Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 32002R1697

Rozporządzenie Rady (WE) NR 1697/2002 z dnia 23 września 2002 r. nakładające ostateczne cła antydumpingowe na przywóz niektórych spawanych rur i przewodów rurowych z żeliwa lub stali niestopowej pochodzących z Republiki Czeskiej, Polski, Tajlandii, Turcji i Ukrainy

Dz.U. L 259 z 27.9.2002, p. 8–20 (ES, DA, DE, EL, EN, FR, IT, NL, PT, FI, SV)

Ten dokument został opublikowany w wydaniu(-iach) specjalnym(-ych) (CS, ET, LV, LT, HU, MT, PL, SK, SL, BG, RO, HR)

Legal status of the document No longer in force, Date of end of validity: 28/09/2007

ELI: http://data.europa.eu/eli/reg/2002/1697/oj

32002R1697



Dziennik Urzędowy L 259 , 27/09/2002 P. 0008 - 0020


Rozporządzenie Rady (WE) NR 1697/2002

z dnia 23 września 2002 r.

nakładające ostateczne cła antydumpingowe na przywóz niektórych spawanych rur i przewodów rurowych z żeliwa lub stali niestopowej pochodzących z Republiki Czeskiej, Polski, Tajlandii, Turcji i Ukrainy

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 384/96 z dnia 22 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony przed dumpingowym przywozem z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej [1] (zwane dalej "rozporządzeniem podstawowym"), w szczególności jego art. 9,

uwzględniając wniosek Komisji, przedstawiony po konsultacji z Komitetem Doradczym,

a także mając na uwadze, co następuje:

A. ŚRODKI TYMCZASOWE

(1) Komisja, rozporządzeniem (WE) nr 540/2002 [2] (zwanym dalej "rozporządzeniem tymczasowym"), nałożyła tymczasowe cło antydumpingowe na przywóz niektórych spawanych rur i przewodów rurowych z żeliwa lub stali niestopowej objętych kodami CN: ex73063051, ex73063059, ex73063071 i ex730630 78 (kody Taric 7306305110, 7306305910, 7306307110, 7306307120, 7306307810 i 7306307820), pochodzących z Republiki Czeskiej, Polski, Tajlandii, Turcji i Ukrainy.

B. DALSZE POSTĘPOWANIE

(2) Po ujawnieniu istotnych faktów i okoliczności, na podstawie których podjęto decyzję o nałożeniu tymczasowych środków antydumpingowych, wiele zainteresowanych stron złożyło na piśmie swoje opinie w sprawie wstępnych ustaleń. Stronom, które o to wystąpiły, zapewniono możliwość przesłuchania.

(3) Służby Komisji kontynuowały badanie i weryfikację wszystkich informacji uznanych za niezbędne dla ostatecznych ustaleń.

(4) Wszystkie strony powiadomiono o zasadniczych faktach i okolicznościach, na podstawie których zamierzano zalecić nałożenie ostatecznego cła antydumpingowego na przywóz niektórych spawanych rur i przewodów rurowych z żeliwa lub stali niestopowej pochodzących z Republiki Czeskiej, Polski, Tajlandii, Turcji i Ukrainy oraz ostateczne pobranie kwot zabezpieczonych z tytułu cła tymczasowego. Danym krajom przyznano również okres na przedstawienie uwag po ujawnieniu podstawowych faktów i okoliczności.

(5) Rozpatrzono argumenty stron, przedstawione ustnie i w formie pisemnej i w przypadkach, w których uznano to za właściwe, odpowiednio skorygowano ustalenia.

C. PRODUKT ROZWAŻANY I PRODUKT PODOBNY

(6) Wobec braku uwag po ujawnieniu wstępnych ustaleń w sprawie rozważanego produktu i produktu podobnego potwierdza się wstępne ustalenia przedstawione w ust. 12–15 rozporządzenia tymczasowego.

D. DUMPING

Polska i Ukraina

(7) Wobec braku nowych argumentów w sprawie dumpingu potwierdza się wstępne ustalenia podane w ust. 37–43 dotyczące Polski i ust. 60–85 dotyczące Ukrainy w rozporządzeniu tymczasowym.

Czechy

(8) Železárny Veselí, czeski producent eksportujący, odpowiedział na wstępne ustalenia Komisji twierdząc, że rzekomo podlegały one wyższym technicznym normom oceny dla rodzajów rur sprzedawanych na rynku krajowym w Republice Czeskiej niż dla produktów wywożonych na rynek wspólnotowy. Należy zauważyć, że skarga ta została wniesiona w bardzo zaawansowanej fazie postępowania i dlatego nie mogła być zbadana w trakcie kontroli na miejscu, przeprowadzonej w siedzibie czeskiego producenta. Ponadto nie przedstawił on żadnych dowodów, które mogłyby wspierać jego skargę. Poza tym w swojej odpowiedzi na kwestionariusz Komisji przedsiębiorstwo stwierdziło, że przeciwnie do obecnej skargi czeskie i zagraniczne normy dla rozważanego produktu są porównywalne i że porównanie cen nie wymaga pod tym względem dostosowania. Nie otrzymano żadnych innych informacji otrzymanych w trakcie dochodzenia w odniesieniu do sprzedaży rozważanego produktu na czeskim rynku wskazujących, że istnieją uzasadnione różnice w normach technicznych. Dlatego skarga musiała zostać odrzucona.

(9) Potwierdza się wstępny poziom dumpingu w stosunku do tego producenta.

(10) Inny czeski eksportujący producent Jäkl Karvina złożył uzasadnioną skargę dotyczącą różnic pod względem właściwości fizycznych między rodzajem rur wybranym dla wartości normalnej a rodzajem wywożonym do Wspólnoty.

(11) Skargę tą uznano za uzasadnioną i ostateczny margines dumpingowy zmieniono odpowiednio na 28,3 %.

Turcja

(12) W przypadku Turcji trzy przedsiębiorstwa wnioskowały o nieznaczne korekty dotyczące dziennych kursów walutowych i stóp procentowych, które zostały przyjęte w uzasadnionych przypadkach.

(13) Po otrzymaniu ostatecznych obliczeń wynikających z ustaleń przedsiębiorstwa twierdziły, że margines dumpingu powinien był zostać ustalony na podstawie porównania średnich ważonych wartości normalnych ze średnią ważoną wszystkich transakcji wywozowych do Wspólnoty, ponieważ wywóz nie różnił się istotnie pod względem nabywców, regionów lub okresów. Dumping nie był "dumpingiem celowym" dla tych przedsiębiorstw, ale wynikał z sytuacji wynikłej z powodu dewaluacji liry tureckiej w lutym 2001 r., tj. w połowie okresu badanego. Twierdzenia przedsiębiorstw zostały zweryfikowane i okazało się, że różnice w cenach faktycznie nie były znaczące. W rezultacie podstawa obliczeń została zmieniona na wyżej wymienioną metodę. Doprowadziło to do redukcji marginesów dumpingu w przypadku omawianych przedsiębiorstw.

(14) Ostateczne marginesy dumpingu w przypadku współpracujących przedsiębiorstw uwzględnionych w próbie wynoszą:

— Noksel Celik Boru Sanayi AS, Ankara | 0 %, |

— Borusan Birlesik Boru Fabrikalari AS, Istambuł i Mannesmann Boru Endüstrisi AS, Istambuł | 5,0 %, |

— Cayirova Boru San Ve Tic AS, Istambuł i Yücel Boru Profil Endüstrisi AS, Istambuł | 0 %, |

— Erbosan Erciyas Boru Sanayii ve Ticaret AS, Kayseri | 6,0 %. |

(15) Powyższe doświadczenie doprowadziło do ustalenia zrewidowanego średniego ważonego marginesu dumpingu w wysokości 5,2 % w przypadku następujących współpracujących przedsiębiorstw nieuwzględnionych w próbie:

- Borutas Boru Sanayii ve Ticaret AS, Adapazari,

- Cinar Boru Profil San. Tic. Ltd STI, Eregli,

- Guven Boru ve Profil Sanayi ve Ticaret Ltd Sti, Istambuł,

- Özdemir Boru Profil San.ve Ticaret AS, Eregli,

- Sevil Boru-Profil Sanayii ve Ticaret AS, Istambuł,

- Toscelik Profil ve Sac. Endüstrisi AS, Iskenderun,

- Özborsan Boru San.ve Ticaret AS, Istambuł.

(16) Poziom współpracy w przypadku Turcji był wysoki i pozostały ostateczny margines dumpingu został ustalony na poziomie najwyższego marginesu współpracującego przedsiębiorstwa, tj. 6,0 %.

Tajlandia

(17) Po opublikowaniu tymczasowego rozporządzenia w zakładach Saha Thai Steel Pipe Co. Ltd., jedynego tajlandzkiego współpracującego producenta eksportującego, przeprowadzono kontrole na miejscu. Producent ten początkowo odpowiedział na kwestionariusz, ale nie mógł zgodzić się na kontrolę na miejscu we właściwym czasie.

Wartość normalna

(18) Jeśli chodzi o wartość normalną, w stosunku do wspomnianego jedynego współpracującego tajlandzkiego producenta zastosowano ogólną metodologię przedstawioną w ust. 17–24 tymczasowego rozporządzenia dla wszystkich zainteresowanych krajów o gospodarce rynkowej.

(19) Poniżej przedstawiono tylko te ustalenia, które odnoszą się do tego przedsiębiorstwa.

(20) Wartość normalna została ustalona na podstawie sprzedaży na rynku krajowym dla tych rodzajów rozważanego produktu, które były bezpośrednio porównywalne z rodzajami rur wywożonych do Wspólnoty. Tylko w przypadku gdy nie dokonywano sprzedaży porównywalnych rodzajów rur na rynku krajowym, wartość normalna była konstruowana zgodnie z art. 2 ust. 3 rozporządzenia podstawowego. W tym celu wykorzystywane były koszty produkcji współpracującego producenta eksportującego oraz koszty sprzedaży, ogólne i administracyjne oraz zyski przedsiębiorstwa.

Cena eksportowa

(21) Procedury i metodologia zastosowane do określenia ceny eksportowej produktów pochodzących z Tajlandii były takie same, jak wyjaśniono w ust. 25 rozporządzenia tymczasowego, tj. sprzedaż na wywóz bezpośrednio niezależnemu klientowi we Wspólnocie ustalono na podstawie art. 2 ust. 8 rozporządzenia podstawowego.

Porównanie

(22) Zgodnie z metodologią zastosowaną w ust. 26 rozporządzenia tymczasowego, dokonano dostosowań ze względu na koszty transportu, koszty dodatkowe (opłaty bankowe), ubezpieczenie i koszty kredytu, różnice właściwości fizycznych i zwrot ceł.

Margines dumpingu

(23) Zgodnie z metodologią zastosowaną w ust. 27 rozporządzenia tymczasowego dokonano porównania między wartością normalną i ceną eksportową na podstawie średnich ważonych i metoda ta wykazała istnienie dumpingu w przypadku jedynego współpracującego producenta eksportującego.

(24) Ostateczny margines dumpingu w przypadku tego przedsiębiorstwa wyrażony procentowo w stosunku do ceny importowej CIF granica Wspólnoty wynosi:

Saha Thai Steel Pipe Co. Ltd | 21,7 % |

(25) W odniesieniu do określenia pozostałego cła, w związku z tym, że poziom współpracy Tajlandii był bardzo niski, metodologia opisana w ust. 28 i 48 rozporządzenia tymczasowego zostaje potwierdzona. Pozostały margines dumpingu wyrażony procentowo w stosunku do ceny importowej CIF granica Wspólnoty wynosi 37,6 %.

E. PRZEMYSŁ WSPÓLNOTOWY

(26) Wobec braku nowych argumentów w sprawie produkcji wspólnotowej oraz w sprawie definicji przemysłu wspólnotowego potwierdza się wstępne ustalenia opisane w ust. 83–85 rozporządzenia tymczasowego.

F. SZKODA

1. Konsumpcja Wspólnoty

(27) Wobec braku jakichkolwiek uwag otrzymanych po ujawnieniu wstępnych ustaleń w sprawie konsumpcji Wspólnoty potwierdza się niniejszym ustalenia przedstawione w ust. 86–88 rozporządzenia tymczasowego.

2. Łączna ocena wpływu przywozu objętego postępowaniem

(28) Argumentowano, że zgodnie z wcześniejszą praktyką [3] przywozu z Czech nie należy łączyć z przywozem z innych krajów, ponieważ rozwój czeskiego przywozu i cen w trakcie rozważanego okresu różnią się od rozwoju zaobserwowanego w przypadku innych krajów. Po drugie argumentowano, że czeski przywóz nie podcina cen przemysłu wspólnotowego i nie konkuruje z przywozem z innych krajów objętych dochodzeniem, ponieważ, w przeciwieństwie do nich, jest przeznaczony dla Niemiec.

(29) Należy zauważyć, że w przytoczonych przypadkach zróżnicowane tendencje odnośnie do przywozu i cen nie były same w sobie decydujące, stanowiły tylko brane pod uwagę elementy. Wnioski o łączeniu lub traktowaniu rozłącznym były przyjmowane na podstawie szeregu innych czynników. Ważne są warunki wymienione w art. 3 ust. 4 rozporządzenia podstawowego (margines dumpingu wyższy niż de minimis, znaczna wartość przywozu i takie same warunki konkurencji między produktami przywożonymi i warunkami konkurencji między produktami przywożonymi i produktami podobnymi pochodzącymi ze Wspólnoty).

(30) Po pierwsze, należy zauważyć, że margines dumpingu czeskiego przywozu był wyższy od poziomu de minimis.

(31) Po drugie, pomimo że przywóz z Czech zmniejszał się stale od 1998 r., wartość przywozu w okresie badanym była znacząca. Co więcej, należy zauważyć, że chociaż według danych Eurostatu średnie ceny przywozu z Czech wzrastały stale od 1999 r., w znaczący sposób podcinały ceny przemysłu wspólnotowego w okresie badanym, co dotyczyło również przywozu towarów pochodzących z innych krajów. W związku z tym należy zauważyć, że chociaż w ramach rozważanego produktu istnieją różne rodzaje zróżnicowane cenowo, obliczenia przeprowadzono dla porównywalnych rodzajów rozważanego produktu na tym samym poziomie handlu, w celu pełnego oddania polityki cenowej w danych krajach.

(32) Po trzecie, w przeciwieństwie do twierdzenia czeskich eksporterów, łączenie jest właściwe w świetle warunków konkurencji. W tym kontekście należy zauważyć, że przywóz z Czech jest wymienny z innym przywozem i ze sprzedażą przemysłu wspólnotowego. Przywożone towary są wprowadzane na rynek wspólnotowy przez porównywalne kanały sprzedaży. Stwierdzono, że przemysł wspólnotowy oraz eksporterzy zlokalizowani we wszystkich krajach objętych dochodzeniem sprzedają częściowo do Niemiec. Ponadto statystyki Eurostatu wskazują, że przepływy handlowe między Państwami Członkowskimi są ważne, co wskazuje, że rynek obejmuje całą Wspólnotę. Nie znaleziono niczego innego, co wskazywałoby na to, że czeska sprzedaż rozważanego produktu nie konkurowała ze sprzedażą towarów pochodzących z innych krajów objętych dochodzeniem i sprzedażą przemysłu wspólnotowego. W związku z tym nic nie wskazuje na regionalizację rynku.

(33) Czescy eksporterzy także sprzeciwiali się łączeniu na podstawie rzekomej segmentacji rynku. Argumentowano, że rzekoma segmentacja rynku wspólnotowego została udowodniona poprzez naruszenie europejskiego prawa ochrony konkurencji przez dwa przedsiębiorstwa stanowiące przemysł wspólnotowy. Przedsiębiorstwa te w przeszłości zawarły nielegalne porozumienie w sprawie łączenia udziałów w rynku, pomimo że dotyczyło to produktu innego niż rozważany.

(34) Jednakże sam fakt, że dwa przedsiębiorstwa naruszyły prawo ochrony konkurencji przed okresem badanym w przypadku innego produktu niż rozważany, wobec braku innych przesłanek dotyczących takiego zachowania w okresie badanym i odnośnie do rozważanego produktu, nie może być w danym przypadku traktowane jako dowód na segmentację rynku. W trakcie obecnego dochodzenia nie ustalono dowodów wskazujących, że takie porozumienie obowiązywało w stosunku do rozważanego produktu w przypadku któregokolwiek z przedsiębiorstw stanowiących przemysł wspólnotowy. Ten argument zostaje wobec tego odrzucony.

(35) Niektórzy eksporterzy ponawiali wniosek, aby przywóz z Czech był traktowany rozłącznie, ponieważ nie powoduje on ani nie zagraża spowodowaniem szkody przemysłowi wspólnotowemu ze względu na wielkość wywozu będącą poniżej wielkości kontyngentu ustanowionego rozporządzeniem Rady (EWG) nr 1968/93 [4]. Czescy eksporterzy również opowiadali się za traktowaniem rozłącznym, wskazując na wzrost wywozu ze Wspólnoty do Czech w okresie badanym. Należy zauważyć, że kontyngent ustanowiony rozporządzeniem (EWG) nr 1968/93 obowiązywał tylko do końca 1995 r. i że w obecnym dochodzeniu okres brany pod uwagę w celu analizy szkody to okres od 1997 r. do okresu badanego. Ponadto poziom wywozu ze Wspólnoty do Czech jako taki nie daje podstaw do twierdzenia, aby czeski wywóz został rozdzielony. Argument ten zostaje wobec tego odrzucony.

(36) Argumentowano, że ze względu na to, iż Republika Czeska podlegała nadzorowi wywozu w ramach systemu podwójnej kontroli ustanowionego rozporządzeniem Rady (WE) nr 87/98 [5], kraj ten powinien być wyłączony z obecnego postępowania antydumpingowego. Jednakże system nadzoru istnieje wyłącznie w celu kontroli czeskiego przywozu. Sam fakt jego istnienia nie daje żadnej wskazówki ani za ani przeciwko łączeniu. Nie może on zatem dawać podstawy do żądania traktowania rozłącznego. Argument ten zostaje wobec tego odrzucony.

(37) Niektórzy eksporterzy ponawiali skargę, że działają w innych warunkach konkurencji, ponieważ ich sprzedaż do Wspólnoty odbywała się za pośrednictwem przedsiębiorstwa powiązanego, w przeciwieństwie do sprzedaży innych producentów eksportujących, albo ponieważ działali oni bez bezpośredniego dostępu do surowców i w rezultacie mieli dłuższe terminy dostaw.

(38) Dochodzenie wykazało, że sprzedaż rozważanego produktu do Wspólnoty przez tych eksporterów odbywała się głównie za pośrednictwem kanałów sprzedaży porównywalnych zarówno z wykorzystywanymi przez innych eksporterów, jak i z kanałami wykorzystywanymi przez przemysł wspólnotowy (tj. podmioty gospodarcze). W każdym razie w rozumieniu art. 3 ust. 4 podstawowego rozporządzenia warunki konkurencji są ustalane dla całego kraju i nie są badane dla eksportera oddzielnie. Twierdzenia te zostają wobec tego odrzucone.

(39) Argumentowano także, iż przywóz z Ukrainy nie powinien być łączony z przywozem z innych danych krajów ze względu na małą wielkość tego przywozu.

(40) W związku z tym podkreśla się, że nawet jeśli udział rynkowy Ukrainy był niższy niż udziały innych krajów objętych dochodzeniem, nie może być on uznany za nieznaczny w rozumieniu art. 5 ust. 7 rozporządzenia podstawowego i art. 5 ust. 8 Porozumienia dotyczącego stosowania art. VI Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu z 1994 r. Poza tym,wszystkie inne warunki łączenia określone w art. 3 ust. 4 rozporządzenia podstawowego zostały spełnione.

(41) W świetle powyższego, ponieważ nie istniały żadne nowe fakty wykazujące, że warunki łączenia dla danych krajów nie zostały spełnione, potwierdza się ustalenia dotyczące łącznej oceny wpływu omawianego przywozu przedstawione w ust. 89–97 rozporządzenia tymczasowego.

3. Przywóz pochodzący z danych krajów

i) Wielkość przywozu, udział w rynku, kształtowanie się cen

(42) Wobec braku jakichkolwiek nowych argumentów potwierdza się wstępne ustalenia dotyczące wielkości, udziału w rynku i kształtowania się cen importowych pochodzących z danych krajów, przedstawione w ust. 98–104 rozporządzenia tymczasowego.

(43) Należy zauważyć, że po opublikowaniu rozporządzenia tymczasowego stwierdzono brak dumpingu w dwóch dodatkowych tureckich przedsiębiorstwach. Gdyby przywóz pochodzący od tych producentów eksportujących został wyłączony, wzrost wartości przywozu dumpingowego pozostałby znaczący, jak wykazano w tabeli poniżej, a mianowicie wzrósłby o 20 %. Udział w rynku pozostałego przywozu dumpingowego w rozważanym okresie wzrósł o 5,9 punktu procentowego. Przywóz dumpingowy nadal wynosił więcej niż 24 % rynku wspólnotowego w ciągu okresu badanego.

Przywóz dumpingowy | 1997 | 1998 | 1999 | 2000 | Okres badany |

Wielkość (w tonach) | 161759 | 192989 | 168406 | 222489 | 193963 |

1997 = 100 | 100 | 119 | 104 | 138 | 120 |

Udział w rynku | 18,2 % | 22,2 % | 19,9 % | 25,6 % | 24,1 % |

ii) Podcięcie cenowe

(44) W przypadku przywozu z Turcji potwierdzono, że poziom podcięcia cenowego wynosił średnio 14,0 %. Ustalono, że gdyby wyłączono przywóz od producentów eksportujących, którzy nie stosowali dumpingu, zmieniłoby to znacznie poziom podcięcia.

(45) Odnośnie do przywozu z Republiki Czeskiej argumentowano, że porównanie czeskich cen eksportowych wykazywane w statystykach Eurostatu lub w niektórych indywidualnie wybranych przypadkach z cenami przemysłu wspólnotowego nie wykazałoby żadnego podcięcia. Dlatego żądano, aby jego obliczenie zostało odpowiednio zrewidowane.

(46) Zgodnie z normalną praktyką w celu obliczenia podcięcia cenowego w odniesieniu do całego okresu badanego porównywano zweryfikowane średnie ceny przemysłu wspólnotowego i eksporterów w rozbiciu na rodzaje produktu i na tym samym poziomie handlu. To porównanie wykazało zaniżanie cen i zgodnie z tym ten argument musiał zostać odrzucony.

(47) Argumentowano, że w związku z tym, iż statystyki Eurostatu wykazują niższe ceny w Niemczech niż w innych Państwach Członkowskich, obliczenie zaniżania powinno być dokonane za pomocą porównania cen producentów eksportujących z cenami oferowanymi przez przemysł wspólnotowy w poszczególnych Państwach Członkowskich.

(48) W związku z tym należy zauważyć, że Wspólnota jest traktowana jako jednolity rynek w badaniach antydumpingowych i jest normalną praktyką, że w celu pełnego przedstawienia poziomu podcięcia cenowego obliczenie podcięcia jest dokonywane za pomocą porównania cen każdego producenta eksportującego ze średnimi cenami przemysłu wspólnotowego jako całości. Ponadto należy zauważyć, że sprzedaż rozważanego produktu odbywa się głównie poprzez pośredników, którzy następnie sprzedają go swoim klientom, którzy mogą znajdować się w każdym miejscu rynku wspólnotowego. Statystyki Eurostatu potwierdzają to wykazując, że pośrednicy mają ważny udział w handlu wewnątrzwspólnotowym.

(49) Tajlandzki współpracujący eksporter twierdził, że dla porównania rozważanego produktu na tym samym poziomie handlu co dla przemysłu wspólnotowego w przypadku przywożonych towarów należałoby dokonać dostosowania w wysokości 10 % wartości CIF w celu odzwierciedlenia kosztów sprzedaży, ogólnych i administracyjnych oraz zysków.

(50) Należy zauważyć, że ceny rozważanego, przywożonego produktu zostały zwiększone o 10 EUR za tonę w celu odzwierciedlenia kosztów ponoszonych przez importerów po dokonaniu przywozu. Zarówno przemysł wspólnotowy, jak i eksporterzy, sprzedają głównie temu samemu rodzajowi klientów, mianowicie importującym podmiotom gospodarczym, którzy następnie sprzedają produkty użytkownikom. W związku z tym gdyby ceny eksporterów zostały podwyższone zgodnie z wnioskiem, reprezentowałyby wtedy efektywnie ceny na innym poziomie handlu w stosunku do cen przemysłu wspólnotowego. Poza tym nie dostarczono dowodów na poparcie wspomnianego wyżej wniosku. Wobec tego wniosek zostaje odrzucony.

(51) Wobec braku jakichkolwiek nowych elementów dotyczących metodologii stosowanej w celu obliczenia poziomu podcięcia i uwzględniając korektę błędów urzędniczych odnośne produkty pochodzące z danych krajów były sprzedawane we Wspólnocie w okresie badanym po cenach przeciętnie podcinanych w stosunku do cen przemysłu wspólnotowego, wyrażonych procentowo, jak następuje: Republika Czeska 14,8 %, Polska 14,5 %, Tajlandia 21,4 %, Turcja 14,0 % i Ukraina 33,0 %.

4. Sytuacja przemysłu wspólnotowego

(52) Wobec braku jakichkolwiek nowych informacji mających wpływ na ustalenia w sprawie sytuacji przemysłu wspólnotowego potwierdza się wstępne ustalenia przedstawione w ust. 107–139 rozporządzenia tymczasowego.

5. Wniosek w sprawie szkody

(53) Wobec braku jakichkolwiek nowych informacji dotyczących ustaleń w sprawie sytuacji przemysłu wspólnotowego potwierdza się wstępne ustalenia w sprawie szkody wyrządzonej przemysłowi wspólnotowemu opisane w ust. 140–142 rozporządzenia tymczasowego, z wyjątkiem średniego poziomu podcięcia cenowego wskazanego w ust. 140, który został zmieniony na 16,6 %.

G. ZWIĄZEK PRZYCZYNOWY

(54) Żadna z zainteresowanych stron nie przedstawiła nowych argumentów lub dowodów w sprawie związku przyczynowego. Jednakże następnie badano wpływ na szkody poniesione przez przemysł wspólnotowy wskutek środków ochronnych handlu nałożonych przez państwa trzecie i wskutek przywozu z innych państw trzecich.

(55) W sprawie środków ochrony handlu nałożonych przez państwa trzecie stwierdzono, że nawet gdyby wywóz przemysłu wspólnotowego ogółem pozostał na poziomie z 1997 r., spadek produkcji i wykorzystania zdolności produkcyjnych przemysłu wspólnotowego między 1997 r. i okresem badanym pozostałby jednak znaczący. Jest to spowodowane znikomą rolą wywozu w porównaniu do sprzedaży ogółem. Choć wywóz do wszystkich państw (tj. nie tylko do tych, które nałożyły środki ochrony handlu) zmniejszył się między 1997 r. i okresem badanym, była to jedynie zmiana z ok. 9,5 % sprzedaży wspólnotowej ogółem w 1997 r. do około 8 % w okresie badanym. W związku z tym wpływ środków ochronnych nałożonych przez państwa trzecie był nieznaczny. Dodatkowo stabilny wywóz nie zmieniłby spadkowej tendencji rentowności.

(56) W sprawie przywozu pochodzącego z Rumunii i Węgier oraz niedumpingowego przywozu pochodzącego z Turcji stwierdzono, że pod względem wielkości ich łączny spadek wynosił 25 % między 1997 r. a okresem badanym. Ta tendencja spadkowa jest podobna do zaobserwowanej w przypadku sprzedaży przez przemysł wspólnotowy dla niezależnych klientów, która zmniejszyła się o 17 %. Jest ona również odwrotna w stosunku do wzrostu o 20 % przywozu dumpingowego pochodzącego z pięciu krajów objętych dochodzeniem. Podsumowując, spadkowa tendencja dotycząca wielkości tego przywozu i niskie udziały rynkowe potwierdzają, że omawiany przywóz nie zmienia ustaleń dotyczących związku przyczynowego.

(57) W związku z powyższym potwierdza się ustalenia opisane w ust. 143–168 rozporządzenia tymczasowego.

H. INTERES WSPÓLNOTY

(58) Po nałożeniu tymczasowych środków jedyne uwagi otrzymane w sprawie interesu Wspólnoty zostały przekazane przez przemysł wspólnotowy. Podtrzymały one wstępne wnioski Komisji, że nałożenie jakiegokolwiek środka antydumpingowego prawdopodobnie nie spowoduje znacznego wzrostu kosztów użytkowników lub że nie wpłynie poważnie na ich sytuację. Należy zauważyć, że głównym użytkownikiem rozważanego produktu jest przemysł budowlany i że dla tych użytkowników koszt zainstalowania, wykonania i utrzymania rurociągów i związany z tym koszt siły roboczej jest znacznie ważniejszy niż koszt samych rur. Ponadto w budownictwie mieszkaniowym koszt zainstalowanych rur jest tylko znikomą częścią kosztów ogólnych.

(59) Należy także zauważyć, że rozważany produkt jest głównie sprzedawany na rynku przez podmioty gospodarcze. Ceny rzeczywiście płacone przez użytkowników końcowych będą zależeć od polityki cenowej pośredników.

(60) W świetle powyższego i wobec braku jakichkolwiek nowych informacji w sprawie analizy aspektów interesu Wspólnoty dla tego przypadku, w szczególności wobec braku współpracy lub reakcji ze strony użytkowników, potwierdza się wstępne ustalenia przedstawione w ust. 169–196 rozporządzenia tymczasowego.

(61) Argumentowano, że obecne postępowanie antydumpingowe powinno zostać zakończone w celu uniknięcia wyższego poziomu ochrony niż poziom uznany za niezbędny, gdyż rozważany produkt wchodzi w zakres dochodzenia w sprawie środków ochronnych wszczętego 28 marca 2002 r. [6]

(62) Rozważany produkt faktycznie wchodzi w zakres dochodzenia w sprawie środków ochronnych. Należy jednakże zauważyć, że nie podlega on tymczasowym środkom ochronnym. Gdyby Komisja zaproponowała przyjęcie jakichkolwiek ostatecznych środków ochronnych w związku z rozważanym produktem, rozważyłaby także, czy łączenie różnych rodzajów środków spowodowałoby wzrost ochrony do poziomu wyższego niż niezbędny i czy cło antydumpingowe powinno być odpowiednio zmienione. Zainteresowane strony będą miały możliwość przedstawienia swoich uwag w tej sprawie.

I. OSTATECZNE ŚRODKI ANTYDUMPINGOWE

1. Poziom zniesienia szkody

(63) Niektórzy eksporterzy twierdzili, że metodologia użyta na wstępnym etapie ustanawiania ceny niepowodującej szkody prowadzi do sztucznie zawyżonych cen. Dlatego wnioskowano o rewizję tej metodologii.

(64) Metodologia użyta na wstępnym etapie ustanawiania ceny niepowodującej szkody dla rodzaju oraz dla poziomu handlu jest następująca:

- aby ustalić próg rentowności, średnia ważona faktycznych cen sprzedaży każdego przedsiębiorstwa przemysłu wspólnotowego została dostosowana w górę lub w dół zgodnie z jego faktycznymi stratami lub zyskami,

- do tego progu rentowności dodano marżę zysku w wysokości 5 %.

Na ostatecznym etapie metodologia została zweryfikowana i ceny niepowodujące szkody dla rodzaju i dla poziomu handlu zostały obliczone jak następuje:

- aby ustalić próg rentowności, średnia ważona faktycznych cen sprzedaży każdego przedsiębiorstwa przemysłu wspólnotowego została skorygowana w dół zgodnie ze średnim faktycznym zyskiem przemysłu wspólnotowego,

- do tego progu rentowności dodano marżę zysku w wysokości 5 %.

(65) Należy także zauważyć, że przy zastosowaniu zysków przemysłu wspólnotowego na podstawie średniej ważonej, jak dokonano tego na ostatecznym etapie, sytuacja przemysłu wspólnotowego pod względem cen, rentowności i ilości jest w pełni odzwierciedlona.

(66) Argumentowano także, że zrewidowana metodologia w przypadku niektórych modeli doprowadziła do rozbieżności między kosztami produkcji i cenami niepowodującymi szkody. W związku z tym należy zauważyć, że ponieważ ceny niepowodujące szkody są oparte na faktycznych cenach przemysłu wspólnotowego, odzwierciedlają one również sytuację rynkową dla każdego modelu. W rezultacie omawiana metodologia pozwala na porównanie cen w sposób obiektywny.

(67) Poza tym korekta błędów urzędniczych popełnionych w kontekście obliczania podcięcia cenowego została także zastosowana do obliczenia marginesu szkody.

(68) Uwzględniając współpracę tylko jednego tajlandzkiego przedsiębiorstwa w ostatecznej fazie i niski poziom współpracy ze strony Tajlandii oraz w celu uniknięcia uzyskania korzyści za brak współpracy, zgodnie z art. 18 ust. 6 rozporządzenia podstawowego, pozostały margines szkody dla Tajlandii został ustalony na podstawie informacji Eurostatu.

(69) Zrewidowane marginesy zniesienia szkody zostały ustalone następująco:

Kraj | Przedsiębiorstwo | Margines szkody |

Turcja | Yücel Boru Profil Endüstrisi AS. | 27,8 % |

Cayirova Boru San Ve Tic AS. | 27,8 % |

Borusan Birlesik Boru Fabrikalari AS. | 20,3 % |

Mannesmann Boru Endüstrisi AS. | 20,3 % |

Noksel Celik Boru Sanayi AS. | 17,2 % |

Erbosan Erciyas Boru Sanayii ve Ticaret AS. | 10,9 % |

Przedsiębiorstwa współpracujące nieuwzględnione w próbie:

— Bonitas Boru Sanayii ve Ticaret AS. | 22,3 % |

— Cinar Boru Profil San. Tic. Ltd STI | 22,3 % |

— Guven Boru ve Profil Sanayi ve Ticaret Ltd Sti. | 22,3 % |

— Özdemir Boru Profil San.ve Ticaret AS. | 22,3 % |

— Sevil Boru-Profil Sanayii ve Ticaret AS. | 22,3 % |

— Toscelik Profil ve Sac. Endüstrisi AS. | 22,3 % |

— Özborsan San.ve Ticaret AS. | 22,3 % |

Pozostałe przedsiębiorstwa | 27,8 % |

Republika Czeska | Jäkl Karvina | 17,9 % |

Železárny Veselí as. | 52,6 % |

Pozostałe przedsiębiorstwa | 52,6 % |

Polska | Huta Buczek | 0,0 % |

Pozostałe przedsiębiorstwa | 23,0 % |

Ukraina | OJSC Nihnedeneprovsky Tube Rolling Plant | 56,2 % |

Pozostałe przedsiębiorstwa | 56,6 % |

Tajlandia | Saha Thai Steel Pipe Co. Ltd | 33,8 % |

Pozostałe przedsiębiorstwa | 35,2 % |

2. Ostateczne środki antydumpingowe

(70) Argumentowano, że żaden środek nie powinien przekraczać różnicy między docelową marżą zysku i zyskiem uzyskanym przez przemysł wspólnotowy w czasie okresu badanego. Docelowa marża zysku w wysokości 5 % obrotu, której mógłby oczekiwać przemysł wspólnotowy w przypadku braku szkodliwego dumpingu, została ustalona w ust. 199 rozporządzenia tymczasowego.

(71) Należy zauważyć, że cła nakładane są w przypadku każdego współpracującego przedsiębiorstwa i każdego kraju objętego dochodzeniem zgodnie z zasadą niższego cła. Należy też zauważyć, że metodologia użyta do określenia cen niepowodujących szkody dla przemysłu wspólnotowego odzwierciedla ustalony wyznaczony zysk na poziomie 5 %, ale jest to różnica między faktycznym poziomem cen naliczanych przez eksporterów i cenami niepowodującymi szkody. Wniosek zostaje wobec tego odrzucony.

(72) W świetle powyższego uznaje się, że zgodnie z art. 9 ust. 4 rozporządzenia podstawowego ostateczne cło antydumpingowe powinno być nałożone na przywóz z Czech, Polski, Tajlandi, Turcji i Ukrainy na poziomie stwierdzonych marginesów dumpingu lub na poziomie ustalonych marginesów szkody, w przypadku gdy te ostatnie są niższe.

(73) Na podstawie powyższego, proponowane stawki ostatecznego cła antydumpingowego wyrażone jako procent ceny CIF granica Wspólnoty, przed ocleniem, wynoszą:

Kraj | Przedsiębiorstwo | Poziom cła |

Turcja | Yücel Boru Profil Endüstrisi AS. | 0,0 % |

Cayirova Boru San Ve Tic AS. | 0,0 % |

Borusan Birlesik Boru Fabrikalari AS. | 5,0 % |

Mannesmann Boru Endüstrisi AS. | 5,0 % |

Noksel Celik Boru Sanayi AS. | 0,0 % |

Erbosan Erciyas Boru Sanayii ve Ticaret AS. | 6,0 % |

Współpracujące przedsiębiorstwa nieuwzględnione w próbie

— Bonitas Boru Sanayii ve Ticaret AS. | 5,2 % |

— Cinar Boru Profil San. Tic. Ltd STI | 5,2 % |

— Guven Boru ve Profil Sanayi ve Ticaret Ltd Sti. | 5,2 % |

— Özdemir Boru Profil San.ve Ticaret AS. | 5,2 % |

— Sevil Boru-Profil Sanayii ve Ticaret AS. | 5,2 % |

— Toscelik Profil ve Sac. Endüstrisi AS. | 5,2 % |

— Özborsan San.ve Ticaret AS. | 5,2 % |

Wszystkie pozostałe przedsiębiorstwa | 6,0 % |

Republika Czeska | Jäkl Karvina | 17,9 % |

Wszystkie pozostałe przedsiębiorstwa | 52,6 % |

Polska | Huta Buczek | 0,0 % |

Wszystkie pozostałe przedsiębiorstwa | 23,0 % |

Ukraina | OJSC Nihnedeneprovsky Zakład Walcowania Rur | 30,9 % |

Wszystkie pozostałe przedsiębiorstwa | 44,1 % |

Tajlandia | Saha Thai Steel Pipe Co. Ltd | 21,7 % |

Wszystkie pozostałe przedsiębiorstwa | 35,2 % |

(74) Wysokość indywidualnych stawek ceł antydumpingowych podanych w niniejszym rozporządzeniu dla poszczególnych przedsiębiorstw ustalona została na podstawie wyników przeprowadzonego dochodzenia. W związku z tym odzwierciedlają one sytuację stwierdzoną podczas dochodzenia w odniesieniu do danych przedsiębiorstw. Te stawki cła (w przeciwieństwie do stawki cła obowiązującego dla całego kraju i stosowanego do "wszystkich pozostałych przedsiębiorstw") odnoszą się wyłącznie do przywozu towarów pochodzących z danego kraju i wytwarzanych przez dane przedsiębiorstwa, czyli przez wymienione osoby prawne. Przywożone produkty wytworzone przez inne przedsiębiorstwo, niewymienione w części operacyjnej niniejszego rozporządzenia z nazwy i adresu, a także podmioty powiązane z przedsiębiorstwami, które zostały szczególnie wymienione, nie mogą korzystać z tych stawek i stosują stawkę celną odnoszącą się do "wszystkich innych przedsiębiorstw".

(75) Wszelkie roszczenia dotyczące zastosowania tych indywidualnych stawek cła antydumpingowego (na przykład po zmianie nazwy podmiotu lub po ustanowieniu nowych podmiotów zajmujących się produkcją lub sprzedażą) powinny być bezzwłocznie kierowane do Komisji [7] wraz ze wszystkimi właściwymi informacjami, w szczególności dotyczącymi zmian w działalności przedsiębiorstwa w zakresie produkcji, sprzedaży krajowej lub wywozowej, związanej na przykład z taką zmianą nazwy lub zmianami odnośnie do podmiotów zajmujących się produkcją i sprzedażą.

3. Zobowiązanie

(76) Po nałożeniu tymczasowych środków szereg eksportujących producentów, mianowicie Jäkl Karvina i Železárny Veselí z Republiki Czeskiej, Saha Thai z Tajlandi i Borusan Birlesik Boru Fabrikalari AS/Mannesmann Boru Endüstrisi AS z Turcji, zaproponowało zobowiązania dotyczące cen zgodnie z art. 8 ust. 1 rozporządzenia podstawowego.

(77) W związku z tym Komisja zauważyła, że:

- rozważany produkt jest towarem o znacznej zmienności cen, nawet w krótkim okresie i dlatego nie jest odpowiedni dla zobowiązań do utrzymania stałej ceny,

- zmienność wynika ze zróżnicowania cen surowców, mianowicie zwojów walcowanych na gorąco i cynku, składających się na główne, choć zmienne elementy kosztów produkcji. Jest to także związane z kursami wymiany, które we Wspólnocie są stabilne, z wyjątkiem Zjednoczonego Królestwa, Szwecji i Danii, ale szybko zmieniają się w stosunku do dolara amerykańskiego, który jest walutą transakcyjną, szczególnie w Tajlandii i Turcji. Niezbędna byłaby miesięczna weryfikacja cen,

- jeśli minimalne ceny importowe byłyby indeksowane do cen zwojów walcowanych na gorąco i cynku, powinien być ustalony inny wzór indeksowania dla poszczególnych podgrup produktów, ponieważ koszty energii i robocizny na tonę produktu są zróżnicowane w zależności od wymiaru. Z tego powodu, jeśli miałby zostać zastosowana formuła rewizji, byłoby konieczne ustalenie trzech do czterech formuł pomocniczych dla każdej kategorii produktu zgodnie z jego wymiarem.

(78) Ponadto niektórzy producenci, którzy zaproponowali zobowiązania cenowe, wywożą różnorodne produkty stalowe, takie jak rury spawane, konstrukcyjne przewody rurowe, rury ze stali węglowej, rury o przekroju kwadratowym i prostokątnym itp., tylko częściowo podlegające dochodzeniu antydumpingowemu. Ryzyko wyrównywania cen dla różnych produktów wywożonych do tych samych klientów jest więc wysokie. Ogólnie rzecz ujmując, przemysł wspólnotowy wnioskował także, że z tych samych powodów zobowiązania, a zatem i ceny minimalne, z pewnością nie byłyby właściwymi środkami w odniesieniu do rozważanego produktu. W świetle powyższego, te propozycje zobowiązań cenowych zostały odrzucone.

4. Pobór ostateczny ceł tymczasowych

(79) Z uwagi na wielkość stwierdzonych marginesów dumpingu oraz w świetle poziomu szkody wyrządzonej przemysłowi wspólnotowemu, uznaje się za niezbędne, aby kwoty zabezpieczone w formie tymczasowego cła antydumpingowego, nałożonego na mocy rozporządzenia tymczasowego, były ostatecznie pobrane w wysokości odpowiadającej stawce cła nałożonego ostatecznie,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1. Nakłada się ostateczne cło antydumpingowe na przywóz spawanych rur lub przewodów rurowych z żeliwa lub stali niestopowej o przekroju okrągłym i o średnicy zewnętrznej nieprzekraczającej 168,3 mm, z wyłączeniem rur w rodzaju używanych do ropociągów i gazociągów, w rodzaju używanych do odwiertów ropy i gazu, lub z dołączonymi łącznikami do wykorzystania w lotnictwie cywilnym, inne niż rury precyzyjne, objęte kodami CN ex73063051, ex73063059, ex73063071, i ex73063078 (kody TARIC 73063051*10 , 73063059*10, 73063071*91, 73063078*91), i pochodzące z Republiki Czeskiej, Polski, Tajlandii, Turcji i Ukrainy.

2. Stawkę ostatecznego cła antydumpingowego stosowaną do ceny netto granica Wspólnoty, bez opłat celnych, dla produktów opisanych w ust. 1 i wytworzonych przez następujące przedsiębiorstwa ustala się następująco:

Kraj | Przedsiębiorstwo | Stawka cła | Dodatkowy kod Taric |

Turcja | Yücel Boru Profil Endüstrisi AS. | 0,0 % | A330 |

Cayirova Boru San Ve Tic AS. | 0,0 % | A331 |

Borusan Birlesik Boru Fabrikalari AS. | 5,0 % | A332 |

Mannesmann Boru Endüstrisi AS. | 5,0 % | A333 |

Noksel Celik Boru Sanayi AS. | 0,0 % | A334 |

Erbosan Erciyas Boru Sanayii ve Ticaret AS. | 6,0 % | A335 |

Współpracujące przedsiębiorstwa nieuwzględnione w próbie:

— Bonitas Boru Sanayii ve Ticaret AS. | 5,2 % | A336 |

— Cinar Boru Profil San. Tic. Ltd STI | 5,2 % | A337 |

— Guven Boru ve Profil Sanayi ve Ticaret Ltd Sti. | 5,2 % | A338 |

— Özdemir Boru Profil San. ve Ticaret AS. | 5,2 % | A339 |

— Sevil Boru-Profil Sanayii ve Ticaret AS. | 5,2 % | A340 |

— Toscelik Profil ve Sac. Endüstrisi AS. | 5,2 % | A341 |

— Özborsan San.ve Ticaret AS. | 5,2 % | A342 |

Wszystkie pozostałe przedsiębiorstwa | 6,0 % | A999 |

Republika Czeska | Jäkl Karvina | 17,9 % | A343 |

Wszystkie pozostałe przedsiębiorstwa | 52,6 % | A999 |

Polska | Huta Buczek | 0,0 % | A344 |

Wszystkie pozostałe przedsiębiorstwa | 23,0 % | A999 |

Ukraina | OJSC Nizhnedeneprovsky Tube Rolling Plant | 30,9 % | A345 |

Wszystkie pozostałe przedsiębiorstwa | 44,1 % | A999 |

Tajlandia | Saha Thai Steel Pipe Co. Ltd | 21,7 % | A405 |

Wszystkie pozostałe przedsiębiorstwa | 35,2 % | A999 |

3. Stosuje się obowiązujące przepisy dotyczące należności celnych, chyba że ustalono inaczej.

Artykuł 2

Kwoty zabezpieczone z tytułu tymczasowego cła antydumpingowego nałożonego rozporządzeniem tymczasowym pobiera się ostatecznie według stawki cła określonej w art. 1 lub według stawki cła tymczasowego w zależności od tego, która z tych wartości jest niższa. Kwoty zabezpieczone przekraczające ostateczną stawkę ceł antydumpingowych są zwalniane.

Artykuł 3

W przypadku gdy strona turecka dostarczy Komisji wystarczające dowody, że nie wywoziła towarów określonych w art. 1 ust. 1 podczas okresu badanego, że nie jest zależna od innego eksportera lub producenta podlegającego środkom nałożonym przez niniejsze rozporządzenie i że wywoziła omawiane towary po badanym okresie lub że podjęła nieodwołalne zobowiązanie umowne dotyczące wywozu znacznej ilości towarów do Wspólnoty, działając na zasadzie zwykłej większości na wniosek przedstawiony przez Komisję po konsultacji z Komitetem Doradczym, Rada może zmienić art. 1 ust. 2 w celu przypisania tej stronie cła stosowanego dla współpracujących producentów/eksporterów nieuwzględnionych w próbie, tj. 5,2 %.

Artykuł 4

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 23 września 2002 r.

W imieniu Rady

M. Fischer Boel

Przewodniczący

[1] Dz.U. L 56 z 6.3.1996, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 2238/2000 (Dz.U. L 257 z 11.10.2000, str. 2).

[2] Dz.U. L 83 z 27.3.2002, str. 3.

[3] Rozporządzenie Rady (WE) nr 3319/94 dotyczące roztworu azotanu amonu i mocznika pochodzącego z Bulgarii i Polski (Dz.U. L 350 z 31.12.1994, str. 20) oraz rozporządzenie Rady (WE) nr 2022/95 dotyczące azotanu amonu pochodzącego z Rosji (Dz.U. L 198 z 23.8.1995, str. 1).

[4] Dz.U. L 180 z 23.7.1993, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1005/95 (Dz.U. L 101 z 4.5.1995, str. 35).

[5] Dz.U. L 13 z 19.1.1998, str. 43. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Rady (WE) nr 844/2002, (Dz.U. L 135 z 23.5.2002, str. 1).

[6] Dz.U. C 77 z 28.3.2002, str. 39.

[7] Komisja EuropejskaDyrekcja Generalna ds. HandluDirectorate BB-1049 Brussels.

--------------------------------------------------

Top