02014R0702 — PL — 10.07.2017 — 001.001

---

Dokument ten służy wyłącznie do celów informacyjnych i nie ma mocy prawnej. Unijne instytucje nie ponoszą żadnej odpowiedzialności za jego treść. Autentyczne wersje odpowiednich aktów prawnych, włącznie z ich preambułami, zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i są dostępne na stronie EUR-Lex. Bezpośredni dostęp do tekstów urzędowych można uzyskać za pośrednictwem linków zawartych w dokumencie

►B	ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 702/2014 z dnia 25 czerwca 2014 r. uznające niektóre kategorie pomocy w sektorach rolnym i leśnym oraz na obszarach wiejskich za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (Dz.U. L 193 z 1.7.2014, s. 1)

zmienione przez:

		Dziennik Urzędowy
		nr	strona	data
►M1	ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) 2017/1084 z dnia 14 czerwca 2017 r.	L 156	1	20.6.2017

---

▼B

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 702/2014

z dnia 25 czerwca 2014 r.

uznające niektóre kategorie pomocy w sektorach rolnym i leśnym oraz na obszarach wiejskich za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej

SPIS TREŚCI
ROZDZIAŁ I	PRZEPISY WSPÓLNE
ROZDZIAŁ II	WYMOGI PROCEDURALNE
ROZDZIAŁ III	KATEGORIE POMOCY
Sekcja 1	Pomoc na rzecz MŚP zajmujących się produkcją podstawową produktów rolnych, ich przetwarzaniem i wprowadzaniem do obrotu
Sekcja 2	Pomoc na inwestycje na rzecz zachowania dziedzictwa kulturowego i naturalnego znajdującego się w gospodarstwach rolnych
Sekcja 3	Pomoc na wyrównanie szkód spowodowanych przez klęski żywiołowe w sektorze rolnym
Sekcja 4	Pomoc na badania i rozwój w sektorach rolnym i leśnym
Sekcja 5	Pomoc na rzecz leśnictwa
Sekcja 6	Środki pomocy na rzecz MŚP na obszarach wiejskich, współfinansowane z EFFROW lub przyznane jako dodatkowe finansowanie krajowe takich współfinansowanych środków
ROZDZIA Ł IV	PRZEPISY PRZEJŚCIOWE I KOŃCOWE

ROZDZIAŁ I

PRZEPISY WSPÓLNE

Artykuł 1

Zakres stosowania

1.  Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie do następujących kategorii pomocy:

2.  W przypadku gdy państwa członkowskie uznają to za stosowne, mogą zdecydować o przyznaniu pomocy, o której mowa w niniejszym artykule ust. 1 lit. a), ust. 1 lit. d) i ust. 1 lit. e), na warunkach rozporządzenia (UE) nr 651/2014 i zgodnie z nim.

3.  Niniejsze rozporządzenie nie ma zastosowania do pomocy na rzecz:

4.  Niniejsze rozporządzenie nie ma zastosowania do:

5.  Z wyjątkiem określonym w art. 30, niniejsze rozporządzenie nie ma zastosowania do:

6.  Niniejsze rozporządzenie nie ma zastosowania do przedsiębiorstw znajdujących się w trudnej sytuacji, z wyłączeniem:

7.  Niniejsze rozporządzenie nie ma zastosowania do środków pomocy, które — przez warunki z nimi związane lub przez metody ich finansowania — nierozerwalnie wiążą się z naruszeniem prawa Unii, a w szczególności do:

Artykuł 2

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

Artykuł 3

Warunki wyłączenia

Programy pomocy, pomoc indywidualna przyznana w ramach programów pomocy oraz pomoc ad hoc są zgodne z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu art. 107 ust. 2 lub 3 Traktatu i wyłączone z wymogu zgłoszenia ustanowionego w art. 108 ust. 3 Traktatu, jeżeli pomoc taka spełnia wszystkie warunki przewidziane w rozdziale I niniejszego rozporządzenia oraz szczególne warunki w odniesieniu do odpowiednich rodzajów pomocy ustanowione w rozdziale III niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 4

Progi powodujące obowiązek zgłoszenia

1.  Niniejsze rozporządzenie nie ma zastosowania do żadnej pomocy indywidualnej, w przypadku której ekwiwalent dotacji brutto przekracza następujące progi:

2.  Progów określonych w ust. 1 nie wolno obchodzić poprzez sztuczne dzielenie programów pomocy lub projektów objętych pomocą.

Artykuł 5

Przejrzystość pomocy

1.  Niniejsze rozporządzenie stosuje się jedynie do pomocy, w przypadku której możliwe jest wcześniejsze dokładne obliczenie ekwiwalentu dotacji brutto bez konieczności przeprowadzania oceny ryzyka („pomoc przejrzysta” ).

2.  Następujące kategorie pomocy uznaje się za przejrzyste:

3.  Do celów niniejszego rozporządzenia następujących kategorii pomocy nie uznaje się za pomoc przejrzystą:

Artykuł 6

Efekt zachęty

1.  Niniejsze rozporządzenie stosuje się jedynie do pomocy, która wywołuje efekt zachęty.

2.  Uznaje się, że pomoc wywołuje efekt zachęty, jeżeli beneficjent złożył do danego państwa członkowskiego pisemny wniosek o przyznanie pomocy przed rozpoczęciem prac nad projektem lub rozpoczęciem działalności. Wniosek o przyznanie pomocy musi zawierać co najmniej następujące informacje:

3.  Uznaje się, że pomoc ad hoc przyznana dużym przedsiębiorstwom wywołuje efekt zachęty, jeśli państwo członkowskie, oprócz zapewnienia spełnienia warunku określonego w ust. 2, przed przyznaniem danej pomocy ad hoc stwierdziło, że dokumentacja przygotowana przez beneficjenta wykazuje, że spełniono co najmniej jedno spośród poniższych kryteriów:

4.  Na zasadzie odstępstwa od przepisów ust. 2 i 3 uznaje się, że środki w formie korzyści podatkowych wywołują efekt zachęty, jeżeli spełnione są następujące warunki:

5.  Na zasadzie odstępstwa od przepisów ust. 2, 3 i 4 w odniesieniu do następujących kategorii pomocy nie obowiązuje wymóg wywoływania efektu zachęty lub przyjmuje się, że wywołują one taki efekt:

Artykuł 7

Intensywność pomocy i koszty kwalifikowalne

1.  Do celów obliczania intensywności pomocy i kosztów kwalifikowalnych stosuje się kwoty przed potrąceniem podatku lub innych opłat. Koszty kwalifikowalne uzasadnia jasna, szczegółowa i aktualna dokumentacja. ►M1  Kwoty kosztów kwalifikowalnych można obliczyć zgodnie z formami kosztów uproszczonych określonymi w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1303/2013 ( 10 ), pod warunkiem że operacja jest co najmniej częściowo finansowana z EFRROW oraz że dany rodzaj kosztów jest kwalifikowalny na podstawie odpowiedniego przepisu dotyczącego wyłączenia. ◄

2.  Podatek od wartości dodanej (VAT) nie stanowi wydatku kwalifikowalnego do pomocy, z wyjątkiem przypadków, gdy nie podlega on odzyskaniu na podstawie krajowych przepisów o podatku VAT.

3.  W przypadku gdy pomoc przyznawana jest w formie innej niż dotacja, kwotę pomocy stanowi ekwiwalent dotacji brutto pomocy.

4.  Wartość pomocy płatnej w kilku ratach dyskontowana jest do jej wartości w dniu przyznania pomocy. Także wartość kosztów kwalifikowalnych dyskontowana jest do ich wartości w dniu przyznania pomocy. Jako stopę procentową stosowaną do dyskontowania stosuje się stopę dyskontową obowiązującą w dniu przyznania pomocy.

5.  Jeżeli pomoc jest przyznawana w formie korzyści podatkowych, dyskontowanie transz pomocy następuje na podstawie stóp dyskontowych obowiązujących w różnych momentach realizacji korzyści podatkowej.

6.  W przypadku gdy pomoc została przyznana w formie zaliczek zwrotnych, które — przy braku przyjętej metodologii obliczania ekwiwalentu dotacji brutto — są wyrażone jako odsetek kosztów kwalifikowalnych, a środek przewiduje, że w przypadku pomyślnego zakończenia projektu, na podstawie rozsądnej i ostrożnej hipotezy, zaliczki spłaca się przy zastosowaniu stopy procentowej co najmniej równej stopie dyskontowej obowiązującej w dniu przyznania pomocy, maksymalne poziomy intensywności pomocy określone w rozdziale III można zwiększyć o 10 punktów procentowych.

Artykuł 8

Kumulacja

1.  Aby ustalić, czy przestrzegane są progi powodujące obowiązek zgłoszenia określone w art. 4 oraz maksymalne poziomy intensywności pomocy i maksymalne kwoty pomocy określone w rozdziale III, uwzględnia się całkowitą kwotę pomocy państwa na wspieraną działalność, projekt lub dla przedsiębiorstwa korzystającego z pomocy.

2.  W przypadku gdy finansowanie Unii zarządzane centralnie przez instytucje, agencje, wspólne przedsięwzięcia lub inne organy Unii, które nie jest bezpośrednio ani pośrednio pod kontrolą państwa członkowskiego, jest połączone z pomocą państwa, przy ustalaniu, czy przestrzegane są progi powodujące obowiązek zgłoszenia, maksymalne poziomy intensywności pomocy i jej pułapy, uwzględnia się wyłącznie pomoc państwa, pod warunkiem że łączna kwota finansowania publicznego przyznanego w odniesieniu do tych samych kosztów kwalifikowalnych nie przekracza najkorzystniejszej stopy finansowania określonej w obowiązujących przepisach prawa Unii.

3.  Pomoc, w przypadku której można wyodrębnić koszty kwalifikowalne, wyłączoną na mocy niniejszego rozporządzenia z wymogu zgłoszenia ustanowionego w art. 108 ust. 3 Traktatu można kumulować z:

4.  Pomoc, w przypadku której nie można wyodrębnić kosztów kwalifikowalnych wyłączonych na mocy art. 18 i 45 niniejszego rozporządzenia, można kumulować z każdą inną pomocą państwa, w przypadku której można wyodrębnić koszty kwalifikowalne.

Pomoc, w przypadku której nie można wyodrębnić kosztów kwalifikowalnych, można kumulować z inną pomocą państwa, w przypadku której nie można wyodrębnić kosztów kwalifikowalnych, do najwyższego odpowiedniego łącznego progu finansowania ustalonego pod kątem specyficznych uwarunkowań każdego przypadku w niniejszym lub innym rozporządzeniu o wyłączeniach blokowych lub w decyzji Komisji.

5.  Pomocy państwa wyłączonej na mocy rozdziału III sekcje 1, 2 i 3 niniejszego rozporządzenia nie można kumulować z płatnościami, o których mowa w art. 81 ust. 2 i art. 82 rozporządzenia (UE) nr 1305/2013, w odniesieniu do tych samych kosztów kwalifikowalnych, jeżeli w wyniku takiej kumulacji intensywność pomocy lub kwota pomocy przekroczyłyby pułapy określone w niniejszym rozporządzeniu.

6.  Pomocy państwa wyłączonej na mocy niniejszego rozporządzenia nie można kumulować z pomocą de minimis w odniesieniu do tych samych kosztów kwalifikowanych, jeżeli skutkiem takiej kumulacji byłoby przekroczenie poziomów intensywności pomocy lub kwot pomocy określonych w rozdziale III.

7.  Pomocy na inwestycje zmierzające do przywrócenia potencjału produkcji rolnej, o której mowa w artykule 14 ust. 3 lit. e), nie można kumulować z pomocą na wyrównanie strat materialnych, o której mowa w art. 25, 26 i 30 niniejszego rozporządzenia.

8.  Pomocy na rozpoczęcie działalności przez grupy producentów i organizacje w sektorze rolnym, o której mowa w art. 19 niniejszego rozporządzenia, nie można kumulować z pomocą na tworzenie grup producentów i organizacji w sektorze rolnym, o której mowa w art. 27 rozporządzenia (UE) nr 1305/2013.

Pomocy na rozpoczęcie działalności dla młodych rolników i pomocy na rozwój małych gospodarstw rolnych, o której mowa w art. 18 niniejszego rozporządzenia, nie można kumulować z pomocą na rozpoczęcie działalności gospodarczej na rzecz młodych rolników i pomocą na rozwój małych gospodarstw, o której mowa w art. 19 ust. 1 lit. a) ppkt (i) oraz (iii) rozporządzenia (UE) nr 1305/2013, jeżeli w wyniku takiej kumulacji kwota pomocy przekroczyłaby kwoty określone w niniejszym rozporządzeniu.

Artykuł 9

Publikacja i informacje

1.  Najpóźniej 10 dni roboczych przed datą wejścia w życie programu pomocy wyłączonego na mocy niniejszego rozporządzenia z wymogu zgłoszenia ustanowionego w art. 108 ust. 3 Traktatu lub przyznaniu pomocy ad hoc wyłączonej na mocy niniejszego rozporządzenia państwo członkowskie przekazuje Komisji, za pośrednictwem internetowego systemu przekazywania zgłoszeń, zgodnie z art. 3 rozporządzenia (WE) nr 794/2004, zestawienie informacji dotyczących takiej pomocy w standardowym formacie, określonym w załączniku II do niniejszego rozporządzenia.

W ciągu 10 dni roboczych od otrzymania tego zestawienia informacji Komisja przesyła państwu członkowskiemu zawiadomienie o jego otrzymaniu wraz z numerem identyfikacyjnym środka pomocy.

2.  Zainteresowane państwo członkowskie zapewnia publikację na kompleksowej, krajowej lub regionalnej stronie internetowej poświęconej pomocy państwa:

3.  W przypadku programów pomocy w formie korzyści podatkowych warunki te uznaje się za spełnione, jeżeli państwa członkowskie publikują wymagane informacje na temat kwot pomocy indywidualnej w następujących przedziałach (w mln EUR):

4.  Informacje, o których mowa w ust. 2 lit. c) powyżej, są przedstawiane i dostępne w standardowym formacie, jak opisano w załączniku IV, i istnieją funkcje umożliwiające ich sprawne wyszukiwanie i pobieranie. Informacje, o których mowa w ust. 2, publikuje się w terminie sześciu miesięcy od daty udzielenia pomocy lub — w przypadku pomocy w formie korzyści podatkowej — w ciągu jednego roku od obowiązującego terminu złożenia deklaracji podatkowej, i udostępnia przez co najmniej 10 lat od daty przyznania pomocy.

5.  Pełny tekst programu pomocy lub środka pomocy ad hoc, o którym mowa w ust. 1, zawiera, w szczególności, wyraźne odniesienie do niniejszego rozporządzenia, z podaniem jego tytułu i adresu publikacyjnego w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, jak również do konkretnych przepisów rozdziału III, których dotyczy dany akt, albo też, w odpowiednich przypadkach, do ustawy krajowej gwarantującej wypełnianie odpowiednich przepisów niniejszego rozporządzenia. Towarzyszą mu jego przepisy wykonawcze i zmiany do nich.

6.  Komisja publikuje na swojej stronie internetowej:

7.  Państwa członkowskie zobowiązane są zastosować się do przepisów ust. 2, 3 i 4 w ciągu dwóch lat od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 10

Unikanie podwójnej publikacji

Jeżeli przyznanie pomocy indywidualnej jest objęte zakresem rozporządzenia (UE) nr 1305/2013 i albo jest ona współfinansowana z EFRROW albo jest przyznana jako dodatkowe finansowanie krajowe na takie współfinansowane środki, państwo członkowskie może zadecydować o niepublikowaniu informacji na ten temat na swym portalu internetowym poświęconym pomocy państwa, o którym mowa w art. 9 ust. 2 niniejszego rozporządzenia, pod warunkiem że informacje o przyznaniu pomocy indywidualnej zostały już opublikowane zgodnie z art. 111, 112 i 113 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 ( 11 ). W takim przypadku państwo członkowskie powinno umieścić na stronie internetowej, o której mowa w art. 111 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013, odniesienie do strony internetowej poświęconej pomocy państwa, o której mowa w art. 9 ust. 2 niniejszego rozporządzenia.

ROZDZIAŁ II

WYMOGI PROCEDURALNE

Artykuł 11

Wycofanie przywileju wyłączenia blokowego

Jeżeli państwo członkowskie przyznaje pomoc rzekomo wyłączoną z wymogu zgłoszenia ustanowionego w art. 108 ust. 3 Traktatu na mocy niniejszego rozporządzenia, nie spełniając przy tym warunków określonych w rozdziałach I–III, Komisja może, po umożliwieniu zainteresowanemu państwu członkowskiemu przedstawienia swojego stanowiska, przyjąć decyzję stwierdzającą, że całość lub część przyszłych środków pomocy przyjętych przez dane państwo członkowskie, które w innych okolicznościach spełniałoby wymogi niniejszego rozporządzenia, podlega obowiązkowi zgłoszenia Komisji zgodnie z art. 108 ust. 3 Traktatu. Środki pomocy podlegające zgłoszeniu można ograniczyć do niektórych rodzajów pomocy, pomocy na rzecz niektórych beneficjentów lub też do środków pomocy przyjmowanych przez niektóre organy danego państwa członkowskiego.

Artykuł 12

Sprawozdawczość

1.  Państwa członkowskie przekazują Komisji w formie elektronicznej roczne sprawozdanie, o którym mowa w rozdziale III rozporządzenia (WE) nr 794/2004, na temat stosowania niniejszego rozporządzenia w odniesieniu do każdego pełnego roku lub każdego niepełnego roku, w którym stosuje się niniejsze rozporządzenie.

2.  Sprawozdanie roczne zawiera także informacje dotyczące:

Artykuł 13

Monitorowanie

Państwa członkowskie prowadzą szczegółową ewidencję z informacjami i dokumentacją uzupełniającą niezbędnymi do ustalenia, czy wszystkie warunki określone w niniejszym rozporządzeniu zostały spełnione. Dokumentacja ta jest przechowywana przez okres 10 lat od dnia, w którym przyznana została pomoc ad hoc, lub w którym przyznano ostatni środek pomocy w ramach danego programu pomocy. W terminie 20 dni roboczych lub takim dłuższym terminie, jaki podano w wezwaniu, zainteresowane państwo członkowskie przekazuje Komisji wszelkie informacje i dokumenty uzupełniające, które Komisja uzna za niezbędne do monitorowania stosowania niniejszego rozporządzenia.

ROZDZIAŁ III

KATEGORIE POMOCY

SEKCJA 1

Pomoc na rzecz MŚP zajmujących się produkcją podstawową produktów rolnych, ich przetwarzaniem i wprowadzaniem do obrotu

Artykuł 14

Pomoc na inwestycje w rzeczowe aktywa trwałe lub wartości niematerialne i prawne w gospodarstwach rolnych powiązane z produkcją podstawową produktów rolnych

1.  Pomoc na inwestycje w rzeczowe aktywa trwałe lub wartości niematerialne i prawne powiązane z produkcją podstawową produktów rolnych jest zgodna z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu art. 107 ust. 3 lit. c) Traktatu i jest wyłączona z wymogu zgłoszenia ustanowionego w jego art. 108 ust. 3, jeśli spełnia warunki ustanowione w niniejszym artykule ust. 2–14 i w rozdziale I.

2.  Inwestycje te mogą być realizowane przez jednego lub więcej beneficjentów lub dotyczyć rzeczowych aktywów trwałych wykorzystywanych przez jednego lub więcej beneficjentów.

3.  Inwestycje te służą realizacji co najmniej jednego z następujących celów:

4.  Inwestycje te mogą być powiązane z wytwarzaniem w gospodarstwie rolnym biopaliw lub energii ze źródeł odnawialnych, pod warunkiem że produkcja ta nie przekracza średniego rocznego zużycia paliw lub energii lub w danym gospodarstwie.

W przypadku inwestycji w produkcję biopaliw — zdolności produkcyjne instalacji nie przekraczają ekwiwalentu średniego rocznego zużycia paliw transportowych w danym gospodarstwie rolnym, a wytwarzane biopaliwo nie jest sprzedawane na rynku.

W przypadku inwestycji w produkcję energii termicznej i elektrycznej ze źródeł odnawialnych w gospodarstwach rolnych — instalacje produkcji służą wyłącznie zaspokojeniu potrzeb własnych beneficjenta w zakresie energii, a zdolności produkcyjne tych instalacji nie przekraczają ekwiwalentu łącznego średniego rocznego zużycia energii termicznej i elektrycznej w danym gospodarstwie rolnym, łącznie z gospodarstwem domowym rolnika. Sprzedaż energii elektrycznej do sieci jest dozwolona wyłącznie, jeżeli przestrzegany jest limit rocznej konsumpcji własnej.

Jeżeli inwestycja realizowana jest wspólnie przez wielu beneficjentów w celu zaspokojenia ich własnego zapotrzebowania na biopaliwo i energię, średnie roczne zużycie kumuluje się do wysokości odpowiadającej łącznemu średniemu rocznemu zużyciu wszystkich beneficjentów.

W przypadku gdy na szczeblu krajowym istnieją normy w zakresie efektywności energetycznej, inwestycje w infrastrukturę energii odnawialnej, która zużywa lub produkuje energię, są zgodne z minimalnymi normami.

Inwestycje w instalacje, których głównym celem jest produkcja energii elektrycznej z biomasy, nie kwalifikują się do pomocy, chyba że wykorzystywany jest minimalny odsetek energii cieplnej, który określają państwa członkowskie.

Państwa członkowskie ustanawiają progi maksymalnej proporcji zbóż i innych upraw roślin wysokoskrobiowych, upraw cukrowych i upraw roślin oleistych wykorzystywanych do produkcji bioenergii, w tym biopaliw, dla różnych typów instalacji. Pomoc na projekty inwestycyjne w zakresie bioenergii musi być ograniczona do bioenergii, która spełnia odpowiednie kryteria zrównoważonego rozwoju ustanowione w przepisach Unii, w tym w art. 17 ust. 2–6 dyrektywy 2009/28/WE.

5.  Inwestycje te muszą być zgodne z przepisami Unii oraz krajowymi przepisami danego państwa członkowskiego w zakresie ochrony środowiska. W odniesieniu do inwestycji wymagających przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko zgodnie z dyrektywą 2011/92/UE — pomoc obwarowana jest wymogiem, by ocenę taką przeprowadzono, zaś zezwolenie na realizację odnośnego projektu inwestycyjnego wydano przed datą przyznania pomocy indywidualnej.

6.  Pomoc obejmuje następujące koszty kwalifikowalne:

W odniesieniu do lit. f) nie kwalifikują się jednak do pomocy na mocy niniejszego artykułu inwestycje mające wpływ na jednolite części wód gruntowych lub powierzchniowych, których stan ze względu na ilość wody został w odnośnym planie gospodarowania wodami w dorzeczu określony jako gorszy niż dobry, ani inwestycje, których skutkiem jest powiększenie netto nawadnianego obszaru, mające wpływ na daną jednolitą część wód gruntowych lub powierzchniowych.

Żaden z warunków określonych w lit. f) ppkt (i) oraz (ii) powyżej nie ma zastosowania do inwestycji w istniejącą instalację, która wpływa jedynie na efektywność energetyczną, ani do inwestycji w utworzenie zbiornika, lub do inwestycji w wykorzystywanie odzyskanej wody, która nie wpływa na jednolitą część wód podziemnych lub powierzchniowych.

7.  Kosztów innych niż wymienione w ust. 6 lit. a) oraz b), związanych z umowami leasingu, takich jak marża leasingodawcy, koszty refinansowania odsetek, koszty bieżące i opłaty ubezpieczeniowe, nie zalicza się do kosztów kwalifikowalnych.

Kapitału obrotowego nie uznaje się za koszt kwalifikowalny.

8.  Od dnia 1 stycznia 2017 r. w przypadku nawadniania pomoc jest wypłacana wyłącznie przez państwa członkowskie, które zagwarantują w odniesieniu do obszaru dorzecza, w którym ma miejsce inwestycja, wkład różnych zastosowań wody do odzyskiwania kosztów usług wodnych przez sektor rolny zgodnego z art. 9 ust. 1 akapit pierwszy dyrektywy 2000/60/WE uwzględniając, w stosownych przypadkach, społeczne, środowiskowe i gospodarcze skutki odzyskiwana oraz warunki geograficzne i klimatyczne w danym regionie lub regionach.

9.  Nie przyznaje się pomocy na:

10.  Pomoc nie może być ograniczana do konkretnych produktów rolnych, a zatem musi być dostępna albo dla wszystkich sektorów produkcji podstawowej produktów rolnych, albo dla całego sektora produkcji roślinnej albo dla całego sektora produkcji zwierzęcej. Państwa członkowskie mogą jednak wyłączyć niektóre produkty z powodu nadmiaru zdolności produkcyjnych na rynku wewnętrznym lub braku rynków zbytu.

11.  Pomoc, o której mowa w ust. 1, nie jest przyznawana w przypadku naruszenia jakiegokolwiek zakazu lub ograniczenia określonego w rozporządzeniu (UE) nr 1308/2013, nawet jeśli takie zakazy i ograniczenia dotyczą jedynie wsparcia Unii przewidzianego w tym rozporządzeniu.

12.  Maksymalna intensywność pomocy wynosi:

13.  Stawki określone w ust. 12 mogą zostać podwyższone o 20 punktów procentowych, pod warunkiem że maksymalna intensywność pomocy nie przekroczy 90 %, w przypadku:

14.  W przypadku inwestycji nieprodukcyjnych, o których mowa w ust. 3 lit. d), i inwestycji na rzecz przywracania potencjału produkcji, o których mowa w ust. 3 lit. e), maksymalna intensywność pomocy nie może przekroczyć 100 %.

W przypadku inwestycji związanych ze środkami zapobiegawczymi, o których mowa w ust. 3 lit. e), maksymalna intensywność pomocy nie może przekroczyć 80 %. Może ona jednak zostać zwiększona do 100 % jeśli inwestycja realizowana jest wspólnie przez co najmniej dwóch beneficjentów.

Artykuł 15

Pomoc na scalanie gruntów rolnych

Pomoc na scalanie gruntów rolnych jest zgodna z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu art. 107 ust. 3 lit. c) Traktatu i jest wyłączona z wymogu zgłoszenia ustanowionego w jego art. 108 ust. 3, jeśli spełnia warunki określone w rozdziale I i jest przyznawana na pokrycie kosztów prawnych i administracyjnych (w tym kosztów badań) i ograniczona do tych kosztów w wysokości nieprzekraczającej 100 % faktycznie poniesionych kosztów.

Artykuł 16

Pomoc na inwestycje związane z przenoszeniem budynków rolniczych

1.  Pomoc na inwestycje związane z przenoszeniem budynków rolniczych jest zgodna z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu art. 107 ust. 3 lit. c) Traktatu i jest wyłączona z wymogu zgłoszenia ustanowionego w jego art. 108 ust. 3, jeżeli spełnia warunki określone w niniejszym artykule ust. 2–5 i w rozdziale I.

2.  Przeniesienie budynku rolniczego służy realizacji celu leżącego w interesie publicznym.

Interes publiczny wskazany jako uzasadnienie przyznania pomocy na mocy niniejszego artykułu jest określony we właściwych przepisach danego państwa członkowskiego.

3.  W przypadku gdy przeniesienie budynków rolniczych polega jedynie na rozbiórce, przemieszczeniu i ponownym wzniesieniu istniejących obiektów, maksymalna intensywność pomocy ograniczona jest do 100 % kosztów faktycznie poniesionych w związku z tymi działaniami.

4.  W przypadku gdy oprócz rozbiórki, usunięcia i ponownego wzniesienia istniejących obiektów, o których mowa w ust. 3, w wyniku przeniesienia następuje modernizacja takich obiektów lub wzrost zdolności produkcyjnych, w odniesieniu do kosztów związanych z modernizacją obiektów lub zwiększeniem zdolności produkcyjnych zastosowanie mają poziomy intensywności pomocy na inwestycje, o których mowa w art. 14 ust. 12 i 13.

Do celów niniejszego ustępu zwykłego zastąpienia istniejącego budynku czy instalacji nowym odtworzonym budynkiem lub instalacją bez gruntownej zmiany produkcji czy stosowanej technologii nie uznaje się za związane z modernizacją.

5.  Maksymalna intensywność pomocy może sięgnąć 100 % kosztów kwalifikowalnych w przypadkach, gdy przeniesienie dotyczy działalności prowadzonej w pobliżu osad wiejskich i ma na celu poprawę jakości życia lub zwiększenie efektywności środowiskowej takiej osady.

Artykuł 17

Pomoc na inwestycje związane z przetwarzaniem i wprowadzaniem do obrotu produktów rolnych

1.  Pomoc na inwestycje w rzeczowe aktywa trwałe lub wartości niematerialne i prawne związane z przetwarzaniem i wprowadzaniem do obrotu produktów rolnych jest zgodna z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu art. 107 ust. 3 lit. c) Traktatu i jest wyłączona z wymogu zgłoszenia ustanowionego w jego art. 108 ust. 3, jeżeli spełnia warunki ustanowione w niniejszym artykule ust. 2–10 i w rozdziale I.

2.  Inwestycja ta musi dotyczyć przetwarzania lub wprowadzania do obrotu produktów rolnych.

3.  Inwestycje związane z produkcją biopaliw z roślin spożywczych nie kwalifikują się do pomocy na mocy niniejszego artykułu.

4.  Inwestycje te muszą być zgodne z przepisami Unii oraz krajowymi przepisami danego państwa członkowskiego w zakresie ochrony środowiska. W odniesieniu do inwestycji wymagających przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko zgodnie z dyrektywą 2011/92/UE — pomoc obwarowana jest wymogiem, by ocenę taką przeprowadzono, zaś zezwolenie na realizację odnośnego projektu inwestycyjnego wydano przed datą przyznania pomocy indywidualnej.

5.  Pomoc obejmuje następujące koszty kwalifikowalne:

6.  Kosztów innych niż wymienione w ust. 5 lit. a) i b), związanych z umowami leasingu, takich jak marża leasingodawcy, koszty refinansowania odsetek, koszty bieżące i opłaty ubezpieczeniowe, nie zalicza się do kosztów kwalifikowalnych.

Kapitału obrotowego nie uznaje się za koszt kwalifikowalny.

7.  Nie przyznaje się pomocy na inwestycje służące wypełnieniu obowiązujących norm Unii.

8.  Pomoc nie jest przyznawana w przypadku naruszenia jakiegokolwiek zakazu lub ograniczenia ustanowionego w rozporządzeniu (UE) nr 1308/2013, nawet jeśli takie zakazy i ograniczenia dotyczą jedynie wsparcia Unii przewidzianego w tym rozporządzeniu.

9.  Intensywność pomocy nie przekracza:

10.  Stawki określone w ust. 9 mogą zostać podwyższone o 20 punktów procentowych, pod warunkiem że maksymalna intensywność pomocy nie przekroczy 90 %, w przypadku operacji:

Artykuł 18

Pomoc na rozpoczynanie działalności przez młodych rolników i na rozwój małych gospodarstw rolnych

1.  Pomoc na rozpoczynanie działalności przez młodych rolników i na rozwój małych gospodarstw rolnych jest zgodna z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu art. 107 ust. 3 lit. c) Traktatu i jest wyłączona z wymogu zgłoszenia ustanowionego w jego art. 108 ust. 3, jeżeli spełnia warunki określone w niniejszym artykule ust. 2–7 i w rozdziale I.

2.  Pomoc przyznaje się młodym rolnikom zgodnie z definicją w art. 2 pkt 34 niniejszego rozporządzenia lub małym gospodarstwom rolnym zgodnie z definicjami państw członkowskich.

Przyjętą przez państwo członkowskie definicję małych gospodarstw rolnych stanowi definicja, która jest zawarta w odpowiednich programach rozwoju obszarów wiejskich i została zatwierdzona przez Komisję.

Państwa członkowskie określają górne i dolne progi dostępu do pomocy na rozpoczęcie działalności dla młodych rolników oraz do pomocy na rozwój małych gospodarstw, odnosząc się do potencjału produkcyjnego gospodarstwa rolnego mierzonego standardową produkcją zgodnie z definicją w art. 5 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1242/2008 ( 13 ) — lub w równoważnych wartościach. Dolny próg dostępu do pomocy na rozpoczynanie działalności przez młodych rolników [wyrażony jako potencjał produkcyjny gospodarstwa rolnego] jest wyższy niż górny próg dostępu do pomocy na rzecz rozwoju małych gospodarstw.

Pomoc ograniczona jest do mikroprzedsiębiorstw i małych przedsiębiorstw.

3.  Gdy pomoc przyznawana jest młodemu rolnikowi, który zakłada gospodarstwo w formie osoby prawnej, młody rolnik sprawuje skuteczną i długoterminową kontrolę nad osobą prawną w zakresie decyzji dotyczących zarządzania, zysków i ryzyka finansowego. W przypadku gdy w kapitale osoby prawnej lub w zarządzaniu nią uczestniczy kilka osób fizycznych, w tym osoby niebędące młodymi rolnikami, młody rolnik jest uprawniony do sprawowania takiej faktycznej i długoterminowej kontroli samodzielnie albo wspólnie z innymi osobami. W przypadku gdy osoba prawna jest kontrolowana samodzielnie lub wspólnie przez inną osobę prawną, warunki te stosuje się do każdej osoby fizycznej sprawującej kontrolę nad taką inną osobą prawną.

4.  Warunkiem przyznania pomocy jest przedłożenie właściwemu organowi danego państwa członkowskiego biznes planu, którego realizacja zaczyna się w przeciągu dziewięciu miesięcy od daty przyjęcia decyzji o przyznaniu pomocy.

Biznes plan zawiera co najmniej:

5.  W przypadku młodych rolników biznes plan, o którym mowa w niniejszym artykule ust. 4 lit. a), przewiduje, że w przeciągu 18 miesięcy od daty rozpoczęcia działalności beneficjent musi spełniać wymogi definicji rolnika czynnego zawodowo, określonej w art. 2 pkt 42. Beneficjenci, którzy nie posiadają umiejętności i kompetencji zawodowych wystarczających do spełnienia wymogów tej definicji, są jednak uprawnieni do otrzymania pomocy, jeżeli zobowiążą się do zdobycia tych umiejętności zawodowych i kompetencji w ciągu 36 miesięcy od daty przyjęcia decyzji w sprawie przyznania pomocy. Zobowiązanie to musi zostać włączone do biznes planu.

6.  Pomoc jest udzielana lub wypłacana w co najmniej dwóch transzach lub ratach przez okres maksymalnie pięciu lat.

W przypadku młodych rolników ostatnia transza lub rata pomocy jest uzależniona od prawidłowej realizacji biznes planu, o którym mowa w ust. 4 lit. a).

7.  Kwota pomocy na młodego rolnika jest uzależniona od sytuacji społeczno-gospodarczej w danym państwie członkowskim i ograniczona do 70 000  EUR.

Kwota pomocy na małe gospodarstwo ograniczona jest do 15 000  EUR

Artykuł 19

Pomoc na rozpoczynanie działalności dla grup i organizacji producentów w sektorze rolnym

1.  Pomoc na rozpoczynanie działalności dla grup i organizacji producentów jest zgodna z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu art. 107 ust. 3 lit. c) Traktatu i jest wyłączona z wymogu zgłoszenia ustanowionego w jego art. 108 ust. 3, jeżeli spełnia warunki określone w niniejszym artykule ust. 2–9 i w rozdziale I.

2.  Do objęcia pomocą kwalifikują się jedynie te grupy lub organizacje producentów, które zostały oficjalnie uznane przez właściwy organ danego państwa członkowskiego na podstawie przedłożonego biznes planu.

3.  Pomoc przyznaje się pod warunkiem zobowiązania się przez państwo członkowskie do sprawdzenia, czy w ciągu pięciu lat od oficjalnego uznania grupy lub organizacji producentów zrealizowano cele określone w biznes planie, o którym mowa w ust. 2.

4.  Porozumienia, decyzje i uzgodnione praktyki zawierane w ramach grupy lub organizacji producentów muszą być zgodne z zasadami konkurencji mającymi zastosowanie na mocy art. 206–210 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013.

5.  Pomocy nie przyznaje się:

6.  Pomoc obejmuje następujące koszty kwalifikowalne: koszty najmu odpowiednich pomieszczeń, zakupu sprzętu biurowego, w tym sprzętu komputerowego i oprogramowania, koszty personelu administracyjnego, koszty pośrednie oraz opłaty prawne i administracyjne.

W przypadku zakupu pomieszczeń, koszty kwalifikowane ograniczone są do kosztów najmu po stawkach rynkowych.

7.  Pomoc wypłaca się w postaci zryczałtowanej, w formie rocznych rat przez okres pierwszych pięciu lat od daty oficjalnego uznania grupy lub organizacji producentów przez właściwy organ na podstawie biznes planu, o którym mowa w ust. 2.

Państwa członkowskie wypłacają ostatnią ratę dopiero po zweryfikowaniu prawidłowej realizacji przedmiotowego biznes planu.

Pomoc ma charakter degresywny.

8.  Intensywność pomocy ograniczona jest do 100 % kosztów kwalifikowalnych.

9.  Kwota pomocy ograniczona jest do 500 000  EUR.

Artykuł 20

Pomoc na uczestnictwo producentów produktów rolnych w systemach jakości

1.  Następujące rodzaje pomocy dla producentów produktów rolnych są zgodne z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu art. 107 ust. 3 lit. c) Traktatu i są wyłączone z wymogu zgłoszenia ustanowionego w jego art. 108 ust. 3:

2.  Pomoc, o której mowa w ust. 1, przyznawana jest w odniesieniu do następujących systemów jakości:

3.  Pomoc, o której mowa w ust. 1 lit. a), jest przyznawana producentom produktów rolnych w formie rocznej płatności motywacyjnej, której wysokość ustala się według poziomu kosztów stałych wynikających z udziału w systemach jakości.

4.  Nie przyznaje się pomocy, o której mowa w ust. 1 lit. a) i b), na pokrycie kosztów kontroli przeprowadzanych bezpośrednio przez beneficjenta, ani w przypadkach, gdy przepisy Unii przewidują, że koszty kontroli ponoszą producenci produktów rolnych lub ich grupy, bez określania faktycznego poziomu opłat.

5.  Pomoc, o której mowa w ust. 1 lit. a), jest przyznawana na okres maksymalnie pięciu lat i jest ograniczona do 3 000  EUR na beneficjenta rocznie.

6.  Z pomocy mogą korzystać wszystkie kwalifikujące się przedsiębiorstwa na danym obszarze, w oparciu o obiektywnie określone warunki.

7.  Pomoc, o której mowa w ust. 1 lit. b) i c), nie obejmuje płatności bezpośrednich na rzecz beneficjentów.

Pomoc, o której mowa w ust. 1 lit. b) i c), wypłacana jest jednostce odpowiedzialnej za środki kontroli lub podmiotom świadczącym usługi w zakresie badań lub doradztwa.

8.  Pomoc, o której mowa w ust. 1 lit. b) i c), ograniczona jest do 100 % faktycznie poniesionych kosztów.

Artykuł 21

Pomoc na przekazywanie wiedzy i działania informacyjne

1.  Pomoc na przekazywanie wiedzy i działania informacyjne jest zgodna z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu art. 107 ust. 3 lit. c) Traktatu i jest wyłączona z wymogu zgłoszenia ustanowionego w jego art. 108 ust. 3, jeżeli spełnione są warunki określone w niniejszym artykule ust. 2–8 i w rozdziale I.

2.  Pomoc obejmuje działania w zakresie kształcenia zawodowego i nabywania umiejętności, w tym szkolenia, warsztaty i instruktaż, pokazy i działania informacyjne.

Pomoc może też obejmować krótkoterminową wymianę osób zarządzających gospodarstwami rolnymi i wizyty w gospodarstwach.

Pomoc na działania pokazowe może obejmować odpowiednie koszty inwestycyjne.

3.  Pomoc obejmuje następujące koszty kwalifikowalne:

4.  Koszty, o których mowa w ust. 3 lit. d) kwalifikują się w stopniu, w którym służyły do finansowania projektu obejmującego pokazy i na czas trwania projektu obejmującego pokazy.

Za koszty kwalifikowalne uznaje się tylko koszty amortyzacji odpowiadające okresowi realizacji projektu obejmującego pokazy obliczone na podstawie powszechnie przyjętych zasad rachunkowości.

5.  Pomoc, o której mowa w ust. 3 lit. a) oraz c), nie obejmuje płatności bezpośrednich na rzecz beneficjentów.

Pomoc, o której mowa w ust. 3 lit. a) oraz c), wypłacana jest podmiotom realizującym działania z zakresu przekazywania wiedzy i działania informacyjne.

6.  Podmioty świadczące usługi w zakresie przekazywania wiedzy i działań informacyjnych dysponują odpowiednimi zasobami do wykonywania tych zadań w postaci wykwalifikowanego personelu odbywającego regularne szkolenia.

Grupy producentów lub inne organizacje mogą świadczyć usługi, o których mowa w ust. 2, bez względu na swoją wielkość.

7.  Z pomocy mogą korzystać wszystkie kwalifikujące się przedsiębiorstwa na danym obszarze, w oparciu o obiektywnie określone warunki.

Jeżeli świadczenia usług, o których mowa w ust. 2, podejmują się grupy i organizacje producentów, członkostwo w takich grupach lub organizacjach nie może być warunkiem dostępu do tych usług.

Każdy wkład podmiotów niebędących członkami w koszty administracyjne danej grupy lub organizacji producentów musi być ograniczony do kosztów realizacji działań, o których mowa w ust. 2.

8.  Intensywność pomocy ograniczona jest do 100 % kosztów kwalifikowalnych.

W przypadku projektów pokazowych, o których mowa w ust. 3 lit. d), maksymalna kwota pomocy ograniczona jest do 100 000  EUR w ciągu 3 lat podatkowych.

Artykuł 22

Pomoc na usługi doradcze

1.  Pomoc na usługi doradcze jest zgodna z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu art. 107 ust. 3 lit. c) Traktatu i jest wyłączona z wymogu zgłoszenia ustanowionego w jego art. 108 ust. 3, jeżeli spełnione są warunki określone w niniejszym artykule ust. 2–8 i w rozdziale I.

2.  Pomoc ma na celu wsparcie przedsiębiorstw prowadzących działalność w sektorze rolnym oraz młodych rolników w korzystaniu z usług doradczych służących poprawie efektywności gospodarczej i środowiskowej ich przedsiębiorstw lub inwestycji, a także ograniczenie wpływu takich przedsiębiorstw lub inwestycji na klimat oraz zwiększenie odporności takich przedsiębiorstw lub inwestycji na zmianę klimatu.

3.  Doradztwo jest powiązane z co najmniej jednym priorytetem Unii w zakresie rozwoju obszarów wiejskich zgodnie z art. 5 rozporządzenia (UE) 1305/2013 i obejmuje co najmniej jeden z następujących elementów:

4.  Doradztwo może dotyczyć również kwestii innych, niż te, o których mowa w niniejszym artykule ust. 3, związanych z łagodzeniem zmiany klimatu i dostosowywaniem się do niej, różnorodnością biologiczną i ochroną wód określonych w załączniku I do rozporządzenia (UE) nr 1307/2013, lub związanych z efektywnością gospodarczą i środowiskową gospodarstwa rolnego, w tym aspektami dotyczącymi konkurencyjności. Może to obejmować doradztwo w zakresie rozwoju krótkich łańcuchów dostaw, rolnictwa ekologicznego oraz aspektów zdrowotnych produkcji zwierzęcej.

5.  Pomoc nie obejmuje bezpośrednich płatności dla beneficjentów. Pomoc wypłacana jest podmiotom świadczącym usługi doradcze.

6.  Podmioty wybrane do świadczenia usług doradczych dysponują odpowiednimi zasobami w postaci regularnie szkolonego i wykwalifikowanego personelu oraz doświadczeniem w zakresie doradztwa i są wiarygodne w odniesieniu do dziedzin, których dotyczą świadczone przez nich usługi doradcze.

Usługi doradcze mogą być świadczone przez grupy producentów lub inne organizacje, bez względu na ich wielkość.

Przy świadczeniu usług doradczych usługodawca przestrzega obowiązków poszanowania poufności, o których mowa w art. 13 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013.

7.  Z pomocy mogą korzystać wszystkie kwalifikujące się przedsiębiorstwa na danym obszarze, w oparciu o obiektywnie określone warunki.

Jeżeli świadczenia usług doradczych podejmują się grupy i organizacje producentów, członkostwo w takich grupach lub organizacjach nie może być warunkiem dostępu do usług.

Każdy wkład podmiotów niebędących członkami w koszty administracyjne danej grupy lub organizacji jest ograniczony do kosztów świadczenia usług doradczych.

8.  Kwota pomocy jest ograniczona do 1 500  EUR za poradę.

Artykuł 23

Pomoc na usługi zastępowania rolników

1.  Pomoc na usługi zastępowania rolników jest zgodna z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu art. 107 ust. 3 lit. c) Traktatu i jest wyłączona z wymogu zgłoszenia ustanowionego w jego art. 108 ust. 3, jeżeli spełnione są warunki określone w niniejszym artykule ust. 2–5 i w rozdziale I.

2.  Pomoc pokrywa faktyczne poniesione koszty zastąpienia rolnika, osoby fizycznej, która jest członkiem gospodarstwa rolnego lub pracownika gospodarstwa podczas ich nieobecności w pracy z powodu choroby, w tym choroby dziecka, w czasie urlopu wypoczynkowego, urlopu macierzyńskiego i wychowawczego lub w przypadku śmierci.

3.  Całkowity czas trwania zastępstwa jest ograniczony do 3 miesięcy rocznie na beneficjenta, z wyjątkiem zastąpienia w przypadku urlopu macierzyńskiego i urlopu wychowawczego, które w obu przypadkach są ograniczone do 6 miesięcy.

4.  Pomoc nie obejmuje bezpośrednich płatności dla beneficjentów.

Pomoc wypłacana jest podmiotom świadczącym usługi zastępowania rolników.

Grupy lub organizacje producentów mogą świadczyć usługi zastępowania rolników bez względu na swoją wielkość. W takich przypadkach członkostwo w takich grupach lub organizacjach nie może być warunkiem dostępu do usług.

5.  Intensywność pomocy ograniczona jest do 100 % faktycznie poniesionych kosztów.

Artykuł 24

Pomoc na działania promocyjne dotyczące produktów rolnych

1.  Pomoc na działania promocyjne dotyczące produktów rolnych jest zgodna z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu art. 107 ust. 3 lit. c) Traktatu i jest wyłączona z wymogu zgłoszenia ustanowionego w jego art. 108 ust. 3, jeżeli spełnione są warunki określone w niniejszym artykule ust. 2–8 i w rozdziale I.

2.  Pomoc obejmuje koszty:

3.  W publikacjach, o których mowa w ust. 2 lit. b), nie wymienia się nazwy określonego przedsiębiorstwa, określonej marki ani określonego miejsca pochodzenia.

Ograniczenie to nie stosuje się jednak do odniesień do miejsc pochodzenia produktów rolnych objętych:

4.  Pomoc obejmuje następujące koszty kwalifikowalne związane z organizacją konkursów, targów i wystaw, o których mowa w ust. 2 lit. a), oraz udziałem w nich:

5.  Pomoc obejmuje następujące koszty kwalifikowalne związane z publikacjami mającymi na celu podniesienie świadomości szerokiego grona odbiorców na temat produktów rolnych, o których mowa w ust. 2 lit. b):

6.  Pomoc przyznawana jest:

W przypadkach gdy pomoc przyznawana jest w naturze, nie obejmuje ona płatności bezpośrednich dla beneficjentów, ale jest wypłacana podmiotom realizującym działania promocyjne.

Grupy producentów lub inne organizacje mogą podejmować się realizacji działań promocyjnych bez względu na swoją wielkość.

Pomoc na symboliczne nagrody, o której mowa w ust. 4 lit. e), jest wypłacana podmiotowi realizującemu działania promocyjne wyłącznie w przypadku, gdy nagroda została faktycznie przyznana i po przedstawieniu dowodu jej przyznania.

7.  Z pomocy na działania promocyjne mogą korzystać wszystkie kwalifikujące się przedsiębiorstwa na danym obszarze w oparciu o obiektywnie określone warunki.

Jeżeli działania promocyjne realizowane są przez grupy i organizacje producentów, dostęp do nich nie może być uzależniony od członkostwa w tych grupach lub organizacjach, a wszelki wkład w postaci opłat administracyjnych na rzecz danej grupy lub organizacji jest ograniczony do kosztu realizacji działań promocyjnych.

8.  Intensywność pomocy ograniczona jest do 100 % kosztów kwalifikowalnych.

Artykuł 25

Pomoc na wyrównanie szkód spowodowanych przez niekorzystne zjawisko klimatyczne porównywalne do klęski żywiołowej

1.  Pomoc na wyrównanie MŚP zajmującym się produkcją podstawową produktów rolnych szkód spowodowanych przez niekorzystne zjawisko klimatyczne porównywalne do klęski żywiołowej jest zgodna z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu art. 107 ust. 3 lit. c) Traktatu i jest wyłączona z wymogu zgłoszenia ustanowionego w jego art. 108 ust. 3, jeżeli spełnione są warunki określone w niniejszym artykule ust. 2–10 i w rozdziale I.

2.  Pomoc przyznana na podstawie niniejszego artykułu spełnia następujące warunki:

3.  Pomoc wypłacana jest bezpośrednio danemu przedsiębiorstwu lub grupie producentów lub organizacji, której to przedsiębiorstwo jest członkiem.

W przypadku gdy pomoc wypłacana jest grupie lub organizacji producentów, kwota pomocy nie przekracza kwoty pomocy, do jakiej kwalifikuje się dane przedsiębiorstwo.

4.  Programy pomocy ustanawia się w terminie trzech lat od daty wystąpienia niekorzystnego zjawiska klimatycznego porównywalnego do klęski żywiołowej.

Pomoc wypłacana jest w ciągu czterech lat od tej daty.

5.  Koszty kwalifikowalne to wysokość szkody poniesionej bezpośrednio w wyniku niekorzystnego zjawiska klimatycznego porównywalnego do klęski żywiołowej, oszacowana przez organ publiczny, niezależnego rzeczoznawcę uznanego przez organ przyznający pomoc lub zakład ubezpieczeń.

Straty te mogą obejmować:

6.  Utratę dochodu oblicza się przez odjęcie:

od

Spadek ten można obliczać albo na poziomie rocznej produkcji rolnej gospodarstwa, na poziomie upraw albo zwierząt gospodarskich.

Kwota ta może zostać zwiększona o inne koszty poniesione przez beneficjenta z powodu niekorzystnego zjawiska klimatycznego porównywalnego do klęski żywiołowej.

Kwota ta może zostać zmniejszona o wszelkie koszty nieponiesione ze względu na niekorzystne zjawisko klimatyczne porównywalne do klęski żywiołowej.

Do obliczenia produkcji rolnej beneficjenta można stosować wskaźniki, pod warunkiem że zastosowana metoda obliczeń umożliwia oznaczenie realnych strat beneficjenta w danym roku.

7.  Straty materialne, które dotykają aktywów takich jak budynki gospodarcze, urządzenia i maszyny, zapasy i środki produkcji, a które są spowodowane przez niekorzystne zjawisko klimatyczne porównywalne do klęski żywiołowej, oblicza się na podstawie kosztów naprawy lub wartości ekonomicznej przedmiotowych aktywów przed wystąpieniem niekorzystnego zjawiska klimatycznego porównywalnego do klęski żywiołowej.

Nie mogą one przekroczyć kosztów napraw lub zmniejszenia godziwej wartości rynkowej spowodowanych przez klęskę żywiołową, tj. różnicy pomiędzy wartością aktywów bezpośrednio przed wystąpieniem niekorzystnego zjawiska klimatycznego porównywalnego do klęski żywiołowej i bezpośrednio po jego wystąpieniu.

W przypadku, gdy zmniejszenie dochodów beneficjenta, o którym mowa w ust. 6, oblicza się na podstawie poziomu upraw lub zwierząt gospodarskich, należy wziąć pod uwagę jedynie straty materialne związane z tymi uprawami lub zwierzętami gospodarskimi.

8.  Obliczenia strat poniesionych wskutek niekorzystnego zjawiska klimatycznego porównywalnego do klęski żywiołowej dokonuje się na poziomie poszczególnych beneficjentów.

9.  Pomoc przyznaną na mocy niniejszego artykułu zmniejsza się o 50 %, chyba że przyznawana jest ona beneficjentom, którzy wykupili polisę ubezpieczeniową na co najmniej 50 % średniej rocznej produkcji lub dochodu związanego z produkcją i obejmującą zagrożenia związane z niekorzystnymi zjawiskami klimatycznymi statystycznie najczęściej występującymi w danym państwie członkowskim lub regionie, które są objęte zakresem ubezpieczeń.

10.  Pomoc i wszelkie inne otrzymane płatności na wyrównanie strat, w tym płatności w ramach innych środków krajowych lub unijnych lub też polis ubezpieczeniowych z tytułu strat objętych pomocą, jest ograniczona do 80 % kosztów kwalifikowalnych.

Intensywność pomocy może zostać zwiększona o 90 % na obszarach z ograniczeniami naturalnymi.

Artykuł 26

Pomoc na pokrycie kosztów zapobiegania chorobom zwierząt i szkodnikom roślin, ich kontroli i zwalczania oraz pomoc na wyrównanie strat spowodowanych chorobami zwierząt lub inwazjami szkodników roślin

1.  Pomoc dla MŚP zajmujących się produkcją podstawową produktów rolnych na pokrycie kosztów zapobiegania chorobom zwierząt lub szkodnikom roślin, ich kontroli i zwalczania oraz pomoc na wyrównanie takim przedsiębiorstwom strat spowodowanych chorobami zwierząt lub inwazjami szkodników roślin jest zgodna z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu art. 107 ust. 3 lit. c) Traktatu i jest wyłączona z wymogu zgłoszenia ustanowionego w jego art. 108 ust. 3, jeżeli spełnia warunki określone w niniejszym artykule ust. 2–13 i w rozdziale I.

2.  Pomoc wypłaca się wyłącznie:

Programy i środki, o których mowa w lit. b), zawierają opis odnośnych środków zapobiegania, kontroli lub zwalczania.

3.  Pomoc nie dotyczy środków, w odniesieniu do których przepisy Unii przewidują, że ich koszty ponoszą beneficjenci, chyba że koszt ten całkowicie równoważą opłaty obowiązkowe dla beneficjentów.

4.  W przypadku chorób zwierząt pomoc przyznaje się wyłącznie w odniesieniu do chorób zwierząt wymienionych w wykazie chorób zwierząt sporządzonym przez Światową Organizację Zdrowia Zwierząt lub w wykazie chorób zwierząt i chorób odzwierzęcych wymienionych w załącznikach I i II do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 652/2014 ( 20 ).

5.  Pomoc wypłacana jest bezpośrednio danemu przedsiębiorstwu lub grupie producentów lub organizacji, której to przedsiębiorstwo jest członkiem.

W przypadku gdy pomoc wypłacana jest grupie lub organizacji producentów, kwota pomocy nie przekracza kwoty pomocy, do jakiej kwalifikuje się dane przedsiębiorstwo.

6.  Programy pomocy należy wprowadzić w ciągu trzech lat od daty poniesienia kosztu lub straty spowodowanej chorobą zwierząt lub szkodnikiem roślin.

Pomoc wypłacana jest w ciągu czterech lat od tej daty.

7.  W przypadku środków zapobiegawczych, pomoc obejmuje następujące koszty kwalifikowalne:

8.  W przypadku środków kontroli i zwalczania pomoc obejmuje następujące koszty kwalifikowalne:

9.  W przypadku pomocy na wyrównanie strat spowodowanych chorobami zwierząt lub inwazjami szkodników roślin odszkodowanie oblicza się jedynie w odniesieniu do:

Wartość rynkową ustala się w oparciu o wartość zwierząt, produktów i roślin bezpośrednio przed pojawieniem się podejrzenia wystąpienia choroby zwierząt lub inwazji szkodnika roślin lub jego potwierdzeniem.

Kwotę tę zmniejsza się o wszelkie koszty bezpośrednio nieponiesione z powodu choroby zwierząt lub inwazji szkodników roślin, a które w innym przypadku zostałyby poniesione przez beneficjenta.

10.  Pomoc na wyrównanie strat spowodowanych chorobami zwierząt lub inwazjami szkodników roślin jest ograniczona do strat spowodowanych chorobami zwierząt lub inwazjami szkodników roślin, co do których właściwy organ:

11.  Pomoc w odniesieniu do kosztów kwalifikowalnych, o których mowa w ust. 7 i 8, przyznawana jest w naturze i wypłacana jest podmiotom realizującym środki służące zapobieganiu i zwalczaniu.

Na zasadzie odstępstwa od akapitu pierwszego niniejszego ustępu pomoc w odniesieniu do kosztów kwalifikowalnych, o których mowa w poniższych ustępach, może zostać przyznana beneficjentowi bezpośrednio, w formie zwrotu faktycznie poniesionych przez niego kosztów:

12.  W przypadku ustalenia, że choroba zwierząt lub inwazja szkodników roślin została spowodowana celowym działaniem beneficjenta lub jego zaniedbaniem nie przyznaje się żadnej pomocy indywidualnej.

13.  Pomoc i wszelkie inne płatności otrzymane przez beneficjenta, w tym płatności w ramach innych środków krajowych lub unijnych bądź też polis ubezpieczeniowych z tytułu tych samych kosztów kwalifikowalnych, o których mowa w ust. 7, 8 i 9, są ograniczone do 100 % kosztów kwalifikowalnych.

Artykuł 27

Pomoc dla sektora produkcji zwierzęcej i pomoc dotycząca padłych zwierząt gospodarskich

1.  Następujące rodzaje pomocy dla hodowców zwierząt są zgodne z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu art. 107 ust. 3 lit. c) Traktatu i są wyłączone z wymogu zgłoszenia ustanowionego w jego art. 108 ust. 3, jeżeli spełnione są warunki określone w niniejszym art.ykule ust. 2 i 3 i w rozdziale I:

2.  Pomoc, o której mowa w ust. 1 lit. c), d) oraz e), jest uzależniona od istnienia spójnego programu monitorowania, który zapewnia bezpieczne usuwanie wszelkich padłych zwierząt gospodarskich w danym państwie członkowskim.

Pomoc na pokrycie kosztów składek ubezpieczeniowych płaconych przez rolników na pokrycie kosztów usunięcia i zniszczenia padłych zwierząt gospodarskich, o którym mowa w ust. 1 lit. c), jest zgodna z warunkami określonymi w art. 28 ust. 2.

3.  Pomoc jest świadczona w naturze i nie obejmuje bezpośrednich płatności na rzecz beneficjentów.

W celu ułatwienia zarządzania pomocą, o której mowa w ust. 1 lit. c), d) i e), może ona być wypłacana podmiotom gospodarczym lub jednostkom, które:

Artykuł 28

Pomoc na opłacenie składek ubezpieczeniowych

1.  Pomoc przyznana MŚP zajmującym się produkcją podstawową produktów rolnych na opłacenie składek ubezpieczeniowych jest zgodna z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu art. 107 ust. 3 lit. c) Traktatu i jest wyłączona z wymogu zgłoszenia ustanowionego w jego art. 108 ust. 3, jeżeli spełnione są warunki określone w niniejszym artykule ust. 2–6 i w rozdziale I.

2.  Pomoc taka nie może:

3.  Zakres ubezpieczenia powinien obejmować straty spowodowane przez którykolwiek z poniższych czynników:

4.  Ubezpieczenie:

5.  Państwa członkowskie mogą ograniczyć kwotę składki ubezpieczeniowej kwalifikującej się do pomocy, stosując odpowiednie pułapy.

6.  Intensywność pomocy ograniczona jest do 65 % kosztów składki ubezpieczeniowej.

SEKCJA 2

Pomoc na inwestycje na rzecz zachowania dziedzictwa kulturowego i naturalnego znajdującego się w gospodarstwach rolnych

Artykuł 29

Pomoc na inwestycje na rzecz zachowania dziedzictwa kulturowego i naturalnego znajdującego się w gospodarstwach rolnych

1.  Pomoc na inwestycje na rzecz zachowania dziedzictwa kulturowego i naturalnego znajdującego się w gospodarstwach rolnych stanowiących jest zgodna z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu art. 107 ust. 3 Traktatu i jest wyłączona z wymogu zgłoszenia ustanowionego w jego art. 108 ust. 3, jeżeli spełnione są warunki określone w niniejszym artykule ust. 2–6 i w rozdziale I.

2.  Inwestycje te muszą być zgodne z przepisami Unii oraz ustawodawstwem krajowym danego państwa członkowskiego.

3.  Pomoc przyznawana jest na zachowanie dziedzictwa kulturowego i naturalnego w formie krajobrazów i budynków, które zostało formalnie uznane za dziedzictwo kulturowe lub naturalne przez właściwe organy publiczne zainteresowanego państwa członkowskiego.

4.  Pomoc obejmuje następujące koszty kwalifikowalne służące zachowaniu dziedzictwa kulturowego i naturalnego:

5.  Intensywność pomocy ograniczona jest do 100 % kosztów kwalifikowalnych.

6.  Pomoc na prace remontowo-budowlane ograniczona jest do 10 000  EUR rocznie.

SEKCJA 3

Pomoc na wyrównanie szkód spowodowanych przez klęski żywiołowe w sektorze rolnym

Artykuł 30

Pomoc na wyrównanie szkód spowodowanych przez klęski żywiołowe w sektorze rolnym

1.  Programy pomocy na wyrównanie szkód spowodowanych przez klęski żywiołowe są zgodne z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu art. 107 ust. 2 lit. b) Traktatu i są wyłączone z wymogu zgłoszenia ustanowionego w jego art. 108 ust. 3, jeżeli spełniają warunki określone w niniejszym artykule ust. 2–8 i w rozdziale I.

2.  Pomoc przyznana na podstawie niniejszego artykułu spełnia następujące warunki:

3.  Pomoc wypłacana jest bezpośrednio danemu przedsiębiorstwu lub grupie producentów lub organizacji, której to przedsiębiorstwo jest członkiem.

W przypadku gdy pomoc wypłacana jest grupie lub organizacji producentów, kwota pomocy nie przekracza kwoty pomocy, do jakiej kwalifikuje się dane przedsiębiorstwo.

4.  Programy pomocy związane z konkretną klęską żywiołową ustanawia się w terminie trzech lat od daty jej wystąpienia.

Pomoc wypłacana jest w ciągu czterech lat od tej daty.

5.  Za koszty kwalifikowalne uznaje się szkody poniesione bezpośrednio w wyniku klęski żywiołowej, oszacowane przez organ publiczny niezależny od organu przyznającego pomoc, przez niezależnego rzeczoznawcę uznanego przez organ przyznający pomoc lub też przez zakład ubezpieczeń.

Szkody te mogą obejmować:

Szkody oblicza się na poziomie poszczególnych beneficjentów.

6.  Straty materialne oblicza się w oparciu o koszty naprawy lub o wartość ekonomiczną przedmiotowych aktywów przed klęską. Nie mogą one przekroczyć kosztów napraw lub spadku godziwej wartości rynkowej spowodowanego przez klęskę żywiołową, tj. różnicy między wartością majątku bezpośrednio przed przedmiotową klęską i bezpośrednio po niej.

7.  Utratę dochodu oblicza się przez odjęcie:

od

Kwota ta może zostać zwiększona o inne koszty poniesione przez beneficjenta z powodu niekorzystnego zjawiska klimatycznego porównywalnego do klęski żywiołowej.

Kwota ta zmniejszana jest o wszelkie koszty, których poniesieniu klęska żywiołowa zapobiegła.

Do obliczenia rocznej produkcji rolnej beneficjenta można stosować wskaźniki, pod warunkiem że zastosowana metoda obliczeń umożliwia oznaczenie realnych strat beneficjenta w danym roku.

8.  Pomoc i wszelkie inne płatności przyznane w celu wyrównania strat, w tym płatności w ramach polis ubezpieczeniowych, ogranicza się do 100 % kosztów kwalifikowalnych.

SEKCJA 4

Pomoc na badania i rozwój w sektorach rolnym i leśnym

Artykuł 31

Pomoc na badania i rozwój w sektorach rolnym i leśnym

1.  Pomoc na badania i rozwój w sektorach rolnym i leśnym jest zgodna z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu art. 107 ust. 3 Traktatu i jest wyłączona z wymogu zgłoszenia ustanowionego w art. 108 ust. 3 Traktatu, jeżeli spełnione są warunki określone w niniejszym artykule ust. 2–7 i w rozdziale I.

2.  Wspierany projekt leży w interesie wszystkich przedsiębiorstw działających w danym sektorze lub podsektorze rolnym lub leśnym.

3.  Przed terminem rozpoczęcia realizacji wspieranego projektu w internecie publikowane są następujące informacje:

4.  Wyniki projektu objętego pomocą są dostępne w internecie począwszy od daty zakończenia takiego projektu lub od daty podania wszelkich informacji dotyczących takich wyników członkom jakiejkolwiek organizacji, w zależności od tego, co nastąpi wcześniej. Wyniki pozostają dostępne w internecie przez co najmniej 5 lat od daty zakończenia projektu objętego pomocą.

5.  Pomoc udzielana jest bezpośrednio organizacji zajmującej się badaniami i upowszechnianiem wiedzy.

Pomoc nie może obejmować płatności uzależnionych od cen produktów rolnych na rzecz przedsiębiorstw prowadzących działalność w sektorze rolnym.

6.  Za koszty kwalifikowalne uznaje się:

7.  Intensywność pomocy ograniczona jest do 100 % kosztów kwalifikowalnych.

SEKCJA 5

Pomoc na rzecz leśnictwa

Artykuł 32

Pomoc na zalesianie i tworzenie terenów zalesionych

1.  Pomoc na zalesianie i tworzenie terenów zalesionych przyznawana publicznym i prywatnym właścicielom gruntów oraz zrzeszeniom takich właścicieli jest zgodna z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu art. 107 ust. 3 lit. c) Traktatu i jest wyłączona z wymogu zgłoszenia ustanowionego w jego art. 108 ust. 3, jeżeli spełnione są warunki ustanowione w niniejszym artykule ust. 2–16 i w rozdziale I.

2.  Pomoc:

oraz

3.  Podstawa prawna przedmiotowej pomocy określa, że nie może ona zostać wdrożona przed zatwierdzeniem właściwego programu rozwoju obszarów wiejskich przez Komisję.

4.  W przypadku zalesienia gruntów należących do państwa, pomoc przyznawana jest wyłącznie w przypadkach, gdy podmiotem zarządzającym jest jednostka prywatna lub gmina.

5.  Ograniczenia własności lasów, o których mowa w ust. 4, nie mają zastosowania do lasów tropikalnych i subtropikalnych oraz do terenów zalesionych terytoriów Azorów, Madery, Wysp Kanaryjskich, mniejszych wysp Morza Egejskiego oraz francuskich departamentów zamorskich.

6.  Pomoc przyznaje się na zalesianie lub tworzenie terenów zalesionych na gruntach rolniczych i gruntach nierolniczych.

7.  Pomoc na zalesianie lub tworzenie terenów zalesionych obejmuje koszty założenia i roczną premię na hektar.

Pomoc na zalesianie lub tworzenie terenów zalesionych może obejmować operacje inwestycyjne.

Pomoc na zalesienie gruntów należących do organów publicznych lub zalesienie szybko rosnącymi drzewami obejmuje wyłącznie koszty założenia.

8.  Pomoc na zalesianie lub tworzenie terenów zalesionych związana z operacjami inwestycyjnymi obejmuje następujące koszty kwalifikowalne:

Kapitału obrotowego nie uznaje się za koszt kwalifikowalny.

9.  Operacje inwestycyjne muszą być zgodne z przepisami Unii oraz ustawodawstwem krajowym danego państwa członkowskiego w zakresie ochrony środowiska. W odniesieniu do operacji inwestycyjnych wymagających przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko na mocy dyrektywy 2011/92/UE, pomoc jest uzależniona od przeprowadzenia takiej oceny, a zezwolenie na realizację odnośnego projektu inwestycyjnego zostaje wydane przed datą przyznania pomocy indywidualnej.

10.  Za koszty kwalifikowalne można uznać następujące koszty założenia:

11.  Roczna premia na hektar obejmuje koszty związane z utraconymi dochodami z rolnictwa oraz koszty utrzymania, w tym wczesnego i późnego oczyszczania, i jest wypłacana przez okres maksymalnie 12 lat od daty przyznania pomocy.

12.  Nie przyznaje się pomocy na sadzenie następujących drzew:

13.  Sadzi się gatunki dostosowane do warunków środowiskowych i klimatycznych danego obszaru i spełniające minimalne wymagania w zakresie ochrony środowiska.

14.  Na obszarach, gdzie zalesianie jest utrudnione ze względu na trudne warunki glebowe i klimatyczne, pomocy można udzielać na sadzenie wieloletnich gatunków drzewiastych, takich jak krzewy lub krzaki dostosowane do lokalnych warunków.

15.  W przypadku beneficjentów powyżej rozmiaru określonego przez państwa członkowskie w programach rozwoju obszarów wiejskich pomoc uzależniona jest od przedstawienia stosownych informacji z planu urządzenia lasu lub równoważnego instrumentu zgodnego ze zrównoważoną gospodarką leśną, jak określono podczas drugiej ministerialnej konferencji na temat ochrony lasów w Europie w 1993 r.

16.  Intensywność pomocy ograniczona jest do 100 % kosztów kwalifikowalnych.

Artykuł 33

Pomoc na systemy rolno-leśne

1.  Pomoc na systemy rolno-leśne przyznawana publicznym i prywatnym właścicielom gruntów, gminom oraz ich zrzeszeniom jest zgodna z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu art. 107 ust. 3 lit. c) Traktatu i jest wyłączona z wymogu zgłoszenia ustanowionego w jego art. 108 ust. 3, jeżeli spełnione są warunki określone w niniejszym artykule ust. 2–11 i w rozdziale I.

2.  Pomoc:

oraz

3.  Podstawa prawna przedmiotowej pomocy określa, że nie może ona zostać wdrożona przed zatwierdzeniem właściwego programu rozwoju obszarów wiejskich przez Komisję.

4.  Pomoc na systemy rolno-leśne obejmuje koszty założenia i roczną premię na hektar.

Pomoc na systemy rolno-leśne może obejmować operacje inwestycyjne.

5.  Pomoc na systemy rolno-leśne związana z operacjami inwestycyjnymi obejmuje następujące koszty kwalifikowalne:

Kapitału obrotowego nie uznaje się za koszt kwalifikowalny.

6.  Operacje inwestycyjne muszą być zgodne z przepisami Unii oraz ustawodawstwem krajowym danego państwa członkowskiego w zakresie ochrony środowiska. W odniesieniu do operacji inwestycyjnych wymagających przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko na mocy dyrektywy 2011/92/UE, pomoc jest uzależniona od przeprowadzenia takiej oceny, a zezwolenie na realizację odnośnego projektu inwestycyjnego zostaje wydane przed datą przyznania pomocy indywidualnej.

7.  Za koszty kwalifikowalne można uznać następujące koszty założenia:

8.  Roczna premia na hektar pokrywa koszty utrzymania systemu rolno-leśnego i jest wypłacana przez okres maksymalnie pięciu lat od daty przyznania pomocy.

Kwalifikowalne koszty utrzymania mogą dotyczyć sadzenia rzędów drzew, odchwaszczania, przerzedzania i przycinania, działań ochronnych i inwestycji np. w ogrodzenia lub osłony indywidualne;

9.  Państwa członkowskie określają maksymalną liczbę drzew sadzonych na hektar, uwzględniając:

10.  W przypadku beneficjentów powyżej rozmiaru określonego przez państwa członkowskie pomoc uzależniona jest od przedstawienia stosownych informacji z planu urządzenia lasu lub równoważnego instrumentu zgodnego ze zrównoważoną gospodarką leśną, jak określono podczas drugiej ministerialnej konferencji na temat ochrony lasów w Europie w 1993 r.

11.  Maksymalna intensywność pomocy jest ograniczona do:

Artykuł 34

Pomoc na zapobieganie zniszczeniom lasów wskutek pożarów lasów, klęsk żywiołowych, niekorzystnych zjawisk klimatycznych porównywalnych do klęsk żywiołowych, innych niekorzystnych zjawisk klimatycznych, inwazji szkodników roślin i katastrof oraz na wyrównanie związanych z nimi szkód

1.  Pomoc na zapobieganie zniszczeniom lasów wskutek pożarów lasów, klęsk żywiołowych, niekorzystnych zjawisk klimatycznych porównywalnych do klęsk żywiołowych, innych niekorzystnych zjawisk klimatycznych, inwazji szkodników roślin, szkodników roślin, katastrof i zdarzeń związanych ze zmianą klimatu oraz na naprawę związanych z nimi szkód, zgodnie z art. 24 rozporządzenia (UE) nr 1305/2013, przyznawana publicznym i prywatnym właścicielom lasów oraz innym podmiotom prawa prywatnego i publicznego oraz zrzeszeniom takich podmiotów jest zgodna z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu odpowiednio art. 107 ust. 2 lit. b) lub, w stosownych przypadkach, art. 107 ust. 3 lit. c) Traktatu i jest wyłączona z wymogu zgłoszenia ustanowionego w jego art. 108 ust. 3, jeżeli spełnione są warunki określone w niniejszym artykule ust. 2–12 i w rozdziale I.

2.  Pomoc:

oraz

3.  Podstawa prawna przedmiotowej pomocy określa, że nie może ona zostać wdrożona przed zatwierdzeniem właściwego programu rozwoju obszarów wiejskich przez Komisję.

4.  Do wsparcia związanego z zapobieganiem pożarom lasów kwalifikują się wyłącznie obszary leśne sklasyfikowane zgodnie z planami ochrony lasów ustanowionymi przez dane państwo członkowskie jako obszary wysokiego lub średniego ryzyka występowania pożarów lasów.

5.  Pomoc obejmuje następujące koszty kwalifikowalne:

6.  Pomoc może obejmować pomoc na pokrycie kosztów utrzymania w przypadku pasów przeciwpożarowych.

7.  Nie udziela się pomocy na działalność związaną z rolnictwem na obszarach objętych zobowiązaniami rolno-środowiskowymi.

8.  W przypadku przywracania potencjału leśnego, o którym mowa w ust. 5 lit. d), pomoc uzależniona jest od formalnego uznania przez właściwe organy danego państwa członkowskiego, że:

9.  W przypadku pomocy na zapobieganie zniszczeniom lasów przez szkodniki roślin, ryzyko wystąpienia inwazji szkodników roślin musi zostać poparte dowodami naukowymi i uznane przez publiczną jednostkę naukową.

Program rozwoju obszarów wiejskich danego państwa członkowskiego zawiera wykaz gatunków organizmów szkodliwych, które mogą powodować lub inwazje szkodników roślin.

10.  Działania lub projekty objęte pomocą są spójne z planem ochrony lasów ustanowionym przez dane państwo członkowskie.

W przypadku beneficjentów powyżej rozmiaru określonego przez państwa członkowskie pomoc uzależniona jest od przedstawienia stosownych informacji z planu urządzenia lasu lub równoważnego instrumentu zgodnego ze zrównoważoną gospodarką leśną, jak określono podczas drugiej ministerialnej konferencji na temat ochrony lasów w Europie w 1993 r., wyszczególniając cele działań zapobiegawczych.

Koszty inne niż te, o których mowa w ust. 5, związane ze specyfiką sektora leśnego, można uznać za koszty kwalifikowalne.

11.  Nie przyznaje się pomocy z tytułu utraty dochodów spowodowanej: pożarem, klęską żywiołową, niekorzystnym zjawiskiem klimatycznym porównywalnym do klęski żywiołowej, innym niekorzystnym zjawiskiem klimatycznym, inwazją szkodników roślin i katastrofą.

12.  Intensywność pomocy ograniczona jest do 100 % kosztów kwalifikowalnych.

Pomoc przyznana na koszty kwalifikowalne, a których mowa w ust. 5 lit. d), oraz wszelkie inne płatności otrzymane przez beneficjenta, w tym płatności w ramach innych środków krajowych lub unijnych lub też polis ubezpieczeniowych w odniesieniu do tych samych kosztów kwalifikowalnych, ogranicza się do 100 % kosztów kwalifikowalnych.

Artykuł 35

Pomoc na inwestycje zwiększające odporność ekosystemów leśnych i ich wartość środowiskową

1.  Pomoc na inwestycje zwiększające odporność ekosystemów leśnych i ich wartość środowiskową przyznawana osobom fizycznym, prywatnym i publicznym właścicielom lasów, podmiotom prawa prywatnego i publicznego oraz zrzeszeniom takich podmiotów jest zgodna z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu art. 107 ust. 3 lit. c) Traktatu i jest wyłączona z wymogu zgłoszenia ustanowionego w jego art. 108 ust. 3, jeżeli spełnione są warunki określone w niniejszym artykule ust. 2–8 i w rozdziale I.

2.  Pomoc:

oraz

3.  Podstawa prawna przedmiotowej pomocy określa, że nie może ona zostać wdrożona przed zatwierdzeniem właściwego programu rozwoju obszarów wiejskich przez Komisję.

4.  Inwestycje mają na celu realizację zobowiązań w odniesieniu do celów związanych ze środowiskiem, dla zapewniania usług ekosystemowych lub zwiększenia użyteczności publicznej lasu i gruntów zalesionych na danym obszarze lub zwiększenie potencjału ekosystemów w zakresie łagodzenia zmiany klimatu, nie wykluczając korzyści gospodarczych w perspektywie długoterminowej.

5.  Inwestycje te muszą być zgodne z przepisami Unii oraz ustawodawstwem krajowym danego państwa członkowskiego w zakresie ochrony środowiska. W odniesieniu do inwestycji wymagających przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko zgodnie z dyrektywą 2011/92/UE — pomoc obwarowana jest wymogiem, by ocenę taką przeprowadzono, zaś zezwolenie na realizację odnośnego projektu inwestycyjnego wydano przed datą przyznania pomocy indywidualnej.

6.  Pomoc obejmuje następujące koszty kwalifikowalne:

7.  Kosztów innych niż wymienione w ust. 6 lit. a) i b), związanych z umowami leasingu, takich jak marża leasingodawcy, koszty refinansowania odsetek, koszty bieżące i opłaty ubezpieczeniowe, nie zalicza się do kosztów kwalifikowalnych.

Kapitału obrotowego nie uznaje się za koszt kwalifikowalny.

8.  Intensywność pomocy ograniczona jest do 100 % kosztów kwalifikowalnych.

Artykuł 36

Pomoc na niwelowanie niedogodności związanych z obszarami leśnymi Natura 2000

1.  Pomoc na niwelowanie niedogodności związanych z obszarami leśnymi Natura 2000, zdefiniowanymi w art. 3 dyrektywy 92/43/EWG oraz w art. 3 dyrektywy 2009/147/WE, przyznawana prywatnym właścicielom lasów i zrzeszeniom prywatnych właścicieli lasów, jest zgodna ze wspólnym rynkiem w rozumieniu art. 107 ust. 3 lit. c) Traktatu i jest wyłączona z wymogu zgłoszenia ustanowionego w jego art. 108 ust. 3, jeżeli spełnione są warunki określone w niniejszym artykule ust. 2–6 i w rozdziale I.

2.  Pomoc:

oraz

3.  Podstawa prawna przedmiotowej pomocy określa, że nie może ona zostać wdrożona przed zatwierdzeniem właściwego programu rozwoju obszarów wiejskich przez Komisję.

4.  Pomoc przyznawana jest rocznie i na hektar lasu w celu wyrównania beneficjentom dodatkowych kosztów i dochodów utraconych w wyniku niedogodności na obszarach leśnych, o których mowa w niniejszym artykule ust. 5, związanych z wdrażaniem dyrektyw 92/43/EWG i 2009/147/WE.

5.  Do pomocy kwalifikują się następujące obszary leśne:

6.  Pomoc jest ograniczona do maksymalnej kwoty 500 EUR na hektar rocznie w początkowym okresie, nieprzekraczającym pięciu lat, a po tym okresie do 200 EUR na hektar rocznie.

W wyjątkowych przypadkach kwoty te można zwiększyć, uwzględniając szczególne okoliczności, które należy uzasadnić w programach rozwoju obszarów wiejskich.

Państwa członkowskie potrącają z kwoty pomocy wszelkie kwoty niezbędne w celu wykluczenia podwójnego finansowania praktyk, o którym mowa w art. 29 rozporządzenia (UE) nr 1307/2013.

Artykuł 37

Pomoc na usługi leśno-środowiskowe i klimatyczne oraz ochronę lasów

1.  Pomoc na usługi leśno-środowiskowe i klimatyczne oraz ochronę lasów przyznawana publicznym lub prywatnym właścicielom lasów, podmiotom prawa prywatnego lub publicznego oraz zrzeszeniom takich podmiotów jest zgodna z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu art. 107 ust. 3 lit. c) Traktatu i jest wyłączona z wymogu zgłoszenia ustanowionego w jego art. 108 ust. 3, jeżeli spełnione są warunki określone w niniejszym artykule ust. 2–9 i w rozdziale I.

2.  Pomoc:

oraz

3.  Podstawa prawna przedmiotowej pomocy określa, że nie może ona zostać wdrożona przed zatwierdzeniem właściwego programu rozwoju obszarów wiejskich przez Komisję.

4.  W przypadku usług leśno-środowiskowych i klimatycznych oraz ochrony lasów na gruntach należących do państwa pomoc przyznawana jest wyłącznie w przypadku, gdy podmiotem zarządzającym takimi gruntami jest podmiot prywatny lub gmina.

5.  W przypadku gospodarstw leśnych powyżej określonego progu ustalonego przez państwa członkowskie pomoc uzależniona jest od przedstawienia stosownych informacji z planu urządzenia lasu lub równoważnego instrumentu zgodnego ze zrównoważoną gospodarką leśną, jak określono podczas drugiej ministerialnej konferencji na temat ochrony lasów w Europie w 1993 r.

6.  Pomoc przyznawana jest na hektar obszaru leśnego.

7.  Pomoc ta obejmuje jedynie te zobowiązania, które wykraczają poza obowiązkowe wymogi ustanowione w krajowej ustawie dotyczącej leśnictwa lub w innych właściwych przepisach krajowych lub unijnych. Obowiązkowe wymogi krajowe są jasno określone.

Zobowiązania podejmuje się na okres od pięciu do siedmiu lat. Jeśli jednak jest to konieczne i należycie uzasadnione, w odniesieniu do konkretnych rodzajów zobowiązań państwa członkowskie mogą wyznaczyć dłuższy okres.

8.  Pomoc rekompensuje beneficjentom całość lub część dodatkowych kosztów i dochodów utraconych w wyniku podjęcia zobowiązań, o których mowa w ust. 7.

W razie potrzeby pomoc może pokrywać koszty transakcji do 20 % wartości pomocy.

Pomoc z tytułu zobowiązań dotyczących rezygnacji z komercyjnego użytkowania drzew i lasów może — w należycie uzasadnionych przypadkach odnoszących się do operacji dotyczących ochrony środowiska — być przyznana jako zryczałtowana lub jednorazowa płatność na jednostkę, obliczona na podstawie dodatkowych kosztów i utraconych dochodów.

9.  Pomoc ograniczona jest do maksymalnej kwoty 200 EUR na hektar rocznie.

W wyjątkowych przypadkach tę maksymalną kwotę można zwiększyć, uwzględniając szczególne okoliczności, które należy uzasadnić w programach rozwoju obszarów wiejskich.

Artykuł 38

Pomoc na przekazywanie wiedzy i działania informacyjne w sektorze leśnym

1.  Pomoc na przekazywanie wiedzy i działania informacyjne jest zgodna z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu art. 107 ust. 3 lit. c) Traktatu i jest wyłączona z wymogu zgłoszenia ustanowionego w jego art. 108 ust. 3, jeżeli spełnione są warunki określone w niniejszym artykule ust. 2–6 i w rozdziale I.

2.  Pomoc obejmuje działania w zakresie kształcenia zawodowego i nabywania umiejętności, w tym szkolenia, warsztaty i instruktaż, pokazy i działania informacyjne.

Pomoc może obejmować także krótkoterminowe wymiany osób zarządzających lasami i wizyty w lasach.

Pomoc na działania pokazowe może obejmować odpowiednie koszty inwestycyjne.

3.  Pomoc obejmuje następujące koszty kwalifikowalne:

4.  Pomoc, o której mowa w ust. 3 lit. a) i b), nie obejmuje bezpośrednich płatności na rzecz beneficjentów. Pomoc wypłacana jest podmiotom realizującym działania z zakresu przekazywania wiedzy i działania informacyjne.

5.  Podmioty świadczące usługi w zakresie przekazywania wiedzy i realizujące działania informacyjne posiadają odpowiednie zdolności do wykonywania tych zadań w postaci wykwalifikowanego personelu odbywającego regularne szkolenia.

6.  Intensywność pomocy ograniczona jest do 100 % kosztów kwalifikowalnych.

Artykuł 39

Pomoc na usługi doradcze w sektorze leśnym

1.  Pomoc na usługi doradcze przyznawana właścicielom lasów i innym zarządcom gruntów jest zgodna z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu art. 107 ust. 3 lit. c) Traktatu i jest wyłączona z wymogu zgłoszenia ustanowionego w jego art. 108 ust. 3, jeżeli spełnione są warunki określone w niniejszym artykule ust. 2–7 i w rozdziale I.

2.  Pomoc przyznawana jest, by pomóc właścicielom lasów i innym zarządcom gruntów w korzystaniu z usług doradczych służących poprawie efektywności gospodarczej i środowiskowej ich gospodarstw, przedsiębiorstw lub inwestycji, a także ograniczeniu ich wpływu na klimat oraz zwiększaniu ich odporności na zmianę klimatu.

3.  Usługi doradcze obejmują co najmniej kwestie dotyczące wdrażania dyrektyw 92/43/EWG, 2000/60/WE i 2009/147/WE.

Doradztwo może obejmować również kwestie związane z efektywnością gospodarczą i środowiskową gospodarstw leśnych.

4.  Pomoc nie obejmuje bezpośrednich płatności dla beneficjentów. Pomoc wypłacana jest podmiotom świadczącym usługi doradcze.

Podmioty świadczące usługi doradcze dysponują odpowiednimi zasobami w postaci regularnie szkolonego i wykwalifikowanego personelu oraz doświadczeniem w zakresie doradztwa i są wiarygodne w odniesieniu do dziedzin, których dotyczą świadczone przez nich usługi doradcze.

5.  Przy świadczeniu usług doradczych usługodawca przestrzega obowiązków poszanowania poufności, o których mowa w art. 13 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013.

6.  W uzasadnionych i stosownych przypadkach usługi doradcze mogą być częściowo świadczone grupowo, z uwzględnieniem sytuacji poszczególnych beneficjentów korzystających z usług doradczych.

7.  Kwota pomocy jest ograniczona do 1 500  EUR za poradę.

Artykuł 40

Pomoc na inwestycje w infrastrukturę związane z rozwojem, modernizacją i dostosowywaniem sektora leśnego

1.  Pomoc na inwestycje w infrastrukturę związane z rozwojem, modernizacją i dostosowywaniem sektora leśnego przyznawana przedsiębiorstwom działającym w sektorze leśnym jest zgodna z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu art. 107 ust. 3 lit. c) Traktatu i jest wyłączona z wymogu zgłoszenia ustanowionego w jego art. 108 ust. 3, jeżeli spełnione są warunki określone w niniejszym artykule ust. 2–9 i w rozdziale I.

2.  Pomoc:

oraz

3.  Podstawa prawna przedmiotowej pomocy określa, że nie może ona zostać wdrożona przed zatwierdzeniem właściwego programu rozwoju obszarów wiejskich przez Komisję.

4.  Inwestycje te muszą być zgodne z przepisami Unii oraz ustawodawstwem krajowym danego państwa członkowskiego w zakresie ochrony środowiska. W odniesieniu do inwestycji wymagających przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko zgodnie z dyrektywą 2011/92/UE — pomoc obwarowana jest wymogiem, by ocenę taką przeprowadzono, zaś zezwolenie na realizację odnośnego projektu inwestycyjnego wydano przed datą przyznania pomocy indywidualnej.

5.  Pomoc obejmuje inwestycje w rzeczowe aktywa trwałe i wartości niematerialne i prawne, które dotyczą infrastruktury związanej z rozwojem, modernizacją lub dostosowywaniem lasów, w tym:

6.  Pomoc obejmuje następujące koszty kwalifikowalne:

7.  Kosztów innych niż wymienione w ust. 6 lit. a) i b), związanych z umowami leasingu, takich jak marża leasingodawcy, koszty refinansowania odsetek, koszty bieżące i opłaty ubezpieczeniowe, nie zalicza się do kosztów kwalifikowalnych.

Kapitału obrotowego nie uznaje się za koszt kwalifikowalny.

8.  W przypadku: inwestycji nieprodukcyjnych, inwestycji, których wyłącznym celem jest podniesienie wartości środowiskowej lasów oraz inwestycji dotyczących dróg leśnych, które są udostępniane publicznie bezpłatnie i służą wielofunkcyjnym aspektom lasu, intensywność pomocy ograniczona jest do 100 % kosztów kwalifikowalnych.

9.  W przypadku inwestycji zwiększających krótko- lub długoterminowy potencjał gospodarczy lasów, intensywność pomocy jest ograniczona do:

Artykuł 41

Pomoc na inwestycje w technologie leśne oraz w pozyskiwanie, przetwarzanie i wprowadzanie do obrotu produktów leśnych

1.  Pomoc na inwestycje w technologie leśne oraz w pozyskiwanie, przetwarzanie i wprowadzanie do obrotu produktów leśnych przyznawana prywatnym właścicielom lasów, gminom i ich zrzeszeniom oraz MŚP jest zgodna z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu art. 107 ust. 3 lit. c) Traktatu i jest wyłączona z wymogu zgłoszenia ustanowionego w jego art. 108 ust. 3, jeżeli spełnione są warunki określone w niniejszym artykule ust. 2–11 i w rozdziale I.

2.  Pomoc:

oraz

3.  Podstawa prawna przedmiotowej pomocy określa, że nie może ona zostać wdrożona przed zatwierdzeniem właściwego programu rozwoju obszarów wiejskich przez Komisję.

4.  Inwestycje te muszą być zgodne z przepisami Unii oraz ustawodawstwem krajowym danego państwa członkowskiego w zakresie ochrony środowiska. W odniesieniu do inwestycji wymagających przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko zgodnie z dyrektywą 2011/92/UE — pomoc obwarowana jest wymogiem, by ocenę taką przeprowadzono, zaś zezwolenie na realizację odnośnego projektu inwestycyjnego wydano przed datą przyznania pomocy indywidualnej.

5.  Na terytorium Azorów, Madery, Wysp Kanaryjskich, mniejszych wysp Morza Egejskiego i francuskich departamentów zamorskich pomocy można również udzielać przedsiębiorstwom niebędącym MŚP.

6.  Pomoc obejmuje następujące koszty kwalifikowalne:

7.  Kosztów innych niż wymienione w ust. 6 lit. a) i b), związanych z umowami leasingu, takich jak marża leasingodawcy, koszty refinansowania odsetek, koszty bieżące i opłaty ubezpieczeniowe, nie zalicza się do kosztów kwalifikowalnych.

Kapitału obrotowego nie uznaje się za koszt kwalifikowalny.

8.  Inwestycje związane z podwyższaniem wartości gospodarczej lasów są uzasadnione w odniesieniu do spodziewanych korzyści dla lasów w co najmniej jednym gospodarstwie oraz mogą obejmować inwestycje w maszyny leśne i praktyki korzystne dla gleb i pozwalające zaoszczędzić zasoby.

9.  Inwestycje związane z użyciem drewna jako surowca lub źródła energii są ograniczone do wszystkich operacji poprzedzających przetwórstwo przemysłowe.

W przypadku gdy na szczeblu krajowym istnieją normy w zakresie efektywności energetycznej, inwestycje w infrastrukturę energii odnawialnej, która zużywa lub produkuje energię, spełniają minimalne wymogi tych norm.

Inwestycje w instalacje, których głównym celem jest produkcja energii elektrycznej z biomasy, nie kwalifikują się do pomocy, chyba że wykorzystywany jest minimalny odsetek energii cieplnej, który określają państwa członkowskie.

Pomoc na projekty inwestycyjne w zakresie bioenergii musi być ograniczona do bioenergii, która spełnia odpowiednie kryteria zrównoważonego rozwoju ustanowione w przepisach Unii, w tym w art. 17 ust. 2–6 dyrektywy 2009/28/WE.

10.  W przypadku gospodarstw leśnych powyżej określonego progu ustalonego przez państwa członkowskie pomoc uzależniona jest od przedstawienia stosownych informacji z planu urządzenia lasu lub równoważnego instrumentu zgodnego ze zrównoważoną gospodarką leśną, jak określono podczas drugiej ministerialnej konferencji na temat ochrony lasów w Europie w 1993 r.

11.  Intensywność pomocy jest ograniczona do:

Artykuł 42

Pomoc na zachowanie zasobów genetycznych w leśnictwie

1.  Pomoc na zachowanie zasobów genetycznych w leśnictwie związana z usługami leśno-środowiskowymi i klimatycznymi oraz ochroną lasów, przyznawana podmiotom publicznym lub prywatnym jest zgodna z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu art. 107 ust. 3 lit. c) Traktatu i jest wyłączona z wymogu zgłoszenia ustanowionego w jego art. 108 ust. 3, jeżeli spełnia warunki ustanowione w niniejszym artykule ust. 2–6 i w rozdziale I.

2.  Pomoc:

oraz

3.  Podstawa prawna przedmiotowej pomocy określa, że nie może ona zostać wdrożona przed zatwierdzeniem właściwego programu rozwoju obszarów wiejskich przez Komisję.

4.  Do celów niniejszego artykułu stosuje się następujące definicje:

5.  Pomoc obejmuje koszty następujących operacji:

6.  Pomoc ograniczona jest do 100 % kosztów kwalifikowalnych.

Artykuł 43

Pomoc na scalanie gruntów leśnych

Pomoc na scalanie gruntów leśnych jest zgodna z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu art. 107 ust. 3 lit. c) Traktatu i jest wyłączona z wymogu zgłoszenia ustanowionego w jego art. 108 ust. 3, jeżeli spełnione są warunki określone w rozdziale I i przyznawana jest:

SEKCJA 6

Środki pomocy na rzecz MŚP na obszarach wiejskich, współfinansowane z EFFROW lub przyznane jako dodatkowe finansowanie krajowe takich współfinansowanych środków

Artykuł 44

Pomoc na inwestycje związane z przetwarzaniem produktów rolnych na produkty nierolne lub produkcją bawełny

1.  Pomoc przyznawana MŚP na inwestycje związane z przetwarzaniem produktów rolnych na produkty nierolne lub produkcją bawełny, w tym z odziarnianiem, jest zgodna z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu art. 107 ust. 3 lit. c) Traktatu i jest wyłączona z wymogu zgłoszenia ustanowionego w jego art. 108 ust. 3, jeżeli spełnione są warunki ustanowione w niniejszym artykule ust. 2–10 i w rozdziale I.

2.  Pomoc:

oraz

3.  Podstawa prawna przedmiotowej pomocy określa, że nie może ona zostać wdrożona przed zatwierdzeniem właściwego programu rozwoju obszarów wiejskich przez Komisję.

4.  Inwestycje związane z produkcją biopaliw lub produkcją energii ze źródeł odnawialnych nie kwalifikują się do pomocy na podstawie niniejszego artykułu.

5.  Inwestycje te muszą być zgodne z przepisami Unii oraz ustawodawstwem krajowym danego państwa członkowskiego w zakresie ochrony środowiska. W odniesieniu do inwestycji wymagających przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko zgodnie z dyrektywą 2011/92/UE — pomoc obwarowana jest wymogiem, by ocenę taką przeprowadzono, zaś zezwolenie na realizację odnośnego projektu inwestycyjnego wydano przed datą przyznania pomocy indywidualnej.

6.  Pomoc obejmuje inwestycje w rzeczowe aktywa trwałe oraz wartości niematerialne i prawne.

7.  Pomoc obejmuje następujące koszty kwalifikowalne:

8.  Kosztów innych niż wymienione w ust. 7 lit. a) i b), związanych z umowami leasingu, takich jak marża leasingodawcy, koszty refinansowania odsetek, koszty bieżące i opłaty ubezpieczeniowe, nie zalicza się do kosztów kwalifikowalnych.

Kapitału obrotowego nie uznaje się za koszt kwalifikowalny.

9.  Intensywność pomocy jest ograniczona do:

10.  Maksymalne poziomy intensywności pomocy przewidziane w ust. 9 można zwiększyć o maksymalnie 10 punktów procentowych w przypadku mikroprzedsiębiorstw oraz małych przedsiębiorstw.

Artykuł 45

Pomoc na rozpoczęcie pozarolniczej działalności gospodarczej na obszarach wiejskich

1.  Pomoc przyznawana MŚP na rozpoczęcie pozarolniczej działalności gospodarczej na obszarach wiejskich jest zgodna z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu art. 107 ust. 3 lit. c) Traktatu i jest wyłączona z wymogu zgłoszenia ustanowionego w jego art. 108 ust. 3, jeżeli spełnia warunki określone w niniejszym artykule ust. 2–9 i w rozdziale I.

2.  Pomoc:

oraz

3.  Podstawa prawna przedmiotowej pomocy określa, że nie może ona zostać wdrożona przed zatwierdzeniem właściwego programu rozwoju obszarów wiejskich przez Komisję.

4.  Pomoc przyznaje się następującym kategoriom beneficjentów:

5.  Członek rolniczego gospodarstwa domowego, o którym mowa w ust. 4 lit. a), a który jest osobą prawną lub grupą osób prawnych, musi w chwili złożenia wniosku o przyznanie pomocy prowadzić działalność rolniczą w gospodarstwie.

6.  Warunkiem przyznania pomocy jest przedłożenie biznes planu właściwemu organowi zainteresowanego państwa członkowskiego. Wdrożenie tego biznes planu rozpoczyna się w terminie dziewięciu miesięcy od dnia wydania decyzji o przyznaniu pomocy.

Biznes plan zawiera:

7.  Pomoc wypłacana jest w co najmniej dwóch ratach przez okres maksymalnie pięciu lat.

Raty mogą mieć charakter degresywny.

Wypłacenie ostatniej raty jest uzależnione od prawidłowej realizacji biznes planu, o którym mowa w ust. 6.

8.  Państwa członkowskie określają kwotę pomocy biorąc pod uwagę sytuację społeczno-gospodarczą na obszarze objętym programem rozwoju obszarów wiejskich.

9.  Pomoc ograniczona jest do 70 000  EUR na beneficjenta.

Artykuł 46

Pomoc na usługi doradcze dla MŚP na obszarach wiejskich

1.  Pomoc na usługi doradcze dla MŚP na obszarach wiejskich jest zgodna z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu art. 107 ust. 3 lit. c) Traktatu i jest wyłączona z wymogu zgłoszenia ustanowionego w jego art. 108 ust. 3, jeżeli spełnione są warunki określone w niniejszym artykule ust. 2–9 i w rozdziale I.

2.  Pomoc:

oraz

3.  Pomoc przyznawana jest, by pomóc MŚP na obszarach wiejskich w korzystaniu z usług doradczych służących poprawie efektywności gospodarczej i środowiskowej ich przedsiębiorstw i inwestycji, a także ograniczeniu ich wpływu na klimat oraz zwiększaniu ich odporności na zmianę klimatu.

4.  Doradztwo może obejmować kwestie związane z efektywnością gospodarczą i środowiskową beneficjenta.

5.  Pomoc nie obejmuje bezpośrednich płatności dla beneficjentów. Pomoc wypłacana jest podmiotom świadczącym usługi doradcze.

6.  Podmioty świadczące usługi doradcze dysponują odpowiednimi zasobami w postaci regularnie szkolonego i wykwalifikowanego personelu oraz doświadczeniem w zakresie doradztwa i są wiarygodne w odniesieniu do dziedzin, których dotyczą świadczone przez nich usługi doradcze.

7.  Przy świadczeniu usług doradczych usługodawcy przestrzegają obowiązków poszanowania poufności, o których mowa w art. 13 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013.

8.  W stosownych przypadkach usługi doradcze mogą być częściowo świadczone grupowo, uwzględniając przy tym sytuację poszczególnych beneficjentów korzystających z tych usług doradczych.

9.  Kwota pomocy jest ograniczona do 1 500  EUR za poradę.

Artykuł 47

Pomoc na przekazywanie wiedzy i działania informacyjne na rzecz MŚP na obszarach wiejskich

1.  Pomoc na przekazywanie wiedzy i działania informacyjne na rzecz MŚP na obszarach wiejskich jest zgodna z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu art. 107 ust. 3 lit. c) Traktatu i jest wyłączona z wymogu zgłoszenia ustanowionego w jego art. 108 ust. 3, jeżeli spełnione są warunki określone w niniejszym artykule ust. 2–7 i w rozdziale I.

2.  Pomoc:

oraz

3.  Pomoc obejmuje działania w zakresie kształcenia zawodowego i nabywania umiejętności, w tym szkolenia, warsztaty i instruktaż, pokazy i działania informacyjne.

Pomoc na działania pokazowe może obejmować odpowiednie koszty inwestycyjne.

4.  Pomoc obejmuje następujące koszty kwalifikowalne:

5.  Pomoc nie obejmuje bezpośrednich płatności dla beneficjentów.

Pomoc ta wypłacana jest podmiotom realizującym działania z zakresu przekazywania wiedzy i działania informacyjne.

Podmioty świadczące usługi w zakresie przekazywania wiedzy i działań informacyjnych dysponują odpowiednimi zasobami do wykonywania tych zadań w postaci wykwalifikowanego personelu odbywającego regularne szkolenia.

6.  Pomoc jest dostępna dla wszystkich kwalifikujących się przedsiębiorstw działających na danym obszarze wiejskim, w oparciu o obiektywnie określone warunki.

7.  Intensywność pomocy jest ograniczona do:

Artykuł 48

Pomoc na przystępowanie rolników do systemów jakości bawełny lub środków spożywczych

1.  Pomoc na przystępowanie rolników czynnych zawodowo oraz grup takich rolników będących MŚP do systemów jakości bawełny lub środków spożywczych jest zgodna z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu art. 107 ust. 3 Traktatu i jest wyłączona z wymogu zgłoszenia ustanowionego w art. 108 ust. 3 Traktatu, jeżeli spełnione są warunki określone w niniejszym artykule ust. 2–7 i w rozdziale I.

2.  Pomoc:

oraz

3.  Podstawa prawna przedmiotowej pomocy określa, że nie może ona zostać wdrożona przed zatwierdzeniem właściwego programu rozwoju obszarów wiejskich przez Komisję.

4.  Pomoc przyznawana jest na przystępowanie do jednego z następujących rodzajów systemów jakości:

5.  Pomoc jest przyznawana w formie rocznej płatności motywacyjnej, której wysokość ustala się według poziomu kosztów stałych wynikających z udziału w systemach jakości.

6.  Pomoc przyznawana jest na okres maksymalnie pięciu lat.

7.  Pomoc jest ograniczona do 3 000  EUR rocznie na beneficjenta.

Artykuł 49

Pomoc na działania informacyjne i promocyjne dotyczące bawełny i środków spożywczych objętych systemami jakości

1.  Pomoc na działania informacyjne i promocyjne dotyczące bawełny i środków spożywczych objętych systemami jakości jest zgodna z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu art. 107 ust. 3 lit. c) Traktatu i jest wyłączona z wymogu zgłoszenia ustanowionego w jego art. 108 ust. 3, jeżeli spełnione są warunki określone w niniejszym artykule ust. 2–11 i w rozdziale I.

2.  Pomoc:

oraz

3.  Podstawa prawna przedmiotowej pomocy określa, że nie może ona zostać wdrożona przed zatwierdzeniem właściwego programu rozwoju obszarów wiejskich przez Komisję.

4.  Pomoc przyznawana jest grupie producentów realizujących działania informacyjne i promocyjne.

5.  Do pomocy kwalifikują się jedynie działania informacyjne i promocyjne realizowane w ramach rynku wewnętrznego.

6.  Pomoc przyznawana jest na działania informacyjne i promocyjne, które dotyczą bawełny i środków spożywczych objętych systemami jakości, a na które przyznana jest pomoc zgodnie z art. 48 niniejszego rozporządzenia.

7.  Pomoc obejmuje koszty działań spełniających następujące warunki:

8.  Działania, o których mowa w niniejszym artykule ust. 6, nie mogą zachęcać konsumentów do zakupu środków spożywczych lub bawełny ze względu na ich szczególne pochodzenie, z wyłączeniem tych, które są objęte systemami jakości określonymi w tytule II rozporządzenia (UE) nr 1151/2012.

9.  Pochodzenie środka spożywczego lub bawełny może być podane, pod warunkiem że podanie pochodzenia ma znaczenie drugorzędne w stosunku do głównego komunikatu.

10.  Działania informacyjne i promocyjne związane z promocją konkretnych przedsiębiorstw lub znaków towarowych nie kwalifikują się do pomocy.

11.  Intensywność pomocy ograniczona jest do 70 % kosztów kwalifikowalnych.

ROZDZIA Ł IV

PRZEPISY PRZEJŚCIOWE I KOŃCOWE

Artykuł 50

Uchylenie

1.  Rozporządzenie (WE) nr 1857/2006 traci moc.

2.  Na zasadzie odstępstwa od niniejszego artykułu ust. 1 do dnia 31 grudnia 2015 r. do pomocy przyznanej w związku z rozporządzeniem Rady (WE) nr 1698/2005 ( 21 ) oraz jego przepisami wykonawczymi nadal stosuje się rozporządzenie (WE) nr 1857/2006.

Artykuł 51

Przepisy przejściowe

1.  Niniejsze rozporządzenie stosuje się do pomocy indywidualnej przyznanej przed datą jego wejścia w życie, jeżeli dana pomoc indywidualna spełnia wszystkie warunki określone w niniejszym rozporządzeniu z wyjątkiem art. 9 i 10.

2.  Wszelka pomoc niewyłączona z wymogu zgłoszenia ustanowionego w art. 108 ust. 3 Traktatu przepisami niniejszego rozporządzenia lub innych uprzednio obowiązujących rozporządzeń przyjętych na podstawie art. 1 rozporządzenia 994/98 jest oceniana przez Komisję zgodnie z wytycznymi Unii Europejskiej w sprawie pomocy państwa w sektorze rolnym i leśnym oraz na obszarach wiejskich na lata 2014–2020 oraz innymi właściwymi ramami, wytycznymi, komunikatami i zawiadomieniami.

3.  Wszelka pomoc indywidualna przyznana przed dniem 1 stycznia 2015 r. przepisami dowolnego rozporządzenia przyjętego na podstawie art. 1 rozporządzenia 994/98 obowiązującego w momencie przyznawania pomocy jest zgodna z rynkiem wewnętrznym i wyłączona z obowiązku zgłoszenia ustanowionego w art. 108 ust. 3 Traktatu.

4.  Z końcem okresu obowiązywania niniejszego rozporządzenia wszelkie programy pomocy wyłączone na mocy niniejszego rozporządzenia pozostają wyłączone przez sześciomiesięczny okres dostosowawczy.

Na zasadzie odstępstwa od akapitu pierwszego z końcem okresu obowiązywania niniejszego rozporządzenia systemy pomocy objęte zakresem rozporządzenia (UE) nr 1305/2013 oraz albo współfinansowane z EFRROW albo przyznane jako dodatkowe finansowanie krajowe dla takich współfinansowanych środków pozostają wyłączone przez okres programowania zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1305/2013 i jego przepisami wykonawczymi.

Artykuł 52

Wejście w życie i stosowanie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 lipca 2014 r.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się do dnia 31 grudnia 2020 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

---

ZAŁĄCZNIK I

DEFINICJE MIKROPRZEDSIĘBIORSTW ORAZ MAŁYCH I ŚREDNICH PRZEDSIĘBIORSTW

Artykuł 1

Przedsiębiorstwo

Za przedsiębiorstwo uważa się podmiot prowadzący działalność gospodarczą bez względu na jego formę prawną. Obejmuje to w szczególności osoby prowadzące działalność na własny rachunek oraz firmy rodzinne zajmujące się rzemiosłem lub inną działalnością, a także spółki lub organizacje prowadzące regularną działalność gospodarczą.

Artykuł 2

Pułap zatrudnienia oraz pułapy finansowe określające kategorie przedsiębiorstw

1.  Do kategorii mikroprzedsiębiorstw oraz małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP) należą przedsiębiorstwa, które zatrudniają mniej niż 250 pracowników i których roczny obrót nie przekracza 50 mln EUR lub których całkowity bilans roczny nie przekracza 43 mln EUR.

2.  W kategorii MŚP małe przedsiębiorstwo definiuje się jako przedsiębiorstwo zatrudniające mniej niż 50 pracowników i którego roczny obrót lub całkowity bilans roczny nie przekracza 10 milionów EUR.

3.  W ramach kategorii MŚP mikroprzedsiębiorstwo definiuje się jako przedsiębiorstwo zatrudniające mniej niż 10 pracowników i którego roczny obrót lub całkowity bilans roczny nie przekracza 2 mln EUR.

Artykuł 3

Rodzaje przedsiębiorstw brane pod uwagę przy obliczaniu pułapu zatrudnienia i pułapu finansowego

1.  „Przedsiębiorstwo samodzielne” oznacza każde przedsiębiorstwo, które nie jest zakwalifikowane jako przedsiębiorstwo partnerskie w rozumieniu ust. 2 ani jako przedsiębiorstwo powiązane w rozumieniu ust. 3.

2.  „Przedsiębiorstwa partnerskie” oznaczają wszystkie przedsiębiorstwa, które nie są zakwalifikowane jako przedsiębiorstwa powiązane w rozumieniu ust. 3 i które pozostają w następującym wzajemnym związku: przedsiębiorstwo działające na rynku wyższego szczebla posiada, samodzielnie lub wspólnie z jednym lub kilkoma przedsiębiorstwami powiązanymi w rozumieniu ust. 3, 25 % lub więcej kapitału lub praw głosu innego przedsiębiorstwa działającego na rynku niższego szczebla.

Przedsiębiorstwo można jednak zakwalifikować jako samodzielne i w związku z tym niemające żadnych przedsiębiorstw partnerskich, nawet jeśli niżej wymienieni inwestorzy osiągnęli lub przekroczyli pułap 25 %, pod warunkiem że nie są oni powiązani, w rozumieniu ust. 3, indywidualnie ani wspólnie, z danym przedsiębiorstwem:

3.  „Przedsiębiorstwa powiązane” oznaczają przedsiębiorstwa, które pozostają w jednym z poniższych związków:

Zakłada się, że nie ma dominującego wpływu, jeżeli inwestorzy wymienieni w ust. 2 akapit drugi nie angażują się bezpośrednio lub pośrednio w zarządzanie danym przedsiębiorstwem, bez uszczerbku dla ich praw jako udziałowców.

Przedsiębiorstwa, które pozostają w jednym ze związków opisanych w akapicie pierwszym z co najmniej jednym przedsiębiorstwem lub dowolnym z inwestorów wymienionych w ust. 2, również uznaje się za powiązane.

Przedsiębiorstwa pozostające w jednym z takich związków z osobą fizyczną lub grupą osób fizycznych działających wspólnie również uznaje się za przedsiębiorstwa powiązane, jeżeli prowadzą swoją działalność lub część działalności na tym samym właściwym rynku lub rynkach pokrewnych.

Za „rynek pokrewny” uważa się rynek dla danego produktu lub usługi znajdujący się bezpośrednio na rynku wyższego lub niższego szczebla w stosunku do właściwego rynku.

4.  Poza przypadkami określonymi w ust. 2 akapit drugi przedsiębiorstwa nie można uznać za MŚP, jeżeli 25 % lub więcej kapitału lub praw głosu kontroluje bezpośrednio lub pośrednio, wspólnie lub indywidualnie, co najmniej jeden organ państwowy.

5.  Przedsiębiorstwa mogą złożyć oświadczenie o statusie prawnym jako przedsiębiorstwa niezależne, przedsiębiorstwa partnerskie lub przedsiębiorstwa powiązane, łącznie z danymi dotyczącymi pułapów określonych w art. 2. Oświadczenie można złożyć nawet wtedy, gdy kapitał jest rozdrobniony w stopniu uniemożliwiającym określenie właściciela, w którym to przypadku przedsiębiorstwo w dobrej wierze oświadcza, że w sposób prawnie uzasadniony może przyjąć, iż 25 % lub więcej jego kapitału nie jest w posiadaniu innego przedsiębiorstwa ani we wspólnym posiadaniu większej liczby powiązanych przedsiębiorstw. Oświadczenia takie nie wykluczają kontroli i postępowań wyjaśniających przewidzianych w przepisach krajowych lub unijnych.

Artykuł 4

Dane wykorzystywane do określania pułapu zatrudnienia i pułapu finansowego oraz okres odniesienia

1.  Do określenia liczby pracowników i kwot finansowych wykorzystuje się dane odnoszące się do ostatniego zatwierdzonego okresu obrachunkowego, obliczane w skali rocznej. Uwzględnia się je począwszy od dnia zamknięcia ksiąg rachunkowych. Kwota wybrana jako obrót jest obliczana z pominięciem podatku od wartości dodanej (VAT) i innych podatków pośrednich.

2.  W przypadku gdy w dniu zamknięcia ksiąg rachunkowych dane przedsiębiorstwo przekracza pułap zatrudnienia lub pułap finansowy lub też spada poniżej pułapu zatrudnienia lub pułapu finansowego określonych w art. 2, uzyskanie lub utrata statusu średniego przedsiębiorstwa, małego przedsiębiorstwa lub mikroprzedsiębiorstwa następuje tylko wówczas, gdy zjawisko to powtórzy się w ciągu dwóch kolejnych okresów obrachunkowych.

3.  W przypadku nowo utworzonych przedsiębiorstw, których księgi rachunkowe jeszcze nie zostały zatwierdzone, dane należy czerpać ze sporządzonych w dobrej wierze szacunków przeprowadzonych w trakcie roku obrotowego.

Artykuł 5

Pułap zatrudnienia

Liczba zatrudnionych osób odpowiada liczbie rocznych jednostek roboczych (RJR), tj. liczbie pracowników zatrudnionych na pełny etat w obrębie danego przedsiębiorstwa lub w jego imieniu w ciągu całego uwzględnianego roku odniesienia. Praca osób, które nie przepracowały pełnego roku, osób, które pracowały w niepełnym wymiarze godzin, bez względu na długość okresu zatrudnienia, oraz pracowników sezonowych jest obliczana jako procent RJR. W skład personelu wchodzą:

Praktykanci lub studenci odbywający szkolenia zawodowe na podstawie umowy o praktykę lub szkoleniu zawodowym nie wchodzą w skład personelu. Nie wlicza się okresu trwania urlopu macierzyńskiego ani wychowawczego.

Artykuł 6

Ustalenie danych przedsiębiorstwa

1.  W przypadku przedsiębiorstwa samodzielnego dane, w tym liczba pracowników, ustalane są wyłącznie na podstawie jego ksiąg rachunkowych.

2.  W przypadku przedsiębiorstwa mającego przedsiębiorstwa partnerskie lub przedsiębiorstwa powiązane dane, w tym dane dotyczące liczby pracowników, ustalane są na podstawie ksiąg rachunkowych i innych danych przedsiębiorstwa lub, jeżeli istnieją, skonsolidowanego sprawozdania finansowego danego przedsiębiorstwa lub skonsolidowanego sprawozdania finansowego innego przedsiębiorstwa, w którym ujęto odnośne przedsiębiorstwo.

Dane, o których mowa w pierwszym akapicie, uzupełnia się danymi dotyczącymi każdego przedsiębiorstwa partnerskiego znajdującego się bezpośrednio na rynku wyższego lub niższego szczebla rynku w stosunku do odnośnego przedsiębiorstwa. Uzupełnienie danych jest proporcjonalne do procentowego udziału w kapitale lub praw głosu (zależnie od tego, która z tych wartości jest większa). W przypadku holdingów typu cross-holding stosuje się większy udział procentowy.

Dane, o których mowa w pierwszym i drugim akapicie, uzupełnia się pełnymi danymi każdego przedsiębiorstwa, które jest bezpośrednio lub pośrednio powiązane z odnośnym przedsiębiorstwem, jeśli dane te nie zostały podane wcześniej w ramach skonsolidowanego sprawozdania finansowego.

3.  Do celów stosowania ust. 2 dane przedsiębiorstw partnerskich odnośnego przedsiębiorstwa pochodzą z ich ksiąg rachunkowych i innych danych, w tym ze skonsolidowanego sprawozdania finansowego, jeżeli takie istnieje. Dane te uzupełnia się pełnymi danymi przedsiębiorstw powiązanych z tymi przedsiębiorstwami partnerskimi, chyba że ich dane podano już w ramach skonsolidowanego sprawozdania finansowego.

Do celów stosowania tego samego ust. 2 dane przedsiębiorstw powiązanych z odnośnym przedsiębiorstwem pochodzą z ich ksiąg rachunkowych i innych danych, w tym ze skonsolidowanego sprawozdania finansowego, jeżeli takie istnieje. Dane te uzupełnia się proporcjonalnie danymi każdego ewentualnego przedsiębiorstwa partnerskiego takiego przedsiębiorstwa powiązanego, znajdującego się na rynku bezpośrednio wyższego lub niższego szczebla, chyba że zostały one już ujęte w skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym w stosunku co najmniej proporcjonalnym do udziału określonego w ust. 2 akapit drugi.

4.  W przypadku gdy w skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym brakuje danych dotyczących zatrudnienia w danym przedsiębiorstwie, dane te oblicza się przez proporcjonalne zestawienie danych od przedsiębiorstw partnerskich oraz przez dodanie danych od przedsiębiorstw, z którymi dane przedsiębiorstwo jest powiązane.

---

ZAŁĄCZNIK II

INFORMACJE NA TEMAT POMOCY PAŃSTWA WYŁĄCZONEJ NA PODSTAWIE NINIEJSZEGO ROZPORZĄDZENIA

jak przewidziano w art. 9 ust. 1

(Tekst mający znaczenie dla EOG ( 22 ))

CZĘŚĆ I

CZĘŚĆ II

Należy wskazać, na podstawie którego przepisu niniejszego rozporządzenia wdrażana jest pomoc.

---

ZAŁĄCZNIK III

Przepisy dotyczące publikowania informacji określonych w art. 9 ust. 2

Państwa członkowskie organizują swoje kompleksowe strony internetowe poświęcone pomocy państwa, na których publikowane są informacje określone w art. 9 ust. 2, w sposób umożliwiający łatwy dostęp do tych informacji. Informacje publikowane są w formacie arkusza kalkulacyjnego, który umożliwia przeszukiwanie danych, ich ekstrakcję i łatwe publikowanie w internecie, np. w formacie CSV lub XML. Wszystkie zainteresowane strony mogą bez ograniczeń korzystać z dostępu do strony internetowej poświęconej pomocy państwa. Dostęp do strony internetowej poświęconej pomocy państwa nie wymaga wcześniejszej rejestracji użytkownika.

W odniesieniu do każdego przypadku przyznania pomocy indywidualnej publikuje się następujące informacje zgodnie z art. 9 ust. 2 lit. c):

---

( 1 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1379/2013 w sprawie wspólnej organizacji rynków produktów rybołówstwa i akwakultury, zmieniające rozporządzenia Rady (WE) nr 1184/2006 i (WE) nr 1224/2009 i uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 104/2000 (Dz.U. L 354 z 28.12.2013, s. 1).

( 2 ) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/34/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie rocznych sprawozdań finansowych, skonsolidowanych sprawozdań finansowych i powiązanych sprawozdań niektórych rodzajów jednostek, zmieniająca dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2006/43/WE oraz uchylająca dyrektywy Rady 78/660/EWG i 83/349/EWG (Dz.U. L 182 z 29.6.2013, s. 19).

( 3 ) Dyrektywa Rady 2000/29/WE z dnia 8 maja 2000 r. w sprawie środków ochronnych przed wprowadzaniem do Wspólnoty organizmów szkodliwych dla roślin lub produktów roślinnych i przed ich rozprzestrzenianiem się we Wspólnocie (Dz.U. L 169 z 10.7.2000, s. 1).

( 4 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 229/2013 z dnia 13 marca 2013 r. ustanawiające szczególne środki dotyczące rolnictwa dla mniejszych wysp Morza Egejskiego i uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 1405/2006 (Dz.U. L 78 z 20.3.2013, s. 41).

( 5 ) COM(2012) 595 z 17.10.2012.

( 6 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1307/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające przepisy dotyczące płatności bezpośrednich dla rolników na podstawie systemów wsparcia w ramach wspólnej polityki rolnej oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 637/2008 i rozporządzenie (WE) nr 73/2009 (Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 608).

( 7 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 999/2001 z dnia 22 maja 2001 r. ustanawiające zasady dotyczące zapobiegania, kontroli i zwalczania niektórych pasażowalnych gąbczastych encefalopatii (Dz.U. L 147 z 31.5.2001, s. 1).

( 8 ) Rozporządzenie (WE) nr 1059/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 maja 2003 r. w sprawie ustalenia wspólnej klasyfikacji Jednostek Terytorialnych do Celów Statystycznych (NUTS) (Dz.U. L 154 z 21.6.2003, s. 1).

( 9 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 z dnia 21 listopada 2012 r. w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych (Dz.U. L 343 z 14.12.2012, s. 1).

( 10 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1303/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólne przepisy dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności, Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich oraz Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz ustanawiające przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności i Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 1083/2006 (Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 320).

( 11 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej, zarządzania nią i monitorowania jej oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 352/78, (WE) nr 165/94, (WE) nr 2799/98, (WE) nr 814/2000, (WE) nr 1290/2005 i (WE) nr 485/2008 (Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 549).

( 12 ) Dyrektywa 2000/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2000 r. ustanawiająca ramy wspólnotowego działania w dziedzinie polityki wodnej (Dz.U. L 327 z 22.12.2000, s. 1).

( 13 ) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1242/2008 z dnia 8 grudnia 2008 r. ustanawiające wspólnotową typologię gospodarstw rolnych (Dz.U. L 335 z 13.12.2008, s. 3).

( 14 ) Rozporządzenie Rady (WE) nr 834/2007 z dnia 28 czerwca 2007 r. w sprawie produkcji ekologicznej i znakowania produktów ekologicznych i uchylające rozporządzenie (EWG) nr 2092/91 (Dz.U. L 189 z 20.7.2007, s. 1).

( 15 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 110/2008 z dnia 15 stycznia 2008 r. w sprawie definicji, opisu, prezentacji, etykietowania i ochrony oznaczeń geograficznych napojów spirytusowych oraz uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 1576/89 (Dz.U. L 39 z 13.2.2008, s. 16).

( 16 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 251/2014 z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie definicji, opisu, prezentacji, etykietowania i ochrony oznaczeń geograficznych aromatyzowanych produktów wina, uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 1601/91 (Dz.U. L 84 z 20.3.2014, s. 14).

( 17 ) Dz.U. C 341 z 16.12.2010, s. 5.

( 18 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 z dnia 21 października 2009 r. dotyczące wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin i uchylające dyrektywy Rady 79/117/EWG i 91/414/EWG (Dz.U. L 309 z 24.11.2009, s. 1).

( 19 ) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/128/WE z dnia 21 października 2009 r. ustanawiająca ramy wspólnotowego działania na rzecz zrównoważonego stosowania pestycydów (Dz.U. L 309 z 24.11.2009, s.71).

( 20 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 652/2014 z dnia 15 maja 2014 r. ustanawiające przepisy w zakresie zarządzania wydatkami odnoszącymi się do łańcucha żywnościowego, zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt oraz dotyczące zdrowia roślin i materiału przeznaczonego do reprodukcji roślin, zmieniające dyrektywy Rady 98/56/WE, 2000/29/WE i 2008/90/WE, rozporządzenia (WE) nr 178/2002, (WE) nr 882/2004 i (WE) nr 396/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady, dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/128/WE i rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 oraz uchylające decyzje Rady 66/399/EWG, 76/894/EWG i 2009/470/WE (Dz.U. L 189 z 27.6.2014, s. 1).

( 21 ) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1698/2005 z dnia 20 września 2005 r. w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich przez Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) (Dz.U. L 277 z 21.10.2005, s. 1).

( 22 ) Stosowane jedynie do pomocy dotyczącej sektora leśnego oraz produktów niewymienionych w załączniku I do Traktatu.

( 23 ) Jak określiła Komisja w ramach procedury, o której mowa w art. 9 ust. 1 niniejszego rozporządzenia.

( 24 ) NUTS – nomenklatura jednostek terytorialnych do celów statystycznych. Zazwyczaj region określa się na poziomie 2.

( 25 ) Rozporządzenie Rady (EWG) nr 3037/90 z dnia 9 października 1990 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej we Wspólnocie Europejskiej (Dz. U. L 293 z 24.10.1990, s. 1) zmienione rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 761/93 z dnia 24 marca 1993 r. (Dz.U. L 83 z 3.4.1993, s. 1, oraz sprostowanie, Dz.U. L 159 z 11.7.1995, s. 31).

( 26 ) Ekwiwalent dotacji brutto.

( 27 ) Jeżeli pomoc przyznaje się za pomocą wielu instrumentów, kwotę pomocy należy podać w rozbiciu na poszczególne instrumenty.

( 28 ) Jeżeli pomoc przyznaje się za pomocą wielu instrumentów, kwotę pomocy należy podać w rozbiciu na poszczególne instrumenty.