32000D0002

Decyzja Komisji

z dnia 17 grudnia 1999 r.

zmieniająca decyzję Rady 79/542/EWG ustalającą wykaz państw trzecich, z których Państwa Członkowskie dopuszczają przywóz bydła, trzody chlewnej, zwierząt z rodziny koniowatych, owiec i kóz oraz świeżego mięsa i produktów mięsnych i uchylająca decyzję 1999/301/WE

(notyfikowana jako dokument nr C(1999) 4844)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2000/2/WE)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Rady 72/462/EWG z dnia 12 grudnia 1972 r. w sprawie problemów zdrowotnych i inspekcji weterynaryjnej przy przywozie bydła, owiec i kóz oraz trzody chlewnej, świeżego mięsa lub produktów mięsnych z państw trzecich [1], ostatnio zmienioną dyrektywą 97/79/WE [2], w szczególności jej art. 3 ust. 1,

uwzględniając dyrektywę Rady 96/23/WE z dnia 29 kwietnia 1996 r. w sprawie środków monitorowania niektórych substancji i ich pozostałości u żywych zwierząt i w produktach zwierzęcych oraz uchylająca dyrektywy 85/358/EWG i 86/469/EWG oraz decyzje 89/187/EWG i 91/664/EWG [3], w szczególności jej art. 29,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Państwa Członkowskie dopuszczają przywóz wyłącznie świeżego mięsa, włącznie z podrobami, z państw trzecich lub części państw trzecich zamieszczonych w wykazie ustanowionym przez Radę na wniosek Komisji.

(2) Wykaz wspomnianych państw trzecich lub ich części jest zawarty w decyzji Rady 79/542/EWG [4], ostatnio zmienionej decyzją Komisji 1999/301/WE [5].

(3) Włączenie państwa trzeciego do wykazu państw trzecich, z których Państwa Członkowskie dopuszczają przywóz produktów pochodzenia zwierzęcego objętych dyrektywą 96/23/WE, przewidzianego przez prawodawstwo wspólnotowe i utrzymanie na nim tego państwa trzeciego związane jest z przedłożeniem przez nie planu ustanowienia gwarancji, które może ono zapewnić w odniesieniu do monitorowania grup pozostałości oraz substancji określonych w załączniku I do wspomnianej dyrektywy; plan ten musi być uzupełniany na wniosek Komisji, w szczególności wówczas, gdy kontrole określone w art. 29 ust. 3 wspomnianej dyrektywy wskazują, że jest to niezbędne.

(4) Jeśli wymogi powyższego ustępu nie są spełniane, włączenie państwa trzeciego do wykazu państw trzecich ustanowionego przez prawodawstwo wspólnotowe może zostać zawieszone zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 33 dyrektywy Rady 96/23/WE.

(5) Stosowanie planów monitorowania pozostałości oraz związana z tym ewidencja wykorzystania niezatwierdzonych substancji lub poziomów pozostałości przekraczających wspólnotowe maksymalne poziomy pozostałości są niezbędne do ochrony zdrowia publicznego.

(6) Stany Zjednoczone Ameryki Północnej wyraziły zgodę się na podjęcie działań naprawczych w odniesieniu do braków stwierdzonych w koncepcji i wdrożeniu programu monitorowania pozostałości; Komisja została powiadomiona o tych działaniach.

(7) W świetle działań notyfikowanych przez Stany Zjednoczone Ameryki Północnej Komisja oceniła ich adekwatność oraz skuteczność.

(8) Misja kontrolna przeprowadzona na miejscu w Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej przez Komisję wykryła poważne problemy w zakresie wdrożenia oraz wykonania programu monitorowania pozostałości oraz wskazała, że program nie dostarcza wystarczających gwarancji dotyczących ochrony zdrowia publicznego, które są wymagane przez Wspólnotę Europejską wobec ryzyka związanego z pozostałościami; Stany Zjednoczone Ameryki Północnej zgodziły się podjąć dalsze działania w celu natychmiastowej naprawy braków.

(9) W sytuacji opisanej powyżej odpowiednie prawodawstwo wspólnotowe oraz przepisy międzynarodowe, które mają zastosowanie w tym zakresie, zezwalają Wspólnocie Europejskiej na zawieszenie przywozu ze Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej; Stanom Zjednoczonym Ameryki Północnej należy przyznać określony okres czasu na podjęcie niezbędnych środków i działań wymaganych do obiektywnego wykazania, że przestrzegany jest poziom ochrony sanitarnej stosowany we Wspólnocie Europejskiej.

(10) Stany Zjednoczone Ameryki Północnej powinny niniejszym zostać zawieszone w wykazie państw trzecich, z których Państwa Członkowskie dopuszczają przywóz mięsa przeznaczonego do spożycia przez ludzi z mocą od dnia 15 lutego 2000 r.; zawieszenie przywozu, w zaistniałych okolicznościach, jest jedynym rodzajem środków, które są w sposób uzasadniony dostępne dla Wspólnoty Europejskiej.

(11) Środki przewidziane w niniejszej dyrektywie zostaną poddane rewizji w świetle gwarancji udzielonych przez Stany Zjednoczone Ameryki Północnej w odniesieniu do skutecznego wdrażania środków monitorowania pozostałości.

(12) W świetle niniejszej decyzji niezbędne jest uchylenie decyzji Komisji 1999/301/WE zmieniającej decyzję 87/257/EWG w sprawie wykazu zakładów w Stanach Zjednoczonych Ameryki zatwierdzonych do celu przywozu świeżego mięsa do Wspólnoty oraz decyzję Rady 79/542 ustanawiającą wykaz państw trzecich, z których Państwa Członkowskie dopuszczają przywóz bydła, trzody chlewnej oraz świeżego mięsa, ostatnio zmienioną decyzją Komisji 1999/417/WE [6].

(13) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu Weterynaryjnego,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

W Załączniku do decyzji 79/542/EWG część I wprowadza się następujące zmiany:

1) linię

"USA | Stany Zjednoczone Ameryki Północnej | s | x | x | x | x | x | x | x | x | x | # | # | # | XR(b)" |

zastępuje się linią:

"USA | Stany Zjednoczone Ameryki Północnej | s | s | s | s | s | s | x | x | x | x | # | # | # | o". |

2) Tekst przypisu s otrzymuje brzmienie:

"s = zawieszony w odniesieniu do wywozu świeżego mięsa oraz produktów mięsnych przeznaczonych do spożycia przez ludzi".

Artykuł 2

Państwa Członkowskie zmienią środki, które stosują w handlu, w celu zapewnienia ich zgodności z art. 1 niniejszej decyzji i niezwłocznie powiadomią o tym Komisję.

Artykuł 3

Przepisy art. 1 zostaną poddane przeglądowi w świetle gwarancji udzielonych przez Stany Zjednoczone Ameryki Północnej w zakresie skutecznego wdrażania środków monitorowania pozostałości.

Artykuł 4

Decyzja 1999/301/WE traci moc.

Artykuł 5

Artykuł 1 stosuje się od dnia 15 lutego 2000 r.

Artykuł 6

Niniejsza decyzja skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 17 grudnia 1999 r.

W imieniu Komisji

David Byrne

Członek Komisji

[1] Dz.U. L 302 z 31.12.1972, str. 28.

[2] Dz.U. L 24 z 30.1.1998, str. 31.

[3] Dz.U. L 125 z 23.5.1996, str. 10.

[4] Dz.U. L 146 z 14.6.1979, str. 15.

[5] Dz.U. L 117 z 5.5.1999, str. 52.

[6] Dz.U. L 159 z 25.6.1999, str. 56.

--------------------------------------------------