—

uwzględnienie skargi;

—

stwierdzenie nieważności zaskarżonych czynności;

—

zasądzenie od pozwanej odszkodowania rzędu 3 000 EUR;

—

obciążenie pozwanej całością kosztów postępowania.

1.

Zarzut pierwszy dotyczy naruszenia prawa w zakresie wykładni i stosowania instrumentu pozwanej regulującego zmiany zaszeregowania, a mianowicie decyzji zarządu 2016–016, w zakresie w jakim, zdaniem pozwanej, decyzja ta uzależnia zmianę zaszeregowania, w odniesieniu do każdej grupy zaszeregowania, od warunku minimalnego średniego stażu pracy w grupie zaszeregowania, który muszą spełnić pracownicy mający podlegać zmianie zaszeregowania, a który w przypadku skarżącego, w grupie zaszeregowania AD 9, wynosił cztery lata. Skarżący powołuje się na fakt, że uzyskał bardzo dużą liczbę punktów zmiany zaszeregowania oraz że jego grupa zaszeregowania wraz z grupą zaszeregowania AD 10 były jedynymi grupami zaszeregowania AD, do których zastosowano opisany warunek stażu pracy.

2.

Zarzut drugi, podniesiony tytułem ewentualnym, dotyczy niezgodności z prawem omawianej decyzji ze względu na niezgodność z licznymi zasadami i regułami prawa służby cywilnej, w szczególności dotyczącymi zmiany zaszeregowania na podstawie osiągnięć.

3.

Zarzut trzeci, podniesiony tytułem ewentualnym, dotyczy naruszenia zasady równego traktowania, zasady ekspektatywy rozwoju kariery oraz oczywistego błędu w ocenie, ponieważ we wszystkich grupach zaszeregowania AD, z wyjątkiem grupy zaszeregowania skarżącego oraz AD 10, doszło do zmian zaszeregowania pomimo niespełnienia wymogu minimalnego średniego stażu pracy.