Sprawa C‑350/14

Florin Lazar

przeciwko

Allianz SpA

(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunale di Trieste)

„Odesłanie prejudycjalne — Przestrzeń wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości — Współpraca sądowa w sprawach cywilnych — Rozporządzenie (WE) nr 864/2007 — Artykuł 4 ust. 1 — Pojęcia „państwa, w którym powstaje szkoda”, „szkody” i „skutków pośrednich czynu niedozwolonego” — Szkody poniesione osobiście przez członka rodziny osoby zmarłej w wyniku wypadku drogowego — Prawo właściwe”

Streszczenie – wyrok Trybunału (czwarta izba) z dnia 10 grudnia 2015 r.

1. Prawo Unii Europejskiej — Wykładnia — Przepis niezawierający jakiegokolwiek wyraźnego odesłania do prawa państw członkowskich — Wykładnia autonomiczna i jednolita

2. Współpraca sądowa w sprawach cywilnych — Prawo właściwe dla zobowiązań pozaumownych — Rozporządzenie nr 864/2007 — Zobowiązania wynikające z czynu niedozwolonego — Państwo powstania szkody — Pojęcie — Państwo powstania szkody bezpośredniej

   (rozporządzenie nr 864/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady, art. 4 ust. 1)

3. Współpraca sądowa w sprawach cywilnych — Prawo właściwe dla zobowiązań pozaumownych — Rozporządzenie nr 864/2007 — Zobowiązania wynikające z czynu niedozwolonego — Skutki pośrednie czynu niedozwolonego — Pojęcie — Szkody związane ze śmiercią osoby w wypadku drogowym, poniesione przez członków rodziny tej osoby mających miejsce pobytu w państwie członkowskim innym niż państwo, w którym miał miejsce wypadek — Włączenie

   (rozporządzenie nr 864/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady, art. 4 ust. 1)

1.  Zobacz tekst orzeczenia.

   (por. pkt 21)

2.  Dla celów wskazania prawa właściwego dla zobowiązania pozaumownego wynikającego z czynu niedozwolonego, art. 4 ust. 1 rozporządzenia nr 864/2007 dotyczącego prawa właściwego dla zobowiązań pozaumownych (Rzym II), przyjmuje prawo państwa, w którym szkoda powstaje, niezależnie od tego, w jakim państwie miało miejsce zdarzenie powodujące szkodę, lub od tego, w jakim państwie lub jakich państwach występują skutki pośrednie tego zdarzenia. Szkodą, jaką należy wziąć pod uwagę przy ustalaniu miejsca, w którym szkoda ta powstaje, jest szkoda bezpośrednia, a wynika to z motywu 16 wspomnianego rozporządzenia. W odniesieniu do szkody na osobie lub szkody na mieniu prawodawca Unii sprecyzował w motywie 17 rozporządzenia Rzym II, że państwem, w którym powstaje szkoda bezpośrednia, jest państwo, w którym została poniesiona szkoda na osobie lub szkoda na mieniu. Wynika stąd, że jeżeli jest możliwe ustalenie wystąpienia szkody bezpośredniej, co zwykle ma miejsce w razie wypadku drogowego, miejsce tej szkody bezpośredniej będzie istotnym łącznikiem dla celów określenia prawa właściwego, niezależnie od pośrednich skutków tego wypadku.

   Ponadto zastosowanie prawa miejsca wystąpienia szkody bezpośredniej przyczynia się do osiągnięcia wyrażonego w motywie 16 rozporządzenia Rzym II celu polegającego na zapewnieniu przewidywalności prawa właściwego z jednoczesnym uniknięciem ryzyka, że rzeczony czyn niedozwolony mógłby zostać podzielony na kilka elementów podlegających różnym prawom w zależności od miejsca, w którym osoby inne niż ofiara doznają szkody.

   (por. pkt 23–25, 29)

3.  Artykuł 4 ust. 1 rozporządzenia nr 864/2007 dotyczącego prawa właściwego dla zobowiązań pozaumownych (Rzym II) należy – dla celów ustalenia prawa właściwego dla zobowiązania pozaumownego wynikającego z wypadku drogowego – interpretować w ten sposób, że szkody lub krzywdy związane ze śmiercią osoby w takim wypadku, który miał miejsce w państwie członkowskim siedziby sądu, i poniesione przez członków rodziny tej osoby mających miejsce pobytu w innym państwie członkowskim, powinny być kwalifikowane jako skutki pośrednie tego wypadku w rozumieniu wspomnianego przepisu.

   (por. pkt 30; sentencja)