Keywords
Summary

Keywords

Postanowienia podatkowe – Harmonizacja ustawodawstw – Struktury podatków akcyzowych od olejów mineralnych – Dyrektywa 92/81 – Oleje mineralne, znakowane lub nie, dopuszczone do obrotu w Państwie Członkowskim, przechowywane w standardowych zbiornikach użytkowych pojazdów silnikowych, w tym maszyn rolniczych – Wykorzystywanie jako paliwa do napędzania lub innych w celach, w tych samych pojazdach – Objęcie podatkiem akcyzowym w innym Państwie Członkowskim – Zakaz – Możliwość powołania się przez osoby prywatne przed sądem krajowym na art. 8a dyrektywy 92/81

(dyrektywa Rady 92/81, art. 8a ust.1)

Summary

Artykuł 8a ust. 1 dyrektywy 92/81 w sprawie harmonizacji struktury podatków akcyzowych od olejów mineralnych należy rozumieć w ten sposób, że zabrania on Państwom Członkowskim objęcia podatkiem akcyzowym oleju mineralnego, niezależnie od tego, czy jest on znakowany, przechowywanego w standardowym zbiorniku użytkowego pojazdu silnikowego, w tym maszyny rolniczej, i wykorzystywanego jako paliwo nie tylko do napędzania tego pojazdu, ale również do użytkowania go w innych celach, takich jak prace rolne, jeżeli ten olej mineralny został zgodnie z prawem dopuszczony do obrotu w innym Państwie Członkowskim.

Jak bowiem wynika z brzmienia tego artykułu, zgodnie z którym oleje mineralne dopuszczone do obrotu w jednym Państwie Członkowskim, przechowywane w standardowych zbiornikach użytkowych pojazdów silnikowych i przeznaczone do zużycia jako paliwo przez te pojazdy, nie podlegają podatkowi akcyzowemu w innym Państwie Członkowskim, analizowanego w świetle jego celów, a mianowicie ochrony swobodnego przepływu osób i towarów oraz zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu, artykuł ten podlega wykładni rozszerzającej. Ponadto Państwo Członkowskie nie może, opierając się na własnym prawie krajowym, zabronić wykorzystywania jako paliwa w standardowym zbiorniku użytkowych pojazdów silnikowych znakowanego oleju mineralnego pochodzącego z innego Państwa Członkowskiego, które dopuszcza takie działanie.

Rzeczony zakaz jest zresztą na tyle zrozumiały, precyzyjny i bezwarunkowy, iż osoby prywatne mogą powołać się na niego przed sądem krajowym w celu zakwestionowania uregulowania krajowego z nim niezgodnego.

(por. pkt 41, 54-55, 61-62 oraz pkt 1-2 sentencji)