27.5.2015   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 172/8

1.

W strategii „Europa 2020” i w jej inicjatywach przewodnich podkreślono, jak ważne jest wyposażenie młodych ludzi w niezbędne umiejętności i kompetencje oraz zajęcie się wysokimi poziomami bezrobocia wśród młodzieży w Europie, a w sprawozdaniu podsumowującym dotyczącym śródokresowego przeglądu strategii „Europa 2020” (1) wśród najważniejszych wyników wymieniono ważną rolę sektora sportu jako instrumentu spójności społecznej i włączenia społecznego.

2.

W planie prac Unii Europejskiej w dziedzinie sportu na lata 2014–2017 (2) podkreślono, że sport wnosi ważny wkład w realizację celów ogólnych strategii „Europa 2020” ze względu na to, że sektor sportu może znacznie przyczynić się do inteligentnego i zrównoważonego wzrostu sprzyjającego włączeniu społecznemu. W jednym z trzech priorytetów tego programu prac, a mianowicie w priorytecie „Sport i społeczeństwo”, podkreślono powiązania sportu z zatrudnieniem, kształceniem i szkoleniem.

3.

W rezolucji Rady z dnia 20 lipca 2006 r. dotyczącej uznawania wartości kształcenia nieformalnego i incydentalnego wśród młodzieży europejskiej (3) podkreślono, że uczenie się pozaformalne i nieformalne może umożliwić młodym ludziom zdobycie dodatkowej wiedzy, umiejętności i kompetencji oraz przyczynić się do ich rozwoju osobistego, włączenia społecznego oraz aktywnych postaw obywatelskich, polepszając w ten sposób ich możliwości zatrudnienia; a także, że pracodawcy, placówki kształcenia formalnego i całe społeczeństwo obywatelskie powinni zwrócić należytą uwagę na ich szersze uznawanie.

4.

W zaleceniu Rady z dnia 20 grudnia 2012 r. w sprawie walidacji uczenia się pozaformalnego i nieformalnego (4) zwrócono uwagę na możliwości i mechanizmy pozwalające, by wiedza, umiejętności i kompetencje nabyte w drodze uczenia się pozaformalnego i nieformalnego odgrywały ważną rolę w zwiększaniu zatrudnialności i mobilności oraz w motywowaniu do uczenia się przez całe życie.

5.

Uczestnictwo w sporcie powszechnym (5) – choć oznacza przede wszystkim aktywność fizyczną w czasie wolnym – przynosi również dodatkową wartość dodaną w postaci zdrowszego i generalnie bardziej integracyjnego społeczeństwa europejskiego o zrównoważonym charakterze. Może rozwijać pozytywne postawy i wartości społeczne, a także umiejętności i kompetencje poszczególnych osób, w tym kompetencje przekrojowe (6), takie jak zdolność krytycznego myślenia, podejmowania inicjatywy, rozwiązywania problemów i współpracy (7).

6.

Zachodzi potrzeba reagowania na rosnące wymagania gospodarki opartej na zaawansowanej wiedzy, zwłaszcza w odniesieniu do rozwoju umiejętności przekrojowych oraz zdolności do skutecznego wykorzystywania takich umiejętności w różnych sektorach; w czasach szybkich zmian zapotrzebowania na rynku pracy pracodawcy wysoce sobie cenią umiejętności przekrojowe, przy czym często sygnalizują, że nowym pracownikom takich umiejętności brakuje.

7.

Jeśli chodzi o wkład sportu w rozwój umiejętności przekrojowych, istnieje w tym względzie niewykorzystany potencjał, zwłaszcza w przypadku młodych ludzi, ponieważ umiejętności nabyte w wyniku uczenia się pozaformalnego (8) i nieformalnego (9) są cenne dla rozwoju osobistego i zawodowego, w tym na rynku pracy i w uczeniu się przez całe życie (10).

8.

Jeśli chodzi o uznawanie wartości umiejętności przekrojowych nabytych w drodze uczenia się pozaformalnego i nieformalnego poprzez sport powszechny, pierwszymi krokami są: zwiększanie świadomości i wyeksponowania przede wszystkim wśród samych uczestników, rodziców, wolontariuszy i kadry pracowniczej, a ponadto wśród ogółu społeczeństwa, w tym pracodawców.

9.

Sport przyczynia się do realizacji strategicznych celów Unii w zakresie wzrostu, zatrudnienia i spójności społecznej, w tym do zaradzenia pilnym wyzwaniom, z którymi mierzy się obecnie Europa, takim jak ciągle wysoka stopa bezrobocia wśród europejskiej młodzieży (11). Aby sport mógł dalej rozwijać swój pełny potencjał w tym względzie, istotne jest, by wypracować międzysektorowe podejście obejmujące inne obszary polityki, takie jak kształcenie i szkolenie, młodzież i zatrudnienie, sprawy społeczne i zdrowie publiczne.

10.

Szczególnie atrakcyjne dla młodych ludzi, w tym tych o mniejszych szansach, są często sporty nietradycyjne (12); możliwości, jakie sporty te oferują, można by dalej badać.

11.

W sporcie powszechnym dla zwiększania świadomości, zapewniania wartości dodanej i korzyści, jakie sport ten może przynosić w odniesieniu do rozwoju umiejętności przekrojowych, zasadnicze znaczenie ma kompetentna kadra pracownicza, w tym wolontariusze.

12.

Zwiększały, wśród zainteresowanych podmiotów w sporcie powszechnym, w społeczeństwie i wśród pracodawców, świadomość tego, że umiejętności przekrojowe nabyte w drodze uczestnictwa w sporcie powszechnym mają osobistą, społeczną i ekonomiczną wartość dodaną, którą można wykorzystać w innych sektorach.

13.

Współpracowały z innymi odpowiednimi sektorami i z innymi państwami członkowskimi UE i wymieniały się z nimi sprawdzonymi rozwiązaniami odnośnie do faktycznych korzyści, jakie dają umiejętności nabyte poza kształceniem formalnym, tj. w drodze uczenia się pozaformalnego i nieformalnego w ramach sportu powszechnego.

14.

Zachęcały do tego, by rozwijać wiedzę, umiejętności i kompetencje właściwej kadry pracowniczej w sporcie powszechnym, w tym wolontariuszy, z myślą o zwiększaniu, poprzez ten rodzaj sportu, wartości społecznych i edukacyjnych oraz umiejętności przekrojowych.

15.

Zachęcały do tworzenia innowacyjnych partnerstw pomiędzy organizatorami kształcenia formalnego i organizatorami kształcenia pozaformalnego, a także w całym sektorze młodzieży i sportu, po to by rozwijać takie podejścia do uczenia się, które byłyby również odpowiednie w sektorze sportu powszechnego.

16.

Propagowały ocenę własnych umiejętności, zwłaszcza wśród młodzieży, która obejmuje umiejętności przekrojowe nabywane poprzez sport powszechny, a także propagowały wykorzystywanie najpowszechniejszych paszportów umiejętności i wzorów CV, a zwłaszcza Europassu.

17.

Wykorzystywały istniejące uzgodnienia, które mają na celu umożliwianie walidowania umiejętności i doświadczeń zdobytych w ramach uczenia się pozaformalnego i nieformalnego w sporcie.

18.

Dalej zwiększały ogólne uczestnictwo młodzieży w sporcie powszechnym, w tym uczestnictwo osób o mniejszych szansach, na szczeblu krajowym i lokalnym, i wykorzystywały w tym względzie faktyczny potencjał sportów nietradycyjnych.

19.

Propagowały wartość umiejętności przekrojowych nabywanych przez jednostki poprzez sport powszechny, tak by umiejętności te mogły być skutecznie wykorzystywane w innych sektorach do celów zatrudnienia, mobilności edukacyjnej lub uczenia się przez całe życie.

20.

Uznawały i włączały pozytywne efekty, jakie przynoszą umiejętności przekrojowe wypracowane poprzez sport powszechny, do krajowych i europejskich polityk oraz do strategii dotyczących sportu, młodzieży, spraw społecznych, zdrowia, edukacji i zatrudnienia.

21.

Uznawały i wspierały wkład wnoszony przez organizacje działające w zakresie sportu powszechnego w zapewnianie możliwości uczenia się pozaformalnego.

22.

Zbadały, jaki jest potencjał współpracy z sektorem młodzieżowym, zwłaszcza w zakresie:

23.

Zachęcały do inicjatyw, w stosownych przypadkach, również w ramach Europejskiego Tygodnia Sportu, odnośnie do edukacyjnych wartości sportu, a także możliwości wzmacniania w społecznościach cech sprzyjających włączeniu społecznemu.

24.

Współpracowały z zamiarem podnoszenia standardów w zakresie trenowania i prowadzenia treningów, a także w zakresie kształcenia trenerów i szkoleniowców oraz wolontariuszy poprzez ułatwianie wymiany informacji i doświadczeń pomiędzy osobami odpowiedzialnymi za wyznaczanie kierunków polityki a zainteresowanymi podmiotami z sektora sportu.

25.

Zachęcały do wolontariatu sportowego i zwiększania świadomości co do wartości wolontariatu w sporcie, zwłaszcza w nabywaniu umiejętności przekrojowych, do uznawania wolontariatu jako ważnej formy uczenia się pozaformalnego i wzmacniania krajowej i transgranicznej mobilności młodych wolontariuszy.

26.

Zachęcały do efektywnego wykorzystywania unijnych instrumentów finansowania – takich jak program Erasmus+ – jako możliwości pozwalających rozwijać umiejętności przekrojowe, zwłaszcza wśród młodych ludzi, aby także wzmacniać włączenie społeczne, aktywność obywatelską i szersze uczestnictwo w sporcie powszechnym.

27.

Wykorzystywały proces działań następczych związanych z zaleceniem Rady z dnia 20 grudnia 2012 r. w sprawie walidacji uczenia się pozaformalnego i nieformalnego do zajęcia się kwestią umiejętności przekrojowych nabywanych poprzez sport.

28.

Przeprowadziła badanie dotyczące wkładu sportu w zwiększanie szans na zatrudnienie młodych ludzi w kontekście strategii „Europa 2020”, w tym aspektów wiążących się z umiejętnościami przekrojowymi nabywanymi w związku z uczestnictwem w sporcie powszechnym.

29.

Uwzględniała wymiar sportowy w prowadzonych już dyskusjach i wydarzeniach politycznych dotyczących umiejętności, tak aby zwiększać świadomość i zbadać, jakie mogłyby być konkretniejsze sposoby nabywania umiejętności przekrojowych w sporcie i poprzez sport.

30.

Kontynuowała – również w ramach mandatu grup eksperckich utworzonych na mocy planu prac UE w dziedzinie sportu – gromadzenie danych, najlepszych sprawdzonych rozwiązań i analizę społecznego i ekonomicznego znaczenia sportu, a także tego, w jaki sposób sport powszechny wnosi wkład w takie obszary, jak zatrudnienie, kształcenie i szkolenie, w tym skoncentrowała się na rozwoju umiejętności osobistych i przekrojowych.

31.

Ułatwiała wymianę informacji i sprawdzonych rozwiązań, skuteczne wzajemne uczenie się oraz tworzenie sieci kontaktów między państwami członkowskimi, zwłaszcza w odniesieniu do rozwijania dostępniejszego, atrakcyjniejszego i bardziej zróżnicowanego sportu powszechnego, zwłaszcza dla młodych ludzi.

32.

Budowanie świadomości, zwłaszcza u młodych ludzi i ich rodziców, że umiejętności nabyte w sporcie i poprzez sport mogą mieć szczególną wartość, która może zostać wykorzystana w innych sektorach.

33.

Inwestowanie w kompetentną kadrę pracowniczą, która stosowałaby w swojej pracy najnowocześniejsze metody umożliwiające jej osiąganie pełnych korzyści z wartości dodanej, którą sport może zaoferować, w tym tej związanej z nabywaniem umiejętności.

34.

Zwiększanie świadomości wśród kadry pracowniczej w sporcie co do faktycznych korzyści, jakie przynoszą umiejętności przekrojowe nabyte w trakcie zajęć sportowych poprzez uczenie się pozaformalne i nieformalne, oraz ogólnej społecznej i ekonomicznej wartości dodanej sportu powszechnego.

35.

Zbadanie, jaki jest potencjał współpracy i wymiany sprawdzonych rozwiązań z organizacjami młodzieżowymi, zwłaszcza w odniesieniu do zastosowania do sektora sportowego metod i narzędzi uczenia się pozaformalnego.

36.

Wymianę najlepszych sprawdzonych rozwiązań w zakresie tego, jak należy wspierać i różnicować ruch sportu powszechnego, oraz wymianę sprawdzonych rozwiązań w odniesieniu do rozwijania nowych rodzajów sportu powszechnego, np. sportów nietradycyjnych.