—

wydanie postanowienia stwierdzającego nieważność decyzji Europejskiego Banku Centralnego z dnia 1 września 2022 r. (zwanej dalej „zaskarżoną decyzją”) o odmowie pełnego ujawnienia korespondencji i wymiany dokumentów między Europejskim Bankiem Centralnym a Irlandią w odniesieniu do decyzji Europejskiego Banku Centralnego nr 2013/211/UE (1) zgodnie z wnioskiem skarżącego;

—

wydanie postanowienia przewidującego zapłatę kosztów postępowania poniesionych przez skarżącego.

1.

Zarzut pierwszy dotyczący tego, że zaskarżona decyzja narusza art. 4 ust. 1 lit. a) tiret czwarte decyzji Europejskiego Banku Centralnego nr 2004/258/WE (2). Pozwana popełniła błąd, odmawiając skarżącemu dostępu do żądanych informacji ze względu na to, że całkowite lub częściowe ujawnienie dokumentów naruszyłoby interes publiczny polegający na ochronie integralności banknotów euro.

2.

Zarzut drugi dotyczący tego, że zaskarżona decyzja narusza art. 4 lit. l) lit. c) decyzji 2004/258. Pozwana popełniła błąd, odmawiając skarżącemu dostępu do żądanych dokumentów, w całości lub w części, ze względu na to, że wymiana poglądów między EBC a krajowymi bankami centralnymi dotyczyła poufnych informacji chronionych przez prawo wspólnotowe.

3.

Zarzut trzeci dotyczący tego, że zaskarżona decyzja narusza art. 4 decyzji nr 2004/258/WE. Pozwana popełniła błąd, nie stwierdzając istnienia nadrzędnego interesu publicznego przemawiającego za ujawnieniem, gdy wnioskodawca zażądał dokumentów w ramach postępowania sądowego, a odmowa ujawnienia uniemożliwiła lub utrudniła wykonanie prawa do informacji na podstawie dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/13/UE (3).

4.

Zarzut czwarty dotyczący tego, że zaskarżona decyzja nie zawiera wystarczającego uzasadnienia odmowy dostępu do żądanych dokumentów.

5.

Zarzut piąty dotyczący tego, że zaskarżona decyzja narusza prawo do dobrej administracji i prawo do skutecznego środka prawnego na podstawie, odpowiednio, art. 41 i 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej.