Access to European Union law
<a href="https://eur-lex.europa.eu/content/help/eurlex-content/experimental-features.html" target="_blank">More about the experimental features corner</a>
Choose the experimental features you want to try
EUR-Lex
Access to European Union law

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

You are here
Use quotation marks to search for an "exact phrase". Append an asterisk (*) to a search term to find variations of it (transp*, 32019R*). Use a question mark (?) instead of a single character in your search term to find variations of it (ca?e finds case, cane, care).
Search tips
Need more search options? Use the Advanced search

Document 02018R1860-20210803

    Consolidated text: Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1860 z dnia 28 listopada 2018 r. w sprawie użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen do celów powrotu nielegalnie przebywających obywateli państw trzecich

    Access initial legal act
    (

    Legal status of the document In force

    )

    ELI: http://data.europa.eu/eli/reg/2018/1860/2021-08-03

    02018R1860 — PL — 03.08.2021 — 001.001

    Dokument ten służy wyłącznie do celów informacyjnych i nie ma mocy prawnej. Unijne instytucje nie ponoszą żadnej odpowiedzialności za jego treść. Autentyczne wersje odpowiednich aktów prawnych, włącznie z ich preambułami, zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i są dostępne na stronie EUR-Lex. Bezpośredni dostęp do tekstów urzędowych można uzyskać za pośrednictwem linków zawartych w dokumencie

    ►B

    ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2018/1860

    z dnia 28 listopada 2018 r.

    w sprawie użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen do celów powrotu nielegalnie przebywających obywateli państw trzecich

    (Dz.U. L 312 z 7.12.2018, s. 1)

    zmienione przez:

     

     

    Dziennik Urzędowy

      nr

    strona

    data

    ►M1

    ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2021/1152 z dnia 7 lipca 2021 r.

      L 249

    15

    14.7.2021



    ▼B

    ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2018/1860

    z dnia 28 listopada 2018 r.

    w sprawie użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen do celów powrotu nielegalnie przebywających obywateli państw trzecich



    Artykuł 1

    Przedmiot i zakres stosowania

    Niniejsze rozporządzenie określa warunki i procedury wprowadzania i przetwarzania wpisów dotyczących obywateli państw trzecich objętych decyzjami nakazującymi powrót wydanymi przez państwa członkowskie w Systemie Informacyjnym Schengen (SIS), ustanowionym rozporządzeniem (UE) 2018/1861, a także warunki i procedury wymiany informacji uzupełniających dotyczących takich wpisów.

    Artykuł 2

    Definicje

    Na użytek niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

    1) 

    „powrót” oznacza powrót zdefiniowany w art. 3 pkt 3 dyrektywy 2008/115/WE;

    2) 

    „obywatel państwa trzeciego” oznacza obywateli państw trzecich zdefiniowanych w art. 3 pkt 1 dyrektywy 2008/115/WE;

    3) 

    „decyzja nakazująca powrót” oznacza decyzję lub akt wydane przez organ administracyjny lub organ wymiaru sprawiedliwości, stwierdzające lub uznające, że pobyt obywatela państwa trzeciego jest nielegalny, i nakładające lub stwierdzające zobowiązanie do powrotu, z zachowaniem wymogów dyrektywy 2008/115/WE;

    4) 

    „wpis” oznacza wpis zdefiniowany w art. 3 pkt 1 rozporządzenia (UE) 2018/1861;

    5) 

    „informacje uzupełniające” oznaczają informacje uzupełniające zdefiniowane w art. 3 pkt 2 rozporządzenia (UE) 2018/1861;

    6) 

    „wydalenie” oznacza wydalenie zdefiniowane w art. 3 pkt 5 dyrektywy 2008/115/WE;

    7) 

    „dobrowolny wyjazd” oznacza dobrowolny wyjazd zdefiniowany w art. 3 pkt 8 dyrektywy 2008/115/WE;

    8) 

    „państwo członkowskie dokonujące wpisu” oznacza państwo członkowskie dokonujące wpisu zdefiniowane w art. 3 pkt 10 rozporządzenia (UE) 2018/1861;

    9) 

    „przyznające państwo członkowskie” oznacza przyznające państwo członkowskie zdefiniowane w art. 3 pkt 11 rozporządzenia (UE) 2018/1861;

    10) 

    „wykonujące państwo członkowskie” oznacza wykonujące państwo członkowskie zdefiniowane w art. 3 pkt 12 rozporządzenia (UE) 2018/1861;

    11) 

    „dane osobowe” oznaczają dane osobowe zdefiniowane w art. 4 pkt 1 rozporządzenia (UE) 2016/679;

    12) 

    „CS-SIS” oznacza funkcję wsparcia technicznego systemu centralnego SIS, o której mowa w art. 4 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (UE) 2018/1861;

    13) 

    „dokument pobytowy” oznacza dokument pobytowy zdefiniowany w art. 2 pkt 16 rozporządzenia (UE) 2016/399;

    14) 

    „wiza długoterminowa” oznacza wizę długoterminową zdefiniowaną w art. 18 ust. 1 Konwencji Wykonawczej z dnia 19 czerwca 1990 r. do układu z Schengen z dnia 14 czerwca 1985 roku między Rządami Państw Unii Gospodarczej Beneluksu, Republiki Federalnej Niemiec oraz Republiki Francuskiej w sprawie stopniowego znoszenia kontroli na wspólnych granicach ( 1 );

    15) 

    „trafienie” oznacza trafienie zdefiniowane w art. 3 pkt 8 rozporządzenia (UE) 2018/1861;

    16) 

    „zagrożenie dla zdrowia publicznego” oznacza zagrożenie dla zdrowia publicznego zdefiniowane w art. 2 pkt 21 rozporządzenia (UE) 2016/399;

    17) 

    „granice zewnętrzne” oznaczają granice zewnętrzne zdefiniowane w art. 2 pkt 2 rozporządzenia (UE) 2016/399.

    Artykuł 3

    Wprowadzanie do SIS wpisów dotyczących powrotu

    1.  
    Państwa członkowskie wprowadzają do SIS wpisy dotyczące obywateli państw trzecich, którzy są objęci decyzją nakazującą powrót w celu zweryfikowania, czy wypełniono zobowiązanie do powrotu, oraz w celu ułatwienia wykonania decyzji nakazujących powrót. Wpis dotyczący powrotu wprowadza się do SIS niezwłocznie po wydaniu decyzji nakazującej powrót.
    2.  
    Państwa członkowskie mogą nie wprowadzać do SIS wpisów dotyczących powrotu, jeśli decyzja nakazująca powrót dotyczy obywateli państw trzecich, którzy oczekują w ośrodku detencyjnym na wydalenie. Jeżeli dani obywatele państw trzecich są zwalniani z ośrodka detencyjnego bez przeprowadzenia wydalenia, wpis dotyczący powrotu wprowadza się niezwłocznie do SIS.
    3.  
    Państwa członkowskie mogą nie wprowadzać wpisów dotyczących powrotu, jeśli decyzja nakazująca powrót jest wydawana na granicy zewnętrznej państwa członkowskiego i jest natychmiast wykonywana.
    4.  
    We wpisie dotyczącym powrotu natychmiast odnotowuje się termin dobrowolnego wyjazdu wyznaczony zgodnie z art. 7 dyrektywy 2008/115/WE. We wpisie dotyczącym powrotu niezwłocznie odnotowuje się każde przedłużenie tego terminu.
    5.  
    We wpisie dotyczącym powrotu natychmiast odnotowuje się każde zawieszenie lub odroczenie terminu wykonania decyzji nakazującej powrót, w tym w wyniku wniesienia od niej odwołania.

    Artykuł 4

    Kategorie danych

    1.  

    Wpis dotyczący powrotu wprowadzony do SIS zgodnie z art. 3 niniejszego rozporządzenia zawiera wyłącznie następujące dane:

    a) 

    nazwiska;

    b) 

    imiona;

    c) 

    imiona i nazwiska nadane przy urodzeniu;

    d) 

    poprzednio używane imiona i nazwiska oraz pseudonimy;

    e) 

    miejsce urodzenia;

    f) 

    data urodzenia;

    g) 

    płeć;

    h) 

    wszystkie posiadane obywatelstwa;

    i) 

    informacje o tym, czy dana osoba:

    (i) 

    jest uzbrojona;

    (ii) 

    jest agresywna;

    (iii) 

    ukryła się lub uciekła;

    (iv) 

    wykazuje skłonności samobójcze;

    (v) 

    stanowi zagrożenie dla zdrowia publicznego; lub

    (vi) 

    jest zaangażowana w działalność, o której mowa w art. 3–14 dyrektywy (UE) 2017/541;

    j) 

    podstawa wpisu;

    k) 

    organ, który utworzył wpis;

    l) 

    odesłanie do decyzji będącej podstawą wpisu;

    m) 

    działanie, które należy podjąć w przypadku trafienia;

    n) 

    odsyłacze do innych wpisów w SIS zgodnie z art. 48 rozporządzenia (UE) 2018/1861;

    o) 

    informacje o tym, czy decyzja nakazująca powrót została wydana w odniesieniu do obywatela państwa trzeciego, który stanowi zagrożenie dla porządku publicznego, bezpieczeństwa publicznego lub bezpieczeństwa narodowego;

    p) 

    rodzaj przestępstwa;

    q) 

    kategoria dokumentów identyfikacyjnych danej osoby;

    r) 

    państwo wydania dokumentów identyfikacyjnych danej osoby;

    s) 

    numery dokumentów identyfikacyjnych danej osoby;

    t) 

    data wydania dokumentów identyfikacyjnych danej osoby;

    u) 

    fotografie i wizerunki twarzy;

    v) 

    dane daktyloskopijne;

    w) 

    kopia, w miarę możliwości w kolorze, dokumentów identyfikacyjnych;

    x) 

    data, w której upływa termin dobrowolnego wyjazdu, jeśli został wyznaczony;

    y) 

    informacja o tym, czy decyzja nakazująca powrót została zawieszona lub czy termin wykonania tej decyzji został odroczony, w tym w wyniku wniesienia od niej odwołania;

    z) 

    informacja o tym, czy decyzji nakazującej powrót towarzyszy zakaz wjazdu stanowiący podstawę wpisu do celów odmowy wjazdu i pobytu zgodnie z art. 24 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) 2018/1861.

    2.  
    Minimalny zestaw danych niezbędnych do wprowadzenia wpisu do SIS obejmuje dane, o których mowa w ust. 1 lit. a), f), j), l), m), x) i z). Inne dane, o których mowa w tym ustępie, są także wprowadzane do SIS, jeśli są dostępne.
    3.  

    Dane daktyloskopijne, o których mowa w ust. 1 lit. v), mogą składać się z:

    a) 

    jednej do dziesięciu płaskich odbitek linii papilarnych palców i z jednej do dziesięciu przetoczonych odbitek linii papilarnych palców danego obywatela państwa trzeciego;

    b) 

    do dwóch odbitek linii papilarnych dłoni w przypadku obywatela państwa trzeciego, od którego pobranie odbitek linii papilarnych palców jest niemożliwe;

    c) 

    do dwóch odbitek linii papilarnych dłoni w przypadku obywatela państwa trzeciego, który jest zobowiązany do powrotu w ramach sankcji karnej lub który popełnił przestępstwo na terytorium państwa członkowskiego wydającego decyzję nakazującą powrót.

    Artykuł 5

    Organ odpowiedzialny za wymianę informacji uzupełniających

    Biuro SIRENE wyznaczone zgodnie z art. 7 rozporządzenia (UE) 2018/1861, zapewnia wymianę wszelkich informacji uzupełniających dotyczących obywateli państw trzecich objętych wpisem dotyczącym powrotu zgodnie z art. 7 i 8 tego rozporządzenia.

    Artykuł 6

    Trafienia na granicach zewnętrznych przy wyjeździe – Potwierdzenie powrotu

    1.  

    W przypadku trafienia odnoszącego się do wpisu dotyczącego powrotu obywatela państwa trzeciego, który wyjeżdża z terytorium państw członkowskich przez granice zewnętrzne państwa członkowskiego, wykonujące państwo członkowskie przekazuje państwu członkowskiemu dokonującemu wpisu, w drodze wymiany informacji uzupełniających, informacje o:

    a) 

    identyfikacji obywatela państwa trzeciego;

    b) 

    miejscu i czasie przeprowadzenia odprawy;

    c) 

    opuszczeniu przez obywatela państwa trzeciego terytorium państw członkowskich;

    d) 

    wydaleniu obywatela państwa trzeciego, jeżeli miało ono miejsce.

    W przypadku gdy obywatel państwa trzeciego, do którego odnosi się wpis dotyczący powrotu, wyjeżdża z terytorium państw członkowskich przez granicę zewnętrzną państwa członkowskiego dokonującego wpisu, potwierdzenie powrotu przesyła się właściwemu organowi tego państwa członkowskiego zgodnie z procedurami krajowymi.

    2.  
    Państwo członkowskie dokonujące wpisu dotyczącego powrotu usuwa wpis niezwłocznie po otrzymaniu potwierdzenia powrotu. W stosownych przypadkach niezwłocznie wprowadza się wpis do celów odmowy wjazdu i pobytu zgodnie z art. 24 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) 2018/1861.
    3.  
    Państwa członkowskie co kwartał przekazują Agencji Unii Europejskiej ds. Zarządzania Operacyjnego Wielkoskalowymi Systemami Informatycznymi w Przestrzeni Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości (zwanej dalej „eu-LISA”) statystyki dotyczące liczby potwierdzonych powrotów oraz liczby tych potwierdzonych powrotów, w przypadku których obywatel państwa trzeciego podlegał wydaleniu. eu-LISA kompiluje statystyki kwartalne w rocznym sprawozdaniu statystycznym, o którym mowa w art. 16 niniejszego rozporządzenia. Statystyki te nie zawierają danych osobowych.

    Artykuł 7

    Niezastosowanie się do decyzji nakazujących powrót

    1.  
    Po upływie terminu dobrowolnego wyjazdu wskazanego we wpisie dotyczącym powrotu, z uwzględnieniem jego ewentualnego przedłużenia, CS-SIS automatycznie powiadamia o tym państwo członkowskie dokonujące wpisu.
    2.  
    Bez uszczerbku dla procedury, o której mowa w art. 6 ust. 1, art. 8 i 12, w przypadku trafienia odnoszącego się do wpisu dotyczącego powrotu wykonujące państwo członkowskie kontaktuje się natychmiast, w drodze wymiany informacji uzupełniających, z państwem członkowskim dokonującym wpisu, aby określić środki, które należy podjąć.

    Artykuł 8

    Trafienia na granicach zewnętrznych przy wjeździe

    W przypadku trafienia odnoszącego się do wpisu dotyczącego powrotu obywatela państwa trzeciego, który wjeżdża na terytorium państw członkowskich przez granice zewnętrzne, zastosowanie mają następujące postanowienia:

    a) 

    jeżeli decyzji nakazującej powrót towarzyszy zakaz wjazdu, wykonujące państwo członkowskie natychmiast informuje, w drodze wymiany informacji uzupełniających, państwo członkowskie dokonujące wpisu. Państwo członkowskie dokonujące wpisu natychmiast usuwa wpis dotyczący powrotu i wprowadza wpis dotyczący odmowy wjazdu i pobytu zgodnie z art. 24 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) 2018/1861;

    b) 

    jeżeli decyzji nakazującej powrót nie towarzyszy zakaz wjazdu, wykonujące państwo członkowskie natychmiast informuje, w drodze wymiany informacji uzupełniających, państwo członkowskie dokonujące wpisu, tak aby wydające państwo członkowskie usunęło niezwłocznie wpis dotyczący powrotu.

    Decyzja w sprawie wjazdu obywatela państwa trzeciego jest podejmowana przez wykonujące państwo członkowskie zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2016/399.

    Artykuł 9

    Konsultacje uprzednie przeprowadzane przed przyznaniem dokumentu pobytowego lub wizy długoterminowej lub przedłużeniem ich ważności

    1.  

    Jeżeli państwo członkowskie rozważa przyznanie dokumentu pobytowego lub wizy długoterminowej lub przedłużenie ich ważności obywatelowi państwa trzeciego, do którego odnosi się wpis dotyczący powrotu wprowadzony przez inne państwo członkowskie i któremu to wpisowi towarzyszy zakaz wjazdu, zaangażowane państwa członkowskie konsultują się ze sobą, w drodze wymiany informacji uzupełniających, zgodnie z następującymi zasadami:

    a) 

    przed przyznaniem dokumentu pobytowego lub wizy długoterminowej lub przedłużeniem ich ważności przyznające państwo członkowskie konsultuje się z państwem członkowskim dokonującym wpisu;

    b) 

    państwo członkowskie dokonujące wpisu odpowiada na wniosek w sprawie konsultacji w terminie 10 dni kalendarzowych;

    c) 

    brak odpowiedzi w terminie, o którym mowa w lit. b), oznacza, że państwo członkowskie dokonujące wpisu nie sprzeciwia się przyznaniu dokumentu pobytowego lub wizy długoterminowej lub przedłużeniu ich ważności;

    d) 

    przy podejmowaniu odnośnej decyzji przyznające państwo członkowskie bierze pod uwagę powody leżące u podstaw decyzji państwa członkowskiego dokonującego wpisu oraz uwzględnia, zgodnie z prawem krajowym, zagrożenia dla porządku publicznego lub bezpieczeństwa publicznego, jakie może powodować obecność danego obywatela państwa trzeciego na terytorium państw członkowskich;

    e) 

    przyznające państwo członkowskie powiadamia o swojej decyzji państwo członkowskie dokonujące wpisu; oraz

    f) 

    jeżeli przyznające państwo członkowskie powiadomi państwo członkowskie dokonujące wpisu, że zamierza przyznać dokument pobytowy lub wizę długoterminową lub przedłużyć ich ważność lub że postanowiło to zrobić, państwo członkowskie dokonujące wpisu usuwa wpis dotyczący powrotu.

    Ostateczna decyzja w sprawie tego, czy obywatelowi państwa trzeciego należy przyznać dokument pobytowy lub wizę długoterminową, należy do przyznającego państwa członkowskiego.

    2.  
    Jeżeli państwo członkowskie rozważa przyznanie dokumentu pobytowego lub wizy długoterminowej lub przedłużenie ich ważności obywatelowi państwa trzeciego, do którego odnosi się wpis dotyczący powrotu wprowadzony przez inne państwo członkowskie i któremu to wpisowi nie towarzyszy zakaz wjazdu, przyznające państwo członkowskie niezwłocznie informuje państwo członkowskie dokonujące wpisu, że zamierza przyznać lub przyznało dokument pobytowy lub wizę długoterminową. Państwo członkowskie dokonujące wpisu niezwłocznie usuwa wpis dotyczący powrotu.

    Artykuł 10

    Konsultacje przeprowadzane przed wprowadzeniem wpisu dotyczącego powrotu

    Jeżeli państwo członkowskie wydało decyzję nakazującą powrót zgodnie z art. 6 ust. 2 dyrektywy 2008/115/WE i rozważa wprowadzenie wpisu dotyczącego powrotu odnoszącego się do obywatela państwa trzeciego, który posiada ważny dokument pobytowy lub ważną wizę długoterminową przyznane przez inne państwo członkowskie, zaangażowane państwa członkowskie konsultują się ze sobą poprzez wymianę informacji uzupełniających zgodnie z następującymi zasadami:

    a) 

    państwo członkowskie, które podjęło decyzję nakazującą powrót, informuje o tej decyzji przyznające państwo członkowskie;

    b) 

    informacje przekazywane na podstawie lit. a) muszą zawierać wystarczające wyjaśnienie powodów wydania decyzji nakazującej powrót;

    c) 

    przyznające państwo członkowskie rozważa na podstawie informacji przedstawionych przez państwo członkowskie, które podjęło decyzję nakazującą powrót, czy istnieją powody do cofnięcia dokumentu pobytowego lub wizy długoterminowej;

    d) 

    przy podejmowaniu odnośnej decyzji przyznające państwo członkowskie bierze pod uwagę powody leżące u podstaw decyzji państwa członkowskiego, które podjęło decyzję nakazującą powrót, oraz uwzględnia, zgodnie z prawem krajowym, zagrożenia dla porządku publicznego lub bezpieczeństwa publicznego, jakie może powodować obecność danego obywatela państwa trzeciego na terytorium państw członkowskich;

    e) 

    w terminie 14 dni kalendarzowych od otrzymania wniosku o przeprowadzenie konsultacji przyznające państwo członkowskie powiadamia państwo członkowskie, które podjęło decyzję nakazującą powrót, o swojej decyzji lub, jeśli podjęcie decyzji przez przyznające państwo członkowskie w tym terminie nie było możliwe, składa umotywowany wniosek o wyjątkowe przedłużenie terminu na udzielenie odpowiedzi maksymalnie o kolejnych 12 dni kalendarzowych;

    f) 

    jeżeli przyznające państwo członkowskie powiadomi państwo członkowskie, które podjęło decyzję nakazującą powrót, że utrzymuje w mocy dokument pobytowy lub wizę długoterminową, państwo członkowskie, które podjęło decyzję nakazującą powrót, nie wprowadza wpisu dotyczącego powrotu.

    Artykuł 11

    Procedura konsultacji przeprowadzanych po wprowadzeniu wpisu dotyczącego powrotu

    Jeśli okaże się, że państwo członkowskie wprowadziło wpis dotyczący powrotu w odniesieniu do obywatela państwa trzeciego, który posiada ważny dokument pobytowy lub ważną wizę długoterminową przyznane przez inne państwo członkowskie, państwo członkowskie dokonujące wpisu może postanowić o cofnięciu decyzji nakazującej powrót. W przypadku takiego cofnięcia państwo to natychmiast usuwa wpis dotyczący powrotu. Jeżeli jednak państwo członkowskie dokonujące wpisu postanawia utrzymać decyzję nakazującą powrót wydaną zgodnie z art. 6 ust. 2 dyrektywy 2008/115/WE, zaangażowane państwa członkowskie konsultują się ze sobą poprzez wymianę informacji uzupełniających zgodnie z następującymi zasadami:

    a) 

    państwo członkowskie dokonujące wpisu informuje przyznające państwo członkowskie o decyzji nakazującej powrót;

    b) 

    informacje przekazywane na podstawie lit. a) muszą zawierać wystarczające wyjaśnienie powodów dokonania wpisu dotyczącego powrotu;

    c) 

    przyznające państwo członkowskie rozważa na podstawie informacji przedstawionych przez państwo członkowskie dokonujące wpisu, czy istnieją powody do cofnięcia dokumentu pobytowego lub wizy długoterminowej;

    d) 

    przy podejmowaniu decyzji przyznające państwo członkowskie bierze pod uwagę powody leżące u podstaw decyzji państwa członkowskiego dokonującego wpisu oraz uwzględnia, zgodnie z prawem krajowym, zagrożenia dla porządku publicznego lub bezpieczeństwa publicznego, jakie może powodować obecność danego obywatela państwa trzeciego na terytorium państw członkowskich;

    e) 

    w terminie 14 dni kalendarzowych od otrzymania wniosku o przeprowadzenie konsultacji przyznające państwo członkowskie powiadamia państwo członkowskie dokonujące wpisu o swojej decyzji lub, jeśli podjęcie decyzji przez przyznające państwo członkowskie w tym terminie nie było możliwe, składa umotywowany wniosek o wyjątkowe przedłużenie terminu na udzielenie odpowiedzi maksymalnie o kolejnych 12 dni kalendarzowych;

    f) 

    jeżeli przyznające państwo członkowskie powiadomi państwo członkowskie dokonujące wpisu, że utrzymuje w mocy dokument pobytowy lub wizę długoterminową, państwo członkowskie dokonujące wpisu natychmiast usuwa wpis dotyczący powrotu.

    Artykuł 12

    Konsultacje w przypadku trafienia odnoszącego się do obywatela państwa trzeciego, który posiada ważny dokument pobytowy lub ważną wizę długoterminową

    Jeżeli państwo członkowskie uzyskuje trafienie odnoszące się do wpisu dotyczącego powrotu wprowadzonego przez państwo członkowskie w odniesieniu do obywatela państwa trzeciego, który posiada ważny dokument pobytowy lub ważną wizę długoterminową przyznane przez inne państwo członkowskie, zaangażowane państwa członkowskie konsultują się ze sobą poprzez wymianę informacji uzupełniających zgodnie z następującymi zasadami:

    a) 

    wykonujące państwo członkowskie informuje o tej sytuacji państwo członkowskie dokonujące wpisu;

    b) 

    państwo członkowskie dokonujące wpisu wszczyna procedurę określoną w art. 11;

    c) 

    państwo członkowskie dokonujące wpisu powiadamia wykonujące państwo członkowskie o wyniku konsultacji.

    Artykuł 13

    Statystyki dotyczące wymiany informacji

    Państwa członkowskie raz w roku przekazują eu-LISA statystyki dotyczące wymian informacji przeprowadzonych zgodnie z art. 8–12 oraz przypadków niedotrzymania terminów określonych w tych artykułach.

    Artykuł 14

    Usuwanie wpisów

    1.  
    Niezależnie od art. 6 i art. 8–12 wpisy dotyczące powrotu usuwa się, gdy decyzja, na podstawie której wprowadzono wpis, została cofnięta lub unieważniona przez właściwy organ. Wpisy dotyczące powrotu usuwa się również wtedy, gdy dany obywatel państwa trzeciego może wykazać, że opuścił terytorium państw członkowskich zgodnie z odpowiednią decyzją nakazującą powrót.
    2.  
    Wpisy dotyczące powrotu w odniesieniu do osoby, która nabyła obywatelstwo jednego z państw członkowskich lub jednego z państw, których obywatelom przysługuje prawo do swobodnego przemieszczania się na mocy prawa Unii, są usuwane, jak tylko państwo członkowskie dokonujące wpisu stwierdzi, że dana osoba nabyła takie obywatelstwo, lub uzyska informację na ten temat zgodnie z art. 44 rozporządzenia (UE) 2018/1861.

    Artykuł 15

    Przekazywanie danych osobowych do państw trzecich do celu powrotu

    1.  
    Na zasadzie odstępstwa od art. 50 rozporządzenia (UE) 2018/1861 dane, o których mowa w art. 4 ust. 1 lit. a), b), c), d), e), f), g), h), q), r), s), t), u), v) i w) niniejszego rozporządzenia, i związane z nimi informacje uzupełniające mogą być przekazywane lub udostępniane państwu trzeciemu za zgodą państwa członkowskiego dokonującego wpisu.
    2.  
    Przekazanie danych do państwa trzeciego jest przeprowadzane zgodnie z odpowiednimi przepisami prawa Unii, w szczególności przepisami w zakresie ochrony danych osobowych, w tym zgodnie z rozdziałem V rozporządzenia (UE) 2016/679, oraz w stosownych przypadkach zgodnie z umowami o readmisji, a także prawem krajowym państwa członkowskiego przekazującego dane.
    3.  

    Przekazanie danych do państwa trzeciego ma miejsce wyłącznie wtedy, gdy spełnione są następujące warunki:

    a) 

    dane są przekazywane lub udostępniane wyłącznie do celów identyfikacji nielegalnie przebywającego obywatela państwa trzeciego oraz wydania mu dokumentu identyfikacyjnego lub dokumentu podróży, z myślą o powrocie;

    b) 

    dany obywatel państwa trzeciego został poinformowany, że jego dane osobowe i informacje uzupełniające mogą zostać przedstawione organom państwa trzeciego.

    4.  
    Przekazywanie danych osobowych do państw trzecich na mocy niniejszego artykułu pozostaje bez uszczerbku dla praw osób ubiegających się o ochronę międzynarodową i beneficjentów ochrony międzynarodowej, w szczególności w odniesieniu do zasady non-refoulement, oraz zakazu ujawniania lub uzyskiwania informacji określonego w art. 30 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/32/UE ( 2 ).
    5.  
    Dane przetwarzane w SIS i związane z nimi informacje uzupełniające podlegające wymianie na mocy niniejszego rozporządzenia nie są udostępniane państwu trzeciemu, jeżeli wykonanie decyzji nakazującej powrót zawieszono lub termin jej wykonania odroczono, w tym w wyniku wniesienia od niej odwołania ze względu na naruszenie przez taki powrót zasady non-refoulement.
    6.  
    Stosowanie rozporządzenia (UE) 2016/679, w tym w odniesieniu do przekazywania danych osobowych do państw trzecich zgodnie z niniejszym artykułem, a w szczególności w odniesieniu do stosowania, proporcjonalności i konieczności przekazywania w oparciu o art. 49 ust. 1 lit. d) tego rozporządzenia, podlega monitorowaniu przez niezależne organy nadzorcze, o których mowa w art. 51 ust. 1 tego rozporządzenia.

    Artykuł 16

    Statystyki

    eu-LISA sporządza dzienne, miesięczne i roczne statystyki – zarówno w rozbiciu na poszczególne państwa członkowskie, jak i w ujęciu zbiorczym – odnoszące się do liczby wpisów dotyczących powrotu wprowadzonych do SIS. Statystyki te obejmują dane, o których mowa w art. 4 ust. 1 lit. y), liczbę powiadomień, o których mowa w art. 7 ust. 1, oraz liczbę usuniętych wpisów dotyczących powrotu. eu-LISA sporządza statystyki dotyczące danych przekazanych przez państwa członkowskie zgodnie z art. 6 ust. 3 i art. 13. Statystyki te nie zawierają żadnych danych osobowych.

    Statystyki te są ujmowane w rocznym sprawozdaniu statystycznym, o którym mowa w art. 60 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2018/1861.

    Artykuł 17

    Właściwe organy mające prawo do dostępu do danych w SIS

    1.  
    Dostęp do danych w SIS oraz prawo do wyszukiwania takich danych są zastrzeżone dla właściwych organów krajowych, o których mowa w art. 34 ust. 1, 2 i 3 rozporządzenia (UE) 2018/1861.
    2.  
    W ramach swojego mandatu Europol ma prawo do dostępu do danych w SIS zgodnie z art. 35 rozporządzenia (UE) 2018/1861 i do ich wyszukiwania w celu wspierania i wzmacniania działań podejmowanych przez właściwe organy państw członkowskich oraz ich wzajemnej współpracy w odniesieniu do zapobiegania przemytowi migrantów i ułatwianiu migracji nieuregulowanej oraz zwalczania tych zjawisk.
    3.  
    Członkowie zespołów, o których mowa w art. 2 pkt 8 i 9 rozporządzenia (UE) 2016/1624, mają w ramach swojego mandatu, zgodnie z art. 36 rozporządzenia (UE) 2018/1861, prawo do dostępu do danych wprowadzonych do SIS i ich wyszukiwania do celów odpraw granicznych, ochrony granicy i operacji powrotowych poprzez interfejs techniczny utworzony i prowadzony przez Europejską Agencję Straży Granicznej i Przybrzeżnej.

    Artykuł 18

    Ocena

    Komisja oceni stosowanie niniejszego rozporządzenia w terminie dwóch lat od daty rozpoczęcia jego stosowania. Ocena ta będzie obejmować analizę ewentualnych synergii pomiędzy niniejszym rozporządzeniem i rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2226 ( 3 ).

    ▼M1

    Artykuł 19

    Stosowanie rozporządzenia (UE) 2018/1861

    W zakresie, w jakim nie zostało to uregulowane w niniejszym rozporządzeniu, do danych wprowadzanych do SIS i przetwarzanych w SIS zgodnie z niniejszym rozporządzeniem zastosowanie mają przepisy dotyczące wprowadzania, przetwarzania i aktualizowania wpisów, obowiązków państw członkowskich i eu-LISA, warunków dostępu do wpisów i terminów weryfikacji wpisów, przetwarzania danych, ochrony danych, odpowiedzialności oraz monitorowania i statystyk, określone w art. 6–19, art. 20 ust. 3 i 4, art. 21, 23, 32 i 33, art. 34 ust. 5 i art. 36a, 36b, 36c oraz art. 38–60 rozporządzenia (UE) 2018/1861.

    ▼B

    Artykuł 20

    Wejście w życie

    Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

    Niniejsze rozporządzenie stosuje się od daty ustalonej przez Komisję zgodnie z art. 66 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2018/1861.

    Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane w państwach członkowskich zgodnie z Traktatami.


    ( 1 ) Dz.U. L 239 z 22.9.2000, s. 19.

    ( 2 ) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/32/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wspólnych procedur udzielania i cofania ochrony międzynarodowej (Dz.U. L 180 z 29.6.2013, s. 60).

    ( 3 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2226 z dnia 30 listopada 2017 r. ustanawiające system wjazdu/wyjazdu (EES) w celu rejestrowania danych dotyczących wjazdu i wyjazdu obywateli państw trzecich przekraczających granice zewnętrzne państw członkowskich i danych dotyczących odmowy wjazdu w odniesieniu do takich obywateli oraz określające warunki dostępu do EES na potrzeby ochrony porządku publicznego i zmieniające konwencję wykonawczą do układu z Schengen oraz rozporządzenia (WE) nr 767/2008 i (UE) nr 1077/2011 (Dz.U. L 327 z 9.12.2017, s. 20).

    Top