1)

Czy art. 27 ust. 3 rozporządzenia nr 604/2013 (zwanego dalej „rozporządzeniem Dublin III”) (1), w odpowiednim przypadku w świetle art. 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, należy interpretować w ten sposób, iż stoi on na przeszkodzie uregulowaniu krajowemu, które przewiduje, że wniosek o zawieszenie wykonania w trybie zwykłym złożony razem ze skargą o stwierdzenie nieważności decyzji o przekazaniu wnioskodawcy do państwa uznanego za właściwe do rozpatrzenia wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej nie zawiesza wykonania przekazania do chwili wydania orzeczenia w przedmiocie rzeczonego wniosku o zawieszenie wykonania?

2)

Czy art. 27 ust. 3 rozporządzenia Dublin III, w odpowiednim przypadku w świetle art. 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, należy interpretować w ten sposób, iż stoi on na przeszkodzie uregulowaniu krajowemu, które przewiduje, że wniosek o zawieszenie wykonania decyzji o przekazaniu wnioskodawcy do państwa uznanego za właściwe do rozpatrzenia wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej zawiesza wykonanie przekazania do chwili wydania orzeczenia w przedmiocie rzeczonego wniosku o zawieszenie wykonania jedynie pod warunkiem, że wniosek o zawieszenie wykonania został złożony w trybie szczególnie pilnym, jeżeli wobec wnioskodawcy zastosowano środek w postaci wydalenia lub zawrócenia na granicy podlegający natychmiastowemu wykonaniu, w szczególności gdy przebywa on w areszcie lub został postawiony do dyspozycji służb państwowych, oraz o ile nie wystąpił wcześniej o zawieszenie wykonania tego środka w trybie zwykłym w tym samym czasie, gdy żądał stwierdzenia jego nieważności?