28.9.2005

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 252/8

---

DECYZJA RADY

z dnia 20 września 2005 r.

w sprawie zawarcia porozumienia w formie wymiany listów w sprawie tymczasowego stosowania protokołu ustalającego, na okres od dnia 1 stycznia 2005 r. do dnia 31 grudnia 2010 r., dopuszczalne wielkości połowów i rekompensatę finansową przewidziane w umowie zawartej między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Federalną Islamską Republiką Komorów w sprawie połowów na wodach przybrzeżnych Komorów

(2005/669/WE)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 37 w związku z art. 300 ust. 2,

uwzględniając wniosek Komisji,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Zgodnie z umową między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Federalną Islamską Republiką Komorów w sprawie połowów na wodach przybrzeżnych Komorów (1), Wspólnota i Federalna Islamska Republika Komorów przeprowadziły negocjacje w celu ustalenia zmian lub uzupełnień, które należy wprowadzić w umowie na koniec okresu stosowania protokołu załączonego do tej umowy.

(2)	W wyniku negocjacji dnia 24 listopada 2004 r. został parafowany nowy protokół.

(3)	Protokół ten zapewnia rybakom Wspólnoty wielkości dopuszczalnych połowów na wodach podlegających zwierzchnictwu lub jurysdykcji Federalnej Islamskiej Republiki Komorów w okresie od dnia 1 stycznia 2005 r. do dnia 31 grudnia 2010 r.

(4)

W celu zapewnienia kontynuacji działalności połowowej statkom Wspólnoty niezbędne jest, by nowy protokół wszedł w życie w jak najszybszym terminie; w tym celu obie strony parafowały porozumienie w formie wymiany listów, przewidujące tymczasowe stosowanie parafowanego protokołu, począwszy od dnia 1 stycznia 2005 r.

(5)	Należy zatwierdzić porozumienie w formie wymiany listów z zastrzeżeniem zawarcia protokołu przez Radę.

(6)	Istotne jest określenie klucza, według którego ma nastąpić podział wielkości dopuszczalnych połowów między Państwami Członkowskimi na podstawie tradycyjnego podziału wielkości dopuszczalnych połowów w ramach umowy połowowej,

STANOWI, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1

Porozumienie w formie wymiany listów w sprawie tymczasowego stosowania protokołu ustalającego, na okres od dnia 1 stycznia 2005 r. do dnia 31 grudnia 2010 r., wielkości dopuszczalne połowów i rekompensatę finansową przewidziane w umowie między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Federalną Islamską Republiką Komorów w sprawie połowów na wodach przybrzeżnych Komorów zostało zatwierdzone w imieniu Wspólnoty.

Teksty porozumienia w formie wymiany listów są załączone do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Wielkości dopuszczalnych połowów określone w protokole są rozdzielane między Państwa Członkowskie według następującego klucza:

a)	sejnery do połowu tuńczyka:   Hiszpania: 21 statków   Francja: 18 statków   Włochy: 1 statek;

b)	taklowce powierzchniowe:   Hiszpania: 12 statków   Portugalia: 5 statków.

Jeżeli wnioski o licencję połowową tych Państw Członkowskich nie wyczerpują wielkości dopuszczalnych połowów określonych w protokole, Komisja może rozważyć wnioski o licencję połowową każdego innego Państwa Członkowskiego.

Artykuł 3

Państwa Członkowskie, których statki dokonują połowów w ramach niniejszego protokołu, zobowiązane są do powiadomienia Komisji o wszystkich ilościach złowionych w strefie połowów Komorów zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 500/2001 (2).

Artykuł 4

Przewodniczący Rady jest upoważniony do desygnowania osób mających zdolność prawną do podpisania umowy, której skutki będzie ponosić Wspólnota.

---

(1)  Dz.U. L 137 z 2.6.1988, str. 19.

(2)  Dz.U. L 73 z 15.3.2001, str. 8.

---

POROZUMIENIE

w formie wymiany listów w sprawie tymczasowego stosowania protokołu ustalającego, na okres od dnia 1 stycznia 2005 r. do dnia 31 grudnia 2010 r., wielkości dopuszczalne połowów i rekompensatę finansową przewidziane w umowie zawartej między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Federalną Islamską Republiką Komorów w sprawie połowów na wodach przybrzeżnych Komorów

Szanowny Panie,

Powołując się na protokół parafowany dnia 24 listopada 2004 r., określający, na okres od dnia 1 stycznia 2005 r. do dnia 31 grudnia 2010 r., wielkości dopuszczalne połowów i rekompensatę finansową, mam zaszczyt powiadomić Pana, iż rząd Komorów jest gotów zastosować ten protokół tymczasowo, począwszy od dnia 1 stycznia 2005 r., w oczekiwaniu na jego wejście w życie zgodnie z jego art. 13, pod warunkiem że Wspólnota Europejska jest gotowa uczynić to samo.

W takim przypadku zapłata pierwszej rocznej rekompensaty finansowej określonej w art. 2 protokołu zostanie dokonana do dnia 30 września 2005 r.

Będę wdzięczny za potwierdzenie zgody Wspólnoty Europejskiej w powyższej sprawie.

Proszę przyjąć, szanowny Panie, wyrazy głębokiego szacunku.

Szanowny Panie,

Mam zaszczyt potwierdzić odbiór Pańskiego listu z datą dzisiejszą o następującej treści:

Mam zaszczyt potwierdzić zgodę Wspólnoty w sprawie treści tego listu.

Proszę przyjąć, szanowny Panie, wyrazy głębokiego szacunku.

---

PROTOKÓŁ

ustalający, na okres od dnia 1 stycznia 2005 r. do dnia 31 grudnia 2010 r., wielkości dopuszczalne połowów i rekompensatę finansową przewidziane w umowie między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Federalną Islamską Republiką Komorów w sprawie połowów na wodach przybrzeżnych Komorów

Artykuł 1

Okres stosowania i wielkości dopuszczalne połowów

1.   Począwszy od dnia 1 stycznia 2005 r. i na okres 6 lat, wielkości dopuszczalne połowów przyznane z tytułu art. 2 umowy są następujące:

—	sejnery do połowu tuńczyka: 40 statków,

—	taklowce powierzchniowe: 17 statków.

2.   Ustęp 1 stosowany jest z zastrzeżeniem postanowień art. 4 i 5 niniejszego protokołu.

3.   Statki pływające pod banderą Państwa Członkowskiego Wspólnoty Europejskiej mogą dokonywać połowów na wodach Komorów, tylko jeżeli posiadają licencję połowową wydaną w ramach niniejszego protokołu i stosownie do zmian opisanych w Załączniku do niniejszego protokołu.

Artykuł 2

Rekompensata finansowa – Warunki płatności

1.   Rekompensata finansowa przewidziana w art. 6 umowy ustalona jest na okres, o którym mowa w art. 1, na 2 340 000 euro.

2.   Ustęp 1 stosowany jest z zastrzeżeniem postanowień art. 4, 5 i 7 niniejszego protokołu.

3.   Rekompensata finansowa, o której mowa w ust. 1, wypłacana jest przez Wspólnotę w kwocie 390 000 euro rocznie w okresie obowiązywania niniejszego protokołu.

4.   Jeżeli całkowita ilość połowów statków Wspólnoty na wodach Komorów przekracza 6 000 ton rocznie, całkowita kwota rocznej rekompensaty finansowej zostanie zwiększona o 65 euro za każdą dodatkową złowioną tonę. Jednakże roczna kwota wypłacana przez Wspólnotę nie może przekraczać podwójnej kwoty wyznaczonej w ust. 3 (780 000 euro). Gdy ilość złowiona przez statki Wspólnoty przekracza ilość odpowiadającą podwójnej kwocie całkowitej kwoty rocznej, kwota należna za ilość przekraczającą tę granicę zostanie wypłacona w roku następnym.

5.   Płatność ma miejsce najpóźniej do dnia 30 września 2005 r. za pierwszy rok, a najpóźniej w terminie dnia rocznicy zawarcia protokołu w latach następnych.

6.   Z zastrzeżeniem postanowień art. 6, przeznaczenie tej rekompensaty podlega wyłącznej kompetencji władz Republiki Komorów.

7.   Część rekompensaty finansowej wskazana w art. 7 ust. 1 niniejszego protokołu jest przelewana na konto otwarte przez Ministerstwo Rybołówstwa Komorów w banku „Banque Centrale des Comores”. Pozostała część rekompensaty finansowej jest wpłacana na konto Skarbu Państwa, otwarte w banku „Banque Centrale des Comores”.

Artykuł 3

Współdziałanie na rzecz odpowiedzialnego rybołówstwa – Zebranie naukowe

Zgodnie z art. 5 umowy strony, na podstawie zaleceń i uchwał przyjętych przez Komisję ds. Tuńczyka na Oceanie Indyjskim (CTOI) oraz na podstawie najlepszych dostępnych opinii naukowych, przeprowadzają konsultacje w Komisji Mieszanej przewidzianej w art. 7 umowy w celu podjęcia, w razie potrzeby, po przeprowadzeniu zebrania naukowego oraz za wspólną zgodą, środków mających na celu zrównoważone zarządzanie zasobami dotyczącymi rybołówstwa, mającymi wpływ na działalność statków Wspólnoty.

Artykuł 4

Dobrowolny przegląd wielkości dopuszczalnych połowów

1.   Wielkości dopuszczalnych połowów, o których mowa w art. 1, mogą zostać zwiększone za wspólną zgodą, jeżeli, na podstawie wniosków zebrania naukowego, o którym mowa w art. 3, zwiększenie takie nie naruszy zrównoważonego zarządzania zasobami Komorów. W takim przypadku rekompensata finansowa, o której mowa w art. 2 ust. 1, zostanie zwiększona proporcjonalnie, w sposób rozłożony w czasie. Jednakże całkowita roczna kwota rekompensaty finansowej wypłacana przez Wspólnotę Europejską nie może przekroczyć podwójnej wartości przyjętej w ten sposób kwoty.

2.   Gdy ilość złowiona przez statki Wspólnoty przekracza ilość odpowiadającą podwójnej kwocie całkowitej zmienionej kwoty rocznej, kwota należna za ilość przekraczającą tę granicę zostanie wypłacona w roku następnym.

3.   W przypadku gdy strony uzgodnią przyjęcie środków, o których mowa w art. 3, co pociąga za sobą zmniejszenie wielkości dopuszczalnych połowów, o których mowa w art. 1, rekompensata finansowa zostanie zmniejszona proporcjonalnie w sposób rozłożony w czasie.

4.   Podział wielkości dopuszczalnych połowów pomiędzy różne kategorie statków może również podlegać zmianie wspólnej umowy stron, z poszanowaniem wszelkich ewentualnych zaleceń zebrania naukowego dotyczącego zarządzania zasobami, które mogłyby zostać przyznane w wyniku tego ponownego podziału. Strony są zgodne w sprawie odpowiedniego dostosowania rekompensaty finansowej, jeżeli będzie ono uzasadnione ponownym podziałem wielkości dopuszczalnych połowów.

Artykuł 5

Nowe wielkości dopuszczalnych połowów

W przypadku gdy statki Wspólnoty będą zainteresowane podjęciem działań, które nie zostały opisane w art. 1, strony konsultują się przed ewentualnym przyznaniem pozwolenia ze strony władz Komorów. Jeżeli zajdzie taka potrzeba, strony będą zgodne w sprawie warunków stosowanych dla tych nowych wielkości dopuszczalnych połowów i, w razie konieczności, naniosą poprawki w protokole i w Załączniku do niego.

Artykuł 6

Zawieszenie i zmiana wysokości zapłaty rekompensaty finansowej z powodu siły wyższej

1.   W przypadku gdy istotne okoliczności, z wyjątkiem zjawisk naturalnych, uniemożliwiają wykonywanie połowów na wodach Komorów, płatność rekompensaty finansowej, o której mowa w art. 2 ust. 1, może zostać zawieszona przez Wspólnotę Europejską, jeżeli to możliwe, zgodnie z wcześniejszymi ustaleniami obu stron, a także pod warunkiem, iż Wspólnota Europejska wywiązała się z wszelkich należnych płatności w chwili zawieszenia.

2.   Płatność rekompensaty finansowej jest wznowiona w chwili, gdy strony stwierdzą zgodnie, po wspólnych konsultacjach, że okoliczności, które wywołały wstrzymanie działalności połowowej, już nie występują oraz gdy okoliczności pozwalają na ponowne podjęcie działalności połowowej.

3.   Ważność licencji przyznanych statkom Wspólnoty na mocy art. 4 umowy będzie przedłużona o czas odpowiadający okresowi zawieszenia połowów.

Artykuł 7

Wsparcie przy wprowadzaniu odpowiedzialnego rybołówstwa na wodach Komorów

1.   Rekompensata finansowa, o której mowa w art. 2 ust. 1 niniejszego protokołu, przyczynia się, w wysokości 60 % swojej kwoty, do rozwoju i wdrażania polityki sektora rybołówstwa na Komorach mającej na celu wprowadzenie na wody Komorów odpowiedzialnego rybołówstwa. Zarządzanie tym wkładem oparte jest na ustaleniu przez strony, za obopólną zgodą, celów do realizacji oraz rocznego i wieloletniego programowania, wiążącego się z tymi celami.

2.   W celu wdrożenia postanowień powyższego ust. 1 strony uzgadniają w ramach Komisji Mieszanej przewidzianej w art. 7 umowy, z chwilą wejścia w życie protokołu, a najdalej trzy miesiące od wejścia w życie niniejszego protokołu, Wieloletni Program Sektorowy oraz warunki jego stosowania, w tym w szczególności:

a)	wytyczne w skali rocznej i wieloletniej, zgodnie z którymi będzie stosowana procentowa kwota rekompensaty finansowej, o której mowa powyżej w ust. 1;

b)

cele do osiągnięcia w skali rocznej i wieloletniej, w celu ustanowienia, z biegiem czasu, zrównoważonego i odpowiedzialnego rybołówstwa, z uwzględnieniem priorytetów wyrażonych przez Komory w ramach krajowej polityki rybołówstwa lub też innych polityk związanych lub mających wpływ na ustanowienie odpowiedzialnego i zrównoważonego rybołówstwa;

c)	kryteria i procedury, jakie należy stosować w celu umożliwienia przeprowadzenia oceny w skali rocznej.

3.   Wszelkie zmiany proponowane w Wieloletnim Programie Sektorowym muszą zostać zatwierdzone przez strony w ramach Komisji Mieszanej.

4.   Co roku Komory podejmują decyzję o przeznaczeniu części wkładu finansowego, o którym mowa w ust. 1, w celu wprowadzenia w życie Programu Wieloletniego. W odniesieniu do pierwszego roku ważności protokołu, informacja o tym przeznaczeniu powinna zostać przekazana Wspólnocie z chwilą przyjęcia jej przez Komisję Mieszaną Wieloletniego Programu Sektorowego. W każdym kolejnym roku informacja o tym przeznaczeniu będzie przekazywana Wspólnocie przez Komory najpóźniej dnia 30 listopada roku poprzedzającego.

5.   W przypadku gdy roczna ocena wyników wprowadzania w życie Wieloletniego Programu Sektorowego stanowi właściwe uzasadnienie, strony konsultują się w celu ustalenia trybu ponownego przyznania rekompensaty finansowej, o której mowa w art. 2 ust. 1 niniejszego protokołu, w celu dostosowania do tych wyników rzeczywistej kwoty środków przeznaczonych na wprowadzanie w życie Programu.

Artykuł 8

Spory – zawieszenie stosowania protokołu

1.   Wszelkie spory między stronami dotyczące interpretacji postanowień niniejszego protokołu oraz jego stosowania powinny być przedmiotem konsultacji między stronami w ramach Komisji Mieszanej przewidzianej w art. 7 umowy, jeśli to konieczne, zwołanej w trybie nadzwyczajnym.

2.   Bez uszczerbku dla postanowień art. 9, stosowanie protokołu może zostać zawieszone z inicjatywy jednej ze stron, gdy spór, który poróżnił strony, uznaje się za poważny i gdy konsultacje przeprowadzone w ramach Komisji Mieszanej, zgodnie z ust. 1, nie pozwalają na polubowne zakończenie sporu.

3.   Zawieszenie stosowania protokołu podlega powiadomieniu, przez zainteresowaną stronę, o jej zamiarze w formie pisemnej, co najmniej trzy miesiące przed datą, z którą to zawieszenie wchodzi w życie.

4.   W przypadku zawieszenia, strony nadal prowadzą konsultacje poszukując polubownego rozwiązania sporu, który je poróżnił. Z chwilą znalezienia takiego rozwiązania wznawiane jest stosowanie protokołu, a kwota rekompensaty finansowej jest zmniejszana proporcjonalnie i w odniesieniu do czasu, w którym stosowanie protokołu było zawieszone.

Artykuł 9

Zawieszenie stosowania protokołu ze względu na brak płatności

Z zastrzeżeniem postanowień art. 3, w przypadku gdy Wspólnota nie dokona płatności przewidzianych w art. 2, stosowanie niniejszego protokołu może zostać zawieszone pod następującymi warunkami:

a)	właściwe władze Komorów powiadamiają Komisję Europejską o braku zapłaty. Komisja we właściwy sposób sprawdza te informacje oraz, w razie konieczności, dokonuje płatności w maksymalnym terminie 30 dni roboczych, licząc od daty otrzymania powiadomienia;

b)	w przypadku braku płatności lub odpowiedniego uzasadnienia braku płatności w terminie przewidzianym w art. 2 ust. 5 niniejszego protokołu, właściwe władze Komorów mają prawo zawiesić stosowanie protokołu. Informują one o tym bezzwłocznie Komisję Europejską;

c)	stosowanie protokołu wznawia się z chwilą dokonania przedmiotowej płatności.

Artykuł 10

Obowiązujące przepisy prawa krajowego

Działalność statków rybackich Wspólnoty, dokonujących połowów na wodach Komorów, podlega ustawodawstwu obowiązującemu na Komorach, chyba że umowa, niniejszy protokół, Załącznik i dodatki do niego stanowią inaczej.

Artykuł 11

Klauzula rewizyjna

W trzecim roku obowiązywania niniejszego protokołu, Załącznika i dodatków do niego, strony mogą zmienić postanowienia protokołu, Załącznika i dodatków do niego. Poprawki te mogą obejmować tonaż referencyjny oraz zaliczki ryczałtowe wpłacane przez armatorów.

Artykuł 12

Uchylenie

Załącznik do umowy między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Federalną Islamską Republiką Komorów zostaje uchylony i zastąpiony Załącznikiem do niniejszego protokołu.

Artykuł 13

Wejście w życie

1.   Niniejszy protokół i Załącznik do niego wchodzą w życie z dniem, w którym strony poinformują się nawzajem o dopełnieniu procedur niezbędnych dla tego celu.

2.   Niniejszy protokół i Załącznik do niego stosuje się od dnia 1 stycznia 2005 r.

ZAŁĄCZNIK

WARUNKI DOKONYWANIA POŁOWÓW NA WODACH KOMORÓW PRZEZ STATKI WSPÓLNOTY EUROPEJSKIEJ

ROZDZIAŁ I

FORMALNOŚCI OBOWIĄZUJĄCE PRZY SKŁADANIU WNIOSKÓW I WYDAWANIU LICENCJI

Sekcja 1

Wydawanie licencji

1.   Jedynie zakwalifikowane statki Wspólnoty mogą otrzymać licencję połowową obejmującą wody Komorów.

2.   By statek został zakwalifikowany, ani armator, ani kapitan, ani sam statek nie mogą mieć zakazu prowadzenia działalności połowowej na Komorach. Ich sytuacja w stosunku do administracji Komorów musi być zgodna z przepisami, w tym znaczeniu, że muszą wywiązać się ze wszystkich wcześniejszych zobowiązań wynikających z prowadzenia przez siebie działalności połowowej na Komorach w ramach umów połowowych, zawartych ze Wspólnotą.

3.   Każdy statek Wspólnoty zwracający się z wnioskiem o licencję połowową powinien być reprezentowany przez konsygnatariusza zamieszkałego na Komorach. Nazwisko i adres tego przedstawiciela powinny być wymienione we wniosku o licencję.

4.   Właściwe władze Wspólnoty przedkładają właściwym władzom Komorów wniosek dla każdego statku, który chce uczestniczyć w połowach na mocy umowy, co najmniej 20 dni przed początkiem wnioskowanego okres ważności.

5.   Wnioski przedkładane są właściwym władzom Komorów na formularzach, których wzór znajduje się w dodatku I.

6.   Każdy wniosek o licencję połowową składany jest wraz z następującymi dokumentami:

—	dowód wpłaty należności za okres jej obowiązywania,

—	wszelkie inne dokumenty lub zaświadczenia wymagane na mocy przepisów szczególnych obowiązujących w zależności od rodzaju statku na mocy niniejszego protokołu.

7.   Zapłata należności dokonywana jest na konto wskazane przez władze Komorów.

8.   Należności zawierają wszystkie podatki krajowe i lokalne, z wyjątkiem podatków portowych i kosztów z tytułu świadczenia usług.

9.   Licencje dla wszystkich statków przyznawane są w terminie 15 dni po otrzymaniu całej dokumentacji, o której mowa powyżej w pkt 6, przez właściwe władze Komorów, armatorom lub ich przedstawicielom, za pośrednictwem Delegacji Komisji Wspólnot Europejskich na Mauritiusie.

10.   W przypadku gdy, w chwili podpisania licencji, biura Delegacji Komisji Europejskiej są zamknięte, licencja jest przekazywana bezpośrednio konsygnatariuszowi statku, z kopią dla Delegacji.

11.   Licencja przyznawana jest statkom imiennie i nie może być przekazana innemu statkowi.

12.   Jednakże, na prośbę Wspólnoty Europejskiej i w przypadku siły wyższej, licencja jednego statku może być zastąpiona nową licencją innego statku o właściwościach podobnych do tych posiadanych przez pierwszy statek, bez konieczności zapłaty nowej należności.

13.   Armator statku, którego licencja ma być zastąpiona, lub jego przedstawiciel przekazuje unieważnioną licencję właściwym władzom Komorów za pośrednictwem Delegacji Komisji Europejskiej.

14.   Datą wejścia w życie nowej licencji jest data przekazania przez armatora właściwym władzom Komorów unieważnionej licencji. Delegacja Komisji Europejskiej na Mauritiusie informowana jest o przeniesieniu licencji.

15.   Licencja musi stale znajdować się na pokładzie statku, bez uszczerbku dla tego, co przewidziano w ust. 2 rozdziału VII niniejszego Załącznika.

Sekcja 2

Warunki licencji – należności i zaliczki

1.   Okres ważności licencji wynosi jeden rok. Licencje są odnawialne.

2.   Należność ustalona została na kwotę 35 euro od złowionej tony na wodach Komorów.

3.   Licencje wydawane są po wpłaceniu, na rzecz właściwych władz krajowych, następujących kwot ryczałtowych:

—	3 375 euro rocznie od sejnera do połowu tuńczyka, ekwiwalent należności za 96 ton tuńczyka złowionych w ciągu roku,

—	2 065 euro rocznie od taklowca powierzchniowego, ekwiwalent należności za 59 ton tuńczyka złowionych w ciągu roku.

4.   Końcowe rozliczenie należności z tytułu rejsu połowowego zostaje zamknięte przez Komisję Wspólnot Europejskich najpóźniej do dnia 31 lipca roku następnego, na podstawie deklaracji połowowych sporządzonych przez każdego armatora statku i potwierdzonych przez naukowe instytuty odpowiedzialne za sprawdzanie danych połowów w Państwach Członkowskich, takie jak IRD (Institut de Recherche pour le Développement), IEO (Instituto Español de Oceanografia) oraz IPIMAR (Instituto de Investigação das Pescas e do Mar).

5.   Rozliczenie to jest jednocześnie przedstawiane właściwym władzom Komorów oraz armatorom.

6.   Każda ewentualna dodatkowa opłata musi zostać uiszczona przez armatorów statków na konto właściwych władz Komorów nie później niż dnia 31 sierpnia roku następnego, na konto, o którym mowa w ust. 7 sekcji 1 niniejszego rozdziału.

7.   Jednakże jeżeli końcowe rozliczenie będzie niższe od kwoty zaliczki wspomnianej w pkt 3 niniejszej sekcji, pozostająca suma nie będzie zwracana armatorom.

ROZDZIAŁ II

STREFY POŁOWÓW

W celu ochrony miejscowych rybaków prowadzących działalność połowową na małą skalę na wodach Komorów, statki Wspólnoty nie mogą prowadzić połowów w obrębie 10 mil morskich wokół każdej wyspy ani w promieniu 3 mil morskich wokół urządzeń do koncentracji ryb (DCP), instalowanych przez Ministerstwo Rybołówstwa Komorów, a których lokalizacja została przekazana przedstawicielowi Komisji Europejskiej na Mauritiusie.

Postanowienia te mogą zostać zmienione przez Komisję Mieszaną, o której mowa w art. 7 umowy.

ROZDZIAŁ III

SYSTEM DEKLARACJI POŁOWÓW

1.   Czas trwania rejsu połowowego statku Wspólnoty dla celów niniejszego Załącznika określa się w następujący sposób:

—	albo okres upływający między wpłynięciem na wody i opuszczeniem wód Komorów,

—	albo okres upływający między wpłynięciem na wody Komorów a przeładunkiem,

—	albo okres upływający między wpłynięciem na wody Komorów a wyładowaniem statku na Komorach.

2.   Wszystkie statki, które mają w ramach umowy pozwolenie na prowadzenie połowów w strefie połowów Komorów, podlegają wymogowi przekazywania informacji o połowach do Ministerstwa Rybołówstwa Komorów zgodnie z następującymi wytycznymi:

2.1.

Deklaracje obejmują połowy dokonane przez dany statek podczas każdego rejsu połowowego. Są one przekazywane do Ministerstwa Rybołówstwa Komorów drogą elektroniczną, wraz z kopią dla Komisji Europejskiej, na zakończenie każdego rejsu połowowego i, w każdym przypadku, przed opuszczeniem przez statek wód Komorów. Potwierdzenia odbioru tych deklaracji wysyłane są bezzwłocznie drogą elektroniczną na statek przez obu odbiorców, a także przesyłane są wzajemnie ich kopie.

2.2.

Oryginały w wersji papierowej deklaracji połowów przekazanych drogą elektroniczną w czasie trwania rocznego okresu ważności licencji w znaczeniu ust. 1 sekcji 2 rozdziału I niniejszego Załącznika przekazywane są do Ministerstwa Rybołówstwa Komorów w ciągu 45 dni od daty zakończenia ostatniego rejsu połowowego wykonanego we wspomnianym okresie. Kopie zestawień w wersji papierowej przekazywane są w tym samym terminie Komisji Europejskiej.

2.3.	Statki przekazują deklarację połowów na formularzu zgodnym z dziennikiem połowowym, którego wzór znajduje się w dodatku 2. Dla okresów, w których statek nie znajdował się na wodach Komorów, należy zamieścić w dzienniku połowowym wzmiankę „Poza strefą Komorów”.

2.4.	Formularze wypełniane są czytelnie i podpisywane przez kapitana statku.

3.   W przypadku nieprzestrzegania postanowień niniejszego rozdziału, rząd Komorów zastrzega sobie prawo do zawieszenia licencji statku naruszającego postanowienia do czasu dopełnienia formalności i nałożenia na armatora statku kary umownej przewidzianej na mocy przepisów obowiązujących na Komorach. O fakcie tym informowana jest Komisja Europejska.

ROZDZIAŁ IV

ZAMUSTROWANIE MARYNARZY

1.   Każdy statek Wspólnoty zatrudnia, na swój koszt, co najmniej 1 marynarza miejscowego w czasie jednego rejsu połowowego na wodach Komorów.

2.   Armatorzy starają się zatrudniać dodatkowych marynarzy miejscowych.

3.   Armatorzy dysponują prawem swobodnego wyboru marynarzy, których zatrudnią na swoich statkach spośród tych, którzy znajdują się na liście przedłożonej przez właściwe władze Komorów.

4.   Armator lub jego przedstawiciel przekazuje właściwym władzom Komorów nazwiska miejscowych marynarzy, których zatrudnił na pokładzie danego statku, ze wzmianką o ich wpisie do rejestru załogi.

5.   Deklaracja Międzynarodowej Organizacji Pracy (MOP) dotycząca podstawowych zasad i praw w pracy stosowana jest z mocy prawa do marynarzy zatrudnionych na statkach UE. Chodzi w szczególności o swobodę zrzeszania się i o rzeczywiste uznanie prawa do zbiorowych negocjacji pracowników oraz o usunięcie dyskryminacji dotyczącej zatrudnienia i zawodu.

6.   Umowy o pracę miejscowych marynarzy, których jeden odpis wręczany jest podpisującym, sporządzane są między przedstawicielem (przedstawicielami) armatorów a marynarzami i/lub ich związkami zawodowymi albo ich przedstawicielami, związanymi z właściwymi władzami Komorów. Umowy te zapewnią marynarzom korzystanie z systemu ubezpieczeń społecznych, który jest dla nich obowiązujący, w tym ubezpieczenia na wypadek śmierci, ubezpieczenia chorobowego i wypadkowego.

7.   Wynagrodzenie marynarzy miejscowych pokrywają armatorzy. Należy je ustalić, przed wydaniem licencji, za obopólną zgodą między armatorami lub ich przedstawicielami a władzami Komorów. Jednakże warunki wynagrodzenia marynarzy miejscowych nie mogą być gorsze od warunków wynagrodzenia stosowanych dla załóg na Komorach, a w żadnym razie nie mogą być gorsze od norm przewidzianych przez MOP.

8.   Każdy marynarz zatrudniony przez statek Wspólnoty powinien stawić się przed kapitanem wyznaczonego statku w przeddzień daty zaokrętowania. Jeżeli marynarz nie stawi się w terminie i o godzinie przewidzianej na zaokrętowanie, armator będzie automatycznie zwolniony z obowiązku zatrudnienia tego marynarza.

9.   W przypadku niezamustrowania marynarzy miejscowych z przyczyn innych niż ta, o której mowa w poprzednim punkcie, armatorzy statków Wspólnoty, których to dotyczy, zobowiązani są zapłacić, za każdy dzień rejsu połowowego na wodach Komorów, ryczałtową kwotę w wysokości 20 USD dziennie. Zapłata tej kwoty nastąpi najpóźniej w granicach ustalonych w punkcie I.2.6 niniejszego Załącznika.

10.   Kwota ta zostanie wykorzystana na szkolenia miejscowych marynarzy-rybaków i zostanie wpłacona na konto wskazane przez władze Komorów.

ROZDZIAŁ V

ŚRODKI TECHNICZNE

Statki rybackie Wspólnoty powinny przestrzegać środków i zaleceń przyjętych przez Komisję ds. Tuńczyka na Oceanie Indyjskim (CTOI) w odniesieniu do narzędzi połowowych, ich specyfikacji technicznych oraz do wszelkich innych środków technicznych stosowanych do prowadzenia przez nie działalności połowowej.

ROZDZIAŁ VI

OBSERWATORZY

1.   Statki, które mają pozwolenie na prowadzenie połowów na wodach Komorów w ramach umowy, są zobowiązane zabrać na pokład obserwatorów wyznaczonych przez władze Komorów odpowiedzialne za rybołówstwo zgodnie z zasadami przedstawionymi poniżej.

1.1.   Na wniosek Ministerstwa Rybołówstwa Komorów, tuńczykowce zabierają na pokład jednego obserwatora wyznaczonego przez Ministerstwo, którego zadaniem jest sprawdzanie połowów przeprowadzanych na wodach Komorów.

1.2.   Właściwe władze Komorów sporządzają wykaz statków, które zostały wyznaczone dla obserwatorów, a także wykaz obserwatorów wyznaczonych do zabrania na pokład. Wykazy te są stale uaktualniane. Przekazywane są Komisji Europejskiej z chwilą sporządzenia, a następnie co trzy miesiące z chwilą ich ewentualnego uaktualnienia.

1.3.   Właściwy organ Komorów przekazuje właściwym armatorom lub ich przedstawicielom nazwisko obserwatora, który został wyznaczony dla danego statku, w chwili wydania licencji lub najpóźniej 15 dni przed przewidywaną datą wejścia obserwatora na pokład.

2.   Czas obecności obserwatora na pokładzie jest czasem trwania jednego rejsu połowowego. Jednakże na wyraźny wniosek właściwych władz Komorów, ta obecność na pokładzie może zostać rozłożona na kilka rejsów połowowych, w zależności od średniego czasu trwania rejsów połowowych przewidywanych dla danego statku. Wniosek ten składany jest przez właściwe władze Komorów podczas przekazywania nazwiska obserwatora wyznaczonego dla danego statku.

3.   Warunki przebywania obserwatora na pokładzie ustalane są za obopólną zgodą przez armatora lub jego przedstawiciela i przez władze Komorów.

4.   Obserwator wchodzi na pokład w porcie wybranym przez armatora i odbywa się to na początku pierwszego rejsu połowowego na wodach Komorów zgodnie z informacją z listy wyznaczonych statków.

5.   Właściwi armatorzy przekazują, w terminie dwóch tygodni i z dziesięciodniowym wyprzedzeniem, informacje dotyczące dat i portów Komorów, przewidzianych dla wejścia na pokład obserwatorów.

6.   W przypadku gdy obserwator wchodzi na pokład za granicą koszty podróży obserwatora pokryje armator. Jeżeli statek z obserwatorem z Komorów na pokładzie opuszcza wody Komorów, powinny zostać podjęte wszelkie środki mające na celu jak najszybszy powrót obserwatora na koszt armatora.

7.   W przypadku nieobecności obserwatora w uzgodnionym miejscu i czasie oraz w ciągu następnych dwunastu godzin, armator zostanie automatycznie zwolniony z obowiązku zaokrętowania tego obserwatora.

8.   Obserwator jest traktowany na pokładzie tak jak oficer. Pełni on następujące zadania:

8.1.	obserwuje działalność połowową prowadzoną przez statki;

8.2.	sprawdza pozycje statków biorących udział w połowach;

8.3.	pobiera próbki biologiczne w ramach programów naukowych;

8.4.	sporządza wykaz sprzętu używanego do połowów;

8.5.	sprawdza dane dotyczące połowów w strefie połowów Komorów zamieszczone w dzienniku połowowym;

8.6.	sprawdza procentowy udział w połowach ryb dodatkowo złowionych i dokonuje oszacowania liczby odrzuconych gatunków ryb, skorupiaków i głowonogów nadających się do sprzedaży;

8.7.	przekazuje drogą radiową dane dotyczące połowów, w tym liczbę połowów podstawowych i dodatkowych na pokładzie.

9.   Kapitan podejmuje wszelkie dostępne środki w celu zapewnienia obserwatorowi bezpieczeństwa fizycznego i moralnego przy wykonywaniu jego zadań.

10.   Obserwatorowi przysługują wszelkie ułatwienia niezbędne do wykonania jego zadań. Kapitan zapewnia mu dostęp do wszelkich środków komunikacji niezbędnych do wykonywania jego zadań, do dokumentów związanych bezpośrednio z prowadzeniem działalności połowowej przez statek, a w szczególności do dziennika połowowego i do rejestru żeglugi, a także do części statku niezbędnych do ułatwienia mu wykonywania jego zadań.

11.   Podczas swojego pobytu na statku, obserwator:

11.1.

podejmuje wszelkie działania, aby warunki jego zaokrętowania i jego obecność na pokładzie statku nie zakłócały ani nie utrudniały prowadzenia połowów;

11.2.

szanuje mienie i sprzęt znajdujący się na pokładzie oraz poufność wszystkich dokumentów należących do danego statku.

12.   Po zakończeniu okresu obserwacji, a przed opuszczeniem statku, obserwator sporządza sprawozdanie z działalności, które przekazywane jest właściwym władzom Komorów, z kopią dla Komisji Europejskiej. Podpisuje je w obecności kapitana, który może dodać do sprawozdania lub zlecić dodanie wszelkich uwag, jakie uzna za stosowne, podpisując je następnie. Kopia sprawozdania przekazywana jest kapitanowi statku w chwili zejścia z pokładu obserwatora naukowego.

13.   Armator zapewnia na swój koszt zakwaterowania i wyżywienia obserwatorów na warunkach przyznawanych oficerom z uwzględnieniem możliwości statku.

14.   Wynagrodzenie i ubezpieczenie społeczne obserwatora należą do obowiązków właściwych władz Komorów.

15.   Armatorzy współuczestniczą w kosztach obserwacji naukowej w wysokości 20 USD dziennie na statek. Wkład ten jest płatny równocześnie z należnościami i należy go do nich doliczyć.

ROZDZIAŁ VII

KONTROLA

1.   Wspólnota Europejska posiada aktualny wykaz statków, którym została wydana licencja połowowa zgodnie z postanowieniami niniejszego protokołu. Wykaz ten przekazywany jest władzom Komorów odpowiedzialnym za kontrolę połowów, od chwili jego sporządzenia, a następnie przy każdej aktualizacji.

2.   Statki Wspólnoty mogą być wpisane do wykazu wymienionego w poprzednim punkcie z chwilą otrzymania informacji o zapłacie zaliczki, o której mowa w pkt 3 sekcji 2 rozdziału I niniejszego Załącznika. W takim przypadku jeden odpis tego wykazu, potwierdzony za zgodność z oryginałem, może zostać przekazany armatorowi i znajdować się na statku zamiast licencji połowowej, aż do chwili jej wydania.

3.   Wpłynięcie i opuszczenie strefy połowów

3.1.   Statki Wspólnoty informują władze Komorów odpowiedzialne za kontrolę połowów, z co najmniej trzygodzinnym wyprzedzeniem, o swoim zamiarze wpłynięcia na wody lub opuszczenia wód Komorów.

3.2.   Podczas powiadomienia o opuszczaniu strefy połowów, każdy statek przekazuje również informacje o swojej pozycji oraz o ilości i gatunkach złowionych znajdujących się na pokładzie. Komunikaty te będą przekazywane przede wszystkim faksem, a w razie braku faksu, przez statki, które nie mają go w swoim wyposażeniu – droga radiową.

3.3.   Statek złapany na prowadzeniu połowów bez uprzedniego powiadomienia właściwego organu Komorów uznawany jest za statek bez licencji.

3.4.   Numery faksu, telefonu oraz adres poczty elektronicznej podawane są również w chwili wydawania licencji połowowej.

4.   Postępowanie kontrolne

4.1.   Kapitanowie statków Wspólnoty prowadzący działalność połowową na wodach Komorów umożliwiają i ułatwiają wejście na pokład i przeprowadzenie zadań wszystkim urzędnikom Komorów odpowiedzialnym za inspekcję i kontrolę działalności połowowej.

4.2.   Urzędnicy nie przebywają na pokładzie statku dłużej niż wymagają tego czynności służbowe.

4.3.   Po zakończeniu każdej inspekcji i kontroli kapitanowi statku wydawane jest zaświadczenie.

5.   Kontrola drogą satelitarną

Wszystkie statki Wspólnoty prowadzące połowy w ramach tej umowy będą przedmiotem monitorowania satelitarnego zgodnie z przepisami ujętymi w dodatku 3. Przepisy te wchodzą w życie dziesiątego dnia po powiadomieniu przez władze Komorów Delegacji Komisji Europejskiej na Mauritiusie o rozpoczęciu działalności przez Centrum Monitorowania Rybołówstwa (CMR) Komorów.

6.   Inspekcja na statku

6.1.   Właściwe władze Komorów informują Komisję Europejską oraz państwo bandery, pod którą pływa statek, maksymalnie w terminie 48 godzin, o każdej inspekcji na statku oraz o każdym zastosowaniu sankcji wobec statku Wspólnoty, jakie ma miejsce na wodach Komorów.

6.2.   Komisja Europejska otrzymuje równocześnie krótkie sprawozdanie na temat okoliczności i przyczyn, które doprowadziły do tej inspekcji.

7.   Protokół z inspekcji

7.1.   Kapitan statku zobowiązany jest, po wciągnięciu do protokołu opisu stanu rzeczy, sporządzonego przez właściwe władze Komorów, podpisać ten dokument.

7.2.   Podpis ten nie przesądza o prawach i środkach obrony, jakie kapitan może podjąć w celu obrony przed zarzutem przestępstwa, które mu się zarzuca.

7.3.   Kapitan zobowiązany jest do doprowadzenia swojego statku do portu wskazanego przez władze Komorów. W przypadku niewielkiego wykroczenia właściwy organ Komorów może zezwolić statkowi będącemu przedmiotem inspekcji na prowadzenie dalszej działalności połowowej.

8.   Zebranie mające na celu znalezienie rozwiązania w przypadku inspekcji

8.1.   Przed rozważeniem ewentualnego podjęcia środków przeciwko kapitanowi lub załodze statku albo jakiegokolwiek innego działania przeciwko ładunkowi lub wyposażeniu statku, poza działaniami mającymi na celu zachowanie dowodów w sprawie podejrzewanego przestępstwa, przeprowadzane jest zebranie mające na celu znalezienie rozwiązania, w następnym dniu roboczym po otrzymaniu wyżej wymienionych informacji, między Komisją Europejską a właściwymi władzami Komorów, przy ewentualnym uczestnictwie zainteresowanego Państwa Członkowskiego.

8.2.   Podczas tego zebrania strony wymieniają między sobą wszelkie dokumenty lub wszelkie użyteczne informacje mogące być pomocne przy wyjaśnianiu okoliczności stwierdzonych zdarzeń. Armator lub jego przedstawiciel jest informowany o wyniku tego zebrania, a także o wszelkich środkach, które mogą zostać podjęte w wyniku inspekcji.

9.   Rozstrzygnięcie wyników inspekcji

9.1.   Przed wszczęciem postępowania sądowego poszukuje się rozstrzygnięcia spraw związanych z domniemanym przestępstwem na drodze postępowania ugodowego. Postępowanie to kończy się najdalej trzy dni robocze po inspekcji.

9.2.   W przypadku postępowania ugodowego kwota nałożonej grzywny ustalana jest zgodnie z przepisami obowiązującymi na Komorach.

9.3.   W przypadku gdy sprawa nie może zostać rozstrzygnięta na drodze postępowania ugodowego i gdy jest kontynuowana przed właściwą władzą sądową, armator złoży, w banku wyznaczonym przez właściwe władze Komorów, gwarancję bankową ustaloną z uwzględnieniem kosztów, jakie pociągnęła za sobą inspekcja, a także kwoty grzywien oraz odszkodowań, jakie są winne osoby odpowiedzialne za popełnienie przestępstwa.

9.4.   Przed zakończeniem postępowania sądowego niezbędne jest uzyskanie gwarancji bankowej. Gwarancja ta zostanie odblokowana z chwilą, gdy postępowanie nie zakończy się skazaniem. Podobnie w przypadku skazania prowadzącego do zapłaty grzywny niższej od złożonej gwarancji, pozostałe saldo będzie odblokowane przez właściwe władze Komorów.

9.5.   Uchylenie zajęcia statku uzyskiwane jest dla statku, a jego załodze zezwala się na opuszczenie portu:

—	albo z chwilą wypełnienia zobowiązań wynikających z postępowania ugodowego,

—	albo z chwilą złożenia gwarancji bankowej, o której mowa powyżej w pkt 9.3., i jej zatwierdzeniu przez właściwe władze Komorów, w oczekiwaniu na zakończenie postępowania sądowego.

10.   Przeładunki

10.1.   Każdy statek Wspólnoty, zamierzający dokonać przeładunku zasobów złowionych w wodach Komorów, zobowiązany jest do przeprowadzenia tej czynności na redzie portu Komorów.

10.2.   Armatorzy tych statków powinni przekazać właściwym władzom Komorów, z co najmniej dwudziestoczterogodzinnym wyprzedzeniem, następujące informacje:

—	nazwę statków, których dotyczy przeładunek,

—	nazwę frachtowca transportowego,

—	tonaż w rozbiciu na gatunki do przeładunku,

—	dzień przeładunku.

10.3.   Przeładunek uznawany jest za opuszczenie wód Komorów. Statki zobowiązane są więc do przekazania właściwym władzom Komorów zestawień połowów oraz do poinformowania o swoich zamiarach albo kontynuowania połowów, albo opuszczenia wód Komorów.

10.4.   Wszelkie czynności związane z przeładunkiem złowionych zasobów, o których nie ma wzmianki w powyższych punktach, są zabronione na wodach Komorów. Każda osoba nieprzestrzegająca tego przepisu naraża się na sankcje przewidziane w obowiązujących na Komorach przepisach prawnych.

11.   Kapitanowie statków Wspólnoty, uczestniczący w czynnościach wyładunku lub przeładunku w porcie Komorów, umożliwiają i ułatwiają kontrolowanie tych czynności przez inspektorów Komorów. Po zakończeniu każdej inspekcji lub kontroli w porcie, kapitanowi statku wydawane jest zaświadczenie.

---