Sprawa C-116/08

Christel Meerts

przeciwko

Proost NV

(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Hof van Cassatie)

„Dyrektywa 96/34/WE — Porozumienie ramowe dotyczące urlopu rodzicielskiego zawarte przez UNICE, CEEP oraz ETUC — Wykładnia klauzul 2.6 i 2.7 — Urlop rodzicielski w niepełnym wymiarze — Zwolnienie pracownika przed końcem urlopu rodzicielskiego bez zachowania ustawowego okresu wypowiedzenia — Obliczanie odszkodowania”

Opinia rzecznika generalnego J. Kokott przedstawiona w dniu 14 maja 2009 r.   I ‐ 10066

Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 22 października 2009 r.   I ‐ 10079

Streszczenie wyroku

1. Polityka społeczna – Pracownicy płci męskiej i pracownicy płci żeńskiej – Dostęp do zatrudnienia i warunki pracy – Równość traktowania – Dyrektywa w sprawie wykonania porozumienia ramowego dotyczącego urlopu rodzicielskiego

   (dyrektywa Rady 96/34, zmieniona dyrektywą 97/75, załącznik, klauzula 2.6)

2. Polityka społeczna – Pracownicy płci męskiej i pracownicy płci żeńskiej – Dostęp do zatrudnienia i warunki pracy – Równość traktowania – Dyrektywa w sprawie wykonania porozumienia ramowego dotyczącego urlopu rodzicielskiego

   (dyrektywa Rady 96/34, zmieniona dyrektywą 97/75, załącznik, klauzule 2.6, 2.7)

1.  Z celów porozumienia ramowego w sprawie urlopu rodzicielskiego, które stanowi załącznik do dyrektywy 96/34 w sprawie porozumienia ramowego dotyczącego urlopu rodzicielskiego zawartego przez UNICE, CEEP oraz ETUC, zmienionej dyrektywą 97/75, wynika, że termin „uprawnienia nabyte lub nabywane” w rozumieniu klauzuli 2.6 wymienionego porozumienia ramowego obejmuje całość praw i korzyści, w formie pieniężnej lub w naturze, wynikających bezpośrednio lub pośrednio ze stosunku pracy, na które pracownik może się powoływać wobec pracodawcy w chwili rozpoczęcia urlopu rodzicielskiego.

   Do takich praw i korzyści zalicza się wszystkie te dotyczące warunków zatrudnienia, w tym prawo pracownika zatrudnionego w pełnym wymiarze czasu pracy korzystającego z urlopu rodzicielskiego w niepełnym wymiarze do okresu wypowiedzenia — w razie jednostronnego rozwiązania przez pracodawcę umowy o pracę na czas nieokreślony — którego długość uzależniona jest od stażu pracy pracownika w zakładzie pracy, a którego celem jest ułatwienie znalezienia nowego zatrudnienia.

   (por. pkt 43, 44)

2.  Klauzule 2.6 i 2.7 porozumienia ramowego w sprawie urlopu rodzicielskiego, które stanowi załącznik do dyrektywy 96/34w sprawie porozumienia ramowego dotyczącego urlopu rodzicielskiego zawartego przez UNICE, CEEP oraz ETUC, zmienionej dyrektywą 97/75, należy interpretować w ten sposób, że stoją one na przeszkodzie temu, by w przypadku jednostronnego rozwiązania przez pracodawcę bez ważnego powodu lub bez zachowania ustawowego terminu wypowiedzenia umowy o pracę pracownika zatrudnionego na czas nieokreślony w pełnym wymiarze czasu pracy, podczas gdy ten korzysta z urlopu rodzicielskiego w niepełnym wymiarze, odszkodowanie należne temu pracownikowi było ustalane na podstawie zmniejszonego wynagrodzenia pobieranego przez niego w chwili dokonania zwolnienia.

   W tym względzie, o ile klauzula 2.7 omawianego porozumienia ramowego odsyła do państw członkowskich lub partnerów społecznych w celu określenia statusu umowy o pracę lub stosunku zatrudnienia na okres urlopu rodzicielskiego, w tym zakresu, w którym pracownik w czasie tego okresu może zachować ciągłość w nabywaniu praw względem pracodawcy, o tyle wykładnia celowościowa i systematyczna prowadzi do wniosku, że odesłanie to należy rozumieć bez uszczerbku dla klauzuli 2.6, która stanowi, że „uprawnienia nabyte lub nabywane przez pracownika w chwili rozpoczęcia urlopu rodzicielskiego zachowane są w niezmienionej formie do zakończenia urlopu rodzicielskiego”. W istocie całość tych praw i korzyści byłaby zagrożona, gdyby przy założeniu niezachowania ustawowego okresu wypowiedzenia w razie dokonania zwolnienia podczas urlopu rodzicielskiego w niepełnym wymiarze pracownik zatrudniony w pełnym wymiarze czasu pracy tracił prawo do tego, by należne mu odszkodowanie z tytułu zwolnienia było ustalane na podstawie wynagrodzenia związanego z jego umową o pracę.

   (por. pkt 45, 46, 56; sentencja)