17.3.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 80/7

(1)

Dnia 25 czerwca 2005 r. Komisja ogłosiła w drodze zawiadomienia („zawiadomienie o wszczęciu”) opublikowanego w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej  (2) wszczęcie postępowania antydumpingowego dotyczącego przywozu skóry zamszowej pochodzącej z Chińskiej Republiki Ludowej („ChRL”).

(2)

Postępowanie zostało wszczęte po złożeniu skargi w maju 2005 r. przez Brytyjską Konfederację Producentów Skóry („skarżący”) w imieniu producentów reprezentujących znaczną część, w tym przypadku powyżej 70 %, całkowitej wspólnotowej produkcji skóry zamszowej. Skarga zawierała dowody prima facie potwierdzające dumping wymienionego produktu i powstałą w związku z nim istotną szkodę, co uznano za wystarczające uzasadnienie wszczęcia postępowania.

(3)

Komisja oficjalnie poinformowała o wszczęciu dochodzenia skarżącego, producentów wspólnotowych wspomnianych w skardze, innych znanych producentów wspólnotowych, władze ChRL, producentów eksportujących, importerów, a także wszelkie znane zainteresowane zrzeszenia. Zainteresowane strony otrzymały możliwość przedstawienia swoich opinii na piśmie i złożenia wniosku o przesłuchanie w terminie ustalonym w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania. Jeden eksporter w ChRL, jak również producenci i eksporterzy we Wspólnocie przedstawili swoje opinie na piśmie. Wszystkie strony, które złożyły wniosek w powyżej określonym terminie oraz wskazały, iż istniały szczególne powody, aby zostały wysłuchane, otrzymały taką możliwość.

(4)

Ze względu na przypuszczalną dużą liczbę producentów eksportujących i importerów objętych dochodzeniem, w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania przewidziano zastosowanie kontroli wyrywkowej zgodnie z art. 17 rozporządzenia podstawowego.

(5)

Aby umożliwić Komisji podjęcie decyzji o zastosowaniu kontroli wyrywkowej, a jeżeli konieczność taka zostanie stwierdzona, aby umożliwić dobór próby, producenci eksportujący i importerzy zostali poproszeni o zgłoszenie się i dostarczenie informacji określonych w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania. Ze strony producentów eksportujących nie zgłoszono żadnych uwag odnośnie do potencjalnego doboru próby.

(6)

Siedmiu importerów zgłosiło się i dostarczyło informacje w wyznaczonym do tego celu terminie, ale tylko trzy przedsiębiorstwa wyraziły gotowość współpracy w toku dochodzenia. Zważywszy na ograniczoną liczbę importerów, którzy odpowiedzieli na kwestionariusz dotyczący kontroli wyrywkowej i wykazali gotowość do współpracy, zdecydowano, że kontrola wyrywkowa nie jest konieczna. Kwestionariusze wysłano do wszystkich trzech importerów. Jednakże później żaden z importerów nie podjął współpracy w trakcie dochodzenia i odmówił zwrotu wypełnionych odpowiedzi na kwestionariusz. Dwóch z nich podało, że produkt objęty postępowaniem nie stanowi większej części ich produkcji, a zatem ani ich istniejące zasoby personalne, ani finansowe nie muszą być włączone do współpracy w toku dochodzenia.

(7)

Aby umożliwić eksportującym producentom z ChRL złożenie wniosku o traktowanie na zasadach gospodarki rynkowej („MET”) zgodnie z art. 2 ust. 7 rozporządzenia podstawowego lub traktowanie indywidualne („TI”) zgodnie z art. 9 ust. 5 rozporządzenia podstawowego, jeżeli wyrazili oni takie życzenie, Komisja przesłała znanym zainteresowanym chińskim przedsiębiorstwom formularze wniosków o MET i o TI. Żaden eksportujący producent nie wystąpił z tymi wnioskami.

(8)

Wobec braku reakcji ze strony eksportujących producentów w ChRL, nie zaistniała konieczność objęcia kontrolą wyrywkową eksportujących producentów. Ponadto ponieważ żaden eksportujący producent w ChRL nie dostarczył niezbędnych informacji i nie wystąpił z wnioskiem o MET lub TI w terminie ustalonym zgodnie z rozporządzeniem podstawowym, zdecydowano, że ustalenia dotyczące dumpingu zostaną dokonane na podstawie art. 18 rozporządzenia podstawowego. Władze ChRL zostały o tym powiadomione i nie wniosły sprzeciwu.

(9)

Komisja przesłała kwestionariusze do wszystkich znanych zainteresowanych stron oraz do wszystkich przedsiębiorstw, które zgłosiły się w terminach ustalonych w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania. Otrzymano odpowiedzi od trzech producentów wspólnotowych wymienionych w skardze.

(10)

Komisja pozyskała i zweryfikowała wszystkie informacje uznane za niezbędne dla celów wstępnego określenia dumpingu, wynikającej szkody oraz interesu wspólnotowego. Wizyty weryfikacyjne zostały przeprowadzone na terenie następujących przedsiębiorstw:

Producenci wspólnotowi

(11)

Ponieważ nie wystąpiono z ani jednym wnioskiem o MET lub TI i w związku z koniecznością ustalenia normalnej wartości w odniesieniu do eksportujących producentów z ChRL, przeprowadzono wizytę weryfikacyjną w celu ustalenia wartości normalnej na podstawie danych z kraju analogicznego na terenie następującego przedsiębiorstwa:

(12)

Dochodzenie dotyczące dumpingu i powstałej szkody objęło okres od dnia 1 kwietnia 2004 r. do dnia 31 marca 2005 r. („okres objęty dochodzeniem” lub „OD”). Badanie tendencji istotnych dla przeprowadzenia analizy szkody obejmowało okres od 1 stycznia 2001 r. do końca OD („badany okres”).

(13)

Skóra zamszowa oraz zamsz kombinowany obejmuje skóry przeważnie owcze lub jagnięce, może również pochodzić od pozostałych zwierząt. W przypadku skóry zamszowej jest ona wytwarzana ze skóry, z której usunięto lico, następnie garbowanej wyłącznie tranem lub innym tłuszczem zwierzęcym, a w przypadku zamszu kombinowanego – ze skóry częściowo garbowanej aldehydami lub innymi garbnikami, a następnie tranem lub innym tłuszczem zwierzęcym. Wygarbowana skóra jest zamszem kombinowanym „crust”, który zwykle jest poddawany dalszej obróbce końcowej przez polerowanie, tak aby produkt był miękki w dotyku i przypominał zamsz. Podstawowe właściwości produktu to chłonność wody i miękkość uzyskane w wyniku garbowania lub częściowego garbowania tranem lub innym olejem zwierzęcym, dzięki czemu produkt idealnie nadaje się do czyszczenia lub polerowania.

(14)

Produkt objęty postępowaniem to skóra zamszowa oraz zamsz kombinowany, nawet cięte do kształtu, włączając skórę zamszową i zamsz kombinowany „crust”, pochodzące z Chińskiej Republiki Ludowej („skóra zamszowa” lub „produkt objęty postępowaniem”), obecnie objęte kodami CN 4114 10 10 i 4114 10 90. Wszystkie wymienione rodzaje uznano za wystarczająco podobne, aby do celów postępowania traktować je jako jeden produkt, ponieważ mają takie same właściwości fizyczne i to samo zastosowanie.

(15)

Na podstawie informacji udostępnionych przez skarżącego nie znaleziono żadnych różnic pomiędzy produktem objętym postępowaniem a skórą zamszową produkowaną i sprzedawaną w USA, które posłużyły jako kraj analogiczny do celów ustalenia normalnej wartości w odniesieniu do ChRL.

(16)

Na podstawie informacji udostępnionych przez skarżącego nie znaleziono żadnych różnic pomiędzy produktem objętym postępowaniem a skórą zamszową produkowaną i sprzedawaną we Wspólnocie przez przemysł wspólnotowy.

(17)

W związku z powyższym tymczasowo uznaje się do celów niniejszego dochodzenia, że skóry zamszowe produkowane i sprzedawane na rynku krajowym ChRL, produkowane i sprzedawane w USA, jak również produkowane i sprzedawane przez producentów wspólnotowych na rynku Wspólnoty mają jednakowe podstawowe właściwości fizyczne oraz takie samo wykorzystanie i dlatego też uważa się je za produkty podobne w rozumieniu art. 1 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.

(18)

Jak wyjaśniono w motywie 6 powyżej, wobec braku reakcji ze strony eksportujących producentów w ChRL, nie zaistniała konieczność zastosowania kontroli wyrywkowej w odniesieniu do eksportujących producentów w ChRL.

(19)

Jak wyjaśniono w motywie 7 powyżej, ponieważ nie udzielono odpowiedzi, względnie nie wystąpiono z wnioskiem o MET lub TI, żadnemu eksportującemu producentowi w ChRL nie zostało przyznane MET lub TI.

(20)

Zgodnie z art. 2 ust. 7 rozporządzenia podstawowego normalna wartość została ustalona na podstawie cen lub wartości skonstruowanej w analogicznym państwie trzecim. W zawiadomieniu o wszczęciu postępowania USA zostały zaproponowane jako właściwy kraj analogiczny dla celów ustalenia wartości normalnej dla ChRL, a zainteresowane strony zostały zaproszone do zgłaszania uwag co do trafności tego wyboru. W związku z tym żadna z zainteresowanych stron nie zgłosiła uwag ani zastrzeżeń.

(21)

Niemniej poprzez kontakty ze zrzeszeniami lub izbami handlowymi sprawdzono właściwość innych krajów trzecich jako krajów analogicznych, w których za prawdopodobną uznano produkcję skóry zamszowej. W przypadku Brazylii i Indii stwierdzono, że albo nie było producentów skóry zamszowej, albo producenci nie prowadzili sprzedaży na rynkach wewnętrznych tych krajów. W przypadku Turcji, wedle informacji tureckiego producenta, rynek turecki jest bardzo ograniczony. Na podstawie powyższego podjęto decyzję o podtrzymaniu wyboru USA jako kraju analogicznego. W związku z tym Komisja poprosiła jednego producenta w USA o podjęcie współpracy i w pełni ją uzyskała.

(22)

Rynek krajowy skóry zamszowej jest w USA stosunkowo duży i otwarty (ochrona celna wynosi 3,2 %), z licznymi dostawcami i znacznym poziomem przywozu. Ponadto procesy produkcyjne są podobne do tych, które są stosowane w ChRL do produkcji produktu objętego postępowaniem.

(23)

Zgodnie z art. 2 ust. 7 rozporządzenia podstawowego normalną wartość określono w oparciu o potwierdzone informacje uzyskane od producenta w warunkach gospodarki rynkowej państwa trzeciego, tzn. na podstawie cen płaconych lub należnych na rynku wewnętrznym USA za rodzaje produktu, które uznano za sprzedawane w zwykłym obrocie handlowym.

(24)

W związku z powyższym normalna wartość została ustalona jako średnia ważona krajowych cen sprzedaży niepowiązanym klientom przez współpracującego producenta w USA.

(25)

Ze względu na brak współpracy ze strony eksportujących producentów w ChRL, cenę eksportową ustalono na podstawie danych Eurostatu dotyczących ilości i wartości przywozu do Wspólnoty produktu objętego postępowaniem pochodzącego z ChRL i ponieważ dane te były najlepszymi dostępnymi informacjami w rozumieniu art. 18 rozporządzenia podstawowego. Wykorzystane informacje sprawdzono z informacjami przedłożonymi przez pewne przedsiębiorstwo handlowe w ChRL. Dane dostarczone przez to przedsiębiorstwo handlowe były zgodne z danymi statystycznymi wykorzystanymi do ustalenia ceny eksportowej.

(26)

Porównania wartości normalnej i cen eksportowych dokonano na bazie ex works. W celu zapewnienia sprawiedliwego porównania wartości normalnej i ceny eksportowej uwzględniono w formie dostosowań różnice mające wpływ na ceny i porównywalność cen zgodnie z art. 2 ust. 10 rozporządzenia podstawowego. Stosowne dostosowania dotyczące różnic w zakresie właściwości fizycznych, obniżek, transportu i ubezpieczenia, pakowania, kredytu i kosztów po sprzedaży przyznano we wszystkich przypadkach, w których uznano je za właściwe i poparte potwierdzonymi dowodami.

(27)

Zgodnie z art. 2 ust. 11 i 12 rozporządzenia podstawowego margines dumpingu został ustalony na podstawie porównania pomiędzy średnią ważoną wartością normalną a średnią ważoną ceny eksportowej. Ustanowiony margines dumpingu dla całego kraju, wyrażony jako wartość procentowa ceny cif na granicy Wspólnoty przed ocleniem, wynosił 73,5 %.

(28)

W dochodzeniu ustalono, że podobny produkt jest obecnie wytwarzany głównie przez ośmiu producentów we Wspólnocie, na których przypada około 95 % łącznej produkcji wspólnotowej, przy czym pozostałe 5 % jest produkowane przez licznych, bardzo małych garbarzy rozproszonych po całej Wspólnocie.

(29)

Skarga została wniesiona w imieniu ośmiu producentów wspólnotowych (sześć przedsiębiorstw skarżących i dwa, które skargę poparły), przy czym trzy przedsiębiorstwa skarżące w pełni współpracowały w dochodzeniu. Jedno przedsiębiorstwo skarżące nie dostarczyło pełnej odpowiedzi na kwestionariusz, w związku z czym zostało uznane za niewspółpracujące, chociaż ponownie potwierdziło swoje poparcie dla złożonej skargi. Inne przedsiębiorstwo skarżące i jedno przedsiębiorstwo popierające dostarczyły informacji w ograniczonym zakresie na temat swojej produkcji. Obydwa przedsiębiorstwa uznano za niewspółpracujące w postępowaniu. Pozostałe dwa przedsiębiorstwa nie współpracowały w dochodzeniu.

(30)

Na trzy współpracujące przedsiębiorstwa przypada ponad 56 % produkcji wspólnotowej produktu objętego postępowaniem. Uznaje się je zatem za stanowiące przemysł wspólnotowy w rozumieniu art. 4 ust. 1 i art. 5 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.

(31)

Zużycie zostało określone poprzez dodanie wielkości sprzedaży Wspólnoty dokonywanej przez współpracujących producentów wspólnotowych, szacowanej sprzedaży niewspółpracujących producentów wspólnotowych oraz całego przywozu według danych Eurostatu, z odpowiednim dostosowaniem, w przypadku wykrycia niepoprawnych statystyk dotyczących importu dla niektórych krajów. Wielkość sprzedaży dokonywana przez niewspółpracujących producentów została ustalona, z braku innych źródeł informacji, na podstawie informacji dostarczonych przez trzech niewspółpracujących producentów i na podstawie informacji zawartych w skardze. W odniesieniu do przywozu dane Eurostatu wyrażone w tonach zostały przeliczone w celu wyrażenia ich w stopach kwadratowych. Liczby te pokazują, że popyt we Wspólnocie na produkt objęty postępowaniem w badanym okresie zwiększył się o 5 %, co odpowiada rocznemu wzrostowi o około 1 %.

(32)

Wielkość przywozu produktu objętego postępowaniem pochodzącego z ChRL, zaczerpnięta z danych Eurostatu i wyrażona w stopach kwadratowych (patrz: motyw 31), wzrosła z około 2,1 mln stóp kwadratowych w 2001 r. do 6,6 mln stóp kwadratowych w OD.

(33)

W badanym okresie udział w rynku wspólnotowym przywozu z ChRL wzrósł z 10,7 % w 2001 r. do 31,7 % w OD. Ten szybki wzrost udziału w rynku wystąpił w kontekście stosunkowo niskiego wzrostu zużycia.

(34)

Informacje na temat cen przywozu objętego postępowaniem zaczerpnięto z bazy danych Eurostatu na temat wielkości przywozów ustalonych zgodnie z metodą opisaną w motywie 31. Informacje te wskazują na wahania średnich ceny cif na przywóz pochodzący z ChRL w badanym okresie. W 2002 r. ceny początkowo wzrosły o 25 %, a następnie obniżyły się o 20 % w 2003 r. W 2004 r. nastąpił ich wzrost o 9 %, a następnie ich dalszy spadek w OD.

(35)

Do celów obliczenia wielkości podcięcia cenowego w OD ceny produktu objętego postępowaniem, sprzedawanego przez producentów wspólnotowych, zostały porównane z cenami przywozowymi na rynek Wspólnoty w OD na podstawie średniej ważonej ceny dla wszystkich rodzajów skóry zamszowej, opierając się na danych Eurostatu. Ceny przemysłu wspólnotowego zostały dostosowane do podstawy ex-works. Ceny przywożonych produktów objętych postępowaniem przyjęto na poziomie cen cif z odpowiednim dostosowaniem dotyczącym ewentualnych różnic w jakości, należności celnych i kosztów ponoszonych po przywozie.

(36)

Porównanie to pokazało, że w OD produkty objęte postępowaniem, pochodzące z ChRL, sprzedawano we Wspólnocie po cenach podcinających ceny przemysłu wspólnotowego o 30 % (wyrażonych jako wartość procentowa cen przemysłu wspólnotowego).

(37)

Zgodnie z art. 3 ust. 5 rozporządzenia podstawowego badanie wpływu przywozu po cenach dumpingowych na przemysł Wspólnoty zawierało ocenę wszystkich czynników gospodarczych mających wpływ na sytuację tego przemysłu w badanym okresie.

(38)

Zdolności produkcyjne przemysłu wspólnotowego utrzymały się na tym samym poziomie w badanym okresie. W tym samym okresie produkcja przemysłu wspólnotowego uległa ogólnemu obniżeniu o 20 %, a stopa wykorzystania jego zdolności produkcyjnych spadła z 71,2 % w 2001 r. do 57 % w OD.

(39)

Wielkość sprzedaży przemysłu wspólnotowego w WE w badanym okresie nagle zmalała o 17 punktów procentowych z 8,1 mln stóp kwadratowych w 2001 r. do około 6,7 mln stóp procentowych w OD, pomimo że w tym samym czasie wzrosło zużycie. Ma to pełne odzwierciedlenie w udziale w rynku przemysłu wspólnotowego, który nieustannie malał z 41,4 % w 2001 r. do 32,3 % w OD.

(40)

Poniższe dane dotyczą wielkości zapasów pod koniec każdego okresu.

(41)

Poziom zapasów uległ nagłemu obniżeniu o 26 punktów procentowych w 2002 r., a następnie stale wzrastał do OD. Taki rozwój wynikał z działalności eksportowej współpracujących producentów wspólnotowych; po znacznym wzroście w 2002 r., głównie spowodowanym kilkoma dużymi umowami sprzedaży na rynek USA, nastąpił spadek działalności eksportowej w 2004 r. i w OD, jak przedstawiają to poniższe liczby.

(42)

Przemysł wspólnotowy postawił zarzut, że spadek jego działalności eksportowej częściowo był spowodowany konkurencją ze strony wywozu z Chin na rynek USA. W związku z tym warto podkreślić, że w 2004 r. nastąpił znaczny wzrost przywozu rozpatrywanego produktu pochodzącego z ChRL do Wspólnoty, z 780 tys. stóp kwadratowych do 1 209 tys. stóp kwadratowych.

(43)

Wielkość produkcji współpracujących producentów wspólnotowych spadła o 20 punktów procentowych w badanym okresie, natomiast zużycie we Wspólnocie w tym samym okresie wzrosło o 5 % i równocześnie ponad trzykrotnie zwiększyła się wielkość przywozu objętego postępowaniem. Przemysł wspólnotowy utracił część udziału w rynku, natomiast zwiększył się udział w rynku przywozu, o którym mowa.

(44)

Poziom zatrudnienia w przemyśle wspólnotowym obniżył się o 6 % w badanym okresie. W tym samym czasie produktywność przemysłu wspólnotowego mierzona jako produkcja na pracownika w ujęciu rocznym spadła o 15 %.

(45)

Średnia cena sprzedaży netto stosowana przez producentów wspólnotowych spadła o 8 punktów procentowych w latach 2001–2003, po czym w 2004 r. nieznacznie wzrosła o 1 punkt procentowy. W OD nastąpił ponowny spadek cen o kolejne 3 punkty procentowe. Opisana sytuacja odzwierciedla znaczne pogorszenie się warunków rynkowych, w jakich funkcjonował przemysł wspólnotowy w badanym okresie.

(46)

Zwrot ze sprzedaży netto przemysłu wspólnotowego na rynku wspólnotowym przed opodatkowaniem uległ znacznemu pogorszeniu w badanym okresie, co przedstawia poniższa tabela.

(47)

W latach 2001–2002 przemysł wspólnotowy osiągał zyski. Jednakże począwszy od 2003 r. rentowność drastycznie spadła, odnotowując rekordowo wysokie straty w 2004 r. i w OD.

(48)

Nakłady inwestycyjne w zakresie produkcji produktu objętego postępowaniem, jakie ponieśli współpracujący producenci wspólnotowi, wzrosły w badanym okresie z około 354 000 EUR do około 407 000 EUR. Ten wzrost inwestycji głównie koncentrował się na wymianie istniejących urządzeń i zakupie dodatkowego i/lub nowego wyposażenia w celu racjonalizacji produkcji.

(49)

Zwrot z inwestycji współpracujących producentów wspólnotowych, który wyraża ich zysk przed opodatkowaniem jako wartość procentową początkowej i końcowej wartości księgowej netto aktywów użytych do produkcji produktu objętego postępowaniem, był dodatni w latach 2001–2003 i odzwierciedlał korzystną sytuację rynkową tych producentów. W 2004 r. i w OD ich zwrot z inwestycji był negatywny i odzwierciedlał sytuację, w której powstają straty.

(50)

Ze strony przemysłu wspólnotowego nie pojawiła się żadna informacja ani wskazówka mogąca świadczyć o tym, że przemysł we Wspólnocie napotykał problemy związane z podnoszeniem kapitału do prowadzenia działalności. Należy jednak zauważyć, że poniesione w 2004 r. i w OD straty mają w omawianym kontekście raczej niekorzystne oddziaływanie. Warto również zauważyć, że małe przedsiębiorstwa rodzinne, takie jak współpracujący producenci wspólnotowi, dysponują tylko zewnętrznymi źródłami finansowania. Przedsiębiorstwa te są ogólnie skłonne do podejmowania ryzyka, co częściej zdarza się w przypadku przedsiębiorstw dominujących, należących do większych grup, które przyjmują długoterminową politykę biznesową i uważają, że wyjście z obecnej, trudnej sytuacji, w której znajduje się przemysł, będzie możliwe.

(51)

Współpracujący producenci wspólnotowi odnotowali wpływy środków pieniężnych netto pochodzących z działalności operacyjnej w latach 2001–2003. Jednakże w 2004 r. i w OD wpływy te osiągnęły wartość ujemną, odzwierciedlając tym samym znaczne straty poniesione w tamtych latach. Wyraźnie przedstawiają to przepływy pieniężne wyrażone jako wartość procentowa obrotów. W badanym okresie odnotowano znaczne krótkotrwałe wahania przepływu środków pieniężnych spowodowane wahaniami poziomu zapasów (patrz: motyw 41 powyżej).

(52)

Łączne koszty pracy współpracujących producentów przemysłu wspólnotowego były w badanym okresie stosunkowo stabilne, z wyjątkiem 2003 r., gdy uległy obniżeniu o 7 %. Zmiany kosztów pracy nie nadążały za zmianami kosztów utrzymania.

(53)

Wpływ na przemysł wspólnotowy wielkości rzeczywistego marginesu dumpingu przy uwzględnieniu wielkości i cen przywozu z ChRL można uznać za znaczny.

(54)

Przemysł wspólnotowy nie znalazł się w sytuacji, w której musiałby zostać uzdrowiony w następstwie szkodliwych skutków dumpingu.

(55)

Z analizy powyższych czynników wynika, że wielkość i udział w rynku przywozu po cenach dumpingowych gwałtownie wzrósł pomiędzy rokiem 2001 a OD. Istotnie, w badanym okresie wielkość przywozu zwiększyła się prawie trzykrotnie, a jego udział w rynku osiągnął 31,7 % w OD. Należy zauważyć, iż w OD stanowił on 72,7 % łącznego przywozu do Wspólnoty produktu objętego postępowaniem. Również w OD ceny sprzedaży przemysłu wspólnotowego były w znacznym stopniu podcinane (o 30 %) przez ceny odnośnych przywożonych produktów.

(56)

W badanym okresie prawie wszystkie wskaźniki dotyczące szkody uległy pogorszeniu. Produkcja i stopień wykorzystania mocy produkcyjnych zmniejszyły się (odpowiednio – 20 % i – 14 punktów procentowych), a ponieważ w tym samym okresie zużycie we Wspólnocie wzrosło o 5 %, można było raczej oczekiwać lepszych wskaźników. Wielkość sprzedaży i cen również uległy znacznemu zmniejszeniu (odpowiednio – 17 % oraz – 10 %).

(57)

Przemysł wspólnotowy stracił znaczny udział w rynku w badanym okresie, co nastąpiło w czasie, gdy zużycie we Wspólnocie wzrastało z około 19,8 mln stóp kwadratowych do blisko 20,9 mln stóp kwadratowych. Przemysł wspólnotowy doświadczył drastycznego spadku rentowności (– 10 punktów procentowych), przepływu środków pieniężnych (– 20,6 % obrotu) i zwrotu z inwestycji (– 37 punktów procentowych).

(58)

W świetle powyższych faktów tymczasowo uznaje się, że przemysłowi wspólnotowemu została wyrządzona istotna szkoda, charakteryzująca się poważnym spadkiem cen, rentowności, a także zmniejszonymi zwrotami z inwestycji w rozumieniu art. 3 rozporządzenia podstawowego.

(59)

Zgodnie z art. 3 ust. 6 i 7 rozporządzenia podstawowego zbadano, czy przywóz po cenach dumpingowych, pochodzący z ChRL, wyrządził szkodę przemysłowi wspólnotowemu w stopniu, który kwalifikuje się do miana „istotnej szkody”. Zbadano również znane czynniki, inne niż przywóz po cenach dumpingowych – który mógł w tym samym czasie spowodować szkodę dla przemysłu wspólnotowego – celem zapewnienia, że możliwa szkoda spowodowana przez te inne czynniki nie została przypisana przywozowi po cenach dumpingowych.

(60)

W badanym okresie znacznemu zwiększeniu uległa wielkość przywozu z ChRL, o 4,5 mln stóp kwadratowych, a o 21 punktów procentowych pod względem udziału w rynku. Ceny przywożonych produktów pochodzących z ChRL znacznie (o 30 %) podcięły ceny stosowane przez przemysł wspólnotowy.

(61)

Skutki przywozu po cenach dumpingowych uwidacznia fakt, że w badanym okresie producenci w ChRL zwiększyli swój udział rynkowy kosztem przemysłu wspólnotowego.

(62)

W ujęciu ogólnym udział w rynku wynoszący 8,8 punktów procentowych, jaki przemysł wspólnotowy utracił w okresie od 2001 r. a OD, został w pełni przejęty przez przywóz po cenach dumpingowych z ChRL.

(63)

Spadek udziału w rynku i niewystarczający poziom cen przemysłu wspólnotowego również zbiegły się w czasie z wystąpieniem szkodliwej sytuacji dla przemysłu wspólnotowego, czego dowodem są znaczące straty, gwałtowne pogorszenie się przepływu środków pieniężnych i zwrotu z inwestycji oraz niekorzystny rozwój zatrudnienia.

(64)

Wspomniane czynniki i fakt, że przemysł wspólnotowy z powodu zaniżonych cen nie mógł odnieść korzyści z nieco powiększonego rynku wspólnotowego, miały taki skutek, że przemysł Wspólnoty pomimo inwestycji ukierunkowanych na modernizację zakładów produkcyjnych odniósł istotną szkodę w tym okresie. Wzrost udziału w rynku przywozu po cenach dumpingowych i spadek cen importowych zbiegły się w czasie z drastyczną zmianą warunków dla przemysłu wspólnotowego.

(65)

W poniższej tabeli przedstawiono wielkości i ceny produktów przywożonych z innych głównych krajów.

(66)

W badanym okresie znacznie nasilił się przywóz z Turcji, a jego udział w rynku wzrósł o 6,2 punktów procentowych. Niemniej w toku dochodzenia wykazano, że znaczna część tego przywozu w 2003 r., 2004 r. i w OD przypadła na jednego współpracującego producenta wspólnotowego. Niewielka ich część służyła uzupełnieniu gamy produktów producenta, reszta natomiast była ponownie wywożona do krajów trzecich po przycięciu i zapakowaniu na nowo. W związku z powyższym ilości te nie mogły spowodować szkody dla przemysłu wspólnotowego. Pozostałe ilości przywiezione z Turcji przedstawiały w badanym okresie niski i stosunkowo stały udział w rynku na poziomie około 2 %, który w OD osiągnął 6 %. Ceny wspomnianych przywiezionych ilości były niższe od cen przywozu z ChRL w 2002 i 2003 r. oraz w OD, ale przewyższyły je w 2001 i 2004 r. W związku z powyższymi rozważaniami stwierdza się, że przywóz ten mógł przyczynić się, choć nieznacznie, do istotnej szkody poniesionej przez przemysł wspólnotowy.

(67)

W odniesieniu do przywozu z krajów trzecich innych niż Turcja wprawdzie ceny przywożonych produktów były w badanym okresie niższe od cen przemysłu wspólnotowego, jednak znacznie wyższe od cen produktów przywożonych z ChRL w całym badanym okresie, z wyjątkiem OD. Wielkość przywozu zwiększyła się z 1,7 mln stóp kwadratowych w 2001 r. do 2,5 mln stóp kwadratowych w OD, co oznacza wzrost udziału w rynku o 3,2 punktów procentowych w badanym okresie, natomiast o 21 punktów procentowych wzrósł w tym samym okresie udział w rynku przywozów z ChRL. W związku z powyższym tymczasowo uznaje się, że przywóz z innych krajów trzecich nie mógł odgrywać decydującej roli w szkodzie wyrządzonej przemysłowi wspólnotowemu.

(68)

Udział w rynku niewspółpracujących producentów wspólnotowych produktu objętego postępowaniem zmniejszył się z blisko 40 % w 2001 r. do 24 % w OD. W badanym okresie osiągnięta przez nich wielkość sprzedaży znacznie spadła, tj. o 36 %. Poza tym średnie ceny stosowane przez niewspółpracujących producentów wspólnotowych odpowiadały poziomowi średnich cen producentów, którzy wnieśli skargę. Z faktów tych wynika, że znajdują się oni w podobnej sytuacji co przemysł wspólnotowy, tzn. że odnieśli szkodę spowodowaną przywozem po cenach dumpingowych. Nie można zatem stwierdzić, że inni producenci wspólnotowi wyrządzili istotną szkodę przemysłowi wspólnotowemu.

(69)

Wywóz przemysłu wpólnotowego wzrósł w badanym okresie o 7 %, co przedstawia tabela w motywie 41. Natomiast sprzedaż na rynku wspólnotowym w tym samym okresie zmniejszyła się o 17 %. Ceny sprzedaży eksportowej w badanym okresie przeciętnie przynosiły zyski lub pokrywały koszty. W związku z tym tymczasowo uznaje się, że wyniki eksportowe przemysłu wspólnotowego nie przyczyniły się do szkody wyrządzonej przemysłowi wspólnotowemu.

(70)

Zainteresowane strony nie poinformowały o innych czynnikach lub nie stwierdzono żadnych innych czynników w okresie objętym dochodzeniem, które w tym samym czasie mogłyby spowodować szkodę dla przemysłu wspólnotowego.

(71)

Należy podkreślić, że szkoda w tym przypadku wystąpiła głównie w formie obniżenia cen i spadku sprzedaży, co spowodowało dla przemysłu wspólnotowego znaczne straty. Zbiegło się to w czasie z szybko wzrastającym przywozem po cenach dumpingowych z ChRL, który znacznie podcinał ceny przemysłu wspólnotowego. Nic nie wskazuje, że wyżej wspomniane inne czynniki mogły być poważną przyczyną istotnej szkody poniesionej przez przemysł wspólnotowy.

(72)

Mając na uwadze powyższą analizę, która we właściwy sposób wyodrębniła i oddzieliła skutki wszystkich znanych czynników mających wpływ na sytuację przemysłu wspólnotowego od szkodliwych skutków przywozu po cenach dumpingowych, stwierdza się tymczasowo, że istnieje związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy przywozem po cenach dumpingowych z ChRL a istotną szkodą poniesioną przez przemysł wspólnotowy.

(73)

Zgodnie z przepisami art. 21 rozporządzenia podstawowego Komisja rozpatrzyła, czy pomimo stwierdzenia szkodliwego dumpingu nałożenie środków antydumpingowych nie byłoby sprzeczne z ogólnym interesem Wspólnoty. Interes Wspólnoty określono na podstawie analizy wszystkich zaangażowanych interesów, tj. interesu przemysłu wspólnotowego, interesu importerów oraz podmiotów gospodarczych produktu objętego postępowaniem.

(74)

Aby ocenić interes Wspólnoty, Komisja dokonała analizy możliwego wpływu nałożenia/nienałożenia środków antydumpingowych na dane podmioty gospodarcze.

(75)

Przemysł wspólnotowy składa się głównie z małych przedsiębiorstw. Stopa wykorzystania jego zdolności produkcyjnych wynosi obecnie zaledwie 57 %.

(76)

Oczekuje się, że nałożenie środków ochronnych powinno zapobiec utrzymywaniu się zakłóceń na rynku i obniżaniu cen. Środki te umożliwiłyby przemysłowi wspólnotowemu zwiększenie sprzedaży, a tym samym odzyskanie straconego udziału w rynku, dzięki pokrywającym koszty, a nawet przynoszącym zyski cenom sprzedaży. W związku z powyższym oczekuje się, że głównie spadek jednostkowych kosztów (spowodowany większym wykorzystaniem zdolności produkcyjnych, wynikających ze zwiększonej sprzedaży, a co za tym idzie większą produktywnością), a w mniejszym stopniu umiarkowany wzrost cen, pozwolą przemysłowi wspólnotowemu na poprawę jego sytuacji finansowej.

(77)

Z drugiej strony, jeśli nie zostaną nałożone środki antydumpingowe, prawdopodobne jest, że sytuacja finansowa przemysłu wspólnotowego będzie się nadal pogarszać. Przemysł wspólnotowy wyraźnie odczuwa ujemne dochody spowodowane obniżonymi cenami, spadającym udziałem w rynku i znacznymi stratami. Biorąc pod uwagę malejące dochody oraz poniesioną istotną szkodę, jest bardzo prawdopodobne, że jeśli nie zostaną podjęte żadne środki, sytuacja przemysłu wspólnotowego będzie się nadal pogarszać. To prowadziłoby ostatecznie do cięć w produkcji i zamknięcia zakładów produkcyjnych, co stanowiłoby zagrożenie dla miejsc pracy i inwestycji we Wspólnocie.

(78)

W związku z powyższym tymczasowo uznaje się, iż nałożenie środków antydumpingowych pozwoliłoby przemysłowi wspólnotowemu na odbudowę po szkodzie wyrządzonej szkodliwym dumpingiem oraz że leżałoby to w jego interesie.

(79)

Jak stwierdzono w motywie 6 powyżej, trzech importerów zgłosiło się po wszczęciu dochodzenia, jednak później wszyscy odmówili współpracy w dochodzeniu. Żaden z nich nie zajął stanowiska w sprawie możliwego nałożenia środków antydumpingowych. Wobec tego pełna ocena prawdopodobnych skutków wprowadzenia lub rezygnacji ze środków nie była możliwa. Poza tym należy przypomnieć, iż zastosowanie środków antydumpingowych nie ma na celu uniemożliwienia przywozu do Wspólnoty, a jedynie zapewnienie, iż nie będzie się on odbywał po cenach dumpingowych i wyrządzających szkodę. Uczciwie wyceniony przywóz nadal będzie mógł wchodzić na rynek wspólnotowy, a ponieważ przywóz z państw trzecich będzie kontynupwany, jest prawdopodobne, że tradycyjna działalność handlowa importerów nie będzie znacznie naruszona, nawet jeżeli zostaną nałożone środki antydumpingowe przeciwko przywozowi po cenach dumpingowych. Należy również zauważyć, że uwagi od importerów przeciwne nałożeniu środków nie zostały poparte dowodami, a zatem jako takie zostały odrzucone.

(80)

W związku z tym można tymczasowo uznać, że możliwy wpływ nałożenia/nienałożenia środków antydumpingowych na niepowiązanych importerów/podmioty gospodarcze nie byłby znaczący.

(81)

Żadni użytkownicy ani zrzeszenia konsumentów nie zgłosiły się w terminie ustalonym w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania. Wobec braku współpracy tych stron można tymczasowo uznać, że nałożenie środków antydumpingowych nie miałoby zbytniego wpływu na ich sytuację. Ponadto duża liczba producentów we Wspólnocie i wielkość przywozu z innych krajów trzecich zapewni użytkownikom i sprzedawcom detalicznym w dalszym ciągu szeroki wybór różnych dostawców produktu objętego postępowaniem po przystępnych cenach. Oczekuje się, że środki te spowodują wzrost cen na korzyść przemysłu wspólnotowego, tak aby mógł on znowu odnosić odpowiednie korzyści. Jednak nie jest prawdopodobne, że ceny bardzo wzrosną, ponieważ znaczny przywóz z innych krajów po cenach konkurencyjnych będzie zapobiegać nadmiernemu ich podniesieniu przez przemysł wspólnotowy.

(82)

Na podstawie powyższych wniosków tymczasowo uznaje się, iż w tym przypadku nie ma decydujących przesłanek do niezastosowania środków oraz że ich zastosowanie nie jest działaniem przeciwko interesowi Wspólnoty.

(83)

Biorąc pod uwagę wnioski dotyczące dumpingu, szkody, związku przyczynowego i interesu Wspólnoty, powinno się zastosować środki tymczasowe po to, aby zapobiec dalszej szkodzie poniesionej przez przemysł wspólnotowy z powodu przywozu po cenach dumpingowych.

(84)

Należy zastosować środki tymczasowe na poziomie wystarczającym do usunięcia szkody wyrządzonej przemysłowi wspólnotowemu, spowodowanej przywozem po cenach dumpingowych, nie przekraczając jednak ustalonych marginesów dumpingu. Obliczając wysokość cła koniecznego do usunięcia skutków szkodliwego dumpingu, uznano, że środki powinny pozwolić przemysłowi wspólnotowemu na pokrycie kosztów produkcji i otrzymanie takiego zysku przed opodatkowaniem, który osiągnięcie mogłoby być uzasadnione w warunkach normalnej konkurencji, tzn. przy braku przywozu po cenach dumpingowych.

(85)

Uznaje się, że w latach 2001–2002 na rynku Wspólnoty istniała normalna konkurencja, kiedy przemysł wspólnotowy przy braku szkodliwego dumpingu osiągał normalną marżę zysku wynoszącą średnio 5 %. Na podstawie dostępnych informacji wstępnie stwierdzono, że marża zysku w wysokości 5 % obrotu uchodzić może za właściwy poziom, którego przy braku szkodliwego dumpingu mógłby oczekiwać przemysł wspólnotowy.

(86)

Niezbędny wzrost cen został wtedy określony na podstawie porównania na tym samym poziomie handlu średniej ważonej ceny importowej, ustalonej przy obliczaniu podcięcia cenowego, z niewyrządzającą szkody ceną produktu sprzedawanego przez przemysł wspólnotowy na rynku Wspólnoty. Cenę niewyrządzającą szkody ustalono przez dostosowanie ceny sprzedaży każdego producenta wspólnotowego do progu rentowności oraz przez dodanie wspomnianej wyżej marży zysku. Wszelkie różnice wynikające z tego porównania zostały wyrażone w postaci odsetek całkowitej wartości importowej cif.

(87)

Ustalony na tej podstawie margines usuwający szkodę wynosił 62 %.

(88)

W związku z powyższymi ustaleniami uznaje się, iż zgodnie z art. 7 ust. 2 rozporządzenia podstawowego powinny zostać nałożone tymczasowe cła antydumpingowe na przywozy skóry zamszowej pochodzącej z ChRL na ustalonym poziomie likwidującym szkodę, ponieważ był on niższy od ustalonego marginesu dumpingu.

(89)

Celem zapewnienia dobrego zarządzania należy określić okres, w którym zainteresowane strony, które zgłosiły się w terminie wskazanym w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania, miałyby możliwość przedstawienia swoich opinii na piśmie i wystąpienia z prośbą o udzielenie możliwości złożenia ustnego wyjaśnienia. Ponadto należy podkreślić, iż ustalenia w sprawie nałożenia ceł, dokonane na potrzeby niniejszego rozporządzenia, mają charakter tymczasowy i mogą zostać ponownie rozważone przy nakładaniu wszelkiego ostatecznego cła,