(1)

Jasne określenie właściwych kontraktów i ich odpowiednich kontrahentów ma podstawowe znaczenie. Zgodnie z podejściem funkcjonalnym w przypadku podmiotów mających dostęp do danych przechowywanych przez repozytoria transakcji należy uwzględnić posiadane przez nie kompetencje i pełnione przez nie funkcje.

(2)

Aby sprawować nadzór nad repozytoriami transakcji, Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (EUNGiPW) powinien mieć dostęp do wszystkich danych transakcyjnych przechowywanych przez repozytoria, tak by móc zwracać się o informacje, podejmować właściwe środki nadzorcze oraz monitorować, czy należy utrzymać, czy też wycofać rejestrację jako repozytorium transakcji.

(3)

Uwzględniając kompetencje EUNGiPW na mocy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1095/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych) (3) oraz rozporządzenia (UE) nr 648/2012, EUNGiPW należy przyznać dostęp w odniesieniu do szeregu zadań. Dostęp do danych dla poszczególnych członków personelu EUNGiPW powinien być zgodny z każdym z tych szczególnych zadań.

(4)

Europejskiej Radzie ds. Ryzyka Systemowego (ERRS), EUNGiPW oraz odpowiednim członkom Europejskiego Systemu Banków Centralnych (ESBC), w tym niektórym krajowym bankom centralnym i odpowiednim organom nadzoru papierów wartościowych i rynków w Unii, powierzono zadanie monitorowania i zapewniania stabilności finansowej w Unii, a zatem organy te powinny mieć dostęp do danych transakcyjnych w odniesieniu do wszystkich kontrahentów do celów wykonywania ich zadań w tym zakresie.

(5)

Organy nadzoru i dozoru nad partnerami centralnymi (CCP) muszą mieć dostęp do danych, aby móc skutecznie wykonywać swoje obowiązki wobec takich podmiotów, a zatem powinny mieć dostęp do wszystkich informacji koniecznych do realizacji tego zadania.

(6)

Umożliwienie odpowiednim członkom ESBC dostępu do danych umożliwi im wykonywanie ich podstawowych zadań, przede wszystkim funkcji centralnego banku emisyjnego, zapewniania stabilności finansowej i – w pewnych przypadkach – nadzoru ostrożnościowego nad niektórymi kontrahentami. Ponieważ niektórzy członkowie ESBC na mocy ustawodawstwa krajowego mają różne zadania, należy umożliwić im dostęp do danych zgodnie z wykazem określonym w art. 81 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 648/2012.

(7)

Najważniejszym obowiązkiem odpowiednich organów nadzoru papierów wartościowych i rynków w Unii jest ochrona inwestorów w ich poszczególnych jurysdykcjach, a zatem należy przyznać im dostęp do danych transakcyjnych na temat rynków, uczestników, produktów i instrumentów bazowych objętych ich obowiązkami nadzorczymi i wykonawczymi.

(8)

Organom wyznaczonym zgodnie z art. 4 dyrektywy 2004/25/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie ofert przejęcia (4) należy przyznać dostęp do informacji na temat transakcji dotyczących instrumentów pochodnych na akcje, jeżeli instrument bazowy jest dopuszczony do obrotu na rynku regulowanym w ich jurysdykcji lub posiada siedzibę prawną w ich jurysdykcji, bądź też jest oferentem dla spółki w odniesieniu do takiego przedsiębiorstwa i świadczenie przez niego oferowane obejmuje papiery wartościowe.

(9)

Agencji ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki (ACER) należy przyznać dostęp do danych w celu monitorowania hurtowych rynków energii, tak by we współpracy z krajowymi organami regulacyjnymi wykrywać nadużycia na rynku oraz im zapobiegać, a także w celu monitorowania hurtowych rynków energii, by wykrywać nadużycia na rynku oraz im zapobiegać zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1227/2011 z dnia 25 października 2011 r. w sprawie integralności i przejrzystości hurtowego rynku energii (REMIT) (5). ACER powinna zatem posiadać dostęp do wszystkich danych przechowywanych przez repozytoria transakcji w odniesieniu do instrumentów pochodnych na produkty energetyczne.

(10)

Rozporządzenie (UE) nr 648/2012 obejmuje wyłącznie dane dotyczące transakcji, nie obejmuje natomiast danych dotyczących operacji przed zawarciem transakcji, takich jak złożenie zamówienia zgodnie z wymogami rozporządzenia (UE) nr 1227/2011. Dlatego w tym zakresie repozytoria transakcji nie powinny być uznawane za właściwe źródła informacji dla ACER.

(11)

W ramach podejścia funkcjonalnego do dostępu do danych przechowywanych przez repozytoria transakcji kluczowym elementem jest nadzór ostrożnościowy. Podobnie różnym organom mogą zostać powierzone zadania w zakresie nadzoru ostrożnościowego. W związku z tym wszystkim organom wymienionym w art. 81 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 648/2012 należy zapewnić dostęp do danych transakcyjnych na temat odpowiednich podmiotów.

(12)

Podmioty, które zgodnie z art. 81 ust. 3 rozporządzenia (UE) 648/2012 uzyskały dostęp do danych przechowywanych przez repozytorium transakcji, powinny zapewnić posiadanie i egzekwowanie zasad gwarantujących, że tylko odpowiednie osoby mają dostęp do informacji dla dobrze określonych i prawnie uzasadnionych celów, a także jasno określających możliwość uprawnienia innych osób do dostępu do tych danych.

(13)

Dostęp do danych powinien być rozpatrywany na trzech poziomach agregowania. Dane transakcyjne powinny obejmować szczegóły dotyczące poszczególnych transakcji, dane o pozycjach powinny dotyczyć zagregowanych danych o pozycjach dla poszczególnych instrumentów bazowych/produktów dla poszczególnych kontrahentów, a zagregowane dane nominalne powinny odpowiadać ogólnym pozycjom dla poszczególnych instrumentów bazowych/produktów bez podawania szczegółowych informacji o kontrahencie. Dostęp do danych transakcyjnych umożliwiałby również dostęp do danych o pozycjach i zagregowanych danych. Dostęp do danych o pozycjach umożliwiałby również dostęp do zagregowanych danych, ale nie do danych transakcyjnych. Z drugiej strony dostęp do zagregowanych danych referencyjnych powinien być najbardziej wąską kategorią dostępu i nie powinien umożliwiać dostępu do danych o pozycjach lub danych transakcyjnych.

(14)

Podstawę niniejszego rozporządzenia stanowi projekt regulacyjnych standardów technicznych przedłożony Komisji przez Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych.

(15)

Zgodnie z art. 10 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010 EUNGiPW konsultował się z właściwymi organami oraz członkami Europejskiego Systemu Banków Centralnych (ESBC) przed przedłożeniem projektu regulacyjnych standardów technicznych, który stanowi podstawę niniejszego rozporządzenia. EUNGiPW przeprowadził również otwarte konsultacje społeczne na temat tego projektu regulacyjnych standardów technicznych, przeanalizował potencjalne związane z nimi koszty i korzyści oraz zasięgnął opinii Grupy Interesariuszy z Sektora Giełd i Papierów Wartościowych powołanej zgodnie z art. 37 wspomnianego rozporządzenia,