This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 31986R2429
Commission Regulation (EEC) No 2429/86 of 31 July 1986 on the procedure for determining the meat content of meat preparations and preserves falling within subheading ex 16.02 B III b) 1) of the nomenclature contained in the Annex to Regulation (EEC) No 2184/86
Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2429/86 z dnia 31 lipca 1986 r. w sprawie procedury oznaczania zawartości mięsa w przetworach i konserwach mięsnych objętych podpozycją ex 16.02 B III b) 1) nomenklatury znajdującej się w Załączniku do rozporządzenia (EWG) nr 2184/86
Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2429/86 z dnia 31 lipca 1986 r. w sprawie procedury oznaczania zawartości mięsa w przetworach i konserwach mięsnych objętych podpozycją ex 16.02 B III b) 1) nomenklatury znajdującej się w Załączniku do rozporządzenia (EWG) nr 2184/86
Dz.U. L 210 z 1.8.1986, p. 39–40
(ES, DA, DE, EL, EN, FR, IT, NL, PT) Ten dokument został opublikowany w wydaniu(-iach) specjalnym(-ych)
(FI, SV, CS, ET, LV, LT, HU, MT, PL, SK, SL, BG, RO, HR)
In force
Dziennik Urzędowy L 210 , 01/08/1986 P. 0039 - 0040
Specjalne wydanie fińskie: Rozdział 2 Tom 4 P. 0125
Specjalne wydanie szwedzkie: Rozdział 2 Tom 4 P. 0125
Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2429/86 z dnia 31 lipca 1986 r. w sprawie procedury oznaczania zawartości mięsa w przetworach i konserwach mięsnych objętych podpozycją ex 16.02 B III b) 1) nomenklatury znajdującej się w Załączniku do rozporządzenia (EWG) nr 2184/86 KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH, uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 97/69 z dnia 16 stycznia 1969 r. w sprawie podjęcia środków w celu jednolitego stosowania nomenklatury Wspólnej Taryfy Celnej [1], ostatnio zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 2055/84 [2], w szczególności jego art. 3, a także mając na uwadze, co następuje: potrzebne są przepisy mające na celu zapewnienie jednolitego stosowania nomenklatury znajdującej się w Załączniku do rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2184/86 z dnia 11 lipca 1986 r. ustalającego refundacje wywozowe do wołowiny i cielęciny [3] w celu klasyfikowania przetworów i konserw zawierających wołowinę (z wyjątkiem podrobów i tłuszczu); zgodnie z podpozycjami 16.02 B III b) ex 1) ex aa) 11), 22), 33), 44) i 16.02 B III b) ex 1) ex bb) 11), 22), 33), 44) i 55) nomenklatury znajdującej się w Załączniku do rozporządzenia (EWG) nr 2184/86 przetwory i konserwy zawierające wołowinę są klasyfikowane według zawartości mięsa wyrażonej w procentach wagowych (z wyjątkiem podrobów i tłuszczu); należy określić procedury oznaczania zawartości mięsa wyrażonej w procentach wagowych (z wyjątkiem podrobów i tłuszczu); w wyniku przeprowadzonych badań ustalono, że najlepsze zabezpieczenia daje procedura ustanowiona w niniejszym Załączniku; ponieważ przewidziane przepisy nie są zgodne z opinią Komitetu ds. Nomenklatury Wspólnej Taryfy Celnej, Komisja wystąpiła z wnioskiem do Rady o przyjęcie przepisów zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 3 rozporządzenia (EWG) nr 97/69; w ciągu trzech miesięcy od przedłożenia jej wniosku Rada nie podjęła właściwych działań i dlatego Komisja może przyjąć proponowane przepisy na mocy wspomnianej powyżej procedury w rozporządzeniu (EWG) nr 97/69, PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE: Artykuł 1 Wyrażoną w procentach wagowych zawartość mięsa w przetworach i konserwach zawierających wołowinę (z wyjątkiem podrobów i tłuszczu) ujętych w podpozycji 16.02 B III b) ex 1) ex aa) 11), 22), 33), 44) i 16.02 B III b) ex 1) ex bb) 11), 22), 33), 44) i 55) nomenklatury znajdującej się Załączniku do rozporządzenia (EWG) nr 2184/86 oznacza się zgodnie z procedurą określoną w Załączniku do niniejszego rozporządzenia. Artykuł 2 Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego pierwszego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich. Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich. Sporządzono w Brukseli, dnia 31 lipca 1986 r. W imieniu Komisji Cockfield Wiceprzewodniczący [1] Dz.U. L 14 z 21.1.1969, str. 1. [2] Dz.U. L 191 z 19.7.1984, str. 1. [3] Dz.U. L 190 z 12.7.1986, str. 19. -------------------------------------------------- ZAŁĄCZNIK PROCEDURA ANALIZY Do celów niniejszego Załącznika wyraz "mięso" nie obejmuje ani podrobów, ani tłuszczu (w tym tłuszczu pozyskanego z samego mięsa), ani też kości. Zawartość mięsa wyrażoną w procentach wagowych oznacza się zgodnie z następującą procedurą: 1. Metody analizy 1.1. Analiza musi być wykonana na jednorodnych i reprezentatywnych próbkach przetworu mięsnego lub konserwy mięsnej. 1.2. Należy zastosować następujące metody analizy: 1.2.1. Azot: oznaczanie zawartości azotu w mięsie i produktach mięsnych – ISO 937: 1978. 1.2.2. Wilgoć: oznaczanie zawartości wilgoci w mięsie i produktach mięsnych – ISO 1442: 1973. 1.2.3. Tłuszcz: oznaczanie całkowitej zawartości tłuszczu w mięsie i produktach mięsnych – ISO 1443: 1973. 1.2.4. Popiół: oznaczanie zawartości popiołu w mięsie i produktach mięsnych – ISO 936: 1978. 1.3. Przestrzeganie wymagań wymienionych norm ISO w odniesieniu do procedury pobierania próbek nie jest obowiązkowe do celów niniejszego rozporządzenia. 2. Obliczenie zawartości mięsa Zawartość mięsa w mięsie oblicza się według wzoru: M = NT - N × 100 azotu ogólnego w produktach mięsnych NT = gdzie NT to azot ogólny oznaczony w analizie (%) Nx = azot pochodzenia zewnętrznego (%) Zawartość azotu ogólnego należy oznaczyć zgodnie z metodą określoną w ppkt 1.2.1. Ponadto ilościowe oznaczenie wilgoci (1.2.2), tłuszczu (1.2.3) i popiołu (1.2.4) daje możliwość wnioskowania o zawartości innych składników. W celu wprowadzenia poprawki na azot pochodzenia zewnętrznego (Nx) niezbędna jest znajomość ilości każdego składnika zawierającego azot oraz zawartości azotu w tych składnikach. W poniższej tabeli przedstawiono średnią zawartość azotu w kilku składnikach zawierających azot, które mogą występować w przetworach lub konserwach mięsnych. Produkty niezawierające mięsa | Procentowa zawartość azotu | Suchary | 2,0 | Kazeina | 15,8 | Kazeinian sodu | 14,8 | Izolat białek sojowych | 14,5 | Teksturowane białka sojowe | 8,0 | Mąka sojowa | 8,0 | Glutaminian sodu | 8,3 | Nerki wołowe | 2,7 | Ozory wołowe | 3,0 | Jeżeli chodzi o powtarzalność metod analitycznych, należy się odnieść do wymienionych powyżej norm ISO. Wynik, który należy wziąć pod uwagę, to średnia z co najmniej dwóch oznaczeń. --------------------------------------------------