Sprawa C-463/06

FBTO Schadeverzekeringen NV

przeciwko

Jackowi Odenbreitowi

(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Bundesgerichtshof)

„Rozporządzenie (WE) nr 44/2001 — Jurysdykcja w sprawach dotyczących ubezpieczenia — Ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej — Bezpośrednie powództwo poszkodowanego przeciwko ubezpieczycielowi — Zasada właściwości sądu miejsca zamieszkania poszkodowanego”

Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 13 grudnia 2007 r.   I - 11323

Streszczenie wyroku

Współpraca sądowa w sprawach cywilnych – Jurysdykcja i wykonywanie orzeczeń sądowych w sprawach cywilnych i handlowych – Rozporządzenie nr 44/2001 – Jurysdykcja w sprawach dotyczących ubezpieczeń

(rozporządzenie Rady nr 44/2001, art. 9 ust. 1 lit. b), art. 11 ust. 2)

Odesłanie w art. 11 ust. 2 rozporządzenia nr 44/2001 w sprawie jurysdykcji i uznawania orzeczeń sądowych oraz ich wykonywania w sprawach cywilnych i handlowych do art. 9 ust. 1 lit. b) tego rozporządzenia należy interpretować w ten sposób, że poszkodowany może wytoczyć powództwo bezpośrednio przeciwko ubezpieczycielowi przed sądem państwa członkowskiego, w którym poszkodowany ma miejsce zamieszkania, o ile takie bezpośrednie powództwo jest dopuszczalne i ubezpieczyciel ma siedzibę na terytorium jednego z państw członkowskich. W istocie odesłanie to prowadzi do rozszerzenia zakresu zastosowania zasady jurysdykcyjnej właściwości sądu miejsca, w którym powód ma miejsce zamieszkania, określonej w art. 9 ust. 1 lit. b) tego rozporządzenia, o kategorie powodów, którzy wytaczają powództwa przeciwko ubezpieczycielowi, innych niż ubezpieczający, ubezpieczony i uposażony z tytułu ubezpieczenia, przy czym w dodatku charakter bezpośredniego powództwa poszkodowanego przeciwko ubezpieczycielowi w świetle prawa krajowego nie ma znaczenia dla takiego zastosowania. Tego typu interpretacja znajduje również oparcie w celu tego rozporządzenia, którym jest zapewnienie stronie, która jest pod względem ekonomicznym najsłabszą stroną umowy, lepszej ochrony aniżeli ta, którą przyznają jej ogólne zasady jurysdykcyjne ustanowione w rozporządzeniu nr 44/2001.

(por. pkt 26, 28, 30, 31; sentencja)