Sprawa C-543/11

Woningstichting Maasdriel

przeciwko

Staatssecretaris van Financiën

(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Hoge Raad der Nederlanden)

„Podatek od wartości dodanej — Dyrektywa 2006/112/WE — Artykuł 135 ust. 1 lit. k) w związku z art. 12 ust. 1 i 3 — Teren niezabudowany — Teren budowlany — Pojęcia — Prace związane z rozbiórką w celu wzniesienia nowej konstrukcji — Zwolnienie z podatku VAT”

Streszczenie – Wyrok Trybunału (ósma izba) z dnia 17 stycznia 2013 r.

1. Harmonizacja ustawodawstw podatkowych – Wspólny system podatku od wartości dodanej – Zwolnienia – Ścisła wykładnia – Granice

   (dyrektywa Rady 2006/112, art. 135)

2. Harmonizacja ustawodawstw podatkowych – Wspólny system podatku od wartości dodanej – Zwolnienia – Zwolnienie dostaw terenów niezabudowanych innych niż terenów budowlanych – Pojęcie terenu budowlanego – Dostawa terenu niezabudowanego lecz rzeczywiście przeznaczonego pod zabudowę – Włączenie – Ocena przez sąd krajowy

   (dyrektywa Rady 2006/112, art. 12 ust. 1, 3, art. 135 ust. 1 lit. k))

3. Harmonizacja ustawodawstw podatkowych – Wspólny system podatku od wartości dodanej – Czynności podlegające opodatkowaniu – Kryteria oceny – Zamiar stron dotyczący objęcia transakcji podatkiem – Obowiązek dokonania całościowej oceny danej transakcji

1.  Zobacz tekst orzeczenia.

   (por. pkt 25)

2.  Państwa członkowskie, definiując tereny, które należy uznać za „tereny budowlane”, są zobowiązane do poszanowania celu art. 135 ust. 1 lit. k) dyrektywy 2006/112 w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, który zmierza do zwolnienia z podatku od wartości dodanej jedynie dostawy niezabudowanych terenów, które nie są przeznaczone pod zabudowę.

   Zatem wspomniany przepis w związku z art. 12 ust. 1 i 3 owej dyrektywy należy interpretować w ten sposób, że zwolnienie z podatku od wartości dodanej przewidziane w pierwszym ze wskazanych przepisów nie obejmuje transakcji, dotyczącej dostawy terenu niezabudowanego po rozbiórce budynku, który się na nim znajdował, nawet wówczas, gdy na dzień dostawy nie zostały dokonane inne prace związane z uzbrojeniem terenu poza wskazaną rozbiórką, o ile z ogólnej oceny okoliczności związanych z ową transakcją i istniejących w dacie dostawy włącznie z zamiarem stron – pod warunkiem, że zostanie on ustalony na podstawie obiektywnych wskazówek – wynika, iż w owej dacie sporny teren był rzeczywiście przeznaczony pod zabudowę, co należy do oceny sądu odsyłającego.

   (por. pkt 30, 36; sentencja)

3.  Zgłoszony zamiar stron dotyczący opodatkowania danej czynności podatkiem od wartości dodanej powinien być brany pod uwagę przy całościowej ocenie okoliczności takiej transakcji, o ile można go ustalić na podstawie obiektywnych wskazówek. Poza stanem zaawansowania robót w zakresie przebudowy zrealizowanych przez sprzedającego w dacie dostawy, wykonanie przez sprzedającego prac związanych z rozbiórką przed wspomnianą datą w celu wniesienia przyszłej konstrukcji lub zobowiązanie sprzedającego do dokonania tego rodzaju prac rozbiórki celem dokonania przyszłej konstrukcji mogą również stanowić tego rodzaju wskazówki.

   (por. pkt 32, 33)

Sprawa C-543/11

Woningstichting Maasdriel

przeciwko

Staatssecretaris van Financiën

(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Hoge Raad der Nederlanden)

„Podatek od wartości dodanej — Dyrektywa 2006/112/WE — Artykuł 135 ust. 1 lit. k) w związku z art. 12 ust. 1 i 3 — Teren niezabudowany — Teren budowlany — Pojęcia — Prace związane z rozbiórką w celu wzniesienia nowej konstrukcji — Zwolnienie z podatku VAT”

Streszczenie – Wyrok Trybunału (ósma izba) z dnia 17 stycznia 2013 r.

1. Harmonizacja ustawodawstw podatkowych — Wspólny system podatku od wartości dodanej — Zwolnienia — Ścisła wykładnia — Granice

   (dyrektywa Rady 2006/112, art. 135)

2. Harmonizacja ustawodawstw podatkowych — Wspólny system podatku od wartości dodanej — Zwolnienia — Zwolnienie dostaw terenów niezabudowanych innych niż terenów budowlanych — Pojęcie terenu budowlanego — Dostawa terenu niezabudowanego lecz rzeczywiście przeznaczonego pod zabudowę — Włączenie — Ocena przez sąd krajowy

   (dyrektywa Rady 2006/112, art. 12 ust. 1, 3, art. 135 ust. 1 lit. k))

3. Harmonizacja ustawodawstw podatkowych — Wspólny system podatku od wartości dodanej — Czynności podlegające opodatkowaniu — Kryteria oceny — Zamiar stron dotyczący objęcia transakcji podatkiem — Obowiązek dokonania całościowej oceny danej transakcji

1.  Zobacz tekst orzeczenia.

   (por. pkt 25)

2.  Państwa członkowskie, definiując tereny, które należy uznać za „tereny budowlane”, są zobowiązane do poszanowania celu art. 135 ust. 1 lit. k) dyrektywy 2006/112 w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, który zmierza do zwolnienia z podatku od wartości dodanej jedynie dostawy niezabudowanych terenów, które nie są przeznaczone pod zabudowę.

   Zatem wspomniany przepis w związku z art. 12 ust. 1 i 3 owej dyrektywy należy interpretować w ten sposób, że zwolnienie z podatku od wartości dodanej przewidziane w pierwszym ze wskazanych przepisów nie obejmuje transakcji, dotyczącej dostawy terenu niezabudowanego po rozbiórce budynku, który się na nim znajdował, nawet wówczas, gdy na dzień dostawy nie zostały dokonane inne prace związane z uzbrojeniem terenu poza wskazaną rozbiórką, o ile z ogólnej oceny okoliczności związanych z ową transakcją i istniejących w dacie dostawy włącznie z zamiarem stron – pod warunkiem, że zostanie on ustalony na podstawie obiektywnych wskazówek – wynika, iż w owej dacie sporny teren był rzeczywiście przeznaczony pod zabudowę, co należy do oceny sądu odsyłającego.

   (por. pkt 30, 36; sentencja)

3.  Zgłoszony zamiar stron dotyczący opodatkowania danej czynności podatkiem od wartości dodanej powinien być brany pod uwagę przy całościowej ocenie okoliczności takiej transakcji, o ile można go ustalić na podstawie obiektywnych wskazówek. Poza stanem zaawansowania robót w zakresie przebudowy zrealizowanych przez sprzedającego w dacie dostawy, wykonanie przez sprzedającego prac związanych z rozbiórką przed wspomnianą datą w celu wniesienia przyszłej konstrukcji lub zobowiązanie sprzedającego do dokonania tego rodzaju prac rozbiórki celem dokonania przyszłej konstrukcji mogą również stanowić tego rodzaju wskazówki.

   (por. pkt 32, 33)