Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62019CA0437

Sprawa C-437/19: Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 25 listopada 2021 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Cour administrative – Luxembourg) – État du Grand-duché de Luxembourg/L [Odesłanie prejudycjalne – Współpraca administracyjna w dziedzinie opodatkowania – Dyrektywa 2011/16/UE – Artykuł 1 ust. 1, art. 5 i art. 20 ust. 2 – Wniosek o przekazanie informacji – Decyzja nakazująca przekazanie informacji – Odmowa zastosowania się do nakazu – Sankcja – „Przewidywalny związek” informacji, których dotyczy wniosek – Brak wskazania w sposób indywidualny poprzez podanie nazwisk danych podatników – Pojęcie „tożsamości osoby będącej przedmiotem sprawdzania lub dochodzenia [której dotyczy sprawdzanie lub dochodzenie]” – Uzasadnienie wniosku o przekazanie informacji – Zakres – Karta praw podstawowych Unii Europejskiej – Artykuł 47 – Prawo do skutecznego środka prawnego przed sądem w odniesieniu do decyzji nakazującej przekazanie informacji – Artykuł 52 ust. 1 – Ograniczenie – Poszanowanie istoty prawa]

Dz.U. C 51 z 31.1.2022, p. 2–3 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

31.1.2022   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 51/2


Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 25 listopada 2021 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Cour administrative – Luxembourg) – État du Grand-duché de Luxembourg/L

(Sprawa C-437/19) (1)

(Odesłanie prejudycjalne - Współpraca administracyjna w dziedzinie opodatkowania - Dyrektywa 2011/16/UE - Artykuł 1 ust. 1, art. 5 i art. 20 ust. 2 - Wniosek o przekazanie informacji - Decyzja nakazująca przekazanie informacji - Odmowa zastosowania się do nakazu - Sankcja - „Przewidywalny związek” informacji, których dotyczy wniosek - Brak wskazania w sposób indywidualny poprzez podanie nazwisk danych podatników - Pojęcie „tożsamości osoby będącej przedmiotem sprawdzania lub dochodzenia [której dotyczy sprawdzanie lub dochodzenie]” - Uzasadnienie wniosku o przekazanie informacji - Zakres - Karta praw podstawowych Unii Europejskiej - Artykuł 47 - Prawo do skutecznego środka prawnego przed sądem w odniesieniu do decyzji nakazującej przekazanie informacji - Artykuł 52 ust. 1 - Ograniczenie - Poszanowanie istoty prawa)

(2022/C 51/02)

Język postępowania: francuski

Sąd odsyłający

Cour administrative

Strony w postępowaniu głównym

Strona wnosząca apelację: État luxembourgeois

Druga strona postępowania apelacyjnego: L

Sentencja

1)

Artykuł 1 ust. 1, art. 5 i art. 20 ust. 2 dyrektywy Rady 2011/16/UE z dnia 15 lutego 2011 r. w sprawie współpracy administracyjnej w dziedzinie opodatkowania i uchylającej dyrektywę 77/799/EWG należy interpretować w ten sposób, że wniosek o przekazanie informacji należy uznać za dotyczący informacji, które nie jawią się jako pozbawione w sposób oczywisty jakiegokolwiek przewidywalnego związku, w przypadku gdy choć osoby, których dotyczy sprawdzanie lub dochodzenie w rozumieniu tego ostatniego przepisu nie zostały wskazane w tym wniosku w sposób indywidualny poprzez podanie ich nazwisk, to jednak organ wnioskujący wykaże na podstawie jasnych i wystarczających wyjaśnień, iż prowadzi ukierunkowane dochodzenie dotyczące ograniczonej grupy osób, które zostało oparte na uzasadnionych podejrzeniach niewypełnienia określonego obowiązku prawnego.

2)

Artykuł 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej należy interpretować w ten sposób, że osobie posiadającej informacje:

na którą nałożono pieniężną sankcję administracyjną z uwagi na niewykonanie decyzji administracyjnej nakazującej jej przekazanie informacji w ramach wymiany między krajowymi organami podatkowymi zgodnie z dyrektywą 2011/16, która to decyzja nie podlegała zaskarżeniu do sądu zgodnie z prawem wewnętrznym współpracującego państwa członkowskiego, oraz

która zakwestionowała zgodność z prawem tej decyzji w sposób incydentalny w ramach skargi skierowanej przeciwko decyzji nakładającej sankcję z uwagi na niewykonanie tego nakazu, uzyskując w ten sposób minimalne informacje wymienione w art. 20 ust. 2 tej dyrektywy w toku postępowania sądowego związanego z tą skargą,

po ostatecznym uznaniu zgodności z prawem owych wydanych w stosunku do niej decyzji należy przyznać możliwość zastosowania się do decyzji nakazującej przekazanie informacji w terminie pierwotnie przewidzianym w prawie krajowym, przy czym nie powinno to pociągać za sobą utrzymania sankcji, jaka musiała zostać na nią nałożona, aby mogła ona skorzystać z przysługującego jej prawa do skutecznego środka prawnego. Tylko wtedy, gdy osoba ta nie zastosuje się do owej decyzji w tym terminie, nałożona na nią sankcja staje się prawnie wymagalna.


(1)  Dz.U. C 270 z 12.8.2019


Top