Sprawa C‑35/14 P

Enercon GmbH

przeciwko

Gamesa Eólica SL

„Odwołanie — Wspólnotowy znak towarowy — Odwołanie wniesione przez „drugą stronę w postępowaniu przed izbą odwoławczą”, która nie złożyła odpowiedzi na skargę przed Sądem — Brak statusu interwenienta przed Sądem — Oczywista niedopuszczalność odwołania”

Streszczenie – Postanowienie Trybunału (trzecia izba) z dnia 12 lutego 2015 r.

Odwołanie – Dopuszczalność – Odwołanie wniesione przez stronę w postępowaniu przed izbą odwoławczą, która nie brała udziału w postępowaniu przed Sądem – Brak statusu interwenienta przed Sądem – Niedopuszczalność odwołania

(statut Trybunału Sprawiedliwości, art. 56 akapit drugi; regulaminu postępowania przed Sądem, art. 134 § 1, art. 135 § 1)

Zgodnie z art. 56 akapit drugi statutu Trybunału Sprawiedliwości odwołanie może zostać wniesione przez każdą stronę, której wnioski nie zostały uwzględnione w całości lub w części. Jednakże interwenienci niebędący ani państwami członkowskimi, ani instytucjami Unii, mogą wnieść takie odwołanie jedynie wtedy, gdy orzeczenie Sądu dotyczy ich bezpośrednio.

Z brzmienia art. 134 § 1 regulaminu postępowania przed Sądem wynika, że aby posiadać status interwenienta przed Sądem, strona postępowania przed izbą odwoławczą Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory), inna niż strona skarżąca, winna wnieść odpowiedź na skargę w przewidzianej formie i w przewidzianym terminie.

Zgodnie z art. 135 § 1 regulaminu postępowania przed Sądem Urząd oraz strony postępowania przed izbą odwoławczą, inne niż strona skarżąca, wnoszą odpowiedzi na skargę w terminie dwóch miesięcy od daty doręczenia skargi.

Strona postępowania przed izbą odwoławczą, która nie uczestniczyła w postępowaniu przed Sądem w rozumieniu art. 134 § 1 regulaminu postępowania przed tym sądem, w szczególności ze względu na to, że ani nie przedstawiła własnych żądań, ani nie wskazała, że przyłącza się do żądań jednej lub drugiej strony, nie uzyskała zatem statusu interwenienta przed Sądem i nie może w konsekwencji na podstawie art. 56 akapit drugi statutu Trybunału wnieść odwołania od zaskarżonego wyroku Sądu. W tym względzie należy podkreślić, że wymiana korespondencji miedzy służbami Trybunału a wnoszącym odwołanie nie może w żaden sposób przesądzić o dopuszczalności wniesionego przez niego odwołania.

(por. pkt 21–23, 25)

Sprawa C‑35/14 P

Enercon GmbH

przeciwko

Gamesa Eólica SL

„Odwołanie — Wspólnotowy znak towarowy — Odwołanie wniesione przez „drugą stronę w postępowaniu przed izbą odwoławczą”, która nie złożyła odpowiedzi na skargę przed Sądem — Brak statusu interwenienta przed Sądem — Oczywista niedopuszczalność odwołania”

Streszczenie – Postanowienie Trybunału (trzecia izba) z dnia 12 lutego 2015 r.

Odwołanie — Dopuszczalność — Odwołanie wniesione przez stronę w postępowaniu przed izbą odwoławczą, która nie brała udziału w postępowaniu przed Sądem — Brak statusu interwenienta przed Sądem — Niedopuszczalność odwołania

(statut Trybunału Sprawiedliwości, art. 56 akapit drugi; regulaminu postępowania przed Sądem, art. 134 § 1, art. 135 § 1)

Zgodnie z art. 56 akapit drugi statutu Trybunału Sprawiedliwości odwołanie może zostać wniesione przez każdą stronę, której wnioski nie zostały uwzględnione w całości lub w części. Jednakże interwenienci niebędący ani państwami członkowskimi, ani instytucjami Unii, mogą wnieść takie odwołanie jedynie wtedy, gdy orzeczenie Sądu dotyczy ich bezpośrednio.

Z brzmienia art. 134 § 1 regulaminu postępowania przed Sądem wynika, że aby posiadać status interwenienta przed Sądem, strona postępowania przed izbą odwoławczą Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory), inna niż strona skarżąca, winna wnieść odpowiedź na skargę w przewidzianej formie i w przewidzianym terminie.

Zgodnie z art. 135 § 1 regulaminu postępowania przed Sądem Urząd oraz strony postępowania przed izbą odwoławczą, inne niż strona skarżąca, wnoszą odpowiedzi na skargę w terminie dwóch miesięcy od daty doręczenia skargi.

Strona postępowania przed izbą odwoławczą, która nie uczestniczyła w postępowaniu przed Sądem w rozumieniu art. 134 § 1 regulaminu postępowania przed tym sądem, w szczególności ze względu na to, że ani nie przedstawiła własnych żądań, ani nie wskazała, że przyłącza się do żądań jednej lub drugiej strony, nie uzyskała zatem statusu interwenienta przed Sądem i nie może w konsekwencji na podstawie art. 56 akapit drugi statutu Trybunału wnieść odwołania od zaskarżonego wyroku Sądu. W tym względzie należy podkreślić, że wymiana korespondencji miedzy służbami Trybunału a wnoszącym odwołanie nie może w żaden sposób przesądzić o dopuszczalności wniesionego przez niego odwołania.

(por. pkt 21–23, 25)