindian, Wudalianchi, Bei’an, Fuyu, Dorbod, Baiquan, Keshan, Tailai, Kedong oraz inne 14 powiatów (miast), a także obszar miasta Qiqihar mogą zapewnić przetworzenie 8,67 mln ton kukurydzy, zrealizować siedem obiektów o zdolności przetwórczej w zakresie wysoce intensywnego przetwarzania kukurydzy wynoszącej 1,2 mln ton lub 14 obiektów o zdolności przetwórczej wynoszącej 600 000 ton. Zachęca się do realizacji wielkoskalowych obiektów przeznaczonych do celów wysoce intensywnego przetwarzania ponad 1,2 mln ton w tym obszarze”. Do wszystkich podmiotów wykonawczych skierowano polecenie reorganizacji sektora w następujący sposób: „Zachęcać do łączenia i reorganizacji istniejących rocznych zdolności w zakresie przetwarzania kukurydzy wynoszących mniej niż 300 000 ton, aby zwiększyć konkurencyjność rynkową przedsiębiorstw. Jeżeli chodzi o niewykorzystane zdolności przetwórcze w zakresie wysoce intensywnego przetwarzania kukurydzy na tym obszarze, zachęcać do wprowadzania potężnych przedsiębiorstw i realizacji sojuszy przedsiębiorstw wytwarzających produkty podobnego rodzaju oraz sojuszy przedsiębiorstw wyższego i niższego szczebla w drodze połączeń i przejęć oraz do współpracy strategicznej itp. […]. Udzielać wskazówek przedsiębiorstwom, aby wzmacniały marketing, zwiększały udział w rynku i tworzyły liczne wiodące grupy przedsiębiorstw, które będą miały wpływ na sektor”. Ponadto, jeżeli chodzi o środki polityki, w opinii wyraźnie przewidziano wsparcie państwa na rzecz przedsiębiorstw spełniających dane kryteria finansowania: „Wspierać finansowanie przedsiębiorstw na rynku akcji oraz zapewniać dotacje dla przedsiębiorstw prowadzących wysoce intensywne przetwarzanie kukurydzy notowanych w kraju i za granicą lub na chińskim nowym rynku równoległym” (56).

(79)

Ponadto Komisja ustaliła, że władze lokalne w Heilongjiang wspierały, koordynowały i nadzorowały (w tym za pomocą sankcji) tworzenie i funkcjonowanie co najmniej jednego parku przemysłowego prowadzącego działalność związaną z przetwarzaniem kukurydzy (57).

(80)

Komisja dokonała także ustaleń w odniesieniu do ingerencji państwa w sektorze amoniaku – kolejnego surowca wykorzystywanego w produkcji glutaminianu monosodowego. W krajowym 13. planie pięcioletnim dla sektora petrochemicznego i chemicznego rząd Chin określił roczne cele w zakresie produkcji amoniaku przez promowanie „zestawów technologii i sprzętu zapewniających roczną produkcję przekraczającą 1 mln ton syntetycznego amoniaku i syntetycznego metanolu” (58). Taką ingerencję po stronie podaży odzwierciedlają ponadto podobne polityki władz lokalnych. W 13. planie pięcioletnim prowincji Hebei dla sektora petrochemicznego nakazuje się zwłaszcza, aby „skoncentrować się na wspieraniu budowy drugiego etapu zakładu produkcji amoniaku Cangzhou Zhengyuan o zdolności przetwórczej wynoszącej 600 000 ton” (59). Ponadto ustalono, że prowincje przemysłowe Chongqing i Zhejiang oferują preferencyjne niższe ceny energii elektrycznej na potrzeby produkcji, w szczególności syntetycznego amoniaku (60).

(81)

Jak określono powyżej w przypisie do motywu 64, węgiel jest zazwyczaj kolejnym kluczowym czynnikiem w procesie produkcji glutaminianu monosodowego w ChRL (w związku z dostarczaniem energii do procesu produkcji). Jak ustaliła Komisja w swoim sprawozdaniu, ceny energii w Chinach nie są cenami rynkowymi. Zakłóceniom podlega w szczególności rynek węgla, zwłaszcza w wyniku subsydiowania (61). Ponadto Komisja ustaliła, że organy publiczne ingerują w mechanizmy rynkowe w sektorze węgla na poziomie prowincji, zwłaszcza w prowincji Szantung, za pośrednictwem dokumentów dotyczących planowania, regulujących podaż, lokalizację i struktury przemysłowe. Jednym z takich dokumentów jest „plan rozwoju energetyki prowincji Szantung w perspektywie średnio- i długoterminowej” opublikowany w 2016 r. i obejmujący okres do 2030 r. Kryjąca się za planem ideologiczna motywacja do zarządzania rynkiem jest widoczna zwłaszcza w jego przewodniej zasadzie „(r)ygorystycznego wdrażania przesłania 18. Krajowego Kongresu Komunistycznej Partii Chin oraz jego trzeciej, czwartej, piątej i szóstej sesji plenarnej; sumiennej realizacji kwestii poruszonych w serii ważnych przemówień Sekretarza Generalnego Xi Jinpinga, jak również przemówień, które wygłosił podczas inspekcji w prowincji Szantung”. W planie uznaje się także scentralizowany charakter funkcjonowania rynku energii – aż do niedawna – gdyż jednym z celów planu jest „promowanie przekształcenia w pełni scentralizowanej struktury dostaw energii w strukturę scentralizowaną i zdecentralizowaną”. Celem przepisów zawartych w dokumencie jest zwłaszcza uregulowanie konkretnej lokalizacji i struktur rozwoju przemysłu węglowego (62). Jeżeli chodzi o produkcję energii z węgla, w dokumencie zalecono m.in., aby: „koncentrować się na planowaniu i budowie wysoko efektywnych elektrowni węglowych o bardzo dużej mocy wytwarzających parę w stanie super- i ultranadkrytycznym oraz na budowie klastra ekologicznych elektrowni węglowych na północnym obszarze przybrzeżnym” oraz „zaplanować budowę zintegrowanego zaplecza rozwoju technologii produkcji energii elektrycznej z węgla w południowo-wschodniej części prowincji Szantung”. W ramach dokumentu w specjalnym „planie działania dotyczącym transformacji i rozwoju przemysłu węglowego” zaleca się, aby stosować się do następujących modeli rozwoju i budowy bez względu na swobodną grę mechanizmów rynkowych oraz swobodny proces podejmowania decyzji przez przedsiębiorstwo: „uporządkowane rozpoznanie i przenoszenie nadmiernej zdolności produkcyjnej i siły roboczej w prowincji; dalsze poprawianie i wzmacnianie podstaw dwóch grup dużych przedsiębiorstw Shandong Energy oraz Yankuang; przyśpieszenie i promowanie łączenia i reorganizacji lokalnych kopalni węgla, podnoszenie poziomu koncentracji sektora, wspieranie przekształcenia modelu rozwoju z modelu opartego na ilości oraz prędkości na model oparty na jakości i korzyściach […]. Koncentracja na budowie projektów zintegrowanych w zakresie energetyki węglowej poza prowincją w Mongolii Wewnętrznej, Shaanxi, Sinciang itd.” (63).

(82)

To zaangażowanie rządu i organów lokalnych w cały łańcuch wartości MSG wywiera – przynajmniej potencjalnie – zakłócający wpływ na ceny.

(83)

Rząd ChRL kieruje rozwojem sektora MSG, wykorzystując szerokie spektrum narzędzi, na przykład za pomocą przyznawania państwowych subsydiów. W sprawozdaniu rocznym producenta eksportującego Meihua za 2019 r. potwierdzono, że przedsiębiorstwo w 2018 r. otrzymało co najmniej 130 mln RMB dotacji rządowych (64). W przypadku przedsiębiorstwa Ningxia Eppen w sprawozdaniu z audytu przedsiębiorstwa za 2018 r. przedstawiono dotacje rządowe w wysokości 62,3 mln RMB otrzymane w 2017 r. (65). Ponadto wydaje się, iż w tamtym roku przedsiębiorstwo Ningxia Eppen otrzymało przydział w wysokości 200 000 RMB na utworzenie obiektu pokazowego poświęconego rozbudowie partii (66).

(84)

Komisja ustaliła też, że w ostatnich latach ChRL zaczęła stosować obniżkę podatku VAT o 13 % na wywóz glutaminianu monosodowego, co obecnie skutkuje całkowitym zwolnieniem tego wywozu z VAT. Prowadzi to także do powstania zachęty do obniżenia kosztów przez chińskie podmioty gospodarcze na rynku glutaminianu monosodowego (67).

(85)

Za pośrednictwem tych i innych środków sektor produkcji glutaminianu monosodowego oraz sektory produkujące surowce wykorzystywane do produkcji glutaminianu monosodowego podlegają interwencji rządowej, a rząd ChRL kieruje praktycznie każdym aspektem rozwoju i funkcjonowania łańcucha wartości glutaminianu monosodowego oraz kontroluje ten łańcuch.

(86)

Podsumowując, rząd ChRL dysponuje środkami umożliwiającymi nakłanianie podmiotów gospodarczych – w tym producentów glutaminianu monosodowego i producentów czynników produkcji wykorzystywanych do wytwarzania glutaminianu monosodowego – do przestrzegania celów polityki. Środki te zaburzają swobodne funkcjonowanie mechanizmów rynkowych.

(87)

Z informacji zawartych w aktach wynika, że chiński system prawa upadłościowego nie zapewnia możliwości odpowiedniego osiągnięcia najistotniejszych postawionych przed nim celów, tj. sprawiedliwego rozliczania wierzytelności i długów oraz ochrony uzasadnionych praw i interesów wierzycieli i dłużników. Wydaje się, że jest to spowodowane faktem, iż – mimo że chińskie prawo upadłościowe opiera się formalnie na zasadach podobnych do tych, które stosuje się w analogicznym prawie obowiązującym w państwach innych niż ChRL – system funkcjonujący w Chinach charakteryzuje się systematycznym niedostatecznie rygorystycznym egzekwowaniem przepisów. Liczba upadłości utrzymuje się na zaskakująco niskim poziomie, biorąc pod uwagę wielkość chińskiej gospodarki; jedną z głównych przyczyn tego stanu rzeczy może być fakt, że przepisy regulujące przebieg postępowań upadłościowych cechują się szeregiem braków, co skutecznie zniechęca zainteresowane podmioty do występowania o ogłoszenie upadłości. Ponadto organy państwowe nadal pełnią istotną i aktywną rolę w toku postępowań upadłościowych, niejednokrotnie wywierając bezpośredni wpływ na ich rezultat (68).

(88)

Ponadto, jeżeli chodzi o prawo własności do gruntów oraz prawo do użytkowania gruntów, w systemie praw własności ChRL można zaobserwować szczególnie rażące braki (69). Wszystkie grunty są własnością państwa chińskiego (grunty rolne stanowiące własność wspólną i grunty miejskie będące własnością państwa). Podejmowanie decyzji w kwestii przydziału gruntów stanowi wyłączną prerogatywę państwa. W Chinach przyjęto przepisy prawne służące zagwarantowaniu, aby proces przydziału gruntów przebiegał w przejrzysty sposób i był przeprowadzany po cenach rynkowych – w tym celu wprowadzono np. postępowania przetargowe. Przepisy te są jednak nagminnie naruszane: w rezultacie niektórzy nabywcy otrzymują grunty nieodpłatnie lub po cenach znacznie niższych od stawek rynkowych (70). Ponadto organy państwa niejednokrotnie dążą do osiągnięcia konkretnych celów politycznych, dlatego też podejmowane przez nie decyzje w kwestii przydziału gruntów są często podporządkowane realizacji określonych planów gospodarczych (71).

(89)

Producenci MSG – podobnie jak inne sektory chińskiej gospodarki – podlegają powszechnym przepisom chińskiego prawa upadłościowego, prawa spółek i prawa rzeczowego. Z tego powodu przedsiębiorstwa te podlegają także odgórnym zakłóceniom wynikającym z dyskryminującego stosowania bądź niedostatecznego egzekwowania przepisów prawa upadłościowego i prawa rzeczowego. W obecnym dochodzeniu nie ujawniono żadnych informacji, które mogłyby podważyć te ustalenia. W związku z tym Komisja wstępnie stwierdziła, że przepisy chińskiego prawa upadłościowego i chińskiego prawa rzeczowego nie funkcjonują w prawidłowy sposób, co prowadzi do zakłóceń wynikających z utrzymywania niewypłacalnych przedsiębiorstw na rynku oraz z przydzielania praw użytkowania gruntów w ChRL. Na podstawie dostępnych dowodów można stwierdzić, że powyższe ustalenia odnoszą się również w pełni do sektora glutaminianu monosodowego oraz do sektorów wytwarzających surowce wykorzystywane w produkcji produktu objętego przeglądem.

(90)

W związku z powyższym Komisja stwierdziła, że w łańcuchach wartości chemikaliów i przetwórstwa kukurydzy dochodziło do przypadków dyskryminującego stosowania bądź niedostatecznego egzekwowania przepisów dotyczących upadłości i prawa rzeczowego, również w odniesieniu do produktu objętego przeglądem.

(91)

W ChRL nie ma warunków dla pełnego rozwoju systemu wynagrodzeń bazującego na zasadach rynkowych, ponieważ pracownicy i pracodawcy nie mogą swobodnie korzystać z praw do organizowania się. ChRL nie ratyfikowała szeregu podstawowych konwencji Międzynarodowej Organizacji Pracy („MOP”), w szczególności konwencji dotyczących wolności zrzeszania się i rokowań zbiorowych (72). Zgodnie z chińskim prawem krajowym w Chinach funkcjonuje tylko jeden związek zawodowy. Organizacja ta nie jest jednak niezależna od organów państwowych, a jej zaangażowanie w prowadzenie rokowań zbiorowych i ochronę praw pracowników jest minimalne (73). Ponadto system rejestracji gospodarstw domowych, który ogranicza możliwość korzystania z pełnego spektrum usług w zakresie zabezpieczenia społecznego oraz innych świadczeń do mieszkańców danego obszaru administracyjnego, zmniejsza mobilność chińskiej siły roboczej. W rezultacie pracownicy niezarejestrowani jako mieszkańcy danego obszaru znajdują się zazwyczaj w mniej korzystnej sytuacji pod względem pewności zatrudnienia i otrzymują niższe wynagrodzenie niż osoby zameldowane jako mieszkańcy tego obszaru (74). Z ustaleń tych wynika, że koszty wynagrodzeń w ChRL są zniekształcone.

(92)

Nie przedstawiono żadnych dowodów na to, że przedsiębiorstwa produkujące glutaminian monosodowy lub powiązane czynniki produkcji nie podlegałyby opisanemu chińskiemu systemowi prawa pracy. W sektorze glutaminianu monosodowego występują zatem zakłócenia kosztów wynagrodzeń zarówno bezpośrednio (przy wytwarzaniu produktu objętego przeglądem), jak i pośrednio (przy dostępie producentów glutaminianu monosodowego do kapitału lub czynników produkcji dostarczanych przez przedsiębiorstwa podlegające temu samemu systemowi zatrudniania siły roboczej w ChRL).

(93)

Dostęp do kapitału dla przedsiębiorców w ChRL podlega różnym zakłóceniom.

(94)

Po pierwsze, chiński system finansowy charakteryzuje się silną pozycją banków będących własnością państwa (75), które przy przyznawaniu dostępu do finansowania biorą pod uwagę inne kryteria niż rentowność projektu. Podobnie jak w przypadku niefinansowych przedsiębiorstw państwowych, banki pozostają powiązane z państwem nie tylko poprzez własność, ale również poprzez osobiste relacje (kadrę zarządzającą najwyższego szczebla dużych instytucji finansowych będących własnością państwa ostatecznie wyznacza KPCh) (76), a także, podobnie jak niefinansowe przedsiębiorstwa państwowe, banki regularnie wdrażają politykę publiczną opracowaną przez rząd. W ten sposób banki wypełniają wyraźny obowiązek prawny prowadzenia swojej działalności kredytowej stosownie do potrzeb krajowego rozwoju gospodarczego i społecznego oraz zgodnie z programem polityki przemysłowej państwa (77). Sytuację tę pogarszają dodatkowe istniejące przepisy, które kierują środki finansowe do sektorów wskazanych przez rząd jako promowane lub z innych względów ważne (78).

(95)

Chociaż uznaje się, że różne przepisy prawne odnoszą się do potrzeby przestrzegania normalnych zachowań bankowych i zasad ostrożnościowych, takich jak konieczność zbadania zdolności kredytowej kredytobiorcy, przytłaczające dowody, w tym ustalenia poczynione w dochodzeniach w sprawie ochrony handlu, sugerują, że przepisy te odgrywają jedynie drugorzędną rolę w stosowaniu różnych instrumentów prawnych.

(96)

Ponadto ratingi obligacji i kredytowe są często zniekształcone z różnych powodów, w tym w związku z faktem, że na ocenę ryzyka wpływ ma strategiczne znaczenie przedsiębiorstwa dla rządu ChRL oraz moc każdej domniemanej gwarancji rządowej. Z szacunków zdecydowanie wynika, że chińskie ratingi kredytowe systematycznie odpowiadają niższym ratingom międzynarodowym (79).

(97)

Sytuację tę pogarszają dodatkowe istniejące przepisy, które kierują środki finansowe do sektorów wskazanych przez rząd jako promowane lub z innych względów ważne (80). Prowadzi to do preferencyjnego udzielania kredytów przedsiębiorstwom państwowym, dużym dobrze powiązanym przedsiębiorstwom prywatnym oraz przedsiębiorstwom w kluczowych sektorach przemysłu, co oznacza, że dostępność i koszt kapitału nie są równe dla wszystkich podmiotów na rynku.

(98)

Po drugie, koszty finansowania zewnętrznego były sztucznie utrzymywane na niskim poziomie w celu stymulowania wzrostu inwestycji. Doprowadziło to do nadmiernego wykorzystania inwestycji kapitałowych o coraz niższych zwrotach z inwestycji. Świadczy o tym niedawny wzrost stosunku zadłużenia do aktywów przedsiębiorstw w sektorze państwowym pomimo gwałtownego spadku rentowności, co sugeruje, że mechanizmy funkcjonujące w systemie bankowym nie odpowiadają normalnym działaniom handlowym.

(99)

Po trzecie, chociaż w październiku 2015 r. osiągnięto liberalizację nominalnych stóp procentowych, sygnały cenowe nadal nie są wynikiem działania sił rynkowych, ale wpływają na nie zakłócenia powodowane przez działanie rządu. Sztucznie niskie stopy procentowe prowadzą do zaniżania cen, a co za tym idzie do nadmiernego wykorzystywania kapitału.

(100)

Ogólny wzrost akcji kredytowej w ChRL wskazuje na pogarszającą się skuteczność alokacji kapitału bez żadnych oznak ograniczenia akcji kredytowej, jakiego można by oczekiwać w niezniekształconym otoczeniu rynkowym. W wyniku tego w ostatnich latach szybko wzrosła liczba kredytów zagrożonych. W obliczu rosnącego ryzyka zadłużenia rząd ChRL zdecydował się uniknąć niewykonania zobowiązań. W związku z tym kwestie dotyczące wierzytelności nieściągalnych rozwiązano poprzez refinansowanie długu, tworząc tym samym tzw. przedsiębiorstwa zombie, lub poprzez przeniesienie prawa własności do długu (np. poprzez połączenia lub zamianę długu na udziały w kapitale własnym) bez konieczności usunięcia ogólnego problemu zadłużenia lub usunięcia jego pierwotnych przyczyn.

(101)

Zasadniczo, pomimo ostatnich kroków podjętych w celu liberalizacji rynku, w systemie kredytów dla przedsiębiorstw w ChRL występują znaczące zakłócenia wynikające z utrzymującej się dominującej roli państwa na rynkach kapitałowych.

(102)

Nie przedstawiono żadnych dowodów na to, że sektor MSG byłby wyłączony z opisanej powyżej interwencji rządowej w system finansowy. Komisja ustaliła również, że wiodący producenci glutaminianu monosodowego korzystali z subsydiów rządowych (zob. motyw 83). Dlatego istotna interwencja rządowa w system finansowy prowadzi do wywierania poważnego wpływu na warunki rynkowe na wszystkich poziomach.

(103)

Komisja zauważyła, że zakłócenia opisane w sprawozdaniu są charakterystyczne dla chińskiej gospodarki. Z dostępnych dowodów wynika, że fakty i cechy chińskiego systemu opisane powyżej w sekcjach 3.2.3.2–3.2.3.5 oraz w części A sprawozdania dotyczą całego państwa i wszystkich sektorów gospodarki. To samo odnosi się do opisu czynników produkcji określonych w sekcjach 3.2.3.6–3.2.3.8 powyżej i w części B sprawozdania.

(104)

Komisja przypomina, że do produkcji MSG niezbędny jest szeroki zakres czynników produkcji. W tym względzie ChRL jest jednym z głównych producentów kukurydzy – kluczowego surowca w procesie produkcji glutaminianu monosodowego (zob. motyw 64). W przypadku gdy producenci MSG kupują/zamawiają te materiały do produkcji w ChRL, ceny, jakie płacą (i które są rejestrowane jako ich koszty), są wyraźnie narażone na te same wspomniane wcześniej zakłócenia systemowe. Na przykład dostawcy materiałów do produkcji zatrudniają siłę roboczą, która podlega zakłóceniom. Mogą oni zaciągać pożyczki, które podlegają zakłóceniom w sektorze finansowym lub w zakresie alokacji kapitału. Ponadto podlegają systemowi planowania, który ma zastosowanie na wszystkich szczeblach administracji i sektorów.

(105)

W rezultacie nie tylko nie jest właściwe stosowanie cen sprzedaży krajowej MSG w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego, ale także wszystkie koszty nakładów (w tym surowców, energii, gruntów, finansowania, pracy itp.) są zniekształcone, ponieważ na ich ceny wywiera wpływ istotna interwencja rządowa, jak opisano w częściach A i B sprawozdania. Interwencje rządowe opisane w odniesieniu do alokacji kapitału, gruntów, pracy, energii i surowców występują istotnie w całej ChRL. Oznacza to na przykład, że materiały do produkcji, które produkowano w ChRL, na skutek połączenia szeregu czynników produkcji są narażone na znaczące zakłócenia. To samo dotyczy materiałów do produkcji materiałów do produkcji i tak dalej. W obecnym dochodzeniu rząd ChRL ani producenci eksportujący nie przedstawili żadnych przeciwnych dowodów ani argumentów.

(106)

Analiza przedstawiona w sekcjach 3.2.3.2–3.2.3.9, która obejmuje badanie wszystkich dostępnych dowodów odnoszących się do interwencji ChRL w jej gospodarce, zarówno w ujęciu ogólnym, jak i w sektorze MSG i w powiązanym łańcuchu dostaw, wykazała, że ceny i koszty produktu objętego przeglądem, w tym koszty surowców, energii i pracy, nie wynikają z działania sił rynkowych, ponieważ wywiera na nie wpływ istotna interwencja rządowa w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego, na co wskazuje rzeczywisty lub potencjalny wpływ co najmniej jednego istotnego elementu spośród elementów w nim wymienionych. Na tej podstawie i wobec braku jakiejkolwiek współpracy ze strony rządu ChRL Komisja stwierdziła, że w celu ustalenia wartości normalnej w tym przypadku nie jest właściwe wykorzystanie cen i kosztów krajowych.

(107)

W związku z tym Komisja przystąpiła do konstruowania wartości normalnej wyłącznie na podstawie kosztów produkcji i sprzedaży odzwierciedlających niezniekształcone ceny lub wartości odniesienia, czyli, w tym przypadku, na podstawie odpowiednich kosztów produkcji i sprzedaży w odpowiednim reprezentatywnym kraju, zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego, jak omówiono w następnej sekcji.

(108)

Wyboru reprezentatywnego kraju dokonano na podstawie następujących kryteriów określonych w art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego:

(109)

Jak wyjaśniono w motywach 40 i 41, Komisja wydała dwie noty w odniesieniu do akt dostępnych dla zainteresowanych, dotyczących źródeł wykorzystanych do celów określenia wartości normalnej, które to noty przedłożono odpowiednio dnia 21 lutego 2020 r. („pierwsza nota dotycząca czynników produkcji”) i dnia 8 kwietnia 2020 r. („druga nota dotycząca czynników produkcji”). W tej ostatniej nocie Komisja poinformowała zainteresowane strony o swoim wniosku, że odpowiednim reprezentatywnym krajem w omawianym przypadku jest Tajlandia, jeżeli zostanie potwierdzone stosowanie metody określonej w art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego.

(110)

W pierwszej nocie dotyczącej czynników produkcji Komisja wskazała, że wśród państw o podobnym poziomie rozwoju gospodarczego do ChRL, tzn. państw sklasyfikowanych przez Bank Światowy jako kraje o wyższym średnim dochodzie na podstawie dochodu narodowego brutto, wiadomo, że produkcja produktu objętego przeglądem ma miejsce w państwach takich jak: Argentyna, Brazylia, Fidżi, Iran, Jamajka, Malezja, Mauritius, Meksyk, Peru, Republika Południowej Afryki, Tajlandia i Turcja. W związku z tą notą nie otrzymano żadnych uwag dotyczących poziomu rozwoju gospodarczego i produkcji produktu objętego dochodzeniem w potencjalnych reprezentatywnych krajach.

(111)

Komisja mogła zidentyfikować przedsiębiorstwa produkujące glutaminian monosodowy, których dane finansowe były łatwo dostępne i które w związku z tym można uznać za odpowiednie do celów art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego wyłącznie w dwóch krajach określonych przez Komisję jako potencjalne reprezentatywne kraje, tj. w Tajlandii i Malezji.

(112)

Jak jednak określono w drugiej nocie dotyczącej czynników produkcji, w Malezji zidentyfikowano tylko jedno przedsiębiorstwo produkujące glutaminian monosodowy: Ajinomoto Malaysia Bhd, które produkowało także inne produkty spożywcze i dodatki. W Tajlandii wskazano pięć przedsiębiorstw, mianowicie Ajinomoto Co., (Thailand) Ltd., Thai Fermentation Industry Co Ltd. (Racha Churos), Thai Churos, Thai Foods International Co. Ltd. i KT MSG. Wszystkie te przedsiębiorstwa produkowały glutaminian monosodowy i inne produkty lub dodatki spożywcze. Okazało się jednak, że dwa z nich, Thai Fermentation Industry Co Ltd. (Racha Churos) i Thai Churos, produkowały głównie glutaminian monosodowy i ograniczoną gamę innych produktów. Na tej podstawie Komisja stwierdziła, że publicznie dostępne dane finansowe uzyskane w Tajlandii będą reprezentatywne i dokładne do celów oszacowania niezniekształconej i uzasadnionej kwoty SG&A w ramach niniejszego dochodzenia.

(113)

Komisja dokładnie przeanalizowała wszystkie istotne dane dotyczące czynników produkcji w Tajlandii dostępne w aktach i odnotowała, co następuje:

(114)

Zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego konstruowana wartość normalna obejmuje niezniekształconą i odpowiednią kwotę kosztów SG&A oraz zyski. Ponadto należy ustalić wartość pośrednich kosztów produkcji w celu pokrycia kosztów niewliczonych do czynników produkcji. Jak wspomniano powyżej w motywie 112, Komisja stwierdziła, że pięć przedsiębiorstw w Tajlandii, a mianowicie: Ajinomoto Co. (Thailand) Ltd.; Thai Fermentation Industry Co Ltd. (Racha Churos); Thai Churos; Thai Foods International Co. Ltd. i KT MSG publikowało sprawozdania finansowe, które można było wykorzystać w celu ustalenia niezniekształconej i odpowiedniej kwoty kosztów SG&A i zysków.

(115)

Po ustaleniu na podstawie tych elementów, że Tajlandia jest odpowiednim reprezentatywnym krajem, nie było potrzeby przeprowadzenia oceny poziomu ochrony socjalnej i ochrony środowiska zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) tiret pierwsze zdanie ostatnie rozporządzenia podstawowego.

(116)

Biorąc pod uwagę wyniki powyższej analizy, należy uznać, że Tajlandia spełniła wszystkie kryteria przewidziane w art. 2 ust. 6a lit. a) tiret pierwsze rozporządzenia podstawowego pozwalające uznać ją za odpowiedni reprezentatywny kraj. W szczególności Tajlandia wytwarza znaczną ilość produktu objętego dochodzeniem i dysponuje kompletnym zbiorem dostępnych danych dotyczących wszystkich czynników produkcji, SG&A oraz zysku.

(117)

W drugiej nocie dotyczącej czynników produkcji Komisja stwierdziła, że do celów obliczenia wartości normalnej zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego zamierza skorzystać z bazy danych GTA (84) w celu ustalenia poziomu niezniekształconych kosztów wszystkich surowców stanowiących część czynników produkcji w reprezentatywnym kraju, a także danych statystycznych MOP oraz krajowych danych statystycznych w celu ustalenia niezniekształconych kosztów pracy w reprezentatywnym kraju. Komisja stwierdziła również, że w odniesieniu do kosztów energii elektrycznej zamierza stosować stawki stosowane przez Okręgowy Urząd ds. Energii Elektrycznej w Tajlandii. W odniesieniu do kosztów wody Komisja zamierzała wykorzystać taryfy stosowane przez tajlandzkie miejskie przedsiębiorstwo wodociągowe. Dane finansowe pięciu przedsiębiorstw: Ajinomoto Co. (Thailand) Ltd.; Thai Fermentation Industry Co Ltd. (Racha Churos); Thai Churos; Thai Foods International Co. Ltd. i KT MSG również zostaną wykorzystane w celu ustalenia kosztów SG&A i zysków.

(118)

W celu określenia wartości normalnej zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego Komisja poddała analizie wszystkie dostępne dane dotyczące czynników produkcji oraz podjęła decyzję o wykorzystaniu następujących wartości:

Tabela 1

Czynniki produkcji używane do wytworzenia glutaminianu monosodowego

(119)

Komisja wzięła pod uwagę wartość pośrednich kosztów produkcji, aby wziąć pod uwagę koszty, które nie zostały uwzględnione we wspomnianych powyżej czynnikach produkcji. W celu ustalenia tej kwoty wykorzystano dane przedstawione we wniosku, w szczególności dane z tajlandzkiego zakładu KKP należącego do Ajinomoto. Metodykę tę należycie wyjaśniono w motywach 127 i 128.

(120)

Struktura kosztów produkcji glutaminianu monosodowego jest głównie uzależniona od kosztów surowców, zwłaszcza źródła cukru i różnych chemikaliów (głównie węglanów), a także energii.

(121)

Aby ustalić niezniekształconą cenę surowców, Komisja wykorzystała ceny importowe stosowane przy przywozie do reprezentatywnego kraju podane w GTA, do których dodano należności celne przywozowe. W celu ustalenia wartości normalnej zgodnie z metodyką Komisji do tych cen importowych należy z reguły dodać krajowe koszty transportu. Biorąc jednak pod uwagę ustalenie zawarte w motywie 133, zgodnie z którym informacje o krajowych kosztach transportu nie były dostępne ze względu na brak współpracy ze strony eksporterów/producentów w ChRL, jak również charakter przedmiotowego przeglądu wygaśnięcia, który koncentruje się na ustaleniu, czy dumping nadal miał miejsce w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym, a nie na ustaleniu jego dokładnej wielkości, Komisja zdecydowała, że dostosowania w odniesieniu do transportu krajowego nie są konieczne, ponieważ takie dostosowania skutkowałyby jedynie wzrostem wartości normalnej, a tym samym marginesu dumpingu.

(122)

Cenę importową każdego czynnika produkcji w reprezentatywnym kraju obliczono jako średnią ważoną jednostkowych cen importowych tego czynnika produkcji przywożonego ze wszystkich państw trzecich z wyjątkiem ChRL i państw, które nie były członkami WTO, wymienionych w załączniku 1 do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/755 (85). Komisja postanowiła wykluczyć przywóz z ChRL do reprezentatywnego kraju, ponieważ w motywie 106 uznała, że oparcie się na cenach i kosztach krajowych w ChRL nie jest odpowiednim rozwiązaniem z uwagi na występowanie znaczących zakłóceń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego. Biorąc pod uwagę, że nie są dostępne dowody wskazujące na to, że te same zakłócenia nie miały w równym stopniu wpływu na produkty przeznaczone na wywóz, Komisja uznała, że te same zakłócenia miały wpływ na ceny eksportowe.

(123)

MOP publikuje szczegółowe informacje na temat wynagrodzeń w poszczególnych sektorach gospodarki Tajlandii. Komisja wykorzystała ostatnie dostępne dane statystyczne MOP na temat miesięcznych wynagrodzeń w tajlandzkim przemyśle wytwórczym oraz tygodniowej liczby godzin pracy w Tajlandii w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym (86).

(124)

Ceny energii elektrycznej dla przedsiębiorstw (użytkowników przemysłowych) w Tajlandii publikuje Tajlandzki Komitet Inwestycyjny. Komisja wykorzystała stawki stosowane przez Okręgowy Urząd ds. Energii Elektrycznej w stosunku do dużych przedsiębiorstw świadczących usługi o charakterze ogólnym i opublikowane przez Tajlandzki Komitet Inwestycyjny (87).

(125)

Ze względu na dużą liczbę czynników produkcji niektóre surowce, których udział w całkowitych kosztach produkcji był znikomy (tj. wynosił mniej niż 0,5 %), sklasyfikowano w ramach materiałów zużywalnych.

(126)

Komisja obliczyła procentowy udział materiałów zużywalnych w całkowitym koszcie surowców przedstawionym we wniosku, w szczególności w odniesieniu do danych z tajlandzkiego zakładu KKP należącego do Ajinomoto, i zastosowała ten procentowy udział do ponownie obliczonego kosztu surowców, stosując ustalone niezniekształcone ceny.

(127)

Zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego „[s]konstruowana wartość normalna obejmuje niezniekształconą i odpowiednią kwotę kosztów administracyjnych, kosztów sprzedaży i kosztów ogólnych oraz zyski”. Ponadto należało ustalić wartość pośrednich kosztów produkcji w celu pokrycia kosztów niewliczonych do czynników produkcji.

(128)

Aby ustalić niezniekształconą wartość pośrednich kosztów produkcji oraz biorąc pod uwagę brak współpracy ze strony chińskich producentów eksportujących/producentów, Komisja wykorzystała dostępne fakty zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego. W związku z tym Komisja ustaliła stosunek pośrednich kosztów produkcji do całkowitych kosztów produkcji i kosztów pracy na podstawie danych przedstawionych we wniosku, w szczególności danych uzyskanych z tajlandzkiego zakładu KKP należącego do Ajinomoto. Odsetek ten zastosowano w stosunku do niezniekształconej wartości kosztów produkcji, aby uzyskać niezniekształconą wartość pośrednich kosztów produkcji.

(129)

W celu ustalenia niezniekształconej i odpowiedniej kwoty kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysku Komisja oparła się na danych finansowych uzyskanych od pięciu przedsiębiorstw w reprezentatywnym kraju, tj. w Tajlandii, wymienionych w motywie 117: Ajinomoto Co. (Thailand) Ltd.; Thai Fermentation Industry Co Ltd. (Racha Churos); Thai Churos; Thai Foods Międzynarodowy Co. Ltd. i KT MSG, pochodzących z bazy danych Orbis Bureau van Dijk (88) („Orbis”). Jak wskazano w drugiej nocie dotyczącej czynników produkcji, dane Ajinomoto Co. (Thailand) Ltd. obejmowały rok obrotowy od kwietnia 2018 r. do marca 2019 r. Najnowsze dane finansowe pozostałych czterech spółek obejmowały rok obrotowy od stycznia do grudnia 2018 r. Obroty Ajinomoto Co. (Thailand) Ltd. stanowiły ponad 80 % łącznych obrotów pięciu przedsiębiorstw, a zatem dane, które częściowo obejmują ODP, mają bardzo duże znaczenie dla średnich kosztów SG&A i zysków wykorzystanych w niniejszym dochodzeniu. Włączenie danych innych przedsiębiorstw, mimo że dotyczyły one okresu bezpośrednio poprzedzającego ODP, zostało uznane za reprezentatywne wobec braku dowodów przeciwnych. Nie otrzymano żadnych uwag dotyczących tego podejścia, o czym wspomniano w drugiej nocie dotyczącej czynników produkcji. Komisja uznała to podejście za właściwe w tych okolicznościach, biorąc pod uwagę, że koszty SG&A i zysk Ajinomoto Co. (Thailand) Ltd. (oba wskaźniki na poziomie 16 %) były zgodne ze średnią zastosowaną i wymienioną w motywie 132, odzwierciedlającą dane innych przedsiębiorstw, dla których dane były dostępne do końca 2018 r. W każdym razie w przypadku obu zestawów danych wykazano by wysoki margines dumpingu, a biorąc pod uwagę, że dochodzenie, którego dotyczy postępowanie, jest przeglądem wygaśnięcia, nie ma potrzeby ustalania dokładnego marginesu dumpingu. W styczniu 2021 r. Komisja skorzystała z bazy danych Dun & Bradstreet („D&B”) (89), aby sprawdzić, czy zaktualizowano dane finansowe wszystkich pięciu przedsiębiorstw. Jedyną znalezioną aktualizacją była aktualizacja dla Ajinomoto Co. (Thailand) Ltd. za okres od kwietnia 2019 r. do marca 2020 r., jednak zestaw danych był niekompletny, ponieważ nie uwzględniono w nim zysku netto. Wykorzystano zatem pierwotny zestaw danych, który został ujawniony w drugiej nocie dotyczącej czynników produkcji.

(130)

Na podstawie powyższego Komisja skonstruowała wartość normalną na podstawie ceny ex-works zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego. Biorąc pod uwagę brak współpracy ze strony producentów eksportujących/producentów w Chinach oraz fakt, że w związku z tym nie były dostępne informacje na temat rodzajów produktów sprzedawanych na rynku krajowym, wartość normalna nie została ustalona w odniesieniu do poszczególnych rodzajów.

(131)

Po pierwsze, Komisja ustaliła wartość niezniekształconych kosztów produkcji. Wobec braku współpracy ze strony chińskich producentów eksportujących/producentów Komisja oparła się na informacjach dostarczonych przez wnioskodawcę we wniosku, na podstawie struktury kosztów i odpowiednich wskaźników technicznych produkcji w jego zakładach produkcyjnych dostosowanych do głównych źródeł cukru (skrobia kukurydziana) wykorzystywanych w Chinach, dotyczących zużycia każdego czynnika (materiałów i pracy) używanego w produkcji glutaminianu monosodowego. Komisja pomnożyła wskaźniki zużycia przez niezniekształcone koszty jednostkowe odnotowane w reprezentatywnym kraju, tj. w Tajlandii.

(132)

Następnie Komisja zastosowała stosunek pośrednich kosztów produkcji, ustalony zgodnie z wyjaśnieniem w motywie 128, do niezniekształconych kosztów produkcji. W przypadku kosztów SG&A i zysku Komisja zastosowała średnią ważoną kosztów SG&A i zysku odnotowanych w publicznie dostępnych sprawozdaniach finansowych pięciu zidentyfikowanych producentów glutaminianu monosodowego w Tajlandii, jak wyjaśniono w motywie 129. Komisja dodała zatem następujące pozycje do niezniekształconych kosztów produkcji:

(133)

W związku z brakiem współpracy ze strony producentów eksportujących/producentów w ChRL ceny eksportowe do Unii ustalono na podstawie dostępnych faktów zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego. Komisja określiła cenę eksportową na podstawie dostępnych danych statystycznych, mianowicie danych z bazy danych Comext (Eurostat). Ponieważ ceny w Comext są rejestrowane na poziomie kosztów, ubezpieczenia i frachtu („CIF”), poziom ex-works ustalono na podstawie dowodów przedstawionych we wniosku o dokonanie przeglądu wygaśnięcia w odniesieniu do kosztów transportu, przeładunku, frachtu morskiego i ubezpieczenia.

(134)

Komisja porównała wartość normalną skonstruowaną zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego z ceną eksportową ustaloną powyżej. Na tej podstawie ustalono, że średni ważony margines dumpingu wyrażony jako odsetek ceny CIF na granicy Unii przed ocleniem według bazy danych Comext wynosił 112,8 %.

(135)

Komisja stwierdziła zatem, że w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym dumping z ChRL nadal miał miejsce.

(136)

W odniesieniu do okresu objętego dochodzeniem przeglądowym dane statystyczne Eurostatu wskazują, iż z Indonezji przywieziono do Unii 5 535 ton glutaminianu monosodowego, co stanowiło około [5–10] % udziału w rynku w Unii. Komisja stwierdziła, że taka wielkość przywozu jest wystarczająco reprezentatywna do celów badania, czy dumping nadal miał miejsce w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym.

(137)

Ze względu na brak współpracy ze strony indonezyjskich producentów eksportujących Komisja – na potrzeby ustalenia wartości normalnej – opierała się na dostępnych faktach zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego. W tym względzie Komisja wykorzystała informacje dostarczone przez grupę współpracujących producentów indonezyjskich.

(138)

W związku z tym wartość normalną ustalono na podstawie cen sprzedaży krajowej dostarczonych przez grupę współpracujących producentów indonezyjskich. Ze względu na brak współpracy ze strony indonezyjskich producentów eksportujących nie były dostępne szczegółowe ceny eksportowe dla poszczególnych rodzajów produktu. W konsekwencji nie było możliwe przeprowadzenie szczegółowego badania zwykłego obrotu handlowego, jak określono w art. 2 ust. 4–6 rozporządzenia podstawowego. Komisja ustaliła, że średnia cena sprzedaży krajowej była opłacalna, tj. powyżej średniej kosztów produkcji ustalonej dla grupy współpracujących producentów indonezyjskich. W związku z tym wartość normalną ustalono na podstawie średniej krajowej ceny sprzedaży dla całej sprzedaży krajowej grupy współpracujących producentów indonezyjskich.

(139)

W toku dochodzenia ujawniono również, że glutaminian monosodowy był sprzedawany zarówno hurtowo, jak i na rynku detalicznym. Wnioskodawca dostarczył informacje, że glutaminian monosodowy sprzedawany hurtowo (tj. w opakowaniach o wielkości 20 kg i większych) stanowił zdecydowaną większość sprzedaży eksportowej do Unii, natomiast sprzedaż na rynku krajowym w Indonezji była prowadzona zarówno hurtowo, jak i na rynku detalicznym (sprzedaż w małych opakowaniach dla konsumentów).

(140)

Na podstawie danych przedstawionych przez grupę współpracujących producentów indonezyjskich potwierdzono, że glutaminian monosodowy był sprzedawany hurtowo na indonezyjskim rynku krajowym po cenach poniżej kosztów produkcji, i wykazano, że istniała stała różnica cen między sprzedażą hurtową a sprzedażą detaliczną.

(141)

W związku z tym, w celu zapewnienia kompletności oraz obiektywnego porównania wartości normalnej z ceną eksportową, Komisja obliczyła również alternatywną wartość normalną opartą wyłącznie na krajowej sprzedaży hurtowej, którą można było porównać z cenami sprzedaży eksportowej, prowadzonej głównie hurtowo. Jak wspomniano powyżej, ceny hurtowej sprzedaży glutaminianu monosodowego ustalono na podstawie informacji dostarczonych przez grupę współpracujących producentów indonezyjskich. Ponieważ krajowa sprzedaż hurtowa była prowadzona poniżej średnich kosztów produkcji, Komisja opracowała konstruowaną wartość normalną zgodnie z art. 2 ust. 3 i 6 rozporządzenia podstawowego poprzez dodanie średnich ważonych kosztów SG&A i zysków odnotowanych przez grupę współpracujących producentów indonezyjskich w odniesieniu do całej sprzedaży krajowej glutaminianu monosodowego (w sprzedaży hurtowej i detalicznej) w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. Wobec braku jakichkolwiek innych dostępnych informacji uznano, że jest to najwłaściwsze i najbardziej uzasadnione źródło informacji.

(142)

Wobec braku współpracy ze strony indonezyjskich producentów eksportujących cenę eksportową ustalono w oparciu o dane Comext (Eurostat) zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego. Ponieważ ceny w Comext są rejestrowane na poziomie CIF, a grupa współpracujących producentów indonezyjskich nie prowadziła wywozu do Unii, poziom cen ex-works ustalono na podstawie dowodów przedstawionych we wniosku o dokonanie przeglądu wygaśnięcia w odniesieniu do kosztów transportu i kosztów ubezpieczenia z Indonezji do granicy Unii.

(143)

Komisja porównała wartość normalną w kontekście dwóch różnych scenariuszy opisanych powyżej, stosując cenę eksportową, jak ustalono powyżej. Na tej podstawie ustalono, że średni ważony margines dumpingu wyrażony jako odsetek ceny CIF na granicy Unii przed ocleniem wynosił:

(144)

Komisja stwierdziła zatem, że w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym dumping z Indonezji nadal miał miejsce.

(145)

Oprócz ustalenia, że w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym miał miejsce dumping, Komisja zbadała, zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego, prawdopodobieństwo kontynuacji dumpingu w przypadku uchylenia środków w odniesieniu do o przywozu z ChRL. W związku z brakiem współpracy ze strony producentów eksportujących/producentów w ChRL Komisja oparła swoją ocenę na dostępnych faktach zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego, mianowicie na ustaleniach z poprzedniego przeglądu wygaśnięcia wspomnianego w motywie 2, na informacjach przedstawionych we wniosku o dokonanie przeglądu, informacjach dostępnych publicznie, na bazie danych Comext (Eurostat) i GTA. Analizie poddano następujące elementy: moce produkcyjne i wolne moce produkcyjne w ChRL oraz ceny wywozu na rynki państw trzecich, atrakcyjność rynku unijnego i praktyki w zakresie obejścia środków.

(146)

Ze względu na brak współpracy Komisja musiała oprzeć swoją ocenę na dostępnych faktach zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego, w szczególności na informacjach zawartych we wniosku i ustaleniach poprzedniego przeglądu wygaśnięcia, jak również na innych publicznie dostępnych źródłach, jak wyszczególniono w motywie 149.

(147)

Zgodnie z informacjami przekazanymi przez wnioskodawcę moce produkcyjne glutaminianu monosodowego w Chinach stale rosną od 2015 r. Od 2013 r., ze względu na zaostrzone przepisy dotyczące ochrony środowiska, mniejsi producenci glutaminianu monosodowego w Chinach wycofali się z rynku glutaminianu monosodowego, natomiast więksi producenci rozbudowali swoje zakłady i zwiększyli moce produkcyjne o [10–30] %, osiągając w latach 2016–2018 wielkość produkcji [3 500 000–4 000 000] ton. W tym samym okresie całkowite wolne moce produkcyjne wzrosły o [100–130] %. Oszacowano, że od 2018 r. niewykorzystane moce produkcyjne wśród aktywnych producentów glutaminianu monosodowego w ChRL były [dwunasto- do piętnastokrotnie] większe niż konsumpcja w Unii w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym.

(148)

Ponadto w kilku publicznie dostępnych artykułach (90) opartych na sprawozdaniach rynkowych potwierdzono szybki wzrost wielkości produkcji w Chinach. Na podstawie tych publicznie dostępnych informacji można stwierdzić, że szereg czołowych producentów glutaminianu monosodowego w ChRL zwiększyło swoje moce produkcyjne od 2015 r.

(149)

Z innych publicznie dostępnych informacji (91) wynikało, że Fufeng Group – jeden z czołowych producentów glutaminianu monosodowego w ChRL i główny eksporter do Unii według wnioskodawcy – zwiększył swoje moce produkcyjne o 41 %, z 940 000 ton w 2015 r. do 1 330 000 ton w 2019 r. Jednocześnie jego wykorzystanie mocy produkcyjnych spadło do 80 %. Oznacza to, że wolne moce produkcyjne jedynego chińskiego producenta w 2019 r. wynosiły 266 000 ton, czyli ponad [dwa–cztery] razy więcej niż całkowita konsumpcja w Unii w tym samym okresie.

(150)

Biorąc pod uwagę, że w ChRL jest kilku innych producentów glutaminianu monosodowego o wielkości porównywalnej z Fufeng Group, można dojść do wniosku, że w ChRL istnieje znaczna nadwyżka mocy produkcyjnych.

(151)

Komisja zbadała, czy w przypadku wygaśnięcia środków chińscy producenci eksportujący prawdopodobnie zwiększyliby swoją sprzedaż eksportową do Unii po cenach dumpingowych. W związku z tym Komisja zbadała poziom cen stosowanych przez chińskich producentów eksportujących w Unii w porównaniu z innymi rynkami państw trzecich, aby ustalić, czy rynek unijny był atrakcyjny pod względem poziomu cen.

(152)

Wobec braku współpracy Komisja wykorzystała dane statystyczne Eurostatu i GTA. Stwierdzono, że średnia chińska cena eksportowa stosowana w wywozie do Unii była tylko nieznacznie niższa od ogólnej średniej chińskiej ceny eksportowej stosowanej w wywozie na rynki innych państw trzecich. Biorąc pod uwagę, że – jak wyjaśniono w motywie 221 – chińskie ceny importowe do UE (bez cła antydumpingowego) znacznie podcinały ceny przemysłu Unii w ODP, jest wysoce prawdopodobne, że w przypadku wygaśnięcia środków rynek unijny byłby bardziej atrakcyjny dla chińskich eksporterów niż rynki innych państw trzecich. Wynika to z faktu, że bez ceł chińscy eksporterzy mogliby dokonywać wywozu do Unii po cenach wyższych niż ceny wywozu na rynki innych państw trzecich, ale nadal niższych niż ceny przemysłu Unii.

(153)

Stwierdzono również, że pomimo obowiązujących środków antydumpingowych przywóz z Chin pozostawał stosunkowo stabilny zarówno w ujęciu realnym, jak i w ujęciu udziału w rynku, stanowiąc [4–7 %] udziału w rynku w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym (z czego ponad połowa podlegała uszlachetnianiu czynnemu, zob. sekcja 5.3.2 poniżej). Ponadto, jak wyjaśniono w motywach 8 i 9, stwierdzono, że chińscy producenci eksportujący obchodzą obowiązujące środki antydumpingowe, wywożąc nieznacznie zmodyfikowany produkt (glutaminian monosodowy w mieszaninie i roztworze). Praktyki związane z obchodzeniem środków wskazują na zainteresowanie chińskich producentów eksportujących nieograniczonym dostępem do rynku unijnego, a tym samym na atrakcyjność rynku unijnego dla chińskiego wywozu.

(154)

Zważywszy na znaczną nadwyżkę mocy produkcyjnych w ChRL i atrakcyjność rynku unijnego dla chińskich producentów eksportujących, o czym świadczą ceny eksportowe w państwach trzecich oraz praktyki związane z obchodzeniem środków antydumpingowych, Komisja stwierdziła, że istnieje duże prawdopodobieństwo, iż wygaśnięcie środków antydumpingowych skutkowałoby wzrostem wywozu towarów po cenach dumpingowych.

(155)

Biorąc pod uwagę ustalenia dotyczące dalszego trwania dumpingu w ODP oraz prawdopodobnych zmian wielkości wywozu w przypadku wygaśnięcia środków, jak wyjaśniono w motywie 154, Komisja stwierdziła, że występuje duże prawdopodobieństwo, że wygaśnięcie środków antydumpingowych na przywóz z ChRL doprowadzi do kontynuacji dumpingu.

(156)

Oprócz ustalenia, że w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym miał miejsce dumping, Komisja zbadała, zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego, prawdopodobieństwo kontynuacji dumpingu w przypadku uchylenia środków. W związku z brakiem współpracy ze strony producentów eksportujących w Indonezji Komisja oparła swoją ocenę na dostępnym stanie faktycznym zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego, w szczególności na informacjach zawartych we wniosku i dostępnych danych statystycznych, a mianowicie danych Eurostatu i GTA. Analizie poddano następujące elementy: moce produkcyjne i wolne moce produkcyjne w Indonezji, sytuację na rynku krajowym w Indonezji, ceny eksportowe na rynki innych państw trzecich, a także atrakcyjność rynku unijnego.

(157)

Ze względu na przeważający brak współpracy ze strony indonezyjskich producentów eksportujących moce produkcyjne i wolne moce produkcyjne w Indonezji ustalono na podstawie faktów dostępnych, a w szczególności na podstawie informacji dostarczonych przez wnioskodawcę, zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego.

(158)

Moce produkcyjne w Indonezji znacznie przekroczyły wielkość produkcji. Zgodnie z wnioskiem, moce produkcyjne w zakresie glutaminianu monosodowego wyniosły 240 000 ton w okresie lipiec 2018 r. – czerwiec 2019 r., natomiast wielkość produkcji wyniosła w tym samym okresie około 200 000 ton. W związku z tym wykorzystanie mocy produkcyjnych osiągnęło poziom około 85 %, z czego wynika, że szacunkowe wolne moce produkcyjne wynoszą około 35 tys. ton, stanowiąc [zero do dwóch] razy więcej niż całkowita konsumpcja w Unii w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym.

(159)

W związku z powyższym Komisja stwierdziła, że indonezyjscy producenci eksportujący posiadają znaczące wolne moce produkcyjne, które – w przypadku wygaśnięcia środków – mogliby wykorzystać do produkcji MSG w celu wywozu na rynek Unii.

(160)

Według danych statystycznych GTA wywóz glutaminianu monosodowego z Chin do Indonezji wzrósł o 71 % w latach 2016–2019, z 26 668 ton do 45 498 ton w 2019 r. W tym samym okresie ceny glutaminianu monosodowego przywożonego z Chin do Indonezji spadły o ponad 8 %, z 949 EUR/t w 2016 r. do 874 EUR/t w 2019 r.

(161)

Rosnący poziom przywozu po niskich cenach z Chin coraz bardziej utrudniał indonezyjskim producentom sprzedaż glutaminianu monosodowego na ich rynku krajowym lub pokrycie kosztów produkcji ze sprzedaży krajowej. Podczas dochodzenia można to było również zaobserwować na poziomie grupy współpracujących producentów indonezyjskich, którzy sprzedawali glutaminian monosodowy w hurcie poniżej kosztów, jak wyjaśniono w motywie 139. Taka sytuacja wzmacnia motywację producentów indonezyjskich do zwiększenia sprzedaży eksportowej do państw trzecich, w tym do Unii, aby pokryć przynajmniej koszty stałe związane z produkcją.

(162)

Dochodzenie wykazało, że udział w rynku indonezyjskim pozostał reprezentatywny w całym okresie badanym i wynosił [5–9] % w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym pomimo obowiązujących środków antydumpingowych. Pokazuje to wyraźnie atrakcyjność rynku Unii dla indonezyjskich producentów glutaminianu monosodowego.

(163)

Komisja zbadała, czy w przypadku wygaśnięcia środków indonezyjscy producenci eksportujący prawdopodobnie zwiększyliby swoją sprzedaż eksportową do Unii po cenach dumpingowych. W związku z tym Komisja zbadała poziom cen stosowanych przez indonezyjskich producentów eksportujących w Unii w porównaniu z innymi rynkami państw trzecich, aby ustalić, czy rynek unijny jest atrakcyjny pod względem poziomu cen.

(164)

Wobec braku współpracy ze strony indonezyjskich producentów eksportujących porównanie indonezyjskich cen eksportowych stosowanych w wywozie do Unii z indonezyjskimi cenami eksportowymi stosowanymi w wywozie na inne rynki eksportowe w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym zostało oparte na danych GTA. Na tej podstawie średnia indonezyjska cena sprzedaży eksportowej FOB do Unii była nieznacznie wyższa (o 1,6 %) od ogólnej średniej indonezyjskiej ceny sprzedaży eksportowej na inne rynki państw trzecich. Chociaż ceny w wywozie do Unii były tylko nieznacznie wyższe, utrzymujący się i nadal znaczący udział wywozu z Indonezji w rynku unijnym potwierdza, że poziomy cen w wywozie do Unii były atrakcyjne. Ponadto, biorąc pod uwagę, że ceny FOB zarejestrowane w GTA nie obejmują ceł antydumpingowych (które wynoszą od 7,2 % do 28,4 % w przypadku indonezyjskich producentów eksportujących), poziom cen w wywozie do Unii byłby wyraźnie atrakcyjny dla indonezyjskich eksporterów w przypadku wygaśnięcia ceł, ponieważ umożliwiłby im zwiększenie cen eksportowych. Zgodnie z tym scenariuszem rynek unijny generowałby bardziej lukratywny poziom cen niż inne rynki państw trzecich, a zatem istniałaby duża zachęta do zwiększenia wywozu do Unii.

(165)

Zważywszy na znaczną nadwyżkę mocy produkcyjnych indonezyjskich producentów, sytuację na rynku krajowym w Indonezji i atrakcyjność rynku unijnego dla indonezyjskich producentów eksportujących Komisja stwierdziła, że istnieje duże prawdopodobieństwo, iż wygaśnięcie środków antydumpingowych będzie skutkowało wzrostem wywozu towarów po cenach dumpingowych.

(166)

W świetle swoich ustaleń dotyczących dalszego trwania dumpingu w ODP oraz prawdopodobnych zmian wielkości wywozu w przypadku wygaśnięcia środków, jak ustalono w motywie 165, Komisja stwierdziła, że występuje duże prawdopodobieństwo, że wygaśnięcie środków antydumpingowych na przywóz z Indonezji doprowadzi do kontynuacji dumpingu.

(167)

Produkt podobny był wytwarzany w okresie badanym przez jednego producenta w Unii. Producent ten stanowi przemysł unijny w rozumieniu art. 4 ust. 1 rozporządzenia podstawowego.

(168)

Komisja określiła konsumpcję w Unii, sumując sprzedaż przemysłu unijnego na unijnym rynku oraz przywóz z ChRL, Indonezji i innych państw trzecich na podstawie danych Eurostatu.

(169)

Konsumpcja w Unii kształtowała się następująco:

Tabela 2

Konsumpcja w Unii (w tonach)

(170)

W okresie od 2016 r. do 2017 r. konsumpcja w Unii na wolnym rynku nieznacznie wzrosła, po czym spadła pod koniec okresu objętego dochodzeniem przeglądowym. Ogółem konsumpcja w Unii na wolnym rynku spadła w okresie badanym o 5 %.

(171)

Konsumpcja własna w Unii również jest bardzo mała i stanowi mniej niż 0,5 % konsumpcji na wolnym rynku w całym okresie badanym. W okresie badanym konsumpcja własna wzrosła o 145 %.

(172)

Komisja określiła wielkość przywozu i udział przywozu w rynku na podstawie danych Eurostatu.

(173)

Przywóz z państw, których dotyczy postępowanie, oraz ich udział w rynku zmieniały się w następujący sposób:

Tabela 3

Wielkość przywozu (w tonach) i udział w rynku

(174)

Wielkość przywozu z ChRL była niemal stała w latach 2016–2017, znacznie spadła w 2018 r. (o 39 % w porównaniu z 2017 r.), a następnie wzrosła o 57 % do końca okresu objętego dochodzeniem przeglądowym w porównaniu z 2018 r. Ogółem wielkość przywozu z ChRL wzrosła w okresie badanym o 3 %.

(175)

W latach 2016–2018 wielkość przywozu z Indonezji wzrosła o 10 %, a następnie do końca okresu objętego dochodzeniem przeglądowym znacznie zmalała – o 39 % w porównaniu z 2018 r. W okresie badanym wielkość przywozu z Indonezji zmniejszyła się o 32 %.

(176)

Udział ChRL w rynku wzrósł w okresie badanym o 2 %, natomiast w przypadku Indonezji udział ten spadł o 29 % w tym samym okresie. Niemniej jednak udział w rynku zarówno w przypadku ChRL, jak i Indonezji był powyżej poziomu de minimis w całym okresie badanym.

(177)

Glutaminian monosodowy jest przywożony z ChRL w ramach zwykłej procedury, jak również w ramach procedury uszlachetniania czynnego.

(178)

Przywóz z ChRL w ramach zwykłej procedury, jak również w ramach procedury uszlachetniania czynnego rozwijał się w następujący sposób:

Tabela 4

Wielkość przywozu (w tonach) z ChRL w ramach zwykłej procedury i w ramach procedury uszlachetniania czynnego

(179)

W przypadku 68 % łącznego przywozu z ChRL w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym zastosowano procedurę uszlachetniania czynnego. Wielkość przywozu wzrosła w okresie badanym o 41 %.

(180)

Komisja określiła ceny importowe na podstawie danych Eurostatu.

(181)

Średnia ważona cena importowa w przywozie z państw, których dotyczy postępowanie, kształtowała się następująco:

Tabela 5

Ceny importowe (w EUR/kg)

(182)

W latach 2016–2018 cena importowa w przywozie z ChRL spadła o 17 %, a następnie do końca okresu objętego dochodzeniem przeglądowym wzrosła o 5 %. Ogółem cena importowa w przywozie z ChRL spadła w okresie badanym o 12 %.

(183)

Cena importowa w przywozie z Indonezji wykazywała taką samą tendencję jak cena importowa w przywozie z ChRL, spadając w latach 2016–2018 o 13 %, a następnie do końca okresu objętego dochodzeniem przeglądowym wzrastając o 9 %. Cena importowa w przywozie z Indonezji w okresie badanym spadła o 6 %.

(184)

Wobec braku współpracy ze strony chińskich i indonezyjskich producentów eksportujących, jak stwierdzono w motywie 24, Komisja określiła podcięcie cenowe w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym poprzez porównanie średnich ważonych cen sprzedaży stosowanych przez jedynego producenta unijnego wobec niepowiązanych klientów na rynku unijnym, skorygowanych do poziomu ceny ex-works, ze średnimi ważonymi cenami eksportowymi uzyskanymi z Eurostatu, uwzględniając cło antydumpingowe, po odpowiednich korektach uwzględniających należności celne i koszty ponoszone po przywozie. W odniesieniu do przywozu z ChRL nie uwzględniono ceny wielkości przywozu glutaminianu monosodowego w ramach procedury uszlachetniania czynnego, ponieważ ten przywóz nie jest dopuszczony do obrotu na rynku unijnym.

(185)

Wynik porównania wyrażono jako odsetek obrotów jedynego producenta unijnego w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. Nie wykazał on podcięcia cenowego ani w przypadku ChRL, ani Indonezji.

(186)

Przywóz glutaminianu monosodowego z państw trzecich innych niż ChRL i Indonezja pochodził głównie z Wietnamu i Brazylii.

(187)

Wielkość przywozu, jak również udział w rynku oraz trendy cenowe dotyczące przywozu MSG z innych państw trzecich kształtowały się następująco:

Tabela 6

Przywóz z państw trzecich

(188)

Wielkość przywozu z pozostałych państw trzecich ogółem zmniejszyła się z 5 642 400 kg w 2016 r. do 4 345 700 kg w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym, co stanowiło spadek o 23 % w okresie badanym. Odnośny udział w rynku zmalał w tym samym okresie o 19 %. Ogółem ceny przywozu z państw trzecich wzrosły o 3 % w okresie badanym i są znacznie wyższe niż ceny importowe z państw, których dotyczy postępowanie.

(189)

Ocena warunków ekonomicznych przemysłu Unii obejmowała ocenę wszystkich wskaźników ekonomicznych oddziałujących na stan przemysłu Unii w okresie badanym.

(190)

Całkowita produkcja unijna, moce produkcyjne i wykorzystanie mocy produkcyjnych kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 7

Produkcja, moce produkcyjne i wykorzystanie mocy produkcyjnych

(191)

Poziom produkcji nieznacznie wahał się w okresie badanym. Chociaż wzrosła ona w latach 2016–2017 o 6 %, spadła w latach 2017–2018 o 3 %, a następnie ponownie wzrosła w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym o 3 %. Ogółem w okresie badanym wielkość produkcji zwiększyła się o 6 %. W toku dochodzenia wykazano, że wahania te były spowodowane głównie wyłączeniami w celach konserwacyjnych prowadzanymi przez przemysł Unii (w niektórych latach trwających 16 dni, a w innych 10 dni).

(192)

Moce produkcyjne były stabilne w okresie badanym.

(193)

W wyniku stabilnych mocy produkcyjnych wykorzystanie mocy produkcyjnych zmieniało się zgodnie z wielkością produkcji, a mianowicie najpierw wzrosło w latach 2016–2017, a następnie spadło w latach 2017–2018 i ponownie wzrosło w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. W związku z tym wykorzystanie mocy produkcyjnych wzrosło w okresie badanym o 6 %.

(194)

Wielkość sprzedaży i udział przemysłu unijnego w rynku kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 8

Wielkość sprzedaży i udział w rynku

(195)

Wielkość sprzedaży MSG dokonywanej przez przemysł unijny w okresie badanym wzrosła minimalnie, o 1 %. Najpierw w latach 2016–2017 wzrosła o 7 %, a następnie do końca okresu objętego dochodzeniem przeglądowym zmalała o 6 %. Równoległy spadek konsumpcji doprowadził do wzrostu udziału przemysłu Unii w rynku w okresie badanym o 6 %.

(196)

Jak stwierdzono powyżej, chociaż w okresie badanym konsumpcja w Unii na wolnym rynku spadła o 5 %, wielkość sprzedaży przemysłu Unii nieznacznie wzrosła (o 1 %), co przekłada się na wzrost udziału w rynku o 6 %.

(197)

Zatrudnienie i wydajność kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 9

Zatrudnienie i wydajność

(198)

W okresie badanym zatrudnienie w przemyśle Unii zmalało o 3 %. Spadek ten wynikał z synergii w zakresie usług dzielonych (takich jak technologia informacyjna („IT”) i zasoby kadrowe („HR”)) po włączeniu zamrożonej sprzedaży detalicznej do działalności AFE.

(199)

Wydajność wzrosła w wyniku spadku zatrudnienia w połączeniu ze wzrostem wielkości produkcji, jak wyjaśniono w motywie 191.

(200)

Marginesy dumpingu w przypadku państw, których dotyczy postępowanie, znacznie przekraczały poziom de minimis, jak stwierdzono w motywach 134 i 143, a wielkość przywozu z państw, których dotyczy postępowanie, i jego udział w rynku utrzymywały się na znacznym poziomie w okresie badanym, jak opisano w motywach 174 do 176.

(201)

W związku z tym ciągłe stosowanie nieuczciwych praktyk cenowych przez producentów eksportujących z ChRL i Indonezji nie pozwoliło przemysłowi Unii na poprawę sytuacji po wcześniejszym dumpingu.

(202)

Średnie ważone jednostkowe ceny sprzedaży stosowane przez jedynego producenta unijnego wobec niepowiązanych klientów w Unii kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 10

Ceny sprzedaży i koszty w Unii

(203)

Średnia jednostkowa cena naliczana przez przemysł unijny w sprzedaży klientom niepowiązanym w Unii spadła o 7 % w okresie badanym. Wykazywała tendencję spadkową w latach 2016–2018, a następnie ponownie wzrosła w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. Tendencja cen sprzedaży przemysłu Unii była podobna do tendencji cen importowych w przywozie z Chin i Indonezji na rynek Unii.

(204)

Jednostkowe koszty produkcji zmniejszyły się w okresie badanym o 4 %. W latach 2016–2017 były stabilne, po czym wzrosły o 4 % w 2018 r. w porównaniu z 2017 r., a następnie spadły o 8 % w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. Spadek kosztów produkcji w 2019 r. w porównaniu z 2018 r. wynika z działań przemysłu Unii na rzecz zmniejszenia zużycia surowców w procesie produkcji, a także ze spadku cen surowców.

(205)

Średnie koszty pracy jedynego producenta unijnego kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 11

Średnie koszty pracy na pracownika

(206)

Średnie koszty pracy w przeliczeniu na pracownika zmniejszyły się o 2 % w okresie badanym. Spadek ten jest związany z synergią w zakresie funkcji informatycznych, finansowych, kadrowych i funkcji kadry kierowniczej wyższego szczebla, uzyskaną po włączeniu zamrożonej sprzedaży detalicznej do działalności AFE, jak wspomniano w motywie 198.

(207)

Poziom zapasów jedynego producenta unijnego w okresie badanym kształtował się następująco:

Tabela 12

Zapasy

(208)

Ogółem w okresie badanym stan zapasów na koniec okresu sprawozdawczego spadł o 22 %. Stan zapasów na koniec okresu sprawozdawczego wykazywał tendencję spadkową w latach 2016–2018, a następnie ponownie wzrósł w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym o 23 % w porównaniu z 2018 r. Pomimo tendencji spadkowej stan zapasów utrzymał się na wysokim poziomie w ciągu okresu badanego.

(209)

Stan zapasów na koniec okresu sprawozdawczego jako wartość procentowa produkcji spadł w latach 2016–2018 o 38 %, po czym w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym wzrósł o 20 %. Ogólnie rzecz biorąc, zmniejszył się on o 26 %. Ta tendencja spadkowa wynika ze spadkowej tendencji stanu zapasów na koniec okresu sprawozdawczego i niewielkiego wzrostu wielkości produkcji.

(210)

Rentowność, przepływy środków pieniężnych, inwestycje i zwrot z inwestycji jedynego producenta unijnego kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 13

Rentowność, przepływy środków pieniężnych, inwestycje i zwrot z inwestycji

(211)

Komisja określiła rentowność jedynego producenta unijnego, wyrażając zysk netto przed opodatkowaniem ze sprzedaży produktu podobnego klientom niepowiązanym w Unii jako odsetek obrotów z tej sprzedaży. Rentowność znacznie spadła w latach 2016–2018. Jedyny producent unijny odnotował straty w latach 2017–2019. W 2019 r. rentowność poprawiła się w porównaniu z 2018 r. ze względu na wzrost ceny sprzedaży i spadek kosztów produkcji, jak stwierdzono w motywach 203 i 204. Niemniej jednak w okresie badanym rentowność spadła z [1,6–2,7 %] w 2016 r. do poziomu straty wynoszącej [-0,6 – -0,4 %] w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym.

(212)

Przepływy środków pieniężnych netto to zdolność przemysłu unijnego do samofinansowania swojej działalności. W przepływach środków pieniężnych netto widoczna była ta sama tendencja jak w przypadku rentowności: spadek odnotowano w latach 2016–2018, po czym w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym nastąpił wzrost. Ogółem w okresie badanym przepływy pieniężne netto zmniejszyły się o 50 %.

(213)

Inwestycje spadły w okresie badanym o 23 %. Były to głównie inwestycje niezbędne do celów konserwacji urządzeń, zmniejszenia zużycia surowców, a także inwestycje służące dostosowaniu się do wymogów prawnych w zakresie bezpieczeństwa i ochrony środowiska.

(214)

Zwrot z inwestycji to procentowy stosunek zysku do wartości księgowej netto inwestycji. Podobnie jak w przypadku innych wskaźników finansowych, zwrot z inwestycji wykazywał tendencję spadkową w latach 2016–2018 i nieznacznie wzrósł w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. W okresie badanym zwrot z inwestycji spadł o 386 %.

(215)

Spadająca rentowność i zmniejszające się przepływy pieniężne odbiły się też niekorzystnie na zdolności przedsiębiorstwa do pozyskiwania kapitału.

(216)

Pomimo obowiązujących środków wielkość przywozu towarów po cenach dumpingowych z Chin i Indonezji nadal była znaczna.

(217)

Sytuacja finansowa przemysłu Unii jest trudna. Mimo że niektóre wskaźniki szkody, takie jak wielkość produkcji, udział w rynku i zapasy wykazują korzystną tendencję, inne wskaźniki, takie jak ceny sprzedaży, rentowność, przepływy środków pieniężnych, inwestycje i zwrot z inwestycji wykazują tendencję negatywną.

(218)

Pomimo obowiązujących środków, wzrostu wydajności i faktu, że przemysłowi Unii udało się obniżyć koszty produkcji, przemysł Unii nadal odnotowywał straty w latach 2017–2019.

(219)

W związku z powyższym Komisja stwierdziła, że przemysł Unii poniósł istotną szkodę w rozumieniu art. 3 ust. 5 rozporządzenia podstawowego.

(220)

Następnie Komisja oceniła istnienie potencjalnego związku przyczynowego między przywozem z państw, których dotyczy postępowanie, i szkodą po stronie przemysłu Unii.

(221)

W odniesieniu do ChRL w toku dochodzenia wykazano, że wielkość przywozu utrzymywała się powyżej poziomu de minimis w całym okresie badanym. Chociaż margines podcięcia cenowego był ujemny po zastosowaniu ceł antydumpingowych do ceny przywozu w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym, margines podcięcia cenowego bez uwzględnienia ceł antydumpingowych wynosił ponad 20 %. Ponadto, ponieważ przemysł Unii odnotowuje straty, a biorąc pod uwagę docelowy zysk wynoszący 5–15 %, jak ustalono w pierwotnym dochodzeniu dotyczącym Indonezji (92), przywóz z Chin do Unii w sposób wyraźny odbywa po wyrządzających szkodę cenach.

(222)

Jeżeli chodzi o Indonezję, w toku dochodzenia wykazano również, że – podobnie jak w przypadku ChRL – przywóz utrzymywał się powyżej poziomu de minimis w całym okresie badanym. Bez uwzględnienia ceł antydumpingowych margines podcięcia cenowego był ujemny. Niemniej jednak obecne ceny importowe bez uwzględniania ceł antydumpingowych skutkowałyby marginesem zaniżania cen wynoszącym ponad 7 % w porównaniu z ceną docelową ustaloną na podstawie kosztów produkcji przemysłu UE w ODP oraz docelowego zysku w wysokości 5–15 % ustalonego podczas pierwotnego dochodzenia dotyczącego Indonezji.

(223)

W związku z tym Komisja stwierdziła, że istotną szkodę poniesioną przez przemysł Unii spowodował przywóz z ChRL i nie mógł jej spowodować przywóz z Indonezji, ponieważ ze względu na wpływ obowiązujących środków przywóz z Indonezji odbywał się po cenach, które nie powodowały szkody dla przemysłu Unii.

(224)

W związku z tym Komisja zbadała następnie prawdopodobieństwo kontynuacji szkody powstałej w wyniku przywozu towarów po cenach dumpingowych z ChRL oraz prawdopodobieństwo ponownego wystąpienia szkody spowodowanej przez przywóz towarów po cenach dumpingowych z Indonezji w przypadku uchylenia środków.

(225)

W motywie 219 Komisja stwierdziła, że przemysł Unii poniósł istotną szkodę w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. Ponadto w motywie 223 Komisja stwierdziła, że istotną szkodę poniesioną przez przemysł Unii spowodował przywóz z ChRL. Komisja oceniła następnie, czy w tym przypadku istnieje prawdopodobieństwo kontynuacji szkody powstałej w wyniku przywozu towarów po cenach dumpingowych z ChRL w przypadku wygaśnięcia środków wymierzonych przeciwko temu przywozowi.

(226)

W tym względzie Komisja przeanalizowała następujące elementy: wielkość produkcji i wolne moce produkcyjne w ChRL, atrakcyjność rynku Unii dla chińskich producentów eksportujących, prawdopodobne poziomy cen przywozu z ChRL w przypadku braku środków antydumpingowych oraz ich wpływ na przemysł Unii.

(227)

Jak wyjaśniono w motywach 147–153, zważywszy na znaczną nadwyżkę mocy produkcyjnych w ChRL i atrakcyjność rynku unijnego dla chińskich producentów eksportujących, istnieje duże prawdopodobieństwo, że wygaśnięcie środków antydumpingowych skutkowałoby wzrostem wywozu.

(228)

W odniesieniu do prawdopodobnych skutków takiego przywozu Komisja zbadała prawdopodobne poziomy cen importowych w przypadku wygaśnięcia środków. W tym względzie Komisja uznała poziomy cen importowych w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym bez cła antydumpingowego za rozsądny wskaźnik. Na tej podstawie Komisja ustaliła znaczne podcięcie cenowe przemysłu Unii (ponad 20 %).

(229)

Ponadto, ponieważ przemysł Unii odnotowywał straty prawie przez cały okres badany, jak stwierdzono w motywie 211, i biorąc pod uwagę, że docelowy zysk ustalony dla takiego przemysłu wynosi 5–15 %, jak wyjaśniono w motywie 221, chiński przywóz do Unii odbywał się po wyrządzających szkodę cenach.

(230)

W związku z tym stwierdzono, że sytuacja przemysłu Unii, który ponosi już istotną szkodę, uległaby dalszemu pogorszeniu, gdyby środki zostały uchylone. W przypadku braku środków chiński przywóz towarów po cenach dumpingowych po wyrządzających szkodę cenach prawdopodobnie wywierałby dalszą presję na obniżenie cen sprzedaży na rynku unijnym. Przemysł Unii będzie najprawdopodobniej zmuszony do obniżenia cen sprzedaży, co doprowadziłoby do dalszej utraty rentowności i najprawdopodobniej do znacznych strat w perspektywie krótkoterminowej.

(231)

Ewentualnie wszelkie próby podniesienia cen sprzedaży do poziomu zapewniającego rentowność ze strony przemysłu Unii najprawdopodobniej doprowadzą do utraty wielkości sprzedaży i udziału w rynku na rzecz przywozu po niskich cenach. Biorąc pod uwagę ogromne wolne moce produkcyjne w ChRL, chińscy producenci eksportujący będą w stanie zwiększyć swój wywóz w perspektywie krótkoterminowej i zdobyć znaczący udział w rynku kosztem przemysłu Unii. Przemysł Unii najprawdopodobniej utraci korzyści skali, co doprowadzi do wzrostu jednostkowych kosztów produkcji, a w konsekwencji spowoduje dalszy spadek rentowności przemysłu Unii. W konsekwencji rentowność przemysłu Unii byłaby poważnie zagrożona.

(232)

Mając na uwadze powyższe ustalenia, a mianowicie ogromne wolne moce produkcyjne w ChRL, atrakcyjność rynku unijnego, poziom cen przywozu z ChRL w przypadku braku środków antydumpingowych oraz ich prawdopodobny wpływ na przemysł Unii, Komisja stwierdziła, że brak środków najprawdopodobniej doprowadziłby do znacznego wzrostu przywozu towarów po cenach dumpingowych z ChRL po wyrządzających szkodę cenach, a istotna szkoda najpewniej by trwała.

(233)

W motywie 219 Komisja stwierdziła, że przemysł Unii poniósł istotną szkodę. Ponadto w motywie 223 Komisja stwierdziła, że istotnej szkody poniesionej przez przemysł Unii nie mógł spowodować przywóz z Indonezji. W związku z tym Komisja oceniła, zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego, czy istnieje prawdopodobieństwo ponownego wystąpienia szkody wyrządzonej przywozem towarów po cenach dumpingowych z Indonezji w przypadku wygaśnięcia środków.

(234)

W tym względzie Komisja zbadała moce produkcyjne i wolne moce produkcyjne w Indonezji, sytuację na rynku w Indonezji, atrakcyjność rynku Unii dla indonezyjskich producentów eksportujących, prawdopodobne poziomy cen przywozu z Indonezji w przypadku braku środków antydumpingowych oraz ich wpływ na przemysł Unii.

(235)

Jak wyjaśniono w motywach 158–165, zważywszy na znaczną nadwyżkę mocy produkcyjnych indonezyjskich producentów, sytuację na rynku krajowym w Indonezji i atrakcyjność rynku unijnego dla indonezyjskich producentów eksportujących, Komisja stwierdziła, że istnieje duże prawdopodobieństwo, iż wygaśnięcie środków antydumpingowych skutkowałoby wzrostem wywozu.

(236)

Komisja zbadała prawdopodobne poziomy cen importowych w przywozie z Indonezji w przypadku wygaśnięcia środków w oparciu o poziomy indonezyjskich cen importowych w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym oraz ich wpływ na sytuację przemysłu Unii. Chociaż nie doszło do podcięcia cen przemysłu Unii przez eksporterów indonezyjskich po odliczeniu obowiązujących ceł antydumpingowych, zaniżanie cen wynosiło ponad 7 %, przy zastosowaniu zysku docelowego wynoszącego 5–15 %, jak wyjaśniono w motywie 229. Pokazuje to, że w przypadku wygaśnięcia środków przywóz z Indonezji odbywałby się po wyrządzających szkodę cenach, zwiększając presję cenową na przemysł Unii, który straciłby w ten sposób na wielkości sprzedaży lub byłby zmuszony do obniżenia poziomu cen. Bardzo szybko doprowadziłoby to do sytuacji, w której poniesiono by znaczne straty, co w perspektywie krótkoterminowej nie jest możliwe do utrzymania.

(237)

Mając na uwadze powyższe ustalenia, a mianowicie występowanie wolnych mocy produkcyjnych w Indonezji, sytuację na rynku w Indonezji, atrakcyjność rynku unijnego, oczekiwany poziom cen przywozu z Indonezji w przypadku braku środków antydumpingowych oraz ich wpływ na przemysł Unii, stwierdza się, że brak środków najprawdopodobniej doprowadziłby do znacznego wzrostu przywozu towarów po cenach dumpingowych z Indonezji po wyrządzających szkodę cenach, a istotna szkoda najpewniej wystąpiłaby ponownie.

(238)

Zgodnie z art. 21 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała, czy utrzymanie istniejących środków antydumpingowych nie zaszkodzi interesom Unii jako całości. Interes Unii określono na podstawie oceny wszystkich różnorodnych interesów, których dotyczy sprawa, w tym interesu przemysłu Unii, importerów i użytkowników.

(239)

Wszystkim zainteresowanym stronom umożliwiono wyrażenie uwag zgodnie z art. 21 ust. 2 rozporządzenia podstawowego.

(240)

Na tej podstawie Komisja zbadała, czy mimo wniosków dotyczących prawdopodobieństwa kontynuacji dumpingu i szkody w przypadku ChRL oraz kontynuacji dumpingu i ponownego wystąpienia szkody w przypadku Indonezji istnieją istotne powody pozwalające na stwierdzenie, że utrzymanie obowiązujących środków nie leży w interesie Unii.

(241)

W wyniku dochodzenia ustalono, że przemysł Unii poniósł istotną szkodę. Jak wspomniano w motywie 223, istotną szkodę spowodował przywóz towarów po cenach dumpingowych z ChRL i dlatego stwierdzono, że istnieje prawdopodobieństwo kontynuacji istotnej szkody w przypadku wygaśnięcia środków przeciwko ChRL. W wyniku dochodzenia ustalono również, że istnieje prawdopodobieństwo ponownego wystąpienia istotnej szkody w przypadku dopuszczenia do wygaśnięcia środków przeciwko przywozowi z Indonezji. W szczególności spodziewana poprawa sytuacji przemysłu Unii po wyrządzonej istotnej szkodzie może być zagrożona, gdyby przywóz glutaminianu monosodowego z Chin i Indonezji po cenach dumpingowych na rynek unijny wzrósł.

(242)

W przypadku utrzymania środków oczekuje się, że przemysł Unii będzie mógł stopniowo w pełni korzystać ze skutków wprowadzonych środków. Potwierdzeniem tego jest również fakt, że w następstwie dochodzenia w sprawie obejścia środków środki antydumpingowe na przywóz glutaminianu monosodowego z ChRL rozszerzono na przywóz glutaminianu monosodowego w mieszaninie lub roztworze pochodzącego z ChRL w 2020 r., jak wyjaśniono w motywach 8 i 9.

(243)

W przypadku wygaśnięcia środków sytuacja przemysłu Unii najprawdopodobniej ulegnie dalszemu pogorszeniu, jak wyjaśniono powyżej w analizie prawdopodobieństwa kontynuacji/ponownego wystąpienia szkody w motywach 225–237.

(244)

Stwierdzono zatem, że utrzymanie obowiązujących środków wobec ChRL i Indonezji leżałoby w interesie przemysłu unijnego.

(245)

Po opublikowaniu zawiadomienia o wszczęciu postępowania zgłosiło się czterech importerów niepowiązanych. Czterej importerzy w pełni współpracowali w toku dochodzenia, przedkładając kompletne odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu.

(246)

Dwóch ze współpracujących importerów niepowiązanych dokonywało przywozu glutaminianu monosodowego zarówno z ChRL, jak i z Indonezji, a dwóch pozostałych tylko z Indonezji. Dla wszystkich z nich wpływ działalności związanej z glutaminianem monosodowym na ich łączny obrót był bardzo ograniczony (poniżej 1,5 % łącznego obrotu). Ponadto w wyniku dochodzenia wykazano, że importerzy osiągali zyski pomimo obowiązujących środków. Przywożony glutaminian monosodowy stosowano zarówno w sektorze spożywczym, jak i w sektorze niespożywczym.

(247)

Na tej podstawie Komisja stwierdziła, że w przypadku utrzymania środków ich wpływ na warunki ekonomiczne importerów prawdopodobnie nie będzie znaczący.

(248)

Użytkownicy prowadzą działalność głównie w sektorze wyżywienia i wykorzystują glutaminian monosodowy do produkcji mieszanek przypraw, zup i innych wyrobów. Glutaminian monosodowy może być wykorzystywany do szczególnych zastosowań w sektorze niespożywczym, na przykład do produkcji detergentów.

(249)

W dochodzeniu nie współpracował żaden użytkownik.

(250)

Obecne dochodzenie nie ujawniło żadnego znaczącego negatywnego wpływu obowiązujących środków na użytkowników. W poprzednich dochodzeniach przeciwko Chinom i Indonezji stwierdzono, że nie wydaje się, aby środki miały jakikolwiek znaczący negatywny wpływ na współpracujących użytkowników.

(251)

Na tej podstawie Komisja stwierdziła, że w przypadku utrzymania środków ich wpływ na warunki ekonomiczne tych podmiotów prawdopodobnie nie będzie znaczący.

(252)

W związku z powyższym Komisja ustaliła, że nie ma przekonujących powodów, aby stwierdzić, że utrzymanie istniejących środków w odniesieniu do przywozu MSG pochodzącego z państw, których dotyczy postępowanie, nie leży w interesie Unii.

(253)

Na podstawie wniosków Komisji dotyczących prawdopodobieństwa kontynuacji dumpingu w przypadku ChRL i Indonezji, prawdopodobieństwa kontynuacji szkody przypadku ChRL oraz ponownego wystąpienia szkody w przypadku Indonezji, a także interesu Unii należy utrzymać środki antydumpingowe dotyczące przywozu glutaminianu monosodowego pochodzącego z ChRL i Indonezji.

(254)

W celu zminimalizowania ryzyka obchodzenia cła w związku z dużą różnicą w stawkach celnych potrzebne są szczególne środki gwarantujące stosowanie indywidualnych ceł antydumpingowych. Przedsiębiorstwa, na które nałożono indywidualne cła antydumpingowe, muszą przedstawić ważną fakturę handlową organom celnym państwa członkowskiego. Faktura musi spełniać wymogi określone w art. 1 ust. 3 niniejszego rozporządzenia. Przywóz, któremu nie towarzyszy taka faktura, powinien zostać objęty cłem antydumpingowym obowiązującym wobec „wszystkich pozostałych przedsiębiorstw”.

(255)

Mimo że przedstawienie tej faktury jest konieczne, aby organy celne państw członkowskich zastosowały indywidualne stawki cła antydumpingowego wobec przywozu, nie jest ona jedynym elementem branym pod uwagę przez organy celne. Organy celne państw członkowskich muszą bowiem przeprowadzić zwykłą kontrolę, nawet jeśli otrzymają fakturę spełniająca wszystkie wymogi określone w art. 1 ust. 3 niniejszego rozporządzenia, i podobnie jak we wszystkich innych przypadkach mogą one żądać dodatkowych dokumentów (dokumentów przewozowych itp.) do celów weryfikacji dokładności danych zawartych w oświadczeniu oraz zapewnienia zasadności późniejszego zastosowania stawki należności celnej zgodnie z prawem celnym.

(256)

Jeżeli wywóz dokonywany przez jedno z przedsiębiorstw korzystających z niższej indywidualnej stawki celnej wzrośnie w znacznym stopniu po wprowadzeniu przedmiotowych środków, tego rodzaju wzrost wielkości wywozu może zostać uznany za stanowiący sam w sobie zmianę w strukturze handlu ze względu na wprowadzenie środków w rozumieniu art. 13 ust. 1 rozporządzenia podstawowego. W takich okolicznościach oraz pod warunkiem spełnienia określonych wymagań, może zostać wszczęte dochodzenie dotyczące obchodzenia środków. Podczas tego dochodzenia można między innymi zbadać potrzebę zniesienia indywidualnych stawek celnych, a następnie nałożyć cło ogólnokrajowe.

(257)

Indywidualne stawki ceł antydumpingowych dla przedsiębiorstw określone w niniejszym rozporządzeniu mają zastosowanie wyłącznie do przywozu produktu objętego przeglądem wytworzonego przez te przedsiębiorstwa, a zatem przez konkretnie wymienione osoby prawne. Przywóz produktu objętego przeglądem wytwarzanego przez inne przedsiębiorstwa, których nazwa i adres nie zostały wymienione w części normatywnej niniejszego rozporządzenia, w tym przez podmioty powiązane z konkretnie wymienionymi przedsiębiorstwami, nie może korzystać z tych stawek i stosowane są wobec nich stawki mające zastosowanie do „wszystkich innych przedsiębiorstw”. Wszelkie wnioski o zastosowanie tych indywidualnych stawek cła antydumpingowego dla przedsiębiorstw (np. po zmianie nazwy podmiotu lub po utworzeniu nowych podmiotów zajmujących się produkcją lub sprzedażą) należy kierować do Komisji (93) niezwłocznie wraz ze wszystkimi stosownymi informacjami, w szczególności dotyczącymi wszelkich zmian w zakresie działalności przedsiębiorstwa związanej z produkcją, sprzedażą krajową i eksportową, wynikających np. z wyżej wspomnianej zmiany nazwy lub zmiany podmiotów zajmujących się produkcją lub sprzedażą. W razie potrzeby niniejsze rozporządzenie zostanie następnie odpowiednio zmienione poprzez aktualizację wykazu przedsiębiorstw korzystających z indywidualnych stawek celnych.

(258)

Wszystkie zainteresowane strony zostały poinformowane o istotnych faktach i ustaleniach, na podstawie których zamierzano zalecić utrzymanie obowiązujących środków. Wyznaczono również stronom termin do przedstawienia uwag dotyczących ujawnionych informacji. Uwagi przedstawił wyłącznie wnioskodawca, który z zadowoleniem przyjął ustalenia Komisji.

(259)

Zgodnie z art. 109 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 (94), gdy kwotę należy zwrócić w następstwie wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, do wypłaty należnych odsetek stosuje się stopę oprocentowania stosowaną przez Europejski Bank Centralny w odniesieniu do jego podstawowych operacji refinansujących, opublikowaną w serii C Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej, obowiązującą pierwszego kalendarzowego dnia każdego miesiąca.

(260)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ustanowionego na mocy art. 15 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/1036,