This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62020CA0484
Case C-484/20: Judgment of the Court (Ninth Chamber) of 2 December 2021 (request for a preliminary ruling from the Oberlandesgericht München — Germany) — Vodafone Kabel Deutschland GmbH v Bundesverband der Verbraucherzentralen und Verbraucherverbände — Verbraucherzentrale Bundesverband e.V. (Reference for a preliminary ruling — Consumer protection — Directive (EU) 2015/2366 — Payment services — Article 62(4) — Charges applicable — Article 107(1) — Full harmonisation — Article 115(1) and (2) — Transposition and application — Subscriptions for cable television and internet access — Contracts of indefinite duration concluded before the date for transposition of that directive — Charges applied to payment transactions without direct debit authorisation that are initiated after that date)
Sprawa C-484/20: Wyrok Trybunału (dziewiąta izba) z dnia 2 grudnia 2021 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Oberlandesgericht München – Niemcy) – Vodafone Kabel Deutschland GmbH/Bundesverband der Verbraucherzentralen und Verbraucherverbände – Verbraucherzentrale Bundesverband e.V. [Odesłanie prejudycjalne – Ochrona konsumentów – Dyrektywa (UE) 2015/2366 – Usługi płatnicze – Artykuł 62 ust. 4 – Obowiązujące opłaty – Artykuł 107 ust. 1 – Pełna harmonizacja – Artykuł 115 ust. 1 i 2 – Transpozycja i stosowanie – Abonament za telewizję kablową i dostęp do Internetu – Umowy na czas nieokreślony zawarte przed datą transpozycji tej dyrektywy – Opłaty mające zastosowanie do transakcji płatniczych bez autoryzacji polecenia zapłaty zleconego po tej dacie]
Sprawa C-484/20: Wyrok Trybunału (dziewiąta izba) z dnia 2 grudnia 2021 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Oberlandesgericht München – Niemcy) – Vodafone Kabel Deutschland GmbH/Bundesverband der Verbraucherzentralen und Verbraucherverbände – Verbraucherzentrale Bundesverband e.V. [Odesłanie prejudycjalne – Ochrona konsumentów – Dyrektywa (UE) 2015/2366 – Usługi płatnicze – Artykuł 62 ust. 4 – Obowiązujące opłaty – Artykuł 107 ust. 1 – Pełna harmonizacja – Artykuł 115 ust. 1 i 2 – Transpozycja i stosowanie – Abonament za telewizję kablową i dostęp do Internetu – Umowy na czas nieokreślony zawarte przed datą transpozycji tej dyrektywy – Opłaty mające zastosowanie do transakcji płatniczych bez autoryzacji polecenia zapłaty zleconego po tej dacie]
Dz.U. C 51 z 31.1.2022, p. 12–13
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
31.1.2022 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 51/12 |
Wyrok Trybunału (dziewiąta izba) z dnia 2 grudnia 2021 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Oberlandesgericht München – Niemcy) – Vodafone Kabel Deutschland GmbH/Bundesverband der Verbraucherzentralen und Verbraucherverbände – Verbraucherzentrale Bundesverband e.V.
(Sprawa C-484/20) (1)
(Odesłanie prejudycjalne - Ochrona konsumentów - Dyrektywa (UE) 2015/2366 - Usługi płatnicze - Artykuł 62 ust. 4 - Obowiązujące opłaty - Artykuł 107 ust. 1 - Pełna harmonizacja - Artykuł 115 ust. 1 i 2 - Transpozycja i stosowanie - Abonament za telewizję kablową i dostęp do Internetu - Umowy na czas nieokreślony zawarte przed datą transpozycji tej dyrektywy - Opłaty mające zastosowanie do transakcji płatniczych bez autoryzacji polecenia zapłaty zleconego po tej dacie)
(2022/C 51/15)
Język postępowania: niemiecki
Sąd odsyłający
Oberlandesgericht München
Strony w postępowaniu głównym
Strona wnosząca odwołanie: Vodafone Kabel Deutschland GmbH
Druga strona postępowania: Bundesverband der Verbraucherzentralen und Verbraucherverbände – Verbraucherzentrale Bundesverband e.V.
Sentencja
Artykuł 62 ust. 4 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2366 z dnia 25 listopada 2015 r. w sprawie usług płatniczych w ramach rynku wewnętrznego, zmieniającej dyrektywy 2002/65/WE, 2009/110/WE, 2013/36/UE i rozporządzenie (UE) nr 1093/2010 oraz uchylającej dyrektywę 2007/64/WE należy interpretować w ten sposób, że stoi on na przeszkodzie przepisowi krajowemu lub praktyce krajowej, zgodnie z którymi w ramach umów z konsumentami zawartych na czas nieokreślony zakaz pobierania opłat z tytułu korzystania z instrumentów płatniczych i usług płatniczych, o których mowa w tym art. 62 ust. 4, ma zastosowanie wyłącznie do transakcji płatniczych zleconych w ramach wykonywania umów zawartych po dniu 13 stycznia 2018 r., w ten sposób że opłaty te mają nadal zastosowanie do transakcji płatniczych zleconych po tej dacie w ramach wykonania umów zawartych na czas nieokreślony przed tą datą.