52021IP0410

EUR-Lex

Access to European Union law

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

EUROPA
EUR-Lex home
EUR-Lex - 52021IP0410 - EN

Help

Search tips

Need more search options? Use the Advanced search

Document 52021IP0410

Help

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 6 października 2021 r. w sprawie przyszłości stosunków między UE a Stanami Zjednoczonymi (2021/2038(INI))

Dz.U. C 132 z 24.3.2022, p. 70–87 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

HTML

PDF

Official Journal

24.3.2022

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 132/70

P9_TA(2021)0410

Przyszłość stosunków między UE a Stanami Zjednoczonymi

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 6 października 2021 r. w sprawie przyszłości stosunków między UE a Stanami Zjednoczonymi (2021/2038(INI))

(2022/C 132/07)

Parlament Europejski,

—	uwzględniając wspólny komunikat Komisji i Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa z 2 grudnia 2020 r. zatytułowany „Nowa agenda UE–USA na rzecz globalnych zmian” (JOIN(2020)0022),

—	uwzględniając wspólne oświadczenie Transatlantyckiego Dialogu Legislatorów z 24 sierpnia 2020 r. w sprawie stosunków UE–USA,

—	uwzględniając konkluzje Rady w sprawie stosunków UE–USA z 7 grudnia 2020 r.,

—	uwzględniając oświadczenie sekretarza stanu USA Antony’ego Blinkena przed Komisją Spraw Zagranicznych Senatu Stanów Zjednoczonych z 19 stycznia 2021 r.,

—	uwzględniając oświadczenie członków Rady Europejskiej z 26 lutego 2021 r. w sprawie bezpieczeństwa i obrony,

—	uwzględniając wspólny komunikat prasowy przewodniczącej U. von der Leyen i sekretarza stanu A. Blinkena z 24 marca 2021 r.,

—	uwzględniając wspólne oświadczenie Sekretarza Stanu Stanów Zjednoczonych Ameryki oraz Wiceprzewodniczącego Komisji Europejskiej / Wysokiego Przedstawiciela do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa oraz z 24 marca 2021 r.,

—	uwzględniając oświadczenie Departamentu Stanu USA z 26 kwietnia 2021 r. zatytułowane „Zaangażowanie USA na rzecz Bałkanów Zachodnich”;

—	uwzględniając konkluzje Rady z 14 listopada 2016 r. w sprawie globalnej strategii na rzecz polityki zagranicznej i bezpieczeństwa Unii Europejskiej pt. „Wspólna wizja, wspólne działanie: silniejsza Europa”;

—	uwzględniając wspólną deklarację w sprawie współpracy UE–NATO, podpisaną 8 lipca 2016 r. w Warszawie przez przewodniczących Rady Europejskiej i Komisji Europejskiej oraz sekretarza generalnego NATO,

—	uwzględniając wymianę poglądów z sekretarzem generalnym NATO podczas wspólnego posiedzenia Komisji Spraw Zagranicznych, Podkomisji Bezpieczeństwa i Obrony oraz Delegacji do spraw Stosunków ze Zgromadzeniem Parlamentarnym NATO, które odbyło się 15 marca 2021 r.,

—	uwzględniając udział wysokiego przedstawiciela i wiceprzewodniczącego w posiedzeniu ministrów obrony państw NATO w dniach 17–18 lutego 2021 r. oraz w posiedzeniu ministrów spraw zagranicznych państw NATO w dniach 23–24 marca 2021 r.,

—	uwzględniając komunikat wydany przez szefów państw i rządów uczestniczących w posiedzeniu Rady Północnoatlantyckiej w Brukseli 14 czerwca 2021 r.,

—	uwzględniając oświadczenie ze szczytu UE–USA z 15 czerwca 2021 r. zatytułowane „W kierunku odnowionego partnerstwa transatlantyckiego”,

—	uwzględniając swoją rezolucję z 13 czerwca 2018 r. w sprawie stosunków między UE a NATO (1),

—

uwzględniając swoje poprzednie rezolucje w sprawie stosunków transatlantyckich, w szczególności rezolucję z 26 marca 2009 r. w sprawie stanu stosunków transatlantyckich po wyborach prezydenckich w USA (2), rezolucję z 13 czerwca 2013 r. na temat roli UE w promowaniu szerszego partnerstwa transatlantyckiego (3) oraz rezolucję z 12 września 2018 r. w sprawie stosunków między Unią Europejską a Stanami Zjednoczonymi (4),

—	uwzględniając swoją rezolucję z 20 stycznia 2021 r. w sprawie realizacji wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa – sprawozdanie roczne za 2020 r. (5),

—	uwzględniając swoją rezolucję z 20 stycznia 2021 r. w sprawie realizacji wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony – sprawozdanie roczne za 2020 r. (6),

—	uwzględniając swoją rezolucję z 20 maja 2021 r. w sprawie wyroku TSUE z 16 lipca 2020 r. – Data Protection Commissioner przeciwko Facebook Ireland Limited i Maximillianowi Schremsowi („Schrems II”) – sprawa C-311/18 (7),

—	uwzględniając art. 54 Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Handlu Międzynarodowego,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Spraw Zagranicznych (A9-0250/2021),

mając na uwadze, że przez 75 lat partnerstwo transatlantyckie opowiadało się za wolnością, demokracją, prawami człowieka i praworządnością, za współpracą handlową i gospodarczą oraz za bezpieczeństwem; mając na uwadze, że Stany Zjednoczone nadal są najbliższym i najważniejszym partnerem strategicznym UE; mając na uwadze, że partnerstwo to opiera się na silnych powiązaniach politycznych, kulturowych, gospodarczych i historycznych oraz wspólnych wartościach, takich jak wolność, demokracja, prawa człowieka i praworządność, a także charakteryzuje się ogromnym potencjałem w zakresie dialogu, współpracy i osiągania wyników w różnych kwestiach, celach i priorytetach będących przedmiotem wspólnego zainteresowania lub troski we wszystkich obszarach polityki;

mając na uwadze, UE i USA łączy wspólny system wartości i że wspólnym podstawowym interesem obu stron jest kształtowanie opartego na zasadach środowiska międzynarodowego, które wzmacnia wielostronność i wartości demokratyczne, broni praw człowieka, stoi na straży prawa międzynarodowego i promuje międzynarodowy porządek oparty na zasadach, a także pokojowe rozwiązywanie konfliktów oraz zrównoważony rozwój na całym świecie;

mając na uwadze, że wybór Joego Bidena na stanowisko prezydenta Stanów Zjednoczonych i Kamali Harris na stanowisko wiceprezydenta stworzył nowe możliwości dalszego dążenia do tego istotnego partnerstwa transatlantyckiego i do jego ożywienia, wznowienia pracy i innowacji na wszystkich szczeblach od dawna ugruntowanej relacji oraz lepszej współpracy w kwestiach wielostronnych, takich jak zmiana klimatu, transformacja cyfrowa i ekologiczna, demokracja i bezpieczeństwo międzynarodowe; mając na uwadze, że zarówno UE, jak i Stany Zjednoczone powinny wykorzystać tę nową szansę na bliski dialog i współpracę, aby wypełnić stałe zobowiązania wobec organizacji międzynarodowych, do których należą, oraz zapewnić lepszą koordynację i podział obciążeń w szerokim spektrum kwestii geopolitycznych w przyszłości; mając na uwadze, że współpraca ze Stanami Zjednoczonymi jest stałym celem UE, niezależnie od urzędującej administracji;

mając na uwadze, że administracja J. Bidena zadeklarowała zamiar wzmocnienia stosunków z UE i innymi demokratycznymi sojusznikami; mając na uwadze, że podczas pierwszej zagranicznej wizyty prezydent J. Biden odwiedził Europę i wziął udział w szczycie NATO oraz w szczycie UE–USA w Brukseli w dniach 14–15 czerwca 2021 r.; mając na uwadze, że potwierdza to głębokie zaangażowanie USA w zacieśnianie stosunków z Unią Europejską i jej państwami członkowskimi oraz na rzecz przyszłego wspólnego bezpieczeństwa i obrony w ramach Sojuszu Północnoatlantyckiego i we współpracy z Unią Europejską; mając na uwadze, że prezydent J. Biden zaproponował organizację szczytu na rzecz demokracji, którego celem będzie podjęcie wspólnych zobowiązań wraz z UE i innymi demokracjami na rzecz wzmacniania naszych demokracji i wspierania ściślejszej współpracy między państwami demokratycznymi, przy jednoczesnym zwalczaniu autorytaryzmu i naruszeń praw człowieka na całym świecie;

mając na uwadze, że aby zbudować silną i ambitną agendę transatlantycką oraz uwzględnić wszelkie różnice w stosunkach transatlantyckich, a także w miarę możliwości zdefiniować wspólne podejście, konieczny jest stały, konstruktywny i wyważony dialog oparty na wspólnych celach oraz pogłębiona współpraca, w tym w takich dziedzinach jak stosunki z Chinami i Rosją, zobowiązania i zdolności w zakresie obrony, konflikty na Bliskim Wschodzie oraz inne kwestie bezpieczeństwa i stabilności; mając na uwadze, że jasnym jest, że sojusz transatlantycki nie może być traktowany jako oczywistość i wymaga ożywienia i ciągłego wzmacniania;

mając na uwadze, że w staraniach o dalszą i zacieśnioną współpracę transatlantycką UE powinna dążyć do przywództwa na zasadzie partnerstwa ze Stanami Zjednoczonymi, ukierunkowanego na realizację wspólnych interesów; mając na uwadze, że UE powinna również zwiększać swoją strategiczną autonomię w dziedzinie obrony i stosunków gospodarczych, aby realizować swoje własne uzasadnione interesy dyplomatyczne, gospodarcze i w zakresie bezpieczeństwa, wzmacniając jednocześnie więzi transatlantyckie i wspólny wpływ UE i USA na arenie międzynarodowej, ale także aby zwiększyć swoją zdolność do brania większej odpowiedzialności za stawianie czoła kluczowym wyzwaniom globalnym i regionalnym oraz, w razie potrzeby, za autonomiczne podejmowanie decyzji i prowadzenie działań w sprawach zagranicznych, bezpieczeństwa i obrony;

G.	mając na uwadze, że UE i USA łączą najszerzej zakrojone dwustronne stosunki handlowe i inwestycyjne oraz najbardziej zintegrowane stosunki gospodarcze na świecie;

mając na uwadze, że UE i USA mają przed sobą szereg nowych wspólnych wyzwań, takich jak szkodliwy wpływ reżimów autorytarnych osłabiających instytucje wielostronne, społeczno-gospodarcze skutki pandemii, propagowanie zdrowia na świecie, zmiana klimatu i potrzeba wzmocnienia środków służących jej łagodzeniu, przeciwstawienie się globalnej fali autorytaryzmu, walka z globalnymi sieciami przestępczymi i terroryzmem, urzeczywistnienie równości płci i walki z dyskryminacją, zajęcie się problemem rosnącego podziału między obszarami metropolitalnymi i wiejskimi, kontynuacja transformacji cyfrowej i ekologicznej rozumianej jako środek zrównoważonej modernizacji, postęp technologiczny, taki jak sztuczna inteligencja i bezpieczeństwo cybernetyczne, unikanie opodatkowania oraz obszerniejsze wyzwania wynikające z transformacji cyfrowej gospodarki;

I.	mając na uwadze, że ponowne ożywienie stosunków transatlantyckich stworzyłoby korzystny kontekst polityczny, umożliwiający konstruktywne podjęcie wspólnych wyzwań oraz zajęcie się kwestiami, w których nasze stanowiska są rozbieżne;

mając na uwadze, że w grudniu 2020 r. Komisja i Europejska Służba Działań Zewnętrznych (ESDZ) przedstawiły nową strategię UE w zakresie bezpieczeństwa cybernetycznego, która ma na celu „zwiększenie przywództwa odnośnie do międzynarodowych norm i standardów w cyberprzestrzeni oraz zacieśnienie współpracy z partnerami na całym świecie w celu promowania globalnej, otwartej, stabilnej i bezpiecznej cyberprzestrzeni, opartej na praworządności, prawach człowieka, podstawowych wolnościach i wartościach demokratycznych” (8);

K.	mając na uwadze, że w Stanach Zjednoczonych istnieje silne poparcie obu partii dla współpracy z demokratycznymi sojusznikami w celu zwiększenia odporności wspólnoty transatlantyckiej na hybrydowe zagrożenia ze strony reżimów autorytarnych;

mając na uwadze, że oparty na zasadach międzynarodowy porządek i wartości demokratyczne są podważane przez umacniający się asertywny autorytaryzm i upadek demokracji w krajach trzecich, a także ten widoczny w UE i USA, spowodowany wzrostem antydemokratycznych ruchów populistycznych i skrajnie prawicowych;

M.	mając na uwadze, że wystąpienie Zjednoczonego Królestwa z UE może doprowadzić do dalszej fragmentacji krajobrazu strategicznego nie tylko z punktu widzenia stosunków UE–USA, ale także w Radzie Bezpieczeństwa ONZ, G7, G20 i innych formatach wielostronnych;

N.	mając na uwadze, że region Ameryki Łacińskiej łączą z UE i USA liczne kluczowe wartości i interesy oraz więzy historyczne, gospodarcze i międzyludzkie;

wyraża zadowolenie z przyjęcia w grudniu 2020 r. nowego wniosku Komisji i Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa dotyczącego agendy transatlantyckiej na rzecz globalnych zmian jako planu działania na rzecz odnowionego i wzmocnionego partnerstwa transatlantyckiego;

ponownie wyraża poparcie dla ścisłej współpracy, partnerstwa i przyjaźni w stosunkach transatlantyckich między UE a Stanami Zjednoczonymi, które w ciągu ostatnich 70 lat przyczyniły się do rozwoju, dobrobytu i pomyślnej integracji Europy oraz są podstawą jej stabilności i bezpieczeństwa od zakończenia II wojny światowej; podkreśla, że stosunki UE ze Stanami Zjednoczonymi opierają się na wspólnych wartościach; przypomina, że systemy polityczne Stanów Zjednoczonych i UE opierają się na zasadach demokratycznych, praworządności i poszanowaniu podstawowych wolności; wyraża przekonanie, że dzięki współpracy transatlantyckiej możemy najbardziej przyczynić się do pokojowego, zrównoważonego i konstruktywnego rozwiązania istniejących wyzwań globalnych i regionalnych, na przykład przez skupienie się na zrównoważonej i przyjaznej dla środowiska odbudowie gospodarki, w tym neutralności emisyjnej do 2050 r., oraz przezwyciężenie niesprawiedliwości regionalnej, społecznej, rasowej i płciowej; nalega, aby odnowione partnerstwo transatlantyckie opierało się na równości partnerów; podkreśla równocześnie, że nie można dążyć do strategicznej autonomii UE bez jakościowej poprawy we wdrażaniu priorytetów i zasad polityki zagranicznej i obrony UE oraz zdolności UE do samodzielnego działania, w razie potrzeby, w celu realizacji swoich uzasadnionych interesów, ani bez ambitnego partnerstwa i współpracy z najbliższymi sojusznikami Unii, takimi jak Stany Zjednoczone;

wzywa Radę, Komisję i Wysokiego Przedstawiciela Unii ds. Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa oraz Wiceprzewodniczącego Komisji do potwierdzenia, jak ważne pozostają strategiczne stosunki transatlantyckie dla odbudowy i ożywienia wielostronnego międzynarodowego porządku opartego na zasadach, których kluczowym elementem jest system ONZ i prawo międzynarodowe, dla wzmacniania demokracji i wartości demokratycznych oraz propagowania praw człowieka, zwalczania szkodliwego wpływu reżimów autorytarnych oraz prowokowanej przez nie dezinformacji, a także dla kształtowania zasad cyfrowej i technologicznej przyszłości w oparciu o wspólne wartości, zrównoważony rozwój gospodarczy, wzrost gospodarczy sprzyjający włączeniu społecznemu i zatrudnienie na całym świecie, skoordynowane stanowisko wobec Rosji i Chin oraz wspólną propozycję inwestycji w globalne inicjatywy infrastrukturalne zgodnie ze strategią UE w zakresie łączności; podkreśla znaczenie strategii UE w zakresie łączności i apeluje o zacieśnienie współpracy między UE i USA w jej podstawowych obszarach; popiera transatlantyckie wysiłki na rzecz uniknięcia zależności energetycznej przez promowanie dywersyfikacji źródeł energii i, w szerszym ujęciu, łączności za pomocą wszelkich możliwych mechanizmów, co znalazło również odzwierciedlenie w komunikacie G7 zatytułowanym „Wspólna agenda globalnych działań na rzecz inteligentnej odbudowy”;

odnotowuje i popiera również nową transatlantycką determinację we wspieraniu demokracji na całym świecie, w szczególności przez obronę wolności mediów, wspieranie społeczeństwa obywatelskiego oraz ochronę i obronę dziennikarzy; z zadowoleniem przyjmuje wyraźne zobowiązanie USA do wzmacniania i dalszego zwiększania zakresu stosunków transatlantyckich, którego wyrazem była decyzja prezydenta USA o odwiedzeniu Europy podczas pierwszej podróży zagranicznej oraz o udziale w szczycie UE–USA w czerwcu; popiera wnioski operacyjne ze szczytu przedstawione w oświadczeniu ze szczytu UE–USA pt. „W kierunku odnowionego partnerstwa transatlantyckiego” wydanym 15 czerwca 2021 r., które świadczą o głębokim zaangażowaniu obu stron w dążenie do synergii i zacieśnianie transatlantyckiego dialogu i współpracy; zwraca szczególną uwagę na transatlantyckie postanowienie, by odpowiedzieć na potrzeby humanitarne i stanąć na straży międzynarodowego prawa humanitarnego, a także rozszerzyć zasoby na potrzeby działań humanitarnych; odnotowuje również i popiera zamiar zacieśnienia współpracy transatlantyckiej w odniesieniu do stosowania sankcji z myślą o osiągnięciu wspólnych celów polityki zagranicznej i bezpieczeństwa;

apeluje o nową agendę transatlantycką służącą wspólnym interesom, wykorzystującą wspólne siły oraz promującą wielostronną współpracę na rzecz bardziej sprawiedliwego i zdrowszego świata, przeciwdziałania zmianie klimatu oraz pokojowego i zrównoważonego rozwiązywania konfliktów, w tym konfliktów regionalnych, w oparciu o zasady prawa międzynarodowego, kontrolę zbrojeń, nierozprzestrzenianie broni jądrowej i rozbrojenie; podkreśla, że centralnym punktem tej agendy powinny być nasze wspólne cele strategiczne, takie jak wzmocnienie łańcucha dostaw leków i reforma Światowej Organizacji Zdrowia (WHO), zapewnienie odpowiedniego dostępu do szczepionek krajom znajdującym się w trudnej sytuacji, zmniejszenie naszej zależności od zewnętrznych rezerw energii, zwiększenie inwestycji w zaawansowane technologie, zwalczanie nierówności, promowanie transformacji ekologicznej oraz współpraca transatlantycka i z odpowiednimi państwami trzecimi, której głównym elementem będzie bezpieczeństwo i stabilność wschodniego i południowego sąsiedztwa UE, Bałkanów Zachodnich i kontynentu afrykańskiego;

podkreśla, że należy pogłębić współpracę legislacyjną, a także wzmocnić strukturę tej współpracy i pluralistyczny dialog transatlantycki w oparciu o organy ustawodawcze UE i Stanów Zjednoczonych, takie jak transatlantyckie zgromadzenie legislatorów; zauważa, że zwiększenie świadomości istnienia takich struktur jak Transatlantycki Dialog Legislatorów, a także bardziej regularne spotkania Komisji Spraw Zagranicznych Parlamentu z jej amerykańskimi odpowiednikami i wzajemne wizyty, na przykład przy okazji regularnych corocznych wizyt odpowiednich komisji, przywróciłyby zaufanie do współpracy transatlantyckiej oraz korzystnie wpłynęły na jej trwałość i skuteczność; wzywa Kongres USA do wzmocnienia Transatlantyckiego Dialogu Legislatorów przez upoważnienie go do działania jako formalny organ o stałym składzie służący zacieśnianiu stosunków między Stanami Zjednoczonymi a Unią Europejską oraz jako naturalny odpowiednik międzyparlamentarnej delegacji Parlamentu Europejskiego ds. stosunków z Kongresem USA; z zadowoleniem przyjmuje wznowienie działalności grupy ds. Unii Europejskiej w Kongresie USA i podkreśla znaczenie ścisłej współpracy i zaangażowania w działania Transatlantyckiego Dialogu Legislatorów; potwierdza znaczenie komitetu sterującego Transatlantyckiego Dialogu Legislatorów dla zapewnienia koordynacji wszystkich działań związanych z współpracą transatlantycką w zakresie wysiłków ustawodawczych w Parlamencie Europejskim w celu wzmocnienia nadzoru parlamentarnego;

z zadowoleniem przyjmuje obszerny dialog transatlantycki na szczeblu społeczeństwa obywatelskiego i wzywa UE i USA do dalszego wykorzystywania tego dialogu oraz do zaangażowania wszystkich podmiotów społecznych i gospodarczych w debatę nad przyszłością stosunków transatlantyckich; jest zdania, że w tym celu można ustanowić regularny transatlantycki dialog ze społeczeństwem obywatelskim; podkreśla, że kontakty między obywatelami UE i USA przyczyniają się do rozwoju wspólnych wartości, zaufania i wzajemnego zrozumienia między partnerami transatlantyckimi; apeluje zatem o zwiększenie wsparcia na rzecz propagowania i ułatwiania funkcjonowania programów mobilności i wymiany, takich jak Erasmus+, oraz wymiany staży między Kongresem a Parlamentem Europejskim; podkreśla znaczenie zacieśniania kontaktów międzyludzkich w dziedzinie nauki, badań i edukacji;

apeluje do posłów do Parlamentu Europejskiego, członków Kongresu, posłów do parlamentów narodowych państw członkowskich UE i członków różnych organów ustawodawczych 50 stanów federalnych USA, aby zacieśnili współpracę międzyparlamentarną w różnych obszarach tematycznych, co umożliwiłoby wymianę najlepszych praktyk, w tym dialog na szczeblu niższym niż krajowy, taki jak „Under2 Coalition”, a także wzmocnili koordynację w zakresie wyzwań globalnych oraz wspólnych wyzwań wewnętrznych, takich jak nierówności gospodarcze i społeczne, ochrona praw człowieka i standardów demokratycznych w obliczu rosnących wewnętrznych i zewnętrznych zagrożeń antydemokratycznych, obrona prawa międzynarodowego i zabezpieczenie prawnie wiążących umów, wspieranie wspólnych interesów strategicznych, powszechne zabezpieczenie zdrowotne, zbliżenie przepisów dotyczących ukierunkowanej na człowieka sztucznej inteligencji we wszystkich jej formach, propagowanie współpracy między przedsiębiorstwami z UE i USA, innowacje i inne nowoczesne technologie, takie jak 5G, 6G i biotechnologia, badania, rozwój i innowacje, opodatkowanie przedsiębiorstw technologicznych, odpowiedzialność platform internetowych, w tym przez zapewnienie niezbędnego nadzoru w celu zagwarantowania, że polityka platform internetowych jest zgodna z podstawowymi wartościami demokratycznymi, walka ze zmianą klimatu, w tym stanowiącą zagrożenie dla bezpieczeństwa, osiągnięcie celu sprawiedliwej transformacji w kierunku neutralności klimatycznej, ochrona wolnych i niezależnych mediów oraz ochrona naszych demokratycznych wyborów przed ingerencją z zewnątrz; ponownie podkreśla znaczenie współpracy UE–USA w dziedzinie przestrzeni kosmicznej oraz dialogu UE–USA na jej temat; z zadowoleniem przyjmuje zapowiedziane zobowiązanie do wzmocnienia transatlantyckiej współpracy w dziedzinie przestrzeni kosmicznej w oparciu o porozumienie w sprawie systemów Galileo i GPS; uważa, że współpraca między UE a USA w dziedzinie przestrzeni kosmicznej może pomóc w promowaniu standardów bezpieczeństwa kosmicznego i najlepszych praktyk w całej społeczności międzynarodowej;

wzywa UE i USA do współpracy, w oparciu o działania OECD, w zakresie globalnych wyzwań podatkowych, takich jak reforma międzynarodowego systemu podatku od osób prawnych, w celu wyeliminowania możliwości wykorzystywania przez podmioty gospodarcze strategii erozji bazy podatkowej i przenoszenia zysków z myślą o uniknięciu płacenia podatku od osób prawnych; popiera w tym względzie prace nad otwartymi ramami OECD/G20 w zakresie BEPS; podkreśla, że wysiłki na rzecz reform muszą obejmować eliminację rajów podatkowych; podkreśla, że takie środki mogą przyczynić się do zmniejszenia nierówności gospodarczych; potwierdza zaangażowanie UE na rzecz sprawiedliwego opodatkowania w gospodarce cyfrowej zgodnie z wezwaniem zawartym w nowej agendzie transatlantyckiej na rzecz globalnych zmian;

10.

podkreśla znaczenie wzajemności wizowej między UE a USA i zachęca obie strony do znalezienia wzajemnie akceptowalnego rozwiązania przez aktywne zaangażowanie dyplomatyczne, co umożliwiłoby wprowadzenie ruchu bezwizowego dla wszystkich państw członkowskich UE; z zadowoleniem przyjmuje włączenie Polski do amerykańskiego programu znoszenia wiz oraz potwierdzenie, że również Chorwacja spełnia wszystkie wymogi, by wejść w zakres tego programu; wzywa USA do przyspieszenia procesu przystąpienia Bułgarii, Cypru i Rumunii do programu znoszenia wiz;

Przywrócenie multilateralizmu

11.

z zadowoleniem przyjmuje ponowne zobowiązanie USA na rzecz opartego na zasadach multilateralizmu oraz sojuszy z partnerami i podkreśla, że stanowi to ważną szansę na wznowienie działań podejmowanych ze Stanami Zjednoczonymi w celu odbudowy, konsolidacji i dalszego zacieśniania stosunków transatlantyckich, w tym w takich dziedzinach jak multilateralizm i prawa człowieka, oraz zespołowego wzmacniania – na zasadach równorzędnych partnerów – światowego porządku opartego na zasadach, w duchu wspólnych liberalnych wartości demokratycznych; podkreśla znaczenie ścisłej współpracy z USA i innymi podobnie myślącymi państwami na rzecz modernizacji organizacji wielostronnych, tak aby spełniały one swoje zadania i lepiej propagowały pokój i bezpieczeństwo na świecie, prawa podstawowe, uniwersalne wartości i prawo międzynarodowe; podkreśla również potrzebę włączenia w te wysiłki krajów globalnego Południa; podkreśla potrzebę ścisłej współpracy i koordynacji w ramach systemu ONZ, jego agencji, organizacji i misji, w tym w odniesieniu do obsady stanowisk kierowniczych;

12.

ponownie podkreśla swoje zaangażowanie we współpracę międzynarodową w ramach ONZ jako niezbędnego forum dla wielostronnych rozwiązań globalnych wyzwań oraz dla kontaktów politycznych, dialogu politycznego i budowania konsensusu w całej społeczności międzynarodowej;

13.

apeluje o zwiększenie wspólnego finansowania przez UE i USA nowatorskich projektów opartych na technologiach pionierskich, zwiększenie wspólnych inwestycji w badania i rozwój, międzyludzkiej wymiany akademickiej w dziedzinie STEM oraz wspólnego wsparcia dla przedsiębiorstw typu start-up i MŚP zajmujących się technologią;

14.

z zadowoleniem przyjmuje decyzję administracji J. Bidena o ponownym przystąpieniu do porozumienia paryskiego oraz mianowanie specjalnego prezydenckiego wysłannika ds. klimatu, Johna Kerry’ego; z zadowoleniem przyjmuje zapowiedź utworzenia grupy działania wysokiego szczebla UE–USA w dziedzinie klimatu; apeluje do UE i USA o przedstawienie konkretnych propozycji dotyczących przeciwdziałania zmianie klimatu i ekologizacji handlu oraz propagowania stosowania zielonej technologii, w tym wodoru, zrównoważonych finansów i różnorodności biologicznej;

15.

podkreśla znaczenie globalnej współpracy w zakresie ponadnarodowych wyzwań związanych z propagowaniem edukacji, nauki, młodzieży oraz różnorodności kulturowej i dialogu; wzywa Stany Zjednoczone do powrotu do Organizacji Narodów Zjednoczonych do spraw Oświaty, Nauki i Kultury (UNESCO);

16.

z zadowoleniem przyjmuje decyzję USA o ponownym przystąpieniu do Światowej Organizacji Zdrowia; nalega, aby transatlantyckie przywództwo w dyplomacji w dziedzinie zdrowia zapewniło skoordynowane podejście do powstrzymania COVID-19, jak również ewentualnych przyszłych kryzysów zdrowotnych, na szczeblu globalnym oraz wzmocniło globalne bezpieczeństwo zdrowotne, w szczególności zadbało o reformę Światowej Organizacji Zdrowia i wspólne działania transatlantyckie na rzecz zapewnienia powszechnego i sprawiedliwego dostępu do szczepionek i terapii przeciwko COVID-19 oraz testów na COVID-19, a także ich dystrybucji, w szczególności w krajach o niższych dochodach; nalega na rozwijanie współpracy w celu ustanowienia lepszych procedur gotowości na przyszłe pandemie, w tym przez spójne i konsekwentne podejście kliniczne i regulacyjne stanowiące uzupełnienie światowych łańcuchów dostaw w celu zapewnienia elastyczności i odporności; apeluje o przeprowadzenie bezstronnego, niezależnego dochodzenia w sprawie źródła i sposobu rozprzestrzenienia się pandemii COVID-19, a także postępowania WHO w momencie jej wybuchu;

17.

podkreśla potrzebę wzmocnienia publicznej dyplomacji na rzecz szczepień, w której UE i USA mogą odegrać główną rolę, ponieważ szczepienia na całym świecie są jedynym sposobem na zakończenie pandemii; z zadowoleniem przyjmuje wkład finansowy UE i USA do programu COVAX i promowanie współpracy międzynarodowej w celu poprawy dostępności szczepionek na całym świecie przez skoordynowane podejście do propozycji złagodzenia przepisów dotyczących ochrony własności intelektualnej w odniesieniu do szczepionek; w związku z tym nalega na współpracę partnerów transatlantyckich, która umożliwi szybką produkcję i dostawy szczepionek tam, gdzie są one potrzebne; zachęca USA i UE do wymiany najlepszych praktyk w zakresie wprowadzania szczepionek w celu zapewnienia lepszej gotowości i odporności na przyszłość;

18.

wzywa UE i USA, aby przyjęły wspólne podejście w ONZ, w tym w zakresie reformy, która ma zwiększyć skuteczność ONZ jako organizacji wielostronnej, zapewnić większą przejrzystość tej instytucji i zwiększyć jej wiarygodność; apeluje o skoordynowane wysiłki służące realizacji ambitnych zobowiązań na szczytach ONZ w sprawie zmiany klimatu i różnorodności biologicznej w 2021 r. (COP 26); wzywa UE i USA, aby odegrały główną rolę w odniesieniu do Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu oraz na innych forach, takich jak Organizacja Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego i Międzynarodowa Organizacja Morska; podkreśla w związku z tym, że kluczowe znaczenie ma współpraca w dziedzinie czystej energii, badań naukowych, rozwoju i innowacji oraz niskoemisyjnych technologii i produktów, a także współpraca w innych pilnych kwestiach, takich jak nieproliferacja, rozwiązywanie konfliktów oraz przeciwdziałanie radykalizacji prowadzącej do przemocy i terroryzmowi; wyraża zaniepokojenie, że w ciągu ostatnich trzydziestu lat Chiny potroiły swoje emisje dwutlenku węgla i obecnie emitują 27 % światowych gazów cieplarnianych, co sprawia, że bez wyraźnego zaangażowania i działania ze strony Chin wysiłki UE i USA na rzecz ograniczenia emisji gazów cieplarnianych są w dużej mierze niewystarczające;

19.

apeluje o przestrzeganie międzynarodowego prawa morza i w związku z tym ponawia swój apel do USA o ratyfikację Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza; wzywa Stany Zjednoczone, aby przyłączyły się do działań UE, tak aby promować przyjęcie na kolejnym Zgromadzeniu ONZ ds. Ochrony Środowiska międzynarodowego traktatu w sprawie odpadów morskich i zanieczyszczania mórz tworzywami sztucznymi; apeluje do USA i UE, aby zacieśniły współpracę na rzecz walki z nielegalnymi, nieraportowanymi i nieuregulowanymi połowami na całym świecie;

20.

zauważa, że prezydent J. Biden ogłosił nowy cel w zakresie dekarbonizacji w wysokości od 50 % do 52 % do 2030 r. w porównaniu z poziomem z 2005 r; zauważa również, że prezydent J. Biden zorganizował wirtualny szczyt przywódców w sprawie klimatu, aby pobudzić wysiłki największych gospodarek w zakresie działań na rzecz klimatu;

21.

zauważa znaczną poprawę jakości powietrza w Stanach Zjednoczonych w ciągu ostatnich kilku dziesięcioleci, spowodowaną w dużej mierze postępem technologicznym i innowacjami w sektorze energetycznym;

22.

uważa, że UE i Stany Zjednoczone powinny potwierdzić kluczowe znaczenie celów zrównoważonego rozwoju i Agendy na rzecz zrównoważonego rozwoju 2030 jako ram skutecznej współpracy wielostronnej, obejmującej w miarę możliwości również Chiny, pod warunkiem rzeczywistego zobowiązania się Chin do prowadzenia dialogu i współpracy w sposób niekonfliktowy oraz za pomocą programu wzmacniającego podstawowe struktury i cele Agendy 2030;

23.

apeluje o ściślejszą koordynację stosowania środków ograniczających, w tym sankcji za naruszenia praw człowieka, i wzywa Radę do przyjęcia elementu dotyczącego korupcji jako części globalnego systemu sankcji UE za naruszenia praw człowieka; apeluje do UE i USA, aby koordynowały politykę w zakresie sankcji tam, gdzie jest to możliwe i przydatne;

24.

wyraża zadowolenie, że administracja J. Bidena zobowiązała się do wznowienia współpracy z Radą Praw Człowieka ONZ, co świadczy o tym, że Stany Zjednoczone ponownie zamierzają propagować prawa człowieka na świecie w nadziei na wzmocnienie wysiłków na rzecz przestrzegania praw człowieka na świecie i zapobieżenia autorytarnej redefinicji praw człowieka jako koncepcji ukierunkowanej na państwo; wzywa UE i USA oraz ich sojuszników o podobnych poglądach do podjęcia działań na rzecz reformy Rady Praw Człowieka, a w szczególności do określenia jasnych kryteriów członkostwa;

25.

apeluje o zwiększenie zaangażowania UE–USA w promowanie i ochronę praw człowieka na świecie, a także w walkę z narastaniem autorytaryzmu i nieliberalnych reżimów; nalega, aby UE i USA ustanowiły kompleksowy wspólny zestaw narzędzi do zwalczania naruszeń praw człowieka; wzywa instytucje UE do ścisłej współpracy z innymi demokracjami na rzecz obrony i propagowania podstawowych praw człowieka i wartości demokratycznych na szczeblu międzynarodowym przez wzmocnioną ścisłą współpracę z organizacjami międzynarodowymi, takimi jak Rada Europy i OBWE; jest zdania, że możliwa jest współpraca Parlamentu i Kongresu w sprawach dotyczących prześladowania obrońców praw człowieka i przedstawicieli społeczeństwa obywatelskiego oraz więzienia ich bez przyczyny lub w celu stłumienia ich działań;

26.

z zadowoleniem przyjmuje zniesienie przez administrację J. Bidena sankcji nałożonych przez USA na najwyższych urzędników Międzynarodowego Trybunału Karnego (MTK); zachęca USA, aby przyłączyły się do statutu rzymskiego ustanawiającego MTK oraz konstruktywnie zaangażowały się w prowadzone przez MTK dochodzenia i postępowania sądowe;

27.

ponownie apeluje do Stanów Zjednoczonych o zniesienie kary śmierci oraz przeprowadzenie reformy systemu sądownictwa karnego;

28.

apeluje o dialog i wymianę najlepszych praktyk między UE a USA w zakresie promowania równości rasowej i równości płci; wzywa UE i USA do podjęcia zdecydowanych kroków w celu zajęcia się rasizmem systemowym, przejawiającym się w przemocy policyjnej, która w nieproporcjonalnie dużym stopniu uderza w mniejszości etniczne i rasowe, oraz zakorzenionymi nierównościami, które podsycają legalne pokojowe protesty;

29.

jest zdania, że UE i USA mogą wspólnie propagować równość i poszanowanie praw człowieka oraz zadbać o ich należyte odzwierciedlenie i promowanie w procesie podejmowania decyzji na forach wielostronnych; sugeruje zatem, aby rozważyć stworzenie stałej platformy dialogu między UE a USA w celu podjęcia konkretnych kroków na rzecz zwalczania rasizmu, nawoływania do nienawiści i dyskryminacji, w tym wobec osób LGTBQI, oraz apeluje o ściślejszą wielostronną współpracę w tym zakresie z organizacjami międzynarodowymi, takimi jak OBWE, ONZ, Unia Afrykańska, OPA i Rada Europy; wzywa UE i USA do wspólnej organizacji światowego szczytu w sprawie walki z rasizmem poświęconego zwalczaniu rasizmu i dyskryminacji na świecie;

30.

jest głęboko zaniepokojony przyjęciem przez teksańską legislaturę „Texas Heartbeat Act”, ustawy de facto zakazującej aborcji, co stanowi poważny atak na seksualne i reprodukcyjne prawa kobiet; wyraża ubolewanie, że Sąd Najwyższy Stanów Zjednoczonych większością głosów odmówił wydania orzeczenia w sprawie przyjęcia tej bezprecedensowej ustawy;

31.

podkreśla, że należy zwiększyć wysiłki na rzecz poprawy równości płci i praw kobiet, w tym z uwzględnieniem przemocy motywowanej płcią oraz praw i zdrowia reprodukcyjnego i seksualnego;

32.

wzywa UE i państwa członkowskie do zacieśnienia współpracy z USA w zakresie propagowania wolności religii lub przekonań na całym świecie; wzywa UE i USA do zapewnienia wzajemnej ochrony i zachowania dziedzictwa kulturowego i historycznego Europy i USA w Stanach Zjednoczonych i w UE;

33.

zachęca administrację J. Bidena do szybkiej realizacji ogłoszonych planów zamknięcia więzienia w Guantanamo; wyraża ubolewanie, że blisko 20 lat po utworzeniu tego więzienia nadal przetrzymywanych jest w nim 40 więźniów, w tym pięciu, którzy otrzymali zgodę na zwolnienie za czasów administracji B. Obamy; wzywa UE i jej państwa członkowskie do zaoferowania pomocy w celu ułatwienia tego procesu;

34.

zachęca USA, aby zagwarantowały większej części społeczeństwa sprawiedliwy i otwarty dostęp do podstawowych usług, takich jak system opieki zdrowotnej i systemy ochrony socjalnej; zachęca nowo powołaną administrację J. Bidena do podjęcia konkretnych działań w celu uregulowania kwestii posiadania broni przez obywateli USA;

35.

podkreśla, że społeczność transatlantycka stoi w obliczu całego szeregu bezprecedensowych wspólnych wyzwań: począwszy od walki z terroryzmem, przez zagrożenia hybrydowe, zmianę klimatu, dezinformację, cyberataki, nowo powstające i przełomowe technologie, aż do zmiany równowagi sił na świecie oraz związanych z tym wyzwań dla międzynarodowego porządku opartego na zasadach;

Ściślejsza współpraca w zakresie handlu i inwestycji międzynarodowych

36.

podkreśla potrzebę współpracy z USA, z wykorzystaniem pozytywnej dynamiki, nad wzmocnieniem wielostronnego systemu handlowego i reformą Światowej Organizacji Handlu; z zadowoleniem przyjmuje wyniki szczytu UE–USA z 15 czerwca 2021 r. i oświadczenie pt. „W kierunku odnowionego partnerstwa transatlantyckiego” jako znak ponownego i konstruktywnego zaangażowania; z zadowoleniem przyjmuje porozumienie w sprawie ram współpracy w dziedzinie dużych cywilnych statków powietrznych; odnotowuje, że w oświadczeniu ze szczytu UE–USA uznano, że stosowanie przez USA ceł na przywóz z UE na mocy sekcji 232 doprowadziło do napięć w stosunkach transatlantyckich, i wyraża zadowolenie z zawartego w tym oświadczeniu wyraźnego zobowiązania do rozwiązania istniejących różnic dotyczących nadwyżki mocy produkcyjnych stali i aluminium przed końcem roku; uważa, że należy ustanowić kilka kluczowych platform umożliwiających ciągłą debatę, takich jak Rada ds. Handlu i Technologii oraz wspólny dialog między UE a USA na temat polityki konkurencji w dziedzinie technologii, które będą w dalszym ciągu umożliwiały handel transatlantycki, i wzywa Komisję do jak najszybszego ustanowienia skutecznej i integracyjnej unijnej struktury na rzecz Rady ds. Handlu i Technologii; z zadowoleniem przyjmuje powołanie wspólnej grupy zadaniowej UE i USA ds. produkcji i łańcucha dostaw na rzecz walki z COVID-19;

37.

podkreśla, że Rada ds. Handlu i Technologii stanowi część pozytywnego transatlantyckiego programu handlowego i ma na celu włączenie wartości demokratycznych i etycznych do nowych technologii, aby przekształcić się w przejrzystą strukturę instytucjonalną zdolną do przewodzenia globalnej transformacji cyfrowej; w związku z tym z zadowoleniem przyjmuje fakt, że posiedzenie inauguracyjne odbyło się zgodnie z planem, pomimo napięć, które należy omówić w sposób otwarty i szczery; zwraca uwagę, że możliwe byłoby uzyskanie pewnych szybkich korzyści, które zwiększyłyby handel dwustronny, i dlatego wzywa obie strony do skupienia się na konkretnych, namacalnych wynikach; w związku z tym z zadowoleniem przyjmuje wyniki pierwszego posiedzenia Rady ds. Handlu i Technologii, które odbyło się 29 września w Pittsburghu i na którym przyjęto konkretne tematy dla każdej z 10 grup roboczych; popiera m.in. zobowiązanie do współpracy w zakresie unikania nowych i niepotrzebnych barier w handlu nowymi i powstającymi technologiami, w zakresie kontroli inwestycji oraz wywozu towarów podwójnego zastosowania, jak również zobowiązanie do poprawy skuteczności strategii politycznych, które dotyczą nierynkowych i zakłócających handel środków i praktyk; z zadowoleniem przyjmuje określenie konkretnych tematów, takich jak sprostanie wyzwaniom związanym z gospodarkami nierynkowymi oraz współpraca w zakresie praw pracowniczych i polityki klimatycznej związanej z handlem w ramach grupy roboczej ds. wyzwań związanych z handlem światowym; podkreśla znaczenie współpracy w zakresie ustanawiania międzynarodowych norm technologicznych; wzywa do utworzenia podkomisji ds. handlu i technologii w ramach Transatlantyckiego Dialogu Legislatorów w celu uzupełnienia wykonawczej roli Rady ds. Handlu i Technologii oraz w celu sprawowania demokratycznej kontroli nad tą radą; podkreśla, że Rada ds. Handlu i Technologii nie stanowi forum dla negocjacji umowy handlowej między UE a USA, bez uszczerbku dla przyszłych inicjatyw w tym zakresie;

38.

podkreśla, że Unia Europejska i Stany Zjednoczone mają najbardziej zintegrowane stosunki gospodarcze na świecie, które stanowią również najszerzej zakrojone i najgłębsze dwustronne relacje handlowe i inwestycyjne, przy czym wartość handlu towarami i usługami wynosi ponad 1 bilion EUR rocznie; przypomina, że gospodarki UE i USA łącznie odpowiadają za ponad 40 % światowego PKB i prawie jedną trzecią światowych przepływów handlowych;

39.

podkreśla znaczenie ożywienia naszych transatlantyckich stosunków handlowych z historycznymi sojusznikami i partnerami handlowymi, nie tylko ze względu na obecny kryzys związany z COVID-19, w celu promowania multilateralizmu, wspierania otwartego systemu handlowego opartego na zasadach oraz znalezienia wspólnych rozwiązań dla pilnych globalnych wyzwań, w tym w zakresie zdrowia na świecie;

40.

odnotowuje wskazówki przedstawione już przez partnerów z USA oraz oświadczenia przedstawicielki USA ds. handlu Katherine Tai wygłoszone podczas wysłuchania w sprawie programu handlowego administracji J. Bidena na rok 2021;

41.

ponownie wyraża poparcie dla nowej strategii handlowej UE, która ma na celu – również za pośrednictwem unijnej agendy transatlantyckiej – osiągnięcie synergii między celami polityki wewnętrznej i zewnętrznej zgodnie z celami zrównoważonego rozwoju ONZ;

42.

uznaje politykę handlową za strategiczne narzędzie geopolityczne agendy transatlantyckiej; podkreśla, że USA są kluczowym partnerem handlowym, i dlatego z zadowoleniem przyjmuje pozytywne sygnały ze strony administracji J. Bidena dotyczące planów zacieśnienia dwustronnych stosunków z UE oraz wzywa do wznowienia współpracy, która powinna przynieść trwałe i konkretne rezultaty w nadchodzących latach, biorąc pod uwagę, że na nasze stosunki gospodarcze wpływ mają również interesy w zakresie bezpieczeństwa w kontekście otwartej strategicznej autonomii;

43.

podkreśla, że należy określić wspólne działania w oparciu o wspólne interesy i wartości oraz wspólne ryzyko i zagrożenia, aby przyczynić się do zrównoważonej i sprzyjającej włączeniu społecznemu odbudowy gospodarczej na świecie po pandemii COVID-19;

44.

podkreśla potrzebę zreformowania światowego systemu handlowego, aby zapewnić równe warunki działania na całym świecie, oraz współpracy w celu opracowania nowych przepisów, w szczególności dotyczących nieuczciwych praktyk handlowych, ponieważ nieuczciwa konkurencja wywiera poważny wpływ na nasze przedsiębiorstwa i pracowników;

45.

popiera podejście oparte przywództwie na zasadzie partnerstwa z USA, w tym skoordynowane stanowisko wobec Rosji i Chin, ukierunkowane na realizację wspólnych interesów w zakresie ekologicznej i cyfrowej transformacji naszych gospodarek, a także wspólne inicjatywy w dziedzinie dostarczania globalnych dóbr publicznych; podkreśla, że program ten obejmuje „pracowników i płace”, a także bardziej odporne, zrównoważone i odpowiedzialne łańcuchy dostaw; w związku z tym zachęca obie strony do koordynacji podejścia do pracy przymusowej i wyzysku oraz do podjęcia współpracy w celu skuteczniejszego przestrzegania praw pracowniczych i norm środowiskowych w umowach handlowych, również na szczeblu wielostronnym, w tym przez wykorzystywanie wzajemnych doświadczeń, aby efektywniej egzekwować przepisy w tym zakresie;

46.

podkreśla potrzebę wykazania, że lepsze stosunki handlowe między UE a USA przyniosą korzyści obywatelom, zwłaszcza tym pozostawionym w tyle w związku z globalizacją, i przedsiębiorstwom po obu stronach Atlantyku; w tym kontekście wzywa UE i USA do współpracy i dostosowania strategii, aby stworzyć synergię inwestycyjną, w szczególności w celu osiągnięcia zrównoważonej i sprzyjającej włączeniu społecznemu transformacji cyfrowej i ekologicznej ich gospodarek;

47.

zauważa, że wspólne wyzwania Unii Europejskiej i USA mają coraz bardziej pozamilitarny charakter i wchodzą w zakres naszego partnerstwa gospodarczego; apeluje zatem o kontynuowanie i pogłębianie transatlantyckiego dialogu parlamentarnego w sprawie handlu między Parlamentem Europejskim a Kongresem USA za pośrednictwem interakcji między komisjami, mianowicie między Komisją Handlu Międzynarodowego Parlamentu Europejskiego ze strony UE a Komisją ds. Sposobów i Środków (Ways & Means), jej podkomisją ds. handlu i komisją finansową Senatu ze strony USA, jak również w ramach Transatlantyckiego Dialogu Legislatorów;

48.

z dużym zadowoleniem przyjmuje poparcie USA dla nowej dyrektor generalnej WTO, Ngozi Okonjo-Iweali, oraz ponowne zaangażowanie się USA na rzecz porozumienia paryskiego; z zadowoleniem przyjmuje czteromiesięczne tymczasowe zawieszenie taryf celnych w sporze Airbus-Boeing, które miały nieproporcjonalnie negatywny wpływ na unijne produkty rolno-spożywcze, jako pozytywny krok w kierunku znalezienia trwałego rozwiązania kwestii dotowania cywilnych statków powietrznych; zauważa, że zawieszenie tych taryf celnych zakończy się w lipcu 2021 r., i apeluje o znalezienie rozwiązania, które doprowadzi do ich trwałego zniesienia;

49.

z zadowoleniem przyjmuje gotowość USA do rozpoczęcia dyskusji na temat rozwiązania problemu nadwyżki mocy produkcyjnych stali i aluminium na świecie; przyjmuje do wiadomości decyzję Komisji o zawieszeniu wzrostu taryf celnych na przywóz z USA, co stanowi przeciwwagę dla środków stosowanych przez USA;

50.

z zadowoleniem przyjmuje również szybkie zawarcie porozumienia WTO w sprawie kontyngentów taryfowych, które było pierwszym porozumieniem z USA wypracowanym z administracją J. Bidena i świadczy o gotowości nowej administracji do zawierania porozumień z UE w ramach WTO;

51.

uznaje jednocześnie, że nadal istnieją pewne rozbieżne interesy; w związku z tym wzywa obie strony do rozwiązania dwustronnych sporów; wzywa USA do zniesienia jednostronnych środków handlowych i wycofania gróźb podjęcia dodatkowych środków dotyczących podatków od usług cyfrowych, a także do powstrzymania się od przyjmowania dalszych środków i do skupienia się raczej na aspektach, które nas łączą; przywiązuje dużą wagę do szczytu UE–USA w czerwcu 2021 r. jako kroku na drodze do dalszej naprawy naszych stosunków handlowych i omówienia niewykorzystanych obszarów w celu zacieśnienia współpracy;

52.

pomimo toczących się rozmów wzywa USA do natychmiastowego zniesienia taryf celnych na stal i aluminium ujętych w sekcji 232, ponieważ europejskie przedsiębiorstwa nie mogą być uznawane przez USA za zagrożenie dla bezpieczeństwa narodowego, i podkreśla potrzebę wspólnego zajęcia się obawami związanymi z nadwyżką mocy produkcyjnych stali i aluminium w państwach trzecich; ponownie podkreśla m.in. ambicje UE dotyczące zniesienia taryf celnych na towary przemysłowe w handlu między UE a USA;

53.

mimo że ubolewa nad zakończeniem 301 dochodzeń w sprawie podatków od usług cyfrowych, z zadowoleniem przyjmuje zawieszenie na sześć miesięcy, podczas trwania negocjacji w ramach OECD, działań odwetowych w handlu w sektorach gospodarki takich jak sektor obuwniczy w państwach członkowskich, które wdrożyły podatek od usług cyfrowych; wyraża zaniepokojenie wstępnym wykazem ceł odwetowych przedstawionym przez przedstawiciela USA ds. handlu w wyniku 301 dochodzeń w sprawie różnych podatków od usług cyfrowych w UE, obejmujących szczególnie wrażliwe sektory produkcyjne, takie jak przemysł obuwniczy i skórzany, które mogą zostać wykluczone z rynku USA w przypadku przyjęcia dodatkowych taryf celnych; wzywa Komisję i państwa członkowskie do przyspieszenia i jak najszybszego zakończenia negocjacji w ramach wniosku OECD w sprawie opodatkowania gospodarki cyfrowej oraz do podjęcia wszelkich możliwych środków, aby uniknąć dalszych szkód gospodarczych dla przedsiębiorstw z UE, zwłaszcza małych i średnich przedsiębiorstw, w szczególności w kontekście strategii odbudowy gospodarki po pandemii COVID-19; uważa, że biorąc pod uwagę wyłączne kompetencje UE w dziedzinie wspólnej polityki handlowej i groźby odwetu ze strony USA w odniesieniu do przepisów dotyczących opodatkowania gospodarki cyfrowej, przedkłada się wspólne podejście UE nad podejście indywidualne poszczególnych państw, w szczególności aby uniknąć dalszej eskalacji krzyżowej transatlantyckich taryf celnych;

54.

uznaje, że nadal nie wykorzystano wszystkich możliwości w obszarze likwidowania znacznej biurokracji i wzmocnienia transatlantyckiego partnerstwa gospodarczego; w kontekście trwającego wyścigu technologicznego podkreśla znaczenie bliskiej transatlantyckiej przestrzeni regulacyjnej dla naszych przedsiębiorstw, zwłaszcza dla powstających technologii cyfrowych, energetycznych i klimatycznych; oczekuje, że obie strony odniosą się w dialogu do obaw UE dotyczących amerykańskich ustaw „Buy American Act” i „Jones Act”, w tym do kwestii zamówień publicznych i dostępu do rynków usług;

55.

opowiada się za wspólnym podejściem do walki z kryzysem związanym z COVID-19, między innymi przez zwiększenie dostępności i przystępności cenowej szczepionek; wzywa UE i USA do współpracy i przewodzenia działaniom na rzecz rozwiązania problemu niedoborów szczepionek, aby zadbać o jak najszybsze dostarczenie szczepionek na całym świecie możliwie największej liczbie ludzi; z zadowoleniem przyjmuje zapowiedź partnerstwa UE–USA w celu kontynuowania globalnych wysiłków na rzecz szczepień przeciwko COVID-19 poprzez objęcie szczepieniami 70 % ludności świata do czasu przyszłorocznego Zgromadzenia Ogólnego ONZ; przypomina, że świat stoi w obliczu problemu globalnego niedoboru szczepionek; w związku z tym, aby osiągnąć sprawiedliwy dostęp do szczepionek, wzywa UE i USA do współpracy z producentami w dążeniu do zwiększenia globalnych zdolności produkcyjnych dotyczących szczepionek i ich składników; wzywa obie strony do powstrzymania się od wszelkich środków ograniczających wywóz, zapewnienia właściwego funkcjonowania łańcuchów dostaw, zabezpieczenia wymaganych transferów technologii i poprawy gotowości na przyszłe stany zagrożenia zdrowia na całym świecie; zachęca obie strony do zacieśnienia współpracy regulacyjnej w celu ułatwienia niezbędnego dostępu do leków;

56.

wzywa Komisję oraz administrację Bidena do aktywnego wspierania inicjatyw nowej dyrektor generalnej WTO dotyczących w szczególności zdrowia; wskazuje w tym kontekście na stanowisko Parlamentu w sprawie ewentualnego odstępstwa od porozumienia w sprawie handlowych aspektów praw własności intelektualnej (TRIPS), wyrażone w rezolucji z 10 czerwca 2021 r. (9);

57.

uważa, uznając znaczenie ochrony europejskich praw własności intelektualnej w celu utrzymania zdolności przedsiębiorstw do innowacji, że stosowne jest zbadanie wszystkich mających zastosowanie elastycznych postanowień zawartych w porozumieniu TRIPS, aby zwiększyć globalne zdolności produkcyjne w zakresie szczepionek i składników szczepionek; podkreśla, że znalezienie rozwiązań w kwestii praw własności intelektualnej jest możliwe wyłącznie w drodze wspólnej globalnej reakcji;

58.

podkreśla, że WTO pozostaje fundamentem opartego na zasadach, wielostronnego systemu handlu; wzywa do wzmocnionej współpracy w zakresie reformy WTO, w tym reformy jej trzech podstawowych funkcji, która obejmuje pilne zreformowanie i przywrócenie organu apelacyjnego, a także wzmocnienie funkcji monitorującej i konsultacyjnej WTO, między innymi przez promowanie otwartych porozumień wielostronnych;

59.

wzywa obie strony do współpracy m.in. w zakresie regulacji handlu produktami zdrowotnymi, opracowania zasad handlu cyfrowego oraz ustanowienia ambitnego programu dotyczącego klimatu i środowiska, poprzez wznowienie negocjacji dotyczących umowy w sprawie towarów środowiskowych, a także do wypracowania wspólnych wniosków, m.in. w sprawie dyscypliny w zakresie dotacji i stopniowego wycofywania dotacji do paliw kopalnych;

60.

oczekuje, że obie strony uzgodnią konkretne rezultaty 12. konferencji ministerialnej WTO (MC12), aby przygotować WTO do zielonej i cyfrowej transformacji, w tym porozumienie w sprawie połowów, deklarację w sprawie handlu i zdrowia, program prac na rzecz reformy systemu rozstrzygania sporów, program prac dotyczący dotacji przemysłowych i państwowych przedsiębiorstw, oraz osiągną znaczny postęp w negocjacjach dotyczących handlu elektronicznego;

61.

zachęca obie strony do aktualizacji zasad WTO dotyczących przedsiębiorstw państwowych, dotacji przemysłowych, nadwyżki mocy produkcyjnych i transferu technologii w celu skutecznego dostosowania organizacji do wyzwań XXI wieku; w tym kontekście popiera również rozszerzenie inicjatywy trójstronnej z Japonią oraz wzywa UE i USA do przewodzenia koalicji krajów reprezentujących podobne poglądy w WTO w celu uzgodnienia nowych zasad, przy jednoczesnym opracowaniu autonomicznego instrumentu przeciwko nieuczciwym dotacjom zagranicznym; oczekuje, że obie strony będą promować umowy wielostronne i dążyć do ich zawarcia; wzywa USA do odnowienia swoich zobowiązań wynikających z Porozumienia WTO w sprawie zamówień rządowych;

62.

odnotowuje wynik pierwszego spotkania na wysokim szczeblu w ramach dialogu UE-USA w sprawie Chin, na którym obie strony powtórzyły, że ich stosunki handlowe z Chinami są wieloaspektowe i obejmują elementy współpracy, konkurencji i systemowej rywalizacji; opowiada się za wspólnym strategicznym podejściem do Chin, a także współpracą w wielostronnych ramach dotyczących wspólnych wyzwań, takich jak zmiana klimatu, nieuczciwe praktyki handlowe, które prowadzą do zakłóceń na rynku, oraz brak równych warunków działania;

63.

zwraca uwagę na znaczenie przyjęcia skoordynowanego stanowiska w celu rozwiązania problemu zakłócających konkurencję subsydiów dla przemysłu, w szczególności w odniesieniu do przedsiębiorstw państwowych i nadwyżki mocy produkcyjnych w sektorach krytycznych, wymuszonych transferów technologii, kradzieży własności intelektualnej, obowiązkowych wspólnych przedsięwzięć, barier rynkowych i zakazu pracy przymusowej poprzez włączenie dyskusji na temat umowy handlowej „pierwszej fazy” USA z Chinami oraz kompleksowej umowy inwestycyjnej UE;

64.

zauważa, że takich kwestii nie można rozwiązać jednostronnie lub dwustronnie i wymagają one koalicji partnerów o podobnych poglądach na szczeblu międzynarodowym w ramach WTO;

65.

podkreśla znaczenie uwzględnienia we wspólnej strategii UE-USA, a także w ramach WTO, poszanowania praw człowieka, w tym w działalności międzynarodowych przedsiębiorstw; zwraca w związku z tym uwagę na potrzebę wiążących przepisów dotyczących należytej staranności i wzywa USA do przyłączenia się do tego podejścia i wspierania go w całym łańcuchu dostaw;

66.

uważa, że UE i USA powinny wzmocnić współpracę transatlantycką w kwestii opartej na zasadach i zrównoważonej konektywności w odpowiedzi na chińską koncepcję „Jeden pas i jeden szlak” i wyraża nadzieję na przyszłą współpracę, w szczególności w odniesieniu do utrzymania wysokiej jakości norm;

67.

wzywa Komisję, aby podczas promowania dialogu i wspólnych działań zdecydowanie promowała interesy UE i jej otwartą strategiczną autonomię, a także reagowała na wprowadzane przez USA nieuzasadnione cła, eksterytorialne stosowanie sankcji, które jest sprzeczne z prawem międzynarodowym, i bariery rynkowe; podkreśla potrzebę wzmocnienia autonomicznych środków handlowych UE;

68.

zwraca się w szczególności do USA o dopilnowanie, by ich procedury udzielania zamówień publicznych były przejrzyste, otwarte i przewidywalne oraz oparte o zasadę równego traktowania;

69.

wzywa Komisję do opracowania wniosku w sprawie instrumentu mającego na celu powstrzymanie środków przymusu ze strony państw trzecich i przeciwdziałanie im, oraz przepisów wspierających europejskie przedsiębiorstwa objęte tymi sankcjami i działające zgodnie z prawem międzynarodowym;

70.

zachęca obie strony do zaangażowania się w ambitny dialog i znalezienia ram dla wspólnych działań i do wypracowania selektywnych porozumień poprzez wznowienie strategicznego dialogu na wysokim szczeblu;

71.

apeluje o silniejsze partnerstwo regulacyjne, ekologiczne, zrównoważone i cyfrowe za pośrednictwem Rady ds. Handlu i Technologii; apeluje o porozumienie w sprawie oceny zgodności, które przyniesie korzyści szczególnie MŚP, o skoordynowane podejście do ustanawiania międzynarodowych norm dotyczących technologii krytycznych i nowo powstających, takich jak sztuczna inteligencja, oraz o współpracę regulacyjną w zakresie dużych przedsiębiorstw technologicznych, a także podatków cyfrowych i globalnych; wzywa UE i USA do wymiany informacji i współpracy w zakresie monitorowania inwestycji zagranicznych w strategicznych sektorach, w tym potencjalnych wrogich przejęć;

72.

zachęca obie strony do wymiany najlepszych praktyk regulacyjnych; wzywa UE i USA do kontynuowania negocjacji w sprawie oceny zgodności z myślą o usunięciu uciążliwych finansowo barier pozataryfowych; podkreśla, jak istotne jest, aby obie strony dostosowały się i przewodziły koalicji partnerów o podobnych poglądach w celu zwiększenia wykorzystania norm transatlantyckich przez międzynarodowe organizacje normalizacyjne;

73.

wzywa obie strony do wykorzystania handlu jako środka do walki ze zmianą klimatu i osiągnięcia pozytywnej konwergencji; w związku z tym wzywa obie strony do współpracy w obszarze ustalania opłat za emisję gazów cieplarnianych, a w szczególności do koordynowania rozwoju mechanizmu dostosowywania cen na granicach z uwzględnieniem emisji CO2, a także w zakresie skutecznych środków przeciwko nielegalnemu handlowi bronią oraz wzmocnienia przejrzystości i rozliczalności wywozu broni przez państwa członkowskie;

74.

wzywa USA i UE do współpracy w ramach OECD nad globalnym podatkiem od osób prawnych, przyjmując ze szczególnym zadowoleniem porozumienie osiągnięte przez kraje G7 w sprawie globalnej reformy podatkowej i podkreślając porozumienie w sprawie minimalnej globalnej stawki podatku od osób prawnych w wysokości co najmniej 15 %, a także do współpracy w zwalczaniu oszukańczych i szkodliwych praktyk handlowych;

75.

podkreśla, że silni partnerzy handlowi i gospodarczy przyczyniają się do silniejszych sojuszy; z zadowoleniem przyjmuje wysiłki podejmowane przez obie strony w celu zwiększenia odporności ich łańcuchów dostaw, zwłaszcza w odniesieniu do surowców krytycznych;

76.

wzywa do ściślejszej współpracy UE-USA w Arktyce, biorąc pod uwagę otwarcie nowych szlaków żeglugowych i ewentualną dostępność zasobów naturalnych w związku ze zmianą klimatu oraz uwzględniając rosnące zainteresowanie gospodarcze Arktyką ze strony innych krajów, takich jak Chiny; wzywa Komisję do zajęcia się również tymi możliwościami i wyzwaniami w opracowywanej strategii arktycznej;

77.

wzywa Komisję, aby w ramach powszechnej praktyki zachowała przejrzystość we współpracy ze Stanami Zjednoczonymi, między innymi poprzez publikowanie wszystkich propozycji przesyłanych do USA, a także poprzez zagwarantowanie zaangażowania Parlamentu i społeczeństwa obywatelskiego w opracowywanie tych propozycji, aby zwiększać zaufanie konsumentów i obywateli;

Wspólne stawianie czoła wyzwaniom w zakresie bezpieczeństwa i obrony

78.

podkreśla, że sojusz transatlantycki ma nadal zasadnicze znaczenie dla bezpieczeństwa i stabilności kontynentu europejskiego, ponieważ NATO jest podstawą zbiorowej obrony Europy i głównym filarem bezpieczeństwa europejskiego; potwierdza ponadto, że sojusznicy i partnerzy NATO, a także Unia Europejska muszą wspólnie uczynić więcej, aby spełnić słuszne oczekiwania jako wiarygodni i równorzędni partnerzy transatlantyccy, którzy są w stanie i chcą bronić siebie samych oraz zarządzać kryzysami w ich własnym sąsiedztwie, przejmując w razie potrzeby inicjatywę, ale w ścisłej koordynacji z USA; popiera przywrócenie równowagi odpowiedzialności w stosunkach transatlantyckich w zakresie bezpieczeństwa przez wspieranie większej samodzielności państw członkowskich UE w kwestiach obrony, aby zmniejszyć obciążenie spoczywające na USA oraz w sposób, który stworzy synergię między członkostwem w NATO a zdolnościami obronnymi UE; podkreśla, że współpraca UE-NATO opiera się na 74 wspólnie uzgodnionych działaniach w konkretnych dziedzinach; przypomina, że obie organizacje mają różne zadania i priorytety, przy czym NATO odpowiada za zbiorową obronę terytorialną swoich członków, a UE za zarządzanie kryzysami wojskowymi za granicą, oraz potencjał do dalszego dialogu i współpracy w zakresie wyzwań dla bezpieczeństwa i partnerstwa strategicznego opartego na wspólnym poparciu dla podstawowych wartości, jakimi są demokracja, wolność i propagowanie pokoju; podkreśla, że pogłębiona współpraca, łączenie i udostępnianie zasobów oraz skuteczny i przejrzysty europejski sektor obronny wzmacnia również zdolności dostępne dla NATO; podkreśla, że stworzenie silnej bazy przemysłowej UE i większego potencjału wojskowego na szczeblu UE oraz inwestowanie w mobilność i interoperacyjność wojskową nie tylko wzmocni UE, ale jednocześnie wzmocni sojusz transatlantycki oraz zapewni synergię z rolą i znaczeniem UE i jej państw członkowskich w NATO; wyraża dlatego swoje pełne zaangażowanie w europejskie inicjatywy obronne, w szczególności takie jak m.in EFO, stała współpraca strukturalna (PESCO) i instrument dla krajów partnerskich ze wschodu (EPF); podkreśla, że partnerstwo transatlantyckie może odnieść sukces tylko wtedy, gdy wszystkie państwa członkowskie wypełnią swoje zobowiązania, w tym zobowiązania dotyczące inwestycji w dziedzinie obrony, i zaangażują się we wzajemne wsparcie oraz będą dążyły do bardziej zrównoważonego podziału obciążeń; podkreśla, że wszyscy sojusznicy NATO muszą inwestować środki finansowe w rozwój, nabywanie i utrzymywanie zdolności, których NATO potrzebuje do obrony swoich obywateli; zwraca również uwagę na trwający proces opracowywania kompasu strategicznego UE, który będzie kamieniem milowym na drodze do zacieśnienia europejskiej współpracy w dziedzinie obrony i bezpieczeństwa, oraz podkreśla, że kompas strategiczny powinien być ściśle powiązany z opracowaniem koncepcji strategicznej NATO, a także wyraża przekonanie, że te równoległe procesy stanowią wyjątkową okazję do znacznego przyspieszenia i uaktualnienia transatlantyckiego partnerstwa politycznego i w dziedzinie bezpieczeństwa oraz do uczynienia go zdolnym do sprostania obecnym globalnym wyzwaniom, przed którymi stoją zarówno UE, jak i USA; podkreśla, że dążenie do europejskiej autonomii strategicznej w żadnym wypadku nie podważa NATO, lecz stanowi jego uzupełnienie; wzywa do zawarcia porozumienia administracyjnego między Europejską Agencją Obrony a Stanami Zjednoczonymi i z zadowoleniem przyjmuje zobowiązanie UE i USA, które znalazło wyraz w oświadczeniu wydanym na zakończenie szczytu UE-USA 15 czerwca 2021 r., do jak najszybszego rozpoczęcia rozmów; popiera ustanowienie procesów koordynacji polityki zagranicznej oraz polityki bezpieczeństwa i obrony między USA, UE i Zjednoczonym Królestwem;

79.

z zadowoleniem przyjmuje pozytywną decyzję Rady z 6 maja 2021 r. upoważniającą koordynatora projektu w zakresie mobilności wojskowej, czyli Holandię, do zaproszenia USA, Kanady i Norwegii – w odpowiedzi na ich wnioski – do udziału w projekcie PESCO dotyczącym mobilności wojskowej; podkreśla, że udział ten zwiększy spójność potencjału UE i NATO oraz interoperacyjność, gotowość i odporność sił transatlantyckich;

80.

wzywa do wzmocnionej współpracy UE, USA i NATO z naszymi wschodnimi sąsiadami, w szczególności z Gruzją, Ukrainą i Mołdawią, w sprawach związanych z bezpieczeństwem i obronnością, w tym poprzez wspieranie integralności terytorialnej tych krajów, oraz do zwiększenia ich odporności na zagrożenia cybernetyczne, informacyjne, szpiegostwo i inne groźby kierowane pod ich adresem;

81.

z zadowoleniem przyjmuje decyzję USA o zmianie decyzji o wycofaniu sił amerykańskich z UE i zwiększeniu obecności wojskowej w państwach członkowskich UE jako oznakę zaangażowania w transatlantycką współpracę w dziedzinie bezpieczeństwa; wyraża wdzięczność wielu żołnierzom USA, którzy w minionych dziesięcioleciach pomagali chronić bezpieczeństwo Europy i jej obywateli;

82.

wzywa UE i USA do wzmacniania ścisłej współpracy nie tylko w odniesieniu do tradycyjnych zagrożeń dla bezpieczeństwa, ale również tych pojawiających się, takich jak wroga zagraniczna dominacja technologiczna, zagrożenia hybrydowe, kampanie dezinformacyjne i wrogie ingerencje w procesy wyborcze; wzywa UE i USA do rozwijania ścisłej współpracy w dziedzinie cyberbezpieczeństwa; wzywa UE do rozwijania bardziej skutecznych zdolności cybernetycznych w celu zwiększenia zdolności do obrony przed zagrożeniami cybernetycznymi; z zadowoleniem przyjmuje nową strategię Komisji dotyczącą cyberbezpieczeństwa jako podstawę do ustanowienia międzynarodowych norm i standardów w cyberprzestrzeni; wzywa do rozwijania, nabywania i utrzymywania niezbędnych zdolności, także w ramach NATO, w tym w zakresie wymiany informacji wywiadowczych, oraz do ściślejszej koordynacji między agencjami UE, takimi jak Agencja Unii Europejskiej ds. Cyberbezpieczeństwa (ENISA), a ich amerykańskimi odpowiednikami; uznaje, że cyberobrona jest do pewnego stopnia skuteczniejsza, jeżeli obejmuje również pewne środki i działania ofensywne, pod warunkiem że ich stosowanie jest zgodne z prawem międzynarodowym; podkreśla potrzebę wspólnego podejścia w zakresie zakazu śmiercionośnej broni autonomicznej bez istotnej kontroli człowieka, uregulowania autonomii systemów uzbrojenia na szczeblu globalnym oraz ograniczenia eksportu i rozprzestrzeniania narzędzi cybernetycznych i technologii masowego nadzoru; podkreśla, że mechanizm globalnej kontroli zbrojeń musi zostać zaktualizowany, aby móc sprostać wyzwaniom związanym z cyberprzestrzenią i sztuczną inteligencją; wzywa partnerów transatlantyckich do wspierania i aktywnego udziału w apelu Sekretarza Generalnego ONZ o globalne zawieszenie broni;

83.

uważa, że ochrona procesów demokratycznych i wyborczych jest kwestią bezpieczeństwa globalnego; w związku z tym sugeruje wspólne opracowanie ustrukturyzowanych ram reakcji na ingerencję w procesy wyborcze, opartych na Transatlantyckim kodeksie praktyk na rzecz wolnych i odpornych procesów demokratycznych, w którym poszukuje się strukturalnych i kompleksowych środków reagowania na hybrydowy charakter ingerencji, w ścisłej współpracy z organizacjami międzynarodowymi, takimi jak OBWE; wzywa UE i USA do promowania bliższej i ambitniejszej współpracy międzynarodowej w zakresie obserwacji wyborów ze wszystkimi właściwymi partnerami, zwłaszcza z organizacjami, które zaaprobowały „Deklarację zasad międzynarodowej obserwacji wyborów”, w celu przeciwdziałania rosnącym zagrożeniom dla bezpieczeństwa publicznego procesów wyborczych; podkreśla potrzebę wspólnego przeciwdziałania nasilającemu się zjawisku fałszywych wewnętrznych obserwacji wyborów, które podważa ogólne zaufanie publiczne do obserwacji wyborów, oraz przeprowadzenia dogłębnej oceny możliwości, wyzwań i zagrożeń związanych z coraz częstszym stosowaniem nowych wyborczych technologii informacyjnych i komunikacyjnych; podkreśla potrzebę wzmocnienia niezbędnej współpracy z odpowiednimi lokalnymi organizacjami zajmującymi się obserwacją wyborów na wszystkich szczeblach, a także ich ochrony w ramach prowadzonej przez nie działalności;

84.

podkreśla znaczenie uzyskania zdolności w zakresie kwantowych technologii obliczeniowych, a także potrzebę zacieśnienia współpracy między UE a USA w tej dziedzinie w trosce o to, aby informatyka kwantowa stała się rzeczywistością w pierwszej kolejności w gronie partnerów, których łączą bliskie stosunki i którzy mają wzajemnie wspierające się cele;

85.

podkreśla strategiczne znaczenie podmorskich kabli telekomunikacyjnych na północnym Atlantyku, które odpowiadają za ponad 95 % międzynarodowej telekomunikacji; ponownie podkreśla znaczenie skuteczniejszej współpracy transatlantyckiej w ochronie i zapewnianiu poszanowania międzynarodowych instrumentów regulujących kwestie kabli podmorskich, w tym konwencji UNCLOS;

86.

popiera nawiązanie dialogu między UE a USA na temat bezpieczeństwa i obrony oraz wzywa Wiceprzewodniczącego i Wysokiego Przedstawiciela do jego jak najszybszego rozpoczęcia; zwraca uwagę na znaczenie włączenia do tego dialogu także przedstawicieli NATO, aby wspierać synergię z bieżącą współpracą w ramach UE-NATO i uniknąć powielania działań politycznych; podkreśla, że dialog między UE a USA na temat bezpieczeństwa i obrony powinien obejmować współpracę w zakresie inicjatyw na rzecz bezpieczeństwa i obrony, zarządzania kryzysowego, operacji wojskowych i dwustronnych kwestii bezpieczeństwa, jak odnotowano w programie UE-USA na rzecz globalnych zmian; podkreśla, że wymiana informacji stanowiłaby ważną część tego dialogu;

87.

podkreśla wspólną potrzebę zaangażowania się naszych społeczeństw w proces wglądu w nasze wspólne wartości demokratyczne oraz poszanowania dla innych i różnorodności opinii w celu ożywienia i obrony światowej demokracji przed nasilającym się autorytaryzmem – wspieranym przez Rosję i Chiny, ale także we wspólnocie transatlantyckiej – m.in. przez wzmocnienie odpowiedzialności i odporności naszych systemów demokratycznych, poprzez przeciwdziałanie ekstremistycznym poglądom i rasizmowi, które stanowią podatny grunt dla rozwoju ruchów antydemokratycznych, poprzez jednomyślne przeciwstawienie się szkodliwym wpływom autorytarnych podmiotów w wymiarze geopolitycznym, a także przez zaangażowanie w dialog transatlantycki i przez wspieranie inkluzywnych polityk społecznych i gospodarczych eliminujących pierwotne przyczyny nierówności; podkreśla wartość transatlantyckiego dialogu i współpracy w zakresie strategii politycznych wspierających demokrację, prawa człowieka i praworządność oraz przeciwdziałanie dezinformacji i obcej ingerencji; podkreśla, że po obu stronach należy zająć się czynnikami powodującymi spadek zaufania publicznego do polityki i instytucji; podkreśla, że wysiłki w tym kierunku powinny obejmować budowanie zaufania do nauki i faktów, rozszerzenie sieci bezpieczeństwa w ramach polityki niedyskryminacji, odrzucenie dyskryminacji rasowej i religijnej oraz znalezienie rozwiązań dla tego problemu;

88.

ponadto wzywa UE i USA do wspólnego zapewnienia wsparcia gospodarczego, politycznego i operacyjnego istniejącym organizacjom regionalnym w Afryce, takim jak Unia Afrykańska, połączone siły Grupy Pięciu na rzecz Sahelu i Wspólnota Gospodarcza Państw Afryki Zachodniej (ECOWAS);

89.

podkreśla, że UE i USA muszą połączyć wysiłki w obszarze zwalczania terroryzmu i radykalizacji oraz zapewnić, aby podejmowane starania były wspierane odpowiednimi zasobami i proporcjonalne do istniejących zagrożeń; uważa, że obaj partnerzy powinni dążyć do usprawnienia obecnej wymiany informacji wywiadowczych między państwami członkowskimi, ze szczególnym naciskiem na osiągnięcie lepszego rozeznania w sytuacji w kluczowych obszarach, w tym w kwestii pojawiających się „rajów bezpieczeństwa” oraz wykorzystywania przez terrorystów technologii przełomowych i powstających oraz taktyki hybrydowej;

90.

zachęca do intensywnej współpracy między UE i USA w działaniach na rzecz deradykalizacji i zwalczania terroryzmu, w tym do ustanowienia wspólnych działań szkoleniowych, wspólnych kursów antyterrorystycznych, programów wymiany dla funkcjonariuszy, ćwiczeń taktycznych i inicjatyw edukacyjnych;

91.

podkreśla podstawowe znaczenie zasad demokratycznych, które są podstawą naszego postępu społecznego i gospodarczego oraz wolnych społeczeństw; popiera propozycję prezydenta Bidena dotyczącą organizacji szczytu na rzecz demokracji w celu propagowania uniwersalnych wartości; wzywa USA do wykorzystania doświadczeń wyniesionych z Konferencji UE w sprawie przyszłości Europy oraz wzywa Komisję i Radę do wsparcia inicjatywy szczytu zarówno pod względem politycznym, jak i praktycznym; uważa, że zaproponowany szczyt na rzecz demokracji powinien mieć na celu promowanie multilateralizmu opartego na wartościach i solidarności z demokracjami, gdy wywierane są na nie naciski, wzmocnienie demokracji w wymiarze wewnętrznym i globalnym, w szczególności zwiększenie udziału obywateli w demokratycznych rządach, wyrażanie obaw i poszukiwanie pokojowych rozwiązań dla trwającego obecnie tłumienia ruchów demokratycznych oraz chronienie obrońców praw człowieka, w tym obrońców środowiska, na całym świecie, a także zajęcie się problemem rosnącego wpływu reżimów autorytarnych; podkreśla w związku z tym, że takie wysiłki mogłyby pomóc w wytyczeniu jasnego kierunku dalszych działań służących przeciwdziałaniu populizmowi i autorytaryzmowi, a także ochronie podstawowych wartości demokratycznych i praw człowieka; proponuje, aby UE ustanowiła, wraz z USA, transatlantycki sojusz na rzecz obrony demokracji na świecie i opracowała zestaw narzędzi służących obronie demokracji, który powinien obejmować wspólne działania w zakresie sankcji, politykę przeciwdziałania praniu pieniędzy, przepisy dotyczące warunkowości w odniesieniu do pomocy gospodarczej i finansowej, dochodzenia międzynarodowe oraz wsparcie dla działaczy na rzecz praw człowieka i obrońców demokracji; apeluje o lepszą komunikację z obywatelami po obu stronach i pomiędzy nimi na temat trwałego znaczenia więzi transatlantyckiej i jej aktualności w dzisiejszych czasach; potwierdza w tym względzie wartość wymiany między prawodawcami, przedsiębiorstwami i społeczeństwem obywatelskim;

Ściślejsza koordynacja polityki zagranicznej

92.

uważa, że UE powinna w większym stopniu współpracować z USA oraz odnowić partnerstwo strategiczne dotyczące krajów Partnerstwa Wschodniego i Bałkanów Zachodnich, aby zbudować tam odporne, zamożne, demokratyczne i wieloetniczne społeczeństwa, zdolne do przeciwstawienia się destrukcyjnym wpływom zarówno lokalnych, jak i zewnętrznych sił autorytarnych; przypomina, że stabilność Bałkanów Zachodnich i krajów Partnerstwa Wschodniego jest kwestią pokoju i bezpieczeństwa zarówno dla regionu, jak i dla UE; z zadowoleniem przyjmuje wysoce wzmożoną koordynację działań USA i UE na rzecz wspierania krajów Bałkanów Zachodnich na ich drodze do integracji europejskiej i członkostwa w UE; uważa, że regularna, zinstytucjonalizowana koordynacja między Radą do Spraw Zagranicznych a sekretarzem stanu USA w tej i innych kwestiach polityki zagranicznej wzmocniłaby dialog transatlantycki i współpracę w kwestiach polityki zagranicznej będących przedmiotem wspólnego zainteresowania oraz sprzyjałaby dalszej zbieżności stanowisk politycznych na szczeblu transatlantyckim; przypomina o swojej propozycji dotyczącej utworzenia Transatlantyckiej Rady Politycznej na potrzeby systematycznych konsultacji i koordynacji w dziedzinie polityki zagranicznej i bezpieczeństwa, której to radzie przewodniczyliby wiceprzewodniczący / wysoki przedstawiciel oraz sekretarz stanu USA, a podstawową formą jej działalności byłyby regularne kontakty z przywódcami politycznymi; apeluje o silne przywództwo UE i skuteczną koordynację działań z USA w celu przeciwstawienia się inicjatywom zmierzającym do zmiany granic oraz podobnym inicjatywom na szczeblu niższym niż krajowy, służącym pogłębieniu podziałów etnicznych i segregacji, a także kwestii chińskich inwestycji i finansowania w regionie oraz ich wpływu na demokratyczne rządy i środowisko; podkreśla znaczenie ścisłej współpracy i koordynacji między UE a USA w zakresie zwalczania zawłaszczania państwa, korupcji, przestępczości zorganizowanej, ingerencji obcych sił i ataków na wolność mediów oraz promowania praworządności, głębokich reform, stosunków dobrosąsiedzkich i pojednania, a także celu integracji euroatlantyckiej; podkreśla wiodącą rolę UE w procesie normalizacji stosunków między Serbią a Kosowem;

93.

podkreśla, że we wspólnym interesie leży wspieranie w perspektywie długoterminowej trwałego pokoju, stabilności, bezpieczeństwa, odporności, demokracji i poszanowania praw człowieka na Zakaukaziu; z zadowoleniem przyjmuje zaangażowanie USA w regionie, we współpracy z UE, w tym poprzez takie mechanizmy, jak Grupa Mińska OBWE;

94.

apeluje, by UE i USA wspólnie zajęły się nieustannymi i rosnącymi zagrożeniami dla ochrony i zachowania dziedzictwa kulturowego, w tym przemytem dóbr kultury, zwłaszcza w strefach konfliktów; wzywa do przyjęcia strategii obejmującej rzetelne kampanie uświadamiające, powszechne potępienie handlu zabytkami nieznanego pochodzenia, ustanowienie jednolitego kodeksu postępowania w zakresie ochrony obiektów kultury, wspieranie ściślejszej współpracy między różnymi organami ścigania, obejmującej natychmiastową wymianę informacji między krajowymi agencjami wywiadowczymi, oraz ściślejszą współpracę między organami ścigania a środowiskami artystycznymi i archeologicznymi;

95.

zauważa, że wpływ gospodarczy Chin, ich potęga geopolityczna i różne formy projekcji siły, a także potęga militarna spowodowały, że system autorytarnych rządów Chin wszedł w konflikt z zachodnimi systemami rządów opartymi na liberalnych wartościach demokratycznych; przypomina o zwiększonej obecności Chin na arenie międzynarodowej i w Europie, dzięki inicjatywie „Jeden pas i jeden szlak”, i działaniach Chin w cyberprzestrzeni, w regionie Arktyki i w Afryce; podkreśla w związku z tym, że Chiny stały się rywalem systemowym i konkurentem, lecz powinny być również ważnym partnerem w rozwiązywaniu wielu problemów globalnych; jest przekonany, że wspólne transatlantyckie podejście do stosunków z Chinami jest najlepszym sposobem na zapewnienie pokojowych, zrównoważonych i wzajemnie korzystnych długoterminowych stosunków z Chinami; w tym kontekście z zadowoleniem przyjmuje niedawne wznowienie kompleksowego strategicznego dialogu na wysokim szczeblu między UE a USA na temat Chin i uważa, że powinno to zapewnić kluczowy mechanizm wspierania naszych interesów i zarządzania różnicami oraz zbadania możliwości zaangażowania się UE i USA, wraz z Chińską Republiką Ludową, w wielostronne ramy dotyczące wspólnych wyzwań, takich jak zmiana klimatu, zagrożenia związane ze zdrowiem, poszanowanie praw człowieka, cyberprzestrzeń, kontrola zbrojeń, nieproliferacja oraz pojawiające się przełomowe technologie; podkreśla, że dialog ten powinien mieć wyraźny wymiar parlamentarny; wzywa do opracowania szerokiego wachlarza instrumentów politycznych oraz, w miarę możliwości, do poszukiwania synergii transatlantyckich w relacjach z Chinami; podkreśla w związku z tym, że UE i USA podzielają bardzo poważne obawy dotyczące systematycznego łamania praw człowieka w Chinach, ze szczególnym uwzględnieniem społeczności ujgurskiej; wyraża głębokie przekonanie, że stosunki z ChRL, zarówno dwustronne, jak i innego rodzaju, muszą zawsze obejmować ochronę i promowanie wspólnych wartości demokratycznych oraz że u podstaw wszelkich wielostronnych programów musi leżeć koncepcja pełnego przestrzegania prawa międzynarodowego i ochrony praw człowieka;

96.

podkreśla, że należy zbadać obszary porozumienia, możliwości współpracy, lepszej koordynacji i konsultacji między USA a UE w sprawie Chin, w celu uniknięcia napięć transatlantyckich, takich jak te, które wystąpiły po przyjęciu trójstronnego porozumienia w sprawie bezpieczeństwa między USA, Zjednoczonym Królestwem i Australią, znanego jako AUKUS, bez konsultacji z sojusznikami z UE, zwłaszcza w odniesieniu do ochrony praw człowieka i praw mniejszości, łagodzenia napięć na Morzu Południowochińskim i Wschodniochińskim, Hongkongu i w Cieśninie Tajwańskiej; podkreśla znaczenie konwencji UNCLOS jako podstawy prawnej do rozwiązywania konfliktów; ponawia swoje poparcie dla wspólnych inicjatyw w zakresie konektywności, również w ramach ogłoszonej niedawno strategii UE „Global Gateway”;

97.

z zadowoleniem przyjmuje ostatnie postępy w zakresie strategii UE dotyczącej Indo-Pacyfiku; wzywa do szybkiego i kompleksowego wdrożenia tej strategii, ponieważ leży to w interesie UE oraz promowałoby jej wartości, i podkreśla geostrategiczne znaczenie tego regionu, w którego granicach mieszczą się transatlantyccy demokratyczni przyjaciele i partnerzy obu stron, tacy jak Japonia, Korea Południowa, Australia i Nowa Zelandia, a także Tajwan, oraz wzywa do wzmocnienia partnerstwa i koordynacji między UE i USA w regionie Indo-Pacyfiku; przypomina o znaczeniu umacniania strategicznych więzi z członkami ASEAN oraz Forum Wysp Pacyfiku;

98.

podkreśla, że niedemokratyczne reżimy, takie jak Chiny, w coraz większym stopniu wykorzystują technologię do kontrolowania i represjonowania swoich obywateli, ograniczając korzystanie z praw podstawowych, społecznych i politycznych; wzywa do zacieśnienia współpracy UE-USA w zakresie rozwoju technologii ukierunkowanej na człowieka, która szanuje prywatność i ogranicza uprzedzenia i dyskryminację;

99.

stwierdza, że nabywanie przez Chiny własności intelektualnej i postępy technologiczne osiągnięte przez czołowe ośrodki badawcze często są wykorzystywane do osiągania przez ten kraj własnych celów wojskowych, dlatego podkreśla, że UE powinna pracować nad stworzeniem długoterminowej strategii mającej na celu przeciwdziałanie realizowanej przez Chiny strategii fuzji wojskowo-cywilnych w Europie;

100.

uznaje, że UE i USA powinny koordynować działania w kwestiach, w których działania Chin są sprzeczne z euroatlantyckimi interesami w obszarze bezpieczeństwa; podkreśla, że priorytetowo należy traktować wyzwania w dziedzinie cyberbezpieczeństwa, bezpieczeństwa hybrydowego, technologii przełomowych i powstających, przestrzeni kosmicznej, kontroli zbrojeń i nieproliferacji;

101.

wyraża zaniepokojenie stosowaniem przez Chiny przymusu gospodarczego wobec państw członkowskich i państw trzecich; popiera ideę zbiorowej obrony gospodarczej poprzez współpracę z demokracjami podzielającymi te same poglądy przeciwko przymusowi gospodarczemu ze strony Chin;

102.

jest zaniepokojony bliskimi związkami między Komunistyczną Partią Chin a przemysłem w Chinach, zwłaszcza firmami ochroniarskimi; zaleca, aby państwa członkowskie przeprowadziły wewnętrzną kontrolę procedur zamówień publicznych w celu zagwarantowania, aby produkty wprowadzone do ich sieci krajowych i instytucji obrony nie zawierały technologii pochodzących z przedsiębiorstw w Chinach;

103.

apeluje o ścisłą współpracę z myślą o przygotowaniu wspólnego planu stosunków z Federacją Rosyjską i, równolegle, o wspólnym reagowaniu na szereg zagrożeń z jej strony, takich jak postępująca destabilizacja Ukrainy, Gruzji i Republiki Mołdawii, wspieranie bezprawnych rządów Aleksandra Łukaszenki na Białorusi, rola i wpływ Rosji na Bałkanach Zachodnich i na Morzu Czarnym, godne pożałowania ingerencje w procesy demokratyczne w UE i USA, w tym w wybory, finansowanie ekstremistycznych partii politycznych i rewizjonistycznych strategii politycznych, zagrożenia hybrydowe i kampanie dezinformacyjne, a jednocześnie o dążenie do selektywnej współpracy w obszarach będących przedmiotem wspólnego zainteresowania transatlantyckiego, zwłaszcza w obszarze struktury kontroli zbrojeń, obejmującej Układ między Stanami Zjednoczonymi Ameryki Północnej i Związkiem Socjalistycznych Republik Radzieckich o eliminacji rakiet średniego i krótszego zasięgu, a także dyplomacji klimatycznej, ożywienia Wspólnego kompleksowego planu działania (JCPOA) i stabilizacji sytuacji w Afganistanie; z zadowoleniem przyjmuje podjętą przez obecną administrację USA decyzję o przedłużeniu obowiązywania nowego układu o ograniczeniu zbrojeń strategicznych; podkreśla potrzebę ożywienia rozmów w sprawie kontroli zbrojeń między kluczowymi światowymi podmiotami, takimi jak USA i Rosja, które mają bezpośredni wpływ na bezpieczeństwo europejskie, a także włączenia Chin do przyszłych negocjacji w sprawie kontroli zbrojeń; podkreśla potrzebę pilnej przebudowy konwencjonalnej struktury kontroli zbrojeń w celu ograniczenia wyścigu zbrojeń i możliwości zaistnienia nieprzewidzianych wydarzeń; z zadowoleniem przyjmuje gotowość administracji Bidena do wznowienia dialogu i negocjacji z Rosją oraz popiera plan UE i USA dotyczący nawiązania dialogu na wysokim szczeblu między UE a USA na temat Rosji; jest zdania, że UE i jej państwa członkowskie powinny aktywnie wspierać poszukiwanie dróg dalszego dialogu i przyczyniać się do odbudowy wzajemnego zaufania; podkreśla znaczenie równoległego dialogu ze społeczeństwem obywatelskim i wspierania organizacji społeczeństwa obywatelskiego w Rosji, które dążą do pogłębienia dialogu na temat pluralizmu politycznego, upodmiotowienia i uzasadnionych demokratycznych aspiracji narodu rosyjskiego;

104.

uważa, że UE i USA muszą koordynować swoje dwutorowe podejście do odstraszania i dialogu z Rosją w ramach parametrów uzgodnionych na szczytach w Walii i Warszawie;

105.

wzywa UE i USA do szybkiego i zdecydowanego przeciwdziałania destrukcyjnym działaniom rosyjskich służb wywiadowczych na terytorium UE; zaleca, by państwa członkowskie zacieśniły współpracę kontrwywiadowczą i wymianę informacji;

106.

wzywa wiceprzewodniczącego / wysokiego przedstawiciela i Radę do opracowania nowego strategicznego podejścia do stosunków UE z Rosją, które musi lepiej wspierać społeczeństwo obywatelskie, zacieśniać kontakty międzyludzkie z obywatelami Rosji, wyznaczać jasne granice współpracy z rosyjskimi podmiotami państwowymi, wykorzystywać standardy technologiczne i otwarty internet do wspierania wolnych przestrzeni i ograniczania technologii opresyjnych oraz okazywać solidarność ze wschodnimi partnerami UE, w tym w kwestiach bezpieczeństwa i pokojowego rozwiązywania konfliktów; podkreśla, że jakikolwiek dialog między UE i USA a Rosją musi opierać się na poszanowaniu prawa międzynarodowego i praw człowieka;

107.

podkreśla znaczenie współpracy i koordynacji między USA a UE w odniesieniu do kontynentu afrykańskiego, jego różnych regionów i krajów oraz wzywa do takiej współpracy i koordynacji w celu zapewnienia zrównoważonego rozwoju oraz promowania bezpieczeństwa, stabilności i dobrobytu; podkreśla pilną potrzebę silnego i sprawiedliwego partnerstwa między USA, UE i Afryką, uwzględniającego wyzwania, jakim są zmiana klimatu i jej skutki demograficzne, utrata różnorodności biologicznej, eksploatacja przez Chiny zasobów naturalnych Afryki, zrównoważony rozwój społeczno-gospodarczy, edukacja, cyfryzacja, praworządność, promowanie demokracji oraz utrwalenie praw człowieka, społeczeństwa obywatelskiego i równouprawnienia płci; uważa, że wszelka pomoc w zakresie bezpieczeństwa powinna opierać się na podejściu opartym na bezpieczeństwie ludzi i potrzebach ludności lokalnej, być w pełni zgodna z prawem międzynarodowym i obejmować stabilne mechanizmy odpowiedzialności oraz nadzoru demokratycznego i parlamentarnego; przyjmuje z zadowoleniem zobowiązanie administracji Bidena do wzmocnienia współpracy z międzynarodową koalicją na rzecz Sahelu; wzywa USA i UE do prowadzenia wspólnych działań w odpowiedzi na wzrost brutalnego ekstremizmu, terroryzmu ISIS i podmiotów powiązanych z Al-Kaidą oraz na wyzwania humanitarne, gospodarcze i związane z zarządzaniem zarówno w Sahelu, jak i ogólnie w regionie MENA (Bliski Wschód i Afryka Północna); wzywa do pogłębienia dialogu i koordynacji w zakresie stanowiska partnerów transatlantyckich wobec wyzwań stojących przed takimi krajami, jak Irak, Liban, Syria, Iran i Libia;

108.

wzywa do lepszej współpracy w regionie Arktyki, uwzględniając rosnące zainteresowanie Arktyką ze strony innych krajów, takich jak Chiny, oraz działania i zbrojenia prowadzone przez Rosję w tym regionie; z zadowoleniem przyjmuje decyzję UE i USA – czego dowodem jest oświadczenie wydane po szczycie UE-USA 15 czerwca 2021 r. – o wspólnym działaniu na rzecz zachowania Arktyki jako regionu pokoju i stabilności oraz o współpracy w ramach Rady Arktycznej;

109.

podkreśla potrzebę utrzymania i, w stosownych przypadkach, pogłębienia strukturalnych stosunków strategicznych między UE, USA i Zjednoczonym Królestwem, przez wykorzystanie naszych wspólnych wartości, interesów i wyzwań, w tym w odniesieniu do kwestii bezpieczeństwa, przy jednoczesnym zapewnieniu autonomii procesu decyzyjnego UE;

110.

ubolewa nad przejęciem przemocą Afganistanu przez talibówpo wycofaniu się sił amerykańskich i europejskich oraz nad wynikającymi z tego powszechnymi przypadkami łamania praw człowieka, zwłaszcza w odniesieniu do dziewcząt, kobiet oraz mniejszości etnicznych i religijnych, a także nad pogłębiającym się kryzysem humanitarnym w tym kraju; podtrzymuje swoje stanowisko, że społeczność transatlantycka musi podwoić wysiłki na rzecz długotrwałego pokoju, stabilności i postępu w Afganistanie poprzez wspieranie afgańskiego społeczeństwa obywatelskiego, obrońców praw człowieka, zwłaszcza obrońców praw kobiet, działaczy politycznych, dziennikarzy, naukowców, artystów oraz innych zagrożonych grup i osób; apeluje o ustanowienie solidnego transatlantyckiego procesu koordynacji i konsultacji w celu pozyskiwania, przechowywania i dzielenia się informacjami wywiadowczymi dotyczącymi zagrożenia terrorystycznego pochodzącego z Afganistanu, zwłaszcza ze strony ISIS, Al-Kaidy i powiązanych z nimi grup; wzywa do przyjęcia skoordynowanego podejścia transatlantyckiego, łączącego potrzebę współpracy operacyjnej z talibami w celach humanitarnych i antyterrorystycznych z jasnymi warunkami przyszłych kontaktów z rządem kierowanym przez talibów, które powinny obejmować zobowiązanie do przestrzegania praw człowieka i zwalczania terroryzmu; apeluje o głęboką transatlantycką refleksję nad doświadczeniami wyniesionymi z misji w Afganistanie w celu wyciągnięcia wniosków niezbędnych dla przyszłych wysiłków na rzecz promowania stabilności, bezpieczeństwa i dobrych rządów na świecie; wzywa ponadto partnerów transatlantyckich do współpracy ze wszystkimi sąsiadami Afganistanu, mając na uwadze trudną sytuację Afgańczyków, którzy szukali tam schronienia, oraz potrzebę udzielenia im pomocy;

111.

z zadowoleniem przyjmuje wznowione zaangażowanie USA we wschodniej części Morza Śródziemnego, w szczególności dzięki ustawie o wschodniej części Morza Śródziemnego z 2019 r., która zezwala na udzielanie nowej pomocy w zakresie bezpieczeństwa dla Cypru i Grecji oraz ożywia współpracę energetyczną między podmiotami regionalnymi; z zadowoleniem przyjmuje decyzję UE i USA – czego dowodem jest oświadczenie wydane po szczycie UE-USA 15 czerwca 2021 r. – o ścisłej współpracy na rzecz trwałej deeskalacji we wschodniej części Morza Śródziemnego, gdzie rozbieżności powinny być rozstrzygane w drodze dialogu prowadzonego w dobrej wierze i zgodnie z międzynarodowym prawem morza; popiera oświadczenie UE i USA, że zamierzają one dążyć do nawiązania z demokratyczną Turcją stosunków opartych na współpracy i wzajemnych korzyściach;

112.

popiera ściślejszą współpracę z USA i krajami Ameryki Łacińskiej w promowaniu multilateralizmu, wartości demokratycznych, praw człowieka i norm prawa międzynarodowego, wzrostu gospodarczego, walki z nierównościami, walki z handlem narkotykami i przestępczością zorganizowaną, we wspieraniu różnorodności biologicznej i w walce ze zmianą klimatu; podkreśla potrzebę bardziej aktywnego zaangażowania się UE i USA w kontakty z Ameryką Łacińską i regionem Karaibów jako ważnymi sojusznikami na forach międzynarodowych oraz jako partnerami strategicznymi w obronie multilateralizmu; wzywa do utworzenia „sojuszu trójkąta atlantyckiego” między UE, USA i Ameryką Łacińską, który umożliwi obu regionom wspólne osiąganie dalszych postępów w takich dziedzinach jak demokracja, bezpieczeństwo i zwalczanie nielegalnego obrotu narkotykami, walka z nierównościami i współpraca na rzecz rozwoju; w związku z tym podkreśla, jak ważne jest, by ta współpraca z USA i z krajami Ameryki Łacińskiej przełożyła się na podejmowanie wspólnych starań na rzecz wspierania opozycjonistów i dysydentów represjonowanych w różnych krajach za obronę wartości demokratycznych i ochronę praw człowieka; dlatego wzywa USA i Unię Europejską, aby współpracowały ze sobą i innymi państwami o podobnych wartościach w celu przywrócenia praw człowieka i demokracji w Wenezueli za pomocą prawdziwie wolnych, wiarygodnych, powszechnych, przejrzystych i w pełni demokratycznych wyborów, a także poprzez wsparcie prawowitych sił politycznych uznanych przez Parlament Europejski; ponownie podkreśla swoje zaangażowanie w promowanie demokracji i praw człowieka we wszystkich krajach Ameryki Łacińskiej; wzywa do większej koordynacji między UE a USA w zakresie sankcji; ponawia swoją propozycję, aby USA i UE regularnie wymieniały się poglądami na organizowanych przez obydwie strony szczytach z krajami Ameryki Łacińskiej, tj. na szczytach UE-CELAC oraz na Szczytach Ameryk organizowanych przez Organizację Państw Amerykańskich;

113.

zwraca uwagę na znaczenie regionu Bliskiego Wschodu i Afryki Północnej dla bezpieczeństwa i stabilności europejskiej, a tym samym również transatlantyckiej; wzywa zatem do pogłębienia dialogu i koordynacji w zakresie stanowiska partnerów transatlantyckich wobec regionu Bliskiego Wschodu i Afryki Północnej, w tym poprzez podjęcie działań przeciwko poważnym naruszeniom praw człowieka i prawa międzynarodowego, do których dochodzi w tym regionie; wzywa USA do ponownego przystąpienia do Wspólnego kompleksowego planu działania (JCPOA) jako podstawy światowego reżimu nieproliferacji oraz deeskalacji na Bliskim Wschodzie i w regionie Zatoki Perskiej; popiera apel USA o „dłuższe i silniejsze” porozumienie nuklearne z Iranem i wzywa do współpracy transatlantyckiej w tym zakresie jako kolejnego kroku; z zadowoleniem przyjmuje decyzję USA o przedłużeniu finansowania UNRWA; wzywa do wznowienia transatlantyckich wysiłków na rzecz znaczącego ożywienia i pomyślnego zakończenia procesu pokojowego na Bliskim Wschodzie, co doprowadzi do wypracowania realnego rozwiązania polegającego na istnieniu dwóch państw; z zadowoleniem przyjmuje podpisanie i wdrożenie porozumień abrahamowych i zachęca do współpracy transatlantyckiej w celu pogłębienia tych więzi;

o o

114.

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji oraz Wiceprzewodniczącemu Komisji i Wysokiemu Przedstawicielowi Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa, a także, tytułem informacji, Departamentowi Stanu i Kongresowi USA.

(1) Dz.U. C 28 z 27.1.2020, s. 49.

(2) Dz.U. C 117 E z 6.5.2010, s. 198.

(3) Dz.U. C 65 z 19.2.2016, s. 120.

(4) Dz.U. C 433 z 23.12.2019, s. 89.

(5) Teksty przyjęte, P9_TA(2021)0012.

(6) Teksty przyjęte, P9_TA(2021)0013.

(7) Teksty przyjęte, P9_TA(2021)0256.

(8) https://ec.europa.eu/commission/presscorner/detail/pl/IP_20_2391

(9) Rezolucja Parlamentu Europejskiego z 10 czerwca 2021 r. w sprawie sprostania globalnemu wyzwaniu dotyczącemu COVID-19: skutki odstępstwa od porozumienia WTO TRIPS w odniesieniu do szczepionek, leczenia oraz sprzętu i zwiększania zdolności produkcyjnych w związku z COVID-19 w krajach rozwijających się, Teksty przyjęte, P9_TA(2021)0283.

Top

Choose the experimental features you want to try