Sprawa C‑317/14

Komisja Europejska

przeciwko

Królestwu Belgii

„Uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego — Artykuł 45 TFUE — Rozporządzenie (UE) nr 492/2011 — Swobodny przepływ pracowników — Dostęp do zatrudnienia — Lokalna administracja publiczna — Znajomość języków — Środek dowodowy”

Streszczenie – Wyrok Trybunału (szósta izba) z dnia 5 lutego 2015 r.

1. Swobodny przepływ osób – Pracownicy – Dostęp do zatrudnienia – Lokalna administracja publiczna – Wymóg umiejętności językowych – Uregulowanie krajowe wymagające dowodu posiadania takich umiejętności za pomocą jednego rodzaju świadectwa, wydawanego wyłącznie przez jeden urząd państwa członkowskiego, po złożeniu egzaminu przeprowadzonego przez ten urząd na terytorium owego państwa członkowskiego – Nieproporcjonalny charakter tego uregulowania – Uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego

   (art. 45 TFUE; rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady nr 492/2011)

2. Państwa członkowskie – Zobowiązania – Uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego – Względy uzasadniające wynikające z wewnętrznego porządku prawnego – Niedopuszczalność

   (art. 258 TFUE)

3. Skarga o stwierdzenie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego – Badanie zasadności przez Trybunał – Sytuacja, jaką należy wziąć pod uwagę – Sytuacja w chwili upływu terminu wyznaczonego w uzasadnionej opinii

   (art. 258 TFUE)

1.  Wymagając od kandydatów na stanowiska pracy w lokalnej administracji publicznej w niektórych regionach językowych, z dyplomów lub ze świadectw których to kandydatów nie wynika, że ukończyli oni naukę w danym języku, wykazania ich znajomości języka za pomocą jednego rodzaju świadectwa, wydawanego wyłącznie przez jeden urząd państwa członkowskiego, po złożeniu egzaminu przeprowadzonego przez ten urząd na terytorium tego państwa członkowskiego, wspomniane państwo uchybiło zobowiązaniom, które na nim ciążą na mocy art. 45 TFUE i rozporządzenia nr 492/2011 w sprawie swobodnego przepływu pracowników wewnątrz Unii.

   W istocie taki wymóg wydaje się, w świetle nadrzędnych względów swobodnego przepływu pracowników, nieproporcjonalny w stosunku do celu jakim jest ocena znajomości języków przez owych kandydatów. Po pierwsze, wymóg ten wyklucza uwzględnienie stopnia znajomości języka, jaką –jak można założyć – nabył posiadacz dyplomu uzyskanego w innym państwie członkowskim na podstawie tego dyplomu, w świetle charakteru i czasu trwania nauki. Po drugie, takie uregulowanie krajowe zmusza zainteresowanych zamieszkujących w innych państwach członkowskich, czyli w większości obywateli tych państw, do udania się na terytorium krajowe jedynie po to, by poddać ocenie swą znajomość języka w ramach egzaminu niezbędnego do wydania świadectwa wymaganego do złożenia podania o pracę. Dodatkowe koszty związane z tym ograniczeniem mogą utrudniać dostęp do rozpatrywanych stanowisk pracy.

   (por. pkt 28, 29, 31, 35; pkt 1 sentencji)

2.  Zobacz tekst orzeczenia.

   (por. pkt 33)

3.  Zobacz tekst orzeczenia.

   (por. pkt 34)

Sprawa C‑317/14

Komisja Europejska

przeciwko

Królestwu Belgii

„Uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego — Artykuł 45 TFUE — Rozporządzenie (UE) nr 492/2011 — Swobodny przepływ pracowników — Dostęp do zatrudnienia — Lokalna administracja publiczna — Znajomość języków — Środek dowodowy”

Streszczenie – Wyrok Trybunału (szósta izba) z dnia 5 lutego 2015 r.

1. Swobodny przepływ osób — Pracownicy — Dostęp do zatrudnienia — Lokalna administracja publiczna — Wymóg umiejętności językowych — Uregulowanie krajowe wymagające dowodu posiadania takich umiejętności za pomocą jednego rodzaju świadectwa, wydawanego wyłącznie przez jeden urząd państwa członkowskiego, po złożeniu egzaminu przeprowadzonego przez ten urząd na terytorium owego państwa członkowskiego — Nieproporcjonalny charakter tego uregulowania — Uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego

   (art. 45 TFUE; rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady nr 492/2011)

2. Państwa członkowskie — Zobowiązania — Uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego — Względy uzasadniające wynikające z wewnętrznego porządku prawnego — Niedopuszczalność

   (art. 258 TFUE)

3. Skarga o stwierdzenie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego — Badanie zasadności przez Trybunał — Sytuacja, jaką należy wziąć pod uwagę — Sytuacja w chwili upływu terminu wyznaczonego w uzasadnionej opinii

   (art. 258 TFUE)

1.  Wymagając od kandydatów na stanowiska pracy w lokalnej administracji publicznej w niektórych regionach językowych, z dyplomów lub ze świadectw których to kandydatów nie wynika, że ukończyli oni naukę w danym języku, wykazania ich znajomości języka za pomocą jednego rodzaju świadectwa, wydawanego wyłącznie przez jeden urząd państwa członkowskiego, po złożeniu egzaminu przeprowadzonego przez ten urząd na terytorium tego państwa członkowskiego, wspomniane państwo uchybiło zobowiązaniom, które na nim ciążą na mocy art. 45 TFUE i rozporządzenia nr 492/2011 w sprawie swobodnego przepływu pracowników wewnątrz Unii.

   W istocie taki wymóg wydaje się, w świetle nadrzędnych względów swobodnego przepływu pracowników, nieproporcjonalny w stosunku do celu jakim jest ocena znajomości języków przez owych kandydatów. Po pierwsze, wymóg ten wyklucza uwzględnienie stopnia znajomości języka, jaką –jak można założyć – nabył posiadacz dyplomu uzyskanego w innym państwie członkowskim na podstawie tego dyplomu, w świetle charakteru i czasu trwania nauki. Po drugie, takie uregulowanie krajowe zmusza zainteresowanych zamieszkujących w innych państwach członkowskich, czyli w większości obywateli tych państw, do udania się na terytorium krajowe jedynie po to, by poddać ocenie swą znajomość języka w ramach egzaminu niezbędnego do wydania świadectwa wymaganego do złożenia podania o pracę. Dodatkowe koszty związane z tym ograniczeniem mogą utrudniać dostęp do rozpatrywanych stanowisk pracy.

   (por. pkt 28, 29, 31, 35; pkt 1 sentencji)

2.  Zobacz tekst orzeczenia.

   (por. pkt 33)

3.  Zobacz tekst orzeczenia.

   (por. pkt 34)