This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 02013R1305-20210625
Regulation (EU) No 1305/2013 of the European Parliament and of the Council of 17 December 2013 on support for rural development by the European Agricultural Fund for Rural Development (EAFRD) and repealing Council Regulation (EC) No 1698/2005
Consolidated text: Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1305/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich przez Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) i uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 1698/2005
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1305/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich przez Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) i uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 1698/2005
02013R1305 — PL — 25.06.2021 — 011.001
Dokument ten służy wyłącznie do celów informacyjnych i nie ma mocy prawnej. Unijne instytucje nie ponoszą żadnej odpowiedzialności za jego treść. Autentyczne wersje odpowiednich aktów prawnych, włącznie z ich preambułami, zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i są dostępne na stronie EUR-Lex. Bezpośredni dostęp do tekstów urzędowych można uzyskać za pośrednictwem linków zawartych w dokumencie
ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) NR 1305/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. (Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 487) |
zmienione przez:
sprostowane przez:
ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) NR 1305/2013
z dnia 17 grudnia 2013 r.
w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich przez Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) i uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 1698/2005
TYTUŁ I
CELE I STRATEGIA
ROZDZIAŁ I
Przedmiot i definicje
Artykuł 1
Przedmiot
Artykuł 2
Definicje
Ponadto stosuje się następujące definicje:
„programowanie” oznacza kilkuetapowy proces organizacji, podejmowania decyzji i przyznawania zasobów finansowych, z udziałem partnerów, mający na celu realizację, w perspektywie wieloletniej, wspólnego działania przez Unię i państwa członkowskie, zmierzającego do osiągnięcia priorytetów unijnych w zakresie rozwoju obszarów wiejskich;
„region” oznacza jednostkę terytorialną odpowiadającą poziomowi 1 lub 2 Nomenklatury Jednostek Terytorialnych do Celów Statystycznych (poziom NUTS 1 i 2) w rozumieniu rozporządzenia (WE) nr 1059/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady ( 2 );
„działanie” oznacza zespół operacji przyczyniających się do wykonania co najmniej jednego z priorytetów unijnych w zakresie rozwoju obszarów wiejskich;
„poziom dofinansowania” oznacza wielkość wkładu publicznego w operację;
„koszt transakcyjny” oznacza dodatkowy koszt związany z wypełnianiem zobowiązania, ale niezwiązany bezpośrednio z jego realizacją lub nieujęty w kosztach lub utraconych dochodach, które są wyrównywane bezpośrednio; koszt ten może być obliczany na podstawie kosztu standardowego;
„użytek rolny” oznacza każdy obszar zajęty przez grunty orne, trwałe użytki zielone, pastwiska trwałe lub uprawy trwałe określone w art. 4 rozporządzenia (UE) nr 1307/2013;
„straty gospodarcze” oznaczają wszelkie dodatkowe koszty ponoszone przez rolnika, które są rezultatem podjęcia przez niego środków nadzwyczajnych w celu zmniejszenia podaży na danym rynku lub wszelkiej znacznej utraty produkcji;
„niekorzystne zjawisko klimatyczne” oznacza warunki pogodowe, takie jak: mróz, burze, grad, lód, ulewne deszcze lub poważna susza, porównywalne do klęski żywiołowej;
„choroby zwierząt” oznaczają choroby wymienione w wykazie chorób zwierząt ustanowionym przez Światową Organizację Zdrowia Zwierząt lub w załączniku do decyzji Rady 2009/470/WE ( 3 );
„incydent środowiskowy” oznacza konkretny przypadek zanieczyszczenia, skażenia lub degradacji stanu środowiska, który związany jest z konkretnym wydarzeniem oraz mający ograniczony zakres geograficzny; pojęcie to nie obejmuje ogólnych zagrożeń dla środowiska niezwiązanych z konkretnym wydarzeniem, takich jak zmiana klimatu lub zanieczyszczenia atmosferyczne;
„klęska żywiołowa” oznacza naturalnie występujące zdarzenie o charakterze biotycznym lub abiotycznym, które prowadzi do poważnych zakłóceń w systemach produkcji rolnej lub strukturach leśnych, powodując ostatecznie poważne szkody gospodarcze w sektorach rolnictwa lub leśnictwa;
„katastrofa” oznacza nieprzewidziane zdarzenie o charakterze biotycznym lub abiotycznym, wywołane działalnością człowieka, które prowadzi do poważnych zakłóceń w systemach produkcji rolnej lub strukturach leśnych, powodując ostatecznie poważne szkody gospodarcze w sektorach rolnictwa lub leśnictwa;
„krótki łańcuch dostaw” oznacza łańcuch dostaw, który obejmuje ograniczoną liczbę podmiotów gospodarczych zaangażowanych we współpracę, przynoszący lokalny rozwój gospodarczy oraz charakteryzujący się ścisłymi związkami geograficznymi i społecznymi między producentami, podmiotami zajmującymi się przetwórstwem a konsumentami;
„młody rolnik” oznacza osobę, która w chwili składania wniosku ma nie więcej niż 40 lat, posiada odpowiednie umiejętności i kwalifikacje zawodowe i po raz pierwszy rozpoczyna działalność w gospodarstwie rolnym jako kierujący tym gospodarstwem rolnym; rozpoczynanie działalności może odbywać się samodzielnie lub wspólnie z innymi rolnikami, niezależnie od formy prawnej tej działalności;
„cele tematyczne” oznaczają cele tematyczne określone w art. 9 rozporządzenia (UE) nr1303/2013;
„wspólne ramy strategiczne” („CFS”) oznaczają wspólne ramy strategiczne, o których mowa w art. 10 rozporządzenia (UE) nr 1303/2013;
„klaster” oznacza zgrupowanie niezależnych przedsiębiorstw, w tym nowych przedsiębiorstw, małych, średnich i dużych przedsiębiorstw, a także organów doradczych lub organizacji badawczych, założonych z myślą o stymulowaniu działalności gospodarczej/innowacyjnej poprzez promowanie intensywnych interakcji, wspólne korzystanie z urządzeń i wymianę wiedzy teoretycznej i fachowej, a także poprzez skuteczne przyczynianie się do transferu wiedzy, tworzenia sieci i rozpowszechniania informacji między przedsiębiorstwami w klastrze;
„las” oznacza obszar gruntu obejmujący ponad 0,5 ha z drzewami o wysokości powyżej 5 metrów wysokości, o zwarciu drzewostanu ponad 10 %, lub z drzewami, które są w stanie osiągnąć te progi in situ; pojęcie to nie obejmuje gruntu, który jest użytkowany przede wszystkim w celach rolniczych lub urbanistycznych, z zastrzeżeniem ust. 2;
„data rozpoczęcia działalności” oznacza dzień, w którym wnioskodawca wykonuje lub kończy czynność lub czynności związane z rozpoczęciem działalności, o której mowa w lit. n).
ROZDZIAŁ II
Misja, cele i priorytety
Artykuł 3
Misja
EFRROW wnosi wkład do strategii „Europa 2020” poprzez promowanie zrównoważonego rozwoju obszarów wiejskich w całej Unii w sposób uzupełniający inne instrumenty WPR, politykę spójności i wspólną politykę rybołówstwa. EFRROW wnosi wkład do rozwoju bardziej zrównoważonego terytorialnie i środowiskowo, przyjaznego dla klimatu i odpornego na jego zmianę oraz konkurencyjnego i innowacyjnego unijnego sektora rolnictwa. Wnosi również wkład do rozwoju terytoriów wiejskich.
Artykuł 4
Cele
W ogólnych ramach WPR, wsparcie rozwoju obszarów wiejskich, w tym działań w sektorze spożywczym i sektorze produktów niespożywczych oraz leśnictwie, przyczynia się do osiągnięcia następujących celów:
wspieranie konkurencyjności rolnictwa;
zapewnienie zrównoważonego zarządzania zasobami naturalnymi oraz działania w dziedzinie klimatu;
osiągnięcie zrównoważonego rozwoju terytorialnego wiejskich gospodarek i społeczności, w tym tworzenie i utrzymywanie miejsc pracy.
Artykuł 5
Priorytety unijne w zakresie rozwoju obszarów wiejskich
Do osiągnięcia celów w zakresie rozwoju obszarów wiejskich, które przyczyniają się do realizacji strategii „Europa 2020” na rzecz inteligentnego, trwałego wzrostu gospodarczego sprzyjającego włączeniu społecznemu, dąży się poprzez realizację następujących sześciu priorytetów unijnych w zakresie rozwoju obszarów wiejskich, które to priorytety stanowią odzwierciedlenie odpowiednich celów tematycznych wspólnych ram strategicznych:
wspieranie transferu wiedzy i innowacji w rolnictwie, leśnictwie i na obszarach wiejskich, obejmujące następujące cele szczegółowe:
wspieranie innowacyjności, współpracy i rozwoju bazy wiedzy na obszarach wiejskich;
wzmacnianie powiązań między rolnictwem, produkcją żywności i leśnictwem a badaniami i innowacją, w tym do celów ulepszonego zarządzania środowiskiem i lepszych wyników;
wspieranie uczenia się przez całe życie oraz szkolenia zawodowego w sektorach rolnictwa i leśnictwa;
zwiększenie rentowności gospodarstw i konkurencyjności wszystkich rodzajów rolnictwa we wszystkich regionach oraz promowanie innowacyjnych technologii w gospodarstwach i zrównoważonego zarządzania lasami, obejmujące następujące cele szczegółowe:
poprawa wyników gospodarczych wszystkich gospodarstw oraz ułatwianie restrukturyzacji i modernizacji gospodarstw, szczególnie z myślą o zwiększeniu uczestnictwa w rynku i zorientowania na rynek, a także zróżnicowania produkcji rolnej;
ułatwianie wejścia rolników posiadających odpowiednie umiejętności do sektora rolnictwa, a w szczególności wymiany pokoleń;
wspieranie organizacji łańcucha dostaw żywności, w tym przetwarzania i wprowadzania do obrotu produktów rolnych, promowanie dobrostanu zwierząt i zarządzania ryzykiem w rolnictwie, obejmujące następujące cele szczegółowe:
poprawa konkurencyjności producentów rolnych poprzez lepsze ich zintegrowanie z łańcuchem rolno-spożywczym poprzez systemy jakości, dodawanie wartości do produktów rolnych, promocję na rynkach lokalnych i krótkie cykle dostaw, grupy i organizacje producentów oraz organizacje międzybranżowe;
wspieranie zapobiegania ryzyku i zarządzania ryzykiem w gospodarstwach;
odtwarzanie, ochrona i wzbogacanie ekosystemów powiązanych z rolnictwem i leśnictwem, obejmujące następujące cele szczegółowe:
odtwarzanie, ochrona i wzbogacanie różnorodności biologicznej, w tym na obszarach Natura 2000 i obszarach z ograniczeniami naturalnymi lub innymi szczególnymi ograniczeniami, oraz rolnictwa o wysokiej wartości przyrodniczej, a także stanu europejskich krajobrazów;
poprawa gospodarki wodnej, w tym nawożenia i stosowania pestycydów;
zapobieganie erozji gleby i poprawa gospodarowania glebą;
wspieranie efektywnego gospodarowania zasobami i przechodzenia na gospodarkę niskoemisyjną i odporną na zmianę klimatu w sektorach rolnym, spożywczym i leśnym, obejmujące następujące cele szczegółowe:
poprawa efektywności korzystania z zasobów wodnych w rolnictwie;
zwiększenie efektywności wykorzystania energii w rolnictwie i przetwórstwie spożywczym;
ułatwianie dostaw i wykorzystywania odnawialnych źródeł energii, produktów ubocznych, odpadów i pozostałości oraz innych surowców niespożywczych, dla celów biogospodarki;
redukcja emisji gazów cieplarnianych i amoniaku z rolnictwa;
promowanie ochrony pochłaniaczy dwutlenku węgla oraz pochłaniania dwutlenku węgla w rolnictwie i leśnictwie;
wspieranie włączenia społecznego, ograniczania ubóstwa i rozwoju gospodarczego na obszarach wiejskich, obejmujące następujące cele szczegółowe:
ułatwianie różnicowania działalności, zakładania i rozwoju małych przedsiębiorstw, a także tworzenia miejsc pracy;
wspieranie lokalnego rozwoju na obszarach wiejskich;
zwiększanie dostępności technologii informacyjno-komunikacyjnych (TIK) na obszarach wiejskich oraz podnoszenie poziomu korzystania z nich i poprawianie ich jakości.
Wszystkie te priorytety przyczyniają się do osiągnięcia celów przekrojowych w zakresie innowacyjności, środowiska oraz łagodzenia zmiany klimatu i przystosowania się do niej. Programy mogą być ukierunkowane na mniej niż sześć priorytetów, jeśli jest to uzasadnione na podstawie analizy sytuacji pod względem mocnych i słabych stron, szans i zagrożeń (analizy „SWOT”) oraz ewaluacji ex ante. Każdy program musi być ukierunkowany przynajmniej na cztery priorytety. Gdy państwo członkowskie przedkłada program krajowy i zbiór programów regionalnych, program krajowy może być ukierunkowany na mniej niż cztery priorytety.
Programy mogą obejmować inne cele szczegółowe w celu realizacji jednego z priorytetów, jeśli jest to uzasadnione i wymierne.
TYTUŁ II
PROGRAMOWANIE
ROZDZIAŁ I
Treść programów
Artykuł 6
Programy rozwoju obszarów wiejskich
Ramy krajowe państw członkowskich posiadających programy regionalne mogą również zawierać tabelę przedstawiającą, w podziale na regiony i lata, całkowity wkład EFRROW na rzecz danego państwa członkowskiego w całym okresie programowania.
Artykuł 7
Podprogramy tematyczne
W celu przyczynienia się do realizacji priorytetów unijnych w zakresie rozwoju obszarów wiejskich państwa członkowskie mogą włączać do swoich programów rozwoju obszarów wiejskich podprogramy tematyczne, które są ukierunkowane na szczególne potrzeby. Takie podprogramy tematyczne mogą między innymi odnosić się do:
młodych rolników;
małych gospodarstw, o których mowa w art. 19 ust. 2 akapit trzeci;
obszarów górskich, o których mowa w art. 32 ust. 2;
krótkich łańcuchów dostaw;
kobiet na obszarach wiejskich;
łagodzenia skutków zmiany klimatu i przystosowania się do niej oraz różnorodności biologicznej.
Orientacyjny wykaz działań i rodzajów operacji mających szczególne znaczenie dla każdego podprogramu tematycznego znajduje się w załączniku IV.
Artykuł 8
Treść programów rozwoju obszarów wiejskich
Poza elementami, o których mowa w art. 27 rozporządzenia (UE) nr 1303/2013, każdy program rozwoju obszarów wiejskich obejmuje:
ewaluację ex ante, o której mowa w art. 55 rozporządzenia (UE) nr 1303/2013;
analizę SWOT sytuacji oraz określenie potrzeb, które trzeba zaspokoić na obszarze geograficznym objętym programem.
Tę analizę przeprowadza się w oparciu o priorytety unijne w zakresie rozwoju obszarów wiejskich. Szczególne potrzeby dotyczące środowiska, łagodzenia zmiany klimatu i przystosowywania się do niej oraz innowacji ocenia się w świetle priorytetów unijnych w zakresie rozwoju obszarów wiejskich, aby określić odpowiednie odpowiedzi w tych trzech dziedzinach na poziomie każdego priorytetu;
opis strategii, który wykazuje, że:
dla każdego z celów szczegółowych należących do priorytetów unijnych w zakresie rozwoju obszarów wiejskich ujętych w programie wyznacza się odpowiednie cele w oparciu o wspólne wskaźniki, o których mowa w art. 69, oraz, w razie konieczności, wskaźniki specyficzne dla programu;
w odniesieniu do każdego z celów szczegółowych należących do priorytetów unijnych w zakresie rozwoju obszarów wiejskich ujętych w programie wybiera się odpowiednie połączenia działań w oparciu o solidną logikę interwencji wspieraną przez ewaluację ex ante, o której mowa w lit. a), oraz analizę, o której mowa w lit. b);
przydział środków finansowych na działania programu jest uzasadniony i odpowiedni do osiągnięcia wyznaczonych celów;
wzięto pod uwagę szczególne potrzeby powiązane ze szczególnymi warunkami na poziomie regionalnym lub subregionalnym, a ich zaspokojenie jest konkretnie zaplanowane poprzez odpowiednio opracowane połączenia działań lub podprogramy tematyczne;
program zawiera odpowiednie podejście do innowacji, z myślą o osiągnięciu priorytetów unijnych w zakresie rozwoju obszarów wiejskich, w tym EPI na rzecz wydajnego i zrównoważonego rolnictwa, do środowiska, z uwzględnieniem szczególnych potrzeb obszarów Natura 2000, oraz do łagodzenia zmiany klimatu i przystosowywania się do niej;
podjęto działania, aby zapewnić dostępność wystarczających zdolności doradczych w zakresie wymogów regulacyjnych i działalności związanej z innowacją;
dla każdego uwarunkowania ex ante, ustanowionego zgodnie z art. 19, oraz części II załącznika XI do rozporządzenia (UE) nr 1303/2013 w przypadku ogólnych uwarunkowań ex ante, oraz zgodnie z załącznikiem V do niniejszego rozporządzenia – ocenę, które spośród uwarunkowań ex ante mają zastosowanie do programu i które z nich są spełnione w dniu przedłożenia umowy o partnerstwie i programu. W przypadku gdy mające zastosowanie uwarunkowania ex ante nie są spełnione, program musi zawierać opis zadań, które należy podjąć, wykaz odpowiedzialnych podmiotów oraz harmonogram dla takich zadań zgodnie z podsumowaniem przedłożonym w umowie o partnerstwie;.
opis ram wykonania ustanowionych do celów art. 21 rozporządzenia (UE) nr 1303/2013;
opis każdego z wybranych działań;
plan ewaluacji, o którym mowa w art. 56 rozporządzenia (UE) nr 1303/2013. Państwa członkowskie zapewniają wystarczające zasoby w celu zaspokojenia zidentyfikowanych potrzeb oraz zapewnienia właściwego monitorowania i ewaluacji;
plan finansowy, składający się z:
tabeli wyszczególniającej, zgodnie z art. 58 ust. 4 i art. 58a ust. 2 niniejszego rozporządzenia, całkowity wkład EFRROW planowany na każdy rok. Tabela ta wskazuje oddzielnie dodatkowe zasoby, o których mowa w art. 58a ust. 2 niniejszego rozporządzenia. W stosownych przypadkach tabela ta wskazuje również oddzielnie, w ramach całkowitego wkładu EFRROW, środki przewidziane dla regionów słabiej rozwiniętych oraz środki finansowe przekazane do EFRROW zgodnie z art. 7 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1307/2013. Planowany roczny wkład EFRROW musi być zgodny z wieloletnimi ramami finansowymi;
tabeli wyszczególniającej – dla każdego działania, dla każdego rodzaju operacji wraz z określoną wielkością wkładu EFRROW, dla rodzaju operacji, o którym mowa w art. 37 ust. 1 i art. 39a, dla rodzaju operacji, o którym mowa w art. 38 ust. 3 i art. 39 ust. 1, gdy państwo członkowskie stosuje wartość procentową niższą niż 30 %, oraz dla pomocy technicznej – całkowity zaplanowany wkład Unii oraz mającą zastosowanie wielkość wkładu EFRROW. W stosownych przypadkach, tabela ta wskazuje oddzielnie wielkość wkładu EFRROW dla regionów słabiej rozwiniętych oraz dla innych regionów;
plan wskaźników, w podziale na cele szczegółowe, obejmujący cele, o których mowa w art. 8 ust. 1 lit. c) ppkt (i) wraz z planowanymi produktami i zaplanowanymi wydatkami w ramach każdego działania dotyczącego rozwoju obszarów wiejskich wybranego w odniesieniu do odpowiedniego celu szczegółowego;
w stosownych przypadkach, tabelę dotyczącą dodatkowego krajowego finansowania przypadającego na dane działanie zgodnie z art. 82;
w stosownych przypadkach, wykaz programów pomocy objętych art. 81 ust. 1, które mają zostać wykorzystane do realizacji programów;
informacje dotyczące komplementarności z działaniami finansowanymi przez inne instrumenty WPR i przez europejskie fundusze strukturalne i inwestycyjne („EFSI”);
warunki dotyczące wdrażania programu, w tym:
wyznaczenie przez państwo członkowskie wszystkich organów, o których mowa w art. 65 ust. 2, oraz, w celach informacyjnych, skrócony opis struktury zarządzania i kontroli;
opis procedur monitorowania i ewaluacji, jak również skład komitetu monitorującego;
przepisy zapewniające rozpowszechnianie informacji na temat programu, w tym za pośrednictwem krajowej sieci obszarów wiejskich, o której mowa w art. 54;
opis podejścia wyznaczającego zasady dotyczące ustalania kryteriów wyboru operacji i strategii rozwoju lokalnego, z uwzględnieniem odpowiednich celów; w tym kontekście państwa członkowskie mogą przewidywać nadawanie priorytetu MŚP związanym z sektorem rolnictwa i leśnictwa;
w odniesieniu do rozwoju lokalnego, w stosownych przypadkach, opis mechanizmów zapewniających spójność pomiędzy działaniami przewidzianymi w ramach lokalnych strategii rozwoju, działania „Współpraca”, o którym mowa w art. 35, oraz działania „Podstawowe usługi i odnowa wsi na obszarach wiejskich”, o którym mowa w art. 20, w tym powiązań między miastem a wsią;
działalność podejmowana w celu zaangażowania partnerów, o których mowa w art. 5 rozporządzenia (UE) nr 1303/2013, oraz podsumowanie wyników konsultacji z partnerami;
w stosownych przypadkach, strukturę krajowej sieci obszarów wiejskich, o której mowa w art. 54 ust. 3, oraz przepisy dotyczące zarządzania nią, które tworzyłyby podstawę rocznych planów działania sieci.
W przypadku gdy program rozwoju obszarów wiejskich zawiera podprogramy tematyczne, każdy podprogram obejmuje:
szczegółową analizę sytuacji w oparciu o metodologię SWOT oraz określenie potrzeb, które należy uwzględnić w podprogramie;
szczególne cele na poziomie podprogramu oraz wybór działań, w oparciu o dokładną definicję logiki interwencji podprogramu, w tym ocenę oczekiwanego wkładu wybranych działań w osiąganie celów;
oddzielny szczegółowy plan wskaźników zawierający planowane produkty i zaplanowane wydatki dla każdego działania dotyczącego rozwoju obszarów wiejskich wybranego w odniesieniu do odpowiedniego celu szczegółowego.
ROZDZIAŁ II
Przygotowanie, zatwierdzenie i zmiana programów rozwoju obszarów wiejskich
Artykuł 9
Uwarunkowania ex ante
Poza ogólnymi uwarunkowaniami ex ante, o których mowa w części II załącznika XI do rozporządzenia (UE) nr 1303/2013, do programowania EFRROW zastosowanie mają uwarunkowania ex ante, o których mowa w załączniku V do niniejszego rozporządzenia, w stosownych przypadkach i o ile ma to zastosowanie do szczególnych celów realizowanych w ramach priorytetów programu.
Artykuł 10
Zatwierdzanie programów rozwoju obszarów wiejskich
Artykuł 11
Zmiana programów rozwoju obszarów wiejskich
Wnioski państw członkowskich dotyczące zmian w programach zatwierdzane są zgodnie z następującymi procedurami:
Komisja podejmuje decyzje, w drodze aktów wykonawczych, w sprawie wniosków dotyczących zmian w programach odnoszących się do jednej lub większej liczby następujących kwestii:
zmiany strategii przedstawionej w programie poprzez zmianę o ponad 50 % w celu ujętym ilościowo związanym z celem szczegółowym;
zmiany wielkości wkładu EFFROW dotyczącej jednego działania lub większej ich liczby;
zmiany wysokości całego wkładu unijnego lub jego rocznego podziału na poziomie programu;
we wszystkich pozostałych przypadkach, Komisja zatwierdza, w drodze aktów wykonawczych, wnioski dotyczące zmian w programach, obejmujące w szczególności:
wprowadzenie lub wycofanie działań lub rodzajów operacji;
zmiany opisu działań, w tym zmiany warunków kwalifikowalności;
przesunięcie środków finansowych między działaniami wdrażanymi w ramach różnych wielkości wkładu EFRROW.
Jednakże do celów lit. b) ppkt (i) oraz (ii) oraz lit. b) ppkt (iii), w przypadku gdy przesunięcie dotyczy mniej niż 20 % przydziału na działanie i mniej niż 5 % całkowitego wkładu EFRROW w dany program, uznaje się, że dokonano zatwierdzenia, jeśli Komisja nie podjęła decyzji w sprawie wniosku w ciągu 42 dni roboczych od otrzymania wniosku. Termin ten nie obejmuje okresu rozpoczynającego się w dniu następującym po dniu, w którym Komisja przesłała swoje uwagi państwu członkowskiemu, i kończącego się w dniu udzielenie przez państwo członkowskie odpowiedzi na te uwagi;
zatwierdzenie nie jest wymagane w przypadku korekt o czysto typograficznym lub redakcyjnym charakterze, które nie mają wpływu na wdrażanie polityki i działań. Państwa członkowskie informują Komisję o takich zmianach.
Artykuł 12
Przepisy dotyczące procedur i harmonogramów
Komisja przyjmuje akty wykonawcze ustanawiające przepisy dotyczące procedur i harmonogramów odnoszących się do:
zatwierdzania programów rozwoju obszarów wiejskich i ram krajowych;
składania i zatwierdzania wniosków w sprawie zmian w programach rozwoju obszarów wiejskich oraz wniosków dotyczących zmian ram krajowych, w tym ich wejścia w życie i częstotliwości składania tych wniosków w trakcie okresu programowania.
Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 84.
TYTUŁ III
WSPARCIE ROZWOJU OBSZARÓW WIEJSKICH
ROZDZIAŁ I
Działania
Artykuł 13
Działania
Każde działanie dotyczące rozwoju obszarów wiejskich programuje się w taki sposób, aby konkretnie przyczyniał się do osiągnięcia co najmniej jednego priorytetu unijnego w zakresie rozwoju obszarów wiejskich. Orientacyjny wykaz działań mających szczególne znaczenie dla priorytetów unijnych znajduje się w załączniku VI.
Artykuł 14
Transfer wiedzy i działalność informacyjna
Wsparcie może obejmować także krótkoterminową wymianę zarządzających gospodarstwami i lasami oraz wizyty w gospodarstwach i w lasach.
Beneficjentem wsparcia zostaje dostawca usług szkoleniowych lub innych usług transferu wiedzy i działalności informacyjnej.
Podmioty świadczące usługi w zakresie transferu wiedzy i usługi informacyjne muszą posiadać odpowiednie zdolności do wykonywania tego zadania w postaci wykwalifikowanego personelu odbywającego regularne szkolenia.
Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 84.
Artykuł 15
Usługi doradcze, usługi z zakresu zarządzania gospodarstwem i usługi z zakresu zastępstw
Wsparcia w ramach tego działania udziela się w celu:
udzielania pomocy rolnikom, młodym rolnikom określonym w niniejszym rozporządzeniu, posiadaczom lasów, innym zarządcom gruntów i MŚP ◄ na obszarach wiejskich w korzystaniu z usług doradczych w celu poprawienia wyniku gospodarczego i wyników w zakresie oddziaływania na środowisko ich gospodarstw rolnych, przedsiębiorstw lub inwestycji, a także zwiększenia przyjazności tych gospodarstw, przedsiębiorstw lub inwestycji dla klimatu oraz ich odporności na zmianę klimatu;
wspierania tworzenia usług z zakresu zarządzania gospodarstwem oraz usług z zakresu zastępstw i doradztwa w zakresie prowadzenia gospodarstwa, jak również usług doradczych w zakresie leśnictwa, w tym systemu doradztwa rolniczego, o którym mowa w art. 12–14 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013;
wsparcia szkolenia doradców.
Podczas świadczenia usług doradczych dostawca przestrzega obowiązków poszanowania poufności, o których mowa w art. 13 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013.
Doradztwo dla indywidualnych rolników, młodych rolników określonych w niniejszym rozporządzeniu oraz innych zarządców gruntów ◄ jest powiązane z co najmniej jednym priorytetem unijnym w zakresie rozwoju obszarów wiejskich i obejmuje co najmniej jeden z następujących elementów:
obowiązki na poziomie gospodarstwa wynikające z podstawowych wymogów w zakresie zarządzania lub norm dotyczących dobrej kultury rolnej zgodnej z ochroną środowiska, określone w tytule VI rozdział I rozporządzenia (UE) nr 1306/2013;
w stosownych przypadkach – praktyki rolnicze korzystne dla klimatu i środowiska określone w tytule III rozdział 3 rozporządzenia (UE) nr 1307/2013, oraz utrzymywanie obszarów rolnych, o którym mowa w art. 4 ust. 1 lit. c) rozporządzenia (UE) nr 1307/2013;
działania na poziomie gospodarstwa przewidziane w programach rozwoju obszarów wiejskich służących modernizacji, budowaniu konkurencyjności, integracji sektorowej, innowacji i zorientowaniu na rynek, a także promowaniu przedsiębiorczości;
wymogi określone przez państwa członkowskie do celów wdrażania art. 11 ust. 3 ramowej dyrektywy wodnej;
wymogi określone przez państwa członkowskie do celów wdrażania art. 55 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009, w szczególności zgodności z ogólnymi zasadami integrowanej ochrony przed szkodnikami, o której mowa w art. 14 dyrektywy 2009/128/WE; lub
w stosownych przypadkach – normy higieny pracy lub normy bezpieczeństwa związane z gospodarstwem;
szczególne doradztwo dla rolników rozpoczynających działalność po raz pierwszy.
►C1 Doradztwo może obejmować także inne kwestie, a w szczególności informacje dotyczące łagodzenia zmiany klimatu i przystosowania się do niej, różnorodności biologicznej i ochrony wody, jak określono w załączniku I do rozporządzenia (UE) nr 1306/2013, ◄ lub kwestie związane z wynikiem gospodarczymi wynikami gospodarstwa rolnego w zakresie oddziaływania na środowisko, w tym aspekty dotyczące konkurencyjności. Może to obejmować doradztwo dotyczące rozwoju krótkich łańcuchów dostaw, rolnictwa ekologicznego i aspektów zdrowotnych chowu zwierząt.
Artykuł 16
Systemy jakości produktów rolnych i środków spożywczych
Wsparcie w ramach tego działania obejmuje nowe przystąpienie, lub przystąpienie w ciągu ostatnich pięciu lat, rolników i grup rolników do:
systemów jakości ustanowionych na mocy następujących rozporządzeń i przepisów:
rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 ( 4 );
rozporządzenia Rady (WE) nr 834/2007 ( 5 );
rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 110/2008 ( 6 );
rozporządzenie Rady (EWG) nr 1601/91 ( 7 );
część II tytuł II rozdział I sekcja 2 rozporządzenia Rady (UE) nr 1308/2013 w odniesieniu do wina.
systemów jakości, w tym systemów certyfikacji gospodarstw, produktów rolnych, bawełny lub środków spożywczych, uznanych przez państwa członkowskie za spełniające następujące kryteria:
specyfika produktu końcowego wytworzonego w ramach takich systemów wynika z jasnego wymogu zagwarantowania któregokolwiek z następujących elementów:
system jest otwarty dla wszystkich producentów;
system obejmuje wiążące specyfikacje produktów, a zgodność z tymi specyfikacjami jest weryfikowana przez organy publiczne lub niezależny organ kontroli;
system jest przejrzysty i zapewnia pełną identyfikowalność produktów; lub
dobrowolnych systemów certyfikacji produktów rolnych uznanych przez państwa członkowskie za zgodne z unijnymi wytycznymi dotyczącymi najlepszych praktyk dla dobrowolnych systemów certyfikacji produktów rolnych i środków spożywczych.
W przypadku przystąpienia do systemu po raz pierwszy przed złożeniem wniosku o wsparcie zgodnie z ust. 1 maksymalny okres pięciu lat skraca się o liczbę lat, które upłynęły między przystąpieniem do systemu jakości po raz pierwszy a terminem złożenia wniosku o wsparcie.
Do celów niniejszego ustępu „koszty stałe” oznaczają koszty poniesione w związku z przystępowaniem do wspieranego systemu jakości oraz roczną składkę za udział w tym systemie, w tym również, w razie konieczności, wydatki na kontrole wymagane do weryfikacji zgodności ze specyfikacjami systemu.
Do celów niniejszego artykułu „rolnik” oznacza rolnika aktywnego zawodowo w rozumieniu art. 9 rozporządzenia (UE) nr 1307/2013, zgodnie z zastosowaniem w danym państwie członkowskim.
Artykuł 17
Inwestycje w środki trwałe
Wsparcie w ramach tego działania obejmuje materialne lub niematerialne inwestycje, które:
poprawiają ogólne wyniki i zrównoważenie gospodarstwa rolnego;
dotyczą przetwarzania, wprowadzania do obrotu lub rozwoju produktów rolnych objętych załącznikiem I do TFUE lub bawełny, z wyjątkiem produktów rybołówstwa; produktem procesu produkcyjnego może być produkt nieobjęty tym załącznikiem; w przypadku gdy wsparcie udzielane jest w formie instrumentów finansowych, materiałem wyjściowym może być również produkt nieobjęty tym załącznikiem, pod warunkiem że inwestycja przyczynia się do realizacji jednego lub większej liczby priorytetów Unii w zakresie rozwoju obszarów wiejskich;
dotyczą infrastruktury związanej z rozwojem, modernizacją lub dostosowaniem rolnictwa i leśnictwa, w tym dostępu do gruntów rolnych i leśnych, scalania i poprawy gruntów oraz dostaw i oszczędzania energii i wody; lub
są inwestycjami nieprodukcyjnymi związanymi z osiąganiem celów rolno-środowiskowo -klimatycznych realizowanych na mocy niniejszego rozporządzenia, w tym dotyczących stanu ochrony różnorodności biologicznej gatunków i siedlisk, a także podwyższającymi użyteczność publiczną obszaru Natura 2000 lub innych systemów o wysokiej wartości przyrodniczej, które zostaną określone w programie.
W przypadku inwestycji wspierających restrukturyzację gospodarstw państwa członkowskie ukierunkowują wsparcie dla gospodarstw zgodnie z analizą SWOT przeprowadzoną w odniesieniu do unijnego priorytetu rozwoju obszarów wiejskich „zwiększenie rentowności gospodarstw i konkurencyjności wszystkich rodzajów rolnictwa we wszystkich regionach ►C1 oraz promowanie innowacyjnych technologii w gospodarstwach rolnych i zrównoważonego zarządzania lasami ◄ ”.
Artykuł 18
Przywracanie potencjału produkcji rolnej zniszczonego w wyniku klęsk żywiołowych i katastrof oraz wprowadzanie odpowiednich środków zapobiegawczych
Wsparcie w ramach tego działania obejmuje:
inwestycje w środki zapobiegawcze, których celem jest ograniczanie skutków prawdopodobnych klęsk żywiołowych, niekorzystnych zjawisk klimatycznych i katastrof;
inwestycje w odtwarzanie gruntów rolnych i przywracanie potencjału produkcji rolnej zniszczonego w wyniku klęsk żywiołowych, niekorzystnych zjawisk klimatycznych i katastrof.
Państwa członkowskie zapewniają, aby nie wystąpiła nadwyżka rekompensaty w wyniku połączenia tego działania oraz innych krajowych lub unijnych instrumentów wsparcia bądź prywatnych systemów ubezpieczeń.
Artykuł 19
Rozwój gospodarstw i działalności gospodarczej
Wsparcie w ramach tego działania obejmuje:
pomoc na rozpoczęcie działalności gospodarczej na rzecz:
młodych rolników;
działalności pozarolniczej na obszarach wiejskich;
rozwoju małych gospodarstw;
inwestycje w tworzenie i rozwój działalności pozarolniczej;
płatności roczne lub płatności jednorazowe dla rolników kwalifikujących się do systemu dla małych gospodarstw ustanowionego w tytule V rozporządzenia (UE) nr 1307/2013(„system dla małych gospodarstw”), którzy trwale przekazali swoje gospodarstwo rolne rolne innemu rolnikowi.
Wsparcia na mocy ust. 1 lit. a) ppkt (ii) udziela się rolnikom lub członkom gospodarstwa rolnego, którzy różnicują działalność w kierunku działalności pozarolniczej, oraz mikroprzedsiębiorstwom i małym przedsiębiorstwom oraz osobom fizycznym na obszarach wiejskich.
Wsparcia na mocy ust. 1 lit. a) ppkt (iii) udziela się małym gospodarstwom określonym przez państwa członkowskie.
Wsparcia na mocy ust. 1 lit. b) udziela się mikroprzedsiębiorstwom i małym przedsiębiorstwom oraz osobom fizycznym na obszarach wiejskich, a także rolnikom lub członkom gospodarstwa rolnego.
Wsparcia na mocy ust. 1 lit. c) udziela się rolnikom kwalifikującym się do uczestniczenia w systemie dla małych gospodarstw od przynajmniej jednego roku w chwili składania przez nich wniosków o przyznanie wsparcia oraz jeśli zobowiązują się oni do trwałego przekazania całego swojego gospodarstwa rolnego wraz z odpowiednimi uprawnieniami do płatności innemu rolnikowi. Wsparcie wypłacane jest od daty przekazania gospodarstwa rolnego do dnia 31 grudnia 2020 r. lub jest ono obliczane w odniesieniu do tego okresu i wypłacane w formie jednorazowej płatności.
Wsparcie na mocy ust. 1 lit. a) uzależnione jest od przedłożenia planu biznesowego. Realizacja planu biznesowego musi rozpocząć się najpóźniej w terminie dziewięciu miesięcy od daty decyzji o przyznaniu pomocy. Plan biznesowy obejmuje maksymalnie pięć lat.
Plan biznesowy przewiduje, że młody rolnik ma spełnić wymogi art. 9 rozporządzenia (UE) nr 1307/2013, zgodnie z zastosowaniem w danym państwie członkowskim, w terminie 18 miesięcy od daty decyzji o przyznaniu pomocy.
Państwa członkowskie definiują działanie lub działania, o których mowa w art. 2 ust. 1 lit. s), w programach rozwoju obszarów wiejskich.
Państwa członkowskie określają górne i dolne progi dla indywidualnego beneficjenta lub dla gospodarstwa rolnego umożliwiające dostęp do wsparcia na mocy ust. 1 lit. a) ppkt (i) oraz (iii). Dolny próg dla wsparcia na mocy ust. 1 lit. a) ppkt (i) musi być wyższy niż górny próg dla wsparcia na mocy ust. 1 lit. a) ppkt (iii). Wsparcie jest ograniczone do gospodarstw rolnych objętych zakresem definicji mikroprzedsiębiorstw oraz małych przedsiębiorstw.
Artykuł 20
Podstawowe usługi i odnowa wsi na obszarach wiejskich
Wsparcie w ramach tego działania obejmuje w szczególności:
sporządzanie i aktualizowanie planów rozwoju gmin i wsi na obszarach wiejskich i ich podstawowych usług oraz planów ochrony obszarów Natura 2000 i innych obszarów o wysokiej wartości przyrodniczej i planów zarządzania nimi;
inwestycje związane z tworzeniem, ulepszaniem lub rozbudową wszystkich rodzajów małej infrastruktury, w tym inwestycje w energię odnawialną i w oszczędzanie energii;
infrastrukturę szerokopasmową, w tym w jej tworzenie, ulepszanie i rozbudowę, pasywną infrastrukturę szerokopasmową oraz zapewnianie dostępu do łączności szerokopasmowej i rozwiązań z zakresu publicznej e-administracji;
inwestycje w tworzenie, ulepszanie lub rozwijanie podstawowych usług lokalnych dla ludności wiejskiej, w tym rekreacji i kultury, oraz powiązanej infrastruktury;
inwestycje w infrastrukturę rekreacyjną, informację turystyczną i infrastrukturę turystyczną o małej skali służącą publicznemu korzystaniu z tych usług;
badania i inwestycje związane z utrzymaniem, odbudową i poprawą stanu dziedzictwa kulturowego i przyrodniczego wsi, krajobrazu wiejskiego i miejsc o wysokiej wartości przyrodniczej, w tym dotyczące powiązanych aspektów społeczno-gospodarczych oraz środków w zakresie świadomości środowiskowej;
inwestycje ukierunkowane na przeniesienie działalności i przebudowę budynków lub innych obiektów położonych w osadach wiejskich lub w ich pobliżu, mające na celu poprawę jakości życia lub poprawę wyników osady w zakresie oddziaływania na środowisko.
Artykuł 21
Inwestycje w rozwój obszarów leśnych i poprawę żywotności lasów
Wsparcie w ramach tego działania dotyczy:
zalesiania i tworzenia terenów zalesionych;
zakładania systemów rolno-leśnych;
zapobiegania zniszczeniom i odtwarzania lasów zniszczonych wskutek pożarów lasów, klęsk żywiołowych i katastrof, w tym inwazji szkodników, wystąpienia choroby i zagrożeń związanych ze zmianą klimatu;
inwestycji zwiększających odporność ekosystemów leśnych, ich wartość dla środowiska oraz ich potencjał w zakresie łagodzenia zmiany klimatu;
inwestycji w technologie w dziedzinie leśnictwa oraz w przetwarzanie, transport i wprowadzanie do obrotu produktów leśnych.
W przypadku gospodarstw rolnych powyżej określonego rozmiaru, który ma być ustalony w programie przez państwa członkowskie, wsparcie uzależnione jest od przedstawienia stosownych informacji z planu urządzenia lasu lub równoważnego instrumentu zgodnego ze zrównoważoną gospodarką leśną, jak określono na konferencji ministerialnej w sprawie ochrony lasów w Europie z 1993 r.
Artykuł 22
Zalesianie i tworzenie terenów zalesionych
Wsparcie na zalesianie gruntów będących w posiadaniu organów publicznych lub na drzewa szybko rosnące pokrywa wyłącznie koszty założenia.
Artykuł 23
Zakładanie, odtwarzanie lub odnowa systemów rolno-leśnych
Artykuł 24
Zapobieganie zniszczeniom i odtwarzanie lasów zniszczonych wskutek pożarów lasów, klęsk żywiołowych i katastrof
Wsparcia na mocy art. 21 ust. 1 lit. c) udziela się prywatnym i publicznym posiadaczom lasów i innym podmiotom prawa prywatnego oraz organom publicznym i ich stowarzyszeniom; obejmuje ono koszty:
utworzenia infrastruktury ochronnej. W przypadku pasów przeciwpożarowych wsparcie może obejmować również pomoc na pokrycie kosztów utrzymania. Nie udziela się wsparcia na działalność związaną z rolnictwem na obszarach objętych zobowiązaniami rolno-środowiskowymi;
lokalnych środków zapobiegawczych na małą skalę, przeciwdziałających pożarom lub innym zagrożeniom naturalnym; w tym wykorzystywania pasących się zwierząt;
instalowania i modernizowania urządzeń do monitorowania pożarów lasów, występowania szkodników i chorób oraz sprzętu do komunikacji; oraz
przywracania potencjału leśnego zniszczonego wskutek pożarów lub innych klęsk żywiołowych, w tym szkodników, chorób, katastrof i zdarzeń związanych ze zmianą klimatu.
Kwalifikujące się operacje muszą być spójne z planem ochrony lasów ustanowionym przez państwa członkowskie. W przypadku gospodarstw rolnych powyżej określonego rozmiaru, który ma być ustalony w programie przez państwa członkowskie wsparcie uzależnione jest od przedstawienia stosownych informacji z planu urządzenia lasu lub równoważnego instrumentu zgodnego ze zrównoważoną gospodarką leśną, jak określono na ministerialnej konferencji w sprawie ochrony lasów w Europie w 1993 r., wyszczególniającego cele w zakresie środków zapobiegawczych.
Do wsparcia związanego z zapobieganiem pożarom lasów kwalifikują się obszary leśne sklasyfikowane zgodnie z planem ochrony lasów ustanowionym przez państwa członkowskie jako obszary wysokiego lub średniego ryzyka występowania pożarów lasów.
Państwa członkowskie zapewniają, aby nie wystąpiła nadwyżka rekompensaty w wyniku połączenia tego działania oraz innych krajowych lub unijnych instrumentów wsparcia bądź prywatnych systemów ubezpieczeń.
Artykuł 25
Inwestycje zwiększające odporność ekosystemów leśnych i ich wartość dla środowiska
Artykuł 26
Inwestycje w technologie w dziedzinie leśnictwa oraz w przetwarzanie, transport i wprowadzanie do obrotu produktów leśnych
Artykuł 27
Tworzenie grup i organizacji producentów
Wsparcia w ramach tego działania udziela się w celu ułatwienia tworzenia grup i organizacji producentów w sektorach rolnictwa i leśnictwa do celów:
dostosowania do wymogów rynkowych procesu produkcyjnego i produktów producentów, którzy są członkami takich grup lub organizacji;
wspólnego wprowadzania towarów do obrotu, w tym przygotowania do sprzedaży, centralizacji sprzedaży i dostawy do odbiorców hurtowych;
ustanowienia wspólnych zasad dotyczących informacji o produkcji, ze szczególnym uwzględnieniem zbiorów i dostępności; oraz
innych zadań, które mogą być prowadzane przez grupy i organizacje producentów, takich jak rozwijanie umiejętności biznesowych i marketingowych oraz organizowanie i ułatwianie procesów wprowadzania innowacji.
Państwa członkowskie weryfikują, czy cele określone w planie biznesowym zostały osiągnięte w ciągu pięciu lat po uznaniu grupy lub organizacji producentów.
W pierwszym roku państwa członkowskie mogą wypłacić grupie lub organizacji producentów wsparcie obliczone na podstawie średniej rocznej wartości sprzedanej produkcji członków grupy z okresu trzech lat przed ich przystąpieniem do grupy lub organizacji. W przypadku grup i organizacji producentów w sektorze leśnym wsparcie oblicza się na podstawie średniej sprzedanej produkcji członków grupy lub organizacji w okresie pięciu lat przed uznaniem grupy, z wyłączeniem wartości najwyższej i najniższej.
Artykuł 28
Działanie rolno-środowiskowo-klimatyczne
W przypadku nowych zobowiązań, które mają zostać podjęte od 2021 r., państwa członkowskie określają w swoich programach rozwoju obszarów wiejskich krótszy okres wynoszący od roku do trzech lat.
Jeżeli państwa członkowskie przewidują przedłużenie czasu na realizację zobowiązań o rok po zakończeniu okresu początkowego zgodnie z akapitem pierwszym, od 2022 r. przedłużenie takie nie może przekraczać roku.
W drodze odstępstwa od akapitu drugiego, w odniesieniu do nowych zobowiązań, które mają być podejmowane w 2021 i 2022 r., państwa członkowskie mogą w swoich programach rozwoju obszarów wiejskich określić okres dłuższy niż trzy lata, mając na uwadze charakter tych zobowiązań oraz realizowane cele środowiskowo-klimatyczne.
Przy obliczaniu płatności, o których mowa w akapicie pierwszym, państwa członkowskie odliczają kwotę niezbędną w celu wykluczenia podwójnego finansowania praktyk, o których mowa w art. 43 rozporządzenia (UE) nr 1307/2013. Państwa członkowskie mogą obliczać odliczenie jako ustaloną, średnią kwotę stosowaną do wszystkich beneficjentów realizujących dany rodzaj operacji.
W należycie uzasadnionych przypadkach w odniesieniu do operacji dotyczących ochrony środowiska wsparcie może zostać przyznane w formie płatności zryczałtowanej lub płatności jednorazowej na jednostkę dla zobowiązań dotyczących rezygnacji z komercyjnego wykorzystania obszarów, obliczanej na podstawie dodatkowych poniesionych kosztów i utraconych dochodów.
W ramach tego działania nie można udzielać wsparcia na zobowiązania objęte działaniem dotyczącym rolnictwa ekologicznego.
W celu zapewnienia, aby zobowiązania rolno-środowiskowo-klimatyczne były określane zgodnie z priorytetami unijnymi dotyczącymi rozwoju obszarów wiejskich, Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 83 dotyczących:
warunków mających zastosowanie do zobowiązań w sprawie ekstensywnego utrzymania zwierząt gospodarskich;
warunków mających zastosowanie do zobowiązań dotyczących utrzymywania lokalnych ras zwierząt zagrożonych wyginięciem, lub zachowania zasobów genetycznych roślinnych, które są zagrożone erozją genetyczną; oraz
definicji kwalifikowalnych operacji na mocy ust. 9.
Artykuł 29
Rolnictwo ekologiczne
W przypadku nowych zobowiązań, które mają zostać podjęte od 2021 r., państwa członkowskie określają w swoich programach rozwoju obszarów wiejskich krótszy okres wynoszący od roku do trzech lat.
Jeżeli państwa członkowskie przewidują przedłużenie okresu utrzymania rolnictwa ekologicznego o rok po zakończeniu okresu początkowego zgodnie z akapitem pierwszym, od 2022 r. przedłużenie takie nie może przekraczać roku.
W drodze odstępstwa od akapitu drugiego, w odniesieniu do nowych zobowiązań, które mają być podejmowane w 2021 i 2022 r., w przypadku gdy wsparcie przyznawane jest na konwersję na rolnictwo ekologiczne, państwa członkowskie mogą w swoich programach rozwoju obszarów wiejskich określić okres dłuższy niż trzy lata.
Przy obliczaniu płatności, o których mowa w akapicie pierwszym, państwa członkowskie odliczają kwotę niezbędną w celu wykluczenia podwójnego finansowania praktyk, o których mowa w art. 43 rozporządzenia (UE) nr 1307/2013. Państwa członkowskie mogą obliczać odliczenie jako ustaloną, średnią kwotę stosowaną do wszystkich beneficjentów realizujących dane poddziałania.
Artykuł 30
Płatności dla obszarów Natura 2000 i płatności związane z ramową dyrektywą wodną
Przy obliczaniu płatności odnoszących się do wsparcia, o których mowa w akapicie pierwszym, państwa członkowskie odliczają kwotę niezbędną w celu wykluczenia podwójnego finansowania praktyk, o których mowa w art. 43 rozporządzenia (UE) nr 1307/2013. Państwa członkowskie mogą obliczać odliczenie jako ustaloną, średnią kwotę stosowaną do wszystkich beneficjentów realizujących dane poddziałania.
Wsparcia dla rolników powiązanego z ramową dyrektywą wodną udziela się jedynie w związku ze szczególnymi wymogami, które:
zostały wprowadzone na mocy ramowej dyrektywy wodnej, są zgodne z programami działań przewidzianymi w planach gospodarowania wodami ◄ w dorzeczu sporządzonymi z zamiarem osiągnięcia celów środowiskowych tej dyrektywy oraz wykraczają poza działania wymagane do wdrożenia pozostałego prawa unijnego dotyczącego ochrony wód;
wykraczają poza podstawowe wymogi w zakresie zarządzania i normy dobrej kultury rolnej zgodnej z ochroną środowiska przewidziane w tytule VI rozdział I rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 oraz odpowiednie kryteria i minimalne działania ustalone zgodnie z art. 4 ust. 1 lit. c) ppkt (ii) oraz (iii) rozporządzenia (UE) nr 1307/2013;
wykraczają poza poziom ochrony przewidziany w prawie unijnym istniejącym w chwili przyjęcia ramowej dyrektywy wodnej, zgodnie z art. 4 ust. 9 tej dyrektywy; oraz
narzucają zasadnicze zmiany dotyczące rodzaju użytkowania gruntów lub zasadnicze ograniczenia odnoszące się do praktyki rolnej, które powodują znaczące straty dochodu.
Do płatności kwalifikują się następujące obszary:
obszary rolne i leśne sieci Natura 2000 wyznaczane zgodnie z dyrektywami 92/43/EWG i 2009/147/WE;
inne wyznaczone obszary ochrony środowiska, na których mają zastosowanie środowiskowe ograniczenia działalności rolnej lub leśnej, przyczyniające się do wdrażania art. 10 dyrektywy 92/43/EWG, pod warunkiem że obszary te w każdym programie rozwoju obszarów wiejskich nie przekraczają 5 % powierzchni wyznaczonych obszarów Natura 2000 objętych jego zasięgiem terytorialnym;
użytki rolne włączone do planów gospodarowania wodami w dorzeczach zgodnie z ramową dyrektywą wodną.
Artykuł 31
Płatności dla obszarów z ograniczeniami naturalnymi lub innymi szczególnymi ograniczeniami
Dodatkowe koszty i utracone dochody oblicza się przez porównanie z obszarami, które nie charakteryzują się ograniczeniami naturalnymi ani innymi szczególnymi ograniczeniami, biorąc pod uwagę płatności zgodnie z tytułem III rozdział 4 rozporządzenia (UE) nr 1307/2013.
►C1 Przy obliczaniu dodatkowych kosztów i utraconych dochodów ◄ państwa członkowskie mogą, w należycie uzasadnionych przypadkach, zróżnicować poziom płatności, uwzględniając:
W przypadku osoby prawnej lub grupy osób fizycznych lub prawnych państwa członkowskie mogą stosować degresywność płatności na poziomie członków tych osób prawnych lub grup, pod warunkiem że:
prawo krajowe przewiduje, że indywidualni członkowie mogą posiadać prawa i obowiązki porównywalne z prawami i obowiązkami rolników indywidualnych, którzy mają status kierujących gospodarstwem rolnym, szczególnie w zakresie ich statusu ekonomicznego, społecznego i podatkowego; oraz
ci indywidualni członkowie przyczynili się do wzmocnienia struktur rolnych danych osób prawnych lub grup.
W latach 2021 i 2022 w odniesieniu do programów, które zostały przedłużone zgodnie z art. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2020/2220 ( 11 ), w przypadku gdy państwa członkowskie nie przyznały płatności degresywnych na maksymalny okres czterech lat do roku 2020, mogą one podjąć decyzję o dalszym dokonywaniu tych płatności do końca 2022 r., ale przez okres nieprzekraczający łącznie czterech lat. W takim przypadku płatności w latach 2021 i 2022 nie mogą przekraczać 25 EUR na hektar.
Po ukończeniu wyznaczania obszarów, beneficjenci na obszarach, które wciąż się kwalifikują do wsparcia, otrzymują pełne płatności w ramach tego działania.
Artykuł 32
Wyznaczenie obszarów z ograniczeniami naturalnymi i innymi szczególnymi ograniczeniami
Państwa członkowskie na podstawie ust. 2, 3 i 4 wyznaczają obszary kwalifikujące się do płatności przewidzianych w art. 31 w ramach następujących kategorii:
obszary górskie;
obszary inne niż obszary górskie, charakteryzujące się znaczącymi ograniczeniami naturalnymi; oraz
inne obszary charakteryzujące się szczególnymi ograniczeniami.
Aby mogły kwalifikować się do płatności na mocy art. 31, obszary górskie charakteryzują się znacznymi ograniczeniami możliwości użytkowania gruntów i znacznym wzrostem kosztów produkcji w związku z:
występowaniem, ze względu na wysokość, bardzo trudnych warunków klimatycznych, w wyniku których znacznemu skróceniu ulega sezon wegetacyjny;
na niższych wysokościach – występowaniem na większej części danego obszaru zboczy zbyt stromych do użycia sprzętu mechanicznego lub wymagających użycia bardzo drogiego sprzętu specjalistycznego, lub z powodu połączenia tych dwóch czynników, w przypadku gdy ograniczenia wynikające z każdego z czynników z osobna są mniej dotkliwe, ale połączenie ich obu powoduje równorzędne ograniczenie.
Obszary położone na północ od 62. równoleżnika oraz niektóre obszary przyległe uznaje się za obszary górskie.
Przestrzeganie tych warunków zapewniane jest na poziomie lokalnych jednostek administracyjnych (poziom LAU 2) lub na poziomie wyraźnie wytyczonej jednostki lokalnej, która stanowi jeden jasno określony, zwarty obszar geograficzny, posiadający wyraźną tożsamość gospodarczą i administracyjną.
Przy wyznaczaniu obszarów, których dotyczy niniejszy ustęp, państwa członkowskie przeprowadzają procedurę zawężania wyboru, w oparciu o obiektywne kryteria, w celu wykluczenia obszarów, na których znaczące ograniczenia naturalne, o których mowa w akapicie pierwszym, zostały udokumentowane, ale przezwyciężono je dzięki inwestycjom lub działalności gospodarczej, lub dzięki normalnej produktywności gruntów, lub jeśli metody produkcji lub systemy rolnicze rekompensują utracone dochody lub dodatkowe koszty, o których mowa w art. 31 ust. 1.
Obszary charakteryzujące się szczególnymi ograniczeniami obejmują obszary rolne, które są podobne z punktu widzenia naturalnych warunków produkcji, a ich całkowita powierzchnia nie przekracza 10 % powierzchni danego państwa członkowskiego.
Ponadto obszary mogą również kwalifikować się do płatności na mocy niniejszego ustępu, w przypadku gdy:
Przestrzeganie tych warunków zapewnia się na poziomie LAU 2 lub na poziomie wyraźnie wyznaczonej lokalnej jednostki, która stanowi jeden jasno określony, zwarty obszar geograficzny, posiadający wyraźną tożsamość gospodarczą i administracyjną. Przy wyznaczaniu obszarów, których dotyczy niniejszy akapit, państwa członkowskie przeprowadzają procedurę zawężania wyboru, o której mowa w art. 32 ust. 3. Obszary uważane za kwalifikowalne zgodnie z niniejszym akapitem uwzględniane są przy obliczaniu 10 %-owego limitu, o którym mowa w akapicie drugim.
W drodze odstępstwa, akapit drugi nie ma zastosowania do państw członkowskich, których całe terytorium uznano za obszary ze szczególnymi utrudnieniami na mocy rozporządzeń (WE) nr 1698/2005 i (WE) nr 1257/1999.
Państwa członkowskie dołączają do swoich programów rozwoju obszarów wiejskich:
obowiązujące lub zmienione wyznaczenie obszarów zgodnie z ust. 2 i 4;
nowe wyznaczenie obszarów, o których mowa w ust. 3.
Artykuł 33
Dobrostan zwierząt
Te zobowiązania podejmowane są na okres od jednego do siedmiu lat z możliwością przedłużenia.
W przypadku nowych zobowiązań, które mają zostać podjęte począwszy od 2021 r., państwa członkowskie określają w swoich programach rozwoju obszarów wiejskich krótszy okres wynoszący od roku do trzech lat.
Jeżeli państwa członkowskie przewidują przedłużenie czasu na realizację zobowiązań o rok po zakończeniu okresu początkowego zgodnie z akapitem drugim, począwszy od 2022 r. przedłużenie takie nie może przekraczać roku.
W drodze odstępstwa od akapitu trzeciego, w odniesieniu do nowych zobowiązań, które mają być podejmowane w 2021 i 2022 r., państwa członkowskie mogą w swoich programach rozwoju obszarów wiejskich określić okres dłuższy niż trzy lata, mając na uwadze charakter tych zobowiązań oraz pożądane korzyści dla dobrostanu zwierząt.
Wsparcie ogranicza się do wysokości maksymalnej kwoty określonej w załączniku II.
Artykuł 34
Usługi leśno-środowiskowe i klimatyczne oraz ochrona lasów
W przypadku gospodarstw leśnych powyżej określonego progu, który ma zostać ustalony przez państwa członkowskie w programach rozwoju obszarów wiejskich, wsparcie na mocy ust. 1 uzależnione jest od przedstawienia stosownych informacji z planu urządzenia lasu lub równoważnego instrumentu zgodnego ze zrównoważoną gospodarką leśną, jak określono na ministerialnej konferencji w sprawie ochrony lasów w Europie w 1993 r.
Zobowiązania podejmowane są na okres od pięciu do siedmiu lat. Jednakże jeśli jest to niezbędne i należycie uzasadnione, państwa członkowskie mogą wyznaczyć w swoich programach rozwoju obszarów wiejskich dłuższy okres w odniesieniu do określonych rodzajów zobowiązań.
W należycie uzasadnionych przypadkach w odniesieniu do operacji dotyczących ochrony środowiska wsparcie może być przyznane jako płatność zryczałtowana lub jednorazowa na jednostkę dla zobowiązań dotyczących rezygnacji z komercyjnego użytkowania drzew i lasów, obliczana na podstawie dodatkowych poniesionych kosztów i utraconych dochodów.
Artykuł 35
Współpraca
Wsparcie w ramach tego działania przyznaje się w celu wspierania form współpracy z udziałem co najmniej dwóch podmiotów, a w szczególności:
metod współpracy między różnymi podmiotami w unijnym sektorze rolnictwa, sektorze leśnictwa i łańcuchu żywnościowym, oraz innymi podmiotami, które przyczyniają się do realizacji celów i priorytetów polityki rozwoju obszarów wiejskich, w tym grup producentów, spółdzielni i organizacji międzybranżowych;
tworzenia klastrów i sieci;
ustanawiania i funkcjonowania grup operacyjnych EPI na rzecz wydajnego i zrównoważonego rolnictwa, o których mowa w art. 56.
Współpraca, o której mowa w ust. 1, dotyczy przede wszystkim:
projektów pilotażowych;
rozwoju nowych produktów, praktyk, procesów i technologii w sektorach rolnym, spożywczym i leśnym;
współpracy między małymi podmiotami przy organizowaniu wspólnych procedur pracy i wspólnym korzystaniu z pomieszczeń i zasobów oraz rozwoju lub marketingu usług turystycznych związanych z turystyką wiejską;
horyzontalnej i wertykalnej współpracy między podmiotami łańcucha dostaw na rzecz utworzenia i rozwoju krótkich łańcuchów dostaw i rynków lokalnych;
działalności promocyjnej w kontekście lokalnym, związanych z rozwojem krótkich łańcuchów dostaw i rynków lokalnych;
wspólnych działań podejmowanych w celu łagodzenia zmiany klimatu lub przystosowania się do niej;
wspólnych podejść do projektów środowiskowych i bieżących praktyk środowiskowych, w tym sprawnego gospodarowania wodą, wykorzystywania energii ze źródeł odnawialnych i zachowywania krajobrazu rolnego;
horyzontalnej i wertykalnej współpracy między podmiotami łańcucha dostaw na rzecz zrównoważonego dostarczania biomasy do stosowania w produkcji żywności i energii oraz w procesach przemysłowych;
realizowania, w szczególności przez grupy partnerów publicznych i prywatnych, inne niż określone w art. 32 ust. 2 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 1303/2013, strategii rozwoju lokalnego innych niż określone w art. 2 pkt 19 rozporządzenia (UE) nr 1303/2013 dotyczących jednego lub większej liczby priorytetów unijnych w zakresie rozwoju obszarów wiejskich;
opracowania planu urządzenia lasu lub równoważnych instrumentów;
zróżnicowania działalności rolniczej na działania dotyczące opieki zdrowotnej, integracji społecznej, rolnictwa wspieranego przez społeczność lokalną oraz edukacji w dziedzinie środowiska i żywności.
Wsparcia na rzecz operacji na mocy ust. 2 lit. a) i b) można udzielać również podmiotom indywidualnym, w przypadku gdy taka możliwość określona jest w programie rozwoju obszarów wiejskich.
Do wsparcia w ramach tego działania kwalifikują się następujące koszty związane z formami współpracy, o których mowa w ust. 1:
koszt badania danego obszaru, analizy wykonalności oraz koszty opracowania planu biznesowego, planu urządzenia lasu lub równoważnego instrumentu, lub strategii rozwoju lokalnego innej niż ta, o której mowa w art. 33 rozporządzenia (UE) nr 1303/2013;
koszt aktywizacji danego obszaru w celu osiągnięcia wykonalności zbiorowego projektu terytorialnego lub projektu, który ma być przeprowadzony przez grupę operacyjną EPI na rzecz wydajności i zrównoważenia w rolnictwie, o której mowa w art. 56. W przypadku klastrów aktywizacja może dotyczyć organizacji szkoleń, tworzenia sieci kontaktów między członkami oraz rekrutacji nowych członków;
koszty bieżące współpracy;
bezpośrednie koszty określonych projektów związane z realizacją planu biznesowego, planu środowiskowego, planu urządzenia lasu lub równoważnego instrumentu, strategii rozwoju lokalnego innej niż ta, o której mowa w art. 33 rozporządzenia (UE) nr 1303/2013, lub bezpośrednie koszty innych środków ukierunkowanych na innowacyjność, w tym testowania;
koszty działalności promocyjnej.
W przypadku gdy wsparcie jest płacone w postaci łącznej kwoty, a realizowany projekt należy do rodzaju ujętego w ramach innego działania przewidzianego w niniejszym rozporządzeniu, zastosowanie ma odpowiednia maksymalna kwota lub poziom dofinansowania.
Artykuł 36
Zarządzanie ryzykiem
Wsparcie w ramach tego działania obejmuje:
wkład finansowy na rzecz składek z tytułu ubezpieczenia upraw, zwierząt i roślin od ponoszonych przez rolników strat gospodarczych spowodowanych niekorzystnymi zjawiskami klimatycznymi, chorobami zwierząt lub roślin, inwazją szkodników lub incydentem środowiskowym;
wkład finansowy na rzecz funduszy wspólnego inwestowania w celu wypłacania rolnikom rekompensat finansowych z tytułu strat gospodarczych spowodowanych niekorzystnymi zjawiskami klimatycznymi lub wystąpieniem choroby zwierząt lub roślin lub inwazją szkodników lub incydentem środowiskowym;
narzędzie stabilizacji dochodów, w postaci wkładu finansowego na rzecz funduszy wspólnego inwestowania, zapewniające rekompensatę dla rolników ze wszystkich sektorów z tytułu poważnego spadku dochodów;
sektorowe narzędzie stabilizacji dochodów, w postaci wkładu finansowego na rzecz funduszy wspólnego inwestowania, zapewniające rekompensatę dla rolników z określonego sektora z tytułu poważnego spadku dochodów.
▼M7 —————
Artykuł 37
Ubezpieczenie upraw, zwierząt i roślin
Pomiar wielkości spowodowanych strat może być dostosowany do szczególnych cech charakterystycznych każdego rodzaju produktu przy użyciu:
współczynników biologicznych (rozmiar utraty biomasy) lub równoważnych współczynników utraty plonów ustanawianych na poziomie gospodarstwa, lokalnym, regionalnym lub krajowym; lub
współczynników pogodowych (w tym wielkość opadów deszczu i temperatura) ustanawianych na poziomie lokalnym, regionalnym lub krajowym.
W stosownych przypadkach państwa członkowskie mogą z wyprzedzeniem ustanowić kryteria, na podstawie których uznaje się, że wystąpienie tych okoliczności zostało formalnie uznane.
Państwa członkowskie mogą ograniczyć kwotę składki kwalifikującej się do wsparcia poprzez zastosowanie odpowiednich pułapów.
Artykuł 38
Fundusze wspólnego inwestowania dotyczące niekorzystnych zjawisk klimatycznych, chorób zwierząt i roślin, inwazji szkodników i incydentów środowiskowych
Aby kwalifikować się do wsparcia, fundusze wspólnego inwestowania muszą:
być akredytowane przez właściwy organ zgodnie z prawem krajowym;
prowadzić przejrzystą politykę w odniesieniu do wpłat do funduszu i wypłat;
posiadać jasne zasady podziału odpowiedzialności za długi.
Wystąpienie incydentów wymienionych w art. 36 ust. 1 lit. b) musi zostać formalnie uznane przez właściwy organ danego państwa członkowskiego.
Wkład finansowy, o którym mowa w art. 36 ust. 1 lit. b), może dotyczyć wyłącznie:
kosztów administracyjnych utworzenia funduszu wspólnego inwestowania, rozłożonych na maksymalny okres trzech lat w sposób degresywny;
kwot wypłaconych przez fundusz wspólnego inwestowania jako finansowa rekompensata dla rolników. Ponadto wkład finansowy może dotyczyć odsetek od pożyczek komercyjnych zaciągniętych przez fundusz wspólnego inwestowania w celu wypłaty rolnikom rekompensaty finansowej w przypadku kryzysu;
uzupełnienia rocznych płatności do funduszu;
początkowego kapitału podstawowego danego funduszu wspólnego inwestowania.
Wsparcie na mocy art. 36 ust. 1 lit. b) udzielane jest jedynie na pokrycie strat spowodowanych wystąpieniem niekorzystnych zjawisk klimatycznych, wystąpieniem choroby zwierząt lub roślin, inwazji szkodników lub strat spowodowanych przez działania podjęte zgodnie z dyrektywą 2000/29/WE w celu zwalczania lub powstrzymania choroby roślin lub szkodników, lub incydentu środowiskowego, powodujących zniszczenie ponad 30 % średniej rocznej produkcji rolnika z poprzednich trzech lat lub średniej z trzech lat obliczonej na podstawie poprzedzającego okresu pięciu lat, z wyłączeniem wartości najwyższej i najniższej. W celu obliczania rocznej produkcji danego rolnika mogą być stosowane współczynniki. Stosowana metoda obliczania musi pozwalać na określenie rzeczywistych strat poniesionych przez indywidualnego rolnika w danym roku. Państwa członkowskie mogą podjąć decyzję o obniżeniu tej wartości procentowej wynoszącej 30 %, jednak nie może to być wartość niższa niż 20 %.
▼M7 —————
Państwa członkowskie mogą ograniczyć koszty, które kwalifikują się do wsparcia, poprzez zastosowanie:
pułapów w odniesieniu do funduszu;
odpowiednich pułapów jednostkowych.
Artykuł 39
Narzędzie stabilizacji dochodów dla rolników ze wszystkich sektorów
Aby kwalifikować się do wsparcia, fundusze wspólnego inwestowania muszą:
być akredytowane przez właściwy organ zgodnie z prawem krajowym;
prowadzić przejrzystą politykę w odniesieniu do wpłat do funduszu i wypłat;
posiadać przejrzyste zasady podziału odpowiedzialności za długi.
Wkłady finansowe, o których mowa w art. 36 ust. 1 lit. c), mogą dotyczyć wyłącznie:
kosztów administracyjnych utworzenia funduszu wspólnego inwestowania, rozłożonych na maksymalny okres trzech lat w sposób degresywny;
kwot wypłaconych przez fundusz wspólnego inwestowania jako finansowa rekompensata dla rolników. Ponadto wkład finansowy może dotyczyć odsetek od pożyczek komercyjnych zaciągniętych przez fundusz wspólnego inwestowania w celu wypłaty rolnikom rekompensaty finansowej w przypadku kryzysu;
uzupełnienia rocznych płatności do funduszu;
początkowego kapitału podstawowego danego funduszu wspólnego inwestowania.
Artykuł 39a
Narzędzie stabilizacji dochodów dla rolników z określonego sektora
Artykuł 39b
Wyjątkowe tymczasowe wsparcie dla rolników i MŚP szczególnie dotkniętych kryzysem związanym z COVID-19
Artykuł 40
Finansowanie uzupełniających krajowych płatności bezpośrednich dla Chorwacji
Wsparcie przyznane rolnikom na lata 2014, 2015 i 2016 nie może być większe niż różnica pomiędzy:
poziomem płatności bezpośrednich mającym zastosowanie w Chorwacji na dany rok zgodnie z art. 17 rozporządzenia (UE) nr 1307/2013; oraz
45 % odpowiedniego poziomu płatności bezpośrednich, który będzie stosowany od 2022 r.
Artykuł 41
Zasady wdrażania działań
Komisja przyjmuje akty wykonawcze ustanawiające zasady wdrażania działań określonych w niniejszej części, dotyczące:
procedur wyboru organów lub podmiotów oferujących usługi doradcze w zakresie gospodarstwa i leśnictwa, w zakresie zarządzania gospodarstwem lub zastępstw oraz degresywnego charakteru pomocy w ramach działania dotyczącego usług doradczych, o którym mowa w art. 15;
oceny przez państwo członkowskie postępów w realizacji planu biznesowego, wariantów płatności, a także warunków dostępu młodych rolników do innych działań w ramach działania dotyczącego rozwoju gospodarstw i działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 19;
konwersji na jednostki inne niż stosowane w załączniku II i współczynnika przeliczeniowego zwierząt na duże jednostki przeliczeniowe inwentarza na mocy działań, o których mowa w art. 28, 29, 33 i 34;
możliwości wykorzystania standardowych założeń dotyczących dodatkowych kosztów i utraconych dochodów w ramach działań, o których mowa w art. 28–31, 33 i 34, oraz kryteriów stosowanych do ich obliczania;
obliczania kwoty wsparcia, w przypadku gdy operacja kwalifikuje się do wsparcia w ramach więcej niż jednego działania.
Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 84.
LEADER
Artykuł 42
Lokalne grupy działania LEADER
Artykuł 43
Pakiet startowy LEADER
Wsparcie dla lokalnego rozwoju LEADER może również obejmować pakiet startowy LEADER dla lokalnych społeczności, które nie wdrażały programu LEADER w okresie programowania 2007-2013. Pakiet startowy LEADER składa się ze wsparcia na rzecz budowania zdolności oraz małych projektów pilotażowych. Wsparcie w ramach pakietu startowego LEADER nie jest zależne od przedłożenia strategii rozwoju lokalnego LEADER.
Artykuł 44
Współpraca w ramach programu LEADER
Wsparcia, o którym mowa w art. 35 ust. 1 lit. c) rozporządzenia (UE) nr 1303/2013, udziela się na:
projekty współpracy na terytorium danego państwa członkowskiego (współpraca międzyterytorialna) lub projekty współpracy pomiędzy terytoriami w kilku państwach członkowskich lub z terytoriami w państwach trzecich (współpraca międzynarodowa);
techniczne wsparcie przygotowawcze dla projektów współpracy międzyterytorialnej i międzynarodowej, pod warunkiem że lokalne grupy działania są w stanie wykazać, że planują realizację konkretnego projektu.
Oprócz innych lokalnych grup działania partnerami lokalnej grupy działania w ramach EFRROW może być:
grupa lokalnych partnerów publicznych i prywatnych na obszarze wiejskim, która realizuje lokalną strategię rozwoju na terytorium Unii lub poza nim;
grupa lokalnych partnerów publicznych i prywatnych na obszarze innym niż obszar wiejski, która realizuje lokalną strategię rozwoju.
Najpóźniej w terminie dwóch lat po dniu zatwierdzenia swoich programów rozwoju obszarów wiejskich państwa członkowskie podają do wiadomości publicznej krajowe lub regionalne procedury administracyjne dotyczące wyboru projektów współpracy międzynarodowej oraz wykaz kosztów kwalifikowalnych.
Zatwierdzenie projektów współpracy przez właściwą instytucję następuje nie później niż w ciągu czterech miesięcy po dniu złożenia wniosku dotyczącego projektu.
ROZDZIAŁ II
Wspólne przepisy dla kilku działań
Artykuł 45
Inwestycje
Wydatki kwalifikujące się do wsparcia z EFRROW ograniczają się do:
kosztów budowy, nabycia, włącznie z leasingiem, lub modernizacji nieruchomości;
kosztów zakupu lub leasingu nowych maszyn i wyposażenia do wartości rynkowej majątku;
kosztów ogólnych związanych z wydatkami, o których mowa w lit. a) i b), takich jak honoraria architektów, inżynierów, opłaty za konsultacje, opłaty za doradztwo w zakresie zrównoważenia środowiskowego i gospodarczego, w tym studia wykonalności. Studia wykonalności są nadal traktowane jako wydatki kwalifikowalne, nawet w przypadku gdy w oparciu o ich rezultaty nie dokonuje się wydatków określonych w lit. a) i b);
następujących inwestycji niematerialnych: zakup lub rozwój oprogramowania komputerowego oraz zakup patentów, licencji, praw autorskich, znaków towarowych;
kosztów ustanowienia planów urządzenia lasów i równoważnych instrumentów.
Artykuł 46
Inwestycje w nawadnianie
Jeżeli inwestycja ma wpływ na jednolite części wód podziemnych lub powierzchniowych, których stan ze względu na ilość wody został w odpowiednim planie gospodarowania wodami w dorzeczu określony jako mniej niż dobry:
inwestycja zapewnia efektywne zmniejszenie zużycia wody na poziomie inwestycji wynoszące co najmniej 50 % potencjalnej oszczędności wody możliwej dzięki tej inwestycji;
w przypadku inwestycji pojedynczego gospodarstwa rolnego inwestycja, która doprowadzi również do zmniejszenia całkowitego zużycia wody w gospodarstwie rolnym sięgającego co najmniej 50 % potencjalnej oszczędności wody możliwej na poziomie inwestycji. Całkowite zużycie wody w gospodarstwie rolnym obejmuje wodę sprzedawaną przez gospodarstwo rolne.
Żaden z warunków określonych w ust. 4 nie ma zastosowania do inwestycji w istniejącą instalację, która wpływa jedynie na efektywność energetyczną, lub do inwestycji w utworzenie zbiornika, lub do inwestycji w wykorzystywanie odzyskanej wody, która nie wpływa na jednolitą część wód podziemnych lub powierzchniowych.
Inwestycja, która doprowadzi do powiększenia netto nawadnianego obszaru, mająca wpływ na daną jednolitą część wód podziemnych lub powierzchniowych kwalifikuje się do wsparcia tylko jeśli:
stan jednolitej części wód w odniesieniu do ilości wody nie został określony jako mniej niż dobry w odpowiednim planie gospodarowania wodami w dorzeczu; oraz
analiza środowiskowa pokazuje, że inwestycja nie będzie miała znaczącego negatywnego oddziaływania na środowisko; taka analiza oddziaływania na środowisko jest przeprowadzana albo zatwierdzana przez właściwy organ i może również dotyczyć grupy gospodarstw rolnych.
Obszary, które nie są nawadniane, ale w których w niedalekiej przeszłości była czynna instalacja nawadniająca, w przypadkach do ustalenia i uzasadnienia w programie, mogą zostać uznane za obszary nawadniane do celów ustalenia powiększenia netto nawadnianego terenu.
W drodze odstępstwa od ust. 5 inwestycja, która doprowadzi do powiększenia netto nawadnianego terenu, może nadal kwalifikować się do wsparcia z EFRROW, jeśli:
inwestycja jest połączona z inwestycją w istniejącą instalację nawadniającą lub element infrastruktury nawadniającej, co do której w ocenie ex ante uznano, że potencjalnie przyniesie ona od 5 % do 25 % oszczędności wody zgodnie z parametrami technicznymi istniejącej instalacji lub infrastruktury; oraz
inwestycja zapewnia efektywne zmniejszenie zużycia wody na poziomie całej inwestycji wynoszące co najmniej 50 % potencjalnej oszczędności wody możliwej dzięki tej inwestycji w istniejącą instalację nawadniającą lub element infrastruktury.
Ponadto, na drodze odstępstwa, warunek określony w ust. 5 lit. a) nie ma zastosowania do inwestycji w utworzenie nowych instalacji nawadniających zaopatrywanych w wodę z istniejącego zbiornika zatwierdzonych przez właściwe organy przed dniem 31 października 2013 r., jeżeli spełnione są następujące warunki:
Artykuł 47
Przepisy dotyczące płatności obszarowych
Liczba hektarów, do której stosuje się zobowiązanie zgodnie z art. 28, 29 i 34, może co roku ulegać zmianie, w przypadku gdy:
taka możliwość przewidziana jest w programie rozwoju obszarów wiejskich;
dane zobowiązanie nie ma zastosowania do działek o stałej powierzchni; oraz
nie jest zagrożone osiągnięcie celów zobowiązania.
Artykuł 48
Klauzula przeglądowa
W odniesieniu do operacji podjętych zgodnie z art. 28, 29, 33 i 34 przewiduje się klauzulę przeglądową w celu zapewnienia ich dostosowania w przypadku zmiany odpowiednich obowiązkowych norm, wymogów lub obowiązków, o których mowa w tych artykułach, poza zakres których musiałyby wykroczyć zobowiązania. Ta klauzula przeglądowa obejmuje również dostosowania potrzebne w celu uniknięcia podwójnego finansowania praktyk, o których mowa w art. 43 rozporządzenia (UE) nr 1307/2013, w przypadku zmian tych praktyk.
Operacje podjęte zgodnie z art. 28, 29, 33 i 34, które wykraczają poza bieżący okres programowania, zawierają klauzulę przeglądową w celu umożliwienia ich dostosowania do ram prawnych kolejnego okresu programowania.
Jeżeli beneficjent nie zaakceptuje takiego dostosowania, zobowiązanie traci ważność, a w odniesieniu do okresu, w którym zobowiązanie było ważne, nie wymaga się zwrotu.
Artykuł 49
Wybór operacji
W drodze odstępstwa od akapitu pierwszego, w wyjątkowych i należycie uzasadnionych przypadkach, w przypadku gdy określenie kryteriów wyboru nie jest możliwe ze względu na charakter danego rodzaju operacji, instytucja zarządzająca może określić inną metodę wyboru, którą należy opisać w programie rozwoju obszarów wiejskich po konsultacji z komitetem monitorującym.
Artykuł 50
Definicja obszaru wiejskiego
Do celów niniejszego rozporządzenia instytucja zarządzająca określa „obszar wiejski” na poziomie programu. W należycie uzasadnionych przypadkach państwa członkowskie mogą ustalić taką definicję dla działania lub rodzaju operacji.
ROZDZIAŁ III
Pomoc techniczna i tworzenie sieci kontaktów
Artykuł 51
Finansowanie pomocy technicznej
EFRROW może finansować działania przygotowujące wdrażanie WPR w następnym okresie programowania.
EFRROW może również finansować działania przewidziane w art. 41 ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 ( 13 ) w odniesieniu do oznaczeń i symboli unijnych systemów jakości.
Działania te prowadzone są zgodnie z art. 58 rozporządzenia (UE, Euratom) nr 966/2012 Parlamentu Europejskiego i Rady ( 14 ) oraz wszelkimi innymi przepisami tego rozporządzenia oraz jego przepisami wykonawczymi mającymi zastosowanie do tej formy wykonania budżetu.
Koszty związane z jednostką certyfikującą, o której mowa w art. 9 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013, nie są kosztami kwalifikowalnymi na mocy niniejszego ustępu.
W ramach tego limitu 4 % rezerwuje się kwotę na utworzenie i funkcjonowanie krajowej sieci obszarów wiejskich, o której mowa w art. 54.
W drodze odstępstwa od akapitu pierwszego państwa członkowskie, w odniesieniu do których całkowita kwota wsparcia unijnego na rzecz rozwoju obszarów wiejskich na lata 2014–2020, jak określono w załączniku I do niniejszego rozporządzenia, jest niższa niż 1 800 mln EUR, mogą – po przedłużeniu swoich programów zgodnie z art. 1 rozporządzenia (UE) 2020/2220 – podjąć decyzję o przeznaczeniu 5 % całkowitej kwoty w ramach każdego z programów rozwoju obszarów wiejskich na zadania, o których mowa w art. 59 rozporządzenia (UE) nr 1303/2013.
Artykuł 52
Europejska sieć na rzecz rozwoju obszarów wiejskich
Tworzenie sieci kontaktów za pośrednictwem europejskiej sieci na rzecz rozwoju obszarów wiejskich ma na celu:
zwiększenie udziału wszystkich zainteresowanych stron, a w szczególności zainteresowanych stron zajmujących się rolnictwem, leśnictwem oraz innych zainteresowanych stron zajmujących się rozwojem obszarów wiejskich, we wdrażaniu rozwoju obszarów wiejskich;
podniesienie jakości programów rozwoju obszarów wiejskich;
przyczynianie się do informowania opinii publicznej o korzyściach płynących z polityki rozwoju obszarów wiejskich;
wspieranie ewaluacji programów rozwoju obszarów wiejskich.
Zadaniem sieci jest:
zbieranie, analizowanie i rozpowszechnianie informacji na temat działalności w dziedzinie rozwoju obszarów wiejskich;
zapewnianie wsparcia w zakresie procesów ewaluacji i gromadzenia danych oraz zarządzania nimi;
zbieranie, konsolidowanie i rozpowszechnianie na poziomie Unii dobrych praktyk w zakresie rozwoju obszarów wiejskich, w tym w odniesieniu do metodologii i narzędzi ewaluacji;
tworzenie i prowadzenie grup tematycznych lub warsztatów z myślą o ułatwieniu wymiany wiedzy fachowej oraz wsparcia realizacji, monitorowania i dalszego kształtowania polityki rozwoju obszarów wiejskich;
dostarczanie informacji na temat rozwoju obszarów wiejskich w Unii oraz w państwach trzecich;
organizowanie spotkań i seminariów na poziomie Unii dla podmiotów aktywnie zaangażowanych w rozwój obszarów wiejskich;
wspieranie sieci krajowych i inicjatyw współpracy międzynarodowej oraz wymiany dotyczącej działalności i doświadczeń w dziedzinie rozwoju obszarów wiejskich z sieciami w państwach trzecich;
szczególnie w przypadku lokalnych grup działania:
tworzenie synergii z działalnością prowadzoną przez odpowiednie sieci na poziomie krajowym lub regionalnym lub na obydwu tych poziomach w odniesieniu do zadań w zakresie budowania zdolności i wymiany doświadczeń; oraz
współpraca z podmiotami zaangażowanymi w tworzenie sieci kontaktów i pomoc techniczną w dziedzinie rozwoju lokalnego, utworzonymi przez EFRR, EFS i EFMR w odniesieniu do ich działalności w zakresie rozwoju lokalnego i współpracy międzynarodowej.
Artykuł 53
Sieć europejskiego partnerstwa innowacyjnego
Celem sieci EPI jest:
ułatwianie wymiany wiedzy fachowej i dobrych praktyk;
ustanawianie dialogu pomiędzy rolnikami i społecznością badawczą oraz ułatwianie włączania wszystkich zainteresowanych stron w proces wymiany wiedzy.
Do zadań sieci EPI należy:
zapewnienie funkcji pomocy technicznej i dostarczanie informacji na temat EPI najważniejszym podmiotom;
zachęcanie do tworzenia grup operacyjnych i przekazywania informacji o możliwościach oferowanych przez polityki unijne;
ułatwianie tworzenia inicjatyw klastrowych i projektów pilotażowych lub demonstracyjnych, które mogą dotyczyć między innymi następujących kwestii:
zwiększonej wydajności produkcji rolnej, rentowności gospodarczej, zrównoważenia, produktu i efektywnego gospodarowania zasobami;
innowacji we wspieraniu biogospodarki;
różnorodności biologicznej, usług ekosystemowych, funkcjonalności gleby i zrównoważonej gospodarki wodnej;
innowacyjnych produktów i usług dla zintegrowanego łańcucha dostaw;
otwierania nowych możliwości dotyczących produktów i rynków dla producentów pierwotnych;
jakości żywności, bezpieczeństwa żywności i zdrowej diety;
zmniejszania strat po okresie zbiorów i ograniczania marnotrawstwa żywności;
gromadzenie i rozpowszechnianie informacji na temat EPI, w tym odkryć naukowych i nowych technologii mających znaczenie dla innowacji i wymiany wiedzy oraz wymian w obszarze innowacji z państwami trzecimi.
Artykuł 54
Krajowa sieć obszarów wiejskich
Państwa członkowskie posiadające programy regionalne mogą przedłożyć do zatwierdzenia szczególny program utworzenia i funkcjonowania swojej krajowej sieci obszarów wiejskich.
Tworzenie sieci kontaktów za pośrednictwem krajowej sieci obszarów wiejskich ma na celu:
zwiększenie udziału zainteresowanych stron we wdrażaniu programów rozwoju obszarów wiejskich;
podniesienie jakości wdrażania programów rozwoju obszarów wiejskich;
informowanie społeczeństwa i potencjalnych beneficjentów o polityce rozwoju obszarów wiejskich i o możliwościach finansowania;
wspieranie innowacji w rolnictwie, produkcji żywności, leśnictwie i na obszarach wiejskich.
Wsparcie z EFRROW, o którym mowa w art. 51 ust. 2, wykorzystuje się:
na struktury potrzebne do prowadzenia sieci;
na przygotowanie i wdrożenie planu działania obejmującego przynajmniej następujące elementy:
gromadzenia przykładów projektów obejmujących wszystkie priorytety programów rozwoju obszarów wiejskich;
ułatwianie tematycznych i analitycznych wymian między zainteresowanymi stronami z dziedziny rozwoju obszarów wiejskich, dzielenie się wnioskami i upowszechnianie wniosków;
zapewnianie szkoleń oraz tworzenie sieci kontaktów dla lokalnych grup działania, a w szczególności pomocy technicznej w zakresie współpracy międzyterytorialnej i międzynarodowej, ułatwiania współpracy między lokalnymi grupami działania i poszukiwania partnerów na potrzeby działania, o którym mowa w art. 35;
zapewnianie sieci kontaktów dla doradców i grup wsparcia w zakresie innowacji;
dzielenie się wnioskami z monitorowania i ewaluacji oraz rozpowszechnianie ich;
plan komunikacyjny, uwzględniający uzgodnione z instytucjami zarządzającymi reklama i informacje dotyczące programu rozwoju obszarów wiejskich oraz działalność informacyjna i komunikacyjna adresowana do społeczeństwa;
udział w działalności europejskiej sieci na rzecz rozwoju obszarów wiejskich i wnoszeniu wkładu w taką działalność.
TYTUŁ IV
EPI NA RZECZ WYDAJNEGO I ZRÓWNOWAŻONEGO ROLNICTWA
Artykuł 55
Cele
EPI na rzecz wydajnego i zrównoważonego rolnictwa ma na celu:
wspieranie sektorów rolnictwa i leśnictwa efektywnych pod względem wykorzystania zasobów, rentownych gospodarczo, produktywnych, konkurencyjnych, niskoemisyjnych oraz przyjaznych dla klimatu i odpornych na jego zmianę, zmierzających w kierunku rolno-ekologicznych systemów produkcji oraz harmonijnie korzystających z podstawowych surowców naturalnych, od których rolnictwo i leśnictwo są zależne;
udzielanie pomocy w zapewnianiu stabilnych i zrównoważonych dostaw żywności, paszy i biomateriałów, zarówno istniejących, jak i nowych rodzajów;
udoskonalanie procesów w celu zachowania stanu środowiska, dostosowania się do zmiany klimatu i łagodzenia jej;
tworzenie pomostów między najnowszą wiedzą badawczą i technologią a rolnikami, zarządcami lasów, społecznościami wiejskimi, przedsiębiorcami, organizacjami pozarządowymi i usługami doradczymi.
EPI na rzecz wydajnego i zrównoważonego rolnictwa dąży do osiągnięcia swoich celów poprzez:
tworzenie wartości dodanej poprzez lepsze łączenie badań i praktyki rolnej oraz zachęcanie do powszechniejszego stosowania dostępnych działań dotyczących innowacji;
promowanie szybszego i szerszego wdrażania innowacyjnych rozwiązań w praktyce; oraz
informowanie środowiska naukowego o potrzebach w zakresie badań w odniesieniu do praktyki rolnej.
Artykuł 56
Grupy operacyjne
Artykuł 57
Zadania grup operacyjnych
Grupy operacyjne EPI opracowują plan, który zawiera następujące elementy:
opis projektu innowacyjnego, który ma być opracowany, przetestowany, dostosowany lub zrealizowany;
opis spodziewanych rezultatów i spodziewanego wkładu w osiąganie celu EPI w zakresie zwiększenia wydajności i zrównoważonego gospodarowania zasobami.
Podczas realizacji swoich innowacyjnych projektów grupy operacyjne:
podejmują decyzje dotyczące opracowania i wdrożenia praktyk innowacyjnych; oraz
wdrażają praktyki innowacyjne poprzez działania finansowane w ramach programów rozwoju obszarów wiejskich.
TYTUŁ V
PRZEPISY FINANSOWE
Artykuł 58
Środki finansowe i ich podział
Bez uszczerbku dla ust. 5, 6 i 7 całkowita kwota wsparcia unijnego na rzecz rozwoju obszarów wiejskich zgodnie z niniejszym rozporządzeniem na okres od dnia 1 stycznia 2021 r. do dnia 31 grudnia 2022 r. wynosi maksymalnie 26 896 831 880 EUR, w cenach bieżących, zgodnie z wieloletnimi ramami finansowymi na lata 2021–2027.
Artykuł 58a
Zasoby na odbudowę sektora rolnego i obszarów wiejskich w Unii
Kwota 8 070 486 840 EUR w cenach bieżących stanowi zewnętrzne dochody przeznaczone na określony cel zgodnie z art. 21 ust. 5 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 ( 16 ).
Udostępnia się ją jako dodatkowe zasoby na zobowiązanie budżetowe w ramach EFRROW na lata 2021 i 2022, jako uzupełnienie całkowitych zasobów określonych w art. 58 niniejszego rozporządzenia, w następujący sposób:
Do celów niniejszego rozporządzenia oraz rozporządzeń (UE) nr 1306/2013 i (UE) nr 1307/2013 te dodatkowe zasoby uznaje się za kwoty finansujące działania w ramach EFRROW. Zasoby te uznaje się za część całkowitej kwoty wsparcia unijnego na rzecz rozwoju obszarów wiejskich, o której mowa w art. 58 ust. 1 niniejszego rozporządzenia, do której są dodawane w przypadku odesłania do całkowitej kwoty wsparcia unijnego na rzecz rozwoju obszarów wiejskich. Art. 14 rozporządzenia (UE) nr 1307/2013 nie ma zastosowania do dodatkowych zasobów, o których mowa w niniejszym ustępie oraz w ust. 2 niniejszego artykułu.
Co najmniej 37 % dodatkowych zasobów, o których mowa w ust. 2 niniejszego artykułu, rezerwuje się w każdym programie rozwoju obszarów wiejskich na działania, o których mowa w art. 33 i art. 59 ust. 5 i 6, w szczególności na:
rolnictwo ekologiczne;
łagodzenie zmiany klimatu i przystosowanie się do niej, w tym zmniejszanie emisji gazów cieplarnianych z rolnictwa;
ochronę gleby, w tym zwiększanie jej żyzności poprzez sekwestrację dwutlenku węgla;
lepsze wykorzystanie zasobów wodnych i poprawę gospodarki wodnej, w tym w zakresie oszczędzania wody;
tworzenie, ochronę i przywracanie siedlisk przyczyniających się do różnorodności biologicznej;
ograniczanie zagrożeń i skutków związanych ze stosowaniem pestycydów i środków przeciwdrobnoustrojowych;
dobrostan zwierząt;
współpracę w ramach LEADER.
Co najmniej 55 % dodatkowych zasobów, o których mowa w ust. 2 niniejszego artykułu, rezerwuje się w każdym programie rozwoju obszarów wiejskich na działania, o których mowa w art. 17, 19, 20 i 35, pod warunkiem że zaplanowanym przeznaczeniem takich działań w ramach programów rozwoju obszarów wiejskich jest propagowanie rozwoju gospodarczego i społecznego na obszarach wiejskich oraz przyczynianie się do odpornej, trwałej i cyfrowej odbudowy gospodarki zgodnie, między innymi, z celami rolno-środowiskowo-klimatycznymi realizowanymi na mocy niniejszego rozporządzenia, a w szczególności celami dotyczącymi:
krótkich łańcuchów dostaw i rynków lokalnych;
efektywnego gospodarowania zasobami, obejmującego rolnictwo precyzyjne i inteligentne rolnictwo, innowacje, cyfryzację oraz modernizację maszyn i urządzeń produkcyjnych;
bezpiecznych warunków pracy;
energii odnawialnej, gospodarki o obiegu zamkniętym i biogospodarki;
dostępu na obszarach wiejskich do wysokojakościowych technologii informacyjno-komunikacyjnych (ICT).
Podczas przydzielania dodatkowych zasobów, o których mowa w ust. 2 niniejszego artykułu, państwa członkowskie mogą podjąć decyzję o odstąpieniu od progu procentowego określonego w akapicie pierwszym tego ustępu w zakresie niezbędnym do dostosowania się do zasady nieobniżania poziomu ochrony określonej w art. 1 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2020/2220. Państwa członkowskie mogą jednak zamiast tego podjąć decyzję o odstąpieniu od tej zasady nieobniżania poziomu ochrony w zakresie niezbędnym to dostosowania się do progu procentowego określonego w akapicie pierwszym niniejszego ustępu.
Artykuł 59
Wkład funduszu
W programach rozwoju obszarów wiejskich ustala się jednolitą wielkość wkładu EFRROW mającą zastosowanie do wszystkich działań. W stosownych przypadkach ustala się odrębną wielkość wkładu EFRROW dla regionów słabiej rozwiniętych, regionów najbardziej oddalonych i mniejszych wysp Morza Egejskiego w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 229/2013, ◄ a także regionów przejściowych. Maksymalna wielkość wkładu EFRROW wynosi:
85 % kwalifikowalnych wydatków publicznych w regionach słabiej rozwiniętych, regionach najbardziej oddalonych oraz na mniejszych wyspach Morza Egejskiego w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 229/2013;
75 % kwalifikowalnych wydatków publicznych dla wszystkich regionów, w których PKB na mieszkańca w okresie 2007–2013 był niższy niż 75 % średniej UE-25 w okresie odniesienia, ale których PKB na mieszkańca jest wyższy niż 75 % średniego PKB w UE-27;
63 % kwalifikowalnych wydatków publicznych dla regionów przejściowych innych niż te, o których mowa w lit. b) niniejszego ustępu;
53 % kwalifikowalnych wydatków publicznych w pozostałych regionach.
Minimalna wielkość wkładu EFRROW wynosi 20 %.
W drodze odstępstwa od ust. 3 maksymalny wkład EFRROW to:
80 % w przypadku działań, o których mowa w art. 14, 27 i 35, rozwoju lokalnego w ramach LEADER, o którym mowa w art. 32 rozporządzenia (UE) nr 1303/2013, oraz operacji realizowanych na mocy art. 19 ust. 1 lit. a) ppkt (i). Wkład ten może zostać zwiększony maksymalnie do 90 % dla programów dotyczących regionów słabiej rozwiniętych, regionów słabiej rozwiniętych, regionów najbardziej oddalonych, mniejszych wysp Morza Egejskiego w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 229/2013 oraz regionów przejściowych, o których mowa w ust. 3 lit. b) i c);
75 % dla operacji przyczyniających się do realizacji celów dotyczących środowiska oraz łagodzenia zmiany klimatu i przystosowania się do niej na mocy art. 17, art. 21 ust. 1 lit. a) i b), art. 28, 29, 30, 31 i 34;
100 % dla instrumentów finansowych na poziomie Unii, o których mowa w art. 38 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 1303/2013;
wielkość wkładu mająca zastosowanie do danego działania zwiększona o dodatkowe 10 punktów procentowych dla wkładów w instrumenty finansowe, o których mowa w art. 38 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 1303/2013;
100 % w przypadku operacji otrzymujących dofinansowanie ze środków finansowych przekazanych do EFRROW poprzez zastosowanie art. 136a ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 73/2009 oraz art. 7 ust. 2 i art. 14 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1307/2013;
100 % w przypadku operacji otrzymujących dofinansowanie z dodatkowych zasobów, o których mowa w art. 58a ust. 1. Państwa członkowskie mogą ustanowić jednolitą, określoną wielkość wkładu EFRROW mającą zastosowanie do wszystkich tych operacji;
100 % dla kwoty 100 mln EUR, według cen z 2011 r., przyznanej Irlandii, dla kwoty 500 mln EUR, według cen z 2011 r., przyznanej Portugalii oraz dla kwoty 7 mln EUR, według cen z 2011 r., przyznanej Cyprowi;
dla państw członkowskich otrzymujących w dniu 1 stycznia 2014 r. lub później pomoc finansową zgodnie z art. 136 i 143 TFUE, wkład wynikający z zastosowania art. 24 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1303/2013 może zostać zwiększony o maksymalnie dodatkowych 10 punktów procentowych, maksymalnie łącznie do 95 %, w odniesieniu do wydatków, jakie mają ponosić te państwa członkowskie w pierwszych dwóch latach wdrażania programu rozwoju obszarów wiejskich. Wysokości wkładu EFRROW, jaka miałaby zastosowanie bez tego odstępstwa, przestrzega się jednakże w odniesieniu do całkowitej kwoty wydatków publicznych dokonanych w okresie programowania;
wielkość wkładu, o której mowa w art. 39a ust. 13 rozporządzenia (UE) nr 1303/2013, w przypadku instrumentów finansowych, o których mowa w art. 38 ust. 1 lit. c) tego rozporządzenia.
W przypadku gdy państwa członkowskie korzystają z możliwości przewidzianej w art. 14 ust. 1 akapit szósty lub siódmy rozporządzenia (UE) nr 1307/2013, wartości procentowe określone w akapicie pierwszym niniejszego ustępu mają zastosowanie do całkowitego wkładu EFRROW w program rozwoju obszarów wiejskich bez dodatkowego wsparcia udostępnianego zgodnie z art. 14 ust. 1 akapit szósty lub siódmy rozporządzenia (UE) nr 1307/2013.
Akapit pierwszy nie ma zastosowania do regionów najbardziej oddalonych i terytoriów zamorskich państw członkowskich.
Artykuł 60
Kwalifikowalność wydatków
Z wyjątkiem kosztów ogólnych określonych w art. 45 ust. 2 lit. c), w przypadku operacji inwestycyjnych w ramach działań objętych zakresem art. 42 TFUE, za wydatki kwalifikowalne uznaje się wyłącznie wydatki poniesione po przedłożeniu wniosku właściwemu organowi. Państwa członkowskie mogą jednak przewidzieć w swoich programach, że kwalifikowalne są również wydatki związane ze środkami nadzwyczajnymi wynikającymi z klęsk żywiołowych, katastrof lub niekorzystnych zjawisk klimatycznych lub ze znaczącej i nagłej zmiany warunków społeczno-ekonomicznych danego państwa członkowskiego lub regionu, poniesione przez beneficjenta po wystąpieniu danego zdarzenia.
Państwa członkowskie mogą określić w swoich programach, że wydatkami kwalifikowalnymi są tylko wydatki poniesione po zatwierdzeniu wniosku o wsparcie przez właściwy organ.
Artykuł 61
Wydatki kwalifikowalne
W przypadku gdy wsparcie udzielone na mocy niniejszego rozporządzenia obejmuje koszty bieżące, kwalifikowalne są następujące rodzaje kosztów:
koszty operacyjne;
koszty personelu;
koszty szkolenia;
koszty związane z kształtowaniem wizerunku;
koszty finansowe;
koszty związane z tworzeniem sieci kontaktów.
Artykuł 62
Możliwość weryfikacji i kontroli działań
Artykuł 63
Zaliczki
Instrument przedłożony jako gwarancja przez organ publiczny uznaje się za równoważny gwarancji, o której mowa w akapicie pierwszym, pod warunkiem że organ zobowiązuje się do zapłaty kwoty objętej udzieloną gwarancją w przypadku braku uprawnienia do otrzymania wypłaconej zaliczki.
TYTUŁ VI
ZARZĄDZANIE, KONTROLA I REKLAMA
Artykuł 64
Obowiązki Komisji
W celu zapewnienia należytego zarządzania finansami zgodnie z art. 317 TFUE w kontekście zarządzania dzielonego Komisja prowadzi działania i przeprowadza kontrole ustanowione w rozporządzeniu (UE) nr 1306/2013.
Artykuł 65
Obowiązki państw członkowskich
Państwa członkowskie wyznaczają dla każdego programu rozwoju obszarów wiejskich następujące organy:
instytucję zarządzającą odpowiedzialną za zarządzanie danym programem, którą może być publiczny lub prywatny podmiot działający na poziomie krajowym lub regionalnym albo samo państwo członkowskie, jeżeli wykonuje to zadanie;
akredytowaną agencję płatniczą w rozumieniu art. 7 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013;
jednostkę certyfikującą w rozumieniu art. 9 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013.
Artykuł 66
Instytucja zarządzająca
Instytucja zarządzająca odpowiada za zarządzanie programem i za wdrażanie go w efektywny, skuteczny i prawidłowy sposób, a w szczególności za:
zapewnienie, aby istniał odpowiedni bezpieczny system elektroniczny do rejestrowania, przechowywania i zgłaszania informacji statystycznych na temat programu i jego realizacji, niezbędnych do celów monitorowania i ewaluacji, a w szczególności informacji wymaganych do monitorowania postępów w osiąganiu określonych celów i priorytetów;
▼M7 —————
zapewnienie, aby beneficjenci oraz inne podmioty zaangażowane w realizację operacji:
byli poinformowani o swoich obowiązkach wynikających z udzielonej pomocy oraz prowadzili oddzielny system rachunkowości albo korzystali z odpowiedniego kodu rachunkowego dla wszystkich transakcji związanych z operacją;
byli świadomi wymogów dotyczących przekazywania danych instytucji zarządzającej oraz zapisywania danych dotyczących produktów i rezultatów;
zapewnienie, aby ewaluacja ex ante, o której mowa w art. 55 rozporządzenia (UE) nr 1303/2013, była zgodna z systemem ewaluacji i monitorowania; a także za przyjęcie oceny i jej przedłożenie Komisji;
zapewnienie, aby istniał plan ewaluacji, o którym mowa w art. 56 rozporządzenia (UE) nr 1303/2013, oraz aby ewaluacja ex post programu, o której mowa w art. 57 rozporządzenia (UE) nr 1303/2013, była przeprowadzana w terminach ustanowionych w tym rozporządzeniu oraz aby takie ewaluacje były zgodne z systemem monitorowania i ewaluacji; a także za przedkładanie ich komitetowi monitorującemu i Komisji;
przekazywanie komitetowi monitorującemu informacji i dokumentów potrzebnych do monitorowania realizacji programu w świetle jego szczególnych celów i priorytetów;
sporządzenie rocznego sprawozdania z postępu prac, wraz ze zbiorczymi zestawieniami dotyczącymi monitoringu, oraz, po zatwierdzeniu przez komitet monitorujący, przedłożenie go Komisji;
zapewnienie, aby przed zatwierdzeniem płatności agencja płatnicza otrzymała wszystkie niezbędne informacje, w szczególności dotyczące stosowanych procedur oraz wszelkich przeprowadzanych kontroli w odniesieniu do operacji wybranych do finansowania;
zapewnienie reklamy programu, w tym z wykorzystaniem krajowej sieci obszarów wiejskich, poprzez informowanie potencjalnych beneficjentów, organizacji zawodowych, partnerów gospodarczych i społecznych, podmiotów zaangażowanych w propagowanie równości kobiet i mężczyzn oraz odpowiednich organizacji pozarządowych, w tym organizacji zajmujących się kwestiami środowiska, o możliwościach oferowanych przez program i zasadach uzyskania dostępu do finansowania w ramach programu, a także poprzez informowanie beneficjentów wkładu Unii i ogółu społeczeństwa o roli odgrywanej przez Unię w programie.
W przypadku gdy część zadań instytucji zarządzającej zostanie powierzona innemu podmiotowi, zachowuje ona pełną odpowiedzialność za skuteczność i prawidłowość zarządzania tymi zadaniami i ich wykonywania. Instytucja zarządzająca zapewnia, aby przewidziane były odpowiednie przepisy umożliwiające innemu podmiotowi uzyskanie wszystkich danych i informacji niezbędnych do wykonania tych zadań.
Instytucja zarządzająca zapewnia, aby operacje i produkty tego tematycznego podprogramu zostały określone oddzielnie do celów systemu monitorowania i ewaluacji, o którym mowa w art. 67.
TYTUŁ VII
MONITOROWANIE I EWALUACJA
ROZDZIAŁ I
Przepisy ogólne
Artykuł 67
System monitorowania i ewaluacji
Zgodnie z niniejszym tytułem wspólny system monitorowania i ewaluacji jest opracowywany wspólnie przez Komisję i państwa członkowskie oraz jest przyjmowany przez Komisję w drodze aktów wykonawczych. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 84.
Artykuł 68
Cele
System monitorowania i ewaluacji ma na celu:
zaprezentowanie postępów i osiągnięć w dziedzinie polityki rozwoju obszarów wiejskich oraz ocenę oddziaływania, efektywności, skuteczności i znaczenia interwencji z zakresu polityki rozwoju obszarów wiejskich;
przyczynianie się do lepszego ukierunkowania wsparcia na rzecz rozwoju obszarów wiejskich;
wspieranie wspólnego procesu uczenia się w odniesieniu do monitorowania i ewaluacji.
Artykuł 69
Wspólne wskaźniki
Artykuł 70
System informacji elektronicznej
Najważniejsze informacje na temat realizacji programu, każdej operacji wybranej do finansowania, a także na temat ukończonych operacji, potrzebne do monitorowania i ewaluacji, w tym najważniejsze informacje o każdym beneficjencie i projekcie, są rejestrowane i przechowywane w wersji elektronicznej.
Artykuł 71
Przekazywanie informacji
Beneficjenci wsparcia w ramach działań dotyczących rozwoju obszarów wiejskich i lokalne grupy działania przekazują instytucji zarządzającej lub wyznaczonym ewaluatorom lub innym podmiotom powołanym do pełnienia funkcji w ich imieniu wszystkie informacje niezbędne do umożliwienia monitorowania i ewaluacji programu, w szczególności w odniesieniu do osiągnięcia określonych celów i priorytetów.
ROZDZIAŁ II
Monitorowanie
Artykuł 72
Procedury monitorowania
Artykuł 73
Komitet monitorujący
Państwa członkowskie posiadające programy regionalne mogą ustanowić krajowy komitet monitorujący w celu koordynacji realizacji tych programów w odniesieniu do ram krajowych oraz absorpcji środków finansowych.
Artykuł 74
Obowiązki komitetu monitorującego
Komitet monitorujący upewnia się co do wykonania programu rozwoju obszarów wiejskich i skuteczności jego realizacji. W tym celu, poza funkcjami, o których mowa w art. 49 rozporządzenia (UE) nr 1303/2013, komitet monitorujący:
jest konsultowany i wydaje opinię, przed publikacją odnośnego zaproszenia do składania wniosków, w sprawie kryteriów wyboru finansowanych operacji, które podlegają przeglądowi zgodnie z potrzebami programowania;
analizuje działalność i produkty związane z postępami we wdrażaniu planu ewaluacji programu;
analizuje w szczególności działalność w ramach programu odnoszącą się do spełniania uwarunkowań ex ante, za które odpowiedzialna jest instytucja zarządzająca, oraz jest informowany o działalności odnoszącej się do spełniania innych uwarunkowań ex ante;
uczestniczy w krajowej sieci obszarów wiejskich w celu wymiany informacji o realizacji programu; oraz
analizuje roczne sprawozdania z realizacji i zatwierdza je przed ich wysłaniem do Komisji.
Artykuł 75
Roczne sprawozdanie z realizacji
ROZDZIAŁ III
Ewaluacja
Artykuł 76
Przepisy ogólne
Artykuł 77
Ewaluacja ex ante
Państwa członkowskie zapewniają, aby ewaluator ex ante był od wczesnego etapu zaangażowany w proces opracowywania programu rozwoju obszarów wiejskich, w tym w opracowywanie analizy, o której mowa w art. 8 ust. 1 lit. b), projektowanie logiki interwencji programu oraz ustalanie celów programu.
Artykuł 78
Ewaluacja ex post
W 2026 r. państwa członkowskie przygotują sprawozdanie dotyczące ewaluacji ex post w odniesieniu do każdego swojego programu rozwoju obszarów wiejskich. Sprawozdanie to przedkłada się Komisji do dnia 31 grudnia 2026 r.
Artykuł 79
Syntezy ewaluacji
Na poziomie Unii sporządzana jest, w ramach odpowiedzialności Komisji, synteza sprawozdań dotyczących ewaluacji ex ante i ex post.
Syntezy sprawozdań dotyczących ewaluacji zostają zakończone najpóźniej do dnia 31 grudnia roku następującego po przedłożeniu odpowiednich ewaluacji.
TYTUŁ VIII
PRZEPISY DOTYCZĄCE KONKURENCJI
Artykuł 80
Przepisy mające zastosowanie do przedsiębiorstw
W przypadku gdy wsparcia na mocy niniejszego rozporządzenia udziela się formom współpracy między przedsiębiorstwami, wsparcia tego można udzielić jedynie takim formom współpracy, które są zgodne z przepisami dotyczącymi konkurencji mającymi zastosowanie na mocy art. 206–210 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013.
Artykuł 81
Pomoc państwa
Artykuł 82
Dodatkowe finansowanie krajowe
Płatności dokonywane przez państwa członkowskie w związku z operacjami wchodzącymi w zakres stosowania art. 42 TFUE i mające na celu zapewnienie dodatkowego finansowania rozwoju obszarów wiejskich, dla których wsparcie unijne przyznawane jest w dowolnym momencie w okresie programowania, ujęte są przez państwa członkowskie w programie rozwoju obszarów wiejskich, jak przewidziano w art. 8 ust. 1 lit. j), oraz, w przypadku gdy spełniają kryteria na mocy niniejszego rozporządzenia, są zatwierdzane przez Komisję.
TYTUŁ IX
UPRAWNIENIA KOMISJI, WSPÓLNE PRZEPISY ORAZ PRZEPISY PRZEJŚCIOWE I KOŃCOWE
ROZDZIAŁ I
Uprawnienia Komisji
Artykuł 83
Wykonywanie przekazanych uprawnień
Artykuł 84
Procedura komitetowa
ROZDZIAŁ II
Wspólne przepisy
Artykuł 85
Wymiana informacji i dokumentów
Artykuł 86
Przetwarzanie i ochrona danych osobowych
Artykuł 87
Ogólne przepisy dotyczące WPR
Do działań określonych w niniejszym rozporządzeniu stosuje się rozporządzenie (UE) nr 1306/2013 oraz przyjęte zgodnie z nim przepisy.
ROZDZIAŁ III
Przepisy przejściowe i końcowe
Artykuł 88
Rozporządzenie (WE) nr 1698/2005
Rozporządzenie (WE) nr 1698/2005 traci moc.
Rozporządzenie (WE) nr 1698/2005 stosuje się nadal do operacji realizowanych zgodnie z programami zatwierdzonymi przez Komisję na mocy tego rozporządzenia przed dniem 1 stycznia 2014 r.
Artykuł 89
Przepisy przejściowe
W celu ułatwienia przejścia z systemu ustanowionego rozporządzeniem (WE) nr 1698/2005 na system ustanowiony niniejszym rozporządzeniem Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 83 ustanawiających warunki, na jakich wsparcie zatwierdzone przez Komisję na mocy rozporządzenia (WE) nr 1698/2005 może zostać połączone ze wsparciem udzielonym na mocy niniejszego rozporządzenia, w tym w odniesieniu do pomocy technicznej i ewaluacji ex post. Te akty delegowane mogą również określać warunki dotyczące przejścia od wsparcia na rozwój obszarów wiejskich dla Chorwacji na mocy rozporządzenia (WE) nr 1085/2006 do wsparcia przewidzianego w niniejszym rozporządzeniu.
Artykuł 90
Wejście w życie i stosowanie
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2014 r.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
ZAŁĄCZNIK I
CZĘŚĆ PIERWSZA: PODZIAŁ WSPARCIA UNIJNEGO NA RZECZ ROZWOJU OBSZARÓW WIEJSKICH (2014–2020)
(ceny bieżące w EUR) |
||||||||
|
2014 |
2015 |
2016 |
2017 |
2018 |
2019 |
2020 |
OGÓŁEM 2014–2020 |
Belgia |
40 855 562 |
97 243 257 |
109 821 794 |
97 175 076 |
97 066 202 |
102 912 713 |
102 723 155 |
647 797 759 |
Bułgaria |
0 |
502 807 341 |
505 020 057 |
340 409 994 |
339 966 052 |
339 523 306 |
338 990 216 |
2 366 716 966 |
Republika Czeska |
0 |
470 143 771 |
503 130 504 |
344 509 078 |
343 033 490 |
323 242 050 |
321 615 103 |
2 305 673 996 |
Dania |
90 287 658 |
90 168 920 |
136 397 742 |
144 868 072 |
153 125 142 |
152 367 537 |
151 588 619 |
918 803 690 |
Niemcy |
664 601 903 |
1 498 240 410 |
1 685 574 112 |
1 404 073 302 |
1 400 926 899 |
1 397 914 658 |
1 394 588 766 |
9 445 920 050 |
Estonia |
103 626 144 |
103 651 030 |
111 192 345 |
122 865 093 |
125 552 583 |
127 277 180 |
129 177 183 |
823 341 558 |
Irlandia |
0 |
469 633 941 |
469 724 442 |
313 007 411 |
312 891 690 |
312 764 355 |
312 570 314 |
2 190 592 153 |
Grecja |
0 |
907 059 608 |
1 007 736 821 |
703 471 245 |
701 719 722 |
700 043 071 |
698 261 326 |
4 718 291 793 |
Hiszpania |
0 |
1 780 169 908 |
1 780 403 445 |
1 185 553 005 |
1 184 419 678 |
1 183 448 718 |
1 183 394 067 |
8 297 388 821 |
Francja |
4 353 019 |
2 336 138 618 |
2 363 567 980 |
1 665 777 592 |
1 668 304 328 |
1 984 761 729 |
1 987 739 983 |
12 010 643 249 |
Chorwacja |
0 |
448 426 250 |
448 426 250 |
282 342 500 |
282 342 500 |
282 342 500 |
282 342 500 |
2 026 222 500 |
Włochy |
0 |
2 223 480 180 |
2 231 599 688 |
1 493 380 162 |
1 495 583 530 |
1 498 573 799 |
1 501 763 408 |
10 444 380 767 |
Cypr |
0 |
28 341 472 |
28 345 126 |
18 894 801 |
18 892 389 |
18 889 108 |
18 881 481 |
132 244 377 |
Łotwa |
138 327 376 |
150 968 424 |
153 066 059 |
155 139 289 |
157 236 528 |
159 374 589 |
161 491 517 |
1 075 603 782 |
Litwa |
230 392 975 |
230 412 316 |
230 431 887 |
230 451 686 |
230 472 391 |
247 213 599 |
264 151 386 |
1 663 526 240 |
Luksemburg |
0 |
21 385 468 |
21 432 133 |
14 366 484 |
14 415 051 |
14 464 074 |
14 511 390 |
100 574 600 |
Węgry |
0 |
742 851 235 |
737 099 981 |
488 620 684 |
488 027 342 |
487 402 356 |
486 662 895 |
3 430 664 493 |
Malta |
0 |
20 905 107 |
20 878 690 |
13 914 927 |
13 893 023 |
13 876 504 |
13 858 647 |
97 326 898 |
Niderlandy |
87 118 078 |
87 003 509 |
118 496 585 |
118 357 256 |
118 225 747 |
148 107 797 |
147 976 388 |
825 285 360 |
Austria |
557 806 503 |
559 329 914 |
560 883 465 |
562 467 745 |
564 084 777 |
565 713 368 |
567 266 225 |
3 937 551 997 |
Polska |
1 569 517 638 |
1 175 590 560 |
1 193 429 059 |
1 192 025 238 |
1 190 589 130 |
1 189 103 987 |
1 187 301 202 |
8 697 556 814 |
Portugalia |
577 031 070 |
577 895 019 |
578 913 888 |
579 806 001 |
580 721 241 |
581 637 133 |
582 456 022 |
4 058 460 374 |
Rumunia |
0 |
1 723 260 662 |
1 751 613 412 |
1 186 544 149 |
1 184 725 381 |
1 141 925 604 |
1 139 927 194 |
8 127 996 402 |
Słowenia |
118 678 072 |
119 006 876 |
119 342 187 |
119 684 133 |
120 033 142 |
120 384 760 |
120 720 633 |
837 849 803 |
Słowacja |
271 154 575 |
213 101 979 |
215 603 053 |
215 356 644 |
215 106 447 |
214 844 203 |
214 524 943 |
1 559 691 844 |
Finlandia |
335 440 884 |
336 933 734 |
338 456 263 |
340 009 057 |
341 593 485 |
343 198 337 |
344 776 578 |
2 380 408 338 |
Szwecja |
0 |
386 944 025 |
378 153 207 |
249 386 135 |
249 552 108 |
249 710 989 |
249 818 786 |
1 763 565 250 |
Zjednoczone Królestwo |
475 531 544 |
848 443 195 |
850 859 320 |
754 569 938 |
754 399 511 |
755 442 113 |
756 171 870 |
5 195 417 491 |
Razem w UE-28 |
5 264 723 001 |
18 149 536 729 |
18 649 599 495 |
14 337 026 697 |
14 346 899 509 |
14 656 460 137 |
14 675 251 797 |
100 079 497 365 |
|
||||||||
Pomoc techniczna |
34 130 699 |
34 131 977 |
34 133 279 |
34 134 608 |
34 135 964 |
34 137 346 |
34 138 756 |
238 942 629 |
Razem |
5 298 853 700 |
18 183 668 706 |
18 683 732 774 |
14 371 161 305 |
14 381 035 473 |
14 690 597 483 |
14 709 390 553 |
100 318 439 994 |
CZĘŚĆ DRUGA: PODZIAŁ WSPARCIA UNIJNEGO NA RZECZ ROZWOJU OBSZARÓW WIEJSKICH (2021 I 2022)
(ceny bieżące w EUR)
|
2021 |
►M14 2022 ◄ |
Belgia |
101 120 350 |
►M14 82 800 894 ◄ |
Bułgaria |
276 362 304 |
►M14 284 028 644 ◄ |
Czechy |
317 532 230 |
►M14 267 027 708 ◄ |
Dania |
155 064 249 |
►M14 136 972 060 ◄ |
Niemcy |
1 635 145 136 |
►M14 1 387 301 738 ◄ |
Estonia |
107 500 074 |
►M14 88 031 648 ◄ |
Irlandia |
380 591 206 |
►M14 311 641 628 ◄ |
Grecja |
776 736 956 |
►M14 651 537 600 ◄ |
Hiszpania |
1 320 014 366 |
►M14 1 081 564 825 ◄ |
Francja |
2 342 357 917 |
►M14 2 008 001 070 ◄ |
Chorwacja |
320 884 794 |
►M14 276 679 401 ◄ |
Włochy |
1 654 587 531 |
►M14 1 355 921 375 ◄ |
Cypr |
29 029 670 |
►M14 23 770 514 ◄ |
Łotwa |
143 740 636 |
►M14 142 745 173 ◄ |
Litwa |
238 747 895 |
►M14 195 495 162 ◄ |
Luksemburg |
13 190 338 |
►M14 11 626 644 ◄ |
Węgry |
476 870 229 |
►M14 384 539 149 ◄ |
Malta |
23 852 009 |
►M14 19 334 497 ◄ |
Niderlandy |
161 088 781 |
►M14 129 378 369 ◄ |
Austria |
635 078 708 |
►M14 520 024 752 ◄ |
Polska |
1 297 822 020 |
►M14 1 004 725 539 ◄ |
Portugalia |
575 185 863 |
►M14 455 640 620 ◄ |
Rumunia |
1 181 006 852 |
►M14 967 049 892 ◄ |
Słowenia |
134 545 025 |
►M14 110 170 192 ◄ |
Słowacja |
318 199 138 |
►M14 234 975 909 ◄ |
Finlandia |
432 995 097 |
►M14 354 551 956 ◄ |
Szwecja |
258 770 726 |
►M14 211 889 741 ◄ |
Ogółem w UE |
15 308 020 100 |
►M14 12 697 426 700 ◄ |
Pomoc techniczna |
36 969 860 |
►M14 30 272 220 ◄ |
Ogółem |
15 344 989 960 |
►M14 12 727 698 920 ◄ |
ZAŁĄCZNIK Ia
PODZIAŁ DODATKOWYCH ZASOBÓW NA POSZCZEGÓLNE PAŃSTWA CZŁONKOWSKIE, O CZYM MOWA W ART. 58
(ceny bieżące w EUR)
|
2021 |
2022 |
Belgia |
14 246 948 |
33 907 737 |
Bułgaria |
59 744 633 |
142 192 228 |
Czechy |
54 879 960 |
130 614 305 |
Dania |
16 078 147 |
38 265 991 |
Niemcy |
209 940 765 |
499 659 020 |
Estonia |
18 636 494 |
44 354 855 |
Irlandia |
56 130 739 |
133 591 159 |
Grecja |
108 072 886 |
257 213 470 |
Hiszpania |
212 332 550 |
505 351 469 |
Francja |
256 456 603 |
610 366 714 |
Chorwacja |
59 666 188 |
142 005 526 |
Włochy |
269 404 179 |
641 181 947 |
Cypr |
3 390 542 |
8 069 491 |
Łotwa |
24 878 226 |
59 210 178 |
Litwa |
41 393 810 |
98 517 267 |
Luksemburg |
2 606 635 |
6 203 790 |
Węgry |
88 267 157 |
210 075 834 |
Malta |
2 588 898 |
6 161 577 |
Niderlandy |
15 513 719 |
36 922 650 |
Austria |
101 896 221 |
242 513 006 |
Polska |
279 494 858 |
665 197 761 |
Portugalia |
104 599 747 |
248 947 399 |
Rumunia |
204 761 482 |
487 332 328 |
Słowenia |
21 684 662 |
51 609 495 |
Słowacja |
48 286 370 |
114 921 561 |
Finlandia |
61 931 116 |
147 396 056 |
Szwecja |
44 865 170 |
106 779 104 |
Razem UE-27 |
2 381 748 705 |
5 668 561 918 |
Pomoc techniczna (0,25 %) |
5 969 295 |
14 206 922 |
Razem |
2 387 718 000 |
5 682 768 840 |
ZAŁĄCZNIK II
KWOTY I POZIOMY DOFINANSOWANIA
Artykuł |
Pozycja |
Maksymalna kwota w EUR lub stawka |
|
art. 15 ust. 8 |
Usługi doradcze, usługi z zakresu zarządzania gospodarstwem i zastępstw w gospodarstwie |
1 500 |
za poradę |
200 000 |
za trzy lata szkolenia doradców |
||
art. 16 ust. 2 |
Działalność informacyjna i promocyjna |
70 % |
kwalifikowalnych kosztów działalności |
art. 16 ust. 4 |
Systemy jakości produktów rolnych i środków spożywczych |
3 000 |
na gospodarstwo rolne rocznie |
art. 17 ust. 3 |
Inwestycje w środki trwałe |
|
Sektor rolny |
50 % |
kwoty kwalifikującej się inwestycji w regionach słabiej rozwiniętych i we wszystkich regionach, w których PKB na mieszkańca w latach 2007–2013 był niższy niż 75 % średniej w UE-25 w okresie odniesienia, ale jest wyższy niż 75 % średniego PKB w UE-27 |
||
75 % |
kwoty kwalifikującej się inwestycji w regionach najbardziej oddalonych |
||
75 % |
kwoty kwalifikującej się inwestycji w Chorwacji w celu wdrożenia dyrektywy Rady 91/676/EWG (1) maksymalnie w ciągu czterech lat od daty przystąpienia zgodnie z art. 3 ust. 2 i art. 5 ust. 1 tej dyrektywy |
||
75 % |
kwoty kwalifikującej się inwestycji na mniejszych wyspach Morza Egejskiego |
||
40 % |
►M12
kwoty kwalifikującej się inwestycji w innych regionach Powyższe poziomy mogą zostać podwyższone o maksymalnie dodatkowe 35 punktów procentowych w odniesieniu do finansowania operacji ze środków, o których mowa w art. 58a ust. 1, przyczyniających się do odpornej, trwałej i cyfrowej odbudowy gospodarki, pod warunkiem że wsparcie takie nie przekracza 75 %, oraz o dodatkowe 20 punktów procentowych, pod warunkiem że maksymalny łączony poziom dofinansowania nie przekracza 90 %, w przypadku: — młodych rolników zdefiniowanych w niniejszym rozporządzeniu lub tych, którzy rozpoczęli już działalność w ciągu pięciu lat poprzedzających wniosek o wsparcie, — inwestycji zbiorowych i projektów zintegrowanych, w tym tych związanych z połączeniem się organizacji producentów, — obszarów z ograniczeniami naturalnymi i innymi szczególnymi ograniczeniami, o których mowa w art. 32, — operacji wspieranych w ramach EPI, — inwestycji związanych z operacjami na mocy art. 28 i 29 |
||
|
Przetwarzanie i wprowadzanie do obrotu produktów wymienionych w załączniku I do TFUE |
||
50 % |
kwoty kwalifikującej się inwestycji w regionach słabiej rozwiniętych i we wszystkich regionach, w których PKB na mieszkańca w okresie 2007–2013 wynosił mniej niż 75 % średniej w UE-25 w okresie odniesienia, ale wynosił więcej niż 75 % średniego PKB w UE-27 |
||
75 % |
kwoty kwalifikującej się inwestycji w regionach najbardziej oddalonych |
||
75 % |
kwoty kwalifikującej się inwestycji na mniejszych wyspach Morza Egejskiego |
||
40 % |
►M12
|
||
art. 17 ust. 4 |
Inwestycje w środki trwałe |
100 % |
Inwestycje nieprodukcyjne oraz infrastruktura rolna i leśna |
art. 18 ust. 5 |
Przywracanie potencjału produkcji rolnej zniszczonego w wyniku klęsk żywiołowych oraz wprowadzanie odpowiednich środków zapobiegawczych |
80 % |
kwalifikowalnych kosztów inwestycji w operacje zapobiegawcze przeprowadzane przez indywidualnych rolników |
100 % |
kwalifikowalnych kosztów inwestycji w operacje zapobiegawcze przeprowadzane wspólnie przez więcej niż jednego beneficjenta |
||
100 % |
kwalifikowalnych kosztów inwestycji w operacje służące przywróceniu gruntów rolnych i potencjału produkcyjnego zniszczonego przez klęski żywiołowe i katastrofy |
||
art. 19 ust. 6 |
Rozwój gospodarstw i działalności gospodarczej |
70 000 |
►M12
|
70 000 |
na beneficjenta na mocy art. 19 ust. 1 lit. a) ppkt (ii) |
||
15 000 |
na małe gospodarstwo na mocy art. 19 ust. 1 lit. a) ppkt (iii) |
||
art. 23 ust. 3 |
Zakładanie systemów rolno-leśnych |
80 % |
kwalifikowalnych kosztów inwestycji w zakładanie systemów rolno-leśnych |
art. 26 ust. 4 |
Inwestycje w technologie w dziedzinie leśnictwa oraz w przetwarzanie, transport i wprowadzanie do obrotu produktów leśnych |
65 % |
kwalifikowalnych kosztów inwestycji w regionach słabiej rozwiniętych |
75 % |
kwalifikowalnych kosztów inwestycji w regionach najbardziej oddalonych |
||
75 % |
kwalifikowalnych kosztów inwestycji na mniejszych wyspach Morza Egejskiego |
||
40 % |
kwalifikowalnych kosztów inwestycji w innych regionach |
||
art. 27 ust. 4 |
Tworzenie grup i organizacji producentów |
10 % |
jako odsetek produkcji sprzedanej w ciągu pierwszych pięciu lat po uznaniu. Wsparcie jest degresywne. |
100 000 |
We wszystkich przypadkach maksymalna kwota na rok. |
||
art. 28 ust. 8 |
►C1 Działanie rolno-środowiskowo-klimatyczne ◄ |
600 (*1) |
na hektar rocznie na uprawy jednoroczne |
900 (*1) |
na hektar rocznie na specjalne uprawy wieloletnie |
||
450 (*1) |
na hektar rocznie na inne użytkowanie gruntów |
||
200 (*1) |
na dużą jednostkę przeliczeniową inwentarza („DJP”) rocznie na lokalne rasy zagrożone wyginięciem |
||
art. 29 ust. 5 |
Rolnictwo ekologiczne |
600 (*1) |
na hektar rocznie na uprawy jednoroczne |
900 (*1) |
na hektar rocznie na specjalne uprawy wieloletnie |
||
450 (*1) |
na hektar rocznie na inne użytkowanie gruntów |
||
art. 30 ust. 7 |
Płatności dla obszarów Natura 2000 i płatności związane z ramową dyrektywą wodną |
500 (*1) |
maksymalna kwota na hektar rocznie w okresie początkowym nieprzekraczającym pięciu lat |
200 (*1) |
maksymalna kwota na hektar rocznie |
||
50 (*2) |
minimalna kwota na hektar rocznie z tytułu płatności związanych z ramową dyrektywą wodną |
||
art. 31 ust. 3 |
Płatności dla obszarów z ograniczeniami naturalnymi lub innymi szczególnymi ograniczeniami |
25 |
minimalna kwota na hektar rocznie średnio na obszarze beneficjenta otrzymującego wsparcie |
250 (*1) |
maksymalna kwota na hektar rocznie |
||
450 (*1) |
maksymalna kwota na hektar rocznie na obszarach górskich określonych w art. 32 ust. 2 |
||
art. 33 ust. 3 |
Dobrostan zwierząt |
500 |
na DJP |
art. 34 ust. 3 |
Usługi leśno-środowiskowe i ochrona lasów |
200 (*1) |
na hektar rocznie |
art. 37 ust. 5 |
Ubezpieczenie upraw, zwierząt i roślin |
70 % |
należnej składki z tytułu ubezpieczenia |
art. 38 ust. 5 |
Fundusze wspólnego inwestowania dotyczące niekorzystnych zjawisk klimatycznych, chorób zwierząt i roślin, inwazji szkodników i incydentów środowiskowych |
70 % |
kosztów kwalifikowalnych |
art. 39 ust. 5 |
Narzędzie stabilizacji dochodów |
70 % |
kosztów kwalifikowalnych |
(1)
Dyrektywa Rady z dnia 12 grudnia 1991 r. dotycząca ochrony wód przed zanieczyszczeniami powodowanymi przez azotany pochodzenia rolniczego (Dz.U. L 375z 31.12.1991, s. 1).
(*1)
W należycie uzasadnionych przypadkach kwoty te można zwiększyć, uwzględniając szczególne okoliczności, które należy uzasadnić w programach rozwoju obszarów wiejskich.
(*2)
W należycie uzasadnionych przypadkach kwotę tę można zmniejszyć, uwzględniając szczególne okoliczności, które należy uzasadnić w programach rozwoju obszarów wiejskich. NB: Intensywność pomocy pozostaje bez uszczerbku dla unijnych przepisów dotyczących pomocy państwa. |
ZAŁĄCZNIK III
KRYTERIA BIOFIZYCZNE NA POTRZEBY WYTYCZANIA OBSZARÓW Z OGRANICZENIAMI NATURALNYMI
KRYTERIUM |
DEFINICJA |
PRÓG |
KLIMAT |
||
Niska temperatura (*1) |
Długość okresu wegetacyjnego (liczba dni) określona liczbą dni ze średnią dzienną temperaturą > 5 °C (LGPt5) lub |
≤ 180 dni |
Suma temperatur efektywnych (stopniodni) dla okresu wegetacyjnego określona kumulowaną średnią temperaturą dzienną > 5 °C |
≤ 1 500 stopniodni |
|
Suchość |
Stosunek rocznej sumy opadów (P) do rocznej potencjalnej ewapotranspiracji (PET) |
P/PET ≤ 0,5 |
KLIMAT I GLEBA |
||
Nadmierna wilgotność gleby |
Liczba dni z wilgotnością gleby równą lub wyższą od polowej pojemności wodnej |
≥ 230 dni |
GLEBA |
||
Ograniczony drenaż gleby (*1) |
Obszary, które są przez znaczną część roku zalane wodą |
Gleby w pełni nasycone wodą do głębokości 80 cm od powierzchni przez ponad 6 miesięcy lub w pełni nasycone wodą do głębokości 40 cm przez ponad 11 miesięcy lub Gleba o słabym lub bardzo słabym odpływie lub Barwa charakterystyczna dla procesu glejowego do głębokości 40 cm od powierzchni |
Niekorzystna tekstura i kamienistość gleby (*1) |
Udział frakcji iłu, pyłu, piasku, materii organicznej (% wagowy) lub materiału gruboziarnistego (% objętościowy) |
≥ 15 % objętości wierzchniej warstwy gleby stanowi materiał gruboziarnisty, w tym wychodnia skały, głazy lub |
Grupami granulometrycznymi gleby w co najmniej połowie (łącznie) wierzchniej 100 cm warstwy gleby są piasek lub piasek gliniasty zdefiniowane jako: % pyłu + (2 × % iłu) ≤ 30 % lub |
||
►C1
|
||
Gleba organiczna (zawartość materii organicznej ≥ 30 %) o łącznej miąższości co najmniej 40 cm lub |
||
Wierzchnia warstwa gleby zawiera 30 % lub więcej iłu i ma właściwości vertic do głębokości 100 cm od powierzchni gleby |
||
Ograniczona głębokość ukorzenienia |
Głębokość (w cm) od powierzchni gleby do spoistej warstwy powstałej w wyniku procesów naturalnych |
≤ 30 cm |
Niekorzystne właściwości chemiczne (*1) |
Zasolenie i obecność sodu wymiennego, nadmierne zakwaszenie gleby |
►C1 Zasolenie: ≥ 4 decysimensy na metr (dS/m) w wierzchniej warstwie gleby lub ◄ |
Zawartość sodu: ≥ 6 %–owy udział sodu wymiennego (ESP) w połowie lub większej części (łącznie) wierzchniej 100 cm warstwy gleby lub |
||
Zakwaszenie gleby: pH ≤ 5 (w wodzie) w wierzchniej warstwie gleby |
||
TEREN |
||
Duże nachylenie terenu |
Spadek terenu - zmiana wzniesienia w stosunku do odległości planimetrycznej (w %). |
≥ 15 % |
(*1)
Państwa członkowskie muszą sprawdzić spełnienie tylko tego kryterium, którego progi mają znaczenie dla warunków specyficznych dla danego obszaru. |
ZAŁĄCZNIK IV
ORIENTACYJNY WYKAZ DZIAŁAŃ I OPERACJI MAJĄCYCH SZCZEGÓLNE ZNACZENIE DLA PODPROGRAMÓW TEMATYCZNYCH, O KTÓRYCH MOWA W ART. 7
Młodzi rolnicy:
Małe gospodarstwa:
Inwestycje w działalność pozarolniczą
Obszary górskie:
Krótkie łańcuchy dostaw:
Kobiety na obszarach rolnych:
Łagodzenie skutków zmiany klimatu i przystosowanie się do niej oraz różnorodność biologiczna:
ZAŁĄCZNIK V
UWARUNKOWANIA EX ANTE ROZWOJU OBSZARÓW WIEJSKICH
1. UWARUNKOWANIA ZWIĄZANE Z PRIORYTETAMI
Priorytety unijne w odniesieniu do rozwoju obszarów wiejskich / celu tematycznego wspólnych ram strategicznych |
Uwarunkowania ex ante |
Kryteria decydujące o spełnieniu |
Priorytet 3 rozwoju obszarów wiejskich: wspieranie organizacji łańcucha dostaw żywności, w tym przetwarzania i wprowadzania do obrotu produktów rolnych, dobrostanu zwierząt i zarządzania ryzykiem w rolnictwie Cel tematyczny 5: wspieranie przystosowania się do zmiany klimatu, zapobieganie ryzyku i zarządzanie ryzykiem |
3.1. Zapobieganie ryzyku i zarządzanie ryzykiem: istnienie krajowych lub regionalnych ocen ryzyka na potrzeby zarządzania katastrofami przy uwzględnieniu przystosowania się do zmiany klimatu |
— gotowa będzie krajowa lub regionalna ocena ryzyka zawierająca następujące elementy: — — opis procesu, metodologii, metod i danych niewrażliwych wykorzystywanych w ocenach ryzyka oraz opartych na ocenie ryzyka kryteriów określania inwestycji priorytetowych; — opis scenariuszy zakładających jeden rodzaj ryzyka i scenariuszy zakładających wiele rodzajów ryzyka; — uwzględnienie, w stosownych przypadkach, krajowych strategii dostosowania do zmiany klimatu. |
Priorytet 4 rozwoju obszarów wiejskich: odtwarzanie, ochrona i wzbogacanie ekosystemów związanych z rolnictwem i leśnictwem |
4.1 Warunki dobrej kultury rolnej zgodnej z ochroną środowiska: na poziomie krajowym ustalone są normy dotyczące dobrej kultury rolnej zgodnej z ochroną środowiska gruntów, o których to normach mowa w tytule VI rozdział I rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 |
— Normy dobrej kultury rolnej zgodnej z ochroną środowiska są określone w prawie krajowym i wyszczególnione w programach; |
Cel tematyczny 5: wspieranie przystosowania się do zmiany klimatu, zapobiegania ryzyku i zarządzania ryzykiem |
4.2 Wymogi minimalne w odniesieniu do nawozów i środków ochrony roślin: na poziomie krajowym określone są wymogi minimalne w odniesieniu do nawozów i środków ochrony roślin, o których to wymogach mowa w tytule III rozdział I art. 28 niniejszego rozporządzenia |
— w programach określone są minimalne wymogi w odniesieniu do nawozów i środków ochrony roślin, o których to wymogach mowa w tytule III rozdział I niniejszego rozporządzenia; |
Cel tematyczny 6: zachowanie i ochrona środowiska oraz promowanie efektywnego gospodarowania zasobami |
4.3 Inne odpowiednie normy krajowe: na potrzeby tytułu III rozdział I art. 28 niniejszego rozporządzenia określone są odpowiednie obowiązkowe normy krajowe |
— w programach wyszczególnione są odpowiednie obowiązkowe normy krajowe; |
Priorytet 5 rozwoju obszarów wiejskich: promowanie efektywnego gospodarowania zasobami i wspieranie przechodzenia w sektorach rolnym, spożywczym i leśnym na niskoemisyjną i odporną na zmianę klimatu gospodarkę Cel tematyczny 4: wspieranie przechodzenia na niskoemisyjną gospodarkę we wszystkich sektorach Cel tematyczny 6: zachowanie i ochrona środowiska oraz promowanie efektywnego gospodarowania zasobami |
5.1 Efektywność energetyczna: Prowadzono działalność na rzecz promowania opłacalnych usprawnień efektywności końcowego wykorzystania energii i opłacalnych inwestycji w efektywność energetyczną podczas budowania lub remontowania budynków |
— Działalność obejmuje: — — działania służące zapewnieniu minimalnych wymogów związanych z efektywnością energetyczną budynków zgodnie z art. 3, 4 i 5 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/31/UE (1) — działania niezbędne do ustanowienia systemu certyfikowania efektywności energetycznej budynków zgodnie z art. 11 dyrektywy 2010/31/UE — działania służące zapewnieniu planowania strategicznego w dziedzinie efektywności energetycznej, zgodnie z art. 3 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/27/UE (2) — działania zgodne z art. 13 dyrektywy 2006/32/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (3) w sprawie efektywności końcowego wykorzystania energii i usług energetycznych służące zapewnieniu klientom końcowym indywidualnych liczników o tyle, o ile jest to możliwe technicznie oraz rozsądne i proporcjonalne finansowo w stosunku do potencjalnych oszczędności energii |
5.2 Sektor wodny: istnienie: a) polityki cenowej w odniesieniu do wody, która to polityka stanowi odpowiednią zachętę dla użytkowników, aby efektywnie wykorzystywać zasoby wody, oraz b) odpowiedniego udziału różnych zastosowań wody w odzyskiwaniu kosztów usług związanych z wodą według stawki określonej w zatwierdzonym planie zarządzania dorzeczem w przypadku inwestycji wspieranych przez programy. |
— w sektorach wspieranych przez EFFROW dane państwo członkowskie zapewnia odpowiedni udział różnych zastosowań wody w odzyskiwaniu kosztów usług związanych z wodą w podziale na sektory zgodnie z art. 9 ust. 1 tiret pierwsze ramowej dyrektywy wodnej z uwzględnieniem, w stosownych przypadkach, społecznych, środowiskowych i gospodarczych skutków odzyskiwania oraz geograficznych i klimatycznych uwarunkowań regionu lub regionów, których to dotyczy |
|
5.3 Energia odnawialna: Prowadzono działalność służącą promowaniu produkcji i dystrybucji zasobów energii odnawialnej (4). |
— przejrzyste systemy wsparcia, priorytet w zakresie dostępu do sieci lub gwarantowanego dostępu i priorytet w zakresie dysponowania oraz standardowe zasady dotyczące ponoszenia kosztów technicznych dostosowań, które udostępniono, oraz dzielenia się tymi kosztami, zgodnie z art. 14 ust. 1 i art. 16 ust. 2 i 3 dyrektywy 2009/28/WE — dane państwo członkowskie przyjęło krajowy plan działania dotyczący energii odnawialnej zgodnie z art. 4 dyrektywy 2009/28/WE |
|
Priorytet 6 rozwoju obszarów wiejskich:wspieranie integracji społecznej, zmniejszania ubóstwa i rozwoju gospodarczego na obszarach wiejskich Cel tematyczny 2: zwiększenie dostępu do informacji i technologii informacyjno–komunikacyjnych, ich stosowania i jakości (cel dotyczący internetu szerokopasmowego) |
6. Sieć nowej generacji Infrastruktura: Istnienie krajowych lub regionalnych planów sieci nowej generacji, które uwzględniają działania regionalne, tak aby osiągnąć unijne cele dotyczące dostępu do szybkiego internetu, skupiając się na obszarach, gdzie rynek nie zapewnia otwartej infrastruktury w przystępnej cenie oraz jakość zgodnie z unijnymi przepisami dotyczącymi konkurencji i pomocy państwa, oraz dostarczyć dostępne usługi grupom będącym w niekorzystnej sytuacji. |
— Gotowe są krajowe lub regionalne plany sieci nowej generacji zawierające: — — plan inwestycji w infrastrukturę sporządzony na podstawie analizy ekonomicznej uwzględniającej istniejącą prywatną i publiczną infrastrukturę i planowane inwestycje; — modele zrównoważonych inwestycji, które zwiększają konkurencję i zapewniają dostęp do otwartych, przystępnych cenowo, dobrej jakości infrastruktury i usług uwzględniających przyszłe potrzeby; — działania służące stymulacji prywatnych inwestycji. |
(1)
Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/31/UE z dnia 19 maja 2010 r. w sprawie charakterystyki energetycznej budynków (Dz.U. L 153z 18.6.2010, s. 13).
(2)
Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/27/UE z dnia 25 października 2012 r. w sprawie efektywności energetycznej, zmiany dyrektyw 2009/125/WE i 2010/30/UE oraz uchylenia dyrektyw 2004/8/WE i 2006/32/WE (Dz.U. L 315 z 14.11.2012, s. 1).
(3)
Dyrektywa 2006/32/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 kwietnia 2006 r. w sprawie efektywności końcowego wykorzystania energii i usług energetycznych oraz uchylająca dyrektywę Rady 93/76/EWG (Dz.U. L 114z 27.4.2006, s. 64).
(4)
Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/28/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie promowania stosowania energii ze źródeł odnawialnych zmieniająca i w następstwie uchylająca dyrektywy 2001/77/WE oraz 2003/30/WE (Dz.U. L 140 z 5.6.2009, s. 16). |
ZAŁĄCZNIK VI
ORIENTACYJNY WYKAZ DZIAŁAŃ MAJĄCYCH ZNACZENIE W KONTEKŚCIE CO NAJMNIEJ JEDNEGO PRIORYTETU UNII W ZAKRESIE ROZWOJU OBSZARÓW WIEJSKICH
Art. 15 |
Usługi doradcze, usługi z zakresu zarządzania gospodarstwem i zastępstw |
Art. 17 |
Inwestycje w środki trwałe |
Art. 19 |
Rozwój gospodarstw i działalności gospodarczej |
Art. 35 |
Współpraca |
Art. 42–44 |
LEADER |
Art. 14 |
Transfer wiedzy i działalność informacyjna |
Art. 26 |
Inwestycje w technologie w dziedzinie leśnictwa oraz w przetwarzanie, transport i wprowadzanie do obrotu produktów leśnych |
Art. 16 |
Systemy jakości produktów rolnych i środków spożywczych |
Art. 18 |
Przywracanie potencjału produkcji rolnej zniszczonego w wyniku klęsk żywiołowych i katastrof oraz wprowadzanie odpowiednich środków zapobiegawczych |
Art. 24 |
Zapobieganie zniszczeniom lasów wskutek pożarów lasów, klęsk żywiołowych i katastrof oraz odtwarzanie lasów |
Art. 27 |
Tworzenie grup producentów |
Art. 33 |
Dobrostan zwierząt |
Art. 36 |
Zarządzanie ryzykiem |
Art. 37 |
Ubezpieczenie upraw, zwierząt i roślin |
Art. 38 |
Fundusze wspólnego inwestowania dotyczące chorób zwierząt i roślin i incydentów środowiskowych |
Art. 39 |
Narzędzie stabilizacji dochodów |
Art. 21 ust. 1 lit. a) |
►C1 Zalesianie i tworzenie terenów zalesionych ◄ |
Art. 21 ust. 1 lit. b) |
Zakładanie systemów rolno-leśnych |
Art. 21 ust. 1 lit. d) |
Inwestycje zwiększające odporność ekosystemów leśnych i ich wartość dla środowiska |
Art. 28 |
Działania rolno-środowiskowo-klimatyczne |
Art. 39 |
Rolnictwo ekologiczne |
Art. 30 |
Płatności dla obszarów Natura 2000 i płatności związane z ramową dyrektywą wodną |
Art. 31–32 |
Płatności dla obszarów z ograniczeniami naturalnymi lub innymi szczególnymi ograniczeniami |
Art. 34 |
Usługi leśno-środowiskowo-klimatyczne oraz ochrona lasów |
Art. 20 |
Podstawowe usługi i odnowa wsi na obszarach wiejskich |
Art. 42–44 |
LEADER |
( 1 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1303/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólne przepisy dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności, Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich oraz Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz ustanawiające przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności i Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 1083/2006 (Zob. s. 549 niniejszego Dziennika Urzędowego).
( 2 ) Rozporządzenie (WE) nr 1059/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 maja 2003 r. w sprawie ustalenia wspólnej klasyfikacji Jednostek Terytorialnych do Celów Statystycznych (NUTS) (Dz.U. L 154 z 21.6.2003, s. 1).
( 3 ) Decyzja Rady 2009/470/WE z dnia 25 maja 2009 r. w sprawie wydatków w dziedzinie weterynarii (Dz.U. L 155 z 18.6.2009, s. 30).
( 4 ) Rozporządzenie (UE) nr 1151/2012 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 listopada 2012 r. w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych (Dz.U. L 343 z 14.12.2012, s. 1).
( 5 ) Rozporządzenie Rady (WE) nr 834/2007 z dnia 28 czerwca 2007 r. w sprawie produkcji ekologicznej i znakowania produktów ekologicznych i uchylające rozporządzenie (EWG) nr 2092/91 (Dz.U. L 189 z 20.7.2007, s. 1).
( 6 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 110/2008 z dnia 15 stycznia 2008 r. w sprawie definicji, opisu, prezentacji, etykietowania i ochrony oznaczeń geograficznych napojów spirytusowych i uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 1576/89 (Dz.U. L 39 z 13.2.2008, s. 16).
( 7 ) Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1601/91 z dnia 10 czerwca 1991 r. ustanawiające ogólne zasady definicji, opisu i prezentacji win aromatyzowanych, aromatyzowanych napojów winopochodnych i aromatyzowanych koktajli winopodobnych (Dz.U. L 149z 14.6.1991, s. 1).
( 8 ) Dyrektywa Rady 2000/29/WE z dnia 8 maja 2000 r. w sprawie środków ochronnych przeciw wprowadzaniu do Wspólnoty organizmów szkodliwych dla roślin lub produktów roślinnych i przeciw ich rozpowszechnianiu się we Wspólnocie (Dz.U. L 169 z 10.7.2000, s. 1).
( 9 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 229/2013 z dnia 13 marca 2013 r. ustanawiające szczególne środki dotyczące rolnictwa dla mniejszych wysp Morza Egejskiego i uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 1405/2006 (Dz.U. L 78 z 20.3.2013, s. 41).
( 10 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólną organizację rynków produktów rolnych oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 922/72, (EWG) nr 234/79, (WE) nr 1037/2001 i (WE) nr 1234/2007 (Zob. s. 671 niniejszego Dziennika Urzędowego).
( 11 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2020/2220 z dnia 23 grudnia 2020 r. ustanawiające niektóre przepisy przejściowe dotyczące wsparcia z Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) i z Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji (EFRG) w latach 2021 i 2022 oraz zmieniające rozporządzenia (UE) nr 1305/2013, (UE) nr 1306/2013 i (UE) nr 1307/2013 w odniesieniu do zasobów i stosowania w latach 2021 i 2022 oraz rozporządzenie (UE) nr 1308/2013 w odniesieniu do zasobów i rozdziału takiego wsparcia na lata 2021 i 2022 (Dz.U. L 437 z 28.12.2020, s. 1).
( 12 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/825 z dnia 17 maja 2017 r. w sprawie utworzenia Programu wspierania reform strukturalnych na lata 2017–2020 oraz zmiany rozporządzeń (UE) nr 1303/2013 i (UE) nr 1305/2013 (Dz.U. L 129 z 19.5.2017, s. 1). ◄
( 13 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 z dnia 21 listopada 2012 r. w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych (Dz.U. L 343 z 14.12.2012, s. 1).
( 14 ) Rozporządzenie (UE, Euratom) nr 966/2012 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (Dz.U. L 298 z 26.10.2012, s. 1).
( 15 ) Rozporządzenie Rady (UE) 2020/2094 z dnia 14 grudnia 2020 r. ustanawiające Instrument Unii Europejskiej na rzecz Odbudowy w celu wsparcia odbudowy w następstwie kryzysu związanego z COVID-19 (Dz.U. L 433 z 22.12.2020, s. 23).
( 16 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 z dnia 18 lipca 2018 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii, zmieniające rozporządzenia (UE) nr 1296/2013, (UE) nr 1301/2013, (UE) nr 1303/2013, (UE) nr 1304/2013, (UE) nr 1309/2013, (UE) nr 1316/2013, (UE) nr 223/2014 i (UE) nr 283/2014 oraz decyzję nr 541/2014/UE, a także uchylające rozporządzenie (UE, Euratom) nr 966/2012 (Dz.U. L 193 z 30.7.2018, s. 1).