EUR-Lex Access to European Union law
This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62021CJ0827
Wyrok Trybunału (dziewiąta izba) z dnia 27 kwietnia 2023 r.
Banca A przeciwko Agenţia Naţională de Administrare Fiscală (ANAF) i Preşedintele ANAF.
Odesłanie prejudycjalne – Dyrektywa 2009/133/WE – Artykuł 7 – Połączenie poprzez przejęcie – Transakcja czysto wewnętrzna – Pierwszeństwo prawa Unii poza zakresem stosowania prawa Unii – Brak – Wykładnia prawa Unii poza zakresem stosowania tego prawa – Właściwość Trybunału do rozstrzygania w trybie prejudycjalnym – Warunek – Prawo Unii mające zastosowanie w sposób bezpośredni i bezwarunkowy na mocy prawa krajowego.
Sprawa C-827/21.
Wyrok Trybunału (dziewiąta izba) z dnia 27 kwietnia 2023 r.
Banca A przeciwko Agenţia Naţională de Administrare Fiscală (ANAF) i Preşedintele ANAF.
Odesłanie prejudycjalne – Dyrektywa 2009/133/WE – Artykuł 7 – Połączenie poprzez przejęcie – Transakcja czysto wewnętrzna – Pierwszeństwo prawa Unii poza zakresem stosowania prawa Unii – Brak – Wykładnia prawa Unii poza zakresem stosowania tego prawa – Właściwość Trybunału do rozstrzygania w trybie prejudycjalnym – Warunek – Prawo Unii mające zastosowanie w sposób bezpośredni i bezwarunkowy na mocy prawa krajowego.
Sprawa C-827/21.
Court reports – general – 'Information on unpublished decisions' section
ECLI identifier: ECLI:EU:C:2023:355
Wyrok Trybunału (dziewiąta izba) z dnia 27 kwietnia 2023 r. –
Banca A/ANAF
i
Preşedintele ANAF (Zastosowanie dyrektywy w sprawie łączenia spółek w sytuacjach krajowych)
(sprawa C‑827/21)
Odesłanie prejudycjalne – Dyrektywa 2009/133/WE – Artykuł 7 – Połączenie poprzez przejęcie – Transakcja czysto wewnętrzna – Pierwszeństwo prawa Unii poza zakresem stosowania prawa Unii – Brak – Wykładnia prawa Unii poza zakresem stosowania tego prawa – Właściwość Trybunału do rozstrzygania w trybie prejudycjalnym – Warunek – Prawo Unii mające zastosowanie w sposób bezpośredni i bezwarunkowy na mocy prawa krajowego
|
1. |
Pytania prejudycjalne – Właściwość Trybunału – Zakres – System opodatkowania łączenia, podziałów, wnoszenia aktywów i wymiany udziałów, dotyczących spółek różnych państw członkowskich – Dyrektywa 2009/133 – Zakres stosowania – Transakcje czysto wewnętrzne łączenia dwóch przedsiębiorstw mających siedziby w tym samym państwie członkowskim – Wykluczenie – Obowiązek sądu krajowego do dokonywania wykładni zgodnie z tą dyrektywą krajowego przepisu mającego zastosowanie do tych transakcji czysto wewnętrznych – Brak (art. 267 TFUE; dyrektywa Rady 2009/133) (zob. pkt 35–40, pkt 1 sentencji) |
|
2. |
Pytania prejudycjalne – Właściwość Trybunału – Zakres – Wniosek o wykładnię przepisów prawa Unii, które oczywiście nie mogą znaleźć zastosowania w postępowaniu głównym – Dyrektywa 2009/133 – Przepisy prawa Unii, które znalazły zastosowanie poprzez prawo krajowe w sposób bezpośredni i bezwarunkowy do okoliczności faktycznych nieobjętych ich zakresem stosowania – Brak – Brak właściwości Trybunału w zakresie dokonania takiej wykładni (art. 267 TFUE; dyrektywa Rady 2009/133) (zob. pkt 43–56, pkt 2 sentencji) |
Sentencja
|
1) |
Prawo Unii nie zobowiązuje sądu krajowego do interpretowania, zgodnie z dyrektywą Rady 2009/133/WE z dnia 19 października 2009 r. w sprawie wspólnego systemu opodatkowania mającego zastosowanie w przypadku łączenia, podziałów, podziałów przez wydzielenie, wnoszenia aktywów i wymiany udziałów dotyczących spółek różnych państw członkowskich oraz przeniesienia statutowej siedziby SE lub SCE z jednego państwa członkowskiego do innego państwa członkowskiego, przepisu prawa krajowego mającego zastosowanie do czysto wewnętrznej transakcji połączenia dwóch przedsiębiorstw, z których każde ma siedzibę w tym samym państwie członkowskim, gdyż transakcja ta nie wchodzi w zakres stosowania tej dyrektywy. |
|
2) |
Trybunał nie jest właściwy do udzielenia odpowiedzi na pytania prejudycjalne dotyczące wykładni dyrektywy 2009/133, ponieważ, po pierwsze, okoliczności faktyczne w postępowaniu głównym nie wchodzą w zakres stosowania tej dyrektywy, a po drugie, nie ma ona zastosowania do tych okoliczności faktycznych w sposób bezpośredni i bezwarunkowy na mocy prawa krajowego. |