27.12.2017   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 345/34

(1)

Od momentu przedstawienia w dniu 26 listopada 2014 r. komunikatu Komisji „Plan inwestycyjny dla Europy” (zwanego dalej „planem inwestycyjnym”) klimat dla rozwoju inwestycji poprawił się, wraca też zaufanie do europejskiej gospodarki i wzrostu. Unia odnotowuje obecnie czwarty rok umiarkowanego ożywienia gospodarczego, a produkt krajowy brutto osiągnął 2 % w 2015 r., stopy bezrobocia utrzymują się jednak na poziomie wyższym niż przed kryzysem. Kompleksowe działania zainicjowane wraz z powyższym planem inwestycyjnym zaczęły przynosić już konkretne rezultaty, mimo że nie można jeszcze oszacować całościowego wpływu, jaki Europejski Fundusz na rzecz Inwestycji Strategicznych (EFIS) wywiera na wzrost gospodarczy, gdyż skutki makroekonomiczne większych projektów inwestycyjnych nie mogą być natychmiastowe. Poziom inwestycji rósł stopniowo przez cały 2017 r., jednak tempo jest wciąż raczej wolne i utrzymuje się poniżej osiąganych wcześniej poziomów.

(2)

Należy utrzymać ten pozytywny trend inwestycyjny i kontynuować wysiłki w celu przywrócenia długoterminowo trwałego poziomu inwestycji w taki sposób, aby wpływało to na gospodarkę realną. Mechanizmy przewidziane w planie inwestycyjnym są skuteczne i powinny zostać wzmocnione, tak aby nadal uruchamiać prywatne inwestycje w taki sposób, by wywołać znaczące skutki makroekonomiczne i przyczyniać się do tworzenia miejsc pracy w sektorach istotnych dla przyszłości Unii i wszędzie tam, gdzie utrzymują się niedoskonałości rynku lub nieoptymalne sytuacje w zakresie inwestycji.

(3)

W dniu 1 czerwca 2016 r. Komisja przedstawiła komunikat zatytułowany „Europa znów inwestuje – Wnioski z realizacji planu inwestycyjnego dla Europy”, w którym przedstawiono dotychczasowe osiągnięcia w ramach planu inwestycyjnego oraz planowane dalsze kroki, w tym przedłużenie okresu obowiązywania EFIS po zakończeniu początkowego trzyletniego okresu, rozwinięcie obszaru małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP) zgodnie z istniejącymi ramami oraz wzmocnienie Europejskiego Centrum Doradztwa Inwestycyjnego (ECDI).

(4)

W dniu 11 listopada 2016 r. Europejski Trybunał Obrachunkowy przyjął opinię w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającego rozporządzenia (UE) nr 1316/2013 oraz (UE) 2015/1017 i towarzyszącej oceny przeprowadzonej przez Komisję na mocy art. 18 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2015/1017 – zatytułowanej „EFIS: wstępny wniosek do dalszego opracowania i rozwinięcia”.

(5)

EFIS – wdrażany i współfinansowany przez grupę Europejski Bank Inwestycyjny (EBI) – jest pod względem ilościowym, na drodze do osiągnięcia zakładanego celu, jakim jest uruchomienie co najmniej 315 000 000 000 EUR na dodatkowe inwestycje w gospodarkę realną do połowy 2018 r. Szczególnie szybką reakcję rynku i zdolność absorpcji odnotowano w obszarze MŚP, w którym wyniki EFIS znacznie przerosły oczekiwania, również ze względu na wykorzystanie w początkowym okresie istniejących instrumentów oraz mandatów Europejskiego Funduszu Inwestycyjnego (EFI) (mandat InnovFin SMEG Instrument gwarancji, COSME Instrument gwarancji kredytowych (LGF) oraz EBI zasobów kapitału ryzyka (RCR) na potrzeby przyspieszonego uruchomienia. W związku z tym w lipcu 2016 r. obszar MŚP zasilono kwotą 500 000 000 EUR zgodnie z obowiązującymi parametrami określonymi w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/1017 (4). Z uwagi na nadzwyczajne zapotrzebowanie rynkowe na finansowanie dla MŚP w ramach EFIS, większy udział finansowania ma zostać przeznaczony dla MŚP. W tym względzie 40 % zwiększonej zdolności EFIS do ponoszenia ryzyka powinno zostać przeznaczone na zwiększenie dostępu MŚP do finansowania.

(6)

W dniu 28 czerwca 2016 r. Rada Europejska stwierdziła, że plan inwestycyjny, w szczególności EFIS, już przyniósł konkretne rezultaty oraz stanowi też istotny krok mający pomóc uruchomić inwestycje prywatne, przy jednoczesnym inteligentnym wykorzystaniu ograniczonych zasobów budżetowych. Rada Europejska stwierdziła, że Komisja zamierzała wkrótce przedstawić wnioski dotyczące przyszłości EFIS, co do których istniałaby potrzeba przeanalizowania w trybie pilnym przez Parlament Europejski i Radę”.

(7)

EFIS został ustanowiony na początkowy okres trzech lat, a jego celem było uruchomienie co najmniej 315 000 000 000 EUR na inwestycje, aby w ten sposób wspierać cel w postaci promowania wzrostu gospodarczego i zatrudnienia. Dążenie do osiągnięcia głównego celu nie powinno jednak przeważać nad dodatkowością wybranych projektów. Unii zależy zatem nie tylko na przedłużeniu okresu inwestycyjnego i zwiększeniu zdolności finansowych EFIS, ale także na położeniu większego nacisku na dodatkowość. Przedłużenie obejmuje okres obowiązywania aktualnych wieloletnich ram finansowych i powinno zapewnić inwestycje o wartości co najmniej 500 000 000 000 EUR do 2020 r. Z myślą o dodatkowym zwiększeniu zasięgu EFIS oraz osiągnięciu celu podwojenia inwestycji także państwa członkowskie powinny priorytetowo potraktować tę kwestię.

(8)

EFIS i środki jego wdrażania nie mogą w pełni wykorzystać swojego potencjału, jeżeli zabraknie realizacji działań służących wzmacnianiu jednolitego rynku, tworzeniu sprzyjającego otoczenia biznesowego i realizacji trwałych reform strukturalnych zrównoważonych pod względem społecznym. Kluczowe znaczenie dla sukcesu EFIS mają też dobrze skonstruowane projekty stanowiące element planów inwestycyjno-rozwojowych na szczeblu państw członkowskich.

(9)

Na okres po 2020 r. Komisja zamierza przedstawić niezbędne wnioski w celu zapewnienia utrzymania strategicznych inwestycji na stabilnym poziomie. Każdy wniosek ustawodawczy powinien opierać się na wnioskach ze sprawozdania Komisji i z niezależnej oceny, łącznie z makroekonomiczną oceną użyteczności utrzymania systemu wspierania inwestycji. W tym sprawozdaniu i niezależnej ocenie należy też zbadać – w zakresie, w jakim jest to właściwe – stosowanie rozporządzenia (UE) 2015/1017 w wersji zmienionej niniejszym rozporządzeniem, w przedłużonym okresie wdrażania EFIS.

(10)

EFIS, o przedłużonym okresie obowiązywania na mocy niniejszego rozporządzenia, powinien reagować na utrzymujące się niedoskonałości rynku i nieoptymalne sytuacje w zakresie inwestycji i nadal dążyć przy zapewnieniu większej dodatkowości do uruchamiania finansowania z sektora prywatnego na potrzeby inwestycji kluczowych dla tworzenia w Europie miejsc pracy w przyszłości, w tym dla osób młodych, oraz dla wzrostu gospodarczego i konkurencyjności Europy. Takie inwestycje dotyczą inwestycji w obszarach energii, środowiska i działań w dziedzinie klimatu, kapitału społecznego i ludzkiego oraz powiązanej infrastruktury, opieki zdrowotnej, badań i innowacji, transportu transgranicznego i zrównoważonego, a także transformacji cyfrowej. Należy w szczególności zwiększyć wkład działań wspieranych z EFIS w osiąganie ambitnych celów Unii określonych na 21. sesji Konferencji Stron Ramowej Konwencji ONZ w sprawie zmiany klimatu (COP21) oraz w realizację zobowiązania Unii do ograniczenia emisji gazów cieplarnianych o 80 do 95 %. Aby wzmocnić element działań w dziedzinie klimatu w ramach EFIS, EBI powinien wykorzystać swoje doświadczenie jednego z największych na świecie dostawców finansowania działań w związku ze zmianą klimatu i użyć swojej nowoczesnej, uzgodnionej na szczeblu międzynarodowym metody do wiarygodnego wskazania komponentów projektów dotyczących działań w dziedzinie klimatu lub udziałów w kosztach. Projekty nie powinny być sztucznie konstruowane w taki sposób, aby mieścić się w zakresie definicji MŚP i małych spółek o średniej kapitalizacji. W coraz większym stopniu należy też uwzględniać priorytetowe projekty z zakresu połączeń międzysystemowych oraz projekty dotyczące efektywności energetycznej.

Ponadto wsparcie z EFIS dla autostrad należy ograniczyć do wspierania prywatnych lub publicznych inwestycji w transport w krajach objętych polityką spójności, w regionach słabiej rozwiniętych lub w projektach transportowych o charakterze transgranicznym lub w przypadku, gdy wsparcie to jest konieczne do zwiększenia, utrzymania i poprawy bezpieczeństwa drogowego, rozwoju urządzeń z zakresu inteligentnych systemów transportowych, zagwarantowania integralności i standardów istniejących autostrad w ramach transeuropejskiej sieci transportowej, w szczególności bezpiecznych parkingów, stacji z alternatywnym czystym paliwem oraz systemów ładowania pojazdów elektrycznych, lub przyczynienia się do ukończenia transeuropejskiej sieci transportowej do 2030 r., zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1316/2013 (5) i rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1315/2013 (6). W sektorze cyfrowym – w ramach ambitnej polityki Unii w dziedzinie gospodarki cyfrowej – należy wyznaczyć nowe cele dotyczące infrastruktury cyfrowej, aby zapewnić zlikwidowanie przepaści cyfrowej oraz zapewnić Unii pozycję globalnego pioniera w nowej epoce tzw. internetu rzeczy, technologii łańcucha bloków, cyberbezpieczeństwa i bezpieczeństwa sieci. Dla jasności należy wyraźnie stwierdzić, że – choć są one już kwalifikowalne – to projekty w dziedzinie rolnictwa, leśnictwa, rybołówstwa i akwakultury oraz innych elementów szerzej rozumianej biogospodarki należą do celów ogólnych kwalifikujących się do wsparcia z EFIS.

(11)

Sektor kultury i sektor kreatywny odgrywają jedną z kluczowych ról w procesie reindustrializacji Europy, stanowią siłę napędową wzrostu gospodarczego oraz mają strategiczne znaczenie dla zapoczątkowania innowacyjnego efektu mnożnikowego w innych sektorach przemysłu, takich jak turystyka, handel detaliczny i technologie cyfrowe. Uzupełniając program „Kreatywna Europa” ustanowiony rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1295/2013 (7) oraz systemu poręczeń na rzecz sektora kultury i sektora kreatywnego ustanowionego zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, EFIS powinien pomagać tym sektorom w przezwyciężaniu braków kapitałowych poprzez zapewnianie im dodatkowego wsparcia w sposób komplementarny względem wsparcia z programu „Kreatywna Europa” oraz systemu poręczeń sektora kultury i sektora kreatywnego, tak aby umożliwić finansowanie większej liczby projektów obarczonych wysokim ryzykiem.

(12)

EFIS powinien wspierać także działania, w które zaangażowane są podmioty znajdujące się w Unii i które wykraczają poza granice Unii, jeśli działania te promują inwestycje w Unii, w szczególności jeśli zawierają elementy transgraniczne. ECDI powinno zapewniać aktywne wsparcie, żeby promować i pobudzać takie działania.

(13)

Należy wzmocnić na etapie wyboru projektów dodatkowość, która jest jedną z najważniejszych cech EFIS. W szczególności działania powinny kwalifikować się do uzyskania wsparcia z EFIS wyłącznie wtedy, gdy dotyczą wyraźnie zidentyfikowanych niedoskonałości rynku lub nieoptymalnych sytuacji w zakresie inwestycji. Działania w zakresie infrastruktury fizycznej w ramach obszaru infrastruktury i innowacji, łączące co najmniej dwa państwa członkowskie, w tym działania w zakresie e-infrastruktury, a w szczególności infrastruktury szerokopasmowej oraz usług niezbędnych do budowy, wdrażania, utrzymania lub eksploatacji takiej infrastruktury, powinny być uważane za wyraźnie wskazujące na dodatkowość, z uwagi na ich z natury duży poziom trudności i wysoką wartość dodaną dla Unii.

(14)

EFIS powinien być z reguły ukierunkowany na projekty o profilu ryzyka wyższym niż projekty wspierane w ramach zwykłej działalności EBI, a przy ocenie dodatkowości komitet inwestycyjny EFIS (zwany dalej „komitetem inwestycyjnym”) powinien uwzględniać ryzyka, które utrudniają inwestycje, takie jak ryzyka specyficzne dla danego kraju, sektora lub regionu oraz ryzyka związane z procesem innowacji, w szczególności w zakresie niesprawdzonych jeszcze technologii sprzyjających wzrostowi, zrównoważoności i wydajności.

(15)

Z myślą o zapewnieniu szerszego geograficznego zasięgu EFIS i zwiększeniu efektywności działania EFIS, należy promować działania mieszane lub łączone, będące połączeniem bezzwrotnych form wsparcia lub instrumentów finansowych z budżetu ogólnego Unii, takich jak europejskie fundusze strukturalne i inwestycyjne lub formy dostępne w ramach instrumentu „Łącząc Europę” (CEF) ustanowionego rozporządzeniem (UE) nr 1316/2013 oraz, programu „Horyzont 2020 - Program ramowy w zakresie badań naukowych i innowacji”, ustanowionego rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1291/2013 (8), oraz finansowanie przez grupę EBI, w tym finansowanie z EBI w ramach EFIS, jak również przez innych inwestorów. Mieszanie lub łączenie źródeł finansowania ma na celu zwiększanie wartości dodanej wydatków Unii poprzez przyciągnięcie dodatkowych zasobów od inwestorów prywatnych oraz zapewnienie rentowności gospodarczej i opłacalności finansowej wspieranych działań. W tym celu równolegle z przedstawieniem wniosku Komisji w sprawie niniejszego rozporządzenia przesunięto środki w kwocie 1 000 000 000 EUR z komponentu instrumentu „Łącząc Europę” dotyczącego instrumentów finansowych CEF na rzecz komponentu tego instrumentu dotyczącego dotacji, aby ułatwić łączenie z EFIS. W tym celu w lutym 2017 r. z powodzeniem wystosowano zaproszenie do składania wniosków dotyczących łączenia. Dalsze 145 000 000 EUR przesuwa się do innych właściwych instrumentów, w szczególności tych dotyczących efektywności energetycznej. Niezbędne są dalsze działania w celu zapewnienia możliwości łatwego połączenia środków finansowych Unii i wsparcia z EFIS.

Chociaż Komisja opublikowała już konkretne wytyczne w tej sprawie, podejście do kwestii łączenia środków finansowych Unii i EFIS należy jeszcze dopracować, tak aby zwiększyć liczbę inwestycji korzystających z dźwigni finansowej, którą zapewnia łączenie środków finansowych Unii i EFIS, z uwzględnieniem możliwych zmian ustawodawczych. Aby zapewnić gospodarczą wydajność i adekwatny mechanizm dźwigni finansowej, takie łączenie finansowania nie powinno – co do zasady – przekraczać 90 % całkowitych kosztów projektu w przypadku najsłabiej rozwiniętych regionów i 80 % w przypadku wszystkich pozostałych regionów.

(16)

Aby zwiększyć absorpcję EFIS w regionach słabiej rozwiniętych i regionach w okresie przejściowym, należy rozszerzyć zakres celów ogólnych kwalifikujących się do wsparcia z EFIS. Projekty nadal podlegałyby analizie przez komitet inwestycyjny i musiałyby spełniać te same kryteria kwalifikowalności co przy wykorzystaniu gwarancji ustanowionych zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2015/1017 (zwanych dalej „gwarancjami UE”), w tym zasadę dodatkowości. Zważywszy na to, że nie powinny istnieć żadne ograniczenia dotyczące wielkości projektów kwalifikujących się do wsparcia z EFIS, nie należy zniechęcać do ubiegania się o finansowanie z EFIS podmiotów realizujących projekty na małą skalę. Ponadto konieczne jest podjęcie dalszych działań w celu wzmocnienia pomocy technicznej i promocji EFIS w regionach słabiej rozwiniętych i regionach w okresie przejściowym.

(17)

Platformy inwestycyjne stanowią jedno z podstawowych narzędzi radzenia sobie z niedoskonałościami rynku, zwłaszcza w przypadku finansowania projektów wieloelementowych, regionalnych lub sektorowych, w tym projektów z zakresu efektywności energetycznej, a także projektów transgranicznych. Istotne jest także wspieranie partnerstw z krajowymi bankami lub instytucjami prorozwojowymi, również z myślą o tworzeniu platform inwestycyjnych. Ważną rolę w tym zakresie może odgrywać także współpraca z pośrednikami finansowymi. W tym kontekście EBI powinien, w stosownych przypadkach, zlecać ocenę, wybór i monitorowanie podprojektów na małą skalę pośrednikom finansowym lub zatwierdzonym kwalifikującym się platformom.

(18)

W przypadku zlecenia oceny, wyboru i monitorowania projektów na małą skalę pośrednikom finansowym lub zatwierdzonym kwalifikującym się platformom, komitet inwestycyjny nie powinien zachowywać prawa do zatwierdzania wykorzystania gwarancji UE na podprojekty w ramach takich działań EBI z zakresu finansowania i inwestycji, jeżeli wkład z EFIS do takich podprojektów na małą skalę jest poniżej określonego progu. Rada kierownicza EFIS (zwana dalej „radą kierowniczą”) powinna, w stosownych przypadkach, zapewniać wytyczne dotyczące procedury, którą komitet inwestycyjny ma stosować na potrzeby oceny podprojektów powyżej tego progu.

(19)

Na cały okres inwestycyjny Unia powinna udzielić „gwarancji UE”, która w żadnym momencie nie powinna przekraczać 26 000 000 000 EUR, tak aby umożliwić EFIS wspieranie inwestycji, z czego maksymalnie 16 000 000 000 EUR powinno być dostępne przed dniem 6 lipca 2018 r.

(20)

Oczekuje się, że dzięki połączeniu gwarancji UE z kwotą 7 500 000 000 EUR, która ma być przekazana przez EBI, wsparcie z EFIS powinno wygenerować 100 000 000 000 EUR dodatkowych środków na inwestycje po stronie EBI i EFI. Oczekuje się, że kwota 100 000 000 000 EUR ze wsparcia EFIS powinna wygenerować co najmniej 500 000 000 000 EUR dodatkowych środków na inwestycje w realną gospodarkę do końca 2020 r.

(21)

Aby częściowo sfinansować wkład z budżetu ogólnego Unii na rzecz funduszu gwarancyjnego UE w celu dokonania dodatkowych inwestycji, należy dokonać przesunięcia z puli środków dostępnych dla instrumentu „Łącząc Europę”, przewidzianej w rozporządzeniu (UE) nr 1316/2013, jak również z dochodów i spłat pochodzących z dłużnego instrumentu finansowego w ramach instrumentu „Łącząc Europę” oraz z Europejskiego Funduszu na rzecz Energii, Zmiany Klimatu i Infrastruktury 2020 („funduszu Marguerite”). Przesunięcia z dochodów i spłat wymagają odstępstwa od art. 140 ust. 6 akapity drugi i trzeci rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (9) w celu zatwierdzenia wykorzystania odnośnych środków przez inny instrument.

(22)

Jak wskazują doświadczenia nabyte przy inwestycjach wspieranych z EFIS, kwotę docelową funduszu gwarancyjnego należy ustalić na 35 % łącznych zobowiązań z tytułu gwarancji UE, zapewniając tym odpowiedni poziom ochrony.

(23)

Zgodnie z nadzwyczajnym zapotrzebowaniem rynku na finansowanie dla MŚP w ramach EFIS, które prawdopodobnie się utrzyma, należy wzmocnić obszar EFIS dotyczący MŚP. Szczególną uwagę należy zwrócić na przedsiębiorstwa społeczne i usługi społeczne, m.in. przez rozwój i wdrażanie nowych instrumentów, które są adekwatne do potrzeb i specyfiki przedsiębiorstw społecznych i usług społecznych.

(24)

EBI oraz EFI powinny zapewnić, aby beneficjenci końcowi, w tym MŚP, wiedzieli o istnieniu wsparcia z EFIS, tak aby zwiększyć widoczność gwarancji UE. Wyraźnie odniesienie do EFSI należy zaznaczyć w umowach w sprawie udzielenia wsparcia z EFIS.

(25)

W celu zwiększenia przejrzystości działań EFIS, komitet inwestycyjny powinien wyjaśniać w swoich decyzjach, które są podawane do wiadomości publicznej i ogólnodostępne, powody, dla których uważa, że danemu działaniu należy udzielić gwarancji UE, ze szczególnym uwzględnieniem zgodności z zasadą dodatkowości. Tabela wskaźników powinna zostać podana do wiadomości publicznej bezpośrednio po podpisaniu działania w ramach gwarancji UE. Publikacja nie powinna zawierać szczególnie chronionych informacji handlowych.

(26)

Z tabeli wskaźników należy korzystać – z zachowaniem pełnej zgodności z niniejszym rozporządzeniem i z rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2015/1558 (10) oraz z załącznikiem do niego – jako z niezależnego i przejrzystego narzędzia oceny stosowanego przez komitet inwestycyjny na potrzeby priorytetowego wykorzystania gwarancji UE na działania charakteryzujące się wyższą punktacją i wartością dodaną. EBI powinien obliczać punktację i wskaźniki w trybie ex ante, a po zakończeniu realizacji projektu monitorować jego wyniki.

(27)

Z myślą o udoskonaleniu oceny projektów, przy określaniu strategicznych kierunków działania EFIS rada kierownicza powinna ustalić minimalną punktację dla każdego filara tabeli wskaźników.

(28)

Stosowna polityka Unii wobec jurysdykcji niechętnych współpracy do celów podatkowych została określona w aktach prawnych Unii oraz w konkluzjach Rady, w szczególności w załączniku do konkluzji z dnia 8 listopada 2016 r., i wszelkich późniejszych aktualizacjach.

(29)

Badanie due diligence dotyczące działań EBI w zakresie finansowania i inwestycji na mocy niniejszego rozporządzenia powinno obejmować staranne sprawdzenie zgodności z mającym zastosowanie prawodawstwem Unii oraz uzgodnionymi normami międzynarodowymi i unijnymi w zakresie przeciwdziałania praniu pieniędzy oraz zwalczania finansowania terroryzmu, oszustw podatkowych i unikania opodatkowania. Ponadto, w kontekście sprawozdawczości EFIS, EBI powinien dostarczać informacje, z podziałem na poszczególne kraje, na temat zgodności działań EFIS z polityką EBI i EFI wobec jurysdykcji niechętnych współpracy jak również wykazem pośredników, z którymi EBI i EFI współpracują.

(30)

Należy wprowadzić pewne techniczne wyjaśnienia w odniesieniu do treści umowy w sprawie zarządzania EFIS, w sprawie udzielenia gwarancji UE oraz instrumentów objętych zakresem umowy, łącznie z pokryciem ryzyka kursu walutowego w niektórych sytuacjach. Umowę z EBI w sprawie zarządzania EFIS oraz w sprawie udzielenia gwarancji UE należy dostosować zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

(31)

Niezależnie od celu ECDI zakładającego wykorzystanie istniejących struktur doradczych EBI i Komisji, oraz pełnienia przez nie w tym celu funkcji pojedynczego centrum doradztwa technicznego w dziedzinie finansowania projektów w Unii, należy wzmocnić ECDI, a jego działalność skoncentrować także na aktywnym przyczynianiu się do sektorowej i geograficznej dywersyfikacji EFIS, wspieraniu EBI i krajowych banków lub instytucji prorozwojowych w inicjowaniu i opracowywaniu działań, w szczególności w regionach słabiej rozwiniętych i regionach w okresie przejściowym, oraz, tam gdzie to konieczne, wspomaganiu kształtowania popytu na wsparcie z EFIS,. ECDI powinno dążyć do zawarcia co najmniej jednej umowy o współpracy z krajowym bankiem prorozwojowym lub krajową instytucją prorozwojową w każdym państwie członkowskim. W państwach członkowskich, w których nie istnieją krajowe banki lub instytucje prorozwojowe, ECDI powinno zapewnić, w stosownych przypadkach, i na wniosek danego państwa członkowskiego aktywne wsparcie doradcze w dziedzinie ustanowienia takiego banku lub takiej instytucji. ECDI powinno zwracać szczególną uwagę na wspieranie przygotowania projektów, w których uczestniczą co najmniej dwa państwa członkowskie, i projektów, które przyczyniają się do realizacji celów COP21. Powinno również aktywnie przyczyniać się do tworzenia platform inwestycyjnych i udzielać porad na temat łączenia EFIS z innymi źródłami unijnego finansowania. Tam, gdzie to konieczne, należy zapewnić lokalną obecność ECDI, z uwzględnieniem istniejących systemów wsparcia, tak aby zapewnić wymierną, proaktywną i dostosowaną do potrzeb pomoc w terenie.

(32)

Europejski semestr na rzecz koordynacji polityki gospodarczej jest oparty na szczegółowej analizie planów państw członkowskich dotyczących reform budżetowych, makroekonomicznych i strukturalnych; zapewnia im także zalecenia dla poszczególnych krajów. W związku z tym EBI powinien informować Komisję o swoich ustaleniach dotyczących barier i utrudnień dla inwestycji w państwach członkowskich, wykrywanych w trakcie realizacji działań inwestycyjnych objętych niniejszym rozporządzeniem. Komisja jest proszona o uwzględnianie tych ustaleń, między innymi w pracach podejmowanych przez nią w kontekście trzeciego filaru planu inwestycyjnego.

(33)

Aby zaradzić niedoskonałościom rynku i lukom rynkowym, pobudzić adekwatne dodatkowe inwestycje oraz promować równowagę geograficzną i regionalną działań wspieranych przez EFIS, konieczne jest zintegrowane i usprawnione podejście do realizacji celu zakładającego wspieranie wzrostu gospodarczego, zatrudnienia i inwestycji. Koszt finansowania EFIS powinien przyczynić się do osiągnięcia tych celów.

(34)

Aby promować cele inwestycyjne określone w rozporządzeniu (UE) 2015/1017, należy, w stosownych przypadkach, zachęcać do łączenia z istniejącymi środkami finansowymi w celu zapewnienia adekwatnych ułatwień w warunkach finansowania, w tym koszcie, działań EFIS.

(35)

W przypadkach, kiedy skrajne warunki na rynku finansowym uniemożliwiałyby realizację rentownego projektu lub kiedy zachodzi konieczność ułatwienia tworzenia platform inwestycyjnych lub finansowania projektów w sektorach lub obszarach doświadczających poważnych niedoskonałości rynku czy nieoptymalnej sytuacji inwestycyjnej, EBI i Komisja powinny wdrożyć zmiany, w szczególności w zakresie wynagrodzenia z tytułu gwarancji UE, tak aby przyczynić się do zmniejszenia kosztów finansowania działań ponoszonych przez beneficjenta finansowania z EBI w ramach EFIS, w celu ułatwienia realizacji tego działania. W razie potrzeby należy podejmować podobne wysiłki, aby zapewnić wsparcie EFIS projektów na małą skalę. Jeżeli wykorzystanie lokalnych lub regionalnych pośredników umożliwia ograniczenie kosztów finansowania z EFIS projektów na małą skalę, należy rozważyć również takie rozwiązanie.

(36)

Zważywszy na konieczność zapewnienia stabilności finansowej EFIS, wysiłki na rzecz obniżenia kosztów finansowania działań EFIS w okresach skrajnych warunków na rynku finansowym lub na rzecz ułatwienia tworzenia platform inwestycyjnych lub finansowania projektów w sektorach lub obszarach doświadczających poważnych niedoskonałości rynku czy nieoptymalnej sytuacji inwestycyjnej należy koordynować z innymi dostępnymi zasobami finansowymi Unii oraz instrumentami stosowanymi przez grupę EBI.

(37)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (UE) nr 1316/2013 oraz rozporządzenie (UE) 2015/1017,

1)

art. 2 pkt 4 lit. b) otrzymuje brzmienie:

2)

w art. 4 ust. 2 wprowadza się następujące zmiany:

3)

art. 5 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1.   Na użytek niniejszego rozporządzenia »dodatkowość« oznacza wsparcie przez EFIS na rzecz działań, które służą zaradzeniu niedoskonałościom rynku lub nieoptymalnym sytuacjom w zakresie inwestycji i które nie mogłyby zostać przeprowadzone w okresie, w którym można skorzystać z gwarancji UE, lub nie w takim samym zakresie przez EBI, EFI lub w oparciu o istniejące unijne instrumenty finansowe, bez wsparcia ze strony EFIS. Projekty wspierane przez EFIS muszą wspierać ogólne cele określone w art. 9 ust. 2, muszą dążyć do tworzenia miejsc pracy i do trwałego wzrostu oraz muszą co do zasady charakteryzować się wyższym profilem ryzyka niż projekty wspierane poprzez zwykłe działania EBI, a portfel EFIS musi ogólnie charakteryzować się wyższym profilem ryzyka niż portfel inwestycji wspieranych przez EBI w ramach jego zwykłej polityki inwestycyjnej przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.;

Aby lepiej zaradzić niedoskonałościom rynku lub nieoptymalnym sytuacjom w zakresie inwestycji oraz żeby ułatwić w szczególności wykorzystanie platform inwestycyjnych do projektów na małą skalę, co pozwoli zapewnić komplementarność, a tym samym uniknąć wypierania uczestników tego samego rynku, działania specjalne EBI wspierane przez EFIS, optymalnie i jeżeli jest to należycie uzasadnione:

Bez uszczerbku dla wymogu spełnienia definicji dodatkowości określonej w akapicie pierwszym, poniższe elementy w wyraźny sposób świadczą o dodatkowości:

4)

w art. 6 wprowadza się następujące zmiany:

5)

w art. 7 wprowadza się następujące zmiany:

6)

w art. 9 wprowadza się następujące zmiany:

7)

art. 10 ust. 2 lit. a) otrzymuje brzmienie:

8)

w art. 11 wprowadza się następujące zmiany:

9)

w art. 12 wprowadza się następujące zmiany:

10)

w art. 14 wprowadza się następujące zmiany:

11)

art. 16 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1.   EBI, w stosownych przypadkach, we współpracy z EFI, co 6 miesięcy przedkłada Komisji sprawozdanie z działań EBI w zakresie finansowania i inwestycji objętych niniejszym rozporządzeniem. Sprawozdanie to zawiera ocenę zgodności z wymogami wykorzystania gwarancji UE oraz kluczowymi wskaźnikami skuteczności działania, o których mowa w art. 4 ust. 2 lit. f) ppkt (iv). Sprawozdanie to zawiera również dane statystyczne, finansowe i rachunkowe na temat poszczególnych działań EBI w zakresie finansowania i inwestycji oraz te same dane w ujęciu zbiorczym. Raz w roku, sprawozdanie to zawiera również informacje na temat barier dla inwestycji, na które to bariery napotyka EBI w trakcie realizacji działań inwestycyjnych objętych niniejszym rozporządzeniem.”;

12)

w art. 17 wprowadza się następujące zmiany:

13)

w art. 18 wprowadza się następujące zmiany:

14)

w art. 19 dodaje się następujący akapit:

„EBI i EFI informują lub zobowiązują pośredników finansowych do poinformowania beneficjentów końcowych, w tym MŚP, o istnieniu wsparcia z EFIS, umieszczając tę informację na widocznym miejscu – w szczególności w przypadku MŚP – w odnośnych umowach o udzieleniu wsparcia z EFIS, zwiększając tym samym poziom wiedzy społeczeństwa na temat działań EFIS i poprawiając widoczność funduszu.”;

15)

art. 20 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2.   Do celów ust. 1 niniejszego artykułu Trybunałowi Obrachunkowemu zapewnia się – na jego żądanie i zgodnie z art. 287 ust. 3 TFUE – pełny dostęp do wszelkich dokumentów lub informacji niezbędnych do wykonywania jego zadania.”;

16)

art. 22 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1.   Prowadząc działania w zakresie finansowania i inwestycji objęte niniejszym rozporządzeniem, EBI i EFI przestrzegają mającego zastosowanie prawodawstwa Unii oraz uzgodnionych norm międzynarodowych i unijnych, w związku z czym nie wspierają na mocy niniejszego rozporządzenia projektów, które przyczyniają się do prania pieniędzy, finansowania terroryzmu, unikania opodatkowania, oszustw podatkowych lub uchylania się od opodatkowania.

Ponadto EBI i EFI nie angażują się w nowe lub odnowione działania z podmiotami zarejestrowanymi lub mającymi siedzibę w jurysdykcjach, które znalazły się w stosownym wykazie w ramach odnośnej polityki Unii wobec jurysdykcji niechętnych współpracy lub które wskazano jako państwa trzecie wysokiego ryzyka zgodnie z art. 9 ust. 2 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/849 (*3) lub które nie zachowują rzeczywistej zgodności z unijnymi lub międzynarodowo uzgodnionymi normami podatkowymi dotyczącymi przejrzystości i wymiany informacji.

Przy zawieraniu umów z pośrednikami finansowymi EBI i EFI uwzględniają w stosownych umowach wymogi, o których mowa w niniejszym artykule, i zwracają się do pośredników finansowych o sprawozdawczość na temat ich spełniania.

EBI i EFI dokonują przeglądu swojej polityki wobec jurysdykcji niechętnych współpracy najpóźniej po przyjęciu unijnego wykazu jurysdykcji niechętnych współpracy do celów podatkowych.

Następnie EBI i EFI co roku przedkładają Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie z realizacji swojej polityki wobec jurysdykcji niechętnych współpracy, w odniesieniu do działań EFIS w zakresie finansowania i inwestycji, zawierające informacje w podziale na poszczególne kraje oraz wykaz pośredników, z którymi współpracują.

(*3)  Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/849 z dnia 20 maja 2015 r. w sprawie zapobiegania wykorzystywaniu systemu finansowego do prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu, zmieniająca rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 i uchylająca dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2005/60/WE oraz dyrektywę Komisji 2006/70/WE (Dz.U. L 141 z 5.6.2015, s. 73).”;"

17)

w art. 23 ust. 2 akapit pierwszy zdania pierwsze i drugie otrzymują brzmienie:

„Uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych, o których mowa w art. 7 ust. 13 i 14, powierza się Komisji na okres pięciu lat od dnia 4 lipca 2015 r. Komisja sporządza sprawozdanie w odniesieniu do przekazania uprawnień nie później niż dziewięć miesięcy przed zakończeniem tego pięcioletniego okresu.”;

18)

w załączniku II wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

1)

art. 5 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1.   Pulę środków finansowych na realizację instrumentu „Łącząc Europę” na lata 2014–2020 ustala się na 30 192 259 000 EUR według cen bieżących. Kwota ta podlega podziałowi w następujący sposób:

Kwoty te nie wpływają na stosowanie mechanizmu elastyczności przewidzianego w rozporządzeniu Rady (UE, Euratom) nr 1311/2013 (*4).

(*4)  Rozporządzenie Rady (UE, Euratom) nr 1311/2013 z dnia 2 grudnia 2013 r. określające wieloletnie ramy finansowe na lata 2014–2020 (Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 884).”;"

2)

w art. 14 lit. b) dodaje się następujące akapity:

„5.   W drodze odstępstwa od art. 140 ust. 6 akapity drugi i trzeci rozporządzenia (UE, Euratom) nr 966/2012, dochody i spłaty z instrumentów finansowych ustanowionych na mocy niniejszego rozporządzenia i z instrumentów finansowych ustanowionych na mocy rozporządzenia (WE) nr 680/2007, które zostały połączone z instrumentami finansowymi ustanowionymi na mocy niniejszego rozporządzenia zgodnie z ust. 3 niniejszego artykułu, do maksymalnej wysokości 125 000 000 EUR, stanowią wewnętrzne dochody przeznaczone na określony cel w rozumieniu art. 21 ust. 4 rozporządzenia (UE, Euratom) nr 966/2012 dla Europejskiego Funduszu na rzecz Inwestycji Strategicznych ustanowionego rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego im Rady (UE) 2015/1017q (*5).

6.   W drodze odstępstwa od art. 140 ust. 6 akapity drugi i trzeci rozporządzenia (UE, Euratom) nr 966/2012, dochody i spłaty z Europejskiego Funduszu na rzecz Energii, Zmiany Klimatu i Infrastruktury 2020 („fundusz Marguerite”), ustanowionego zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 680/2007, do maksymalnej wysokości 25 000 000 EUR, stanowią wewnętrzne dochody przeznaczone na określony cel w rozumieniu art. 21 ust. 4 rozporządzenia (UE, Euratom) nr 966/2012 dla Europejskiego Funduszu na rzecz Inwestycji Strategicznych ustanowionego rozporządzeniem (UE) 2015/1017.

(*5)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/1017 z dnia 25 czerwca 2015 r. w sprawie Europejskiego Funduszu na rzecz Inwestycji Strategicznych, Europejskiego Centrum Doradztwa Inwestycyjnego i Europejskiego Portalu Projektów Inwestycyjnych oraz zmieniającego rozporządzenia (UE) nr 1291/2013 i (UE) nr 1316/2013 – Europejski Fundusz na rzecz Inwestycji Strategicznych (Dz.U. L 169 z 1.7.2015, s. 1).”."