31.3.2017   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 87/124

(1)

Konieczne jest wyjaśnienie, jakie rynki regulowane powinny być uznawane za posiadające zasadnicze znaczenie dla płynności w przypadku poszczególnych rodzajów instrumentów finansowych, tak aby rynki te posiadały odpowiednie systemy i procedury dotyczące powiadamiania właściwych organów o czasowym wstrzymaniu obrotu.

(2)

W dyrektywie 2014/65/UE rozszerza się wymogi dotyczące wstrzymywania obrotu na wielostronne platformy obrotu i na zorganizowane platformy obrotu, ważne jest zatem zapewnienie objęcia zakresem niniejszych regulacyjnych standardów technicznych również instrumentów finansowych będących przedmiotem obrotu w tych systemach.

(3)

Ważne jest zapewnienie proporcjonalnego stosowania wymogu powiadamiania. Po otrzymaniu powiadomienia o czasowym wstrzymaniu obrotu właściwy organ ma obowiązek ocenić, czy takie powiadomienie ma zostać rozpowszechnione na rynku i koordynować, w stosownych przypadkach, reakcję na całym rynku. W celu ograniczenia obciążenia administracyjnego systemów obrotu jedynie systemy obrotu o największym potencjale wpływu wstrzymania obrotu na cały rynek powinny podlegać obowiązkowi powiadamiania.

(4)

Jeżeli chodzi o instrumenty udziałowe i podobne instrumenty finansowe, rynek mający zasadnicze znaczenie dla płynności powinien należeć do systemu obrotu o najwyższym obrocie danym instrumentem finansowym w Unii, ponieważ w przypadku tego systemu obrotu największy jest potencjał wpływu wstrzymania obrotu na cały rynek.

(5)

Jeżeli chodzi o nieudziałowe instrumenty finansowe, rynkiem mającym zasadnicze znaczenie dla płynności powinien być rynek regulowany, na którym dany instrument finansowy został po raz pierwszy dopuszczony do obrotu. Jeżeli nieudziałowy instrument finansowy nie jest dopuszczony do obrotu na rynku regulowanym, rynkiem mającym zasadnicze znaczenie dla płynności powinien być system obrotu, w którym był on po raz pierwszy przedmiotem obrotu. Powinno to zagwarantować pewność w odniesieniu do wielu złożonych instrumentów finansowych poprzez proste odniesienie do systemu obrotu, w przypadku którego odnotowywane na nim zdarzenia mają istotny wpływ na płynność innych rynków, na których prowadzi się obrót tym samym instrumentem finansowym, głównie ze względu na znaczny udział tego systemu pod względem wolumenów transakcji realizowanych w zakresie tego instrumentu.

(6)

Ze względów spójności oraz w celu zapewnienia sprawnego funkcjonowania rynków finansowych konieczne jest, aby przepisy ustanowione niniejszym rozporządzeniem oraz powiązane przepisy krajowe transponujące dyrektywę 2014/65/UE były stosowane od tej samej daty. Podstawę niniejszego rozporządzenia stanowi projekt regulacyjnych standardów technicznych przedłożony Komisji przez Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych.

(7)

Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych przeprowadził otwarte konsultacje publiczne na temat projektu regulacyjnych standardów technicznych, który stanowi podstawę niniejszego rozporządzenia, dokonał analizy potencjalnych powiązanych kosztów i korzyści oraz zwrócił się o opinię do Grupy Interesariuszy z Sektora Giełd i Papierów Wartościowych powołanej zgodnie z art. 37 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1095/2010 (2),

a)

w odniesieniu do akcji, kwitów depozytowych, funduszy inwestycyjnych typu ETF, certyfikatów i innych podobnych instrumentów finansowych – system obrotu, który jest najważniejszym pod względem płynności rynkiem dla danego instrumentu, jak określono w art. 4 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2017/587 (3);

b)

w odniesieniu do instrumentów finansowych innych niż określone w lit. a), które są dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym – rynek regulowany, na którym dany instrument finansowy został po raz pierwszy dopuszczony do obrotu;

c)

w odniesieniu do instrumentów finansowych innych niż określone w lit. a), które nie są dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym – system obrotu, w którym dany instrument finansowy był po raz pierwszy przedmiotem obrotu.