Sprawa C-304/08

Zentrale zur Bekämpfung unlauteren Wettbewerbs eV

przeciwko

Plus Warenhandelsgesellschaft mbH

(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Bundesgerichtshof)

„Dyrektywa 2005/29/WE — Nieuczciwe praktyki handlowe — Przepisy krajowe z zasady zakazujące praktyk handlowych uzależniających udział konsumentów w loterii od nabycia towaru lub usługi”

Opinia rzecznika generalnego V. Trstenjak przedstawiona w dniu 3 września 2009 r.   I ‐ 219

Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 14 stycznia 2010 r.   I ‐ 254

Streszczenie wyroku

Zbliżanie ustawodawstw – Nieuczciwe praktyki handlowe stosowane przez przedsiębiorstwa wobec konsumentów – Dyrektywa 2005/29

(dyrektywa 2005/29 Parlamentu Europejskiego i Rady)

Dyrektywę 2005/29 dotyczącą nieuczciwych praktyk handlowych stosowanych przez przedsiębiorstwa wobec konsumentów na rynku wewnętrznym należy interpretować w ten sposób, że stoi ona na przeszkodzie uregulowaniom krajowym, które z zasady zakazują praktyk handlowych uzależniających udział konsumentów w konkursie z nagrodami lub loterii od nabycia towaru lub usługi, bez względu na konkretne okoliczności właściwe dla danego przypadku.

W istocie dyrektywa 2005/29 zawiera w załączniku I wyczerpujące wyliczenie 31 praktyk handlowych, które zgodnie z art. 5 ust. 5 tej dyrektywy uważane są za nieuczciwe „w każdych okolicznościach”. Co za tym idzie, jak wyjaśnia także w sposób wyraźny motyw 17 dyrektywy, jedynie te praktyki handlowe mogą być uznane za nieuczciwe bez poddania ich ocenie w ramach konkretnego przypadku na podstawie art. 5–9 dyrektywy 2005/29. Zatem krajowe przepisy, zakazujące z zasady praktyk handlowych uzależniających udział konsumentów w loterii lub konkursie od nabycia towarów lub usług, nie spełniają wymogów ustanowionych przez omawianej dyrektywie.

Wspomniane uregulowania są również niezgodne z treścią art. 4 dyrektywy 2005/29, który w sposób wyraźny zakazuje państwom członkowskim utrzymywania w mocy lub przyjmowania bardziej restrykcyjnych przepisów krajowych, nawet jeśli przepisy takie miałyby na celu zapewnienie wyższego poziomu ochrony konsumentów.

(por. pkt 45, 47, 50, 54; sentencja)