Sprawa C‑177/12

Caisse nationale des prestations familiales

przeciwko

Salimowi Lachhebowi i Nadii Lachheb

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Cour de cassation (Luksemburg)]

„Odesłanie prejudycjalne — Zabezpieczenie społeczne — Rozporządzenie (EWG) nr 1408/71 — Świadczenie rodzinne — Ulga prorodzinna — Uregulowanie krajowe przewidujące przyznanie świadczenia w postaci ulgi prorodzinnej przyznawanej z urzędu — Niekumulacja świadczeń rodzinnych”

Streszczenie – wyrok Trybunału (piąta izba) z dnia 24 października 2013 r.

Zabezpieczenie społeczne – Pracownicy migrujący – Świadczenia rodzinne – Pojęcie – Ulga prorodzinna przyznawana automatycznie w celu wyrównania kosztów związanych z utrzymaniem dziecka, odpowiadająca ryczałtowi bez związku z dochodami wnioskodawcy lub z należnymi od niego podatkami – Włączenie – Świadczenie pieniężne wypłacane na podstawie krajowego prawa podatkowego, którego źródłem jest obniżenie podatku ze względu na posiadanie dziecka – Brak wpływu

[rozporządzenie Rady nr 1408/71, art. 1 lit. u) ppkt (i), art. 4 ust. 1 lit. h)]

Artykuł 1 lit. u) ppkt (i) i art. 4 ust. 1 lit. h) rozporządzenia nr 1408/71, zmienionego i uaktualnionego rozporządzeniem nr 118/97, zmienionym rozporządzeniem nr 647/2005, należy interpretować w ten sposób, że świadczenie takie jak ulga prorodzinna wprowadzona ustawą państwa członkowskiego polegająca na przyznaniu z urzędu obniżenia podatku jest świadczeniem rodzinnym w rozumieniu rzeczonego rozporządzenia.

W istocie, po pierwsze, świadczenie takie jest świadczeniem z tytułu zabezpieczenia społecznego, gdy jest z jednej strony przyznawane automatycznie, z uwagi na posiadanie dziecka pozostającego na utrzymaniu, i ma na celu wyrównanie kosztów związanych z tym utrzymaniem, a z drugiej strony jest to swego rodzaju ryczałt, przyznawany automatycznie i bez żadnego związku z dochodami wnioskodawcy lub z należnymi od niego podatkami.

Po drugie, zgodnie z art. 1 lit. u) ppkt (i) rozporządzenia nr 1408/71 określenie „świadczenia rodzinne” oznacza wszelkie świadczenia rzeczowe lub pieniężne wyrównujące koszty utrzymania rodziny. W tym względzie świadczenia rodzinne mają na celu pomoc społeczną dla pracowników mających na utrzymaniu rodzinę poprzez udział całej społeczności w pokryciu związanych z tym kosztów. Jest tak w wypadku ulgi prorodzinnej wypłacanej na każde dziecko pozostające na utrzymaniu, stanowiącej wkład publiczny do budżetu rodzinnego, mający na celu ulżenie kosztom związanym z utrzymaniem dzieci. W tej kwestii okoliczność, iż wkład publiczny do budżetu rodzinnego przybiera formę świadczenia pieniężnego wypłacanego na podstawie krajowego prawa podatkowego oraz że źródłem ulgi prorodzinnej jest obniżenie podatku, nie podważa zakwalifikowania takiego świadczenia jako świadczenia rodzinnego.

(por. pkt 31, 34–37, 39; sentencja)

Sprawa C‑177/12

Caisse nationale des prestations familiales

przeciwko

Salimowi Lachhebowi i Nadii Lachheb

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Cour de cassation (Luksemburg)]

„Odesłanie prejudycjalne — Zabezpieczenie społeczne — Rozporządzenie (EWG) nr 1408/71 — Świadczenie rodzinne — Ulga prorodzinna — Uregulowanie krajowe przewidujące przyznanie świadczenia w postaci ulgi prorodzinnej przyznawanej z urzędu — Niekumulacja świadczeń rodzinnych”

Streszczenie – wyrok Trybunału (piąta izba) z dnia 24 października 2013 r.

Zabezpieczenie społeczne — Pracownicy migrujący — Świadczenia rodzinne — Pojęcie — Ulga prorodzinna przyznawana automatycznie w celu wyrównania kosztów związanych z utrzymaniem dziecka, odpowiadająca ryczałtowi bez związku z dochodami wnioskodawcy lub z należnymi od niego podatkami — Włączenie — Świadczenie pieniężne wypłacane na podstawie krajowego prawa podatkowego, którego źródłem jest obniżenie podatku ze względu na posiadanie dziecka — Brak wpływu

[rozporządzenie Rady nr 1408/71, art. 1 lit. u) ppkt (i), art. 4 ust. 1 lit. h)]

Artykuł 1 lit. u) ppkt (i) i art. 4 ust. 1 lit. h) rozporządzenia nr 1408/71, zmienionego i uaktualnionego rozporządzeniem nr 118/97, zmienionym rozporządzeniem nr 647/2005, należy interpretować w ten sposób, że świadczenie takie jak ulga prorodzinna wprowadzona ustawą państwa członkowskiego polegająca na przyznaniu z urzędu obniżenia podatku jest świadczeniem rodzinnym w rozumieniu rzeczonego rozporządzenia.

W istocie, po pierwsze, świadczenie takie jest świadczeniem z tytułu zabezpieczenia społecznego, gdy jest z jednej strony przyznawane automatycznie, z uwagi na posiadanie dziecka pozostającego na utrzymaniu, i ma na celu wyrównanie kosztów związanych z tym utrzymaniem, a z drugiej strony jest to swego rodzaju ryczałt, przyznawany automatycznie i bez żadnego związku z dochodami wnioskodawcy lub z należnymi od niego podatkami.

Po drugie, zgodnie z art. 1 lit. u) ppkt (i) rozporządzenia nr 1408/71 określenie „świadczenia rodzinne” oznacza wszelkie świadczenia rzeczowe lub pieniężne wyrównujące koszty utrzymania rodziny. W tym względzie świadczenia rodzinne mają na celu pomoc społeczną dla pracowników mających na utrzymaniu rodzinę poprzez udział całej społeczności w pokryciu związanych z tym kosztów. Jest tak w wypadku ulgi prorodzinnej wypłacanej na każde dziecko pozostające na utrzymaniu, stanowiącej wkład publiczny do budżetu rodzinnego, mający na celu ulżenie kosztom związanym z utrzymaniem dzieci. W tej kwestii okoliczność, iż wkład publiczny do budżetu rodzinnego przybiera formę świadczenia pieniężnego wypłacanego na podstawie krajowego prawa podatkowego oraz że źródłem ulgi prorodzinnej jest obniżenie podatku, nie podważa zakwalifikowania takiego świadczenia jako świadczenia rodzinnego.

(por. pkt 31, 34–37, 39; sentencja)