Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 32015D0451

Decyzja Rady (UE) 2015/451 z dnia 6 marca 2015 r. w sprawie przystąpienia Unii Europejskiej do Konwencji o międzynarodowym handlu dzikimi zwierzętami i roślinami gatunków zagrożonych wyginięciem (CITES)

Dz.U. L 75 z 19.3.2015, p. 1–3 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

ELI: http://data.europa.eu/eli/dec/2015/451/oj

Related international agreement

19.3.2015   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 75/1


DECYZJA RADY (UE) 2015/451

z dnia 6 marca 2015 r.

w sprawie przystąpienia Unii Europejskiej do Konwencji o międzynarodowym handlu dzikimi zwierzętami i roślinami gatunków zagrożonych wyginięciem (CITES)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 192 ust. 1 w związku z art. 218 ust. 6 lit. a),

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

uwzględniając zgodę Parlamentu Europejskiego (1),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Konwencja o międzynarodowym handlu dzikimi zwierzętami i roślinami gatunków zagrożonych wyginięciem (CITES) (zwana dalej „konwencją”), której stronami jest 178 państw, w tym wszystkie państwa członkowskie, jest jednym z głównych instrumentów międzynarodowych na rzecz środowiska mających na celu ochronę zagrożonych gatunków fauny i flory poprzez wprowadzenie środków kontroli międzynarodowego handlu okazami tych gatunków.

(2)

Poprawką z Gaborone do konwencji, przyjętą na nadzwyczajnym spotkaniu Konferencji Stron w Gaborone w Botswanie w 1983 r., zmieniono art. XXI konwencji w taki sposób, że przystępowanie do konwencji, dotychczas możliwe wyłącznie dla państw, zostało otwarte dla regionalnych organizacji integracji gospodarczej utworzonych przez suwerenne państwa, mających kompetencje w zakresie negocjowania, zawierania i stosowania międzynarodowych umów w sprawach przekazywanych im przez ich państwa członkowskie i objętych konwencją. Poprawka z Gaborone do konwencji weszła w życie w dniu 29 listopada 2013 r.

(3)

Kwestie objęte konwencją dotyczą w głównej mierze ochrony środowiska. Postanowienia konwencji są wdrażane w sposób jednolity we wszystkich państwach członkowskich od dnia 1 stycznia 1984 r. Ponadto zostały przyjęte przepisy Unii w postaci rozporządzenia Rady (WE) nr 338/97 (2) i rozporządzenia Komisji (WE) nr 865/2006 (3).

(4)

Przystąpienie Unii do konwencji pozwoli jej brać udział w pracach w ramach konwencji oraz sprawi, że Unia będzie prawnie zobowiązana do wdrażania i egzekwowania postanowień konwencji w kwestiach podlegających jej kompetencji. Stworzy formalne zobowiązanie dla Unii, dzięki czemu Unia jako strona będzie odpowiedzialna wobec innych stron za wdrażanie postanowień konwencji.

(5)

Przystąpienie Unii do konwencji nie wpłynie na sposób, w jaki uzgadniane są stanowiska na Konferencję Stron Konwencji CITES przez Unię i jej państwa członkowskie, w obszarze ich odnośnych kompetencji, zgodnie z Traktatami.

(6)

Stanowiska Unii i jej państw członkowskich na Konferencję Stron Konwencji CITES będą wyrażane zgodnie z odpowiednią praktyką w dziedzinie wielostronnych umów środowiskowych, w obszarze ich odnośnych kompetencji, zgodnie z Traktatami.

(7)

Unia Europejska powinna w związku z tym przystąpić do konwencji,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Niniejszym zatwierdza się w imieniu Unii przystąpienie Unii Europejskiej do Konwencji o międzynarodowym handlu dzikimi zwierzętami i roślinami gatunków zagrożonych wyginięciem (CITES).

Tekst konwencji dołącza się do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Przewodniczący Rady zostaje niniejszym upoważniony do wyznaczenia osoby uprawnionej do złożenia w imieniu Unii dokumentu przystąpienia, o którym mowa w art. XXI ust. 1 konwencji, w celu wyrażenia zgody Unii na związanie się konwencją. W chwili złożenia dokumentu przystąpienia wyznaczona osoba złoży oświadczenie znajdujące się w załączniku do niniejszej decyzji, zgodnie z art. XXI ust. 3 konwencji.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia (4).

Sporządzono w Brukseli dnia 6 marca 2015 r.

W imieniu Rady

K. GERHARDS

Przewodniczący


(1)  Zgoda z dnia 16 grudnia 2014 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).

(2)  Rozporządzenie Rady (WE) nr 338/97 z dnia 9 grudnia 1996 r. w sprawie ochrony gatunków dzikiej fauny i flory w drodze regulacji handlu nimi (Dz.U. L 61 z 3.3.1997, s. 1).

(3)  Rozporządzenie Komisji (WE) nr 865/2006 z dnia 4 maja 2006 r. ustanawiające szczegółowe zasady dotyczące wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 338/97 w sprawie ochrony gatunków dzikiej fauny i flory w drodze regulacji handlu nimi (Dz.U. L 166 z 19.6.2006, s. 1).

(4)  Termin wejścia w życie konwencji w odniesieniu do Unii zostanie opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej przez Sekretariat Generalny Rady.


ZAŁĄCZNIK

OŚWIADCZENIE UNII EUROPEJSKIEJ ZGODNIE Z ART. XXI (UST. 3) KONWENCJI O MIĘDZYNARODOWYM HANDLU DZIKIMI ZWIERZĘTAMI I ROŚLINAMI GATUNKÓW ZAGROŻONYCH WYGINIĘCIEM

Unia Europejska oświadcza, że zgodnie z Traktatem o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności z jego art. 192 ust. 1, posiada kompetencje do zawierania umów międzynarodowych oraz do wykonywania obowiązków z nich wynikających, które przyczyniają się do osiągnięcia następujących celów:

zachowania, ochrony i poprawy jakości środowiska,

ochrony zdrowia ludzkiego,

ostrożnego i racjonalnego wykorzystywania zasobów naturalnych,

promowania na płaszczyźnie międzynarodowej środków zmierzających do rozwiązywania regionalnych lub światowych problemów w dziedzinie środowiska, w tym wynikających ze zmiany klimatu.

Unia Europejska oświadcza, że przyjęła już instrumenty prawne wiążące jej państwa członkowskie, obejmujące kwestie uregulowane niniejszą konwencją, w szczególności, choć nie tylko, rozporządzenie (WE) nr 338/97 oraz rozporządzenie wykonawcze (WE) nr 865/2006.

Ponadto Unia Europejska oświadcza, że jest odpowiedzialna za realizację tych zobowiązań wynikających z Konwencji o międzynarodowym handlu dzikimi zwierzętami i roślinami gatunków zagrożonych wyginięciem, które są objęte obowiązującymi przepisami Unii Europejskiej.

Wykonywanie kompetencji Unii Europejskiej podlega ze swojej natury stałemu rozwojowi.


Top