Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 32009L0022

Nakazy zaprzestania szkodliwych praktyk chroniące zbiorowe interesy konsumentów (do 2023 r.)

Status prawny dokumentu Streszczenie zostało zarchiwizowane i nie będzie aktualizowane. Aktualne informacje na ten temat można znaleźć pod hasłem 'Ochrona konsumentów – powództwa przedstawicielskie' .

Nakazy zaprzestania szkodliwych praktyk chroniące zbiorowe interesy konsumentów (do 2023 r.)

 

STRESZCZENIE DOKUMENTU:

Dyrektywa 2009/22/WE – nakazy zaprzestania szkodliwych praktyk w celu ochrony interesów konsumentów

JAKIE SĄ CELE DYREKTYWY?

Dyrektywa wprowadza na szczeblu Unii Europejskiej (UE) zasady służące zapewnieniu wystarczającej skuteczności nakazów, tak aby doprowadzić do zaprzestania praktyk szkodliwych dla zbiorowych interesów konsumentów.

Dyrektywa zostanie uchylona i zastąpiona dyrektywą (UE) 2020/1828 (zob. streszczenie) z dniem 25 czerwca 2023 r.

KLUCZOWE ZAGADNIENIA

  • Nakazy służą doprowadzeniu do zaprzestania lub zakazania praktyk szkodliwych dla zbiorowych interesów konsumentów. Dostosowanie przepisów do wymogów dyrektywy sprawi, że te nakazy będą bardziej skuteczne, co przełoży się na sprawniejsze funkcjonowanie rynku wewnętrznego UE.
  • Szkodliwe praktyki, o których mowa, obejmują praktyki związane z kredytami konsumenckimi, zorganizowanymi podróżami, nieuczciwymi warunkami w umowach zawieranych z konsumentami, umowami zawieranymi na odległość oraz nieuczciwymi praktykami handlowymi. Pełen wykaz odpowiednich dyrektyw znajduje się w załączniku I do dyrektywy 2009/22/WE.
  • Zastosowanie nakazów zaprzestania szkodliwych praktyk może skutkować:
    • zaprzestaniem lub zakazaniem szkodliwej praktyki, w odpowiednich przypadkach w drodze procedury doraźnej*;
    • wyeliminowaniem długotrwałych skutków szkodliwej praktyki, zwłaszcza poprzez publikację decyzji;
    • wydaniem wyroku, zgodnie z którym pozwany musi zastosować się do decyzji poprzez nałożenie na niego grzywny.
  • Podmioty upoważnione do występowania z powództwem muszą mieć uzasadniony interes w zapewnieniu ochrony zbiorowych interesów konsumentów oraz sprawnego działania rynku wewnętrznego. Takimi podmiotami są w szczególności niezależne instytucje publiczne, odpowiedzialne konkretnie za ochronę zbiorowych interesów konsumentów, lub organizacje ochrony konsumenta.
  • Wykaz instytucji upoważnionych do występowania z powództwem w razie stwierdzenia szkodliwych praktyk w obrębie UE jest sporządzany przez Komisję Europejską i publikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Z wykazem podmiotów upoważnionych do wnoszenia w UE powództw przeciwko szkodliwym praktykom można się zapoznać tutaj.
  • Państwo członkowskie UE, w którym ma być złożone powództwo, może zdecydować o konieczności przeprowadzenia wcześniejszych konsultacji z udziałem stron, w obecności lub pod nieobecność upoważnionego podmiotu z tego państwa. Jeżeli w ciągu dwóch tygodni od daty złożenia wniosku o konsultacje szkodliwe praktyki nie ustaną, powództwo o zaprzestanie szkodliwych praktyk może zostać złożone w trybie natychmiastowym.
  • Analiza dotycząca stosowania dyrektywy 2009/22/WE została sporządzona w 2011 r. Wykorzystano ją do opracowania sprawozdania Komisji opublikowanego w 2012 r.
  • W 2017 r. dyrektywa została poddana ocenie w ramach oceny adekwatności unijnego prawa ochrony konsumentów i prawa w dziedzinie marketingu.

Uchylenie

Dyrektywa 2009/22/WE zostanie uchylona i zastąpiona dyrektywą (UE) 2020/1828 z dniem 25 czerwca 2023 r. Została ona przyjęta w ramach inicjatywy Komisji „nowy ład dla konsumentów”.

OD KIEDY DYREKTYWA MA ZASTOSOWANIE?

Ma ona zastosowanie od 29 grudnia 2009 r. Dyrektywą 2009/22/WE ujednolicono i zastąpiono dyrektywę 98/27/WE wraz z jej późniejszymi zmianami. Pierwotna dyrektywa 98/27/WE miała zostać włączona do porządku prawnego państw członkowskich do 2001 r.

KONTEKST

Więcej informacji:

KLUCZOWE POJĘCIA

Procedura doraźna. Specjalna procedura, na mocy której sąd polubowny może oddalić nieuzasadnione i stanowiące nadużycie roszczenia na wstępnym etapie postępowania polubownego.

GŁÓWNY DOKUMENT

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/22/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie nakazów zaprzestania szkodliwych praktyk w celu ochrony interesów konsumentów (Wersja skodyfikowana) (Dz.U. L 110 z 1.5.2009, s. 30–36).

Kolejne zmiany dyrektywy 2009/22/WE zostały włączone do tekstu podstawowego. Tekst skonsolidowany ma jedynie wartość dokumentacyjną.

DOKUMENTY POWIĄZANE

Sprawozdanie dotyczące oceny adekwatności prawa ochrony konsumentów i prawa w dziedzinie marketingu z dnia 25 maja 2017 r. (SWD(2017) 209 final).

Sprawozdanie Komisji dla Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczące stosowania dyrektywy 2009/22/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie nakazów zaprzestania szkodliwych praktyk w celu ochrony interesów konsumentów (COM(2012) 635 final z 6.11.2012).

Zalecenie Komisji 2013/396/UE z dnia 11 czerwca 2013 r. w sprawie wspólnych zasad dotyczących mechanizmów zbiorowego dochodzenia roszczeń o zaprzestanie bezprawnych praktyk oraz roszczeń odszkodowawczych w państwach członkowskich, dotyczących naruszeń praw przyznanych na mocy prawa Unii (Dz.U. L 201 z 26.7.2013, s. 60–65).

Powiadomienie Komisji dotyczące art. 4 ust. 3 dyrektywy 2009/22/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie nakazów zaprzestania szkodliwych praktyk w celu ochrony interesów konsumentów, który kodyfikuje dyrektywę 98/27/WE – Podmioty upoważnione do wnoszenia powództw na mocy art. 2 wymienionej dyrektywy (Dz.U. C 361 z 30.9.2016, s. 1–55).

Sprostowanie do powiadomienia Komisji dotyczącego art. 4 ust. 3 dyrektywy 2009/22/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie nakazów zaprzestania szkodliwych praktyk w celu ochrony interesów konsumentów, który kodyfikuje dyrektywę 98/27/WE – Podmioty upoważnione do wnoszenia powództw na mocy art. 2 wymienionej dyrektywy (Dz.U. C 367 z 6.10.2016, s. 6).

Ostatnia aktualizacja: 03.02.2022

Góra