30.12.2006

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 406/1

---

ROZPORZĄDZENIE (WE) nr 1927/2006 PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

z dnia 20 grudnia 2006 r.

ustanawiające Europejski Fundusz Dostosowania do Globalizacji

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności ust. 3 art. 159,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (1),

uwzględniając opinię Komitetu Regionów (2),

działając zgodnie z procedurą określoną w art. 251 (3),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Niezależnie od pozytywnego wpływu globalizacji na wzrost gospodarczy, zatrudnienie i dobrobyt, a także od potrzeby dalszego zwiększania konkurencyjności UE poprzez zmiany strukturalne, globalizacja może również mieć negatywne skutki dla najbardziej narażonych i najmniej wykwalifikowanych pracowników niektórych sektorów. W związku z tym stosowne jest ustanowienie Europejskiego funduszu dostosowania do globalizacji (zwaqny dalej „EFG”), dostępnego dla wszystkich państw członkowskich, poprzez który Wspólnota wykazałaby swoją solidarność z pracownikami objętymi zwolnieniami wynikającymi ze zmian w światowych kierunkach handlu.

(2)

Konieczne jest zachowanie wartości europejskich i wspieranie rozwoju uczciwego handlu zewnętrznego. Negatywne skutki globalizacji powinna zwalczać w pierwszej kolejności długoterminowa, zrównoważona strategia wspólnotowa w zakresie polityki handlowej, dążąca do wysokich standardów socjalnych i ekologicznych. EFG powinien zapewniać dynamiczną pomoc, którą można przystosować do wciąż zmieniających się i często nieprzewidzianych warunków rynkowych.

(3)

EFG powinien zapewnić konkretne jednorazowe wsparcie w celu ułatwienia reintegracji zawodowej pracowników w obszarach, sektorach, terytoriach lub regionach rynku pracy przeżywających wstrząs spowodowany poważnymi zakłóceniami gospodarczymi. EFG powinien wspierać przedsiębiorczość, na przykład poprzez udzielanie mikrokredytów lub opracowywanie wspólnych projektów.

(4)

Działania zgodne z niniejszym rozporządzeniem powinny być określone zgodnie ze ścisłymi kryteriami interwencji związanymi ze skalą dyslokacji gospodarczej i jej wpływem na dany sektor lub obszar geograficzny w celu zapewnienia, że wkład finansowy z EFG jest skoncentrowany na pracownikach z najpoważniej dotkniętych regionów i sektorów gospodarki Wspólnoty. Taka dyslokacja nie musi być skoncentrowana w jednym państwie członkowskim. W takich wyjątkowych okolicznościach, państwa członkowskie mogą zatem przedłożyć wspólne wnioski o udzielenie wsparcia z EFG.

(5)	Działalność EFG powinna być spójna i zgodna z innymi politykami Wspólnoty oraz zgodna z jej dorobkiem, zwłaszcza z interwencjami funduszy strukturalnych, wnosząc jednocześnie prawdziwy wkład w politykę społeczną Wspólnoty.

(6)

Porozumienie międzyinstytucjonalne pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją z dnia 17 maja 2006 roku w sprawie dyscypliny budżetowej i należytego zarządzania finansami (4) (zwane dalej „porozumieniem międzyinstytucjonalnym”) obowiązuje od dnia 1 stycznia 2007 r., a jego punkt 28 określa ramy budżetowe dla EFG.

(7)

Konkretne działanie finansowane w ramach niniejszego rozporządzenia nie powinno otrzymywać pomocy finansowej z innych instrumentów finansowych Wspólnoty. Konieczna jest jednak koordynacja z istniejącymi lub planowanymi środkami modernizacyjnymi i restrukturyzacyjnymi w ramach rozwoju regionalnego, aczkolwiek skutkiem takiej koordynacji nie powinno być powstanie równoległych lub dodatkowych struktur zarządzania w przypadku działań finansowanych przez EFG.

(8)

W celu ułatwienia wdrażania niniejszego rozporządzenia, wydatki powinny być kwalifikowalne od dnia, w którym państwo członkowskie rozpoczyna świadczenie zindywidualizowanych usług na rzecz pracowników objętych zwolnieniami. Odzwierciedlając potrzebę skoncentrowanej odpowiedzi mającej szczególnie na celu reintegrację z rynkiem pracy, należy określić ostateczny termin na wykorzystanie wkładu finansowego z EFG.

(9)

Państwo członkowskie powinno pozostać odpowiedzialne za realizację wkładu finansowego oraz za zarządzanie i kontrolowanie działań wspieranych przez finansowanie wspólnotowe, zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 z dnia 25 czerwca 2002 r. w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do ogólnego budżetu Wspólnot Europejskich (5). Państwo członkowskie powinno uzasadnić sposób wykorzystania otrzymanego wkładu finansowego.

(10)	Europejskie Centrum Monitorowania Zmian, z siedzibą w Dublinie, może wspomóc Komisję Europejską oraz zainteresowane państwo członkowskie analizami jakościowymi i ilościowymi w ocenianiu wniosków o udzielenie pomocy z EFG.

(11)

W związku z tym, że cele działania, które ma być podjęte, nie mogą być w wystarczającym stopniu osiągnięte przez państwa członkowskie, a zatem, ze względu na ich skalę i skutki mogą zostać osiągnięte w lepszy sposób na poziomie wspólnotowym, Wspólnota może przyjąć środki zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule, niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest niezbędne dla osiągnięcia tych celów.

(12)	Z uwagi na powiązanie okresu realizacji EFG z czasem obowiązywania perspektywy finansowej od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., wsparcie dla pracowników objętych zwolnieniami wynikającymi ze zmian w obrocie handlowym powinno być dostępne od dnia 1 stycznia 2007 r.,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Przedmiot i zakres

1.   Mając na uwadze pobudzenie wzrostu gospodarczego oraz stworzenie większej ilości miejsc pracy w Unii Europejskiej niniejsze rozporządzenie ustanawia EFG, w celu umożliwienia Wspólnocie udzielenia wsparcia dla pracowników zwalnianych w wyniku poważnych zmian strukturalnych w kierunkach światowego handlu spowodowanych globalizacją, gdy zwolnienia ta mają istotny niekorzystny wpływ na gospodarkę regionalną lub lokalną.

Okres jego stosowania związany jest z okresem obowiązywania ram finansowych, od stycznia 2007 r. do grudnia 2013 r.

2.   Niniejsze rozporządzenie ustanawia zasady dotyczące funkcjonowania EFG w celu ułatwienia reintegracji z rynkiem pracy pracowników objętych zwolnieniami wynikającymi ze zmian w obrocie handlowym.

Artykuł 2

Kryteria interwencji

Wkład finansowy z EFG jest zapewniony, gdy istotne zmiany strukturalne w kierunkach światowego handlu prowadzą do poważnych zakłóceń gospodarczych, a szczególnie znacznego wzrostu przywozu do UE lub szybkiego spadku udziału rynkowego UE w danym sektorze, lub przenoszeniu działalności gospodarczej do państw trzecich, skutkiem czego jest:

a)	co najmniej 1 000 zwolnień w przedsiębiorstwie w jednym państwie członkowskim w okresie 4 miesięcy, włącznie z pracownikami zwalnianymi u jego dostawców lub producentów znajdujących się poniżej w łańcuchu dostaw; lub

b)	co najmniej 1 000 zwolnień w okresie 9 miesięcy, szczególnie w małych i średnich przedsiębiorstwach w sektorze według klasyfikacji NACE 2, w jednym regionie lub dwóch sąsiadujących regionach na poziomie NUTS II;

c)

w przypadku niewielkich rynków pracy lub w wyjątkowych okolicznościach, odpowiednio uzasadnionych przez zainteresowane państwo/państwa członkowskie, wniosek o wkład z EFG może zostać uznany za dopuszczalny, mimo że warunki określone w lit. a) i b) nie są całkowicie spełnione, jeżeli zwolnienia mają poważny wpływ na zatrudnienie i lokalną gospodarkę. Łączna kwota wkładów z tytułu wyjątkowych okoliczności nie może przekroczyć 15 % EFG w każdym roku.

Artykuł 3

Kwalifikowalne działania

Wkład finansowy zgodnie z niniejszym rozporządzeniem może być przekazany na aktywne środki rynku pracy, które stanowią część skoordynowanego pakietu zindywidualizowanych usług mających na celu reintegrację zwolnionych pracowników z rynkiem pracy i które obejmują:

a)

pomoc w poszukiwaniu pracy, poradnictwo zawodowe, indywidualnie dobrane szkolenia i przekwalifikowanie, włącznie z umiejętnościami w zakresie technologii komunikacyjnych i informacyjnych (ICT) oraz poświadczaniem zdobytego doświadczenia, pomoc w zakresie zwolnień monitorowanych oraz promowanie przedsiębiorczości lub pomoc w samozatrudnieniu;

b)	specjalne ograniczone w czasie środki, takie jak dodatki na poszukiwanie pracy, dodatki na koszty przeniesienia lub dodatki dla osób uczestniczących w kształceniu przez całe życie i szkoleniach; i

c)	środki motywujące w szczególności pracowników znajdujących się w niekorzystnej sytuacji lub starszych pracowników, aby umożliwić im utrzymanie się na rynku pracy lub powrót na rynek pracy.

EFG nie finansuje pasywnych środków ochrony socjalnej.

Z inicjatywy danego państwa członkowskiego, EFG może finansować działania przygotowawcze, w zakresie zarządzania, dostarczania i upowszechniania informacji na jego temat oraz działania kontrolne dla jego wdrożenia.

Artykuł 4

Rodzaj wkładu finansowego

Komisja przyznaje wkład finansowy w formie pojedynczej raty, która jest realizowana w ramach podziału zarządzania pomiędzy państwa członkowskie i Komisję, zgodnie z art. 53 ust. 1 lit. b), art. 53 ust. 5 i 6 rozporządzenia (WE, Euratom) nr 1605/2002.

Artykuł 5

Zastosowania

1.   Państwo członkowskie przedkłada Komisji wniosek o wkład z EFG w terminie 10 tygodni od dnia, w którym spełnione są warunki określone w art. 2 dla uruchomienia EFG. Następnie wniosek może zostać uzupełniony przez państwo (państwa) członkowskie.

2.   Wniosek zawiera następujące informacje:

a)	uzasadnioną analizę związku między planowanymi zwolnieniami a poważnymi zmianami strukturalnymi w kierunkach światowego handlu, a także wykaz liczby zwolnień oraz wyjaśnienie nieprzewidzianego charakteru tych zwolnień;

b)	dane identyfikacyjne zwalniających przedsiębiorstw (krajowych lub międzynarodowych), dostawców lub producentów znajdujących się poniżej w łańcuchu dostaw, sektorów oraz kategorie pracowników, których to dotyczy;

c)	opis obszaru, którego to dotyczy, jego władz oraz innych zainteresowanych podmiotów, a także spodziewany wpływ zwolnień na zatrudnienie lokalne, regionalne lub krajowe;

d)

skoordynowany pakiet zindywidualizowanych usług, które mają być finansowane, z podziałem na szacunkowe koszty, w tym informacje dotyczące ich komplementarności z działaniami finansowanymi z funduszy strukturalnych, a także informacje o działaniach obowiązujących w świetle prawa krajowego lub w wyniku umów zbiorowych;

e)	termin (terminy), od którego (których) rozpoczęto lub zaplanowano rozpocząć świadczenie zindywidualizowanych usług dla pracowników objętych zwolnieniami;

f)	procedury konsultacji z partnerami społecznymi; oraz

g)	organ odpowiedzialny za zarządzanie i kontrolę finansową zgodnie z art. 18.

3.   Uwzględniając działania realizowane przez zainteresowane państwo członkowskie, region, partnerów społecznych i przedsiębiorstwa, na mocy prawa krajowego lub umów zbiorowych, oraz zwracając szczególną uwagę na działania finansowane z Europejskiego Funduszu Społecznego (zwanego dalej „EFS”), informacje przekazywane zgodnie z ust. 2 obejmują streszczenie opisu działań podjętych i planowanych przez organ krajowy i zainteresowane przedsiębiorstwa, łącznie z oszacowaniem ich kosztu.

4.   Zainteresowane państwo (państwa) członkowskie dostarczają także informacje statystyczne i inne informacje, na najbardziej odpowiednim poziomie terytorialnym, których wymaga Komisja w celu oceny, czy spełnione są kryteria interwencji.

5.   Na podstawie informacji, o których mowa w ust. 2 oraz wszelkich dodatkowych informacji dostarczonych przez dane państwo (państwa) członkowskie, Komisja w konsultacji z państwem członkowskim ocenia, czy spełnione są warunki do przyznania wkładu finansowego zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

Artykuł 6

Komplementarność, zgodność i koordynacja

1.   Pomoc z EFG nie zastępuje działań, za które na mocy prawa krajowego lub umów zbiorowych odpowiedzialne są przedsiębiorstwa.

2.   Pomoc z EFG uzupełnia działania państw członkowskich na poziomie krajowym, regionalnym i lokalnym, w tym działania współfinansowane z funduszy strukturalnych.

3.   Pomoc z EFG zapewnia solidarność i wsparcie dla indywidualnych pracowników zwolnionych w wyniku zmian strukturalnych w kierunkach światowego handlu. EFG nie wspiera finansowo restrukturyzacji przedsiębiorstw i sektorów.

4.   Zgodnie z ich odpowiednim zakresem odpowiedzialności, Komisja i państwa członkowskie zapewniają koordynację pomocy z funduszy Wspólnoty.

5.   Państwo członkowskie zapewnia, by konkretne działania otrzymujące wkład finansowy z EFG nie otrzymywały pomocy z innych instrumentów finansowych Wspólnoty.

Artykuł 7

Równość kobiet i mężczyzn i niedyskryminacja

Komisja i państwa członkowskie zapewniają promowanie zasady równości kobiet i mężczyzn oraz uwzględnienia problematyki płci na kolejnych etapach wdrażania EFG. Komisja i państwa członkowskie podejmują właściwe działania, aby zapobiec wszelkiej dyskryminacji ze względu na płeć, rasę lub pochodzenie etniczne, religię lub światopogląd, niepełnosprawność, wiek lub orientację seksualną na kolejnych etapach wdrażania EFG, a w szczególności w zakresie dostępu do EFG.

Artykuł 8

Pomoc techniczna z inicjatywy Komisji

1.   Z inicjatywy Komisji, w ramach limitu 0,35 % zasobów finansowych dostępnych na dany rok, EFG może być wykorzystany do finansowania monitorowania, informacji, wsparcia administracyjnego i technicznego, audytu, kontroli i działań związanych z oceną niezbędnych do wdrażania niniejszego rozporządzenia.

2.   Zadania takie są wykonywane zgodnie z rozporządzeniem (WE, Euratom) nr 1605/2002, a także zgodnie z przepisami wykonawczymi mającymi zastosowanie do tej formy wykonywania budżetu.

Artykuł 9

Informacja i upowszechnianie

1.   Państwo członkowskie dostarcza i upowszechnia informacje o finansowanych działaniach. Informacje kierowane są do zainteresowanych pracowników, władz lokalnych i regionalnych, partnerów społecznych, mediów i do szerszych kręgów społeczeństwa. Podkreśla to rolę Wspólnoty i zapewnia, że wkład z EFG jest dostrzegalny.

2.   Komisja tworzy stronę internetową dostępną we wszystkich językach wspólnotowych, zapewniającą informacje na temat EFG, wskazówki dotyczące przedkładania wniosków oraz aktualne informacje dotyczące przyjętych i odrzuconych wniosków, a także podkreślającą rolę władzy budżetowej.

Artykuł 10

Określenie wkładu finansowego

1.   Komisja, na podstawie oceny przeprowadzonej zgodnie z art. 5 ust. 5, uwzględniając w szczególności liczbę pracowników potrzebujących wsparcia, proponowane działania i szacunkowe koszty, ocenia i proponuje w możliwie najkrótszym terminie kwotę wkładu finansowego, jeżeli taki istnieje, który może zostać przyznany w granicach dostępnych środków.

Kwota ta nie może przekraczać 50 % łącznych szacunkowych kosztów, o których mowa w art. 5 ust. 2 lit. d).

2.   Jeżeli na podstawie oceny przeprowadzonej zgodnie z art. 5 ust. 5, Komisja uzna, że spełnione są warunki przekazania wkładu finansowego zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, niezwłocznie rozpoczyna procedurę określoną w art. 12.

3.   Jeżeli, na podstawie oceny przeprowadzonej zgodnie z art. 5 ust. 5, Komisja uzna, że warunki przekazania wkładu finansowego zgodnie z niniejszym rozporządzeniem nie są spełnione, powiadamia dane państwo członkowskie, tak szybko, jak to jest możliwe.

Artykuł 11

Kwalifikowalność wydatków

Wydatki są kwalifikowalne do otrzymania wkładu z EFG od dnia (dni), w którym (których) dane państwo członkowskie rozpoczyna świadczenie zindywidualizowanych usług dotkniętym pracownikom, zgodnie z art. 5 ust. 2 lit. e).

Artykuł 12

Procedura budżetowa

1.   Zasady działania EFG są zgodne z przepisami pkt 28 porozumienia międzyinstytucjonalnego oraz ze wszelkimi zmianami do tego punktu.

2.   Środki dotyczące EFG są ujęte w budżecie ogólnym Unii Europejskiej jako rezerwa w ramach zwykłej procedury budżetowej po tym, jak Komisja określi dostateczne marginesy lub anulowane zobowiązania.

3.   Jeżeli Komisja uzna, że z EFG powinien zostać przekazany wkład finansowy, przedkłada do władzy budżetowej wniosek o zatwierdzenie środków odpowiadających kwocie określonej zgodnie z art. 10 oraz wniosek o przesunięcie tej kwoty do linii budżetowej EFG. Wnioski mogą być przedkładane grupowo.

Przeniesienia związane z EFG dokonywane są zgodnie z art. 24 ust. 4 rozporządzenia (WE, Euratom) nr 1605/2002.

4.   Wniosek zgodny z ust. 1 zawiera, co następuje:

a)	ocenę przeprowadzoną zgodnie z art. 5 ust. 5, wraz ze streszczeniem informacji, na których oparta jest ta ocena;

b)	dowody, że spełnione są kryteria przewidziane w art. 2 i 6;

c)	uzasadnienie proponowanych kwot.

5.   Przedstawiając wniosek Komisja uruchamia procedurę rozmów trójstronnych, jeżeli to możliwe w uproszczonej formie, w celu uzyskania zgody obydwu organów władzy budżetowej co do potrzeby wykorzystania EFG oraz wymaganej kwoty.

6.   W dniu 1 września każdego roku co najmniej jedna czwarta maksymalnej rocznej kwoty EFG pozostaje dostępna w celu pokrycia potrzeb pojawiających się do końca roku.

7.   Po udostępnieniu środków przez władzę budżetową Komisja przyjmuje decyzję w sprawie wkładu finansowego.

Artykuł 13

Płatności i wykorzystanie wkładu finansowego

1.   Po przyjęciu decyzji zgodnie z art. 12 ust. 3 Komisja, z zasady w terminie piętnastu dni, wypłaca państwu (państwom) członkowskiemu (członkowskim) wkład finansowy w jednej racie.

2.   Państwo członkowskie wykorzystuje wkład finansowy wraz z narosłymi odsetkami w ciągu 12 miesięcy od dnia przedłożenia wniosku, zgodnie z art.  5.

Artykuł 14

Stosowanie euro

We wnioskach, decyzjach dotyczących wkładów finansowych i sprawozdaniach na podstawie niniejszego rozporządzenia, a także we wszelkich innych powiązanych dokumentach, wszystkie kwoty wyrażone są w euro.

Artykuł 15

Sprawozdanie końcowe i zamknięcie

1.   Najpóźniej sześć miesięcy po upływie okresu określonego w art. 13 ust. 2 dane państwo członkowskie przedstawia Komisji sprawozdanie z realizacji wkładu finansowego, w tym informację o rodzaju działań oraz głównych wynikach, wraz z deklaracją wydatków, wskazując, gdy jest to właściwe, komplementarność działań z działaniami finansowanymi z EFS.

2.   Najpóźniej sześć miesięcy po otrzymaniu wszystkich informacji wymaganych zgodnie z ust. 1 Komisja likwiduje wkład finansowy z EFG.

Artykuł 16

Sprawozdanie roczne

1.   Po raz pierwszy w 2008 r. i do dnia 1 lipca każdego roku Komisja przedstawia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie z działalności w ramach niniejszego rozporządzenia z ubiegłego roku w ujęciu ilościowym i jakościowym. Sprawozdanie koncentruje się zwłaszcza na wynikach osiągniętych przez EFG i zawiera w szczególności informacje dotyczące złożonych wniosków, przyjętych decyzji, finansowanych działań, w tym ich komplementarności z działaniami finansowanymi z funduszy strukturalnych, przede wszystkim z EFS, oraz likwidacji przekazanego wkładu finansowego. Dokumentuje ono również przypadki wniosków, które zostały odrzucone ze względu na brak wystarczających środków lub niekwalifikowalność.

2.   Sprawozdanie jest przekazywane do wiadomości Europejskiemu Komitetowi Ekonomiczno-Społecznemu, Komitetowi Regionów oraz partnerom społecznym.

Artykuł 17

Ocena

1.   Komisja przeprowadza z własnej inicjatywy i w ścisłej współpracy z państwami członkowskimi:

a)	ocenę w połowie okresu efektywności i trwałości uzyskanych wyników do dnia 31 grudnia 2011 r.; i

b)	ocenę ex post do dnia 31 grudnia 2014 r., z pomocą ekspertów zewnętrznych, w celu określenia wpływu EFG i jego wartości dodanej.

2.   Wyniki oceny są przekazywane do wiadomości Parlamentowi Europejskiemu, Radzie, Europejskiemu Komitetowi Ekonomiczno-Społecznemu, Komitetowi Regionów i partnerom społecznym.

Artykuł 18

Zarządzanie i kontrola finansowa

1.   Bez uszczerbku dla odpowiedzialności Komisji za wykonanie ogólnego budżetu Wspólnot Europejskich, państwa członkowskie przyjmują odpowiedzialność w pierwszym rzędzie za zarządzanie działaniami wspieranymi przez EFG i kontrolę finansową działań. W tym celu podejmowane przez nie środki obejmują:

a)	weryfikowanie, czy zarządzanie i system kontroli zostały ustanowione i są realizowane w sposób zapewniający, że fundusze Wspólnoty są wykorzystane efektywnie i prawidłowo zgodnie z zasadami należytego zarządzania finansowego;

b)	weryfikowanie, czy finansowane działania zostały właściwe przeprowadzone;

c)	zapewnienie, by finansowane wydatki były oparte na wiarygodnych dokumentach pomocniczych, prawidłowe i zgodne z przepisami; oraz

d)

zapobieganie, wykrywanie i korygowanie nieprawidłowości, w sposób określony w art. 70 rozporządzenia (WE) nr 1083/2006 ustanawiającego przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego oraz Funduszu Spójności (6), oraz odzyskiwanie kwot nienależnie wypłaconych wraz z odsetkami za spóźnione wypłaty, zgodnie z tym samym artykułem. Państwa członkowskie w odpowiednim czasie powiadamiają o tym Komisję i informują ją o przebiegu postępowań administracyjnych i prawnych.

2.   Państwa członkowskie dokonują korekt finansowych wymaganych w przypadku stwierdzenia nieprawidłowości. Korekty dokonane przez państwo członkowskie polegają na anulowaniu całości lub części wkładu Wspólnoty. Państwo członkowskie odzyskuje wszelkie kwoty utracone w wyniku wykrytej nieprawidłowości, zwraca je Komisji, a w przypadku gdy kwota nie jest zwrócona w czasie wyznaczonym przez dane państwo członkowskie, należne są odsetki z tytułu niedotrzymania warunków.

3.   Ponosząc odpowiedzialność za wykonanie ogólnego budżetu Wspólnot Europejskich, Komisja podejmuje wszelkie kroki niezbędne do zweryfikowania, czy finansowane działania przeprowadzane są zgodnie z zasadami należytego i efektywnego zarządzania finansowego, zgodnie z przepisami rozporządzenia (WE, Euratom) nr 1605/2002. Obowiązkiem każdego z państw członkowskich jest posiadanie sprawnie funkcjonujących systemów zarządzania i kontroli; Komisja upewnia się, że takie systemy funkcjonują.

W tym celu, bez uszczerbku dla uprawnień Trybunału Obrachunkowego lub kontroli przeprowadzanych przez państwa członkowskie zgodnie z krajowymi przepisami ustawowymi, wykonawczymi i administracyjnymi, urzędnicy lub inni pracownicy Komisji mogą przeprowadzać kontrole na miejscu, w tym kontrole wyrywkowe działań finansowanych przez EFG, po uprzednim powiadomieniu z wyprzedzeniem minimum jednego dnia roboczego. Komisja powiadamia zainteresowane państwo członkowskie w celu otrzymania wszelkiej niezbędnej pomocy. Urzędnicy lub inni pracownicy zainteresowanych państw członkowskich mogą uczestniczyć w takich kontrolach.

4.   Państwo członkowskie zapewnia, że wszystkie dokumenty pomocnicze dotyczące poniesionych wydatków są dostępne dla Komisji i Trybunału Obrachunkowego przez okres trzech lat po likwidacji wkładów finansowych otrzymanych z EFG.

Artykuł 19

Zwrot wkładu finansowego

1.   W przypadku, gdy kwota rzeczywistych kosztów działania jest niższa niż szacunkowa kwota podana zgodnie z art. 12, Komisja żąda, by państwo członkowskie zwróciło odpowiednią kwotę otrzymanego wkładu finansowego.

2.   Jeżeli państwo członkowskie nie wypełnia zobowiązań zawartych w decyzji w sprawie wkładu finansowego, Komisja podejmuje niezbędne kroki, by zażądać od państwa członkowskiego zwrotu całości lub części otrzymanego wkładu finansowego.

3.   Przed przyjęciem decyzji zgodnie z ust. 1 lub 2, Komisja odpowiednio bada dany przypadek, pozostawiając państwu członkowskiemu określony czas na przedstawienie uwag.

4.   Jeżeli, po przeprowadzeniu niezbędnych weryfikacji, Komisja ustali, że państwo członkowskie nie wypełnia zobowiązań na mocy art. 18 ust. 1, Komisja – jeśli nie osiągnięto porozumienia, a państwo członkowskie nie dokonało korekt w okresie wyznaczonym przez Komisję, i uwzględniając wszelkie uwagi państwa członkowskiego – w ciągu trzech miesięcy od końca okresu, o którym mowa powyżej, podejmuje decyzję dotyczącą dokonania korekt finansowych wymaganych do anulowania całości lub części wkładu z EFG na przedmiotowe działanie. Wszelkie kwoty utracone w wyniku wykrytych nieprawidłowości zostaną odzyskane, a jeżeli kwota nie jest zwrócona w terminie wyznaczonym przez dane państwo członkowskie, należne są odsetki z tytułu niewykonania zobowiązań.

Artykuł 20

Klauzula przeglądowa

Na podstawie pierwszego sprawozdania rocznego przewidzianego w art. 16 Parlament Europejski i Rada mogą dokonać przeglądu niniejszego rozporządzenia, na wniosek Komisji, w celu zapewnienia, że cel EFG, tj. solidarność, jest spełniony i że przepisy rozporządzenia odpowiednio uwzględniają specyfikę gospodarczą, społeczną i terytorialną wszystkich państw członkowskich.

Parlament Europejski i Rada dokonają przeglądu niniejszego rozporządzenia do dnia 31 grudnia 2013 r.

Artykuł 21

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie w dwudziestym dniu po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2007 r.

---

(1)  Opinia z dnia 13 września 2006 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).

(2)  Opinia z dnia 11 października 2006 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).

(3)  Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 13 grudnia 2006 roku (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym) oraz decyzja Rady z dnia 19 grudnia 2006 r.

(4)  Dz.U. C 139 z 14.6.2006, str. 1.

(5)  Dz.U. L 248 z 16.9.2002, str. 1.

(6)  Dz.U. L 210 z 31.7.2006, str. 25.

---