Europejski Urząd Nadzoru Bankowego (EUNB)

 

STRESZCZENIE DOKUMENTU:

Rozporządzenie (UE) nr 1093/2010 w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego

JAKIE SĄ CELE ROZPORZĄDZENIA?

• W rozporządzeniu ustanawia się Europejski Urząd Nadzoru Bankowego (EUNB), czyli agencję Unii Europejskiej (UE), której zadaniem jest zapewnianie skuteczności i spójności regulacji ostrożnościowej i nadzoru ostrożnościowego w europejskim sektorze bankowym.
• Do ogólnych celów realizowanych przez EUNB należy utrzymywanie stabilności finansowej w UE, a także zapewnianie integralności, efektywności i prawidłowego funkcjonowania sektora bankowego.

KLUCZOWE ZAGADNIENIA

Spójne stosowanie prawa UE

EUNB:

• opracowuje regulacyjne standardy techniczne w celu uściślenia przepisów w dziedzinie bankowości, które są przyjmowane przez Komisję Europejską w przypadku przekazania Komisji takich uprawnień przez Parlament Europejski i Radę Unii Europejskiej;
• może wydawać wytyczne i zalecenia dotyczące stosowania odpowiednich aktów prawa UE oraz dysponuje, na mocy rozporządzenia zmieniającego (UE) 2019/2175, szerszymi uprawnieniami w odniesieniu do naruszeń związanych z praniem pieniędzy.

Testy warunków skrajnych

EUNB odgrywa istotną rolę w procesie przeprowadzania na szczeblu całej UE testów warunków skrajnych, które pozwalają określić odporność banków na niekorzystne zmiany na rynku oraz ryzyko systemowe w systemie finansowym UE.

• Inicjuje on i koordynuje testy warunków skrajnych w UE we współpracy z organami krajowymi odpowiedzialnymi za nadzór bankowy.
• EUNB, działając w porozumieniu z Europejską Radą ds. Ryzyka Systemowego (ERRS), Europejskim Bankiem Centralnym i Komisją, określa wspólną metodologię dla każdej edycji testu warunków skrajnych.
• Ponadto EUNB monitoruje i ocenia tendencje na rynku i tendencje w kredytowaniu.

Naruszenia prawa UE

• EUNB może przeprowadzać postępowanie wyjaśniające w sprawie domniemanego nieprawidłowego stosowania przez krajowy organ nadzoru przepisów UE w dziedzinie bankowości i finansów (zwłaszcza w sytuacji, gdy taki organ nie zapewnia, że dany bank spełnia wymogi określone w tych przepisach).
• EUNB może skierować zalecenie do właściwego krajowego organu nadzoru. Jeżeli organ nadzoru nie zastosuje się do takiego zalecenia, Komisja może wydać, mając na uwadze zalecenie EUNB, formalną opinię.
• Jeżeli krajowy organ nadzoru nadal nie przestrzega przepisów, EUNB może wydać decyzje mające zastosowanie bezpośrednio do banku. Z tego uprawnienia można skorzystać wyłącznie w wyjątkowych okolicznościach.
• Rozporządzenie zmieniające (UE) 2019/2175 przyznaje EUNB uprawnienia do podejmowania bezpośrednich działań w przypadku naruszania na szczeblu krajowym przepisów w dziedzinie przeciwdziałania praniu pieniędzy (zob. poniżej).

Europejski nadzór finansowy

EUNB stanowi część utworzonego w 2010 r. Europejskiego Systemu Nadzoru Finansowego, w skład którego oprócz ERRS wchodzą jeszcze dwa inne organy nadzoru:

• Europejski Urząd Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych
• Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych.

Rozporządzenie zmieniające (UE) 2019/2175 wzmacnia mandat trzech Europejskich Urzędów Nadzoru, poprawia zarządzanie nimi oraz zwiększa ich finansowanie. Jeśli chodzi konkretnie o EUNB, rozporządzenie to:

• powierza mu istotniejszą rolę i przyznaje szersze uprawnienia w zakresie nadzoru w celu zwalczania prania pieniędzy i finansowania terroryzmu, zobowiązując go w tym zakresie do:
  • zbierania informacji przekazywanych przez właściwe organy krajowe,
  • opracowywania nowych standardów w celu poprawy jakości nadzoru,
  • przeprowadzania ocen ryzyka,
  • ułatwiania współpracy z państwami niebędącymi członkami UE w sprawach o wymiarze transgranicznym;
• przyznaje mu większe uprawnienia w dziedzinie ochrony konsumenta i zobowiązuje go do propagowania większej przejrzystości produktów i usług finansowych w drodze:
  • monitorowania trendów dotyczących kosztów i opłat z tytułu detalicznych produktów finansowych,
  • opracowywania wskaźników ryzyka detalicznego dla konsumentów;
• zwiększa jego zasoby, tak aby umożliwić mu wykonywanie nowych zadań.

Usługi płatnicze

W obszarze usług płatniczych w UE dyrektywa zmieniająca (UE) 2015/2366 zwiększa rolę EUNB (zob. streszczenie) i zobowiązuje go do:

• opracowania ogólnodostępnego centralnego rejestru posiadających zezwolenie instytucji płatniczych, który musi być na bieżąco aktualizowany przez organy krajowe;
• udzielania wsparcia przy rozwiązywaniu sporów pomiędzy organami krajowymi;
• opracowywania i wydawania wytycznych i projektów regulacyjnych standardów technicznych w zakresie:
  • silnego uwierzytelniania klienta i bezpiecznych kanałów komunikacji, które wszyscy dostawcy usług płatniczych zobowiązani są spełniać,
  • współpracy i wymiany informacji między organami nadzorczymi.

Siedziba

Na mocy rozporządzenia zmieniającego (UE) 2018/1717, w kontekście wystąpienia Zjednoczonego Królestwa z UE, siedziba EUNB została przeniesiona z Londynu do Paryża z dniem 30 marca 2019 r.

OD KIEDY ROZPORZĄDZENIE MA ZASTOSOWANIE?

• Rozporządzenie (UE) nr 1093/2010 ma zastosowanie od 1 stycznia 2011 r.
• Dyrektywa zmieniająca (UE) 2015/2366 ma zastosowanie od 12 stycznia 2016 r., przy czym do porządku prawnego państw członkowskich miała zostać włączona do 13 stycznia 2018 r.
• Rozporządzenie zmieniające (UE) 2019/2175 ma zastosowanie od 1 stycznia 2020 r.

KONTEKST

Więcej informacji:

• Misje i zadania (Europejski Urząd Nadzoru Bankowego)
• Konwergencja nadzorcza (Europejski Urząd Nadzoru Bankowego).

GŁÓWNY DOKUMENT

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego), zmiany decyzji nr 716/2009/WE oraz uchylenia decyzji Komisji 2009/78/WE (Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 12–47).

Kolejne zmiany rozporządzenia (UE) nr 1093/2010 zostały włączone do tekstu podstawowego. Tekst skonsolidowany ma jedynie wartość dokumentacyjną.

DOKUMENTY POWIĄZANE

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/65/UE z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych oraz zmieniająca dyrektywę 2002/92/WE i dyrektywę 2011/61/UE (Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 349–496).

Zobacz tekst skonsolidowany.

Rozporządzenie Rady (UE) nr 1096/2010 z dnia 17 listopada 2010 r. w sprawie powierzenia Europejskiemu Bankowi Centralnemu szczególnych zadań w zakresie funkcjonowania Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego (Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 162–164).

Ostatnia aktualizacja: 29.11.2021