(1)

Dyrektywa 2011/65/UE nakłada na państwa członkowskie obowiązek zapewnienia, aby sprzęt elektryczny i elektroniczny wprowadzany do obrotu nie zawierał niektórych substancji niebezpiecznych wymienionych w załączniku II do tej dyrektywy. Wymóg ten nie dotyczy zastosowań wymienionych w załączniku III do dyrektywy 2011/65/UE.

(2)

W załączniku I do dyrektywy 2011/65/UE wymieniono różne kategorie sprzętu elektrycznego i elektronicznego, którego dotyczy ta dyrektywa (kategorie 1–11).

(3)

Ołów i kadm są substancjami objętymi ograniczeniami wymienionymi w załączniku II do dyrektywy 2011/65/UE. Jednakże stosowanie ołowiu i kadmu w niektórych zastosowaniach druku na szkle zostało objęte wyłączeniem z ograniczenia i jest obecnie wymienione w pozycji 21 w załączniku III do tej dyrektywy. W odniesieniu do kategorii 1–7 i 10 datą wygaśnięcia tego wyłączenia był dzień 21 lipca 2016 r.

(4)

Komisja otrzymała wniosek o przedłużenie tego wyłączenia przed dniem 21 stycznia 2015 r. zgodnie z art. 5 ust. 5 dyrektywy 2011/65/UE. Wyłączenie to pozostaje ważne do czasu podjęcia decyzji w sprawie tego wniosku.

(5)

Ołów i kadm w farbach drukarskich nakładanych na szkło zapewniają trwałe oznakowanie produktu, w szczególności na szklanej powierzchni lamp. Oznakowanie służy kilku celom, takim jak oznakowanie zgodności europejskiej (CE) i zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego (WEEE), wskazanie producenta oraz rodzaju i mocy lampy, co ma znaczenie dla bezpieczeństwa, prawidłowej wymiany lampy i recyklingu. Trwałość oznakowania jest istotna dla zachowania czytelności oznakowania produktu przez cały okres jego cyklu życia, czego wymagają prawodawstwo i normy dotyczące bezpieczeństwa produktów.

(6)

Ołów zapewnia niezbędne właściwości, takie jak dobra przyczepność, niższe temperatury emaliowania, wyższa trwałość i zmatowienie.

(7)

Kadm jest stosowany w celu uzyskania określonych odcieni emalii w różnych obszarach zastosowań, w tym w zastosowaniach do celów bezpieczeństwa i ostrzegania, w których niektóre odcienie zwiększają widoczność. Kadm pełni również ważne funkcje filtrujące.

(8)

Ze względu na brak niezawodnych zamienników, w przypadku niektórych zastosowań objętych obecnym wyłączeniem w odniesieniu do kategorii 1–7 i 10, zastąpienie lub wyeliminowanie ołowiu jest w dalszym ciągu naukowo i technicznie niewykonalne. Wyłączenie to nie obniża poziomu ochrony środowiska i zdrowia przewidzianego w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1907/2006 (2). Należy zatem przedłużyć wyłączenie w odniesieniu do tych określonych zastosowań i kategorii.

(9)

Ze względu na brak niezawodnych zamienników, w przypadku niektórych zastosowań objętych obecnym wyłączeniem w odniesieniu do kategorii 1–7 i 10, zastąpienie lub wyeliminowanie kadmu jest w dalszym ciągu naukowo i technicznie niewykonalne. Wyłączenie to nie obniża poziomu ochrony środowiska i zdrowia przewidzianego w rozporządzeniu (WE) nr 1907/2006. Należy zatem przedłużyć wyłączenie w odniesieniu do tych określonych zastosowań i kategorii.

(10)

W odniesieniu do innych zastosowań objętych obecnie wyłączeniem warunki przedłużenia nie zostały spełnione. Wyłączenie dotyczące tych zastosowań powinno nadal obowiązywać przez 12 miesięcy od daty wejścia w życie niniejszej dyrektywy delegowanej zgodnie z art. 5 ust. 6 dyrektywy 2011/65/UE.

(11)

Ponieważ w przypadku zastosowań zawierających ołów objętych wyłączeniem na rynku nie są dostępne niezawodne alternatywy, w odniesieniu do tych zastosowań wyłączenie dla kategorii 1–7 i 10 należy przedłużyć na maksymalny okres pięciu lat, do dnia 21 lipca 2021 r. Biorąc pod uwagę wyniki trwających działań mających na celu znalezienie niezawodnego zamiennika, jest mało prawdopodobne, aby czas trwania wyłączenia miał negatywny wpływ na innowacyjność.

(12)

Ponieważ w przypadku zastosowań zawierających kadm objętych wyłączeniem na rynku nie są dostępne niezawodne alternatywy, w odniesieniu do tych zastosowań wyłączenie dla kategorii 1–7 i 10 należy przedłużyć na maksymalny okres pięciu lat, do dnia 21 lipca 2021 r. Biorąc pod uwagę wyniki trwających działań mających na celu znalezienie niezawodnego zamiennika, jest mało prawdopodobne, aby czas trwania wyłączenia miał negatywny wpływ na innowacyjność.

(13)

W odniesieniu do kategorii innych niż kategorie 1–7 i 10 obecne wyłączenie pozostaje ważne w okresach ważności określonych w art. 5 ust. 2 akapit drugi dyrektywy 2011/65/UE. W celu zapewnienia jasności w załączniku III do tej dyrektywy należy dodać daty wygaśnięcia.

(14)

Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywę 2011/65/UE,