EUR-Lex Access to European Union law
This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62022CN0161
Case C-161/22 P: Appeal brought on 3 March 2022 by the European Commission against the judgment of the General Court (Second Chamber) delivered on 21 December 2021 in Case T-796/19, HB v European Commission
Sprawa C-161/22 P: Odwołanie od wyroku Sądu (druga izba) wydanego w dniu 21 grudnia 2021 r. w sprawie T-796/19 HB/Komisja Europejska, wniesione w dniu 3 marca 2022 r. przez Komisję Europejską
Sprawa C-161/22 P: Odwołanie od wyroku Sądu (druga izba) wydanego w dniu 21 grudnia 2021 r. w sprawie T-796/19 HB/Komisja Europejska, wniesione w dniu 3 marca 2022 r. przez Komisję Europejską
Dz.U. C 244 z 27.6.2022, p. 15–15
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
Dz.U. C 244 z 27.6.2022, p. 14–14
(GA)
27.6.2022 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 244/15 |
Odwołanie od wyroku Sądu (druga izba) wydanego w dniu 21 grudnia 2021 r. w sprawie T-796/19 HB/Komisja Europejska, wniesione w dniu 3 marca 2022 r. przez Komisję Europejską
(Sprawa C-161/22 P)
(2022/C 244/18)
Język postępowania: francuski
Strony
Strona skarżąca: Komisja Europejska (przedstawiciele: J. Baquero Cruz, J. Estrada de Solà i B. Araujo Arce, pełnomocnicy)
Druga strona postępowania: HB
Wnioski
— |
Uchylenie wyroku Sądu z dnia 21 grudnia 2021 r. (T-796/19) w zakresie, w jakim oddala on jako niedopuszczalną skargę o stwierdzenie nieważności decyzji Komisji C(2019)7318 final z dnia 15 października 2019 r. (pkt 1 sentencji) oraz obciąża Komisję kosztami postępowania, w tym kosztami związanymi z postępowaniem w przedmiocie środków tymczasowych (pkt 3 sentencji); |
— |
Przekazanie sprawy Sądowi do ponownego rozpoznania co do istoty; |
— |
Obciążenie HB kosztami postępowania. |
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie swego odwołania Komisja podnosi trzy zarzuty.
Zarzut pierwszy dotyczy błędnej kwalifikacji prawnej: Sąd pomija i pozbawia skuteczności przepisy decyzji wydanej przez Komisję w ramach wykonywania jej prerogatyw władzy publicznej w ramach stosunków umownych, kwalifikując te środki jako umowne i poddając je zbadaniu sądowi właściwemu dla sporów dotyczących umowy. Ta błędna kwalifikacja prawna ma wpływ na pkt 62–87 zaskarżonego wyroku.
Zarzut drugi dotyczy błędnej kwalifikacji prawnej art. 1 decyzji (pkt 62–73 wyroku) oraz przeinaczenia okoliczności faktycznych. Kwalifikując art. 1 decyzji, który stwierdza odpowiedzialność HB za nieprawidłowość w postępowaniu w sprawie udzielenia zamówienia, Sąd przeinaczył okoliczności faktyczne i błędnie zakwalifikował art. 1 jako mający charakter umowny.
Zarzut trzeci dotyczy błędnej kwalifikacji prawnej w świetle art. 2 i 3 decyzji (pkt 74–83 wyroku). Kwalifikując obniżenie ceny umowy do zera EUR i odzyskując już zapłacone kwoty, Komisja nie działała w ramach stosunków umownych, lecz wykonywała swoje prerogatywy władzy publicznej. Sąd popełnił błąd, zrównując przepisy tych artykułów z konsekwencjami stwierdzenia nieważności umowy na skutek podstępu lub z powodu wady oświadczenia woli.