1.

Do celów niniejszego programu wspólnotowego stosuje się następujące definicje:

a)   statki aktywne: statki, które brały udział w dowolnych operacjach połowowych (przez więcej niż 0 dni) w trakcie roku kalendarzowego. Statek, który nie brał udziału w operacjach połowowych w trakcie roku, uznaje się za „nieaktywny”;

b)   równoczesne pobieranie próby: pobieranie prób ze wszystkich lub określonych skupisk gatunków jednocześnie w połowach lub w wyładunkach statku;

c)   dni na morzu: dowolny nieprzerwany okres 24 godzin (lub jego część), w którym statek znajduje się w danym obszarze oraz znajduje się poza portem;

d)   segment floty: grupa statków o tej samej klasie długości (długość całkowita – „LOA”) i dominujących narzędziach połowowych w trakcie roku, zgodnie z dodatkiem III. Statki mogą wykonywać różną działalność połowową w okresie odniesienia, ale mogą być zaklasyfikowane tylko do jednego segmentu floty;

e)   dni połowowe: każdy dzień jest przypisywany do obszaru, w którym statek spędził większość czasu połowów w trakcie odpowiedniego dnia na morzu. Jednakże w przypadku pasywnych narzędzi połowowych, jeżeli statek nie wykonał żadnej operacji połowowej w ciągu danego dnia mimo pozostawienia na morzu przynajmniej jednego (pasywnego) narzędzia połowowego, dzień ten będzie związany z obszarem, na którym podczas tego rejsu połowowego zostało wykonane ostatnie stawianie narzędzi połowowych;

f)   rejs połowowy: oznacza dowolną podróż statku rybackiego od miejsca na lądzie stałym do miejsca wyładunku, z wyjątkiem rejsów niebędących rejsami połowowymi (rejs statku rybackiego, podczas którego statek nie prowadzi działalności połowowej i w trakcie którego wszelkie narzędzia połowowe na statku są odpowiednio związane i spakowane tak, aby nie były gotowe do natychmiastowego użycia);

g)   metier: grupa operacji połowowych ukierunkowanych na podobne gatunki (skupiska gatunków), z wykorzystaniem podobnych narzędzi, w tym samym okresie roku i/lub w tym samym obszarze, charakteryzujących się podobnym wzorcem eksploatacji;

h)   populacja statków: wszystkie statki w rejestrze statków rybackich Wspólnoty, określonym w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 26/2004 z dnia 30 grudnia 2003 r. dotyczącym rejestru statków rybackich Wspólnoty (1);

i)   wybrane gatunki: gatunki mające znaczenie z punktu widzenia zarządzania i w odniesieniu do których został złożony wniosek przez międzynarodowe instytucje naukowe lub regionalne organizacje zarządzania rybołówstwem;

j)   czas pobytu w wodzie: czas liczony od momentu postawienia danego narzędzia połowowego do momentu rozpoczęcia usuwania tegoż narzędzia.

2.

Do wymienionych niżej terminów stosują się definicje Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa (www.fao.org/fi/glossary/default.asp) oraz Komitetu Naukowo-Technicznego i Ekonomicznego ds. Rybołówstwa (STECF): gatunki anadromiczne, gatunki katadromiczne, połowy, głowonogi, skorupiaki, gatunki głębokowodne, ryby przydenne, gatunki przydenne, wzorzec eksploatacji, ryby, gatunki słodkowodne, narzędzia połowowe, wyładunki, odrzuty, duże ryby pelagiczne, mięczaki, działalność innego rodzaju niż działalność połowowa, ryby pelagiczne, małe ryby pelagiczne, gatunki docelowe.

1.

Moduł oceny sektora rybołówstwa:

Program gromadzenia danych dla sektora rybołówstwa zawiera następujące sekcje:

2.

Moduł oceny sytuacji gospodarczej sektora akwakultury i sektora przemysłu przetwórczego:

3.

Moduł oceny wpływu sektora rybołówstwa na ekosystem morski.

4.

Moduł zarządzania danymi i wykorzystywania danych objętych ramami gromadzenia danych.

1.

Gdy niemożliwe jest zdefiniowanie celów ilościowych dla programów pobierania prób badawczych, czy to pod względem poziomów dokładności czy liczebności próby, prowadzone są badania pilotażowe w sensie statystycznym. Takie badania pilotażowe służą ocenie wagi problemu oraz użyteczności przeprowadzenia bardziej szczegółowych badań w przyszłości, a także efektywności kosztowej takich badań szczegółowych.

2.

Gdy zdefiniowanie celów ilościowych jest możliwe, mogą one być określone albo bezpośrednio poprzez liczebności próby lub odsetki prób, albo przez zdefiniowanie poziomów dokładności i współczynnika ufności, które należy osiągnąć.

3.

Gdy mowa jest o liczebności próby lub odsetku prób w populacji w kategoriach statystycznych, strategie pobierania prób badawczych powinny mieć efektywność porównywalną co najmniej z efektywnością prostej próby losowej. Takie strategie pobierania próby zostaną opisane w ramach odpowiednich programów krajowych.

4.

Gdy mowa jest o poziomie dokładności/współczynniku ufności, zastosowanie ma następujące rozróżnienie:

a)   poziom 1: poziom umożliwiający oszacowanie parametru albo z dokładnością plus-minus 40 % przy współczynniku ufności wynoszącym 95 % albo 20 % współczynnik zmienności stosowany jako przybliżenie;

b)   poziom 2: poziom umożliwiający oszacowanie parametru albo z dokładnością plus-minus 25 % przy współczynniku ufności wynoszącym 95 % albo 12,5 % współczynnik zmienności stosowany jako przybliżenie;

c)   poziom 3: poziom umożliwiający oszacowanie parametru albo z dokładnością plus-minus 5 % przy współczynniku ufności wynoszącym 95 % albo 2,5 % współczynnik zmienności stosowany jako przybliżenie.

1.

Zmienne, dla których mają być gromadzone dane, zostały wymienione w dodatku VI. Dane o wszystkich zmiennych ekonomicznych są gromadzone corocznie z wyjątkiem tych określonych jako zmienne przekrojowe, jak zdefiniowano w dodatku VIII, i tych określonych w celu mierzenia wpływu połowów na ekosystem morski, jak określono w dodatku XIII, które muszą być gromadzone na poziomach bardziej zdezagregowanych. Populację stanowią wszystkie statki figurujące w rejestrze statków rybackich Wspólnoty w dniu 1 stycznia. Dane o wszystkich zmiennych ekonomicznych muszą być gromadzone dla aktywnych statków. Dla każdego statku, dla którego gromadzone są dane ekonomiczne określone w dodatku VI, wymaga się również gromadzenia odpowiednich zmiennych przekrojowych określonych w dodatku VIII.

2.

W odniesieniu do statków nieprowadzących działalności połowowej gromadzone są wyłącznie dane dotyczące wartości kapitału (dodatek VI), floty (dodatek VI) i zdolności połowowej (dodatek VIII).

3.

Waluty krajowe należy przeliczyć na euro przy zastosowaniu średniorocznych kursów wymiany Europejskiego Banku Centralnego (EBC).

1.

Zmienne ekonomiczne są podawane dla każdego segmentu floty (dodatek III) oraz supraregionu (dodatek II). Zdefiniowano sześć klas długości (na podstawie pomiaru długości całkowitej („LOA”)). Państwa członkowskie mogą jednak w odpowiednich przypadkach dokonywać dalszej dezagregacji klas długości.

2.

Kryteria dominacji stosuje się w celu zaliczenia każdego statku do segmentu na podstawie liczby dni połowowych wykorzystanych dla każdego narzędzia połowowego. Jeżeli narzędzie połowowe jest wykorzystywane w stopniu większym niż suma dla wszystkich pozostałych narzędzi (tzn. statek wykorzystuje to właśnie narzędzie przez ponad 50 % swojego czasu połowów), statek jest zaliczany do danego segmentu. W przeciwnym razie statek jest zaliczany do następującego segmentu floty:

3.

W przypadkach gdy statek prowadzi operacje w obrębie więcej niż jednego supraregionu, jak określono w dodatku II, państwa członkowskie wyjaśniają w swoim programie krajowym, do którego supraregionu zaliczany jest dany statek.

4.

W przypadkach gdy na segment floty składa się mniej niż 10 statków:

1.

Państwa członkowskie opisują w swoich programach krajowych stosowane przez nie metody szacowania każdej zmiennej ekonomicznej, w tym kwestie jakości.

2.

Państwa członkowskie zapewniają spójność i porównywalność wszystkich zmiennych ekonomicznych, gdy pochodzą one z różnych źródeł (np. z badań statystycznych, rejestru floty, dzienników pokładowych, kart sprzedaży).

1.

Państwa członkowskie w swoim dorocznym sprawozdaniu podają informację o jakości (prawidłowości i dokładności) szacunków.

1.

Należy przeprowadzać pobieranie prób, aby ocenić kwartalny rozkład długości ryb poszczególnych gatunków w połowach i kwartalną wielkość odrzutów. Dane są gromadzone według metier określanych jako poziom 6 macierzy określonej w dodatku IV (1 do 5) i dla zasobów wymienionych w dodatku VII.

2.

W przypadku gdy należy przeprowadzić dodatkowe programy pobierania prób biologicznych w wyładunkach niesortowalnych, aby ocenić:

1.

W celu optymalizacji programów pobierania prób badawczych dopuszcza się łączenie metier określonych w dodatku IV (1 do 5). W przypadku łączenia metier (łączenie pionowe) należy przedstawić dowody statystyczne wskazujące na homogeniczność połączonych metier. W przypadku łączenia sąsiadujących komórek odpowiadających segmentom floty statków (łączenie poziome) należy przedstawić dowody statystyczne. Takie łączenie poziome odbywa się przede wszystkim poprzez łączenie sąsiadujących klas długości statków („LOA”) w wiązki, niezależnie od dominującej techniki połowu, gdy jest to stosowne dla wyróżnienia odmiennych wzorców eksploatacji. W trakcie odnośnego regionalnego posiedzenia koordynacyjnego należy dążyć do zawarcia umowy regionalnej w sprawie łączenia i zatwierdzenia jej przez STECF.

2.

Na poziomie krajowym jedno metier zdefiniowane na poziomie 6 macierzy określonej w dodatku IV (1 do 5) może podlegać dalszej dezagregacji na kilka dokładniejszych warstw, np. umożliwiających rozróżnienie poszczególnych gatunków docelowych. Takie dalsze warstwowanie odbywa się z poszanowaniem następujących dwóch zasad:

3.

Jednostki przestrzenne dla pobierania prób metier zdefiniowano poprzez poziom 3 z dodatku I dla wszystkich regionów, z następującymi wyjątkami:

4.

Do celów zbierania i agregowania danych przestrzenne jednostki doboru próby mogą być łączone regionami, o których mowa w art. 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 665/2008 (2) za zgodą stron odpowiednich spotkań ds. koordynacji regionalnej.

5.

Dla parametrów wymienionych w rozdziale III sekcja B/B1 1. (2) dane są przekazywane co kwartał przy zapewnieniu spójności z macierzą działalności połowowej floty, opisaną w dodatku IV (1 do 5).

1.

W przypadku wyładunków:

2.

W przypadku odrzutów:

3.

W przypadku połowów rekreacyjnych:

1.

W przypadku wyładunków:

2.

W przypadku odrzutów:

3.

W przypadku połowów rekreacyjnych:

1.

Jeśli państwa członkowskie nie mogą osiągnąć poziomów dokładności, o których mowa w rozdziale III sekcja B/B1/4 pkt 2 lit. a) i b) oraz pkt 3 lit. a) i b), lub osiągnięcie ich spowoduje nadmierne koszty, Komisja może zezwolić państwom członkowskim na odstępstwo, na podstawie rekomendacji STECF, w celu obniżenia poziomu dokładności, częstotliwości pobierania prób lub wprowadzenia badań pilotażowych, o ile ich wniosek jest w pełni udokumentowany i naukowo udowodniony.

1.

Dla zasobów wymienionych w dodatku VII należy zebrać dane dla następujących zmiennych:

przy użyciu schematu pobierania prób przewidzianego w dodatku VII.

2.

Zbieranie wszystkich poszczególnych informacji, o których mowa w ust. 1, należy powiązać z odpowiednimi informacjami na temat przestrzeni i przedziałów czasowych.

3.

Dla stad dzikiego łososia występujących w rzekach katalogowanych, zgodnie z definicją ICES, wpadających do Morza Bałtyckiego III b-d, należy zebrać dane dla następujących zmiennych:

1.

Niezbędne poziomy dezagregacji, jak również okresowość zbierania danych dla wszystkich zmiennych oraz częstotliwości pobierania prób dla wieku zostały określone w dodatku VII. Do strategii i częstotliwości pobierania prób badawczych stosują się zasady określone w rozdziale II sekcja B (Poziomy dokładności i częstotliwości pobierania prób badawczych).

1.

W miarę możliwości dla połowów przemysłowych należy dokonywać odczytu wieku, aby oszacować przekrój wiekowy dla poszczególnych gatunków i, w odpowiednich przypadkach, parametry wzrostu. Jeśli nie jest to możliwe, państwa członkowskie wyjaśniają przyczyny tego stanu rzeczy w swoich programach krajowych.

2.

Jeżeli współpraca między państwami członkowskimi zapewnia osiągnięcie niezbędnego poziomu dokładności dla ogólnych szacunkowych wartości parametrów wymienionych w dodatku VII, każde państwo członkowskie zapewnia, aby jego własny wkład do zestawu wspólnych danych był wystarczający do osiągnięcia tego poziomu dokładności.

1.

W przypadku zasobów gatunków, w odniesieniu do których można dokonać odczytu wieku, dla każdego wieku dokonuje się szacowania średniej wagi i długości z dokładnością na poziomie 3, aż do takiego wieku, przy którym zakumulowane wyładunki dla odnośnych poziomów wiekowych stanowią przynajmniej 90 % wyładunków krajowych danego zasobu.

2.

W przypadku zasobów, dla których odczyt wieku nie jest możliwy, lecz dla których można podać krzywą wzrostu, szacuje się średnią wagę i długość dla każdego domniemanego wieku (np. wynikającego z krzywych wzrostu) z dokładnością na poziomie 2 aż do takiego wieku, przy którym zakumulowane wyładunki dla odnośnych poziomów wiekowych stanowią przynajmniej 90 % wyładunków krajowych danego zasobu.

3.

W przypadku wskaźników dojrzałości, płodności i płci można wybierać między podawaniem wieku lub długości, pod warunkiem że państwa członkowskie, które mają obowiązek pobrania odnośnych prób biologicznych, uzgodniły, co następuje:

1.

Z programu krajowego danego państwa członkowskiego można wyłączyć szacowanie zmiennych dotyczących zasobów w przypadku zasobów, dla których określono całkowite dopuszczalne połowy (TAC), oraz kwoty na następujących warunkach:

2.

Jeżeli spełniony jest warunek określony w pkt 1 lit. a) powyżej, lecz nie jest spełniony warunek określony w pkt 1 lit. b), odnośne państwa członkowskie mogą ustanowić skoordynowany program celem osiągnięcia wspólnego schematu pobierania prób dla wspólnych wyładunków bądź też państwa członkowskie mogą indywidualnie ustanowić inne krajowe schematy poboru prób prowadzące do osiągnięcia tego samego poziomu dokładności.

3.

W miarę potrzeby krajowe programy mogą być dostosowywane do dnia 1 lutego każdego roku, tak aby uwzględniały wymianę kwot między państwami członkowskimi.

4.

W odniesieniu do zasobów, dla których nie określono TAC i kwot oraz leżących poza obszarem śródziemnomorskim, stosuje się te same zasady określone w pkt 5.1 na podstawie średnich wyładunków z ostatnich trzech lat, w nawiązaniu do całkowitych wyładunków Wspólnoty w zakresie danego zasobu.

5.

W odniesieniu do zasobów Morza Śródziemnego wyładunki według wagi dokonane przez śródziemnomorskie państwo członkowskie w ramach gatunku odpowiadającego mniej niż 10 % całkowitych wyładunków Wspólnoty z Morza Śródziemnego lub mniej niż 200 tonom, z wyjątkiem tuńczyka błękitnopłetwego.

1.

Zmienne, dla których mają być gromadzone dane, wymieniono w dodatku VIII. Dane powinny być przekazywane zgodnie z okresowością określoną w tym dodatku.

2.

Mogą wystąpić pewne opóźnienia między przekazywanymi informacjami dotyczącymi segmentacji floty i nakładu połowowego.

1.

Poziom dezagregacji został podany w dodatku VIII zgodnie z kryteriami określonymi w dodatku V.

2.

Poziom zagregowania powinien być zgodny z najwyższym wymaganym poziomem dezagregacji. Można dokonać grupowania komórek w ramach tego schematu, pod warunkiem że odpowiednia analiza statystyczna wykaże zasadność takiego kroku. Ustanowienie tego rodzaju łączenia musi zostać zatwierdzone na odpowiednim regionalnym posiedzeniu koordynacyjnym.

1.

Wszędzie tam, gdzie to możliwe, należy w sposób wyczerpujący gromadzić dane przekrojowe. Gdy nie jest to możliwe, państwa członkowskie określają procedury pobierania prób w swoich programach krajowych.

1.

Państwa członkowskie w swoim dorocznym sprawozdaniu podają informację o jakości (prawidłowości i dokładności) szacunków.

1.

Uwzględniane są wszystkie badania statystyczne wymienione w dodatku IX.

2.

Państwa członkowskie w ramach swoich programów krajowych gwarantują ciągłość w stosunku do planów badawczych stosowanych w przeszłości.

3.

Niezależnie od postanowień punktów 1 i 2 państwa członkowskie mogą zaproponować zmiany w zakresie prac badawczych lub w planie pobierania próby pod warunkiem, że nie wpłynie to ujemnie na jakość otrzymywanych wyników. Komisja udziela zgody na zmianę pod warunkiem uzyskania wcześniejszej zgody STECF.

1.

Dane dla wszystkich zmiennych wymienionych w dodatku X powinny być gromadzone corocznie dla poszczególnych segmentów zgodnie z segmentacją określoną w dodatku XI.

2.

Jednostką statystyczną jest „przedsiębiorstwo” zdefiniowane jako podmiot najniższego poziomu posiadający osobowość prawną na potrzeby prowadzenia księgowości.

3.

Populacja odnosi się do przedsiębiorstw, których podstawowa działalność jest zdefiniowana zgodnie z definicją Eurostatu według kodu NACE 05.02: „Hodowla ryb”.

4.

Waluty krajowe należy przeliczyć na euro przy zastosowaniu średniorocznych kursów wymiany Europejskiego Banku Centralnego (EBC).

1.

Segmentacji danych należy dokonać według gatunków i technik akwakultury, jak wskazano w dodatku XI. Ponadto państwa członkowskie mogą w razie potrzeby dokonywać dalszej segmentacji wg wielkości przedsiębiorstwa lub innych istotnych kryteriów.

2.

Gromadzenie danych dla gatunków słodkowodnych nie jest obowiązkowe. Jeżeli jednak takie dane są gromadzone, państwa członkowskie stosują segmentację określoną w dodatku XI.

1.

W swoich programach krajowych państwa członkowskie opisują stosowaną przez nie metodę szacowania każdej zmiennej ekonomicznej, w tym kwestie jakości.

2.

Państwa członkowskie zapewniają spójność i porównywalność wszystkich zmiennych ekonomicznych, gdy pochodzą one z różnych źródeł (np. ankiet, rozliczeń finansowych).

1.

Państwa członkowskie w swoim dorocznym sprawozdaniu podają informację o jakości (prawidłowości i dokładności) szacunków.

1.

Dane dla wszystkich zmiennych wymienionych w dodatku XII powinny być gromadzone corocznie dla populacji.

2.

Populacja odnosi się do przedsiębiorstw, których główny przedmiot działalności jest określony zgodnie z definicją Eurostatu według kodu NACE 15.20: „Przetwarzanie i konserwowanie ryb i produktów rybołówstwa”.

3.

W ramach wytycznych dodatkowo wykorzystywane są kody krajowe stosowane przez państwa członkowskie zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 852/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie higieny środków spożywczych (4), rozporządzeniem (WE) nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiającym szczególne przepisy dotyczące higieny w odniesieniu do żywności pochodzenia zwierzęcego (5) oraz rozporządzeniem (WE) Parlamentu Europejskiego i Rady nr 854/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiającym szczególne przepisy dotyczące organizacji urzędowych kontroli w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do spożycia przez ludzi (6), jako sposób weryfikacji i identyfikacji przedsiębiorstw klasyfikowanych zgodnie z kodem NACE 15.20.

4.

Waluty krajowe należy przeliczyć na euro przy zastosowaniu średniorocznych kursów wymiany Europejskiego Banku Centralnego (EBC).

1.

Jednostką statystyczną na potrzeby gromadzenia danych jest „przedsiębiorstwo” zdefiniowane jako podmiot najniższego poziomu posiadający osobowość prawną na potrzeby prowadzenia księgowości.

2.

W przypadku przedsiębiorstw zajmujących się przetwórstwem ryb, które nie jest ich podstawowym rodzajem działalności, w pierwszym roku każdego okresu programowania obowiązkowe jest gromadzenie następujących danych:

1.

W swoich programach krajowych państwa członkowskie opisują stosowaną przez nie metodę szacowania każdej zmiennej ekonomicznej, w tym kwestie jakości.

2.

Państwa członkowskie zapewniają spójność i porównywalność wszystkich zmiennych ekonomicznych, gdy pochodzą one z różnych źródeł (np. ankiet, rozliczeń finansowych).

1.

Państwa członkowskie w swoim dorocznym sprawozdaniu podają informację o jakości (prawidłowości i dokładności) szacunków.

1.

Dla umożliwienia obliczeń wszystkich wskaźników wymienionych w dodatku XIII dane określone w niniejszym załączniku są gromadzone corocznie, z wyjątkiem danych określonych jako dane, które muszą być gromadzone na poziomach bardziej zdezagregowanych.

2.

Dane określone w dodatku XIII gromadzone są na poziomie krajowym w celu umożliwienia użytkownikom ostatecznym obliczenia wskaźników w odpowiedniej skali geograficznej, jak podano w dodatku II.

1.

Stosuje się poziom dezagregacji określony w specyfikacjach ustanowionych w dodatku XIII.

1.

Państwa członkowskie stosują zalecenia ustalone w specyfikacjach ustanowionych w dodatku XIII.

1.

Państwa członkowskie stosują zalecenia ustalone w specyfikacjach ustanowionych w dodatku XIII.

1.

W odniesieniu do danych objętych niniejszym programem wspólnotowym niniejsza sekcja obejmuje tworzenie baz danych, wprowadzanie (przechowywanie) danych, kontrolę jakości danych i ich walidację oraz przetwarzanie danych z postaci pierwotnej do postaci zbiorów szczegółowych lub sumarycznych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 rozporządzenia nr 199/2008.

2.

Uwzględniony zostaje proces przekształcania pierwotnych danych społeczno-gospodarczych w metadane, o których mowa w art. 13 lit. b) rozporządzenia nr 199/2008.

3.

Państwa członkowskie gwarantują możliwość przekazania, na żądanie Komisji, informacji o procesie przekształcenia, o którym mowa w ust. 2.

1.

Sekcja ta obejmuje tworzenie zbiorów danych oraz ich wykorzystywanie do celów analizy naukowej jako podstawy do formułowania zaleceń dla gospodarki rybnej, o czym mowa w art. 18 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 199/2008.

2.

Obejmuje ona szacunki parametrów biologicznych (wiek, waga, płeć, dojrzałość i płodność) dla stad wymienionych w załączniku VII, tworzenie zbiorów danych do oceny zasobów i modelowanie bioekonomiczne oraz odnośne analizy naukowe.

Wykaz dodatków